KUNST CULTUUR
'Kunst hoort,
net als viskar,
bij het dorp'
Engelstalige versie van 'All Stars' in de maak
'Ik heb me na Take That nogal geschaamd'
Jan Hage als
betoverende
jongleur
zaterdag 23 AUGUSTUS 2003
,t Hind. Archieffoto
i plaats
itaï
f In navolging van
r kampt ook Jamaï
foblemen. Hij heeft
en op de Ha-Schi-Ba
afgezegd. Enkele
r werd de organisa-
t met de mededeling
nwege opnames
clip in het buiten-
t op de Ha-Schi-
optreden geen
an vinden. De bizar-
t zich nu voor dat
|jn beurt wordt ver-
r Hind. Ze komt
ir de Ha-Schi-Ba
Marokko en zal
0 uur op het
i staan.
.Nachtwacht
de hamer
- Zelfs een moder-
de Nachtwacht
ig wat opleveren.
Christie's in Am-
>ngt 2 september
jvan het wereldbe-
Iderij van Rem-
Rijn onder de ha-
;rk is geschat op
LOOO euro. De Haagse
Josip zette de kopie
Ise wijze met olie-
|k voor de expositie
h 2000' in Den Haag.
op ware grootte ge
il meet 440 bij 362
irden songs
i op internet
A Ruim 500 songs
ig Stones zijn
/eek voor iedereen
cbaar op internet.
;en initiatief van
schappij EMI/Virgin
muzieksite
van Real Networks,
ie de Stones sinds
opgenomen zijn
:ent per stuk te
vanaf de webiste
i. Tot eind au-
it alleen via
vanaf begin sep-
ivia de uitgever. Ou-
ikunnen alleen wor-
Volgens de vice-
Real Networks
de beschikbaarheid
•songs een barriè-
;n. Hij hoopt bin-
het oeuvre van
The Beatles online
ibieden.
-foorschot
Uitgeverij Penguin
halist William
^Ongeveer 1,4 miljoen
Irschot voor zijn of-
Ie van de Britse
•eder. Om de rech-
ie strijd geleverd
uitgevers. Penguin
ig voorschot geven
haar beurt de
ie van een serie ar-
weten te verkopen
'ladengroep. Ko-
ieth II benoemde
t de biograaf van
die in maart 2002
leeftijd overleed.
trekt al
i bezoekers
'e zo herkenbare
jen beelden van
jotero, op het ogen-
Iin het Gemeente-
Den Haag, hebben
£ning van de expo-
Uni al bijna 40.000
tokken. Daarmee is
Celling de best be-
ïVerexpositie van het
'ijtuseum in zeven
lis nog te zien tot en
ember.
ev
stivalliedje
Sop cd
r Een toptekst was
dus heeft zangeres
et nummer 'De vo-
land' uit 1956 nooit
et. Vanaf eind au-
wel een cd-opna-
Uereerste songfes-
de winkels. Paerl
mei 1956 de reeks
r liedjes op het aller
gie Songfestival in
stad Lugano. Haar
in tekst van Annie
dt op muziek van
i- Of het liedje in-
scoorde, is niet be-
ids werd alleen de
ys Assia voor Zwit-
kendgernaakt.
en Mum
Amsterdam - Een Engelstalige versie van de Ne
derlandse film 'All Stars' staat op stapel. Dat
heeft regisseur Jean van de Velde, die verant
woordelijk was voor de Nederlandse versie, be
kendgemaakt. De opnames voor de film, die 'You
don t have to say you love me' gaat heten, begin
nen volgende week in Londen.
De regie van de remake ligt in handen van de Brit
Simon Shore, die eerder de veel bekroonde film
'Get Real' maakte. Het script is afkomstig van de
Britse toneelschrijver Patrick Wilde. Hoofdrollen
zijn weggelegd voor Dougray Scott ('Mission Im
possible 2'), Emilia Fox ('The Pianist') en debu
tanten Sean Parkes en Billy Piper.
De opzet van het verhaal, dat vertelt over de be
levenissen van een groep eind-twintigers in een
voetbalteam, is hetzelfde gebleven. .Alleen ligt
de nadruk wat meer op de relaties tussen de jon
gens en hun vriendinnen", legt Van de Velde uit.
De onderhandelingen voor een remake waren al
een paar jaar gaande, maar verdwenen na een
aantal geflopte Britse voetbalfilms in de ijskast.
