Soldaat langer fit
met goede rugzak
GESPREK VAN DE DAG
'Goal!' start blanco
Reli-jongeren woedend
over kledingmerk Gsus
Wubbo Ockels
was niet de eerste
vrijdag 12 maart 2oo4
Eerder deze maand maakte het
Algemeen Dagblad bekend dat
de krant vanaf 20 maart met
een dagelijkse sportbijlage op
tabloidformaat begint. De
naam: AD Sportwereld. In mei
verschijnt het blad 'Goal!', een
dagelijkse sportkrant op tablo
idformaat. Dit initiatief is niet
gelieerd aan een bestaande ti
tel of uitgeversmaatschappij.
De initiatiefnemers van de
nieuwe sportkrant zijn Jantie
Vis (32) en Mike van Ham (30).
Het duo ontwikkelde het con
cept van de krant en zocht
daarbij particuliere investeer
ders. De distributie komt in
handen van DistriQ of PCM.
Om het blad te maken, willen
Vis en Van Ham 35 personeels
leden aannemen. „We zijn
hiermee begonnen omdat er
simpelweg geen sportkrant is
in Nederland", verduidelijkt
Vis de plannen. „Er gebeurt op
dit moment erg veel in de dag
bladenwereld, waaruit blijkt
dat media zich steeds meer
echt op de lezer gaan richten.
Bij ons bepaalt de lezer. Wij
hebben daarbij het voordeel
dat we blanco kunnen starten.
We hoeven
cept compleet om te vormen
„De maatschappij en de sp
zijn veranderd", aldus Vis.
„Voetballers en basketballe
zijn de popsterren van nu.
Daarin moet je meegaan. W
zoeken naar een opbouwen! I
kritische toon, maar wel me
een positieve insteek,
zal vooral beschouwend zijn r
We proberen echt vanuit del
zer te denken en richten ons
op een jonge doelgroep,
het goed is, moet het een bla
worden dat we zelf, als spoi
liefhebbers, graag zouden
len kopen."
Van Ham en Vis zien Goal! al
een mengeling van het Spaai
se Marca en het Franse blad
L'Equipe. Voetbal zal de hooi
moot van de krant vormen.
„Maar andere sporten zijn ni
zo belangrijk", aldus Vis, die
zegt dat er enkele miljoenen,
euro's zijn gemoeid met deo
zet van het blad. Om het blai
te maken hebben de jonge oi
dernemers een „jonge gretig
redactie aangenomen, die
wordt aangestuurd door erva
ren professionals", anp c
h<
In 1985 cirkelde de Zeeuw Lodewijk van den Berg 108
keer rond de aarde. Foto: NASA
werkgever, EG G in Santa Barbara, die geavanceer
de meetapparatuur ontwikkelt, leende hem daarvoor
uit aan de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NA
SA. Aan de Technische Hogeschool in Delft had Van
den Berg, zoon van de directeur van kunstmestfa-
briek CNA, twaalf jaar gedaan over zijn studie schei
kunde. Hij vertrok in 1961 naar de Verenigde Staten,
in 1975 werd hij Amerikaan, anp
OCH ,HET WA5 VA/EE«- eeN5 WAT /ANPfSRS
MENSELIJK
Actrice CHARLIZE THE-
RON kreeg tranen in de
ogen toen de Zuid-Afri
kaanse oud-president
NELSON MANDELA haar
gisteren lof toezwaaide.
Doordat ze dit jaar de Os
car voor beste actrice
won, vestigde ze volgens
hem de aandacht van de
wereld op Zuid-Afrika.
Theron groeide op in het
Zuid-Afrikaanse stadje
Benoni. Foto-. EPA
Op 83-jarige leeftijd is in Vlissingen de voormalige entertainer ADRIE VAN
OORSCHOT OVERLEDEN. Van Oorschot kreeg landelijke bekendheid omdat hij
bijna 25 jaar lang de televisie-SINTERKLAAS was. Van jongs af aan had de ge
boren en getogen Vlissinger een onmiskenbare drang om het artiestenvak in te
gaan. Vanaf zijn schooltijd goochelde hij en deed hij aan buikspreken. Later
kwamen daar andere activiteiten bij: sneltekenen, zingen en het imiteren van
beroemdheden als Willy Derby en Louis Davids. Ook was Van Oorschot lange
tijd actief bij de televisie, onder andere bij de KRO en de VARA. Groot succes
had hij gedurende bijna een kwart eeuw met z'n optredens als tv-sinterklaas.
