KUNST CULTUUR
Leidse politiek
voelt niets voor
theatergroep
Nette show van acht naakte heren
Volwassen Blof bouwt
een feestje in Leiden
Lindenmeyer
System sleept je
mee in een rol
als asielzoeker
Studenten
Songfestival
in LAKtheater
Theater 't Onder-
ftssenheim heeft gister-
Bjn tienduizendste be-
inds de opening he
it handen van voorzit -
- van der Heiden ontving
ran Leeuwen uit Lisse,
reg was naar de voor
ts 'The Perfect Concert'
ïzel, Kivits en Huibers,
itercheque en een bos
i. 't Onderdak opende
rijn deuren. Binnenkort
irt het Sassenheimse
:ijn vierde seizoenspro-
door Hans Visser
leiden - Wat kan het theater na 'The
Chippendales' en 'The Full Monty'
nog brengen? Het antwoord heet 'Na
ked Boys Singing!' en is komend sei
zoen te zien in de Nederlandse thea
ters. Een voorstelling die al vijf jaar
onafgebroken off-Broadway is te zien
in New York en diverse andere we
reldsteden. De Nederlandse versie
van deze show van acht spiernaakte
mannen beleeft dit najaar zijn pre
mière in Nederland maar zal niet in
de Leidse Schouwburg te zien zijn.
Toen producent Mark Vijn de show
een aantal jaren geleden in New York
voor het eerst zag, besloot hij de
Amerikaanse productie voor een serie
voorstellingen naar Nederland te ha
len. Hij werkte toen nog voor Joop
van den Ende, maar die zag daar
niets in. Nu hij weer zelfstandig pro
ducent is, kocht hij de rechten voor
Europa. Na Nederland zal 'Naked
Boys Singing!' ook in het buitenland
worden uitgebracht.
„Het is geen echte musical", zegt
Vijn, die eerder door het land toerde
met voorstellingen als 'Singing in the
rain', 'Oh Johnny' en 'Copacabana.'
„Het is meer een voorstelling van
achttien songs en een aantal scènes
rond het thema naaktheid. In Neder
land zou je dit misschien een revue of
een cabaretproductie kunnen noe
men met als thema: 'Wat mannelijk
naakt zoal teweeg brengt'. Want
waarom lopen de mensen wel samen
naakt door een sauna en niet door de
Hema? En hoe komt het dat je van je
ouders wel de kleren kent maar niet
hun lichaam? Het gaat over zaken als
sensualiteit, seksualiteit, fantasieën,
stille wensen en dromen."
'Naked Boys Singing!' ontstond in
Los Angeles: „Hij werd daar gespeeld
met acteurs die gewoon kleren droe
gen. Maar toen bedacht regisseur Ro
bert Schrock, dat het misschien aar
dig zou zijn om niet alleen over
naaktheid te zingen, maar ook naakt
te spelen. Het gekke is dat je na een
paar minuten die naaktheid niet
meer ziet. Wel valt je dan meteen op
dat de liedjes erg goed zijn en dat er
naast komische nummers ook heel
breekbare momenten zijn."
„Zo is er iemand die zich aankleedt
voor een feest, terwijl hij in een lied
zingt dat hij juist nu zijn vriend zo
mist die aan aids is gestorven. Ze
gaan ook de confrontatie aan met de
zaal. In Amerika zag ik hoe een vrouw
uit het publiek, na een gesprek over
hoe naaktheid eigenlijk is, werd ge
vraagd mee te doen. Toen ze uitein
delijk op het toneel stond, zei een van
de spelers hulpvaardig: 'Leg uw kle
ren maar op die stoel'."
In Amerika heeft 'Naked Boys Sin-
ging!' al een ijzersterke cultstatus ver
overd. En hoewel het hier zeker niet
gaat om het expliciet willen tonen
van naakte mannen, heeft Vijn bij
sommige theaters wel even moeite
moeten doen om de voorstelling te
verkopen. „Amsterdam was niet zo'n
probleem, maar op de Veluwe bij
voorbeeld, lag dat een stuk moeilij
ker. Theaterdirecteuren daar wilden
wel, maar ze vreesden voor een con
flict met de gemeenteraad, met alle
gevolgen van dien."
