|V/ REGIO Lang leve de metroseksualiteit S- - Mannen hoeven hun vrouweHjke kant niet langer te onderdrukken COLOFON 4 Hoe ik een echt mens word VRIJDAG 9 APRIL 2OO4 NAVRAAG door de kerk: het North Sea Jazzfestival verhuist naar Rot- 15fJanks de hardnekkige pogingen van de gemeente Den Haag het festi val toch te be- 7 houden. Vol- VUTl North O CU JUZZ genssaxofo- iju"1r o t 'mrdam betekent het icai 3 rdwijk betekent dat de doodsteek voor een evenement ^Blinder boeiend was dan vroeger. van de verhuizing naar Rotterdam? |nt het einde van het North Sea Jazzfestival. Dat meen Is het naar Rotterdam gaat is het snel afgelopen. Men :eden daarvan het afbreken van de Statenhal is. Maar rg.J afgelopen jaren op het podium stond in die hal, had an az te maken. Het was meer een muziekfestival, een ednfmet hier en daar jazz. Ik zeg dan: laat dat soort muziek Mgiic het festival wat kleiner. Dan hoef je ook niet te ver- l echte jazzliefhebber zal die randverschijnselen niet Sar ja, een groot deel van de inkomsten is afkomstig van finfProgrammering. Het gaat om geldzaken, geregeld tus- ngfngens. En die maken er helaas een hol festival van. 'ij ïbüek, maar het stelt niet veel voor. Vergelijk het maar ig. De grote massa trekt daar naar toe en niet naar de 9 ^tekent de verhuizing volgens u het einde? I4|iele sfeer van het festival voor de liefhebbers aan Den onden. Die fantastische sfeer tijdens de optredens je maken met de jazzscene in Den Haag. Bovendien Dfprdzee en Rotterdam niks met elkaar te maken. Muzi- pver de hele wereld hebben iets met die naam North ilek. Niet alleen van- dsjicerten, maar ook 1'(jamsessies. Daar kJs een eind aan." r'lu de gemeente Den mten om het Con- 1 heen te zetten, had nnen bijdragen aan bJ Dm daar vervolgens nsjB plannen van figu- vJjurken die meer lüsden dan muzikaal g }et echte North Sea Hjjjestaat al een tijdje dan af en (ine ruimten. In het 1-1 festival ging ik ve [ijken en luisteren. ;hejaar jaar nog maar aaïelfs helemaal niet. l'Hoeg." rin: 0 swwel echte jazzfesti- tyrland? |0^jl in Nederland gespeeld. Op het- PBu als in Amerika, hoor. Barry Harris bijvoorbeeld geeft Tnasterclass op het Koninklijk Conservatorium in Den e' 1 heel enthousiast over het peil. Als je wilt, kun je elke Dconcert zien." f n Joustra foto: Hielco Kuipers IT DE ARCHIEVEN Biotherm Homme opende onlangs zijn eerste beautysalon voor mannen, in de Hotels van Oranje aan de Noord- wijkse boulevard. Mannen die naar de schoonheidsspecialist gaan? Nog niet eens zo lang geleden was dat ondenk baar. Dan wasje een mietje of een sukkel. Maar dat is verleden tijd. Langzaamaan vervaagt de grens tus sen man en vrouw. Mannen hoeven zich niet langer te schamen voor hun vrouwelijke kant. Verslaggever Robert Toret stelde zich beschikbaar als proefkonijn en trad in de voetsporen van de 'metroseksueel'. Het is de ultieme vorm van emanci patie. Mannen en vrouwen zijn im mers gelijk, dus waarom zouden ze zich ook niet zo gedragen? En dus deed de metroseksueel een paar jaar geleden zijn intrede; een hetero man die zich goed kleedt, graag kookt en winkelt en die uiterlijke verzorging hoog in het vaandel heeft staan. Een tikkeltje narcistisch. Het zijn de Da vid Beckhams, Brad Pitts en Richard Gere's onder de mannen. Geen slecht gezelschap, is de ge dachte die mij onderweg naar mijn eerste gezichtsbehandeling dan ook op de been houdt. Na de ontvangst in het beautycenter neem ik plaats aan de bar. Berustend in mijn lot drink ik een bronwatertje ('goed voor de huid'). Even later mag ik met schoonheidspecialiste Linda Juffer mans mee naar de nieuwe man- nensalon. Mijn ligstoel is in ieder geval erg comfortabel. Één ding begrijp ik nog niet. Onder mijn mannelijke colle ga's is er een flink aantal bij wie de eerste rimpels en kraaienpootjes al zichtbaar worden. Waarom gaan die niet? Ik ben immers één van de jon geren, en nog wel met een perzik huidje. Daar moet ik echter snel op terugkomen. Stap 1 - de huidanalyse 'Een vette huid met hier en daar uit gedroogde plekken', zo luidt de uit slag van mijn huidanalyse. Volgens Linda heb ik ook last van verstopte poriën, al is dat niet erg zichtbaar. Ik