REGIO
Zoveel mensen, zoveel woonwensen
Vrijdag 16 april
'Visite heel goed de weg wijzen'
'We zijn niet zo tuin-minded'
'Je moet altijd enorm plannen'
'e gebruiken de
iten niet meer
Start 19.30 uur
Meer informatie via:
071-5356362 of www.leidschdagblad.nl
Start verkoop 25 maart
Lijden
ZATERDAG 10 APRIL 2004
NAVRAAG
erlandsche bank heeft Woerden uitgekozen voor een experi-
net betalingen zonder gebruikmaking van centen. Zes weken
linnen klanten de twee kleinste euromunten in hun zak hou
den. Ook voor ondernemers
moet het schrappen van de
cent en de munt van twee cent
voordelen opleveren. Als het
experiment slaagt overweegt
«erlandsche Bank prijzen af te ronden op vijf centen. AAD VAN
LOT, voorzitter van het Noordwijkse Hoofdstraat Koopcentrum,
jt een goed plan. Van der Slot is eigenaar van de winkel On the
('alles van en met steen').
Iurocent lastig?
rebruiken 'm niet. Klanten zeggen zelf ook 'laat maai- zitten'
ze een cent wil teruggeven. Ze willen al dat kleingeld niet."
<r in de winkel heie
geen artikelen die,
irbeeld, 5,99 euro
ji?
Hele kleine, goed-
utikelen hebben we
lus die centen doen
ons niet zoveel toe
voorbeeld bij de
r of de slager, waar
ons dingen koopt,
nden onze prijzen
fcent af. De hele eu-
mden we wel op 99
nt dat willen klanten
Klanten hebben liever iets van 99 dan van 100 euro. Dat is
ikende tussen-de-oren-gevoel."
eer is de eurocent uit de zaak verdwenen?
lebben de centen nog wel in de kassa liggen hoor, maar we
iken 'm dus niet meer bij de uiteindelijke vaststelling van
i. Het eerste jaar na de invoering van de euro hebben we he-
i bedragen gehad, als gevolg van de rechtstreeks omrekening
ïldens in euro's. Na een jaar zijn we gaan afronden."
een goed idee van de Nederlandsche Bank?
nk dat de cent rekentechnisch gezien moet blijven bestaan,
de bloembollensector, daar is de cent een belangrijke een-
Us je die afschaft wordt alles ineens een stuk duurder. Maar
Ie klant kun je het een stuk gemakkelijker maken door aan
ld van het productieproces, op de eindkassabon, af te ron-
let vijf centen."
afronden ook veel administratieve voordelen voor onder-
•s, zoals de Nederlandsche Bank veronderstelt?
[enk ik niet. Wel is het zo dat in de foodsector heel veel klein
geld in omloop is en dat dit nogal eens vertragingen oplevert
kassa. Personeel moet dan zoeken naar al die kleine mun-
i alle centen apart en worden ze later ingeleverd bij de
dat doen we niet. In Amerika zie je dat wel, van die centen-
Maar het is een beetje achterhaald principe."
Erna Straatsma foto: EPA
UIT OE ARCHIEVEN
1979, dinsdag 10 april
- Het 32ste Bloemencorso van de Bollenstreek, dat zaterdag
il rijdt, moet bloemen uit het noorden van Frankrijk laten aan-
om de 20 praalwagens voldoende kleur te kunnen meegeven,
fierkzame toeschouwer zal ontdekken dat er nagenoeg geen hya-
in de wagens zijn verwerkt. De Stichting Bloemencorso Bollen-
heeft een beroep moeten doen op de kwekers in Frankrijk, om-
zelf praktisch geen enkele hyacint heeft. De winter heeft de
an deze bloemensoort gestagneerd.
N - Het WD-raadslid Van Duijn vindt het besluit van B en W om
jse ambtenaren op 1 mei vrij te geven 'een zeldzaam stomme
ing'. Het WD-raadslid haalde in een vergadering van de ge-
alijke commissie voor personeelszaken, fel uit naar coalitiege-
3 PvdA. ,,Er is gewoon een besluit genomen door diegenen, die
ig de macht hebben", aldus Van Duijn.