Het succes van de film 'Bend it like Beckham'
opende weer perspectieven voor een 'All Stars'-
remake.
Het is de derde keer dat een Nederlandse film
een Engelstalige versie krijgt. De vorige keren
werden die echter gemaakt door de regisseurs
die ook het origineel voor hun rekening namen.
Regisseur George Sluizer maakte van zijn thriller
'Spoorloos' (1988) in Hollywood 'The Vanishing'
(1993) en Dick Maas was verantwoordelijk voor
een remake van zijn eigen film 'De Lift' (1983).
Engeland is overigens niet het eerste land dat een
nieuwe versie van 'All Stars' maakt. Eerder wer
den er al een Belgische en een Spaanse 'All Stars'
geproduceerd. Over een Duitse versie wordt mo
menteel onderhandeld. „Onze film sloeg aan,
omdat hij zo oer-Hollands was", stelt Van de Vel
de. „De remakes zijn allemaal aangepast aan de
cultuur en eigenaardigheden van het eigen land:
'You don't have to say you love me' wordt dus
ook oer-Brits."
De kosten voor de remake bedragen 5 miljoen
euro. Geestelijk vader Van de Velde en medesce
narist Mischa Alexander krijgen in principe geen
geld voor de Engelstalige uitgave. Pas als de film
een succes blijkt, gaan de Nederlanders meede
len in de winst. „Ik ben niet zakelijk. Ik vind het
al een hele eer dat de film überhaupt gemaakt
wordt." Of 'You don't have to say you love me'
ook in Nederland gaat draaien, is nog niet be
kend.
'All Stars' was de grote Nederlandse bioscoophit
van 1997. De hoofdrollen werden vertolkt door
Antonie Kamerling, Danny de Munk, Daniel
Boissevain, Kasper van Kooten, Ricky Koole, Isa
Hoes, Hans Dagelet en Daphne Deckers. De film
werd onder meer geselecteerd als Nederlandse
Oscarinzending, maar trok zich terug ten faveure
van 'Karakter', die dat jaar prompt een Oscar
won. De succesvolle 39-delige televisieserie die
op de film volgde, werd wel bekroond met een
Emmy Award en een Zilveren Roos in Montreux.
Werken aan een Noordwijkse school
door Herman Joustra
noordwijk - Kunst en Noordwijk gaan
hand in hand. Zeker de laatste jaren.
Dankzij tal van particuliere initiatieven
bloeit het culturele leven in het kust
dorp ais nooit tevoren. 'Opera aan Zee'
is zo'n initiatief. Recentelijk trok 'Beel
denstorm' de aandacht en op dit mo
ment staat het muziektheaterstuk 'On
derstroom' volop in de belangstelling.
En dan is er natuurlijk ook nog 'Schil
deren aan Zee' een absolute klapper,
die 's zomers talloze kunstliefhebbers
en kunstenaars trekt. In vijf jaar ge
groeid van een relatief kleine gebeur
tenis tot een evenement van formaat.
Om dét en het vijfjarig bestaan te vie
ren heeft Stichting ExpoZee Noord-
wijk een conferentie op poten gezet,
met als titel 'Naar de Natuur in
Noordwijk', die woensdag wordt ge
houden.
Drie thema's, die onderling met elkaar
hebben te maken, komen daar aan
bod. In lezingen en tijdens discussies:
'Leven van of voor de kunst', 'Cultu
reel ondernemerschap' en - het meest
opvallende thema - 'Het ontstaan of
maken van een kunststroming'. „Ie
dereen kijkt graag naar de Haagse
School en de Bergense School", licht
Lenny Vulperhorst van de stichting
toe. „Wat ons nou intrigeert is de
vraag of je zoiets een beetje kunt hel
pen. Of je een kunststroming kunt cre-
eren. Misschien zijn wij wel heel erge
romantici, maar dat zou toch prachtig
zijn? Noordwijk als plek waar kunste
naars prettig kunnen werken."
Wat ideaal is: „We hebben hier ontzet
tend veel natuur in Noordwijk. We zit
ten ingeklemd tussen de zee, de dui
nen en de bollenvelden. Tussen Voor
hout en Noordwijk is ook nog eens
een heel mooi weidegebied. Dat is dus
aantrekkelijk voor kunstenaars. Bo
vendien liggen we midden in de Rand
stad en zijn we dus heel goed bereik
baar."