neem het maar voor waarheid aan. Tijdens mijn ontdekkingstocht naar metroseksualiteit kom ik Rick van den Boggende uit Utrecht tegen. Zou hij ook al uit de 'metrokast' zijn? Rick (30) is hier samen met zijn vrouw. Ze nemen een drie uur du rend arrangement, bestaande uit een gezichtsbehandeling, üchaams- peeling, lichaamsmassage, zonne bank en manicure. „Een cadeautje van een vriend", vertelt hij. „Het wordt steeds meer geaccepteerd dat mannen ook naar een beautysalon gaan. Zelf gebruik ik ook bijna dage lijks huidverzorgingsproducten. Ik zit in die branche en als ik gratis crè- metjes heb, staan mijn vrienden plotseling te dringen, hoor. Of het ook al onderwerp van gesprek is on der groepen mannen? Nou op ver jaardagen hebben we het toch nog gewoon over vrouwen, voetbal en auto's hoor." Stap 2 - de gezichtsrei niging Linda werkt Roberts wenkbrauwen bij. „Het is geen vast onderdeel van de gezichtsbehandeling, maar sommige mannen vinden het fijn." Foto's: Dick Hogewoning TUSSEN PEN EN PAN 53 H.V ge[ B.M. Essenberg wl||rectiehdcuz@hdc.nl ir, fteur: Jan Geert Majoor |r' |edactie.ld@hdc.nl I .LJ Leiden, tel. 071-5 356 356 154.2300 AB Leiden. P56415 356 325 sfx 023-5150 567 Leidsch Dagblad '3-5150543 „36T7 ZV 'W: 071-5 356 300 Adiinnen contact opnemen del 1 dl I rtnjtoo j machtiging verstrekken 'h afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam, Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant. Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en pan' bericht ik er wekelijks over. Geen rust voor het ont bijt. Het is weer eens chaos. Oliviers gym schoenen zijn zoek, Sam vraagt om een briefje ter bevestiging van een ziek melding en Fleur heeft op stel en sprong een fo totoestel nodig voor haar cursus op school. Als ik vraag waarom dat de vo rige avond niet allemaal is geregeld, kijken ze mij hulpeloos aan. Het wolk je boven hun hoofd zegt: „Oef, even niet aan ge dacht." Omdat Fleur zonder vra gen de fietsen buitenzet en Sam buiten zichzelf treedt door zomaar de af wasmachine uit te rui men, blijf ik betrekkelijk rustig. Een boterhamme tje in de hand op mijn rijwiel smaakt ook niet slecht. Bijna elke dag fiets ik op het pad langs het Rijn en Schiekanaal van Lei derdorp naar Leiden. Je hebt hier niet alleen goed zicht op de zon, maar je hebt ook onmiddellijk de dreigende wolkenpartij en in het vizier. Handig voor een snelle regen- broekstop. Niets is im mers armoediger dan nat op het werk te verschij nen. Er is een aantal zaken dat mij boeit op deze route. De seizoenen worden simpel in kaart gebracht. Zo tegen Pasen komen de pleziervaartboten weer op het water en staan de hengelaars met paraplu langs de kant. Niet geschaatst deze win ter, fluister ik in mezelf. Het bouwproject Room burg, net voor de hoek met de woonboten, vor dert gestaag. Ik weet nog steeds niet goed wat ik van deze nieuw opdoe mende wijk moet vinden. Op dit stuk is de natuur voorlopig verdwenen, zo ook het zicht op de pol der. Wel zie ik daarvoor in de plaats veel mannen die bezig zijn met het bou wen van de huizen. Vreemd genoeg boeit me dat. Zeker de leeftijd. Ik vind fluitende bouwvak kers nu eenmaal graag op mijn weg. Het is toch telkens weer een huza renstukje hoe het beton in de ijzeren mallen klet tert en daarna met be hulp van immense kra nen op elkaar wordt ge stapeld. Na een maand of twee zie je duidelijk de contouren van de nieuwe woningen. Dat heeft toch met vakmanschap te ma ken. Als het weer een beetje meezit, staan in de mid daguren altijd mannen over hun fietsstuur han gend mee te kijken. Vaak wat oudere mannen, die een duidelijke mening hebben over goed en fout. Zij beoordelen de bouw en houden het tempo van de bouwvak kers goed in de gaten. Tot gistermiddag waren ze erg tevreden. Nog geen misstanden gesig naleerd. Net na de woonboten komt het immense pand van De Zijl Bedrijven (DZB) in zicht. Ook dat gebouw heb ik zien ont staan. Alleen had ik toen nog niets met bouwen, bouwvakkers en over hun fietsstuur hangende mannen. Ik was wel blij dat de werknemers, die allemaal een verstande lijke of sociale handicap hebben, nu eens op een aantrekkelijke plaats in