Vrijwilligers ijsbaan
trotseren de elementen
REGIO
Niet iedereen blij met Zanderij
El Jir-zm,
Leidenaar voelt zich gediscrimineerd en onbegrepen
'abrikanten zullen er
vel ziek van wordensindsJdie,n is hf
GERECHT
donderdag 13 januari 2005
NAVRAAG
sfabrikanten klagen steen en been nu het er alweer naar uit-
t het een complete ijsvrije winter gaat worden. De zoveelste
essie. Voor de laatste Elfstedentocht moeten we inmiddels
acht jaar terug,
naar 1997, en
met de (grote)
ten droevig gesteld. In Katwijk aan den Rijn daarentegen lacht
LUYTEN in zijn vuistje. Daar vriest het plaatselijk wel en de
handel (sinds 1930) annex schaatsenverkoper doet goede za-
wél een goed jaar?
t mag je wel zeggen. Met dat landijsbaantje hier aan de
rij zit er weer loop in de
sen. Ik verkoop lekker. Bedui-
eter dan in andere jaren, mag
oet het niet name goed?
aantje hier om de hoek is
voor kinderen bestemd. Dus
;eyschaatsen, kunstschaatsen,
[glijders, dat soort dingen. No-
!t, nee. Die zijn voor de echte
ïaatsers. Ik verkoop ze wel,
it is aan de liefhebbers die
grote kunstijsbanen gaan en
1 zo om de paar jaar een
stel schaatsen aanschaffen."
ibstantiële omzetten moet
it vriezen?
n drnppel ijs is wat dat betreft
oende voor een run op de
sen. Maar ja, natuurijs hebben
iren niet gezien, dus ik kan
jrstellen dat de fabrikanten
iking daar onderhand wel
n worden. Zij moeten het uit-
d hebben van de wedstrijdschaatsers en echte liefhebbers,
te massa, de kinderen die het nog moeten leren, kopen
':haatsen als er geen ijs op de sloten ligt."
klaagt niet?
)at baantje was best een uitkomst. Ik heb weer schaatsen
n verkopen."
kd van Kaam foto: ANP
UIT DE ARCHIEVEN
1955, Donderdag 13 Januari
DND - Onder zeer grote belangstelling is gistermiddag het nieu-
iis voor licht-debiele werkende jongens Warmonderhek" te
|id geopend door de inspecteur van het Ministerie van Justitie,
Berger. Kinderrechters uit Rotterdam, Den Haag, Haarlem en
qere plaatsen en vertegenwoordigers van voogdijraden, interna-
terschillende kinderbeschermingsinstanties woonden de plech-
bij. Het tehuis biedt plaats aan een 34-tal jongens, die van
werk zullen moeten vinden in stad en omgeving, aangepast aan
paciteiten en hun belangstelling. Het voornaamste punt van ac-
|n het huis zal zijn de natuurlijke en bovennatuurlijke opvoe-
h deze licht-debiele jongens.
[le la Salle, die de leiding van het huis op zich heeft genomen,
yer de charitas in het werk voor de debielen. Hij zou gaarne zien
enschap en praktijk hand in hand gingen om met een gezond
ne de verschuiving van klinische psychiatrie en orthopaedago-
sociale aanpassing, dit wil zeggen naar het aanvankelijk ge-
h op het defect van de debiel naar het gericht zijn op de defec-
ionlijkheid van de debiel, door te zetten.
1980, maandag 14 januari
-Jong en oud, net pak en spijkerbroek: een gevarieerd pu
il zo'n 2000 man kwam af op het sfeervolle jazz-festival in
sgehoorzaal, met als onbetwist hoogtepunt het optreden van
ieland', Acker Bilk.
thief Leidsch Dagblad
deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (afdruk van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer
fi.v. HDC Media b.v., Postbus 2,1800 AA Alkmaar, onder vermelding van
Dagblad, ANNO d.d(datum van plaatsing) of door contante betaling aan
19 Je van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Lelden. U krijgt de foto
binnen drie wekeh thuisgestuurd.
