REGIO
'Geen partycentrum, dan ook geen Houtkamp'
Aardappeltelers nog lang niet blij
a kunstenaar, zo kun je me wel
t zwemmen
riathlon
R3
Restauranteigenaar in Leiderdorp redt het zo niet
Taakstraf voor bommelding
Vraagtekens
bij adviezen
zwemwater
en smog
fef
is,f
jorp - Het zwemonder-
in de triatlon, zondag in
dorp, gaat niet door. Dat
jet wedstrijdsecretariaat
»n, nu de provincie Zuid-
ld een negatief zwemad-
jeft afgegeven voor alle
water in Zuid-Holland.
zaterdag 9 augustus 2003
nken in
(eergarage
90RP - Een 57-jarige au-
dlist uit Zoeterwoude-
k heeft gisteren rond de
g brokken gemaakt in de
garage bij de Winkelhof
?rdorp. De man botste
Ie auto van een andere
pbilist. De politie consta-
dat de Zoeterwoudenaar
had gedronken. Hij
ijn rijbewijs inleveren.
akki
iter
slé
Noi
lige
)gs
lor
lerspelen
'armond
id - In Warmond be-
idag de kindervakan-
die dit jaar het thema
i's Beestenbende' heeft
?n. Dat betekent een
g vliegeren, zandkaste-
ren, spelletjes doen en
;oeken eten op recrea-
id Koudenhoorn.
door Saskia Stoelinga
den haag/leiderdorp - De Leiderdorpse hore
caondernemer T. van der Horst verklaarde gis
ter voor de bestuursrechter in Den Haag, dat
hij niet kan ieven van de inkomsten van zijn
restaurantboerderij In den Houtkamp in Leider
dorp. Daarom wil hij het naastgelegen voorma
lige clubgebouw van de scouting geschikt ma
ken voor grote partijen en presentaties van be
drijven. „Pas dan krijg ik een rendabel bedrijf
en kan ik het hoofd boven water houden."
Bewoners die in de buurt wonen van de Van
Diepeningenlaan, waar het restaurant ligt,
willen niet dat Van der Horst het voormalige
scoutinggebouw bij zijn bedrijf trekt. Zij vre
zen geluidsoverlast en parkeerproblemen. In
middels heeft de gemeente Leiderdorp al een
vergunning verleend aan de eigenaar. De be
woners, onder aanvoering van advocaat en
bewoner M. van de Leur, legden de zaak
daarom voor aan de rechtbank in Den Haag.
Zij voelen zich gemangeld door de gemeente.
„Wij moesten lezen dat de gemeente toe
stemming had gegeven in het gebrekkige me
dium dat Leiderdorps weekblad heet. Een
huis-aan-huisblad dat niet eens huis-aan-
huis wordt verspreid. Dus heel veel bewoners
hadden het bericht aanvankelijk niet eens on
der ogen gekregen", aldus Van de Leur.
Van de Leur voerde aan dat het oude scou
tinggebouw, dat inmiddels in het bezit is van
de restauranteigenaar, niet eens die bestem
ming mag krijgen. Verder meldde hij dat de
parkeerproblemen, evenals de geluidsover
last, al groot zijn in de buurt van het park de
Houtkamp en het restaurant. „Als de ge
meente Leiderdorp hier straks ook de nieuwe
centrumplannen tot uitvoer brengt, vrezen
wij het ergste."
De advocaat van de gemeente, J. Borst, zag
het allemaal niet zo zwart. „De restaurantei
genaar moet zich houden aan de geluidsnor
men en aan het parkeerprobleem gaan we
van alles doen. Het parkeerterrein aan het
eind van de Van Diepeningenlaan wordt op
geruimd, waardoor er beter kan worden ge
parkeerd, de hangjongeren verdwijnen daar
en er komen insteekhavens langs de weg."
Advocaat Van de Leur, die pal tegenover het
restaurant woont, wil eigenaar Van der Horst
absoluut niet het vel over de neus halen. „Maar
als we nu niet tegen de gemeente ageren, zitten
we straks met de brokken. Wat gebeurt er als
hij de zaak over een jaar verkoopt?" Van der
Horst meldde dat dat zeker gaat gebeuren als
niet mag uitbreiden. Op deze manier hou ik het
niet vol."