Maar daarmee is de stichting er nog
niet, weet Vulperhorst. „Voorwaarde is
ook een goede infrastructuur. Kunste
naars moeten hun werk ook kunnen
laten zien. En ze moeten hun werk
ook kunnen afzetten." Als voorbeeld
geeft hij de bereidwilligheid van De
Baak, het Managementcentrum aan
de Koningin Astrid Boulevard. „Bij het
Zomerschilderfestival bieden ze on
derdak aan een aantal kunstenaars en
ze stellen ruimte beschikbaar waar ex
posities kunnen worden gehouden."
Willemijn Gertsen van de stichting Ex
poZee benadrukt dat het tijdens de
conferentie om het filosoferen gaat.
Het is niet zo dat er al uitgebreide
plannen bestaan om de zogenoemde
'Noordwijkse kunststroming' aan de
man te brengen. „De sprekers die we
hebben uitgenodigd belichten de on
derwerpen allemaal vanuit een andere
invalshoek. Van het idee van de maak
baarheid van een kunststroming tot
juist het tegenovergestelde: een kunst
stroming ontstaat maar is niet zelf te
creëren." Vulperhorst: „We hopen in
elk geval dat het wat suggesties ople
vert over hoe het kunstenaarsklimaat
in Noordwijk nog te verbeteren valt."
Het Zomerschilderfestival wijst wat
dat betreft al in de goede richting,
denkt Vulperhorst. „Veel kunstenaars
zijn mensen die op een heerlijke ma
nier met hun vak bezig zijn, maar niet
nadenken over het economische as
pect: hoe raak ik mijn spullen kwijt,
hoe verkoop ik mijn kunst? Dat is het
leuke van ons festival, dat we de ge
maakte kunst meteen verhandelen. De
afstand tussen vraag en aanbod is
weg. Sommige doeken worden al op
het strand verkocht, terwijl ze nog niet
eens af zijn. De afstand tussen kunste
naar en kunstliefhebber is niet zo
groot meer. Als je de kunst op die ma
nier naar het dorp weet te trekken, als
je de kunst echt bij het dorp laat ho
ren, net als de viskar, dan is dat prach
tig"
„Het is ook aantrekkelijk voor de ko
per om te weten wie het kunstwerk
heeft gemaakt", vult Gertsen aan.
„Het gezicht achter de naam op het
doek. Dat geeft een kunstwerk toege
voegde waarde."
Een eigen Noordwijkse kunststro
ming, ach, dat zou mooi zijn. „Maar",
zo besluit Vulpenhorst. „Er al staat
een goede formule. Aantrekkelijk voor
kunstenaars. Een van hen zei laatst
dat het een van de best lopende gale
rieën van Nederland is. Daar zit ook
wat in. De afgelopen keer is er in één
week voor 50.000 euro verkocht."
Voor de conferentie, die woensdag
van 13.00 tot 17.00 uur wordt gehou
den in de N.H. Kapel, Hoofdstraat 96,
zijn nog kaarten beschikbaar. Meer
informatie: 071-3410267.
muziek recensie
lidy van der spek
Concert: Jan Hage, Van den Heuvel
orgel. Gehoord: 22/8, Nieuwe Kerk,
Katwijk aan Zee.
Wat Jan Hage tot een groot or
ganist maakt, is zijn enorm
veelzijdig talent. Of hij nu diep
dramatische passacaglia's
speelt, virtuoze complete meer
stemmigheid of humoristische
geweldig doorwrochte improvi
saties, altijd weer is zijn spel su
perieur.
Bovendien is hij een verrassend
componist, die er niet voor te
rug zal deinzen om voor dit
Frans symfonisch orgel, maar
even zo goed voor de Hager-
beer met zijn middentoonstem
ming een origineel modem stuk
te schrijven. Van broddelwerk
heeft hij nooit gehoord.
De hoofdmoot van zijn pro
gramma op het Van den Heu
velorgel is Liszt's grote Phanta-
sie und Fuge over het koraal
'Ad nos, ad salutarem undam'
uit 'Der Prophet" van Meyer
beer. Maar Hage zou niet Hage
zijn als hij de 'menukaart' niet
op z'n kop zet en het zwaarste
voor het laatst bewaart.
