KUNST CULTUUR
Antje Monteiro:Die meid met die strot
.i
DISTRIQ ZOEKT BEZORGERS VOOR DE OCHTENDKRANT
VRIJDAG 9 APRIL 2OO4
door Coos Versteeg
Vrijwel vanuit het niets werd
Antje Monteiro een Bekende Ne
derlander: dé ster in de musical
Aïda, vervolgens hét gezellig
heidsbeest in hettv-programma
Het Gevoel Van en nu binnen
kort ook nog die krachtige strot
in Bernstein Broadway Song-
book.
Het prettigst van alles vindt ze
dat er nu werk voor haar in
overvloed is en de financiële
zorgen van weleer voorbij zijn.
Antje Monteiro (bijna 35) weet
van dat laatste mee te praten.
Na een mislukt huwelijk - waar
aan ze een exotische achter
naam en een beeld van een
dochter overhield - was het
sappelen. Dansen in een show-
ballet hier, zingen op bruiloften
en partijen daar. Niet zeuren,
maar aanpakken.
„Ik vind het zo'n luxe die ik nu
meemaak. Ik heb jaren moeten
knokken, puur om alleen met
een kindje te overleven." Gie
rend van de lach vertelt ze hoe
ze als een stoommachine door
het schnabbelcircuit raasde en
zelfs optrad in parenclub Fun
for Two. Ze had geen idee waar
ze was, totdat na de pauze het
voltallige publiek deels, of ge
heel bloot bleek te verschijnen.
„En ik doodleuk zingen It's Rai
ning Man, Hallelujah. Achteraf
heb ik er hartelijk om kunnen
lachen en ik verdiende toch
weer een paar honderd gulden.
Jaren later zat zowat het voltal
lige personeel van die paren
club in het Scheveningse Cir
custheater bij de musical Aïda.
Waren ze met z'n allen geko
men speciaal om mij te zien.
Hoe raar kan het lopen in het
leven."
Deze dagen is het nog keihard
werken voor de Rotterdamse
première van Bernstein Broad
way Songbook, een muzikaal
eerbetoon aan de legendarische
Amerikaanse componist Leo
nard Bernstein. Begeleid door
het Metropole Orkest werkt
Antje Monteiro hierin samen
met Lucretia van der Vloot (Fe
male Factory)Monique Kle-
mann (Lois Lane) en Dick Co-
hen (Sound of Music). „Het
klinkt echt waanzinnig", vindt
Antje. „Die soul van Lucretia,
Monique een beetje poppy/ja-
zzy en Dick met zo'n pure mu-
sicalstem. En dat dan vierstem
mig bij elkaar."
Buiten de liedjes van West Side
Story, kende ze Bernstein niet,
geeft ze grif toe. „Veel liedjes
die in dit programma zitten wa
ren voor mij onbekend. Maar
na één keer luisteren is het net
alsof je ze al je hele leven kent.
Da's natuurlijk ook Bernstein's
grote geheim. Het zijn liedjes
die heel makkelijk in het gehoor
liggen. Er zit niet één nummer
bij, waarvan ik dacht: nee. Als ik
er thuis ook een uurtje aan wil
werken, ben ik er - zonder dat
ik het merk - zo alweer twee uur
mee bezig. Het is allemaal heel
moeilijk, maar ook heerlijk om
te doen."
Komische cowgirl
Antje Monteiro beschouwt de
Bemstein-show - ook al zijn er
maar negen uitvoeringen - heel
duidelijk als een nieuwe stap in
haar carrière sinds Aïda. Aïda,
de musical die een keerpunt in
haar leven zou worden. Niet dat
het daarvoor nou allemaal
kommer en kwel was, maar de
impact van Aïda was overweldi
gend. Vanaf haar 19de stond
Antje in Jeans, waarmee ze drie
jaar lang door Nederland toer
de, ze deed talloze showballet
ten op tv (onder meer bij Wil
lem Ruys, Op Volle Toeren en
in de groep van Penny de Jager)
was assistente van Hans Kazan
en kluste links en rechts wat in
het popcircuit. Dat laatste le
verde haar in 1998 in het tv-
programma Holland Holly
wood de titel 'Grootste zangta
lent' en de single 'Laat het niet
waar zijn' op. Gaandeweg kreeg
ze de reputatie van 'die meid
met die strot'; een gedachte
waaraan ze wel moest wennen.
