KUNST CULTUUR Antje Monteiro:Die meid met die strot .i DISTRIQ ZOEKT BEZORGERS VOOR DE OCHTENDKRANT VRIJDAG 9 APRIL 2OO4 door Coos Versteeg Vrijwel vanuit het niets werd Antje Monteiro een Bekende Ne derlander: dé ster in de musical Aïda, vervolgens hét gezellig heidsbeest in hettv-programma Het Gevoel Van en nu binnen kort ook nog die krachtige strot in Bernstein Broadway Song- book. Het prettigst van alles vindt ze dat er nu werk voor haar in overvloed is en de financiële zorgen van weleer voorbij zijn. Antje Monteiro (bijna 35) weet van dat laatste mee te praten. Na een mislukt huwelijk - waar aan ze een exotische achter naam en een beeld van een dochter overhield - was het sappelen. Dansen in een show- ballet hier, zingen op bruiloften en partijen daar. Niet zeuren, maar aanpakken. „Ik vind het zo'n luxe die ik nu meemaak. Ik heb jaren moeten knokken, puur om alleen met een kindje te overleven." Gie rend van de lach vertelt ze hoe ze als een stoommachine door het schnabbelcircuit raasde en zelfs optrad in parenclub Fun for Two. Ze had geen idee waar ze was, totdat na de pauze het voltallige publiek deels, of ge heel bloot bleek te verschijnen. „En ik doodleuk zingen It's Rai ning Man, Hallelujah. Achteraf heb ik er hartelijk om kunnen lachen en ik verdiende toch weer een paar honderd gulden. Jaren later zat zowat het voltal lige personeel van die paren club in het Scheveningse Cir custheater bij de musical Aïda. Waren ze met z'n allen geko men speciaal om mij te zien. Hoe raar kan het lopen in het leven." Deze dagen is het nog keihard werken voor de Rotterdamse première van Bernstein Broad way Songbook, een muzikaal eerbetoon aan de legendarische Amerikaanse componist Leo nard Bernstein. Begeleid door het Metropole Orkest werkt Antje Monteiro hierin samen met Lucretia van der Vloot (Fe male Factory)Monique Kle- mann (Lois Lane) en Dick Co- hen (Sound of Music). „Het klinkt echt waanzinnig", vindt Antje. „Die soul van Lucretia, Monique een beetje poppy/ja- zzy en Dick met zo'n pure mu- sicalstem. En dat dan vierstem mig bij elkaar." Buiten de liedjes van West Side Story, kende ze Bernstein niet, geeft ze grif toe. „Veel liedjes die in dit programma zitten wa ren voor mij onbekend. Maar na één keer luisteren is het net alsof je ze al je hele leven kent. Da's natuurlijk ook Bernstein's grote geheim. Het zijn liedjes die heel makkelijk in het gehoor liggen. Er zit niet één nummer bij, waarvan ik dacht: nee. Als ik er thuis ook een uurtje aan wil werken, ben ik er - zonder dat ik het merk - zo alweer twee uur mee bezig. Het is allemaal heel moeilijk, maar ook heerlijk om te doen." Komische cowgirl Antje Monteiro beschouwt de Bemstein-show - ook al zijn er maar negen uitvoeringen - heel duidelijk als een nieuwe stap in haar carrière sinds Aïda. Aïda, de musical die een keerpunt in haar leven zou worden. Niet dat het daarvoor nou allemaal kommer en kwel was, maar de impact van Aïda was overweldi gend. Vanaf haar 19de stond Antje in Jeans, waarmee ze drie jaar lang door Nederland toer de, ze deed talloze showballet ten op tv (onder meer bij Wil lem Ruys, Op Volle Toeren en in de groep van Penny de Jager) was assistente van Hans Kazan en kluste links en rechts wat in het popcircuit. Dat laatste le verde haar in 1998 in het tv- programma Holland