Beginnen met een Litanie
(1988) van Jan Welmers is al
niet alledaags. Meteen staat het
orgel in vuur en vlam. Er vol
trekt zich een natuurverschijn
sel. Alleen al die lichte zeer sub
tiele vertragingen en verfijnde
dynamische verschillen in de
aanvangsscene obsederen en
verwonderen. Een toon die
gaandeweg een lichte klagelijke
melodie ontvouwt, bespikkeld
met korte geniepige en felle
nootjes, verbreedt zich tot een
scala van overdonderende kleu
ren, met een helle interval als
een lokroep op de wind. De na
tuur breekt los in gigantische
klusters van samenklanken die
uiteindelijk overwaaien, uitge
raasd, wegevlogen als een witte
meeuw.
Daarop een zó lieflijke Prélude,
Fuga en Variaties van César
Franck dat je je oren niet kan
geloven, dat dit grote symfoni
sche instrument zich zo kan
verinnerlijken tot meest intie
me sferen. De Fuga krijgt wat
meer body, maar blijft rustig en
ingetogen in strak gearticuleerd
spel, waarna het thema steeds
weer speels, luchthartig en deli
caat komt bovendrijven.
Hage's eigen improvisatie rijst
weer met kop en schouder uit
boven menig moedig probeer
sel. Op twee kleine stapsgewijze
nootjes slingert hij een open
netwerk van 'gekke' melodietjes
die oplossen in een drammerig
dun aangehouden fluittoontje.
En dan nog die hoofdmoot.
Met grote uitwaaierende veel
kleurigheid door prachtig uitge
selecteerde registraties stort
Hage de muziek van Liszt over
je uit, het niet kunnen latend de
trompetten geweldig beeldend
te laten tetteren. Zijn registra
ties zijn steeds weer bindend
functioneel en wonderlijk fraai.
Timing, frasering en articulatie
gepaard aan pure muzikaliteit
maken van dit koraal een mee
slepend verhaal met een over
donderende nasleep waarin
geen enkel fugatisch lijntje zich
de kaas van het brood laat eten.
Jan Hage is de betoverende
jongleur van het orgel.
Mark Owen na zes jaar terug met nieuwe plaat
Mark Owen: „Het meeste plezier haal ik uit het schrijven van liedjes
en uit optredens." Foto: GPD/PR
door Sandra Put
Amsterdam - Het is nooit zijn bedoeling
geweest zo lang weg te blijven. Zes volle
jaren, hij kon niet anders. Ex-Take Thatter
Mark Owen leidde een volledig terugge
trokken bestaan op het Engelse platte
land. Nu is er zijn nieuwe single '4 Minu
tes warning'.
Mark Owen is duidelijk ouder geworden.
Zijn gezicht toont een volwassen man
met sterke trekken. Hij is inmiddels 31
jaar, Mark Owen is niet meer de jonge,
enthousiaste spring-in't-veld zoals we
hem kenden van de populaire jongens-
groep Take That. Er zijn inmiddels dan
ook heel wat jaren overheen gegaan
voor de wereld weer iets van hem mag
vernemen.
Het lijkt erop dat Mark Owen, na een
stilteperiode van ruim zes jaar, weer in
de schijnwerpers staat. Zo is zijn eerste
single uit en kan in november zijn so
loalbum met twintig zelf geschreven
nummers worden verwacht. Wat een
drukte ineens om de ex-Take Thatter,
want nadat de Engelse jongensband in
1996 uit elkaar was gevallen, had Mark
Owen nog slechts eenmaal van zich la
ten horen.
Owen kwam na de breuk vrij snel met
een soloalbum ('Green man') waarvan
wereldwijd een miljoen exemplaren
werden verkocht. Een succes, maar voor
Mark Owen was het niet genoeg om
door te gaan, zo vertelt hij. In plaats van
zijn muzikale solocarrière verder opbou
wen, trok hij zich terug op het Engelse
platteland. En daar ging het niet goed
met hem. „Ik heb een periode van vele
ups en downs gekend.
