'k ga voor niemand op de knieën'
Polman denkt weer
stilletjes aan voetbal
SPORT
slederland is
en eyeopener'
Het unieke jaar van drie Van der Meers
S2
Jazeker. De Hypotheker.
Zondag, 14.00 uur
DOSR -Docos
zaterdag 6 DECEMBER 2003
de Vogel moet als interim-bondscoach Nederlandse waterpoloërs naar Athene leiden
ertjan van Geen
aan den rijn - Bij het
ivan zijn contract als in-
ondscoach van de Neder-
waterpoloërs werd de
jaag al in een stoelpoot
jegt hij. Er spelen nu een-
intimenten. Ron de Vogel
ruim vier maanden gele
estan Aantjes op, die na een
tellend verlopen EK zijn
ter beschikking stelde. In
krijgt Nederland bij het
:atietoernooi in Rio de
een laatste kans om zich
tsen voor de Olympische
Voor die tijd zijn er nog
iblemen op te lossen,
ik ga voor niemand op de
zegt de Alphenaar (41).
zelf maar kort interna-
in, over twee periodes
ld, vijf jaar coach van
Iet de Alphense ploeg
twee nationale titels en
.e e hij de finale van het
oi om de Europa Cup II.
ten betrekkelijk kleine
in dienst voor een
:oach, die zelf ook ver
is toen de KNZB met het
k kwam. Maar De Vogel
ngevoerd in het polowe-
kent de ins en outs en
aarom ook dat er links en
animositeit is. Hij komt
imaal uit het AZC-kamp
Ie en lande wordt soms
n scheef oog naar de vijf
landskampioen geke-
e Alphenaren wordt arro-
- verweten, zelfs al leverde
laatste jaren niet de he
este internationals.
et dat ze mij als AZC'er
zegt De Vogel. „Het is
j om er professioneel
n te gaan." De Vogel
zich wel eens af waar de
ten' aan het Alphense
/andaan komen. „Je voelt
aar het is nooit hardop
iroken. Misschien dat je
or terug moet naar de
i^iger jaren, de eerste
iriode van Alphen."
eel internationals was Ivo
o4iic de aangewezen man
anje weer onder zijn hoe-
emen. De pologoeroe,
inisch adviseur verbon-
n AZ&PC, werd echter
eerd. Tegelijkertijd werd
Ron de Vogel ziet hoe fout het heeft gezeten bij het Nederlands team. „Binnen een week hoorde ik al dat
er meer gelachen en gepraat is dan de hele periode daarvoor." Foto: Mark Lamers
afscheid genomen van team
manager Henk Uri, de vader
van vice-captain Eelco Uri. Niet
veel later stelde de tweede aan
voerder zich niet meer beschik
baar voor het Nederlands team,
omdat hij de bond gebrek aan
professionaliteit verweet.
Eerder al haakte Harry van der
Meer af. Neerlands beste speler
verkoos de Italiaanse nationali
teit, zodat zijn club hem niet
meer als buitenlander hoefde
op te stellen. En onlangs liet
keeper Arie van der Bunt weten
geen tijd meer te hebben in ver
band met drukke werkzaamhe
den. De record-international,
volgens De Vogel een van 's we
relds beste keepers en afkom
stig uit het Amersfoort-kamp,
bracht het nieuws via de krant
naar buiten. „Van der Bunt had
geen best EK gekeept en hij
heeft het ook heel erg druk",
zegt De Vogel. „Ik heb met hem
gesproken en hij kan het niet
opbrengen, zegt hij. Maar zo
kort voor de Spelen stoppen is
vreemd." Voor Uri was het een
ander verhaal. Mede dankzij
tussenkomst van Joop Alberda,
technisch directeur van
NOCNSF, is Uri erbij in Rio de
Janeiro. „Voor Eelco lag het ge
voeliger vanwege zijn vader. Ik
vind ook dat dat chiquer opge
lost had moeten worden. Hem
was een waardiger afscheid ge
gund, maar dat is praten ach
teraf. De problemen die Eelco
Uri met de bond had en waar
om hij ineens niet beschikbaar
was, spelen al zeven of acht
jaar. Dat had hij veel eerder
naar buiten moeten brengen.