Bestuursrechter Groeneveld doet over zes we
ken uitspraak.
|gifte na
leluk
I/reeuwuk - Bij de Al-
politie heeft gisteren
Ijarige Alphenaar aangif-
lan, omdat eerder deze
Kjn 70-jarige vrouw door
In van een onbekende
pbilist te water was ge
ilet ongeluk gebeurde
lag op de Willemskade in
Ijk. De automobilist pas-
Ihet echtpaar, dat achter
petste, op een plek waar
jt kon. De vrouw kwam in
Ier terecht. Ze is met
In omstanders onge-
p de kant getrokken. De
bilist reed door. longe-
Ide scooter probeerden
lm in te halen, maar dat
liet..
kusinformatie
jude Wetering
rtering - In Diensten
en Jacobus in Oude We-
vordt maandagmiddag
itie gegeven over de cur-
die het komende sei-
ïgeven worden voor ou-
Van 14.00 tot 16.00 uur
^ereen ook terecht in Ja-
>m zich op te geven voor
pussen. Komend seizoen
i onder meer gegeven:
tercursussen, Engels, te-
I schilderen en stam-
Jnderzoek. Meer infor-
171-3317967.
'Het domste wat ik ooit gedaan heb'
Wim van Wanrooy
den haag/oegstgeest - Een 27-
jarige Oegstgeestenaar is giste
ren door de rechtbank in Den
Haag veroordeeld tot vijftig uur
werkstraf, omdat hij in maart
van dit jaar een valse bommel
ding deed. „Het was het dom
ste wat ik ooit in mijn leven ge
daan heb. Ik heb er verschrik
kelijk veel spijt van", stamelde
de student rechten.
De man vroeg clementie, om
dat hij niet de bedoeling had
gehad om iemand kwaad te
doen. De melding, die hij niet
ontkende, was eigenlijk als een
grote grap bedoeld. De student
rechten werkte die dag bij Mc
Donald's. Bij de Leidse vesti
ging was de sfeer jolig. De me
dewerkers hadden een drukke
dag achter de rug. Tijd om te
relaxen, meligheid troef.
De Oegstgeestenaar pakte de
telefoon en sprak met een ver
draaide stem met zijn vesti
gingsmanager. „Hallo met Has
san. McDonald's moet dicht.
Ontploft", waren de simpele,
maar o zo verstrekkende woor
den.
De beller zelf moest er hartelijk
om lachen, zijn manager wist er
niet goed raad mee. Maar toen
de student zich weer onder zijn
collega's mengde, zag hij poli
tie. Ook werden er prullenbak
ken geleegd. Toen drong de
ernst van de situatie tot hem
door en probeerde hij de zaak
te redden. Zijn excuses maak
ten weinig indruk op de politie,
die met een inspecteur ten to
nele verscheen.
„De politie heeft er terecht
zwaar aan getild. Een ontplof
fing is altijd bedreigend. Elk be
drijf dat je zo benadert zal de
politie inschakelen. Valse bom
meldingen zijn snel gedaan,
maar de consequenties zijn
groot", hield rechter Kuijer de
verdachte voor.
Die kon dat alleen maar be
amen. Hij zat heel ongemakke
lijk in het verdachtenbankje.
Een strafblad kon hij als aanko
mend jurist niet gebruiken en
daar leek het toch op uit te
draaien.
Zijn advocaat had geprobeerd
de boel te redden door het
openbaar ministerie als tussen
oplossing om een boete te vra
gen. Maar daar wilde de officier
van justitie niet van weten. „Er
gaat zo enorm veel dreiging van
zo'n telefoontje uit. McDo
nald's heeft al eerder met inci
denten te maken gehad, hoewel
dat vooral in het buitenland het
geval was. Het beleid van het
concern is, dat er in dit soort
gevallen gelijk melding gemaakt
wordt. Het kan nu wel een grap
geweest zijn, maar als in tele
foontjes de Arabische naam
Hassan gebruikt wordt, vraagt
dat om extra voorzichtigheid.
We weten allemaal wat er met
en om de islam te doen is. Dat
is de reden dat ik niet in ben
gegaan op het verzoek tot een
transactie", sprak zij.
Er volgde een eis met een werk
straf van tachtig uur of 40 da
gen celstraf. De advocaat van
de student vroeg vrijspraak. Hij
vond het allemaal niet overtui
gend bewezen. Bovendien twij
felde hij aan de ernst van de si
tuatie. „De politie is pas tien
minuten later gebeld. Er is nie
mand gewaarschuwd. En het
pad werd niet ontruimd. Het
management wist wat er speel
de onder de medewerkers, die
vaker grappen uithalen. Justitie
probeert hier gewoon een voor
beeld te stellen. Maar dat is al
gedaan door McDonald's, want
mijn cliënt is daar ontslagen."
