Veenfabriek wil zich in Leiden vestigen
KUNST CULTUUR
Hackensaw Boys: stilstaan
is schier onmogelijk
nmo
Ik nam altijd alles
veel te serieus
'Verval hoort ook bij het leven'
R9
Plannen theatermaker Paul Koek positief beoordeeld door Raad voor Cultuur
Overdosis
onzin van
Bert Visscher
Beth Hart heeft verblijf in de hel overleefd
woensdag 21 april 2004
to: AP/Richard Lewis
ert Pink
nsterdam
»am - Pink komt 29 juni
isterdam voor een op-
n de Heineken Music
rige maand gaf ze nog
erkocht concert in ons
iar zag het publiek haar
et spiegels, hanenkam-
blaaspoppen en een
s-act. Op 29 juni komt
se zangeres terug zon-
sers en spektakel om te
ren dat ze puur ook pri-
iek kan maken. De
koop begint aanstaan-
dag om 10 uur.
de Velde
rechtszaak
- Producent Rob
moet scenarist Jean
telde betalen voor zijn
ir de film Soldaat van
Van de Velde had een
ak aangespannen tegen
omdat die weigerde
etalen voor het film
dat hij in zijn opdracht
hreven. De film ging
lijk niet door. Houwer
Van de Velde ooit de
te hebben gegeven,
bank vond echter dat
gegevens waren die
den dat dat wel het ge-
)aarom moet Rob
de scenarist 70.000 eu-
/al nieuwe
anse films
lultureel Centrum de X
ijkhuis te Leiden orga-
iamen met NICE (New
inema Events) een fes-
recente films van ta-
jonge Italiaanse film-
Het is de tweede keer
istival, dat voor de ze
er wordt gehouden, in
laatsheeft. De films op
'al lopen uiteen van
itair aandoend Sicili-
lersdrama' in 'L'Isola'
d op het International
ivfd Rotterdam) tot 'al-
nkomedie' in
:o' (beste film op het
rlo Comedy Film Fes-
workingclass-raceau-
in 'V-Max' (David di
o prijs voor beste Itali-
buut van 2003). Het
ordt gehouden van 2
it 12 mei. Meer infor-
www.nicefestival.org
door Theo de With
Vervolg van voorpagina
leiden/roelof arendsveen - De plannen van thea
termaker-componist Paul Koek uit Roelofarends-
veen om een eigen ensemble te beginnen, zijn po
sitief ontvangen door de Raad voor Cultuur. In het
maandag uitgebrachte advies wordt aan staatsse
cretaris Van der Laan (cultuur) voorgesteld om
hem jaarlijks 600.000 euro subsidie te geven.
Onder de naam De Veenfabriek wil Koek muziek
theatervoorstellingen maken voor grote zalen en
op locatie. De gerenommeerde theatermaker
vestigt zich met zijn nieuwe gezelschap het liefst
in Leiden.
Paul Koek was tot voor kort een van de artistiek
leiders van het theatergezelschap Zuidelijk To
neel Hollandia in Eindhoven, en heeft met dit ge
zelschap een grote naam opgebouwd in theater-
minnend Nederland. Vanwege de grote afstand
tussen Eindhoven en zijn woonplaats Roelof-
arendsveen is hij daarmee gestopt. De afgelopen
zeven jaar heeft hij zich met zijn Veenstudio al
meer en meer toegelegd op experimentele mu
ziek. Met De Veenfabriek wü hij zijn ervaring met
muziek en theater verder uitbouwen.
„Ik had anderhalf miljoen euro gevraagd; ik krijg
dus maar veertig procent", nuanceert Paul Koek
in een eerste reactie. „Maar aan de andere kant
besef ik dat ik hartstikke blij moet zijn ais ik het
slagveld overzie. De naam, de organisatie en de
samenwerking met de Faculteit der Kunsten van
de Universiteit Leiden zijn nieuw. Het positieve
advies is dus voor een groot deel gebaseerd op de
reputatie die ik de afgelopen jaren heb opge
bouwd. Daarom overheerst de blijdschap."
