KUNST CULTUUR Phileine leidt dans rond Gouden Halve eeuw aan het toneel 'als levensopdracht' 'Doop!': Omstreden musical met een kleffe boodschap Annet Nieuwenhuijzen en Hans Croiset met 'Het licht in de ogen' samen op bühne van Le(dse Schouwburg Giesen maal 1° van niets ietfnï bijzonders Zanger Dinand Woesthoff van Kane. Foto: United Photos De Boer Nominatie Kane voor MTV Award Edinburgh - De Haagse rock band Kane is voor de vierde keer op rij genomineerd voor een MTV Award. Voor de prijs voor beste Nederlandse groep of artiest komen verder Beef. Blof, Junkie XL en dj Tiësto in aanmerking. Kane bezit al twee MTV Awards. Vorig jaar was het rapper Brainpower die er met de prijs voor beste Nederlandse act vandoor ging. Het Neder landse publiek kan via internet zijn voorkeur uitspreken. De MTV Europe Music Awards worden op 6 november in het Schotse Edinburgh uitgereikt. Zangeres Christina Aguilera zal het sterrengala presenteren. Zij maakt zelf kans op vier Awards. Met nominaties in vijf catego- riën maakt popzanger Justin Timberlake de meeste kans op een groot aantal prijzen. Verder is het duo The White Stripes vier keer genomineerd. Ozzy Osbourne schrijft musical ios angeles - De Amerikaanse rocklegende Ozzy Osbourne werkt volgens de Amerikaanse muziekzender MTV aan een Broadway-musical. Het stuk is gebaseerd op het verhaal van de Russische monnik Raspoe- tin. De 'Prince of Darkness' Os bourne heeft al een aantal nummers klaar. Hij wil de mu ziek opnemen in een studio die momenteel in zijn huis wordt gebouwd. Bollenpanorama op wereldlijst voorhout - Het Panorama van de Bollenstreek is opgenomen in de officiële lijst van wereld panorama's. Hoewel het doek, waaraan landschapsschilder Leo van den Ende in Voorhout sinds 1997 elk vooijaar werkt nog niet is voltooid, heeft de Luzem gevestigde overkoepe lende organisatie van panora mahouders toch besloten de at tractie toe te voegen. De we reldlijst telt bijna 40 panora ma's, waaronder het beroemde Panorama Mesdag in Den Haag. Het Panarama van de Bollenstreek is naar verwach ting pas in 2010 voltooid. Huppert niet naar Holland Festival Amsterdam - De Franse actrice Isabelle Huppert komt niet naar het Holland Festival van volgend jaar. Ze heeft de we reldtournee van de monoloog '4.48 Psychose' afgezegd, die haar ook naar Amsterdam zou voeren. De Franse producent Théatre de la Madeleine slaag de er niet in de rechten voor New York te verwerven, waarop Huppert weigerde om in de an dere steden wel te spelen, aldus het Holland Festival. In '4.48 Psychose' legde toneelschrijf ster Sarah Kane haar laatste ge dachten vast voordat ze zelf moord pleegde in 1999,28 jaar oud. Van Kapel geridderd oegstgeest - De Oegstgeestse dirigent A. van Kapel is be noemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Burge meester Timmers reikte hem eind vorige week de onder scheiding uit tijdens de viering van het vijftigjarig jubileum van kamerkoor Vocalis, dat door Van Kapel is opgericht. Van Ka pel is al die tijd artistiek leider en dirigent geweest van het koor. Vocalis verzorgt al jaren het ceremoniële gedeelte van de jaarlijkse ridderdag van de Johannieter Orde. Daarvoor kreeg Van Kapel onlangs de leg penning van de orde. Naast zijn werk als koorleider is Van Kapel jarenlang muziekdocent ge weest. Ook bekleedde hij de rol van ouderling in een van de Oegstgeestse protestantse ker ken. Vanaf 1995 maakt hij deel uit van de commissie Kerkmu ziek van de Samen op Weg ker ken in Oegstgeest. Van Kapel stond in 1987 aan de wieg van de oprichting van de Willem Mengelberg Vereniging, waar van hij sinds 1998 vice-voorzit- ter is. theater recensie Hans Kottmann Voorstelling: 'Doop!' door ZEP en het Volksoperahuis. Script Jef Hofmeister en Peter Pluymaeckers Spel: Kees Scholten. Ernst Löw, Annick Boer. Gezien: 27/9, theater Bellevue, Amsterdam. Het gezelschap ZEP richt zich op een (jong van geest) publiek, kiest stukken met een actueel thema (zoals eerder bijvoor beeld voetbalvandalisme en tv- geweld) en gaat de discussie niet uit de weg. Het Volksope rahuis beweegt zich op het snij vlak van musical en opera. Bij hun vorige productie. 