ANWB blijft maar groeien Op naar verdubbeling van de omzet Rijke club ZATERDAt 2 AUGUST 2003 De Koninklijke Toeristenbond ANWB is met 3,8 miljoen leden de grootste vereniging van Nederland. In 2002 werden 76.000 mensen lid en zegden 16.000 leden het lidmaatschap op. De grootste inkomstenbron voor de ANWB is de hulpverlening: wegen wacht langs de weg, traumahelikop ters in de lucht. Voor de traumaheli kopters heeft de ANWB contracten gesloten met ziekenhuizen. Reizigers met problemen kunnen via de ANWB Alarmcentrale wereldwijd rekenen op hulp ter plaatse. Er is een eigen kledinglijn, een verze keringsbedrijf met de bekende Inter nationale Reis- en Kredietbrief, een reisbureau en rijscholen. De ANWB is ook uitgever; naast een tiental tijd schriften over allerlei vormen van toe risme, geeft de bond ook reisboeken uit. De ANWB verkoopt ook verkeers informatie (radio) en verzorgt de be wegwijzering in Nederland. Ook zijn er ANWB-keuringsstations voor de auto en sinds dit jaar is de bond be gonnen met onbemande pompsta tions. De directie wil de komende jaren in zetten op een nieuw imago: van 'hulpverlener' naar 'ideale gids'. Bij al les wat een toerist onderneemt en nodig heeft, moet de ANWB een rol kunnen spelen. Daarin moet de kracht van het merk ANWB een centrale rol spelen. De vereniging ANWB heeft alle dien sten en producten ondergebracht in een aparte BV. Daar stroomt ook de contributie van de leden naartoe. De directie van de BV bepaalt de com merciële koers, maar dat is dezelfde directie als die van de vereniging. De directie staat onder toezicht van de raad van commissarissen die ook weer de raad van toezicht is van de vereniging. De leden kiezen de Bonds raad, die de raad van toezicht, de raad van advies en de hoofddirectie be noemt. De raad van advies adviseert de Bondsraad en de raad van toezicht. Over 2002 behaalde de BV een omzet van 636 miljoen euro en bleef er on deraan de streep een nettowinst over van een kleine tien miljoen euro. Het personeel nam toe met ruim 4 pro cent tot 4.223 volledige banen. De ver wachting is dat het aantal banen dit jaar verder groeit met vijf procent. Eind 2002 had de bond een eigen ver mogen van 230 miljoen euro. Winst van de BV stroomt terug naar de ver eniging. Het hoofdkantoor in Den Haag kon voor 20,5 miljoen euro worden uitge breid met nieuwbouw, wat uit eigen middelen werd gefinancierd. Het hoofdkantoor van de ANWB in Den Haag. Foto: Hans van Weel In de ANWB-winkel is ook kleding te koop. Foto: GPD/Roland de Bruin Dat vooral is voor velen de ANWB: de Wegenwacht. Foto: Archief/ANP De Wegenwacht, gratis kaarten, en het blad de Kampioen, dat is voor velen de ANWB. Maar de ANWB is meer dan dat: een gigantisch, commercieel bedrijf dat in vijfjaar tijd zijn omzet wil verdubbelen tot 1,2 miljard euro. door Achille Prick Het begon in 1883 als een eliteclub voor velocipedis- teri (fietsers) en het is nu de grootste vereniging in Nederland: de Koninklijke Toeristenbond ANWB. Een commerciële belangenbeharti ger met 600 miljoen euro omzet en ruim 4.000 werknemers. Onder de vlag van een aparte BV runt de ANWB rijscholen, een eigen kleding lijn, een verzekeringsbedrijf, een reisbureau en sinds kort verkoopt de ANWB ook benzine. Het ijzersterke merk ANWB moet er voor zorgen dat de omzet over vijfjaar is verdubbeld tot 1,2 miljard euro. Bestaat niet het risico, in de jacht op omzet, dat de leden vermoeid raken van al die producten en diensten waar ze niet om hebben gevraagd? „Die indruk heb ik wel", zegt advo caat E. Drok. De Delftenaar moest voor een zitting toch in Den Haag zijn en is even doorgereden naar de ANWB-winkel bij het hoofdkantoor op de grens van Den Haag en Was senaar. Hij staat voor het rek met de, voor leden, gratis routekaarten van Europa.Als je zo groot wordt, moet je omzetgroei blijven maken en dan wordt het een doel op zich. Dat kan niet de bedoeling zijn van een ver eniging." Drok is een kritisch lid en heeft een eigen term bedacht voor de almaar uitdijende waaier aan ANWB-activi teiten. „Ik noem dat het snackbar principe. In de vitrine komen steeds meer snacks te liggen, maar de vraag is of dat goed is voor de klant. Verder verkopen ze spullen die ik elders ook krijg, kijk maar om je heen in deze winkel." Drok wijst op een paar rek ken kleding, stapels romans en reis gidsen en kampeerspullen. „Wat mij betreft zijn ze daar te ver in doorge schoten. Die routekaarten zijn trou wens wel verrekte handig." ANWB-directeur Van