Dan kun je erover praten en
een oplossing vinden."
Terugkeer
Het boek Uri is weer opengesla
gen. De Vogel zocht hem vorige
week op in Nice, waar Uri met
Arno Havenga, Matthijs de
Bruin en Gerben Silvis het con
tingent Nederlanders bij de
Franse kampioen Olympic Nice
vormt.Als hij invloed wil heb
ben op het polo in Nederland,
kan dat alleen als actieve speler.
Met zijn staat van dienst is hij
voor mij de aanvoerder."
Van der Bunts terugkeer lijkt
uitgesloten. Lichtpuntje lijkt
een eventuele terugkeer van
Harry van der Meer. Hij wil
weer Nederlander worden, gokt
op een dubbele nationaliteit.
De Vogel: „Ik heb de indruk dat
er bij de aanvraag voor het Itali
aans staatsburgerschap iets is
misgegaan." De regels van de
internationale zwembond (FI-
NA) stellen dat een speler bij
wisseling van nationaliteit de
eerste twaalf maanden niet
voor een vertegenwoordigend
team mag spelen. Omdat Van
der Meer nooit voor het Itali
aanse nationale team uitkwam,
is daar wellicht een mouw aan
te passen. De Vogel: „We moe
ten de onofficiële wegen be
wandelen. Maar de man die
daar over gaat is een Roemeen
en dat land is weer een concur
rent bij het kwalificatietoernooi.
Dat wordt dus lastig."
De Vogel is niet in staat om full
time als bondscoach aan de
slag te zijn. De belastingambte
naar offerde voor dit jaar zijn
resterende vakantiedagen op en
voorziet een periode van vier
maanden onbetaald verlof
mocht Oranje naar Athene
gaan. Om de takenlast enigs
zins te verdelen, nam hij Eric
Noordegraaf als manager in de
arm. De ruim 300-voudig inter
national is tevens trainer/coach
van AZC. Weer een Alphenaar
in de staf. „Ik ken hem al heel
lang en kan met hem lezen en
schrijven. Bovendien is hij in
ternationaal heel goed inge
voerd. Hij opent deuren en in
troduceert mij overal."
Praten
De Vogel acht zich vooral op
het communicatieve vlak sterk
en juist daar ontbrak het de
laatste jaren aan. „Je ziet hoe
fout het heeft gezeten. Binnen
een week hoorde ik al dat er
meer gelachen en gepraat is
dan de hele periode daarvoor.
ica Wilhite ziet meer dan basketbal
ertjan van Geen
>orp - Als klein meisje
Ide ze en dus was er in ie-
ival iets in Nederland dat
en beetje thuis deed voe-
lor de rest stond Jessica
e compleet blanco tegen-
lederland en BV Leider-
Ie club waar ze ging bas-
len. Op het gemis van fa-
in vrienden na voelt ze
kker hier. „Het had veel
er gekund. Ik heb geluk ge-
zegt ze.
anksgiving, de vierde
irdag van november, was
emaal weer even minder,
aal gesproken komen de
kaanse families dan bij
voor een feestmaal. De
ige Wilhite vierde de dag
ir haar ouders, drie broers
De jongste uit het gezin
met ploeggenoot Theresa
rer een kalkoen aan en at
ashed potatoes. Dat zijn
ook." Hoewel ze op de middel
bare school vier jaar volleybal
de, stond ze hele dagen met
een vriendin op de oprijlaan de
basket lek te schieten. „Wij
duwden elkaar naar een hoger
niveau, speelden veel één tegen
één."
Op de universiteit van Wiscon
sin werd het voor de 1.70 meter
lange guard definitief basketbal.
Ze won in vier jaar verschillen
de seizoenprijzen én viel op
door haar schutterstalent. In
2001 vestigde ze een seizoenre
cord in de NCAA door tien drie
punters in een wedstrijd te pro
duceren. „Basketbal was het
belangrijkste in mijn leven. Het
nam bijna al mijn tijd in beslag.
Ik vind verliezen nog altijd ver
schrikkelijk, maar vroeger vrat
het me helemaal op. Daar kon
ik erg gefrustreerd van raken.
