REGIO
Topsporten met een beperkin;
'Ik heb nog steeds de ambitie om de beste te zijn'
'Niet zelf klooien, geef je over aan de Heer'
NAVRAAG
Woningcorporaties willen 'marktconforme huren' vragen. Ze willen
zelf onderhandelen met huurders en afspraken maken over de prijs
van een woning. Onder het motto: hoe mooier, hoe duurder. Ter
voorbereiding pleiten
Marktgerichte verhuur de verhuurders voor
•7 7 7 7 7 7> een stapsgewijze ver-
IS ingewikkeld vevhcicil hoging van de huren.
MARTINE GLASER, di
recteur van de Leidse woningcorporatie Ons Doel, is voorstander van
meer ruimte voor onderhandeling, maar heeft twijfels bij het plan
voor 'marktgericht verhuren'.
Bent u voorstander
van het zelf onderhan
delen over huurprij
zen?
,,De plannen zijn veel
ingewikkelder dan u zo
stelt. Het gaat om een
heleboel dingen die
Aedes (vereniging van
corporaties en particu
liere verhuurders, red.)
wil. In het algemeen
zijn wij het niet eens
met het beleid dat Ae
des voorstaat. Al zijn
we als Ons Doel niet tegen meer vrijheid bij het bepalen van de
huren."
Wat zijn uw bezivaren tegen de voorstellen van Aedes?
„Ze vertellen verhalen over huurders die véél te goedkoop zouden
wonen. Huurders die drie keer per jaar op vakantie gaan. En dat de
huur kunstmatig laag wordt gehouden. Natuurlijk is dat laatste
waar, want wij zijn er voor de mensen met de laagste inkomens.
Maar de voor de rest klopt het niet zo. Je ziet het aan het oplopen
van de huurachterstanden. Dus dat idee van Aedes om de huren
de komende vijf jaar met 25 procent te laten stijgen, vind ik idi
oot."
'Scheefwonen' is toch ook voor Leidse corporaties een bekend
probleem?
„Dat komt in Leiden wel voor, ja. Maar waar moeten die mensen
naartoe als ze iets anders willen? Mensen willen soms wel iets
duurders, maar dat is er simpelweg niet."
Wat vindt u van het idee van nuirktgerichte verhuur?
„Het is een ingewikkeld verhaal. De markt verschilt per plek, per
jaar. Je zou dan verwachten dat daar waar de druk het hoogst is, de
huur ook het hoogst is. Dat zal betekenen dat de huren in het wes
ten van het land het hoogst zijn. Moet je je voorstellen: we hebben
in deze regio al een flink tekort in de zorg en het onderwijs. Dan
zou je als onderwijzer toch gek zijn om hier straks een baan te
gaan zoeken: dan ga je naar het oosten. En dan zitten wij hier in
het westen helemaal met een probleem."
De belangstelling voor huurwoningen schijnt het laatste halfjaar
flink te zijn gestegen.
„Je ziet een nieuwe groep: starters die anders zouden gaan kopen.
Waar kun je in deze regio nog woningen bouwen?"
tekst: Ema Straatsma archieffoto: Taco van der Eb
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Dinsdag 1 September
KATWIJK AAN DEN RIJN - De verjaardag van H.M. de Koningin.
Wanneer het uitsteken van vlaggen en het dragen van de traditioneele
oranje-kokarde, alsmede het feestvieren op Koninginnedag, weer moe
ten geven de vaderlandsliefde der ingezetenen, dan ziet het er met de
gehechtheid der bewoners van ons dorp aan het aloude Oranjehuis al
lertreurigst uit. Slechts hier en daar wapperde het dundoek; er waren
heele straten, waar slechts één bewoner de eer der bevolking hoog
hield, door het 'rood-wit en blauw' uit het venster te steken; het dragen
van oranje scheen als het ware verboden en van feestvieren was geen
sprake. De schoolkinderen mochten hun vaderlandsliefde luchten in
het zingen uit volle borst, op een versnapering zagen zij zich niet ont
haald, feestvieren was voor hen niet weggelegd. Alleen ons fanfare
korps liet 31 Augustus niet ongemerkt voorbij gaan, in haar met lam
pions verlichte tent blies zij er 's avonds dapper op los; doch zij kon
net vergoeden wat overdag gemist was.