Niettemin wordt 'Naked Boys Sin-
ging!' vooralsnog veertig keer ge
speeld. De voorstelling zal niet in de
In Amerika heeft 'Naked Boys Singing!' al een ijzersterke cultstatus veroverd. Publiciteitsfoto: CPD
Leidse Schouwburg te zien zijn. „Niet
om het naakt dat er in zit, maar om
dat ik de voorstelling en de muziek
die ik gehoord heb, niet interressant
genoeg vind", aldus schouwburgdi
recteur Bart van Mossel.
Het vinden van Nederlandse acteurs
lijkt intussen geen probleem te zijn.
Vijn: „We worden vaak gebeld door
mensen die graag meedoen. Voor de
audities hebben we meer dan genoeg
namen waaruit we kunnen kiezen.
duizendste
Onderdak
Jllem'.
jitsfoto: CPD
Willem'
t theater
eiMM - 'Ome Willem'
rtig jaar geleden gebo-
en voor een verjaar
tje, dat hij komend sei-
at vieren met een thea-
ee van meer dan hon-
irstellingen. Uiteraard
rol van Ome Willem
1 door Edwin Rutten.
i dag Leidse
ekschool
Welke film zou iedereen
gezien moeten hebben?
Wat is het mooiste boek
ooit geschreven? Welke
muziek weet telkens
weer te ontroeren? Wat
is het mooiste kunstwerk
aller tijden? Kortom:
waarmee is Nicole Roe
pers, stafmedewerker
van het Centrum Beel
dende Kunst'(CBK) in Lei
den, in de zevende he
mel?
Beste cd?
„Het is erg stemmingsafhan-
kelijk wat ik mooi vind en wat
ik dus draai. Als ik één cd zou
mogen meenemen naar een
onbewoond eiland, zou dat de
'Matthaus Passion' zijn. Dat
raakt me heel diep. Het is zo
mooi opgebouwd. Bach heeft
bijna kale muziek geschreven.
Zonder tierelantijnen, maar
toch rijk geschakeerd. Ik luis
ter al meer dan twintig jaar
naar de 'Matthaus Passion'.
Elk jaar haal ik er weer andere
passages uit die ik erg mooi
vind. Vroeger ben ik heel vaak
naar de uitvoering in Naarden
geweest. De laatste jaren komt
daar weinig van. Maar de cd
heb ik de afgelopen weken
vaak gedraaid. Dat doe ik niet
alleen met Pasen hoor, maar
ook gerust in december."
Beste boek?
„Een boek dat ik een jaar of
twee geleden heb gelezen:
'Disgrace' van J.M. Coetzee. Ik
kan het boek niet anders om-
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert: Bl0f. Gezien:i6/4,
Groenoordhallen, Leiden.
Ongeïnspireerd, mat en vlak
klonk Blof twee jaar geleden in
de Stadsgehoorzaal tijdens het
eind van de Watermakerstour.
Moegetourd en aan het eind
van hun latijn. En de grote klap
moest dan nog komen, want
een kleine vier maanden later
verongelukte drummer Chris
Gotte. Hoe anders is het nu?
Blof is volwassen geworden. En
het overtuigende bewijs daar
voor leverde de band gister
avond in de Groenoordhallen.
Sinds het verwerkingsalbum
'Blauwe Ruis' en het vorig jaar
verschenen 'Omarm' gaat het
de Zeeuwse formatie bijzonder
voor de wind. Op Noorderslag
sleepte de band al de Popprijs
in de wacht en vorige maand
was er ook nog eens een Edison
voor Beste groep van Neder
land. Dat schept verplichtin
gen.