COLOFON
rectie: T Klein en H. de Wit
directie hdcuz@hdc.nl
dredactie: Jan Geert Majoor.
Adriaan Brandenburg
rnail: redactie ld@hdc.nl
Leidsch Dagblad
182. Leiden, tel. 071-5 356 356
bus 54,2300 AB Leiden,
stijden van de receptie zijn:
Ut en met donderdag
16.30 uur
08.30 -12.30 uur
071-5 356 415
fax 071-5 356 325
hten fax 023-5150 567
ieverkoop
m.b.t.:
6813661
jgoed: 023-5150543
I V^75-68I 3677
ailhandel: 071-5 356 300
eaus kunnen contact opnemen
3636
5196800
Inten
ktaling (acceptgiro)
i (alleen aut ine)
ir- b p/j €216.90
e ons een machtiging verstrekken
matisch afschrijven van het
■geld ontvangen €0,50 korting
per post
tmenten die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
geen krant ontvangen?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
(als op zaterdag voor 12.00 uur wordt gebeld,
wordt de krant dezelfde dag nabezorgd. Wie
tussen 12.00 en 13.00 uur belt, ontvangt de
krant op maandag.)
opzeggen
Opzeggen van abonnementen: uitsluitend
schriftelijk, uiterlijk één maand voor afloop van
de abonnementsperiode, t.a.v. afdeling
lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Voor leveringsvoorwaarden abonnementen zie
www leidschdagblad.nl of KvK-nummer
37014187.
auteursrechten
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Zijn overgrootvader 'tuinde' op de Zanderij,
zijn opa deed het en zijn vader zat in de
bloemkool, de wortelen en de aardappels. Dus
was het voorbestemd dat ook Comelis Freke
daar aan de rand van Katwijk met zijn handen
zou wroeten in het zand, om er te zaaien en
om er te oogsten. En zo geschiedde. „Ik heb er
de tijd van mijn leven gehad, meneer. Maar
helaas, de Zanderij is de Zanderij niet meer."
Freke (68) is inmiddels gepensioneerd nadat
hij in zijn werkzame leven nog een tijdje in de
wegenbouw zijn brood verdiende. Noodge
dwongen, want als het aan hem had gelegen,
had hij zijn tuin in het duin nooit ofte nimmer
vrijwillig verlaten. Maar hij moest weg, want
de tuinbouw diende te wijken voor huizen
bouw, een stijlbreuk die hij de gemeente Kat
wijk tot op de dag van vandaag kwalijk neemt.
„Doodzonde toch. Het was zo'n mooi gebied
je. Een oase van groen. Nu groeit er alleen nog
maar beton."
De voormalige tuinder woont zijn leven lang
pal aan de overkant van de provinciale weg, in
Katwijk Binnen. Vanuit zijn raam ziet hij uit op
de Zanderij. Hij is die ochtend een kijkje ko
men nemen bij het ijsbaantje, dat wél zijn
goedkeuring kan wegdragen, al was het alleen
maar om het tijdelijke karakter er van. „Op
zondagochtend maakte ik steevast een omme
tje over de Cantineweg, daar boven bij de wa
tertoren. Dan ging ik zitten op een bankje en
zag in het oosten de zon opkomen. Meneer,
een prachtig gezicht. Zoals dat licht dan viel
over die kom. Een plaatje. Veel schilders lieten
zich inspireren door dat beeld."