„Toen ik bij Jeans kwam, zaten
daar allemaal meiden met een
conservatoriumopleiding. Ik
dacht dat ze mij er vooral bij
hadden gehaald voor de show,
want ik kén show maken. Ik kan
stralen. Maar toen we eenmaal
van start gingen, zeiden alle
maal mensen: 'Wat heb jij een
mooie stem'." Gaandeweg de
tournee kwamen er echter pro
blemen met die mooie stem.
Problemen waar de KNO-arts
aan te pas moest komen. „Toen
pas ben ik zangles gaan ne
men."
Meer van haar talenten kon ze
laten zien in de semi-musical
Irvin Berlin: There's No Busi
ness Like Show Business. Ze
werd in recensies geprezen om
haar onvergetelijke, komische
cowgirl. En toen kwam Joop
van den Ende op haar weg. Een
vriendin had Antje gewezen op
de audities voor Aïda, de grote
Broadway-hit van Disney op
muziek van Elton John en Tim
Rice. Mariska van Kolck - die al
furore had gemaakt in Van den
Ende-musicals als De Jantjes,
Oliver en 42nd Street - leek te
voren favoriet voor de hoofdrol
van Amneris. Maar de relatief
onbekende Antje Monteiro stal
na een reeks audities toch de
harten van de strenge Disney-
creatives en van Joop van den
Ende zelf.
In de aanloop naar de première
van Aïda trok vooral Chaira
Borderslee - die de titelrol ver
tolkte - veel aandacht, omdat
Antje Monteiro: „Ik vind het ook wel lekker om een tijdje geen musical te doen. Ik wil geen leven als Pia Douwes." Foto: GPD/Govert de Roos.
de publiciteitsmachine van Van
den Ende de strijd om die rol
tot in detail op televisie uitbuit
te. Maar toen de recensies een
maal verschenen, was het Antje
Monteiro die met de eer aan de
haal ging.
„Ik vond de première zelfver-
schrikkelijk. Ik dacht dat ik het
helemaal niet goed had gedaan,
dat ik alles had verpest. Op het
feest liep ik - in de stress ge
schoten - met een fles cham
pagne in mijn hand. 's Nachts
heb in jankend mijn goede
vriend Jon van Eerd gebeld en
die reageerde: 'Het kan niet dat
het je het slecht hebt gedaan,
iedereen vond de try-outs al zo
goed'. De volgende dag belde
Joop van den Ende op om me
te vertellen dat ik verschrikke
lijk goede recensies had. Dat ik
als enige helemaal geen slechte
kritieken had. Toen pas ging bij
mij de knop om: ik kan het dus
schijnbaar echt."
Onzeker
Ze is wars van kapsones, eerder
juist onzeker. „Ik denk altijd dat
anderen beter zijn. Je hebt
mensen die van nature het ge
voel hebben dat zij het 't beste
kunnen, maar ik moet altijd
eerst van anderen horen dat ik
het kan. Daarom geef ik mijn
collega's altijd veel compli
mentjes. Want eigenlijk wil ik
vooral zelf horen dat ik het
goed doe. Bij Aïda was ik in de
zevende hemel als de Ameri
kaanse creatives weer eens
overkwamen. Die zijn zo com
plimenteus. Dan kon ik er weer
helemaal tegen. Ik heb heel wat
keren uitgeroepen: 'Waar blij
ven de Amerikanen? Ik heb lief
de nodig!' Ook nu weer bij
Bernstein, dan denk ik oooooh,
zeg wat. Zeg dat ik het goed
doe."
Ach, het zal wel goed zitten.
Producent Cor Franc - expert
op het gebied van de Ameri
kaanse muziekgeschiedenis -
wist wat voor vlees hij met
Antje Monteiro in de kuip had.
Hij engageerde haar destijds
zelf voor de Irving Berlin show.