De rechter, die zei de zaak
moeilijk te vinden, ging niet op
de vrijspraak in. Wel verlaagde
hij de geëiste taakstraf. De
Oegstgeestenaar beraadt zich of
hij in hoger beroep gaat.
Aardappelteler Pieter de Graaf: „Het is in jaren niet zo slecht geweest." Foto: Eric Taal
door Peter Groenendijk
woubrugge - Aardappeltelers in de regio
zijn niet gerust op een goede afloop van de
zomer. Vanwege de droogte worden tegen
vallende oogsten verwacht. Maar of de prij
zen stijgen is nog maar de vraag.
Pieter de Graaf, aardappelteler uit Wou
brugge, weet nu al dat zijn aardappeloogst
slechter zal uitvallen dan vorig jaar. „En
toen was het ook al heel slecht", zegt De
Graaf. „Door de droogte is de kans op
schurft flink toegenomen, en er treedt veel
doorwas op: de knollen gaan dan nieuwe
knollen vormen, wat ten koste gaat van de
kwaliteit. Dat betekent dus gewoon veel
minder goede aardappelen."
Of de prijzen stijgen, zoals sommige telers
verwachten, is volgens De Graaf nog maar
zeer de vraag. „Ik hoor nu wel astronomi
sche bedragen, maar voor de werkelijke
oogst begint blijft dat koffiedik kijken. Er
komen steeds meer aardappelvervangende
producten op de markt, dat zou de prijzen
weer kunnen drukken. Het zou wel eens
een slechte zomer kunnen worden, nog
slechter dan de afgelopen jaren."
Teler René Peters, ook uit Woubrugge, is al
even bezorgd. „We mogen in deze regio
niet bewateren, waardoor de aardappelen
nu al gestopt zijn met groeien. Dat gebeurt
normaal pas in september! Dat betekent
gewoon een veel lagere opbrengst. Ik moet
nog maar zien of de prijzen werkelijk gaan
stijgen. Het is in jaren niet zo slecht ge
weest." Volgens Peters zullen telers in de
regio in de problemen komen. „Ik heb ge
lukkig meer spruiten dan aardappelen. Wie
volledig van aardappelen afhankelijk is,
gaat een hele spannende zomer tegemoet.
Het zijn gewoon zware tijden."
Voor een fors deel van de aardappeltelers
zijn de stijgende prijzen niet relevant. Zij
zagen zich na enkele slechte zomers ge
noodzaakt contracten met vaste prijsaf
spraken af te sluiten. De Graaf: „Dat zijn
gewoon wurgcontracten, met hele lage ver
goedingen. Als de oogst dan ook nog slecht
is, heb je echt een probleem. Ik heb daar
gelukkig geen last van. Dat is voorlopig
mijn enige voordeel."
vervolg van voorpagina
den haag/gpd - In Zuid-Hol
land rijzen vragen over de ern
stige waarschuwingen die de
provincie heeft afgegeven over
smog en zwemwater. „Het ad
vies om in geen enkele recrea
tiepias meer te zwemmen, is
zwaar overdreven en ongenu
anceerd", zegt G. te Loo van re
creatiegebied Vlietland tussen
Leidschendam en Leiden. „Ook
bij ons zie je wel plakken
blauwalg, maar die zijn door de
wind de stille kant van de plas
opgedreven. Bij het recreatiege
deelte is het water glashelder.
Daar kun je prima zwemmen."
Te Loo erkent dat hij als boten
verhuurder een zakelijk belang
heeft bij zijn kritiek. „Het gaat
mij om de ongenuanceerdheid
bij de provincie, die verkondigt
dat élle plassen in Zuid-Hol
land nu taboe zijn."
De provincie heeft vandaag bij
alle recreatiepiassen borden
neergezet, waarop zwemmen
wordt ontraden. Het is de enige
provincie waar dit gebeurt. Op
de vraag of dat echt nodig is,
zegt E. Doddema van de pro
vinciale Zwemwatertelefoon
dat de helderheid van het water
niks zegt. „Ik kreeg gisteren nog
een fles kraakhelder water uit
een Zuid-Hollandse plas. Maar
er zat wel ziekmakende rode alg
in. Blauwalg zit in alle Zuid-
Hollandse meren. Vanuit de he
le provincie krijgen we ziekmel
dingen."