Dat is ook het leuke aan Neder
land. Voor de speelsters hier is
basketbal niet hun leven. Het
was verfrissend voor me om te
zien dat er ook nog wat anders
in het leven is."
Na afronding van haar studie
marketing deed ze een poging
de WNBA te halen, de profliga
voor vrouwen. Ze strandde tij
dens een voorbereidingskamp,
maar via een agent kwam ze op
het spoor van Nederland. An
derhalve week voor vertrek
hoorde Wilhite dat BV Leider
dorp haar nieuwe club zou
worden. „Ik wilde blijven bas
ketballen en had nog lang niet
over het vinden van een baan
nagedacht. Ik ben met mijn
neus in de boter gevallen. Het is
een prachtige omgeving en
vlakbij Amsterdam. Mijn ou
ders waren hier en waren ver
kocht. Mijn moeder wil zo snel
mogelijk weer komen. De relax
te sfeer hier bevalt haar goed.
Het is een eyeopener."
Met BV Leiderdorp kende ze
een prima seizoensstart. De
eredivisionist, die naast Wilhite
en LeCuyer in de Duitse Clau
dia Leitner versterking kreeg,
gokte op een plaats bij de beste
Jessica Wilhite: „Basketbal was het belangrijkste in mijn leven. Het
nam bijna al mijn tijd in beslag." Foto: Taco van der Eb
vier. De ploeg van coach Joris
Zandbergen won drie van de
eerste vier wedstrijden, maar is
na drie nederlagen op rij weg
gezakt naar de achtste plaats.
Wilhite weet niet precies waar
het probleem ligt. „De compe
titie heeft drie weken stil gele
gen en dat heeft ons geen goed
gedaan. We wisselen goede met
slechte periodes af. En we be
ginnen de laatste tijd slecht.
Het lijkt wel of we niet klaar zijn
voor een wedstrijd. Andere
ploegen grijpen ons meteen bij
de strot en dan lopen wij erach
teraan. Ik denk dat we daar bin
nenkort wel over gaan praten."
In mindere tijden komt de druk
op de 'aankopen' te liggen. Van
Wilhite, LeCuyer en Leitner
wordt verwacht dat ze de kar
trekken. Wilhite: „Ik heb me om
een of andere reden altijd meer
verantwoordelijk gevoeld in de
teams waarin ik speelde. Maar
tijdens de wedstrijden kan ik
daar niet te veel over nadenken.
Dan breng ik mezelf alleen
maar in de problemen. Vroeger
raakte ik nog wel eens van slag
als ik een schot miste. Daar
ging ik niet beter van spelen."
Wilhite heeft geen baan, maar
brengt haar dagen naast bas
ketbal niet in ledigheid door. Ze
maakt er een gewoonte van om
vroeg de deur uit te gaan en pas
eind van de middag weer terug
te keren, zodat de televisie of
het internet niet haar grootste
vriend wordt. „Er is een hoop te
zien in Nederland, maar na
kerst wil ik wel iets van werk
vinden. Misschien dat ik ergens
stage kan lopen, want werker
varing op mijn vakgebied heb ik
niet. Het lijkt me wel wat om
iets in sportmarketing te doen.
Ik zie wel wat er komt. Ik heb
mijn hele leven niet uitgestip
peld. Ik wil er ook geen voor
spellingen over doen. Dan is er
niks aan."
Ik praat alleen maar over signa
len uit de tweede hand, maar
Aantjes was twee weken voor
de Spelen bijna aan de kant ge
zet door de jongens. Ze waren
hem spuugzat. Uiteindelijk
heeft Aantjes wel geluisterd en
zijn conclusies getrokken. Ik
acht hem op het technische
vlak heel sterk. Hij heeft veel
kennis van zaken, maar het
probleem zat hem in de coa
ching. Daarin raakte hij het
spoor bijster. En je moet praten
met je wisselspelers. De plek
ken een tot en friet acht in het
team zijn vaak duidelijk. Het
gaat om de nummers negen tot
en met dertien. En de nummers
veertien en vijftien die op de
tribune zitten, willen uitleg."