'De Tweede Stem', werd voor de ze kerheid toch maar een sticker over de posters geplakt: 'moge lijke overeenkomsten met het leven van Gert en Hermien be rusten op louter toeval'. Beide gezelschappen hebben nu de handen ineen geslagen, aange vuld met twee ex-muzikanten van Herman Broods 'Wild Ro mance', en brengen de musical 'Doop!' Het stuk vermengt de opkomst en ondergang van een rockster met het idealisme ach ter een activist in muziekthea ter-stijl. Op voorhand was al enige com motie ontstaan. Marten For- tuyn had de theaters opgeroe pen de voorstelling te schrap pen vanwege vermeende ver heerlijking van een personage dat op Volkert van der G., de moordenaar van broer Pim, ge baseerd zou zijn. Daar is geen sprake van. Ook wie er 's lekker voor gaat zitten - de flyer ver meldt immers dat 'de shock en chaos van de afgelopen periode in het Hollandse polderleven met kritische noten wordt ge kraakt' - kan daarna rustig gaan slapen. De boodschap van de avond komt kleffer over dan ongetwijfeld bedoeld: „Puur heid is het nieuwe idealisme." 'Doop!' wil het verhaal vertellen van de verloren generatie. De generatie die voorgoed dacht af te rekenen met het gordijn, de muur, het huis, de boom en het beest. We bevinden ons in 'De Nirwana', een kraakpand aan de vooravond van de sloop. Hier is een clubje vrienden bij een: Dokter Sax, pleitbezorger van de vrije seks, Speedy de louche manager, de bontdie renactivist Wally van der Vee en z'n vrijgevochten vriendin Jojo. Ze houden zich groot, ze zullen zich alleen dood laten verjagen, maar je voelt al op je klompen aan dat het uitzichtloos is. Hier moet dus een daad gesteld wor den om tenminste het gevoel van leven gehad te hebben. We horen twee schoten, de hui zenspeculant en mooiprater Koos Lotsvoort blijkt vermoord en Wally draait de gevangenis in, ook al lijkt Speedy op z'n minst de aanstichter en moge lijk zelfs de dader. De persona ges zijn bijna karikaturen, de dialogen schuren tegen het ste reotiepe aan. Echt spannend of venijnig wil het nog niet wor den, de afwisselend hard-zach- te belichting en het geschuif met stalen panelen ten spijt Acteur-zanger Kees Scholten blijft goed overeind in z'n dub belrol als Speedy en weet als Wally ook een greintje mededo gen op te wekken. Annick Boer probeert het manmoedig maar komt als Jojo eerder kinderlijk- timide over. Acteur Ernst Löw kan als Doctor Sax al even proeven aan de rol van Herman Brood die hij volgend jaar in de film 'Kijken kreng' gaat vertol ken. In z'n spel is hij ongrijp baar, in de zang trefzeker. De echte oplevingen en de meer waarde van deze productie zit ten letterlijk en figuurlijk in de muziek: vooral de flitsende gi taarsolo's van David Hollestelle, die met Jef Hofmeister ook voor de composities tekende. De hardbeat-songs en ballades haken soms aan bij een bekend stramien, zoals Herman Broods 'Saturday night' en Ramses Shaffy's 'Zing, vecht, huil, bidt, lach, werk en bewonder'. Ook 'Dit is een strijdlied voor jou' en "Vecht voor jezelf, niemand vecht voor jou' mogen er wezen en het metaforen-lied 'De kok, de kreeft en de kraker' is een ju weeltje. Een scène uit 'Phileine Zegt Sorry' met Michiel Huisman en Kim van Kooten. Foto: GPD/PR theater recensie Maarten Baanders ISti Voorstelling: 'Mondo Leone' doorl i i aan de Werf Gezien: 27/9 Leidi i I Schouwburg. Maak een voorstelling ova ht hoogtepunten in je leven en ej( paal zelf welke middelen Vi daarbij gebruikt. Een eenvo p: ger formule voor een the: h maker is niet denkbaar. Wal e betreft lijkt het of Leon Gif V( het zich in 