Koek wil in januari beginnen met De Veenfabriek
en wil zich het liefst met het ensemble in Leiden
vestigen. „Ik heb een plan ingediend bij cultuur
wethouder Hessing, maar er sindsdien weinig
van vernomen. Wel heb ik gelezen dat de politiek
weinig voelt voor de vestiging van een theater
groep in Leiden. Binnen twee maanden wil ik
duidelijkheid hebben. Als het niets met Leiden
wordt, heb ik nog twee andere plaatsen achter de
hand."
„Hier had ik op gehoopt", reageert Bart van Mos
sel, directeur van de Leidse Schouwburg, op het
positieve advies van de Raad voor Cultuur. „Het
is precies zoals ik het de gemeenteraadsleden
heb geschetst. Als Paul Koek met zijn gezelschap
naar Leiden komt, neemt hij dat geld mee. Daar
van worden wondermooie voorstellingen ge
maakt. Het is doodzonde als Leiden deze kans
laat lopen. Het enige waarvoor de stad moet zor
gen, is een onderkomen. Het Scheltemacomplex
is er geknipt voor. Dit is de kans voor Leiden om
een flinke stap vooruit te zetten."
en de regio bestaat grote belangstelling voor profes-
!en amateuristische-kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt
regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneel-
fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag:
Maas-Polanen en Coen Maas.
:um is het waarschijn-
maar bijzonder is het
ïval wel: een tentoon-
van moeder en zoon.
met schilderijen en
de zoon met foto's,
rken zijn verspreid over
an het gemeentehuis
Drdwijkerhout en over
de gangen op de eerste
mg.
aas wijst op twee fo-
ee zichtbaar gehaven-
e beelden, half verscho-
r et groen. Op de foto er-
1 staat een oud pand.
het Clemenshuis in
ajkerhout. Nog niet zo
g geleden gesloopt,
jk eens naar die heel
de gevel. Dat zijn de
le leiden nu een nieuw
j iemand in de tuin."
s van die beelden zijn
d voor het werk van
ijn belangstelling gaat
de historie van de
lij laat dat zien in klei-
series die de tegenstel-
chten van oude dorps-
:n en nieuwe situaties.
De meeste foto's zijn gescho
ten in zijn vroegere woonplaats
Noordwijkerhout en veel ervan
hebben dus een historisch as
pect. Hebben te maken met
het verleden. Of tonen het ver
val. Andere foto's zijn gemaakt
in Noordwijk, zijn huidige
woonplaats, zoals van de af
braak van de Kim. Donkere
wolken en een afgebrokkeld
gebouw leveren een beklem
mend beeld op. „Een mooi
beeld", vindt hij zelf. „Verval
hoort ook bij het leven."
Maar hij maakt ook foto's die
een veel optimistischer sfeer
uitademen, zoals een prachtige
zonsondergang aan het Noord-
wijkse strand. Of een foto van
het met sneeuw bedekte ge
meentehuis. ,,Als hij in de verte
een mooie lucht ziet, rijdt hij er
naar toe", lacht Margreet
Maas-Polanen. „Soms is hij
dan te laat."
„Maar niet altijd", reageert
Coen. „Zoals je hier in het ge
meentehuis kunt zien."
Opvallend aan de schilderijen
van Margreet Maas-Polanen
Coen Maas en Margreet Maas-Polanen: „We proberen allebei de onderwerpen die we zien niet op een
alledaagse manier weer te geven." Foto: Hielco Kuipers
zijn de uitgesproken, indrin
gende, kleuren. „Iets van de
laatste tijd", zegt ze. „Het kleu
rengamma is anders als ervoor.
Je werk verandert nu eenmaal
in de loop der tijd."
De Noordwijkerhoutse schil
dert al heel lang, al tientallen
jaren. „Eigenlijk mijn hele le
ven al. Als kind vond ik het al
leuk om te tekenen en te schil
deren. Later, na de Kweek
school heb ik de akten Teke
nen l.o en Handenarbeid
l.o.behaald. Ook heb ik veel
lessen gevolgd bij Ars Aemula
in Leiden en bij de Vrije Acade
mie te Rotterdam."