een mooi goed ingericht gebouw konden werken. Eindeüjk gerechtigheid, dacht ik nog. Na een paar jaar kwamen de eerste financiële zor gen in beeld. Het pand kostte meer dan het op bracht. Zes jaar verder blijkt de financiële wan- orde steeds meer op een enorme broddellap. Wet houders struikelen om dat hun ambtenaren maar blijven uitgeven, is het verhaal. Zo zwak. Ter hoogte van de brug bij het spoor begint mijn feest der herkenning. Werknemers van de DZB, op kreunende brom mers, aangepaste drie wielers en krakkemikkige fietsen, groeten altijd blij. Zij hebben zin in hun morgen. En dat wil ik graag zo houden op mijn doorgaande route naar de krant. Op de terugweg ga ik nog even langs bij de nog steeds over het stuur hangende mannen. Zij weten uit ervaring dat de bouw van de DZB goed is verlopen. „Er is netjes gewerkt en aan het ge bouw mankeert niets. Maar weet u, als ik er langs rij zie ik achter de ramen van het hoofdge bouw te veel pennenlik kers zitten. Van die rege laars, die veel geld kosten en te veel geld uitgeven. Dat is in de bouw ook. De grote bazen veroorza ken al die bouwfraudes, niet wij. Daar moet u nou eens over schrijven, me vrouw. Dat zijn geen ech te mensen." Met dit dictaat vast in mijn hoofd kom ik Lei derdorp weer binnen. Wederom chaos thuis. Ook de financiën van on ze drie kinderen zijn niet op orde. Fleur heeft geen geld voor een feestje waar ze niettemin per se naar toe wil. Sam kan haar niets lenen, omdat hij al zijn geld heeft gezet op Pinkpop en daarom ook blut is. Olivier zou wel willen helpen, maar is zijn geheime oincode vergeten. De onaferhan delingen zijn behoorfijk vastgelopen. Als een ge degen boekhouder houd ik de hand op de knip, verbied ik alle transacties en leg ze uit dat er op dit moment geen rek meer in ons budget zit. Ik ga jullie niet in de afgrond storten, want ik wil een echt mens zijn. Dat laat ste zeg ik niet hardop. Saskia Stoelinga Reageren? s.stoelingaGPhdc. nl t kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA P0, Vrijdag 9 April leciaal met de bedoeling de jonge kiezers, die voor de eer- un leven zullen gaan stemmen, zich meer bewust te doen %n verantwoordelijkheid ten opzichte van de democratie, 'eerdere plaatsen 'burgerdagen' gehouden. Op initiatief jisvike Jongeren Contact Raad en met medewerking van het had een dergelijke gebeurtenis gisteravond voor de isvn onze stad plaats. Voor deze bijeenkomst, waarvoor de jn het Stadhuis was uitgekozen, had men een vijftienhon- Kruyintigjarigen uitgenodigd. Ongeveer tweehonderd hadden a gegeven. Een aantal, waarover men tevreden was. et (maandag 9 april Jl|(1een drukbezochte receptie heeft de gewichthefvereni- uvvSpartaan zaterdag de achtste landstitel gevierd. De 0jteur van de sportstichting Jan Duyvestein feliciteert jn der Valk met de titel. Foto: archief Leidsch Dagblad •kh( oi rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagt »0 B yeimder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van of door contante betaling aan de Dalie van het Leidsch Dagblad, aeaat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. zitten vol kloof)es en sneetjes." Stap 4: de gezichtsmassage In één woord fan tastisch! Eerst wordt een fris ruikende, vetvrije, hydrate- rende crème ingewreven. Daarover komt de massagecrème. De massage zeifis heerlijk. Linda's magische handen kunnen wonderen verrich ten. Ik voel me met de seconde op knappen. Ontspanning ten top. Volgens Linda knapt mijn huid al behoorlijk op. Ik krijg nog wat gratis adviezen. „Eigenlijk zou je altijd een vast stappenplan moeten volgen. Reinigen, scheren en verzorgen. Omdat je van nature een vrij vette huid hebt, moet je eigenlijk ook goed op je voeding letten. Veel water drinken en niet te vaak vette dingen als kaas en chocola eten. Wel veel fruit voor de vitamientjes! Verder is het belangrijk om regelmatig te eten, op tijd naar bed te gaan en niet te warm te douchen. En vermijd ruim tes met airco als het kan." Ik probeer alle informatie goed op te slaan en hoop dat ze nog veel meer vertelt. Zolang Linda praat, gaat de massage immers door. Mijn scepti sche houding ben ik allang kwijt. Die heeft