1979, dinsdag 10 april
I- Met zware explosieven zijn slopers de laatste restanten van
luct-elementen bij de Haagse Schouwweg te lijf gegaan. Daar-
irdwijnt een laatste herinnering aan een weg - rijksweg 4b -
lit aangelegd is. De betonnen constructie werd al in 1936 aan-
Foto: archief Leidsch Dagblad
i in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
Ing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
immer 57055 tn.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
irlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
atsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
ïveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
ofdredacteur: Jan Geert Majoor
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
INT00R
straat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postbus 54,2300 AB Leiden
:ax 071-5356415
fefax 071-5 356 325
richten fax 023-5150 5^7
WEVERKOOP
les m.b.t.:
'2-6813661
1 goed: 023-5150 543
075-681 3677
etailhandel: 071-5 356 300
"reaus kunnen contact opnemen
58i 3636
iVICE
"(gratis)
12-5196800
1ENTEN
'betaling (acceptgiro)
'o (alleen aut ine)
70 p/j €216,90
die ons een machtiging verstrekken
tomatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 u"r
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar
Nederlanders wonen het liefst in een 'huis met
een tuintje'. Dus worden dorpen groter en steden
kleiner. Het Groene Hart slinkt en sommige bol-
lengronden moeten mogelijk wijken voor woning
bouw. Binnenkort presenteert het kabinet de Nota
Ruimte, waarin de toekomstige inrichting van Ne
derland centraal staat. Voorafgaand daaraan een
reeks portretten van inwoners van deze streek. Zij
vertellen over hun persoonlijke woonwensen.
Naam: Bob en Antwonette van
der Kamp
Woonplaats: Leiderdorp
Soort woning: nieuwbouw rij
tjeshuis. Brugwacht in wijk
Leyhof
Bob: „Het is ons derde huis.
Hiervoor woonden we net
buiten het centrum van Lei
den. Na de geboorte van Koen
wilde voord Antwonette ver
huizen. De stad vond zij niet
de ideale omgeving om kinde
ren te laten opgroeien. Ik kom
oorspronkelijk uit Leiderdorp
en wilde eigenlijk nooit meer
terug. De sfeer in Leiden trok
me veel meer aan.
Toen Antwonette vier jaar ge
leden over nieuwbouwhuizen
in de Leyhof begon, was ik
ook met enthousiast. Het leek
me niks om in zo'n kale
nieuwbouwwijk te wonen.
Maar op het moment dat ik
de eerste bouwtekeningen
zag, kwam ik terug op mijn
besluit. Vooral de verschillen
de bouwstijlen in de wijk vind
ik prachtig. Onze buurvrouw
in Leiden gaf de tip om ons in
te schrijven voor een woning
in deze wijk. Zelf wilde ze ook
met haar gezin naar de Brug
wacht verhuizen. Ironisch ge
noeg zijn wij ingeloot en zij
niet.
Met de omliggende huizen
vormt onze woning een cirkel.
Op luchtfoto's is dat een
prachtig gezicht. Onze cirkel
ligt een stukje van Leyhof af.
We moeten visite daarom ook
vaak goed uitleggen hoe ze
moeten rijden. De binnen
plaats is zeer geschikt als
speelplek voor kinderen. Al
staan er geen speeltoestellen.
De laatste tijd vinden we het
minder veilig op het plein.
Het staat vol met auto's. Zo
dra de kinderen - Koen (7),
Tobias (5) en Manon (2) - wat
ouder zijn, kunnen ze met de
fiets de wijk in. Daar is wel
een speeltuintje.
We hebben een tuin op het
zuiden. Antwonette wilde dat
graag. Aan de tuin ligt ook een
klein slootje. Met de aanleg
hebben ze goed rekening ge
houden met kinderen, want
het is maar een halve meter
diep.
Nadelig is dat de muren uitlo
pen. Er is geen rechte hoek in
het huis te bekennen. We
kunnen nergens een kast net
jes in de hoek zetten. Het la
minaat op de vloer ligt ook
scheef. We hebben wel veel
ruimte in het huis. Ieder kind
heeft hier een eigen slaapka
mer.
Met drie kleine kinderen
wordt het snel een puinhoop.