Vorig jaar oktober won Mar
greet de eerste prijs op het
schildersconcours van de SKVR
(Stichting Kunstzinnige Vor
ming Rotterdam) en de Vrije
Academie te Rotterdam met
haar schilderij 'Waterside'. Het
laat een bootje zien bij een
volkstuin. Op de achtergrond
staat een oude caravan en op
de voorgrond drijven waterle
lies. „In een enkel opzicht
komt het werk van Coen en mij
wel overeen. We proberen alle
bei de onderwerpen die we
zien niet op alledaagse manier
weer te geven. Bijvoorbeeld
door een andere invalshoek te
kiezen".
Gevarieerd is haar werk zeker.
„Dit is eigenlijk een overzichts
tentoonstelling. Portretten,
landschappen en stillevens. Ik
heb ook vrij, abstract werk ge
maakt maar dat hangt hier
niet. Ik heb zoveel gemaakt,
daar is geen ruimte voor." „Ik
had ook nog wel wat ruimte
kunnen gebruiken", lacht
Coen Maas. „Misschien een
volgende keer."
De expositie van Margreet
Maas-Polanen en Coen Maas
is te zien tot en met 23 april in
het gemeentehuis van Noord
wijkerhout. Voor meer infor
matie: 0252-340901/06-
21894041.
theater recensie
Wijnand Zeilstra
Voorstelling: 'Nee, dan Lourdes' van
en door Bert Visscher. Gezien: 20/4,
Schouwburg Leiden. Daar nog te
zien: tot en met 23/4.
Ga lekker op je gemak zitten,
zet je verstand op nul en laat
de kolder maar komen. Bert
Visscher bedient vier avon
den in Leiden zijn publiek
met een overdosis onzin.
Die zekerheid heb je im
mers: het is pure flauwekul
die met een onvoorstelbare
energie over je wordt uitge
stort. En van a tot z is her
kenbaarheid troef. Het is al
lemaal nieuw en toch ook
vertrouwd. Bert blijft Bert.
Zijn fans dragen hem op
handen, zijn criticasters zal
hij wel nooit kunnen over
tuigen.
Natuurlijk kun je hem bekri
tiseren. Geen mens kan bij
voorbeeld ontkennen dat
het soortelijk gewicht van
zijn grappen vrijwel te ver
waarlozen is. Ook zullen
vriend en vijand moeten
toegeven dat hij ontzettend
vaak, misschien zelfs wel te
vaak, zijn toevlucht zoekt in
gekke bekken, idiote kleren
of vreemdsoortige kreunge-
luiden.
Dat mag dan waar zijn, maar
Bert Visscher is natuurlijk
wel een unieke theaterper
soonlijkheid die nog altijd
ook zelf pure lol in zijn werk
lijkt te hebben. Niets wijst
op sleur, routine of de auto
matische piloot. Alles wordt
gebracht met een frisheid
alsof het ter plekke is be
dacht. Dat het echter ontzet
tend moeilijk is om met al
leen maar onzin een hele
avond te vullen, zou je uit
het oog verliezen door het
gemak waarmee Bert Vis
scher rijn publiek bespeelt.
Die man weet wat ie doet.
Voortdurend blijf je nieuws
gierig naar wat hij nu weer
verzonnen heeft. Dus geef je
je graag gewonnen. Bert is
zijn eigen genre, en als zo
danig van grote klasse.
Bovendien weet hij steeds
weer een context te creëren,
waarbinnen alle flauwekul
toch maar mooi op rijn
plaats valt. Eerst is er een
heuse kermis die door be
middeling van een handige
jongen van een adviesbu
reau moet wijken voor een
'negenbaan'. Aanleiding ge
noeg om heel veel overhoop
te halen en toe te werken
naar een hoogtepunt waar
bij hij je verwachtingspa
troon toch nog een leuke
draai weet te geven. De
vormgeving daarvan is ge
woon briljant - ook dat zul
len vriend en vijand moeten
beamen.
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert- Hackensaw Boys, gezien op
20/4,0 bus, Leiden
Ze lijken op een veredelde
straatband. Met zes man sterk
staan ze rond vier lullige micro
foontjes. Hometown voor The
Hackensaw Boys is Charlot
tesville, een klein stadje in Vir
ginia in het diepe zuiden van
Amerika en ze maken sinds gis
teren Nederland onveilig met
hun jigs, reels en ballads. Op
zwepende ritmes waar je geen
moment stil bij kunt blijven
staan, met een hoofdrol voor de
heerlijke fiddle van Pee Paw,
aangevuld door de banjo van
The Kooky Eyed Fox en het
heerlijke ritme van het wasbord
van Salvage. Nou ja wasbord
kun je het nauwelijks noemen.