Toekomst
Het belangrijkste deel van de.
huidige lichting gaat nog tot de
Spelen mee. Daarna zal een
drastische verjonging doorge
voerd worden. De Vogel nam al
initiatief tot een soort
denktank, die de weg naar Pe
king 2008 moet uitstippelen. Hij
ziet zichzelf het traject niet
meemaken als eindverantwoor
delijke. „Want hoewel ik er, on
danks de strubbelingen, wel
schik in heb gekregen, zie ik
mezelf niet als een bouwer.
Daar liggen mijn capaciteiten
niet." Hij moet sowieso nog
zien of er een olympische toe
komst is voor het de sport. Vol
gens De Vogel gaan er steeds
meer stemmen op om waterpo
lo van het programma te
schrappen. „Het staat nog op
de kalender omdat het de oud
ste sport is op de Spelen. Maar
het is te weinig mondiaal. In
Amerika wordt het alleen op
college-niveau beoefend. We
speelden de World League in
New York en de doelen moes
ten ingevlogen worden uit Co
lorado. Dat zegt genoeg."
Het is dus leven met de dag.
Eerst maar eens kijken hoe Ne
derland het er in Brazilië vanaf
brengt. In een poule met Rus
land, Slowakije, Brazilië, Argen
tinië en Columbia moet Neder
land minimaal bij de eerste drie
eindigen om uitzicht te houden
op een van de drie olympische
tickets. „Het zijn acht wedstrij
den, waarvan je er minimaal
vier echt top moet zijn. Tijdens
de World League ging het zeker
niet slecht, maar er zaten een
paar zwakke plekken in. Als die
opgevuld kunnen worden, zijn
we zeker niet kansloos."
door Peter van der Hulst
lisse/nieuw-vennep - De vele
kaarten laten geen plekje wit
vrij op de kastdeur. Even ver
derop staat een foto van de spe
lersgroep die het veroveren van
de eerste periodetitel viert.
Ralph Polman is doorgaans een
nuchter persoon, maar al die
interesse doet hem toch wel
wat. De verdediger van FC Lisse
is goed een week uit het zieken
huis waar hij een zware hart
operatie onderging. „Door zo'n
ingreep sta je tijdelijk op enige
afstand, maar dit is een drijf
veer om weer actief deel uit te
gaan maken van de groep."
Thuis in zijn woning in Nieuw-
Vennep denkt Polman weer aan
voetbal.
De 32-jarige speler had de bal
de afgelopen maanden uit zijn
gedachten verbannen. De ver
wijding van zijn aorta bepaalde
in hoofdzaak zijn gedachten.
„Ik ben niet meer zo bang als
voor de operatie. De angst dat
mijn aorta scheurt, is weg, maar
soms denk je wel 'ze hebben
nogal wat met me gedaan'. Er is
toch in je leven ingegrepen.
Was dat niet gebeurd, dan was
het een keer fout gegaan. Het is
bijzonder dat het mij overkomt,
maar het is ook bijzonder dat ze
mij konden opereren. Gelukkig
kan dat ook. Ik sta daar soms
bij stil en dan word ik emotio
neel. In het ziekenhuis maakte
ik heel wat moeilijke momen
ten door, nu wordt dat min
der."
Slechts Polmans bleke gezicht
en zijn voorzichtige tred verra
den dat de amateurvoetballer
een zware ingreep achter de rug
heeft. Zijn positieve instelling
zorgt voor de montere uitstra
ling. Na de ziekenhuisopname
is zijn houding niet anders dan
ervoor. „Twee keer is de opera
tie uitgesteld en dat was een
grote teleurstelling. Toen een
maal duidelijk was dat het de
derde keer door zou gaan,
maakte ik een heel sterke fase
door. Net alsof ik voor een zwa
re wedstrijd stond, of een be
langrijk sollicitatiegesprek. Op
die momenten kan ik pieken.
Zelfs tot het moment van de
operatie was ik rustig."