Daarom is het vervelend dat
we een tekort aan opberg
ruimte hebben. We hebben
twee kleine schuurtjes. Dat is
net te weinig. Verder belem
mert de hoogspanningsmast
het uitzicht vanuit de huiska
mer. Maar voor de komende
vijf jaar zijn we zeker nog ge
lukkig met dit huis. Misschien
dat we ooit nog eens verhui
zen. Naar een huis met meer
bergruimte en met een garage
voor mijn motor. Die staat nu
buiten.
Met de buren kunnen we het
uitstekend vinden. Afgelopen
zomer hadden we met zijn al
len een barbecue. Wij zijn niet
de grootste actievelingen van
de buurt, maar af en toe een
feestje vinden we heel leuk."
tekst: Alette Snijders
foto: Hielco Kuipers
Naam: Peter en Marjan van der
Groen
Woonplaats: Leiden
Soort woning: huurflat met 3
kamers, 'terraswoning'
Peter: „We hebben allebei on
ze koophuizen gehad. Hier
voor woonden we in Leider
dorp, in de Meijelaan. Was
ook een huurwoning. Sinds
een jaar wonen we in deze flat
in de Merenwijk: Stadzicht."
Marjan: „In Leiderdorp had
den we dan wel eengezinswo
ning, maar het was een pop
penhuis. De woonkamer was
vier bij vier, zo'n beetje de
helft van wat we nu hebben."
Peter: „De zolder gebruikten
we niet. En we zijn ook niet zo
tuin-minded, zal ik maar zeg
gen. Op zich is een tuin leuk,
maar qua onderhoud hoeft
het van ons niet zo."
Marjan: „Iedereen zal wel
denken: je bent toch gek dat
je een huis met een tuin niet
wil, maar hier kun je ook
heerlijk buiten zitten. Boven
dien hebben we nergens om
kijken naar."
Peter: „Om een koopwoning
zaten we niet te springen."
Marjan: „Erg handig zijn we
niet. Voor alle klussen moeten
we iemand regelen. Dus dat
kost ons ontzettend veel."
Peter: „Bovendien zijn we al
op een zekere leeftijd. Dat be
tekent dat een hypotheek
voor ons nogal duur uitvalt."
Marjan: „Je maakt ons wel
oud hoor, die leeftijd van ons
valt best mee."
Peter: „Wij waren al bekend
met deze flat, vandaar dat we
hier terecht zijn gekomen."
Marjan: „Peters ouders wo
nen een paar deuren verder
op."
Peter: We hebben ons vorig
jaar maart ingeschreven bij
eigenaar Vesteda. We dachten
dat we een tijd moesten
wachten, maar na een ruim
een maand kregen we al een
telefoontje. Of we hier wilden
komen kijken. De service is
uitstekend en je woont vlak
bij een winkelcentrum. Alles
is gelijkvloers, ook erg prettig.
Geluidsoverlast hebben we
niet. We vinden het hier heer
lijk. We zijn altijd weer blij als
we thuis zijn."
tekst: Erna Straatsma
foto: Henk Bouwman
Naam: Elly en Martien Zand
wijk
Woonplaats: Noordwijk
Soort woning: (bedrijfsgebon
den) bungalow bij eigen telers-
bedrijf
Elly: „In 1965 kwamen we hier
wonen.Deze grond was ge
schikt gemaakt voor de bol
lenteelt, daarvoor was het
duingebied. Ook in die tijd
heerste er woningnood en er
waren meer gegadigden om
in dit huis te komen wonen.
Martien en ik voldeden aan
alle voorwaarden, want we
waren gebonden aan Noord-
wijk of Noordwijkerhout en
we hadden land om een agra
risch bedrijf te starten.
We hebben hier altijd met
plezier gewoond, en dat doen
we nog steeds. Alleen heb ik
het huis altijd wel een beetje
klein gevonden. Dat gold met
name voor de woonkamer en
de keuken. En ik mis een kel
der. We hebben er wel wat
aangebouwd, maar nog
steeds is de keuken niet zo
groot als je zou wensen in een
woning op het platteland. Je
hebt heel wat opslagruimte
nodig voor al het eten dat je
zelf verbouwt en dat je wil in
maken of invriezen.