Het is meer een uitgeklede ver
sie met een klokje aan de bo
venkant, een soort tinnen bord
als snaredrum en drie gedeukte
conservenblikken als extra aan-
slagpunt.
Puristen halen wellicht hun
neus op voor de versnelde
bluegrassmuziek van The Hac
kensaw Boys, maar echte lief
hebbers laten zich heerlijk gaan
op de zuidelijke trip van de
bluegrass-speedmetal. Perfect
hoor je banjo, fiddle en mando
line samengaan, de trekzak of
de harmonica zorgt veelal voor
de perfecte invulling en de zang
- vaak twee- of driestemmig ge
bracht - is óok nog eens om in
te lijsten. Natuurlijk vindt de
band zijn wortels in de traditie,
maar elementen van pop en
zelfs punk komen langs. Mid
den jaren tachtig was er vanuit
Ierland ineens Shane McGowan
van The Pogues. Die band
bracht destijds een geraffineer
de mix van traditionele folk met
opzwepende punkelementen.
Dat stokje kunnen The Hac
kensaw Boys door hun agres
sieve songs moeiteloos overne
men. Catchy songs als Miner,
met het aanstekelijke refrein, en
Gyspy gaan er bij het publiek
van Q bus in als koek en met
'Smilin' must mean something'
laten de Amerikanen ook nog
eens zien dat ze gas terug kun
nen nemen met een gedreven,
gevoelige ballad. Keep it simple
heet het laatste werkje en de
band is hard bezig aan een
nieuw album. Net als bij The
Pogues is de traditional geen
vies woord voor The Hac
kensaw Boys, maar juist de
aanvullende rauwe agressieve
elementen maken de band tot
de unieke live act die ze op dit
moment is.
(advertentie)
"ALNO KOPERS HET MEEST TEVREDEN."
"Kopers van een ALNO keuken zijn met de aangeschafte keuken tevreden
tot zeer tevreden". "ALNO kan getypeerd worden als een kwaliteitsmerk
teaen een zeer betaalbare prijs" en "In de vergelijking scoort ALNO op vele
aspecten de hoogste score" (Bron: USP Keukenmonitor 2003/2004)
Uw ALNO Select Dealers:
HAZERSWOUDEDORP Keukencentrum
Waddinxveen Frankrijklaan 4 tel.: 0172-236323
IJMUIDEN Möbel Kaiser
Marktplein-2 tel.: 0255-546380
SASSENHEIM Sassenheims Vloerenhuis
Keuken 3000 Koetsiersweg 7 tel.: 0252-230481
VOORSCHOTEN Keukenstudio
Kon. Julianalaan 46 tel.: 071-5615927
Beth Hart: In het verleden heb ik vaak te veel gezopen of drugs genomen. Ik was toen compleet ge
stoord. Publiciteitsfoto: GPD
door Hanneke van den Berg
den haag - Op Broadway kroop
ze in de huid van Janis Joplin in
de musical 'Love, Janis'. Het was
voor de Amerikaanse zangeres
Beth Hart niet moeilijk die rol te
spelen. Drank en drugs spelen in
haar leven net zo'n grote rol als
bij Janis Joplin. Het enige verschil
is dat zij het kan navertellen en
Janis niet. „Drieënhalf jaar ben ik
nu clean, niet slecht, toch?" Haar
onlangs verschenen album
'Leave the light on' is een weer
slag van alle shit die ze tot nu
toe heeft meegemaakt. Op 29
april is Beth Hart te horen tij
dens de vijftiende editie van de
Haagse Koninginnenach.
Toen ze enige tijd geleden in
Paradiso een showcase gaf,
waarin ze al een flink aantal
nieuwe nummers speelde,
stond een intens gelukkige Beth
Hart op het podium. „Live op
treden is het heerlijkste wat er
bestaat. Daar doe ik het alle
maal voor: albums opnemen,
camera's voor mijn snufferd
dulden, interviews geven, ik
vind het allemaal niet echt leuk.