In Leiden maakte de groep deze
uitverkiezing helemaal waar.
Knap, want in de grote
Groenoordhallen overtuigen is
toch iets anders dan je setje
doen in de kleinere zalen. Boor
devol was het in de voormalige
veehallen en meteen bij de eer-
zers' was het feest.
Zanger Pascal Jacobsen be
speelde het publiek met het
grootste gemak. „Leiden laat je
horen", riep hij bij 'Omarm' en
uit vierduizend kelen klonk het
uit de zaal: „Lief, ga dan mee en
omarm me, omarm me."
Blof speelt geraffineerd met de
dynamiek. Ballads krijgen vaak
een venijnig randje en omge
keerd neemt de band bewust
gas terug bij de drukke num
mers. Steeds komen de Zeeu
wen op te proppen met een
pakkend refrein, een smaakvol
arrangement en de zang van
Pascal Jacobsen bekt heerlijk bij
het materiaal.
Blof is gegroeid en dat geldt ook
voor het publiek. Ooit trokken,
de Zeeuwen in het LVC nog
voornamelijk een studentenpu-
bliek. Gisteren stonden jong en
oud in Leiden naast elkaar en
bezongen gezamenlijk 'Blauwe
Ruis', 'Harder dan ik hebben
kan' en vooral 'De Zeeuwse
kust'.
Voordat Blof het podium be
klom, was het trouwens ook al
genieten in de Groenoordhal
len. De Haarlemse band The
Sheer, die het voorprogramma
verzorgde, is een groep om in
de gaten te houden. Lekkere
Britpopdeuntjes brengt de
band en met 'Material Girl' en
het catchy 'Right now' gaf de
band een meer dan prima visi
tekaartje af.
Bl0f-voorman Pascal Jacobsen schept met zijn band een prima sfeertje in de bomvolle Groenoorhallen. Foto: Mark Lamers
DE ZEVENDE
HEMEL
schrijven dan als zeer veront
rustend. Weken lang heb ik
het verhaal op mijn netvlies
en in mijn lijf meegedragen.
Coetzee sleept je mee in een
fascinatie voor de hoofdperso
nen, terwijl die helemaal niet
sympathiek zijn. Het verhaal
gaat over miscommunicatie
en isolement. Het speelt in
Zuid-Afrika en het is buitenge
woon verontrustend om te le
zen hoe sommige mensen
met elkaar omgaan. Het boek
heeft een enorme impact op
mij gehad. Ik heb nooit eerder
gehad dat ik zo lang met een
verhaal bleef rondlopen."
Beste film?
„De meeste films die ik de af
gelopen jaren mooi vond wa
ren documentaires. 'Etre et
avoir' bijvoorbeeld over de
onderwijzer van een kleine
dorpsschool op het Franse
platteland. Heel bijzonder
vind ik ook 'In the mood for
love' van regisseur Wong Kar-
wai. De hoofdpersonen doen
bijna niets anders dan naar el
kaar kijken. Het kijken zit dus
heel erg in het verhaal, maar
ook in de beelden. Door de
traagheid van de film word je
gedwongen naai" alle details te
kijken. Het verhaal gaat over
twee mensen die verliefd zijn
op elkaar, maar daar niet aan
willen toegeven. Ze blijven
trouw aan hun overspelige
echtgenoten. Eigenlijk gebeurt
er heel weinig in de film. Toch
word je overdonderd door de
kleurenpracht, de fantastische
details en de suggestie."
Beste kunstwerk?
„Dat is voor mij natuurlijk de
lastigste keuze. Er zijn zoveel
interessante kunstwerken. Ze
ker in de hedendaagse kunst
en dat is mijn grootste passie.
Het gaat me niet alleen om de
schoonheid, maar ook om de
context. Mijn meest overrom
pelende ervaring heb ik op het
Japanse eiland Benesse gehad.