Binnengehaald door Mies Bouwman en begeleid door hoofdpiet Piet Romer be
leefde Van Oorschot bij de traditionele intocht per boot zijn mooiste momenten.
Van Oorschot wordt maandag begraven in 's Graveland.
Brandend verlangen
Liefde brengt u en anderen rondom u ernstige schade
toeLiefde veroorzaakt dodelijke hartaandoeningen;
Liefde werkt zeer verslavend, begin er niet mee...
Ik ben verslaafd. En zowel bij roken als bij liefde is
het zo geleidelijk gegaan, dat ik niet eens meer pre
cies weet, sinds wanneer ik niet meer zonder kan.
Het begon uit nieuwsgierigheid. Maar vanuit een
verlangen om te proberen, werd het een verlangen op
zich. Niet meer alleen op zon- en feestdagen, maar
iedere dag de behoefte om toe te geven aan de verlei
ding, al is het een fractie, een moment. En op een dag
ontdek je dat het moment zich uitstrekt over de hele
dag. Het beneemt me de eetlust, het beheerst mijn li
chaam, het vergiftigt mijn bloed en vraagt om meer,
meer en meer...
Niet verwonderlijk dus, dat mensen om mij heen, die
met hun liefdevolle zorgen objectieve kijk fungeren
als bruin brood, sinaasappelsap en rust, maar moei
lijk kunnen aanzien dat ik speel met vuur.
Het 'word-nou-eens-verstaiidig-kindje' is tussen de
fronsen op hun voorhoofd te lezen. Ik ken die naar
de hemel schietende blik als ik een update geef van
mijn handel en wandel, het is een vaste waarde als
ik achter mijn rookgordijn vandaan kom voor een
verblijf tussen mijn dierbare fam ilieleden.
Zorgen regie-aanwijzingen ben ik als jongste al mijn
hele leven gewend, maarzij schijnen er maar niet
aan te wennen dat ik toch wel doe wat ik zelf wil en
dat wat ik wil per definitie niet overeen lijkt te ko
men met wat zij voor mij in gedachten hadden.
Mijn moeder is hoofd van de brandpreventie, met
naast zich mijn oudste zus als sterke vice-voorzitter.
Zorgen maken is iets wat onlosmakelijk met het
moeder-zijn is verbonden en aangezien ik onlosma
kelijk aan mijn moeder ben verbonden, is het logisch
dat die zorg bij het totaalpakket zit inbegrepen. Ik
kan zelfs niet zonder. Er is maar één probleem. Mijn
moeder heeft de bizarre eigenschap om bij een boek
als eerste de laatste bladzijde te lezen. Weten hoe het
afloopt, geeft bij voorbaat rust. In het dagelijks leven
is ze genoodzaakt af te wachten en het is mijn leven
waarbij dat haar parten lijkt te spelen. In haar ogen
ben ik een psychologische thriller, waarvan ze slechts
één bladzijde per dag kan lezen. In chronologische
volgorde, ook dat nog. Ik ben soms moeilijk te volgen
en erg wisselvallig, ook voor mij is de afloop een le
vensgroot raadsel en bovendien veranderen de voor
uitzichten per dag.
Het idee om te stoppen met roken, bijvoorbeeld, is de
revue al een paar keer gepasseerd. Tot groot genoe
gen van mijn moeder en tot grote ontzetting ging ik
er vervolgens weer vrolijk mee door. Hetzelfde trucje
dreig ik nu met de liefde uit te halen. Ik was gestopt.
Oja, had het er helemaal mee gehad, genoeg van de
hartkloppingen en de steeds hogere prijs die ik er
voor moest betalen. Niet mijn arts of apotheker,
maar mijn psycho-therapeut hielp me te stoppen
met liefde.
DAGELIJKS LEVEN
André Kuipers is niet de tweede uit Nederland af
komstige ruimtevaarder. Kuipers, die op 19 april
wordt gelanceerd naar het ruimtestation ISS, is de
derde. Afgezien van de bekende Wubbo Ockels,
werd Kuipers voorafgegaan door de onbekende
Lodewijk van den Berg.