Hij gaat terug in de tijd. Naar de Romeinen die
hier vermoedelijk een nederzetting hadden en
waarnaar opgravingen zijn gedaan toen het ge
bied een paar jaar terug bouwrijp werd ge
maakt voor de duizend huizen die er moeten
verrijzen. Naar de zestiende en zeventiende
eeuw toen er volgens de overlevering al sprake
was van tuinbouw in de Zanderij. En, met eni
ge weemoed in zijn stem, naar zijn eigen jeugd
toen hij hier opgroeide tussen de bloembollen
en de wortelen. „U snapt misschien nu, dat
het van mij had mo
gen blijven zoals het
is. Maar ja, de vooruit
gang. Mijn eigen zoon
woont daar, in die to
ren."
Freke gruwt nu al bij de
gedachte dat het aanpalen
de gebied, de Ommedijkse
polder rond het vliegveld Val
kenburg, straks ook in beton is ge
goten. „Nog effe en dan is er helemaal
geen licht meer tussen Den Haag, Wasse
naar, Leiden, Katwijk en Noordwijk. Eén lange
straat van huizen en gebouwen. Die groene
buffer tussen de stad en de zee is dan helemaal
verdwenen. Ik zal het wel niet meer meemaken
en misschien vinden de mensen me wel een
oude zeur, maar ik ken er een heleboel die er
hetzelfde over denken. Nee, heus niet iedereen
is blij met wat er is geworden van de Zanderij."
Ad van Kaam
Redacteu
ren van het
Leidsch Dagblad rijden
met hun Citroënbus weke
lijks door de streek op zoek
naar interessante verhalen
en leuke nieuwtjes. Giste
ren stond de bus bij de ijs
baan op de Zanderij in Kat
wijk.
(H)art voor Azië
Het zijn drukke tijden voor ijsmeester Henk van den Eshof
van de ijsbaan in dé Zanderij in Katwijk. Hij heeft de laat
ste dagen wat afgeknokt tegen de elementen en leek de
strijd in eerste instantie te verliezen. Maar het onderspit
delven in één slag is nog niet de hele oorlog verliezen. Dus
knokt Van den Eshof terug en verwacht tot en met volgen
de week vrijdag, wanneer de ijsbaan dichtgaat, een storm
loop op het Katwijkse kunstijs.
„De eerste dagen van de ijsbaan die maandag 3 januari
open ging, waren geweldig", aldus de ijsmeester. „Ruim
2000 bezoekers hebben we tot en met vorige week vrij
dag gehad. Toen noopte de hoge temperatuur, in com
binatie met de hard wind, ons de baan te sluiten. Wind
kracht vijf is niet erg, maar tegen klappen van tien kun
nen we niet op. Op een gegeven moment lagen er grote
plassen water op het ijs, de kinderen waren zeiknat en
dan moet je beslissen: we stoppen er tijdelijk mee. An
ders wordt het antireclame."
De afgelopen dagen vochten Van den Eshof en vele an
dere vrijwilligers een ongelijke strijd tegen de elementen.
In het open gebied heeft de wind vrij spel en daar kon
den zelfs de vriesmachines van de door de Rabobank be
schikbaar gestelde ijsbaan niet tegenop. „Onze grootste
vijanden zijn de wind en de temperatuur", weet Van den
Eshof. „Vooral tegen de windstoten van de afgelopen da
gen konden we niet op. Hij ijs waaide gewoon weg door
die föhn en voor je het wist, zat je met je schaatsen op de
rubber matten die onder het ijs liggen."
Inmiddels is de situatie ten gunste van de ijsliefhebbers
veranderd. „Het ziet er goed uit", aldus Van den Eshof.
„De wind wordt minder en de temperatuur gaat omlaag.
Het ijs vriest momenteel goed aan en het lijkt erop dat
we hier nog een leuke tien dagen krijgen." En dat is wel
nodig ook, want de medewerkers van de ijsbaan en de
kantine hebben
het zwaar te ver
duren gehad.
„De verwarming
in de kantinetent
is uitgevallen, er
waren daar pro
blemen met de
watervoorzie
ning en de nach
telijke bewaking
trekt een zware
wissel op de vrij
willigers."