En anders had Bob Zimmer
man - de vocal coach van Bern
stein Broadway Songbook - er
tussentijds wel een streep on
der gezet. Antje: „Het is wel het
moeilijkste dat ik ooit heb ge
daan. Het is allemaal meer
stemmig en die stemmen liggen
heel dicht bij elkaar. Het is zo
moeilijk geschreven en het
maakt steeds zulke vreemde
sprongen. Bob Zimmermann
zei laatst: 'We zijn nu heel lang
bezig met één nummer en ik zal
jullie vast waarschuwen, het
publiek zal dat niet merken. Die
denken gewoon: oh, mooi
nummer. Juist omdat het zo
aangenaam is geschreven, heb
je niet door dat het verschrikke
lijk moeilijk is."
Concert
Bernstein Broadway Songbook
is absoluut geen musical. „Het
is echt een concert. We brengen
bekend en onbekend repertoi
re, veel dingen ook in een ander
jasje. De muziekliefhebber kan
er zijn hart ophalen, mensen
worden gevoed. Dus ook geen
'musicals in concert'. We doen
het gewoon in onze eigen kle
ding, je maakt hooguit wat af
spraken van 'als jij in rood gaat,
doe ik iets zwarts aan'. Ik vind
het ook wel lekker
tijdje geen musical ti
wil geen leven als Pia| t
Ik wil ook weer tijd hf
voor mijn dochter Rt
„Ik ben heel bewust ijr
treden tot de stal v;
den Ende: het is een
bedrijf en heerlijk oi
werken, maar het mi
heel erg zwaar. Ik prap
ze over nieuwe dingr
praat ook met prodi
Albert Verlinde, met
Graaf, met Endemol
KRO. Ik ben heel d;
ik nu in een positie
dingen tegen elkaar
gen. Ik kan gewoon
nee zeggen, het hoei
se. Ik hoef ook niet stcf
mijn hoofd op televis'
lei spelletjes. Volgent
ga ik met 'Het Gevoi
theaters in. Op televij
voorlopig alleen herb
Het is een duur tv-pij
om te maken. Daarol
KRO er op den duur:
week draaien: twee
drie maal per week.
woon niet. Iedereen
oververmoeid. Cam<
vielen over elkaar h<
„De KRO heeft de inj
in 2005 weer met een
serie te beginnen. Als
dan terug willen en il
ook, vind ik het prim
1,2 miljoen kijkers eii*
om te doen. Het is g(
daar hebben mensena
tijd toch weer meer
aan. Het meeste wat
visie ziet is toch niks y
veel, maar als ik het t il
zet zie ik vooral vunzr1
ranzige programma'
raties waar een halvq.
wordt weggetrokken^1
Ze verdwijnt de kom
een beetje uit de wei fi
glamour en glitter, „fa
even zonder. Succes r
vend, dat is absoluut
is leuk als je bij een
komt en de mensen i
rode loper schreeuws
Antje'. Je stapt als he!(
jezelf en kijkt naar je
Maar ik kan er ook vs
je buiten, zonder dat"
word dat ik niet mee
ture ben. Ach, als er
leuke musical langs
denken aan mij, dan
aan. Maar ik heb welT
ontwikkeling nodig.
iets zijn waarvoor ik
thuis wil laten. Ik mc jj
daging hebben. Ik wu
dingen ontdekken, ba
een hokje te stoppen-;
geloof ik gewoon in
ken en oprecht zijn.
hebt en je stelt je opt 3
dere mensen, dan ka51
niet anders dan goec
Bernstein Broadway Soi
zien o.a.: 13/4 in Rotten
Luxor), 14/4 Den Haag
21/4 Gouda (Schouwbui
(advertentie)
half slapend ru
worden:
Aé:W- A'ttiïÊMïA
Wil je lekker bijverdienen in weinig tijd? Word dan bezorger van de ochtendkrant. Per wijk kun je al snel 6,50 euro per uur verdienen. Dat is zo'n 120 euro per maand! De kranten moeten maandag t/m z<
voor 7.00 uur 's ochtends in de bus liggen, dus daarna heb je nog alle tijd voor andere nuttige (of leuke) dingen. Ben je 15 jaar of ouder, meld je dan snel aan bij DistriQ, 0800 - 347 87 47 of WWW^dlStl"