Holly wood de titel 'Grootste zangta lent' en de single 'Laat het niet waar zijn' op. Gaandeweg kreeg ze de reputatie van 'die meid met die strot'; een gedachte waaraan ze wel moest wennen. „Toen ik bij Jeans kwam, zaten daar allemaal meiden met een conservatoriumopleiding. Ik dacht dat ze mij er vooral bij hadden gehaald voor de show, want ik kén show maken. Ik kan stralen. Maar toen we eenmaal van start gingen, zeiden alle maal mensen: 'Wat heb jij een mooie stem'." Gaandeweg de tournee kwamen er echter pro blemen met die mooie stem. Problemen waar de KNO-arts aan te pas moest komen. „Toen pas ben ik zangles gaan ne men." Meer van haar talenten kon ze laten zien in de semi-musical Irvin Berlin: There's No Busi ness Like Show Business. Ze werd in recensies geprezen om haar onvergetelijke, komische cowgirl. En toen kwam Joop van den Ende op haar weg. Een vriendin had Antje gewezen op de audities voor Aïda, de grote Broadway-hit van Disney op muziek van Elton John en Tim Rice. Mariska van Kolck - die al furore had gemaakt in Van den Ende-musicals als De Jantjes, Oliver en 42nd Street - leek te voren favoriet voor de hoofdrol van Amneris. Maar de relatief onbekende Antje Monteiro stal na een reeks audities toch de harten van de strenge Disney- creatives en van Joop van den Ende zelf. In de aanloop naar de première van Aïda trok vooral Chaira Borderslee - die de titelrol ver tolkte - veel aandacht, omdat Antje Monteiro: „Ik vind het ook wel lekker om een tijdje geen musical te doen. Ik wil geen leven als Pia Douwes." Foto: GPD/Govert de Roos. de publiciteitsmachine van Van den Ende de strijd om die rol tot in detail op televisie uitbuit te. Maar toen de recensies een maal verschenen, was het Antje Monteiro die met de eer aan de haal ging. „Ik vond de première zelfver- schrikkelijk. Ik dacht dat ik het helemaal niet goed had gedaan, dat ik alles had verpest. Op het feest liep ik - in de stress ge schoten - met een fles cham pagne in mijn hand. 's Nachts heb in jankend mijn goede vriend Jon van Eerd gebeld en die reageerde: 'Het kan niet dat het je het slecht hebt gedaan, iedereen vond de try-outs al zo goed'. De volgende dag belde Joop van den Ende op om me te vertellen dat ik verschrikke lijk goede recensies had. Dat ik als enige helemaal geen slechte kritieken had. Toen pas ging bij mij de knop om: ik kan het dus schijnbaar echt." Onzeker Ze is wars van kapsones, eerder juist onzeker. „Ik denk altijd dat anderen beter zijn. Je hebt mensen die van nature het ge voel hebben dat zij het 't beste kunnen, maar ik moet altijd eerst van anderen horen dat ik het kan. Daarom geef ik mijn collega's altijd veel compli mentjes. Want eigenlijk wil ik vooral zelf horen dat ik het goed doe. Bij Aïda was ik in de zevende hemel als de Ameri kaanse creatives weer eens overkwamen. Die zijn zo com plimenteus. Dan kon ik er weer helemaal tegen. Ik heb heel wat keren uitgeroepen: 'Waar blij ven de Amerikanen? Ik heb lief de nodig!' Ook nu weer bij Bernstein, dan denk ik oooooh, zeg wat. Zeg dat ik het goed doe." Ach, het zal wel goed zitten. Producent Cor Franc - expert op het gebied van de Ameri kaanse muziekgeschiedenis - wist wat voor vlees hij met Antje Monteiro in de kuip had. Hij engageerde haar destijds zelf voor de Irving Berlin show. En anders had Bob Zimmer