ANNO 1978, zaterdag 2 september
LEIDEN - Eindelijk kon wethouder Verboom gisteren aan de Roose-
veltstraat de eerste kruiwagen beton storten voor een bedrijfsge
bouw voor de Centrale Technische Dienst van vier Leidse woning
bouwcorporaties. Van daaruit zal het onderhoud van 5000 Leidse
woningen worden geregeld. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen. Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubneksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr. 18-19.30 uur, za 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Op het open Nederlandse kam
pioenschap voor atleten met
een beperking verschenen za
terdag in Alphen aan den Rijn
deelnemers uit veertien landen
in 23 categorieën aan de start.
Over belangstelling had het or
ganiserende AAV'36 niette kla
gen. De atletiekvereniging wil
naast een groep verstandelijk
gehandicapten binnenkort ook
ruimte bieden aan mensen
met een fysieke beperking.
De aandacht voor de gehandi
captensport is miniem. Beel
den van de paralympics wor
den mondjesmaat vertoond
op televisie en zelden worden
de diverse kampioenschap
pen geïntegreerd. Bij de we
reldkampioenschappen atle
tiek in Parijs was er afgelopen
week wat dat betreft een pri
meur. Naast het reguliere pro
gramma kregen blinden de
kans hun races te lopen. En
de tv schonk er nog aandacht
aan ook.
Sport is plezier en een manier
om de eigen grenzen te ont
dekken en te verleggen. Zo
ook voor de ruim honderd at
leten in Alphen aan den Rijn.
Ze komen uit alle windstre
ken. Zelfs de Verenigde Arabi
sche Emiraten hebben een
team afgevaardigd. Het open
NK biedt immers de ruimte
om limieten te halen voor de
paralympics van volgend jaar
in Athene. Om die reden is
ook John Knaap van het Inter
nationaal Paralympisch Co
mité aanwezig. „Want niet al
le aangepaste regels zijn over
al bekend." Knaap spreekt bij
voorkeur niet over gehandi
capten. „Wij spreken over
mensen met een beperking,
omdat de term 'mens' daar
mee voorop staat en niet het
idee: wat mankeert eraan?"
Knaap is nadrukkelijk bezig
met de emancipatie van min-
dervalide sporters en verfoeit
de geringe belangstelling van
de publieke omroep. „De EO
besteedde er altijd wel aan
dacht aan, maar de NOS toont
nul komma nul'belangstel-
ling. Laatst was het EK in As
sen. Daar werden werelre-
cords verbeterd. Tv-ploegen
uit Engeland, Griekenland,
Portugal en Zweden moesten
langskomen omdat de NOS
geen opnamen maakte. Voor
malig staatssecretaris Margo
Vliegenthart heeft er in Syd
ney op aangedrongen dat Stu
dio Sport beelden zou uitzen
den, maar zij had ook de
macht niet. En Kees Jansma
heeft in het verleden gezegd
dat het niet kijkersvriendelijk
is. Je kunt mensen met het
bord op schoot geen zwem
mer zonder armen op een
startblok laten zien. Dat vond
hij te confronterend. Maar we
hebben tv-beelden nodig om
sponsors te trekken en ik vind
ook dat we recht hebben op
een paar minuten zendtijd."
Aanpassingen
Vijf jaar geleden organiseerde
AAV'36 al eens het NK voor
mensen met een verstandelij
ke beperking. Toen een aantal
leden vorig jaar in Temeuzen
het dubbele kampioenschap
bezocht, rees het idee om dat
in Alphen ook maar te probe
ren. „Maar we kregen verzoe
ken uit België of zij ook mee
mochten doen", zegt voorzit
ter John Wassenaar. „Dus
De Deen René Nielsen, die bij een moordaanslag zijn beide benen verloor, op het onderdeel kogelstoten bij het 'Open NK voor atleten
met een beperking' in Alphen aan den Rijn. „Het blijft een uitdaging." Foto: Henk Bouwman
hebben we er maar een open
kampioenschap van ge
maakt." Het vergde wat extra
werk, maar Wassenaar loopt
de hele dag tevreden rond.
