VIERDAAGSE
ïlïN TEVfff
DONDERDAG 22 JULI 2001
Foto's: Hans van Weel
Meer foto's van regiogenoten in de Vierdaagse zijn te vinden
op www.leidschdagblad.nl
Lenny van Egmond-Den Haan uit Rijnsburg is 73 en If
Nijmegen voor de 25ste keer mee. Normaal gesprokf
haar dochter, maar dit jaar voor het eerst alleen. Gej
haar leeftijd mag zij de route van 30 kilometer lopeif
zij pakt dagelijks de 40. „Ik loop voor mijn gezondh
plezier, vandaar."
Jo Ouwerkerk uit Leiderdorp loopt haar veertiende Vierdaagse. Ze
vipdt het in die jaren minder gezellig geworden. „Het is veel te druk,
dat is niet leuk meer. Ik zou mensen die van wandelen houden naar
de Vierdaagse van Apeldoorn willen sturen. Veel rustiger en net zo'n
mooie omgeving. Tenminste, zo lang het daar ook niet zo druk is."
Wesley Heineman uit Leiden is een jonge
vent van negentien jaar. Maar zo voelt hij
zich vandaag niet. „ik zit stuk, het is
zwaar. Dat komt door gisteren, toen liep
ik viereneenhalf uur in de regen en heb ik
vreselijk afgezien. Ik ga wachten tot ik
vijftig jaar ben voor ik weer aan de Vier
daagse mee doe. Dan hoef ik niet meer zo
ver voor een kruisje. Dat wordt dus de
Vierdaagse van 2035."
Anneke Baak, Annet Vlasveld, en Willy Vreeburg (vanaf links) heb
ben in Swetterhage, de woongemeenschap voor gehandicapten in
Zoeterwoude waar zij werken, een fanclub. En die fanclub heeft het
trio overladen met tips, groeten en goede wensen van het thuis
front. Met afstand zijn de drie dan ook de populairste deelneemsters
aan de Vierdaagse - als we op het prikbord van het Leidsch Dagblad
mogen af gaan.
Ben Teske, Martin Ver
en Henk Teske (vanaf
uit Leiden hebben ziel
enigd in het 'Team Tie
Ver*. Zij hadden vorig
een vriend die op ster
beloofd om dagelijks 1
kilometer te lopen. En
te maakt schuld. Vijft
meter is een hele ruk
de gedachte aan hun
die er helaas niet bij li
houdt het drietal op d
Zij slapen in Nulandvl
Den Bosch, staan elk«
tend om half drie op,
ten, gaan met de auti
het station en nemen
de trein naar Nijmegg
dan starten we tussei
over vier en half vijf',1
Henk. „We hebben o<3
wat geld bij elkaar ge1
van sponsors en dat k
gaat als we terug zijn
den naar het Ronald I
naldhuis."
„Brigitte heeft zo'n stunt meegemaakt, dat moetje horen", komt Ria van der Vlugt uit Sassenheim
(links) met de deur in huis vallen. Brigitte, schoorvoetend: „Ik kwam maandag in Nijmegen aan in mijn
hotel en ik zet alles klaar voor de volgende dag. Blijkt dat ik mijn wandelschoenen vergeten was. Ik trok
helemaal wit weg. Ik bel dus mijn man, maar die was aan het werk in Brabant. Hij rijdt naar ons huis in
Lisse, maar hij kon niet naar Nijmegen rijden. Hij belde dus een vriend van hem, die zat met zijn vracht
wagen in Amsterdam en moest naar Brabant, waar zijn ouders wonen. Mijn man en zijn vriend spraken
af in Breukelen om de schoenen over te geven. Mijn wandelschoenen gingen vervolgens naar mijn
schoonouders en die hebben ze maandagavond naar Nijmegen gereden. Ik wist het al, maar nu weet ik
het helemaal zeker: ik heb een superschoonfamilie."
Brigitte Zoet haalt even adem, vraagt ondertussen haar tante of het nu echt nodig is dat dit verhaal in de
krant komt en gaat na een knikje verder. „Toen ik ze zag heb ik ze neergezet waar ik ze de hele tijd in de
gaten kon houden. Ik wilde ze bijna aantrekken om er mee te slapen. Zo blij was ik."
Haar man ziet ze vrijdag weer, als ze hopelijk haar eerste Vierdaagse heeft voltooid. „Dan gaan we fees
ten. Net als driejaar geleden, want toen heb ik hem ontmoet op het eindfeest van de Vierdaagse. Dat
jaar had ik mijn tante bij de finish ingehaald en gingen we daarna de stad in."