Owen vertelt het achterover gezakt op
de bank van zijn Amsterdamse hotelka
mer. Dit keer staan er geen massa's gil
lende meisjes voor zijn raam. „Nee, de
meesten zijn mij inmiddels wel verge
ten", lacht hij. Hij is er niet rouwig om,
niet meer. „Nee, zo erg was het niet. Ik
wilde me gewoon een tijdje afzonderen
om leuke nummers te schrijven. Ik wilde
niet alleen maar popnummers maken
zoals op 'Green man'. Ik wilde experi
menteren. Ik wilde een muzikale ont
dekkingsreis maken."
Mark Owen besloot geen popsongs
meer te schrijven. Hij probeerde in zijn
landhuis met ingebouwde studio van al
les uit. „Het werd uiteindelijk meer po
prock. Ik heb een tijdje gedacht dat ik
Pink Floyd was, maar op een dag werd
ik wakker met het besef dat ik dat dus
niet was en ook nooit zou worden. Toen
ben ik maar weer popliedjes gaan schrij
ven.
Voor Mark Owen was het leven op het
platteland een goede periode om er ach
ter te komen wat hij wilde. .Alleen mijn
platenmaatschappij werd het zat, want
die bleef mij maar betalen, maar kreeg
er niks voor terug. Toen hebben ze me
gedumpt." Achteraf gezien vindt de En
gelsman het maar goed dat het zo is ge
gaan. „Ik had altijd de veiligheid van een
platenmaatschappij om me heen, terwijl
als je net met een muzikale carrière wilt
beginnen, je er eerst één moet vinden
die in je geïnteresseerd is."
Na gedumpt te zijn door zijn platen
maatschappij vond Mark Owen het tijd
worden om eens goed na te denken over
zijn leven. „Ik wist echt niet meer wat ik
nou precies wilde gaan doen. Ik heb ge
dacht fotograaf te worden. Ik ben nogal
visueel ingesteld. Een fotocursus leek
me wel wat, of iets bij de film, maar dan
niet acteren, iets achter de schermen. Ik
had zoveel ideeën, maar uiteindelijk rea
liseerde ik me dat ik toch het meeste
plezier haal uit het schrijven van liedjes
en uit optredens.
Owen kwam er achter dat als hij verder
wilde als tekstschrijver, hij iets moest
veranderen aan zijn schrijfstijl. „Mijn
liedjes gaan nu meer over de dingen uit
het dagelijkse leven. Het gaat over men
sen en zo. De nummers die ik eerst
schreef, gingen over, en dan denk ik al
leen maar even aan de titels, zuurstof,
magnetrons en reïncarnatie. Ik moest de
kunst van het tekstschrijven onder de
knie zien te krijgen. Zo kijk ik ook terug
op de jaren dat ik niks van me heb laten
horen. Het was een leerperiode."
Toch, zo geeft Owen ietwat verlegen toe,
zijn de jaren op het platteland niet al
leen een rustmoment om te leren ge
weest. Hij heeft zich ook teruggetrokken
om zichzelf te vinden. „Ik voelde me na
Take That nogal nutteloos", vertelt hij.
„Behalve ups en dows heb ik ook een
aantal depressies gehad. Ik was 24 jaar
toen we met Take That stopten. Op dat
moment denk je dat je het hoogtepunt
van je leven hebt meegemaakt. Het is
bijzonder moeilijk dan ineens de veertig
jaar die je nog voor je hebt, te moeten
plannen.
Even is Mark Owen stil. Dan zegt hij: „Ik
heb me na Take That nogal geschaamd.
Ik voelde me een mislukkeling. Dat zou
iedereen hebben na zo'n periode. Ik had
een hoop mensen teleurgesteld, mijn
management, mijn platenmaatschappij,
mijn toenmalige vriendin. Ik was niet
zeker van mijn stem, van mijn kunnen
als tekstschrijver."
Met zijn eerste single '4 Minutes war
ning' hoopt Mark Owen een nieuwe weg
te zijn ingeslagen. Hij hoopt maar dat
mensen het leuk zullen vinden. Net als
het album, dat over een kleine twee
maanden volgt. „Ik zou willen dat men
sen mijn liedjes voor de rest van hun le
ven onthouden."
Het nieuwe album van Mark Owen ver
schijnt in november bij Universal Mu
sic. De single '4 Minutes warning' ligt
vanaf deze week in de winkel.
Willemijn Gertsen en Lenny Vulperhorst: „Dat is het leuke van ons festival, dat we de gemaakte kunst meteen verhandelen.
De afstand tussen vraag en aanbod is weg." Foto: Hielco Kuipers