Voor oud-voorzitter Harry
Knoop is het Open NK een
manier om uit te vinden wel
ke aanpassingen de accom
modatie nodig heeft. Het
clubhuis is nog niet rolstoel-
vriendelijk en er moesten
aparte toiletcabines worden
gehuurd. Bij de technische
nummers moeten voorzienin
gen worden gemaakt, zodat
(rol) stoelen kunnen wordf
vastgezet. „Naar aanleidinl
van dit evenement kunnepu
met de gemeente gaan pra"
over aanpassingen.
De Nebas (Nederlandse bc^
voor aangepaste sporten rf{
helpt ook met het vinden \n
subsidiekanalen. Er zijn ine
Nederland maar een stuk
twintig verenigingen die o£
plaats bieden aan de fysielF
gehandicapte sporters. HeP
ook een relatief kleine gro£'
maar we willen ze wel graq1
in de club integreren. Spor
een motor voor integratie,
want helaas komen ze nog"
een hoop vooroordelen en'^
hindernissen tegen."
De deelnemers hebben eeiti
classificatie-keuringsbewijpi
nodig om mee te kunnen
doen. Op het bewijs staat
ke beperking ze hebben eno
daarmee in welke van de nje
twintig categorieën ze woroe
ingedeeld. De verschillend^
klasses komen wel in dezeljg
race uit, wat het overzicht \i,
er daadwerkelijk heeft gew^
nen niet ten goede komt. Zd
kan iemand een race wiring
maar tegelijkertijd de enigep
deelnemer in zijn categorize
zijn en dus geen medaille o
zijn nek krijgen. Alleen bij
twee of meer deelnemers
wordt er eremetaal verdeel^
Ook bij deelnemers leidt he
soms tot verwarring. Zo is <f
cuswerper Theban Almuhai
uit de Verenigde Arabische®
Emiraten zo verbolgen ovef'
het uitblijven van een med#1
le, dat hij bij het onderdeel
kogelstoten hoofdpijn voori(
wendt en verstek laat gaan.a!
a
Moordaanslag u
Het is zonde, want juist de f
technische onderdelen ogeé'
spectaculair. De Deen Rene
Nielsen toont een machtigej
torso. Compleet vastgesnoi
zit hij op een zelf gebouwdi
kruk. Met zijn linkerhand r
hij twee keer hard aan een
stok, voor hij de vier kilo zwt'
re kogel onder het produce-^
ren van een woeste kreun jf
ruim elf meter ver stoot.
Nielsen was als profhandb;
Ier bezig een wereldtopper
worden, totdat hij bij een g
welijke moordaanslag beidi
benen verloor. Hij werd doi
een dronken onverlaat voorE
de trein gegooid en lag drie
dagen in coma. „Ik had twedi
derde van mijn bloed verlorfl
en had dood moeten zijn", P
zegt hij nadat hij met de kog
zijn persoonlijk record net
niet heeft gebroken. „Ik heb
een jaar nodig gehad om er
bovenop te komen."
Hij is gespecialiseerd in ma-
nagementtrainingen en tear
building en noemt zichzelf c»
'uncool coach'. „Omdat die
anderen allemaal wel cool
zijn", lacht hij. Elke veertien
dagen is hij bij buitenlandse
wedstrijden over de hele we I
reld te vinden. In Sydney
werd hij olympisch kampioe
speerwerpen, maar liever do
hij mee aan de vijfkamp:
speerwerpen, kogelstoten,
discuswerpen, 200 en 1500
meter. „Ik heb nog steeds de
ambitie om de beste in mijn
sport te zijn. Het blijft een ui
daging."
En die dwaas die hem onder
de trein duwde? „Hij is nooit
gepakt, maar hij heeft er de
rest van zijn leven waarschiji
lijk meer spijt van dan ik-j*
Gertjan van Geen
PREEKTIJGERS
preek recensie
Onno van 't Klooster
Zondag 31 augustus 2003,19.00
uur. Evangeliegemeente De Ark,
Noordwijk, voorganger de heer
Treuren.
