REGIO
Expositie legt winkelhart Leiden bloo
Museum blij met fotoalbum
Kat-en-muisspel op de snelwe
Onfvangen de Nouveautés voor het Saison
GERECHT
'Tijdens het voorbereiden kwam ik er pas achter hoe weinig ik over het centrum wist'
TV
DONDERDAG 22 APRIL 2
NAVRAAG
Veel moordpartijen in Nederland worden aangericht door iemand die
Mis van een schietvereniging, zegt het LPF-kamerlid Eerdmans naar
aanleiding van de moord in Tiel. Hij pleit daarom voor een nauwkeu-
'Anoniem lid zijn kan niet
bij onze schietvereniging'
riger
screening
van mensen
die lid willen
worden van een schietclub. CDA en PvdA steunen dit voorstel. Ook
iOEDS VAN DER GOOT (78), voorzitter van Schietsportvereniging De
Vrijheid in Leiderdorp, vindt het een goed plan. Het is overigens de
■enige aanbeveling van Eerdmans die de Leiderdorper onderschrijft.
Dat het kamerlid suggereert dat leden van schietverenigingen met
doorgeladen wapens rondlopen, is volgens Van der Goot klinkklare
nonsens. „Die meneer Eerdmans weet van toeten noch blazen."
Lopen er bij schietverenigingen zoveel potentiële moordenaars
rond?
„Als dat zo zou zijn, dan ligt dat aan de politiek. De politiek ver
biedt het de politie om informatie te geven over mensen die lid
willen worden van een
1 schietvereniging. Zelfs
als de politie weet dat
iemand gevaarlijk is,
dan nog mag ze dat
'niet aari ons doorge
ven in verband met
privacy. Daar zijn wij
bijzonder boos over."
Op welke manier pro
beren jullie het verle
den van een nieuw lid
te achterhalen?
,Wij nemen alleen le
den aan op voorspraak
van andere leden. Ik
|weet voor 99 procent
zeker dat onze vereni
ging brandschoon is. Als iemand lid wil worden, komt hij eerst
voor de ballotagecommissie. Nieuwe leden komen met naam en
foto aan de muur te hangen. Anoniem lid zijn kan bij ons niet. Na
een half jaar aspirant-lidmaatschap kan iemand lid worden, mits
hij zich gedraagt. Anders wordt hij er zonder meer uitgeknikkerd.
'Na in totaal een jaar heeft iemand volgens de wet het recht om een
eigen wapen te kopen. Dan pas mag de politie onderzoek doen."
Wat vindt u van de aanbevelingen van Eerdnums? Hij vindt on
der meer dat leden hun wapen op de club in een kluis moeten
stoppen.
„Die meneer Eerdmans kent de wet niet. Mensen mogen hun wa
pen alleen bij zich hebben op weg van huis naar de schietvereni
ging en weer terug, en ze moeten de kortste weg nemen. Tussen
door even een borreltje drinken mag niet. Thuis gaat het wapen in
de kluis en de kogels worden apart bewaard, zodat je het niet kunt
trekken bij een overval. Hij moet zich eerst maar eens wat beter
gaan verdiepen."
Durft u nog op een verjaardagsfeestje te zeggen dat u lid bent
van een schietvereniging?
„Vroeger, vlak na de oorlog, kon dat niet. Er waren toen partijen
i die de pest hadden aan wapens. Inmiddels heb ik 33 jaar bestuurs-
I ervaring en vindt iedereen het interessant. Door opmerkingen van
mensen als Eerdmans komen schietclubs in een volkomen fout
daglicht te staan, onterecht. De politie en wij hebben de beste ver
houding. Ze komen geregeld even bij ons kijken."
tekst: Janneke Dijke
foto: archief
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1904, Vrijdag 22 April
LEIDEN - In de raadsvergadering van den 8sten October 1903 werd
door den Raad besloten de concessie tot aanleg van exploitatie van
een telephoonnet in deze gemeente aan de Algemeene Telephoon-
maatschappij, voorheen Ribbink, van Bork en Co., met 25 jaar te ver
lengen. De Maatschappij wilde een geheel ondergrondsch telephoon
net aan alle eischen van het moderne telephoonverkeer aanleggen, wat
voor de geabonneerden een groot gemak zal blijken te zijn. Heden is
men begonnen op een centraalpunt, nl. op Pieterskerkstraat, Pieters
kerkgracht en Lokhorststraat, van waar 8 kabels in dezelfde gleuf moe
ten worden gelegd, loopende naar de Hoogere Burgerschool voor Jon
gens, Pieterskerkplein, Doelengrachten Kaiserstraat. De gleuf is ruim
één meter diep.