De gang naar het AMC was het
gevolg van een geboren afwij
king. Nadat bij Polman tot twee
keer toe trombose was gecon
stateerd - uitzonderlijk voor
een jonge man - werd hij uit
voerig onderzocht. Artsen con
stateerden dat zijn aorta niet de
normale omvang van 3,5 centi
meter had, maar 5,5 centimeter
breed was. Het belangrijkste
bloedvat in het menselijk li
chaam werd door professor Ha-
zekamp en chirurg Koolbergen
in de lengte doorgesneden. In
de aorta is vervolgens een
kunststof buis geplaatst. Aan
het uiteinde ervan plaatsten de
artsen de hartklep. Polman is
blij dat een kunststof afsluiter
niet nodig was. De levensduur
daarvan is beperkt en dat zou
een nieuwe ingreep op termijn
onvermijdelijk maken.
Toch zijn de problemen nog
niet voorbij. De speler moet de
rest van zijn leven medicijnen
slikken om zijn bloeddruk op
peil te houden en hartrit
mestoornissen te voorkomen.
Daarnaast wordt de zoektocht
naar de oorzaak van de trom
bose binnenkort hervat.
Het weerhoudt Polman er niet
van om doelen te stellen. „Ik
heb de cardioloog al gebeld om
doorverwezen te worden naar
het hartrevalidatiecentrum van
het LUMC. Daarna ga ik verder
bij de praktijk van fysiothera
peut Piet Boot." Polman beseft
dat hij een lange weg heeft te
gaan. „De eerste avond dat ik
naar buiten ging, kwam ik zes
lantaarnpalen ver, nu kan ik
weer een blokje om lopen. Ik
heb een enorme last van de
spieren in mijn schouders en
mijn longen hebben een enor
me klap opgelopen. Voor de
operatie laten ze de longen so
wieso invallen, maar doordat
mijn lichaamstemperatuur naar
28 graden Celsius is gebracht,
liepen ze nog een extra tik op.
Vlak na de ingreep voelde ik me
heel raar. Ik was al gewaar
schuwd dat het aan zou voelen
als het lichaam van een 110-ja-
rige. Ik raakte al buiten adem
bij het pakken van een beker
tje."
„Toch denk ik nu al weer vaak
aan voetbal. Mijn borstbeen is
gebroken en daar staat zes we
ken herstel voor. In de twee tot
drie maanden die daarop vol
gen wil ik het niveau halen van
voor de operatie. Als het dan
goed blijft gaan, hoop ik er stil
letjes op om nog een staartje
van de voetbalcompetitie mee
te maken. Ik herstel doorgaans
snel en krachtig, waarom zou ik
dan in maart of april niet kun
nen aansluiten bij de spelers
groep?"
(advertentie)
Tijd is geld. Een huis kopen is sowieso een
kostbare aangelegenheid, maar het kost
u ook nog eens een hoop tijd. Tenzij u
De Hypotheker inschakelt.
Leiden, Lammenschansplein 6, (071) 532 01 22
Leiden. Schipholweg I a. (071521 08 08
Er zijn ruim 120 andere vestigingen. Bel voor de vestiging
bij u in de buurt: 0800-1480 of kijk op www.hypotheker.nl
www.hypotheker.nl
Broers staan samen op werkvloer en voetbalveld
door Loman Leefmans
roelofarendsveen - Het leven
van de drie broers Van der
Meer draait om vlees en voetbal
en misschien nog wel meer om
de keuze tussen die twee. Het
wel en wee bij hun slagersfirma
in Roelofarendsveen stond het
voetballen bij DOSR met enige
regelmaat in de weg. Doordat
de kans zich voordeed om voor
het eerst in tien jaar samen in
één elftal te spelen, besloten
Patrick, John en Marco zich
buiten de werkvloer van het fa
miliebedrijf ook op het veld te
verenigen. En zie, DOSR be
weegt zich in de hoogste regio
nen van de derde klasse. Een
oorzakelijk verband? Marco van
der Meer, met 29 jaar de jong
ste van de drie haalt zijn schou
ders op. „We hebben tot nu toe
dit seizoen precies vijf minuten
met z'n drieën samenge
speeld."
Toch wordt het trio Van der
Meer geroemd door hun trainer
Martin Planken. Net nu John,
de meest ervaren van de drie,
door een blessure enkele weken
is uitgeschakeld, ontpopt Mar
co zich als een meer dan waar
dige vervanger. „Ik vind mijn
eigen prestatie wel meevallen.