Van den Berg had weliswaar de Amerkaanse natio
naliteit toen hij in het vooijaar van 1985, enige
maanden eerder dan Ockels, met een Challenger op
reis ging. Maar hij voelde zich Zeeuw, de Zeeuwse
vlag had hij in de ruimtecapsule meegenomen. Vol
gens het Europese Ruimtevaartagentschap ESA in
Noordwijk is de zeventiger nog steeds aan het werk.
Hij is fit en bij zijn volle verstand, laat een woord
voerder weten.
Van den Berg cirkelde 108 keer rond de aarde. Elke
maal dat hij Nederland passeerde, probeerde hij
Zeeland te fotograferen. „De provincie was niet gro
ter dan een dienstenvelop", stelde hij destijds vast.
„Walcheren en Schouwen-Duiveland kon ik tussen
mijn duim en wijsvinger nemen."
Van den Berg, in 1932 geboren in Sluiskil, was toen
al bijna een kwart eeuw uit Nederland weg. Bij ESA
herinneren ze zich dat Van den Berg het in de ruimte
niet erg naar de zin had en dat hij ziek terugkeerde.
Ruim een maand voor de lancering van Kuipers in
Bajkonoer, volgt hij de voorbereidingen vanuit Ver
enigde Staten per elektronische post.
Van den Berg was geen beroepsastronaut. Net als
Kuipers ging hij als wetenschapper de ruimte in. Zijn
Is het hippe kledingmerk Gsus een
'smerig spelletje van de duivel' of
een evangelisatiemiddel? Over die
vraag is op de websites van de Evan
gelische Omroep en Ronduit.nl een
verhitte discussie ontbrand. Op ww-
w.refoweb.nl is zelfs een standaard-
protestbrief te downloaden aan de
fabrikant.
Gsus Sindustries (letterlijk vertaald:
Jezus' zonde-industrie) is een sterke
merknaam van Nederlandse bodem.
Het bediende zich in de jaren negen
tig van slogans als 'Gsus is coming',
'heaven's playground'. In het logo is
een doorneniaroon verwerkt.
Bezoekers van de christelijke websi
tes eo.nl en ronduit.nl zijn verdeeld
over de vraag of een christen zich
mag hullen in de strakke shirtjes van
ontwerper Jan Schrijver.
„Die ontwerper sleept je zo mee de
hel in", schrijft bezoeker David zon
der veel omhaal. „Daarnaast spoort
de bijbel ons glashelder aan om
mensen die deze kleding dragen, te
stenigen." Een andere bezoeker, die
zich op het forum Jesusfreak noemt,
maaxt zich ook zorgen. „We moeten
bidden voor de mensen die daar
werken, jongens."
„Je geeft je geld uit aan de duivel",
weet een andere bezoeker. Harry
twijfelt er zelfs aan of hij in de hemel
komt nu hij Gsus-kleding heeft aan
geschaft. Een vierde bezoeker had
zijn geld ook aan Gsus uitgegeven,
maar heeft er 'korte metten' mee ge
maakt. „Ik heb alles weggegooid! We
moeten niet alles zo vaag houden,
wordt gewoon radicaal man! Brand
voor Jezus of brand in de hel!"
„Ik zou zelf mijn geld niet uitgeven
Frederik de Grote
Wanneer men de
vooroordelen door de
deur naar buiten jaagt,
komen zij weer door het
raam naar binnen
Gsus 'trailertrash'-jurkje. Foto: GPD
aan een bedrijf dat op een spottende
manier met de Naam van Jezus om
gaat", schrijft ene Gonnie. „Dat geef
ik liever uit aan het werk van de
Heer."
Irma maakt van de nood een deugd
en gebruikt het als 'evangelisatie-
middel'. „We dragen wel allemaal
een kruis, en dat is nog meer een
symbool voor het lijden van Jezus
dan de doornenkroon."
„Elke naamsbekendheid voor Jezus
is positief', stelt Yohan. „Ik merk bij
mij op school dat de naam 'Jezus'
naar spruitjes en boerenkool ruikt,
maar dat Gsus goed communiceert.
Gewoon lekker dragen dus, niks mis
mee. Wel verschrikkelijk duur!"