ANNO 1979, maandag 23 april
BOLLENSTREEK - Vele tienduizenden toeschouwers hebben het 32ste
internationale bloemencorso 'Lentekinderen' door de bollenstreek
zien trekken. Op de foto de kleurrijke tocht in de Sassenheimse
Hoofdstraat. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 In zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Lelden, krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
Hoofdredacteur: Jan Geert Majoor
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t.:
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5150 543
Personeel: 075-6813677
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met: 075-6813636
LEZERSSERVICE
0800 -1711 (gratis)
Mobiel: 072 - 5196800
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per
zaterdag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Het Katwijks Museum is sinds
vorige week een fotoalbum
rijker. En niet zomaar eentje.
Het album bevat 52 afbeeldin
gen uit de periode 1903-1916.
De foto's zijn van uitstekende
kwaliteit en geven een goed
beeld van het strandleven uit
die tijd: bomschuiten, schel
pen vissen en mensen die
pootje baden.
Het museum is dolgelukkig
met de nieuwe aanwinst. De
wijze waarop de foto's naar
Katwijk zijn gekomen, is bij
zonder. Ze zijn afkomstig uit
het persoonlijk archief van A.
H. Oort, een 80-jarige tandarts
uit Middelburg. De man is de
kleinzoon van de toenmalige
directeur van Endegeest, die
een huis (de zogeheten Sandy
Hoek) bewoonde aan de Kat-
wijkse Boulevard. De direc
teur gebruikte veelvuldig zijn
fototoestel op het strand. De
nabestaanden van de familie
streken later neer in Middel
burg en het fotoalbum lag
'werkloos' op een zolder.
Twee jaar geleden kreeg het
museum 'ineens' een tele
foontje. Of ze interesse had
den in een album met Kat-
wijkse foto's. Het was iemand
die lid was van de Middel
burgse rotary. Die had tijdens
een van die bijeenkomsten
gesproken met de tandarts,
wiens vader vroeger in Kat
wijk had gewoond en veel fo
to's had gemaakt. De man
had vroeger in Scheveningen
gewoond en kwam wel eens
in Katwijk. De 'Scheveninger'
raakte enthousiast en advi
seerde de tandarts om meer
met het album te doen. Maar
die zei uiteindelijk: 'Geef de
foto's maar weg, want ik doe
er toch niets mee'.
Na twee jaar wachten was het
vorige week vrijdag eindelijk
zo ver. Voorzitter Hans Scho
nenberg nam het fotoalbum
in ontvangst. Over enkele we
ken wordt het boek tentoon
gesteld in een vitrine. Klaas
Zuurmond, vrijwilliger van
het museum, vindt het jam
mer dat het album er alleen
maar komt te liggen. „Grote
musea hebben van die appa
raten waarmee de bladzijden
worden opgeslagen." Appa
raat of niet, Zuurmond is ver
rukt met de foto's die sinds
vorige week in het bezit zijn
van het Katwijks Museum. „Er
zitten foto's in, waarvan schil
derijen zijn gemaakt. Het lij
ken wel prentbriefkaarten. Je
kunt zien hoe het er vroeger
aan toe ging. Wat ik mooi
vind, is hoe de mensen ge
kleed gingen."
Rob Onderwater
Bumperkleven wordt door
veel automobilisten ervaren
als één van de grootste erger
nissen in het verkeer. Tot hun
ongenoegen haalt meerdere
malen boos kijken in de ach
teruitkijkspiegel bij de hard
nekkige klevers niets uit. Uit
wijken naar een andere baan
is eigenlijk de enige snelle en
veilige manier om achterlig
gers die te weinig afstand
houden van zich af te schud
den. Maar soms loopt de frus
tratie bij de autobestuurder zo
hoog op dat van rijstrook ver
wisselen voelt als een knieval
voor asociaal rijgedrag.
Om die reden weigert een be
sturende banketbakker op
een dag een opdringerige
Leidse taxibestuurder voorbij
te laten gaan. Hoe de man
ook kleeft, de banketbakker
blijft stoïcijns op de linker
baan rijden. Terwijl de taxi
steeds dichter en dichter na
dert, vermindert de voorste
bestuurder juist zijn vaart.