Al zou voorganger Treu
ren van de Noordwijkse
Evangeliegemeente De
Ark hebben geweten dat
hij de stof leverde voor
deze laatste 'Preektij
gers', dan nog had zijn
betoog nauwelijks vuri
ger kunnen zijn. Nu lijkt
weliswaar de Heilige
Geest standaard de pre
dikanten te bezwangeren
van dit soort altijd blij
zingende christenen,
maar Treuren lijkt voor
het werk geboren. Zijn
gezichtsuitdrukkingen,
handen, houding en lan
ge verschijning spreken
bijbelse boekdelen. Net
jes in pak gestoken, kleeft
er al een zekere autoriteit
aan hem te midden van
de uiterst casual geklede
gemeenteleden. Naar
schatting zo'n dertig
mannen en vrouwen.
Maar meest opvallend is
dat Treuren als twee
druppels water lijkt op
oud-NCRV-presentator
Ted de Braak, zowel in
uiterlijk als vakkundig
heid bij de presentatie
van de evangelieshow in
De Ark.
'Laat je gebruiken als
menselijke stenen voor
het bouwwerk van God',
is zijn centrale bood
schap. Mensen moeten
niet zelf gaan klooien,
dan wordt het een rot
zooi. Nee, ze moeten
zich overgeven aan de
Heer, om zich, zoals de
apostel Paulus het om
schreef, 'door Hem te la
ten gebruiken'.
Treuren gebruikt de
woorden 'Gods bouw
werk' allegorisch voor
het mikpunt van zijn
preek: de gemeente zelf.
Mensen die de gemeente
vormen moeten niet zelf
iets gaan bedisselen,
maar zich uitleveren aan
God om Zijn werk te vol
brengen. „Dat betekent
in de praktijk", verklaart
Treuren nader, „getuigen
van de wonderen Gods
aan de ongelovigen. Dus
aan hen die Jezus maar
waardeloos vinden."
Deze woorden brengen
bij de devote toehoorders
een rilling van veront
waardiging teweeg. De
voorganger kijkt verge
noegd een kort moment
de zaal in om het effect
van deze blasfemische
uitspraak te proeven.
Vervolgens besuikert hij
minuten lang het ge
schrokken gemoed van
de gemeenteleden door
Christus op allerlei ma
nieren te eren als dé spil-
steen van Gods huis. „Je
zus is de steen die het
fundament vormt, de
laatste steen, de eerste
steen, en natuurlijk de
hoeksteen. Het dak van
de gemeente wordt ge
vormd door het woord
van God, tot ons geko
men door de profeten en
apostelen van het Oude
en Nieuwe Testament."
Hoewel voorgangers van
volle Evangeliegemeen
ten meestal geen officiële
theologiestudie hebben
volbracht, doet het reto
risch vermogen van
Treuren anders vermoe
den. In alles lijkt hij te
willen zeggen: voor jullie
staat een man die spreekt
op gezag van de bijbel.
Als bewijs schudt hij de
ene tekst uit het heilige
boek na de andere uit
zijn mouw. Zonder zelfs
maar te spieken op het
papiertje voor hem. Al
wemelt zijn speech van
bijbelse dooddoeners,
niet veel beëdigde pre
kers doen het hem na.
Treuren toont zich een
waardige laatste preektij
ger.
„Vergis u niet", waar
schuwt hij tot slot met
oplopend verbaal volu
me. „Het werk aan het
huis is niet af. Komt ook
niet af totdat Jezus op
aarde terugkeert om de
uitverkorenen naar het
Koninkrijk te leiden."
En zo is hij terug bij het
doel van iedere preek in
De Ark: het uitsturen vai
de gemeenteleden om
zoveel mogelijk nieuwe
arbeiders te werven voor
de bouwplaats van de
Heer. Gedreven door het
zeker geachte Goddelijke
onheil voor andersden
kenden, moet men de
boer op. Niet louter leuk
zingen, bidden en luiste
ren naar de overdenking,
maar actief zendingswef
verrichten. Een opdracht
waar de grote institutio
nele kerken al jaren een
zekere schroom bij voe
len. Zo niet Treuren. Hij
zal in weerwil van zijn
naam Gods werklui blij
moedig blijven bestoken
met preekclichés.
Dit was de laatste afleve
ring van de rubriek
'Preektijgers'.