'Mondo Leone' nf makkelijk heeft gemaakt. M sb gemak is nu juist wat d m voorstelling zoveel chï geeft. Giesen en zijn muzji lie ten zitten relaxed en onoj C1 smukt op het toneel en ma üci muziek bij een reeks korte! C1 pjes die de top elf van Gie d, leven tonen. Giesen doet i esc om zijn onderwerpen inli n: santer te maken dan ze rij) en je begrijpt onmiddellijk om hij ze gekozen heeft. g Zijn zoon leert duiken. Dej beelden tonen niet mee4üg het zwembad, een jongd P waar een kalm doorzettin? ion mogen van afstraalt en c die pels op zijn huid. Hij is eeo em tederende held. We staf es over op straatbeelden in: I maribo: lopende mensen, i ld. lende kinderen, een gam: nr auto, een hond. Het is niet; ar zienbarends, maar het is rc film gemaakt door iemand an van cfit gewone leven houdt ;rs Slijtplekken op Giesens bi taar vertellen op een bijna c el\ bare manier over het bijm m jaar oude leven van dit ins it ment. De zeer close up g< ol men beelden brengen iets c van hoe een musicus zijn strument kent: elk kn schroefje, ribbeltje op de sn is hem vertrouwd. Tegenover dit verhaal van kleine staat een film overl Lizzy met beelden, niet ai van grootse optredens, n ook van een moeder die na bewogen leven trots op de p taties van haar zoon terug* Favoriete popsterren, sch feestjes waar je seks ontdek de klanken van 'Je t'aime.i non plus', het zijn morne die iedereen herkent en I kijk je er met spanning a omdat het zo persoonlijk dus uniek gebracht wordt, m door Pieter van Lierop utrecht/gpd - De speelfilm 'Phileine Zegt Sorry' heeft acht nominaties gehaald voor de ko mende vrijdag uit te reiken Gouden Kalveren, de officiële prijzen van het 23ste Nederlands Film Festival. De film die Robert Jan Westdijk maakte naar de gelijknamige roman van Ronald Giphart ligt daarmee een neuslengte voor op "Van God Los', de debuut film van Pieter Kuijpers die evenwel - anders dan 'Phileine' - tevens werd genomineerd voor De Prijs van de Neder landse Filmcritici. De belangrijkste prijzen zou den evenwel ook terecht kun nen komen bij 'De Tweeling' (geregisseerd door Ben Som- bogaart) die weliswaar slechts vier nominaties ontving maar wel in de 'zwaarste' categorie- en: beste scenario, beste came rawerk, beste regie en beste speelfilm. Opmerkelijk aan de gister avond in Utrecht bekend ge maakte lijst van Kalveren-no minaties is dat geen enkele van de internationale coproducties ('Meisje', "The Emperor's Wife', 'Verder Dan De Maan', 'The Tulse Luper Suitcases') goed genoeg werd gevonden voor de laatste ronde. De kassuccessen 'Pietje Bell' en 'Liever Verliefd' komen er bekaaid af met elk een nominatie. Voor "Volle Maan' was er niets. De belangrijkste nominaties zijn: Beste Lange Speelfilm: De producenten Jeroen Beker, Frans van Gestel en San Fu Maltha voor 'Phileine Zegt Sor ry'. Hanneke Niens en Anton Smit voor 'De Tweeling'. Rei- nier Selen, Hanneke Niens en Anton Smit voor "Van God Los'. Beste speelfilm-regie: Ro bert Jan Westdijk voor 'Phileine Zegt Sorry'. Ben Sombogaart voor 'De Tweeling'. Pieter Kuij pers voor "Van God Los'. Beste acteur: Michiel Huisman voor 'Phileine Zegt Sorry'. Tygo Gemandt voor "Van God Los'. Egbert-Jan Weeber voor "Van God Los'. Beste actrice: Katja Schuurman voor 'Interview'. Miryanna van Reeden voor 'Liever Verliefd'. Kim van Koo ten voor 'Phileine Zegt Sorry'. Beste scenario: Robert Jan Westdijk voor 'Phileine Zegt Sorry'. Marieke van der Pol voor 'De Tweeling'. Pieter Kuij pers en Paul Jan Nelissen voor door Max Smith den haag/leiden - Roemruchte tijden hebben ze gekend. Hij was een geadoreerde toneelmaker. Zij, een gewezen schoonheidsko ningin op de Antillen, werd dankzij hem een gevierd actrice. Nu zijn ze oud en uitgerangeerd. Het heimwee naar dit triomfan telijk verleden vergalt hun sa menzijn. Tegen alle verwachting in krijgt hun sleurbestaan alsnog een