Plots drukt de banketbakker
even zijn rem in. De taxi
chauffeur schrikt zich rot en
moet alle zeilen bijzetten om
een botsing te voorkomen.
Nu zijn beide automobilisten
zwaar geïrriteerd. De taxi
chauffeur verwijt de banket
bakker 'onverantwoord rijge
drag' en andersom. Op de
weg begint een levensgevaar
lijk kat-en-muisspelletje. Het
afwisselend optrekken en af
remmen van de twee mannen
eindigt als de taxichauffeur
ineens voor de banketbakker
moet uitwijken en met zijn
wagen in de berm belandt. De
man raakt daarbij niet ge
wond maar is wel buiten zin
nen van woede. Hij zet de
achtervolging in en rijdt de
banketbakker klem. Eenmaal
uit zijn auto gestapt opent hij
het portier, grijpt de man zijn
linkerhand en gilt hem toe.
„De volgende keer breek ik je
nek!" De banketbakker blijft
met gebroken wijsvinger en
veel pijn achter. De vinger
wordt geopereerd, maar
maanden na het incident is
steeds nog onduidelijk of de
banketbakker ooit zijn werk
zal kunnen hervatten. De taxi
chauffeur moet wegens mis
handeling voor de rechter
verschijnen.
In de rechtszaal geeft de Leid
se taxichauffeur de mishande
ling niet toe. Hij ontkent de
aantijgingen: „Ik heb die man
niet aangeraakt. Toen ik zijn
portier opentrok, zag ik een
klein kind achterin zitten. Ik
zei: 'Je heb geluk dat die klei
ne er is, anders had ik nu je
nek gebroken.' Ik heb vervol
gens de deur dichtgegooid en
ben weggereden."
De rechter houdt hem
dat het slachtoffer diezi
dag nog naar het ziekei
geweest om zijn hand t
onderzoeken. „In het d
zitten medische gegeve
Hoe verklaart u dat?" D
moet het antwoord sch
blijven. „Mijn collega
even later gewoon wegi
den," vertelt hij. „Dat k
toch niet als je vinger gi
ken is?" Volgens de taxi
feur was de banketbakk
genoeg om zijn eigen h
verminken en hem er v
gens voor op te laten di
„Hij bracht met zijn rijj
ook zijn eigen kind in g
beredeneert hij. „Dus v
dit niet?"
De rechter vindt het rel
van de taxichauffeur 011
loofwaardig. Ze is er vai
tuigd dat de man wel d<
de vinger van de banke
ker heeft gebroken dooi
hand hard naar achter
wen. Als ze vraagt of de
tot slot nog iets wil zeg
over de zaak, reageert d
bolgen: „Wat heeft het
zin? Alles wat ik zeg woi
toch niet geloofd." De t
chauffeur krijgt 60 uur t
straf opgelegd en een v<
waardeüjke gevangenis!
van 2 weken met een pi
tijd. De rechter geeft de
verder het advies zijn ge
voortaan te bewaren, he
teken te noteren en niet
in de verleiding te kome
voor eigen rechter te sp
„Kunt u zich daar niet a
houden, dan wordt het
dat u een andere baan i
I
Floor Ligtvoet
Een nieuwe garderobe, mooie meu
bels en lekker eten. Bijna alles wat de
consument wenst, is te vinden in het
centrum van Leiden. Alle winkels zijn
een voortvloeisel van de Leidse mark
ten van de zeventiende eeuw. Ingrid
Bot en Renee Claesen hebben in het
Leids Gemeentearchief een expositie
samengesteld van Leidse winkels door
de eeuwen heen.
„In het kader van projecten als het
Aalmarktplan en de Rijn Gouwe Lijn
leek het ons leuk om een expositie te
verzorgen over Leiden als winkel
stad", legt Bot, bibliothecaresse van
het gemeentearchief, uit. Drie hoe
ken in het gebouw van het Leids Ge
meentearchief zijn ingericht met
prenten, affiches en teksten over de
winkels in Leiden. Het materiaal is
afkomstig uit de affichecollectie,
prentenverzameling en bibliotheek
collectie. „We hebben nog veel meer
materiaal dan hier te zien is. Ik vond
het heel moeilijk om een selectie te
maken", aldus Bot.
Bij binnenkomst valt meteen een
grote vitrine met prenten en affiches
op over de historie van de Leidse
winkels. De vrouwen willen bezoe
kers een beeld geven over winkels
door de jaren heen. „Begin negen
tiende eeuw kwam de eerste winkel
in Leiden", zegt Claesen, beheerder
van de affichecollectie. Daarvoor
waren op verschillende plaatsen in
de stad markten. „Eind achttiende
eeuw verdwenen die kraampjes gro
tendeels. Een eigen winkel vonden
de koopmannen een stuk makkelij
ker."