Kritiek is er ook op de algehele
oproep van de provincie don
derdag om vanwege smog tus
sen twaalf en acht uur geen li
chamelijke inspanning meer te
verrichten in de buitenlucht.
Het Algemeen Verbond Bouw
bedrijf (AVBB) vindt zo'n op
roep overdreven.
Van de terreur der Hitlerhorden
l Huisman schrijft 300e boekje
red van Rooij
iwouDE-RiJNDiJK - Met een ruk wordt
>p\^dijn voor de voordeur weggetrokken
311 mt Ton Huisman (58) de deur van zijn
en)i de Ten Katestraat in Hazerswoude-
zejc. „Leidsch Dagblad", klinkt het vra-
>ralDndanks de hitte is Huisman gekleed
(overhemd met stropdas, met daar-
1 'Hen nog een trui. „Normaal loop ik in
Vp^merjas, maar dat kan nu niet." Huis-
egi moeilijk te typeren. Fotograaf, jou ma-
eehrijver, dichter en fotograaf: Huisman
imaal. Na lang nadenken zegt hij:
istenaar, zo kun je me wel noemen."
Inbracht Huisman zijn 300e boekje uit.
:erlwel veel, ja."
djz
gaat voor naar zijn huis- annex
Djamer. „Ga daar maar zitten", zegt hij,
tojjd naar een rode jaren zeventig stoel
vl# raamkant. Zelf neemt hij plaats op
andere stoel waarop geen papie-
iten liggen. De huiskamer oogt
georganiseerde chaos. De ruimte is
iuwd met meubels die geen onder-
lenhang vertonen. Overal liggen
papieren, boeken en kranten. Ook
twee salontafels. Daarop is nog net
e voor een paar planten en potten
lelk en oploskoffie. Waar ruimte is
stapels kranten. Twee werktafels kan
ook nog kwijt. De een is volge-
met computerapparatuur en een
andere met hoge stapels papier. Een
•pieermachine naast de deur maakt
ichting compleet. Hier woont en
mon Huisman,
fn een kleine zelfstandige. De hele
tielijn heb ik in eigen hand." Zijn
ïrij heet 'De witte merel'. Hij geeft
jen boekjes uit. Zijn laatste exem-
•estaat uit negen pagina's enkelzijdi-
•laadjes, bijeen gehouden door een
binder. Het werkje bevat alleen dag-
ichtige mijmeringen. Geen gedichten
([eer.
ig jaar publiceert Huisman nu van dit
Ton Huisman: „Ik ben een kleine zelfstandige. De hele productielijn heb ik in eigen hand." Foto: Taco van der Eb
soort boekjes. Aan zijn creativiteit lijkt geen
eind te komen. Fotograferen doet hij al wat
langer, zo'n 43 jaar. Zijn boekjes zijn niet te
koop. Iedereen die belangstelling heeft kan
er een krijgen. Even bedelen en hij kopieert
in eigen huis een nieuw exemplaar. „Maar
vaak willen de mensen er wat voor geven",
merkt hij op. Nodig is dat niet. „Ik ben fi
nancieel onafhankelijk."
Huisman heeft een lang verleden als psy
chiatrisch patiënt. Schizofrenie luidde de
diagnose. In totaal heeft hij zeven jaar in
een psychiatrisch ziekenhuis doorgebracht.
In 1970 ging voor de laatste keer de deur
van het ziekenhuis achter hem dicht. „En
dan sta je met alle pijn en verdriet alleen",
klinkt het enigszins verbeten, terwijl hij wat
radeloos om zich heen tuurt. Huisman
oogt soms afWezig. Hij heeft weinig goede
woorden over voor de behandeling in de
inrichtingen. Hij vindt het te moeilijk om
over die tijd te praten. Zijn geestelijke pro
blemen ontstonden in militaire dienst.
„Ziek werd ik van dat geweld. En vloeken
dat die officieren konden."
Op zijn negentiende werd hij voor het eerst
opgenomen. „Het was een loodzware tijd,
Ik ben met groot verlof gegaan,
mijn dietisttijd is voorbij.
Nooit heb ik dienst geweigerd,
ik heb mijn plicht gedaan.
De deur in mijn cel ging open,
ik was verbaasd om wat ik zag.
De tranen dropen van mijn wangen,
ik geloof dat ik weer leven mag.