radicale wending. In kort bestek gaat de komedie 'Het licht in de ogen' hierover. Ger Thijs schreef deze liefdes geschiedenis die zich in de to neelwereld afspeelt op verzoek van Het Toneel Speelt. Dit bij wijze van eerbetoon aan Annet Nieuwenhuijzen (72) en Hans Croiset (67). Alletwee zijn ze dit jaar een halve eeuw aan het to neel verbonden. Zij vertolken dit stuk in een regie van Gijs de Lange op 21 en 22 oktober in de Leidse Schouwburg. Pensoengerechtigd zijn ze bei den, maar het toneel definitief vaarwel zeggen, daar zijn ze nog lang niet aan toe. Annet Nieuwenhuijzen stopt pas met toneelspelen, wanneer 'de lus ten niet langer op wegen tegen de lasten'. De balans slaat wat haar betreft nog steeds gunstig door. Het acteren en vooral het repeteren en het zich inhoude lijk voorbereiden op de beteke nis van het stuk en haar rol kwalificeert ze onverminderd als 'verrukkelijk!' Fysiek vindt ze het langzamerhand wel zwaar worden. Het volgend speeljaar vervult ze nog een veeleisende rol. Daama is ze voornemens zich wat rustiger met toneel in te laten. De vijf jaar jongere Hans Cro iset voelt zich onverdroten als een vitale vis in het onstuimige water van de immer roerige to neelvijver. „Voor mij is leeftijd op het moment geen obstakel. Zolang ik het leuk vind, ga ik door. Ik blijf ook regisseren. Af gelopen jaren heb ik met ple zier meer gespeeld dan geregis seerd, omdat het bij Het Toneel Speelt zo uitkwam." Bovenal beschouwt Hans Croiset 'het toneel als een levensopdracht', die hij zo mogelijk tot aan zijn Annet Nieuwenhuijzen en Hans Croiset in de komedie 'Het licht in de ogen'. Heimwee naar hun triomfantelijk verleden vergalt hun samen zijn. Foto: GPD/Deen van Meer laatste adem wil volbrengen. Opmerkelijk is dat hun passie voor het theater niet werd inge geven door liefde op het eerste gezicht Annet Nieuwenhuijzen, dochter van een arts, bracht haar jeugd in Utrecht door. Na de middelbare school wist ze niet welk beroep ze moest kie zen. Op de universiteit in Am sterdam zigzagde ze van de ene studie naar de andere. Gedu rende haar studiejaren speelde ze mee in het studententoneel. Op een gegeven moment werd ze gevraagd om audities te doen voor een volontairschap bij de Haagsche Comedie. In 1953 debuteerde ze op haar 22ste als mejuffrouw Brompton in 'Het uur der verrukking' van Bonacci. „Het was zo'n bevrij dende ervaring toen ik bij het beroepstoneel kwam. Voordien kon ik als jong meisje absoluut geen richting geven aan mijn leven. Ik werd er wanhopig van. Ik kwam ook in een totaal an dere leefwereld, dan die ik thuis in Utrecht gewend was." Bij Hans Croiset is het haast te gengesteld gegaan. Hij komt uit een generatie op generatie ver maarde acteursfamilie. Zijn ou ders zijn de toneelspelers Jean ne Verstraete en Max Croiset. Jules is zijn broer. Hij maakte zijn toneeldebuut eveneens in 1953 op 17-jarige leeftijd bij het Rotterdams Toneel. Na een kleine vier jaar kreeg hij schoon genoeg van het acteren. ,,Aan regisseren dacht ik indertijd he lemaal niet. Ik ging schilderen, stukken vertalen, ik ben heel serieus gaan fotograferen en fil men. Pas nadat ik met een paar jonge leeftijdgenoten de Werk groep Rotterdams Toneel had opgericht kreeg ik weer zin in het spelen." Zonder toneelschool is hun veelzijdige toneelloopbaan op gesierd met tal van lauwerin gen. Annet Nieuwenhuijzen verwierf onder meer tot twee maal toe de Theo d'Or. Hans Croiset werd onder meer ge- eerd met de Louis d'Or. On danks dat voelt Annet Nieu wenhuijzen het ontbreken van die opleiding als een blijvend gemis. Ze is niet naar de toneel school gegaan, omdat ze na haar verscheidene, allemaal ge strande universitaire studies niet nogmaals om studiegeld bij haar ouders wilde aanklop pen. Hans Croiset: „De lessen die ik van mijn vader gehad heb, wa ren niet meer dan een voorbe reiding op mijn auditie