plaats gemaakt voor een licht gevoel van euforie. Ik begrijp die metroseksuelen wel. Dit zou elke man een keer moeten proberen. Ik ben in ieder geval verkocht. Helaas zit de behandeling er al weer bijna op. Stap 5: een kal merend ge- Stap 3: het reinigen van de poriën Niet het meest prettige onderdeel van de gezichtsbehandeling. Het begin is nog wel lekker. Met stoom wordt gezorgd dat je poriën openstaan. Daarna wordt een neonlamp op je gezicht gericht, waardoor al je Je zult het misschien niet geloven, maar ook je huid kan gestrest raken van alle spanningen in je leven. Daarom geeft Linda me een kalme rend en hydraterend masker. Dat moet vijf a tien minuten intrekken. Daarna wordt dit D-Stress masker meteen warme, vochtige handdoek weer verwijderd. Tot slot smeert ze me nog in met een verzorgende lo tion, voor dag en nacht. Als Linda het masker heeft aange bracht, dimt ze de lichten in de ka mer. Ze gaat even weg en laat mij ge heel relaxed achter. Luisterend naar Norah Jones en Enya - de muziek is er goed bij uitgezocht - zak ik lang zaam weg. Ik heb steeds meer moei te om mijn ogen open te houden, maar niet omdat ik vermoeid ben. Integendeel, ik voel me superfit. Het is een ongekende staat van ontspan nenheid waarin ik verkeer. Het lijkt wel of niet alleen mijn gezicht, maar mijn hele lichaam en zelfs mijn geest is gereinigd. Dan wordt plotseling alles duidelijk. In iedere man schuilt een metrosek sueel. Je moet er alleen voor open staan, en je vrouwelijke alter ego een kans geven tot bloei te komen. Ik ben in ieder geval om. Leve de emancipatie! Leve de metroseksuali teit! Linda neemt na de massage Roberts gezicht af met een warme, vochtige handdoek. Eerst smeert Linda me in met de T- Pur reinigingsgel en daarna scrubt ze mijn gezicht om de dode huidcellen te verwijderen. Het is zeker geen on prettig gevoel als haar zachte handen over mijn wangen wrijven. Linda vertelt me dat de herensalon erg aanslaat. „We krijgen veel posi tieve reacties. Vaak komen mannen hier de eerste keer met hun vrouw. Sommigen moeten nog over een drempel. Niet dat zij aan hun haren meegetrokken zijn, maar echt te springen staan ze ook niet. In het begin doen ze dan nogal onverschil lig. Als je vraagt welke behandeling ze willen, is de eerste reactie vaak: 'kijk maar', of 'doe maar wat'. Maar gaandeweg stellen ze zich er meer voor open. Dan willen ze ineens we ten watje precies aan het doen bent en waarvoor dat dan wel niet goed is." De 26-jarige Leidse ziet het regelma tig gebeuren dat mannen de tweede keer al alleen komen. „Of zelfs met een groepje vrienden. Laatst hadden we hier tien mannen voor een vrijge zellenfeest." kleine mee-etertjes zichtbaar worden. Vervolgens knijpt Linda, meteen tis sue tussen haar duimen geklemd, ze één voor één uit. De pijn valt mee, maar echt fijn om je verontreinigde poriën open te voelen barsten is het ook niet. Gelukkig doet Linda het erg professioneel en zachtjes. „Niet thuis voor de spiegel na proberen te doen", is haar advies. „Daar kun je de huid flink door beschadigen. Hierna volgt nog een extraatje; het epileren van de wenkbrauwen. Het is geen vast onderdeel van de ge zichtsbehandeling, maar sommige mannen vinden het fijn, vertelt Lin da. En omdat ik me goed wil verdie pen in de metroseksuele man kan ik natuurlijk niet achterblijven. Toch voel ik me voor het eerst niet hele maal op mijn gemak. Epileren is en blijft toch een vrouwending; echte mannen scheren. Tijdens de behandeling praten we over alledaagse dingen: werken, wo nen, schoolverleden en relaties. Zou Linda soms een metroseksueel als vriend hebben? Ze vertelt dat haar vriend in de bouw werkt. Dus valt hij af. Want bouwvakkers zijn stoere ke rels, die zullen niet zo snel hun vrouwelijke kanten laten zien. Linda: „Op zijn tijd houdt hij wel van een schoonheidsbehandeling. En hij ge bruikt ook af en toe crèmes en der- gefijke. Maar vaak vergeet hij het en als ik dan zeg dat ie zich moet in smeren, roept hij meestal: 'dat doe ik morgen wel weer'. En aan zijn handen valt al helemaal geen eer te behalen. Die Robert Toret

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 13