Toch is al die 'el
lende' goed voor
de onderlinge
contacten tussen
de diverse clubs
die de ijsbaan en
kantine dezer dagen runnen. „Het schept een band en
brengt je nader tot elkaar", vindt Van den Eshof. „Een
voorbeeld? Eerder deze week had de voorzitter van de
IJsclub Rijnsburg, Henk Grimbergen, 's nachts bewa
kingsdienst in de kantinetent. Hij is toen in slaap geval
len en had zich toegedekt met een stapel jassen van IJs
club Voorwaarts uit Katwijk. Dat is nou echte verbroede
ring."
De ijsbaan is nog geopend tot en met vrijdag 21 janua
ri van 9.30-12.00, van 13.30-17.30 en 19.00-21.30 uur.
Op zondag is de baan gesloten, de entree is gratis.
Eric-Jan Berendsen
Corrie Pattje en Loes Lange
zijn lid van de Stichting Senio-
renbelangen Katrijn in Kat
wijk. En ongeveer 45 cursisten
van de drie schildergroepen
van Katrijn gaan vrijdag 21 ja
nuari hun mooiste werken te
koop aanbieden op een vei
ling. De opbrengst komt ge
heel ten goede aan de slachtof
fers van de ramp in Azië. Vei
lingmeester is niemand min
der dan de burgemeester van
Katwijk, Jos Wienen.
Lange en Pattje zitten in de
1 werkgroep (H)art voor Azië en
B zijn druk bezig met het pro
moten van de veiling. Volgens
i het ondernemende duo is de
|i P P' veiling een mooie gelegenheid
voor mensen die nog geen re-
productie aan de muur heb-
ben om eens kunst aan te
schaffen. „Mensen zullen zich
verbazen over het niveau van
I de aangeboden kunstwerken."
De veiling wordt gehouden in
het gebouw van Katrijn aan de
f Kerkstraat 68 in Katwijk aan
de Rijn. De zaal gaat open om
19.00 uur, de veiling begint
om 19.30 uur.
'Doe iets aan
familiepagina'
C. Freke uit Katwijk is al 42
jaar abonnee van deze krant.
„Prima krant en ook de om
schakeling naar ochtendblad
is mij goed bevallen." Toch
komt Freke speciaal naar de
LD-bus met een boodschap.
„Doe iets aan dat blok van de
advertentieservice linksboven
de pagina met familieberich
ten. Een heleboel Katwijkers
storen zich daaraan. Zet dat
blok weer rechtsonder op die
pagina waar het altijd heeft
gestaan."
Volgens Freke 'scheelt dat ze
ker de helft aan rouwadver
tenties' in de krant. „Dat blok
hoort daar niet. Een pagina
met daarop de familieberich
ten hoort te beginnen met
rouwadvertenties. Dat gevoel
leeft hier heel sterk. Het is
voor veel Katwijkers een deli-
caat punt."
Annette Duijnstee en haar zoontje Sam van drieënhalf stonden gisteren al vroeg op het ijs. „Het is voor Sam
de eerste keer en hij is nog niet gevallen." (Inzet: Hoe druk het ook kan zijn.) Foto's: Dick Hogewoning
„Ik ben een gewone Ne
derlander", schreeuwt de
Leidenaar zodra de aan
klacht tegen hem is voor
gedragen, „U moet mij
dus maar uitleggen waar
om ik niet naar de disco
mag." De man die in een
net ribfluwelen jasje op
het verdachtenbankje zit,
is laaiend. Hij kan er
maar niet over uit dat
drie portiers hem on
langs de toegang tot een
Leidse discotheek ont
zegden. „Omdat ik soms
een kleurtje heb en zwar
te haren?", gilt de man
pissig.
De verontwaardigde Lei
denaar eist dat de rechter
het gedrag van de uit
smijters vandaag publie
kelijk veroordeelt. Zolang
dat niet gebeurt, zal hij
niet rusten. Maar de
rechter voelt er niets voor
om zich voor andermans
karretje te laten spannen.