man - de vocal coach van Bern stein Broadway Songbook - er tussentijds wel een streep on der gezet. Antje: „Het is wel het moeilijkste dat ik ooit heb ge daan. Het is allemaal meer stemmig en die stemmen liggen heel dicht bij elkaar. Het is zo moeilijk geschreven en het maakt steeds zulke vreemde sprongen. Bob Zimmermann zei laatst: 'We zijn nu heel lang bezig met één nummer en ik zal jullie vast waarschuwen, het publiek zal dat niet merken. Die denken gewoon: oh, mooi nummer. Juist omdat het zo aangenaam is geschreven, heb je niet door dat het verschrikke lijk moeilijk is." Concert Bernstein Broadway Songbook is absoluut geen musical. „Het is echt een concert. We brengen bekend en onbekend repertoi re, veel dingen ook in een ander jasje. De muziekliefhebber kan er zijn hart ophalen, mensen worden gevoed. Dus ook geen 'musicals in concert'. We doen het gewoon in onze eigen kle ding, je maakt hooguit wat af spraken van 'als jij in rood gaat, doe ik iets zwarts aan'. Ik vind het ook wel lekker tijdje geen musical ti wil geen leven als Pia| t Ik wil ook weer tijd hf voor mijn dochter Rt „Ik ben heel bewust ijr treden tot de stal v; den Ende: het is een bedrijf en heerlijk oi werken, maar het mi heel erg zwaar. Ik prap ze over nieuwe dingr praat ook met prodi Albert Verlinde, met Graaf, met Endemol KRO. Ik ben heel d; ik nu in een positie dingen tegen elkaar gen. Ik kan gewoon nee zeggen, het hoei se. Ik hoef ook niet stcf mijn hoofd op televis' lei spelletjes. Volgent ga ik met 'Het Gevoi theaters in. Op televij voorlopig alleen herb Het is een duur tv-pij om te maken. Daarol KRO er op den duur: week draaien: twee drie maal per week. woon niet. Iedereen oververmoeid. Cam< vielen over elkaar h< „De KRO heeft de inj in 2005 weer met een serie te beginnen. Als dan terug willen en il ook, vind ik het prim 1,2 miljoen kijkers eii* om te doen. Het is g( daar hebben mensena tijd toch weer meer aan. Het meeste wat visie ziet is toch niks y veel, maar als ik het t il zet zie ik vooral vunzr1 ranzige programma' raties waar een halvq. wordt weggetrokken^1 Ze verdwijnt de kom een beetje uit de wei fi glamour en glitter, „fa even zonder. Succes r vend, dat is absoluut is leuk als je bij een komt en de mensen i rode loper schreeuws Antje'. Je stapt als he!( jezelf en kijkt naar je Maar ik kan er ook vs je buiten, zonder dat" word dat ik niet mee ture ben. Ach, als er leuke musical langs denken aan mij, dan aan. Maar ik heb welT ontwikkeling nodig. iets zijn waarvoor ik thuis wil laten. Ik mc jj daging hebben. Ik wu dingen ontdekken, ba een hokje te stoppen-; geloof ik gewoon in ken en oprecht zijn. hebt en je stelt je opt 3 dere mensen, dan ka51 niet anders dan goec Bernstein Broadway Soi zien o.a.: 13/4 in Rotten Luxor), 14/4 Den Haag 21/4 Gouda (Schouwbui (advertentie) half slapend ru worden: Aé:W- A'ttiïÊMïA Wil je lekker bijverdienen in weinig tijd? Word dan bezorger van de ochtendkrant. Per wijk kun je al snel 6,50 euro per uur verdienen. Dat is zo'n 120 euro per maand! De kranten moeten maandag t/m z< voor 7.00 uur 's ochtends in de bus liggen, dus daarna heb je nog alle tijd voor andere nuttige (of leuke) dingen. Ben je 15 jaar of ouder, meld je dan snel aan bij DistriQ, 0800 - 347 87 47 of WWW^dlStl"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 6