Vijf weken geleden bewoog Anne-Marie de Jeu (links) uit Roelofarendsveen zich nog voort met twee
krukken. Zij had met turnen haar enkelbanden gescheurd. Maar gisteren liep zij toch in de Vierdaagse
mee, samen met haar vriendinnen Natascha Disseldorp (midden) uit Rijpwetering en Wendy Lek uit Roe
lofarendsveen. „Ik werk in het Rijnland Ziekenhuis in Leiderdorp", licht De Jeu haar wonderbaarlijke ge
nezing toe. „En de collega's van de gipskamer hebben me enorm goed opgevangen en behandeld. Ik heb
als het ware een VIP-behandeling gehad, tot het intapen van de enkel toe. En nu we eenmaal In Nijme
gen lopen, slepen mijn collega's ons er met sms'jes en telefoontjes doorheen. Last van mijn enkel? Hele
maal niet, alleen mijn tenen doen een beetje zeer."
Annelies Schoneveld (rechts) uit Rijnsburg is 45 en sinds kort oma.
„Misschien ben ik wel de jongste grootmoeder die aan de Vierdaagse
meedoet." Zij loopt samen met Ineke Piket uit Leiden. De eerste dag
was door de regen niet leuk, aldus het duo. „De stemming is dan ter
neergeslagen." Dat is de tweede dag wel anders, want vlak voor de
finish trekt de stoet wandelaars door een straatje met een aantal ho
mobars. „En als je daar voorbij loopt, is het altijd heel gezellig", weet
Piket die voor de 15e keer meeloopt. Speciaal voor deze roze woens
dag hebben de twee een roze shirt aangetrokken. „Maar alleen van
daag hoor."
Paul de Wit en zijn vrouw Betty lopen voor de zevende en derde keer
mee. Morgen na de aankomst op de Via Gladiola spoeden zij zich te
rug naar Oegstgeest. Want zaterdag pakt Paul het vliegtuig naar
Móskou om van daar af te reizen naar de Kaukasus in het zuiden van
Rusland. Daar gaat hij met een expeditie op de grens met Georgië
Europa's hoogste berg, de Elbrus van 5600 meter, beklimmen. De
Vierdaagse ziet hij als een leuke voorbereiding daarop. En oh ja, De
Wit heeft de Mont Blanc in Frankrijk van 4800 meter hoog ook al
eens bedwongen.
Ze zijn met acht vrouwen sterk en komen uit Rijnsburg en Katwijk. Eén is zelfs vanuit Canada
megen gekomen. Maar die woonde voor zij emigreerde in Rijnsburg. Nel (2x), Wilma, Corrie, Ja
Cock, Wil en Mieke kennen elkaar van strandpaviljoen Willy Noord in Katwijk. Groot is de verr
ze op het prikbord van het Leidsch Dagblad een berichtje van hun echtgenoten vinden. Hartsti
De mannen blijken hun vrouwen figuurlijk op de voet te volgen. „Zij kijken thuis naar satelliet
van het weer en als er hier een bui aankomt, bellen ze ons meteen op. Kunnen wij onze maatr
men."
Vierhonderd oefenki
lometers hadden de
Zoeterwoudse oma
Annie van Veen (74
jaar) en kleinzoon Max
van Leeuwen (12) er op
zitten voordat oma
hét definitieve ak
koord gaf voor het
Vierdaagsedebuut van
Móx. „Hij mocht mee,
dat hadden we twee
jaar gelden al afge
sproken, maar dan
moest er wel getraind
wórden", zegt ze. „En
hij doet het fantas
tisch. Ik ben erg trots
op hem." Max is op
zijn beurt trots op zijn
oma. „Ik had aan
vrienden verteld dat ik
de Vierdaagse met
mijn oma ging lopen.
Ze zeiden allemaal dat
ze jaloers waren dat ik
zo'n leuke oma had."
Wandelen verbroedert. Dat laten de Katwijkers Pieter van Rhijn, Pieter Barnhoorn, Hans van Du
Brussee en Danny van der Plas zien. Drie van hen zijn getooid in het shirt van Quick Boys. Maar
kijkt, ziet dat er ook een bij is met de broek van de grootste concurrent, de w Katwijk. De heren
kilometer. „De benen zijn een beetje vermoeid, maar we komen er wel."
De geksl
zaten 01
ten van
Winsen
Ageeth I
Warmor
ken als I
schoene
voor ied
een apa
„Gekke
Welnee,
goeie sol
ik kan h/
want ik
vriendin
moestei
beetje v
aan die
Ageeth.