Silvan Schoonhoven
Nederlandse infanterie
steekt Amerikanen de ogen
uit met nieuwe uitrusting
Stoppen betekent het verlangen uitbannen, maar he
lemaal over gaat het nooit.
En net als één onschuldig trekje van een schuldbe
wust opgestoken sigaret, was één blik genoeg om de
vonk opnieuw te ontsteken. Want wat is er heerlij
ker dan gelukzalig aan eikaars lippen hangen,
brandend van verlangen??
De kick om dat verlangen te kunnen weer
staan, als het aan mijn moeder ligt. 'Je zou
beter moeten weten...'Ik inhaleer diep, het
goedbedoelde advies gaat in rook op.
Het moeilijkst voor een liefdevolle ouder is
je kind datgene te zien doen, waarvan je
uit je verre herinnering weet dat er een
te kans is dat het niet goed afloopt. Haar
zorgen en paniek zijn stuiptrekkingen van
de machteloze verantwoordelijkheid die ze
heeft in het feit dat ze in mij zichzelf her
kent.
Het is de btw, de belasting op de toegevoegdi
waarde van moeder-zijn, die haar slapeloze
nachten bezorgt. In die zin, schade die ik
haar toebreng. Niet met liefde, maar met
mijn liefde. Ik zou willen dat ik haar die
zorg kon ontnemen, maar daarmee zou ik
mijn eigen geluk in de weg staan. Want lief
de is net als roken: te lekker om te stoppen...
Reageren? reacties_op_coIumn@hotmail.com
Defensie is begonnen met de grootschalige uitgifte van
nieuw materieel voor de te voet opererende militair. Het
gaat om een rugzak, draagvest, slaap- en bivakzak. De sol
daat gaat voortaan 'modulair behangen' de strijd aan.
Over het belang van infraroodwerende coating, afsteunen-
de heupbanden en compact slapen.
Majoor der mariniers H. Schonewille kent uit eigen erva
ring het belang van goede spullen. „Speciale troepen die
een paar dagen op missie moeten, hebben zo tachtig kilo bij
zich. Ik heb ook zwaar beladen dagen door de bergen ge
sjouwd. Dan is een perfect dragende rugzak essentieel."
Schonewille is projectleider bij het Soldier Modernisation
Programme (SMP), een defensiebreed programma, gericht op
verbetering van de uitrusting van de infanteriesoldaat. Het
projectbureau Soldier Modernisation houdt zich vanuit de
Amersfoortse Bemhardkazeme bezig met het begeleiden van
de ontwikkeling en aankoop van nieuwe uitrustingsstukken.
Met vitrines vol vernuftige trekkingartikelen heeft dit hoekje
in de Bemhardkazeme wel wat weg van een buitensportzaak.
Dit jaar krijgen diverse eenheden militairen van de 13de en
43ste brigade, 11de Luchtmobiele brigade en het Korps Com
mando Troepen een nieuwe rugzak, slaapzak, bivakzak en
vest. Defensie heeft al 2500 sets gekocht en 9000 besteld.
De nieuwe rugzak van het Nederlandse leger wordt gemaakt
door de Amerikaanse fabrikant Lowe Alpinesystems. Het is
een aangepaste versie van een bestaand civiel model. „Volle
dig zelf ontwikkelen en laten maken is veel te duur en onno
dig."
De rugzak vervangt de bij daklozen geliefde militaire uitvoe
ring van de Engelse Berghaus Cyclops, die volgens Schone
wille twee grote nadelen heeft. Te weinig inhoud en slechts
leverbaar in drie vaste lengtematen. „De Lowe heeft een volu
me van 120 liter. Het rugpand is verstelbaar, zodat 'ie voor ie
dere mg passend te maken is. Met een slecht passende rug
zak hou je een missie minder lang vol."
Uit eigen praktijk weet hij hoe de oude combinatie draaghar-
nas, waaraan bijvoorbeeld de munitietassen hangen, en rug
zak elkaar in de weg zaten. „Bij het oude draagharnas hing
het meeste aan de heupriem. Je had altijd 'oorlog' met de er
overheen zittende heupriem van de rugzak. Je rugzak steunt
dan niet goed af op de heupen."