Natuurlijk is John de meeste ge
talenteerde in de familie. Hij
heeft niet voor niets in de
hoofdklasse gespeeld bij Kat
wijk en Argon. Doordat het de
laatste tijd zo goed gaat en ik op
zijn positie speel, hoor je bij de
club regelmatig: 'John, sinds jij
weg bent, pakken we punten'.
Flauw grapje natuurlijk. Alleen
al zijn coaching in het veld is
onmisbaar."
Vroeger, achter de slagerij aan
het Zuideinde, trapten de drie
fanatiek tegen de bal, maar
door hun leeftijdsverschil zaten
ze niet in dezelfde elftalletjes.
Het trio speelde voor het eerst
bij de senioren samen in sei
zoen 1992/'93. DOSR werd
kampioen in de vierde klasse.
Daarna zocht John het een aan
tal jaren hogerop. Patrick en
Marco bleven bij de club aan
het Sportpad en als de combi
natie tussen werk en hobby ze
te veel werd, stapten ze er af en
toen een jaartje uit. Zo was
Marco van der Meer: „Tegen Docos wordt de eerste keer dat we er alledrie bijzijn." Foto: Mark Lamers
Marco vorig seizoen afwezig bij
DOSR. „Dat is een beetje het
probleem. Wordt het bij de
zaak te druk, dan stop je, maar
zit je 's avonds thuis op de bank
dan krijg je weer zin.
De firma Van der Meer bestaat
uit twee slagerijen en een vlees-
productiebedrijf dat levert aan
andere slagers. Geen negen-tot
vijf-baan. De gezinnen van de
drie broers en hun vader zijn er
van afhankelijk. „Er gaat een
hoop tijd en energie inzitten,
zeker meer dan als je gewoon
voor een baas werkt", bena
drukt Marco van der Meer.
Aan het begin van het huidige
seizoen voetbalden alleen de
oudste twee broers bij de geel
roden. „Ik ben in augustus ge
trouwd en mede door de huwe
lijksreis miste ik de eerste paar
wedstrijden. Uitgerekend in het
duel dat ik er weer bij was,
raakte John geblesseerd. Het
komende treffen tegen Docos
wordt dus pas de eerste keer
dat we er alledrie bijzijn. Leuk."
Een bijzonder duel dus. Ook al
omdat de derde plaats de inzet
is, de hoogste klassering ooit
voor de Veense vereniging.
„Over een mogelijk kampioen
schap is nog niet gesproken,
maar de top van de ranglijst
wordt nadrukkelijk in de gaten
gehouden. Er zijn vijf kansheb
bers en daar zitten wij ook bij.
Toch denk ik dat een eventuele
promotie te vroeg komt, net zo
goed als ik de club niet snel
meer naar de vierde klasse zie
afzakken."
Van der Meer is ook als sponsor
bij zijn club betrokken, net als
bij buurman en rivaal Alkma-
nia. Het brengt hem op een hei
kel onderwerp. „Puur zakelijk
gezien zou het beter zijn als de
clubs samengaan. Echte rivali
teit heerst er alleen bij de oude
re leden van beide clubs. Ver
der zijn er orii de zoveel tijd
problemen met de velden.
Twee jaar geleden wist je ge
woon niet waar je moest trai
nen, zo slecht waren ze. De
clubs liggen samen mooi cen
traal, maar als er weer proble
men komen en er opnieuw
ruimtegebrek is, moet een van
de twee misschien naar de rand
van het dorp verhuizen, met al
le gevolgen van dien. Dat moet
toch worden voorkomü."
Als hij zijn 'zakelijke' visie heeft
afgesloten, laat hij zijn gevoel
spreken. „Een fusie mag dan
nog zoveel voordelen hebben
en FC Lisse en Voorschoten
mogen dan nog zulke goede
voorbeelden zijn. het gaat er
niet van komen. Zeg eerlijk, je
wordt toch blind als je de club
kleuren probeert te mengen?"
Het is onzeker of de drie ook
volgend seizoen weer samen
deel van de selectie uitmaken.
„Het zal een hele klus worden
om dat opnieuw te combine
ren. Dit zou wel eens een uniek
jaar kunnen zijn."