De dames vermoeden dat het Kla
verblad aan de Hogewoerd de oud
ste winkel van Leiden is. „Helemaal
zeker weten we het niet. Mensen die
denken dat die eer een andere win
kel toekomt, moeten zich maar bij
ons melden", aldus Bot Het Klaver
blad aan de Hogewoerd, dat tegen
woordig in thee en koffie handelt,
bestaat al vanaf eind achttiende
eeuw. „Het was toen een VOC-win-
keltje. Er werden allerlei kruiden ver
kocht."
Ook banketbakkerij Snijers heeft al
eeuwen een plekje in het winkelhart.
Rond 1771 begon de familie Snijers
een kruidenierzaak en drogisterij in
de Haarlemmerstraat. De winkel is
nog steeds in handen van de familie,
maar is inmiddels verhuisd naar de
Botermarkt. „Ik vind het prachtig
dat de winkel al zo oud is en nog
steeds bij de familie hoort", zegt Bot.
In de expositie wordt ook aandacht
kledingwinkel Cahen. Op de kl
poster kondigt de winkel de ve
van 'heeren- en kinderkleediiij
ken' aan. „Op zich is het ontwi
niet zo heel mooi, maar hij is
gaaf gebleven na al die tijd." A
eind van de negentiende eeuw
wierpen winkeliers de eerste re
meblaadjes. In die tijd werden
ten uitgenodigd om de winkel
zoeken. Een voorbeeld daarvai
de uitnodigingen voor sinterkli
De kleurige kaartjes met priege
tekeningetjes kregen alleen dei
klanten opgestuurd.
Ook de architectuur van de wii
komt aan bod. Ingrid Bot en Ri
Claesen hebben door het same
len van de expositie op dit gebi
veel geleerd. „Het gebouw van
&D vond ik er altijd best mode
zien. Ik dacht dat het uit de jai
vijftig of zestig kwam, maar de
palen zijn al begin jaren dertig
gen", zegt Bot. Volgens haar i
positie voor iedereen leerzaan
dens het voorbereiden kwam i
pas achter hoe weinig ik over 1
centrum weet."
De expositie is tot 15 juni te zie
het Leids Gemeentearchief, Boi
de 2a. Open: maandag t/m vrij
van 9.30 tot 17.00 uur en zaten
van 09.00 tot 12.15 uur.
Alette Snijders
Leiderdorp:
ook expositie
over centrum
Ook de Leiderdorpse biblioth
heeft een expositie over wink
Leiderdorp in de vorige eeuwj
15 mei kunnen bezoekers oui
to's en ander materiaal bekijk
over alle winkels die in 19001
1970 in oud Leiderdorp hebb
gestaan.
De expositie is een voorproef
de uitgebreide expositie die i
Oudheidkamer aan de Hoog
seweg houdt in september. A
plannen die gemeente Leidei
yoor het centrum had, koméi
bod. De plannen die in d
zeventig werden gemaakt vöc
Winkelhof, waardoor verschil
winkels yerdwenen uit het oü
dorp. Maar ook de plannen u
1938 om op de plek van Leidi
dorp een nieuw Schiphol te b
wen zijn te bezichtigen.
w
S LI'fH, FAOftCflMt AMsJfT
Eén van de pronkstukken van de expositie is een affiche van kledingzaak Cahen, opgericht in 1855.
Foto: Gemeentearchief Leiden
besteed aan de Leidse Winkelweek.
In de vorige eeuw werd eens in de
zoveel tijd een winkelweek georgani
seerd. De samenstellers hebben in
het archief een affiche gevonden die
de Leidse Winkelweek van 1924 aan
kondigt. Tijdens die winkelweek be
steedden winkeliers veel aandacht
aan hun etalages, zodat ze meer
klanten zouden aantrekken. „De
mensen kregen een stembiljet. Daar
op konden ze aangeven welke etala
ge ze het mooist vonden. Die winkel
kreeg dan een prijs", aldus Claesen.
Ook tijdens de recessie in de jaren
dertig bleven de winkelweken. Clae
sen: „Op die manier probeerden de
winkelhouders de economie te sti
muleren."
Het pronkstuk van de expositie is
volgens de vrouwen de poster van