bij het Rotterdams Toneel. Aan mijn broer Jules heeft hij vaker les gegeven. Al kom ik uit een to neelfamilie, ik heb geen ouders gekend die thuis met rollen be zig waren. Mijn vader en moe der gingen scheiden en de oor log dreef ons nog meer uit el kaar. Wel ben ik heel jong, van af mijn dertiende, naar de schouwburg gegaan. Daarnaast heb ik zoveel andere dingen van mijn vader moeten leren, dat ik net zo goed een totaal an dere kant kon op gaan. Ik heb dus ook veel uit de praktijk moeten leren. De eerste erva ringen in het regisseren deed ik op bij het studententoneel. Dat was toen de enige mogelijkheid voor jonge acteurs om ook te regisseren. Ik heb vijf grote stu dentenregies gedaan." Annet Nieuwenhuijzen heeft nagenoeg alle genres beoefend: toneel, cabaret, musical, film (die haar een Gouden Kalf ople verde), tv-drama (waaronder 'Oud Geld'). Regisseren, daar waagt ze zich niet aan. „Ik ben er zeker van dat ik het niet goed zal doen." Aan het door Hans Croiset op gerichte Het Publiekstheater, dat vanaf begin jaren zeventig veertien jaar heeft bestaan, be waren ze alletwee goede herin neringen. Hans Croiset: „We waren een relatief klein gezel schap met in totaal niet meer dan veertig tot vijftig mensen. Allemaal waren we min of meer leeftijdgenoten, in de bloei van ons leven. We hadden de wil om alles op een andere manier aan te pakken." Op zijn verzoek heeft Annet Nieuwenhuijzen zich een jaar later bij dit gezelschap, dat de Amsterdamse Stadsschouw burg als thuishaven had, aange sloten. „Na onder meer bij ge zelschappen in den Haag, Am- hem en Rotterdam gespeeld te hebben, wilde ik wel eens in Amsterdam spelen", vertelt ze. Daarbij spraken de repertoire keuze van het Het Publieksthe ater, en de enorme gedreven heid en eruditie van Hans Cro iset haar aan. „Hij weet zo gi gantisch veel. Bij zijn regies kom je altijd heel wat te weten van de culturele en dramaturgi sche achtergronden van het stuk." In 'Het licht in je ogen' gaat het ook over ouder worden, schoonheid en het verlies er van. Hoe staan zij in de werke lijkheid tegenover deze begrip pen? Annet Nieuwenhuijzen: „Ik vind het jammer en heel vervelend, dat je lijf in verval raakt als je ouder wordt. Aan een facelift zal ik nu niet meer beginnen. Ouderdom maskeren met heel veel make-up doe ik nu ook niet meer. Het vervelen de van ouder worden is, dat je dingen niet meer zo goed kunt als vroeger. Maar ik lijd er niet onder hoor." Hans Croiset maakt er evenmin een punt van. „Ik had er al op mijn 25ste de pest in, dat ik niet meer zo hard kon lopen als toen ik op mijn 17de op de atle tiekvereniging zat. Mijn hele le ven was ik me ervan bewust, dat met het ouder worden din gen minder gaan. Daar staat te genover dat je zoveel meer uit opgedane ervaringen kunt put ten. Om schoonheid ten aan zien van mezelf heb ik me nooit druk gemaakt. Ik ben op andere punten al ijdel genoeg." Pla gend: Al zeg ik niet welke." Vervolgens met welgemeende bewondering in zijn stem: „An net heeft het unieke wat een ac trice kan hebben: zodra zij in een stuk op het toneel staat, straalt er een schoonheid van haar af die niet aan leeftijd is gebonden. Dat vind ik een van de wonderlijke dingen van het theater." Een tikkeltje verlegen klopt zij hem vergenoegd op de schou der. 'Het licht in de ogen' door Het Toneel Speelt, 21 en 22 okto ber in de Leidse Schouwburg. 'Van God Los'. Beste muz jh- Fons Merkies voor 'Boy Eer Paul M. van Brugge voor West, Young Man'. Paleis Boem voor "Van God Los'. Beste korte film: Jos Sti voor The Gallery'. Ellen Bi voor 'De Grotten Van Han Vloten'. Karin Junger en Bi ,t( Hillenius voor 'Vet!' Nomi ties voor de Prijs van de Na landse Filmkritiek: 'De Van Jezus', van André van Hout. "Van God Los', van Kuijpers. Cameraman van Gennep voor zijn fie van 'Cloaca'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 18