Daarbij, zo probeert hij
de furieuze man keer op
keer uit te leggen, draait
deze zaak helemaal niet
om discriminatie.
Niet de toegangsweige
ring op zich, maar wat
zich daarna op straat af
speelde, staat deze zitting
centraal. Het wordt de
Leidenaar aangerekend
dat hij volledig uit zijn
dak ging toen bleek dat
de deuren van de disco
theek die avond voor
hem gesloten zouden
blijven. „De politie moest
er zelfs aan te pas komen
want u bleef maar
schreeuwen en wild met
uw armen slaan", vat de
rechter samen.
Omdat de man zich op
bevel van de politie niet
uit de voeten maakte, is
hij die nacht naar het bu
reau afgevoerd. Dat was
volstrekt overbodig,
maakt de Leidenaar van
daag op luide toon en
met verhitte handgeba
ren duidelijk: „Ik was al
leen maar aan het dis
cussiëren. Ik heb toch
het volste recht om net
als andere Nederlanders
te worden toegelaten?"
De man wil koste wat het
kost zijn punt maken. Hij
is hier het slachtoffer
want hij werd gediscrimi
neerd, gilt hij herhaalde
lijk door de zaal. De
rechter slaakt uiteindelijk
geërgerd een diepe
zucht: „Het is u maar
niet aan het verstand te
brengen dat dit ons tij
dens deze rechtszaak
4
even geen bliksem kan
schelen."
Als het incident de man
zo hoog zit, had hij aan
gifte moeten doen van
discriminatie, vindt de
rechter. „Dan had de ho-
recabaas misschien ook
in de rechtbank moeten
verschijnen. Hoe het
ook zij, de Leidenaar
heeft zich die bewuste
nacht wel degelijk schul
dig gemaakt aan een
strafbaar feit. Daarom
staat hij nu hier. „Want
een bevel van de politie
hoor je te gehoorza
men", houdt de rechter
hem voor.
Eventjes matigt de man
daarop zijn toon. „Ik ben
gewoon heel boos", zegt
hij verontschuldigend.
„Óp mij?", vraagt de
rechter verbaasd. „Nee,
nee. u bent hartstikke
lief', antwoordt de man,
„maar het gaat gewoon
niet goed in dit land. Ik
ben zwart en..." Alvorens
de Leidenaar nogmaals
zijn vaste riedel over dis
criminatie kan afsteken,
verliest de rechter zijn
geduld: „Wilt u nu einde
lijk eens met die onzin
ophouden", eist hij
dwingend. „Ik oordeel
vandaag niet over uw ge
val van discriminatie, dat
heb ik u nu al zo'n vijf
keer verteld.
Niet alleen de man is
hardleers, ook zijn vrouw
die in de zaal zit kan het
allemaal niet meer vol
gen. „U moet vandaag
uw oordeel geven over
wat hem is overkomen",
zegt ze vastberaden.
Licht wanhopig kijkt de
rechter haar aan. „De
rechter gaat toch over al
les?". vervolgt ze stoï
cijns. Uit ellende laat de
rechter zijn hoofd even
tussen zijn schouders
zakken. „Hier is geen
kruid tegen gewassen",
constateert hij somber.
Hij veroordeelt de Leide
naar uiteindelijk tot 110
euro boete. „Maar u kunt
nog in hoger beroep",
voegt hij daar aan toe.
„Nee", verklaart de man
stellig. „Die rekening be
taal ik wel. Ik ben het al
leen helemaal niet eens
met het rechtssysteem in
Nederland."
Zijn vrouw knikt instem
mend. Dat de rechter
niet voor haar gediscri
mineerde man wil opko
men, valt ook haar vies
tegen. Gedesillusioneerd
keert het tweetal hem de
rug toe.
Floor Ugtvoet