Het grote voordeel van deze
woning is natuurlijk de ruimte
om je heen, wij hoeven met
niemand rekening te houden.
Het nadeel, maar eigenlijk is
het niet echt een nadeel, is
datje altijd moet plannen. Je
kan niet zo maar even voor
een pak suiker naar de winkel
rijden. Vooral toen onze vier
kinderen nog klein waren,
bleven we aan het plannen en
regelen. De hele dag was ik
aan het klokkijken of ik weer
naar het dorp moest om ze te
halen of te brengen. Als de
kinderen vakantie hadden,
had ik het zo rustig zonder die
dwang van de klok.
Martien en ik hadden ook het
geluk dat de kinderen zo fan
tastisch met elkaar omgingen.
Ze waren vaak op elkaar aan
gewezen, maar dat hebben zij
nooit als een nadeel ervaren.
Ze zagen juist het voordeel er
van in. Als ze een dagje naar
het strand waren met vriend
jes, gingen die vriendjes al om
een uur of vier naar huis. Zij
mochten van ons veel langer
weg blijven omdat ze bij el
kaar waren en wij wisten dat
het goed zat. Ook nu hebben
ze nog een erg goede onder
linge band.
Mijn woonwensen voor de
toekomst zijn eenvoudig.
Over een poos willen Martien
en ik het bedrijf verkopen, het
liefst aan een van de kinde
ren, en dan in het dorp gaan
wonen. Noordwijk of Noord
wijkerhout, dat kan allebei.
Maar voor het zo ver is, wil ik
eigenlijk nog steeds die grote
keuken."
tekst: Gerard Baas
foto: Mark Lamers
(advertentie)
Leiden - LPSV Nljg| Leidsch Dagblad
LEIDEN. 19.30 UUR
Ze zijn op een beetje lijden voorbereid. Grote groepen
Leidenaars die in lange rijen voor de Pieterskerk
staan te wachten. Een kussentje bij de hand, een extra
trui aan. Ze verwachten niet echt comfortable stoelen en
weten dat het koud kan zijn. Ze weten ook dat de Mat-
thaus Passion een lange zit is.
Bachliefhebbers vullen langzaam de vakken. De zitruimte
is minimaal. Eenmaal plaatsgenomen, zit je klemvast.
„Ze hebben gerekend op pygmeeën", verzucht op man op
rij twaalf, vak E. Zijn Hollands postuur komt niet bepaald
overeen met de door hem vooraf gereserveerde zitplaats.
Zijn vrouw gaat licht kreunend door de knieën. „Om half
twaalf moeten ze mij er maar weer uittakelen."
Op de kerkpilaren hangen waarschuwingsbriefjes: 'Op
last van de brandweer is het verboden te de stoelen te
verplaatsen'. Alsof daar ruimte voor is. Op diverse plaat
sen zijn bovendien, aan weerszijden van de rijen, rolstoe
len geparkeerd.
Het zicht in vak E is niet optimaal. Je ziet net een paar le
den van het Bachkoor. En een glimp van de violisten van
het Concertgebouw Kamer Orkest. De solisten worden
geheel aan het oog onttrokken door het spreekgestoelte
en diverse pilaren. Jammer, maar helaas. „U heeft eigen
lijk geen zicht, maar het gaat uiteindelijk om de muziek",
had de man die de kaartjes regelde al gezegd.^
Om kwart voor acht heeft iedereen zijn plek gevonden.
Het eerste hoofdstuk over het lijden en sterven van Jezus
Christus begint. De kerk houdt de adem stil. Hoesten kan
een kwartier later, als het koor klaar is met een passieon
derdeel.
Al vrij snel melden zich enkele afvallers. Een man in vak
B wordt onwel, geeft over en wordt voorzichtig afgevoerd.
Even later verlaat een jongetje uit het Haags Matrozen-
koor de voorstelling met buikpijn: vermoedelijk een na
wee van een vrij recente operatie aan zijn blindedarm. In
de pauze pikt een taxi een paar oververmoeide gasten op
en na de koffie blijven sommige stoelen onbezet. Later op
de avond zal een derde slachtoffer vallen: een vrouw gaat
van haar stokje.
Een beetje lijden hoort erbij. Erbarm'dich unser, o Jesu!
Erna Straatsma