Het nieuwe gevechtsvest draagt op de schouders, waardoor
de heupriem kon vervallen. Bovendien is het modulair. „Je
kunt, al naar gelang de missie, de bijgeleverde tassen naar ei
gen behoefte aan het vest bevestigen." Op verzoek van De
fensie heeft de fabrikant een coating op het vest aangebracht,
waardoor het minder makkelijk te zien is door vijand met
nachtzichtapparatuur.
De eveneens modulaire slaapzak van Oostenrijkse makelij is
een sprong vooruit in comfort en handelbaarheid. „De oude
slaapzak was zo groot dat je rugzak in een keer vol zat. Het
ding was wel warm, maar in de zomer was dat nu juist een re
gelrechte ramp." De nieuwe slaapzak bestaat uit twee zakken,
in vol ornaat bruikbaar tot -20 graden Celsius, in afgeslankte
vorm ook prettig in minder extreem weer en in combinatie
met de ademende gore-tex bivakzak, blijft de militair in een
nat veld droog.
De introductie van de nieuwe spullen vloeit voort uit de
militaire uitrustingsprogramma's waar Nederland met
de NAVO-partners sinds begin jaren negentig
tan werkt.
De technologische ontwikkelingen leiden tol
steeds meer mogelijkheden om militairen
doelmatiger, effectiever en vooral veiliger!
te zetten. Voorbeelden hiervan zijn onder
meer de ontwikkeling van een wapen d
om een hoek kan schieten en een draa
bare minicomputer voor terrein- en
doelinformatie, en een gevechtshelm
met ingebouwde functionaliteiten.
Volgens Schonewille is onderkend dal
de technologische ontwikkelingen tot
nu toe ten goede komen aan de grotere
wapensystemen als tanks en vliegtuigei
„Het is van het grootste belang dat de uil
rusting van de meest essentiële factor in hi
moderne gevechtsveld, de soldaat op de
grond, nu ook meedoet in deze ontwikkelin
gen. De koppelriem van de infanterist stamt
bijvoorbeeld nog uit de Tweede Wereldoorlog
Bovendien is het volgens Schonewille goed de
uitrusting van de Navo-legers op elkaar af te
stemmen. De Nederlandse mariniers in Irak
bijvoorbeeld, kregen van de Amerikanen de
vraag of onze kogelwerende platen in hun bal
listische vest passen. Dat bleek niet zo te zijn
Het nieuwe pakket voor de gevechtssoldaa
is uitgebreid in de praktijk getest. De
11de Luchtmobiele brigade had de n
zak en het modulaire gevechtsvest mi
naar Afghanistan. Daar wekte de uitgi
kiende conjbinatie de afgunst van de
Amerikaanse soldaten. Je zou verwad
ten dat de Amerikanen de mooiste materialen hebben
„Op het niveau van de persoonlijke uitrusting valt dal
tegen," zegt Schonewille. „Ze werken bij hun zogehe
ten Molle-draagsysternen met plastic bevestigings
klemmetjes. Die dingen breken geregeld af. Als dat je
dat een paar keer overkomt, gooi je zo'n ding geïrriteen
in een hoek en koop je zelf wat."
Het kopen van je eigen uitrusting bij gespecialiseerde poa
orderbedrijven of dumps is ook in het Nederlandse leger
populair. Vooral bij eenheden als de Luchtmobiele Briga
de, het Korps Commandotroepen en het Korps Mariniers.
Schonewille schat dat 80 procent van de bij deze eenhede
ingedeelde zelf kleding en uitrusting koopt. Het gat
bij veelal om jassen, rugzakjes, draagsystemen en schoe
nen.
De krijgsmacht vindt dat niet prettig. Schonewille die
zelf ook wel eens iets buiten de militaire lijn betrok, kan
daar inkomen: „Je moet bijvoorbeeld maar afwachten
hoe het met de brandveiligheid pf de treksterkte zit. Een
dunnere zool kan aanvankelijk wel comfortabeler lijken,
ïaar met een te dunne zool loop je tijdens een zware marsii
zwaar terrein wel het risico van een gebroken middenvoets
beentje. Het gebruik van lookalikes is met de introductie van
het nieuwe pakket overigens niet langer toegestaan. Maar he
nieuwe pakket is zo goed dat er geen behoefte aan zal zijn zé
te shoppen."
Charles Hasselman