Maar het is nodig om je publiek
te bereiken, dat begrijp ik ook
wel. Dus laat ik het allemaal
maar over me heen komen.
Maar als je voor een uitgelaten
menigte staat, man, dat is beter
dan welke drug dan ook. Bo
vendien kun je alleen aan hen
afmeten of je muziek echt goed
is. Je man en je vrienden zijn al
gauw positief, gewoon omdat
ze om je geven. Maar het pu
bliek brandt je genadeloos af
als ze er niets aan vinden. Als zij
dus uit hun dak gaan, weet ik
dat het goed is."
Ofschoon ze al sinds haar der
tiende drinkt, begonnen de
problemen pas echt toen ze
verslaafd raakte aan het kalme
ringsmiddel klonopin. Dat ge
beurde in de periode dat het
nummer 'L.A. song' opeens een
enorm succes werd.
„Ik raakte toen echt helemaal
de weg kwijt. In het verleden
heb ik vaak te veel gezopen of
drugs genomen, maar in die
tijd begon ik pas echt een regel
matige gebruiker te worden. Ik
was toen compleet gestoord en
mijn familie en veel vrienden
trokken hun handen van me af.
Maar ik had dat helemaal niet
zo in de gaten. Ik vond het
heerlijk om steeds beneveld te
zijn en flink wat klonopin naar
binnen te werken. Daarmee
had ik mijn eigen droomwereld
gecreëerd en dat voelde als een
warme deken."
„Waarschijnlijk was ik nog ja
ren zo doorgegaan als er niet
twee dingen waren gebeurd.
Ten eerste zei mijn platenmaat
schappij dat ik moest gaan af
kicken omdat ze op deze ma
nier niet met me verder kon
den. Maar wat erger was: mijn
dokter wilde me niet langer
klonopin voorschrijven en met
die rotzooi kun je dus echt niet
zomaar stoppen. Dan gebeuren
er vreselijke dingen met je li
chaam. Ik moest wel naar een
kliniek, waar ze met vervangen
de middelen de dosis steeds
verder omlaag brachten, tot ik
zonder kon. Maar goed, uitein
delijk blijf je natuurlijk altijd
een verslaafde, ook al sta je een
tijdlang droog. Het blijft een
dagelijks gevecht om die troep
te laten staan."
Voor iemand die alles in het le
ven heeft gedaan wat God ver
boden heeft, is het vreemd om
te horen dat, naast haar echtge
noot, het geloof haar de kracht
geeft om dat gevecht vol te
houden. Nummers als 'Bottle of
Jesus' en 'If God only knew',
zijn dus niet, zoals je zou ver
wachten, ironisch bedoeld.
„Nee, inderdaad", lacht ze.
„Toen ik stevig onder invloed
verkeerde, stopte ik met bid
den, maar inmiddels is het weer
erg belangrijk voor me."
Dat haar nieuwe album haar
strijd van de afgelopen jaren re
flecteert, blijkt duidelijk uit de
meeste nummers. 'Lift you up',
'Broken Ugly' en 'Monkey
back' zijn titels die al veel dui
delijk maken. „Deze plaat was
er nooit gekomen als ik niet
door zo'n hel was gegaan. Dus
wat dat betreft is het allemaal
wel ergens goed voor geweest.
Ook heeft dat gevecht ervoor
gezorgd dat ik tegen veel din
gen anders ben gaan aankijken.
In die tijd van 'LAsong'
ik camera's en journalisten. De
meeste interviews die ik terug
las, hadden niets meer te ma
ken met wat ik had gezegd. Ik
kon er helemaal niet tegen hoe
alles werd verdraaid. Inmiddels
lees ik al die verhalen gewoon
niet meer. Dat geeft veel rust. In
het verleden heb ik alles veel te
serieus opgevat. Nu neem ik
een dag zoals hij komt en dat
bevalt me prima."
Beth Hart treedt op tijdens de
Koningfrinenach in de Haagse
binnenstad op 29 april. Voor
meer informatie: www.konin-
ginnenach.nl