De wind en de zee zijn gaan liggen,
daarmee is de storm bedaard.
Hoe oud men ook mag worden,
geboden hulp komt nooit te laat.
in die ziekenhuizen", mijmert hij, „Breek
me de bek niet open. Ik kan er nu mee le
ven, maar over gaat het nooit." Hij noemt
zichzelf een vechter. „Ik heb het mooi ge
red."
Zijn leven in de psychiatrie en de terugkeer
naar de gewone maatschappij zijn de be
langrijkste redenen dat hij is begonnen met
schrijven van die eindeloze stroom kleine
boekjes. Om zijn eigen gevoel te uiten,
maar ook voor zijn lotgenoten. „Om te la
ten zien dat er in die ziekenhuizen ook
mensen wonen." In 1983 rolde zijn eerste
gedichtenbundel van de kopieermachine.
In totaal schreef hij 90 van die bundeltjes
vol gedachtenspinsels.
Daarnaast spaart hij ook alles - echt alles -
over de geschiedenis van Rijnwoude en
omgeving. En ook daar schrijft hij over.
Zo'n 160 bijeengehouden stenciltjes ver
schenen er van zijn hand over kasteel
Benthoom. Een burcht waar bijna nie
mand ooit van had gehoord had. Hij werd
erop geattendeerd door vrienden. Die had
den twee jeugdromans gelezen die iets over
dit kasteel vertelden. Huisman heeft er zich
in vastgebeten. Alle boekjes verschijnen in
een zeer kleine oplage van 30 tot 40 exem
plaren. Vrienden, kennissen en gemeenten
stuurt hij altijd bijna dwangmatig zijn
nieuwste pennenvrucht toe. Negatieve re
acties op zijn publicaties krijgt hij nauwe
lijks. Wel heeft hij mappen vol met positie
ve berichten over zijn werk.
Huisman redt zich wel. Eenzaam? Nee,
eenzaam noemt hij zich niet. Een paar keer
per week komen er twee psychosociaal
werkers langs, die hem op vele gebieden
helpen. Hij heeft veel hulp nodig. Zijn fi-
Ik heb geen angst meer om te falen,
maar verlang toch naar succes,
vol verwachting wat ik nog zal leren
van des levens langste weg.
Het hart van mijn leven
is het biddend geschenk,
dat ik in vrijheid herdenk
als de kern van mijn leven.
De vrijheid, die ik miste
is nu opgegaan in licht,
dat ik in vrijheid herdicht
tot wat ik in het leven miste.
nanciën kan hij bijvoorbeeld niet zelf rege
len. Wat er allemaal betaald moet worden
snapt hij niet. Ook nemen deze mensen
hem mee naar buiten. Pleinvrees is name
lijk ook een van de problemen die Huis
man heeft. In zijn eentje naar buiten gaat
hij alleen om de boodschappen te doen en
naar de kerk te gaan, waar hij ook de nodi
ge steun van God vindt. „Alles doe ik in de
naam van God." Wat hij nu doet is zijn taak
in het leven.
Voor het schoonhouden komt er een keer
per week een hulp. Ook die is voor hem
een belangrijk sociaal contacftHoewel ze
geen papieren mag verplaatsflA „Tegen het
kwijtraken." Als de eenzaamheid er wel is
belt hij de Telefonische Hulpdienst. Daar
kan hij zijn verhaal anoniem kwijt. Eigenlijk
vindt hij dat het wel goed gaat met hem.
Huisman heeft een wereld gecreëerd voor
zichzelf waar hij zich prettig in voelt en hij
heeft het gevoel dat hij nuttig bezig is.
Nog steeds gebruikt hij medicijnen tegen
zijn schizofrenie. Maar de hulpverlening in
de psychiatrie is beter dan het vroeger was,
vindt hij. Hij heeft nog steeds plezier in het
leven. Het verdriet en de pijn zijn hem dier
baar geworden. „Ik aanvaard het leven zo
als het komt", klinkt het peinzend. „Werk is
er nog genoeg", gebaart hij naar de chaos
aan kranten en papieren in de huiskamer.
„Maar wat vandaag niet afkomt, komt mor
gen wel."
Bij 300 boekjes zal het zeker niet blijven.
Inspiratie en ideeën zijn er nog genoeg.
Met een zachte handdruk neemt hij af
scheid. De deur gaat meteen weer dicht en
het gordijn wordt er snel weer voor gescho
ven.