In de prachtige natuur van dit
kleine eiland heeft architect
Tadao Ando een museum ge
bouwd met daar bovenop een
hotel. Het complex is subliem
in eenvoud en schoonheid. In
het museum is Westerse en
Aziatische kunst te zien en die
komt fantastisch tot zijn recht.
Het museum verstrekt ook op
drachten voor kunst in de
openbare ruimte. Een Chinese
kunstenaar heeft bijvoorbeeld
een jacuzzi ontworpen. Bij het
museum kun je een handdoek
halen en dan kun je in het bad
met bronwater plaatsnemen.
Ja, dat heb ik ook gedaan. Met
uitzicht op het museum en de
zee. Dat was bijna een religi
euze ervaring."
Tekst: Theo de With
Foto Roepers: Hielco Kuipers
Foto Coetzee: Eric Miller
Schouwburgdirecteur: 'Bespottelijk'
door Jan Rijsdam
leiden - De meeste politieke par
tijen in Leiden voelen niets voor
de vestiging van een professio
neel theatergezelschap in de
stad. Dat blijkt uit de uitgangs
punten die de raadscommissie
onderwijs en cultuur heeft opge
steld voor de cultuurnota 2004.
Schouwburgdirecteur Bart Van
Mossel noemt het standpunt
van de politiek 'bespottelijk'.
Tijdens een hoorzitting, vorige
maand, over de speerpunten
van het cultuurbeleid pleitte
zowel de directeur van de Leid
se Schouwburg als die van het
LAKtheater ervoor om het thea
terklimaat in Leiden een impuls
te geven door een theatergroep
aan de stad te binden. Er zou
op dit moment een kans voor
handen zijn. Volgens schouw
burgdirecteur Bart van Mossel
maakt Leiden een majeure fout
als ze die kans laat lopen.
Als een groep zich in Leiden
vestigt neemt het, volgens Van
Mossel, een compleet theater
productiebureau mee naar de
stad. Technici, docenten, dra
maturgen, decorontwerpers,
een artistieke- en een zakelijke
leiding. Deskundigheid die ook
als vraagbaak kan dienen voor
lokale amateurgezelschappen
zodat een aantrekkelijk theater
productieklimaat kan ontstaan.
Om een, door het rijk gesubsi
dieerde, groep aan de stad te
binden zou de gemeente
slechts productieruimtes ter
beschikking hoeven te stellen.
Een meerderheid in de Leidse
raad (PvdA, WD, Groenlinks
en SP) voelt evenwel niets voor
een initiatief in die richting.
Van Mossel noemt de reactie
van de politiek 'bespottelijk'.
„Ik had echt de indruk dat men
vond dat er iets moest gaan ge
beuren in deze stad, dat het
moest gaan bruisen. Niemand
begrijpt iets van dit standpunt
van de raad. Ik hoop dat de
wethouder van cultuur wel de
waarde inziet van de mogelijk
heid om een bloeiend cultureel
klimaat te creëren.
Na diverse informatieve bijeen
komsten over de Leidse cul
tuurnota zijn een aantal uit
gangspunten, zogeheten kader
stellende uitspraken, geformu
leerd wel die kunnen rekenen
op voldoende steun. In de cul
tuurnota zouden wel ideeën
moeten worden ontwikkeld
over broedplaatsen voor talent
in Leiden, maar om podium
kunstenaars zoveel meer ruim
te te geven als schouwburg en
LAK wensen gaat de politiek
vooralsnog te ver.
B en W moeten van de raads
commissie voor 2006 onderzoe
ken op welke wijze de Leidse
Schouwburg en Stedelijk Muse
um De Lakenhal kunnen wor
den verzelfstandigd. Ook zou
den Leidse culturele- en onder
wijsinstellingen moeten wor
den gestimuleerd meer en in
tensiever samen te werken. De
nieuwe cultuurnota verschijnt
voor het einde van dit jaar.
theater recensie
Maarten Baanders
Voorstelling: The Lindenmeyer System
door Korzo Producties. Chor.: André
Gingras. Gezien: 16/4 LAKtheater Leiden.