Woerkom kent de kritiek, maar is er niet van onder de indruk. „Ons uitgangspunt is heel simpel: het belang van de leden. En dat willen wij dienen met diensten en producten." Maar er is toch geen tekort aan ben zinestations? Toch wil de ANWB er binnen afzienbare tijd honderd ge opend hebben in Nederland. „Hon derd jaar geleden was er behoefte aan bewegwijzering. Toen de over heid geen actie ondernam, hebben we het zelf gedaan. Nu was er maat schappelijke onvrede over de hoge prijzen. We zijn alle oliemaatschap pijen langsgegaan, maar niemand wilde iets doen voor onze leden. Dan doen we het dus zelf." Dat de omzetgroei niet louter het ge volg is van een sterke behoefte onder leden naar nieuwe diensten en pro ducten, blijkt uit de financiële doel stellingen. „We streven naar een ver dubbeling van de omzet in vijf jaar", zegt Van Woerkom. „Ik zeg altijd: groei is de adrenaline voor een orga nisatie. Als de werknemers trots zijn op onze vereniging, moetje zorgen dat dat zo blijft. Dus moetje voorko men dat je te maken krijgt met pijn lijke saneringen. Dat leidt alleen maar tot negatieve energie. Dus moetje groeien." Bij de afrit van het Brabantse plaats je Hank, ten noorden van Breda, staat een van de drie onbemande ANWB-tankstations in Nederland. In rode letters prijkt het prijsverschil met de iets verderop gelegen Shell- pomp: 6 eurocent.Als ik in de buurt ben rij ik altijd om voor een goedkope tank benzine in Hank", zegt Gerard Leereveld uit het Gelder se Ochten.Al ben ik benieuwd of dat prijsverschil blijft. Bij de start was het voordeel nog tien cent. Als de ANWB straks min of meer gelijke prijzen gaat vragen, hebben ze han dig een nieuwe markt aangeboord. 'Onbemand' tanken is lekker snel." Bij de pomp in Hank louter tevreden leden en niet-leden. „Ik heb een koeriersbedrijfje", zegt J. Joris uit Oosterhout. „Ik kom hier vrijwel da gelijks." Hij heeft ook wel eens met pech gestaan. „De wegenwacht was perfect, binnen dertig minuten werd ik weggesleept naar een garage. Dan haal je de contributie van een aantal jaren er wel uit en mag de ANWB verder doen wat ze wil." Dat de con tributie, ondanks de stevige reserves van de ANWB nooit wordt verlaagd, vindt Joris geen enkel probleem. „Ze kunnen het nu wel verlagen, maar dan moet ze ook weer omhoog als het even tegenzit." Het kritische lid Drok roert een teer punt aan. „Ik vind dat ze ook te ver zijn doorgeschoten in hun asfaltlob- by", zegt hij. „De ANWB pleit voor meer groen, maar het is eigenlijk een automobilistenclub." Oud-minister Netelenbos van verkeer heeft ge merkt wat dat betekent. 'Tineke Tol poort' zou het rekeningrijden gaan invoeren, maar het plan werd getor pedeerd door de ANWB. De macht van de ANWB maakt ook anderen in de markt voorzichtig. Brancheorganisatie Bovag (ook rij scholen, fietshandelaren) vraagt zich af of de ANWB eigenlijk wel rijscho len zou moeten runnen en waarom de organisatie zo nodig fietstassen moet verkopen, maar ze uit geen harde kritiek op de club. Ook de Consumentenbond houdt het erbij dat het een vereniging is waar je niet lid van hoeft te worden. „Enige te rughoudendheid in activiteiten en lobby zou ze sieren", zegt Drok. Van Woerkom begrijpt die kritiek niet. Een actueel vraagstuk is het al dan niet verlengen van de A4 door groengebied Midden-Delfland, tus sen Den Haag en Rotterdam. „Het is een dilemma, maar per saldo zijn we vóór. Wij zijn geen automobilisten club en ook geen milieuclub. Wij zijn een toeristenbond. Toeristen willen naar mooie recreatiegebieden en in deze samenleving gebruiken zij daarvoor vooral de auto. De A13 tus sen Den Haag en Rotterdam is prop vol, de mensen die daar wonen zijn het zat. De nieuwe weg moet zorg vuldig worden ingepast in de omge ving, het wordt niet voor niets het duurste stukje snelweg van Neder land." Ondanks zijn kritische houding denkt advocaat Drok er niet aan zijn lidmaatschap op te zeggen. „Als die acceptgiro dan weer binnenkomt, maak ik het bedrag maar over." Bij geloof speelt ook mee. „Die Interna tionale Reis- en Kredietbrief heb ik nog nooit nodig gehad. Maar je zult zien dat als je opzegt je een dag later met panne staat. Moet ik niet aan denken." Een van de vele nieuwigheidjes die de ANWB in c der jaren introduceerde: de praatpaal (1959). Foto: Archief/ANP 'vitGEHMtHT Het onbemande ANWB-pompstation (waarvan er in Nederland drie zijn) in het Brabantse Hank. Foto: GPD/Phil Nijhuis

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 2