Aldaar nog te zien: vanavond.
Het is een aparte gewaarwor
ding om als publiek de voor
stelling ingetrokken te worden.
Voor aanvang krijgt iedereen
een vissersstoeltje, dat om vei
ligheidsredenen aan de pols
wordt vastgemaakt. De ver
trouwde stoelen in de zaal zijn
niet beschikbaar en daar sta je
dan, in een omgeving waaraan
je niet gewend bent, te midden
van golfplaten, die iets onher
bergzaams uitstralen.
Het publiek krijgt in 'The Lin
denmeyer System' de rol van
asielzoekers. In het begin ziet
het er allemaal nog wel relaxed
uit, met een geroutineerd pra
tende presentator, die een mi
grantencarnaval in het vooruit
zicht stelt. Ook als de schroeven
aangehaald worden en het pu
bliek dicht opeen in afgebaken
de rechthoeken midden op de
toneelvloer moet gaan zitten,
doet de show humoristisch aan.
Een echt meeslepend effect
ontstaat als de dansers van de
groep om de rechthoeken heen
dansen: worstelend, duwend,
slingerend, gepijnigd. Ze botsen
en lopen wankelend maar vol
wanhopige energie over de
vloer. Door het ongewone
standpunt van waaruit je dit
ziet en de indringende muziek
overweldigt deze dans je. Het is
mooi bedacht om het publiek
zo in een situatie te dompelen.
Iedereen zou een asielzoeker
kunnen zijn.
De cynische presentatie gaat
door. Het publiek wordt van de
ene plaats naar de andere gedi
rigeerd, moet absurde vragen
beantwoorden op een formu
lier en wordt gekeurd op zijn
medewerking aan de show. Er
zijn heftige danspassages. De
absurditeit van het leven van
migranten wordt afwisselend
komisch en dramatisch expres
sief uitgedrukt.
Toch wordt de spanning waar
mee de voorstelling inzette niet
volgehouden. Er zijn te veel do
de momenten, waarin je in een
vreemde wachtsituatie zit te kij
ken naar de bewegingen en ver
spreid over het toneel van alles
ziet gebeuren. Dat wachten en
die bewegingen van bij elkaar
houvast zoekende mensen,
sluiten wel aan op het thema en
geven misschien ook wel realis
tisch het dagelijks leven van
asielzoekers weer, maar de ech
te vervreemding van het begin
voel je niet meer.
leiden - In het LAKtheater
wordt op 22 april een voorron
de gehouden van het Nationale
Studenten Songfestival. De
wedstrijd is verdeeld in twee
categorieën Deelnemers mogen
of een cover laten horen of een
eigen nummer ten gehore
brengen. Er hebben zich acht
tien deelnemers aangemeld. De
jury bestaat uit Bill van Dijk
(bekend van diverse musicals),
Lodewijk van Gorp en Ferry van
Leeuwen, beiden onder meer
bekend van de feestdagenvoor
stellingen in het LAK en uit het
achtergrondkoor van Marco
Borsato.
ie De Muziekschool Lei-
I het Rapenburg, houdt
r een open dag. Tussen
ir en 15.00 uur kunnen
tellenden alle informa-
n in over cursussen die
ekschool aanbiedt,
g begint ook de INFO-
s p zes locaties van de
iichool in de regio kun-
iteresseerden tussen
18.00 uur terecht voor
31 tie maar ook vast een
n ent naar keuze bespe-
:r informatie: www.mu-
10lleiden.nl
lil wint
de Rome
- De prestigieuze
lome Tekenen/Grafiek
jaar naar Mariana Cas-
iall (1975, Mexico). De
is krijgt de prijs van
uro op 17 juni. De
prijs van 10.000 euro
r Derk Thijs (1977, Am-
1De Prix de Rome is de
it» n grootste aanmoedi-
js voor jonge kunste-
'ij architecten (tot 35
9 Nederland.
