'Sneeuwuil lijkt schattig,
maar hij heeft wel klauwen' j
GESPREK VAN DE DAG
Mobloggen, de nieuwste hype op internet
Marie Trintignant overleden
Zout!
Mensen raken meestal snel uitgekeken op exotische dieren
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 20~
Marie Trintignant Foto: AFP/Francois Guillot
De Franse actrice Marie Trintignant, die
na mishandeling door haar partner in
coma was geraakt, is gistermorgen in
Neuilly-sur-Seine bij Parijs overleden
aan een hersenoedeem. Dat heeft een
arts van de kliniek waar ze lag laten we
ten.
Donderdag was de 41-jarige actrice op
verzoek van haar ouders vanuit een zie
kenhuis in de Litouwse hoofdstad Vil
nius naar Frankrijk teruggebracht. Ze
was toen volgens de artsen al twee dagen
hersendood. Trintignant was in Litou
wen voor de opnamen van een televisie
serie over de romanschrijfster Colette.
Trintignant was zondag bewusteloos ge
raakt na mishandeling in haar hotel. De
verdachte is Trintignants vriend Bernard
Cantat (36) van de rockgroep Noir Désir.
Hij zou de actrice tijdens een ruzie zo
hard hebben geduwd dat zij op de grond
viel, waarbij zij haar hoofd ernstig ver
wondde.
Cantat is gistermiddag overgebracht
naar het ziekenhuis van de gevangenis in
Litouwen. Dat is gebeurd met het oog op
zijn 'geestelijke gezondheidstoestand',
liet gevangenisdirecteur Rimantas Gagys
weten. Franse media meldden eerder dat
Cantat na de mishandeling een mislukte
poging tot zelfmoord deed. Justitie in Li
touwen oordeelde donderdag dat Cantat
tot 14 augustus in hechtenis moet blij
ven.
Marie was de dochter van de bekende
Franse acteur en filmregisseur Jean-
Louis Trintignant en de eveneens be
roemde filmregisseuse Nadine. Marie
speelde haar eerste rolletje op 4-jarige
leeftijd in 'Mon amour, mon amour'
(1967) die door haar moeder werd gere
gisseerd. Haar eerste grote filmrollen
kreeg ze in 'Nuit d'été en ville' van Mi
chel Deville (1990) en in 'Betty' (1991)
van Claude Chabrol.
MENSELIJK
Een Amerikaanse vrouw is deze
week in een BOMVOLLE METRO in
de Amerikaanse stad Boston van
een jongen BEVALLEN. ,,Ze ging in
het midden van de coupé staan,
haar vruchtwater brak en twee se
conden later viel een baby op de
grond", aldus een andere metrorei
ziger gisteren in de krant Boston
Herald. Volgens de krant veegde de
vrouw het bloed dat ze tijdens de
bevalling had verloren met een krant
af en stapte ze bij de eerstvolgende
halte uit. Getuigen lieten weten dat
de vrouw aanvankelijk hulp weiger
de voor haarzelf en haar kind. Pas
nadat hulpverleners er in waren ge
slaagd de vrouw op een trap staande
te houden, kon ze met haar kind
naar het ziekenhuis worden ver
voerd. Ziekenhuismedewerkers zei
den dat moeder en zoon het goed
maken.
Honderden inwoners van het West-
Javaanse dorpje Petir zijn deze week
geschokt door de geboorte van een
GEITJE met het uiterlijk van een
menselijke BABY. Het geitje over
leed dinsdag enkele uren na de ge
boorte. Volgens de eigenaar van de
geit was het dier langer dan een jaar
drachtig. Normaal heeft een geit
een draagtijd van ongeveer vijf
maanden. Volgens de Jakarta Post
van gisteren zien de dorpelingen de
ongewone worp als een teken dat In
donesië 'iets ingrijpends' zal overko
men. Velen leggen een verband met
het uitzonderlijk lange droge sei
zoen, dat op West-Java watertekor
ten veroorzaakt en de rijstoogst be
dreigt. Volgens een islamitische
geestelijke is de gebeurtenis een te
ken van God aan mensen die Hem
de rug toekeren.
Ruim eenderde van de Britten zou het gezicht van voetballer DAVID BECKHAM
willen terugzien op een bankbiljet. Dat blijkt uit een gisteren gepubliceerde pei
ling in opdracht van het bedrijf Virgin Money. Gisteren was de laatste dag waar
op betaald kon worden met het biljet van tien Britse ponden met de afbeelding
van Charles Dickens. Hij is vervangen door Charles Darwin, ook een grote naam
uit de Britse geschiedenis. Maar een deel van de Britten ziet helemaal niets in
de historische figuren. Zij willen betalen met eigentijdse beroemdheden, zoals
Beckham (37 procent), wijlen prinses Diana (21 procent), actrice Catherine Ze-
ta-Jones of zanger Robbie Williams (beiden 8 procent). Van de beroemdheden
uit het verleden doen alleen Winston Churchill en Shakespeare het goed (res
pectievelijk 29 en 13 procent).
Een lid van de Afghaanse meisjespopgroep BURQA BAND speelt gitaar tijdens
de opvoering van het nummer 'Burqa blue'. De tekst van het liedje beschrijft de
culturele veranderingen in Afghanistan na het einde van het Taliban-regime.
Het liedje wordt veel gedraaid op de Duitse radio. In Afghanistan zelf is de band
nog nooit te horen geweest. Foto: AFP
don monsieur?' Schreeuwen ze: 'MELK"!Amu
sement hoor. Krijgen ze een pak melk.
Luister jongen: al die winkeliers van
toeristenplaatsen kennen natuurlijk de
huis, tuin en keuken termen in jullie
taal allang. Fromage noemen jullie
kaas, farine is bij jullie bloem, viande J
is vlees. Ik ken zelfs het Nederlandse I
woord voor die touwtjes in je schoe-
nen want die verkoop ik ook. Veters
heten ze. En die Hollanders maar
denken dat ze telepathische gaven
hebben als ze twee keer 'peper' roe
pen en dan een busje peper krijgen.
Dom volk, Hollanders. Hoe staat het
trouwens met die Michiel Boogerd
van u, beste vriend? Al iets gewonnen
dit seizoen?"
De ene kant van het verhaal hoorde ik een maand ge
leden. Jan, een kennis van me, vertelde het. Hij was in
Frankrijk op vakantie geweest. Mooi land 'al is het
vervelend dat die Fransen je niet kunnen verstaan'.
Maar daar had Jan wat op gevonden: „Kom ik in een
kruidenierszaakje in zo'n Frans dorp, zeg ik: 'Zout!'. Ik
wijs niet, weet iïc veel waar het zout staat, ik zeg enkel:
'Zout"! Die Fransoos kijkt niet begrijpend, zeg ik wat
harder: 'Zout, zegt hij: 'Pardon monsieur?', roep ik
luidkeels: 'ZOUT! En verdomd, het duurt niet lang of
hij komt met het zout aanzetten. Zeg ik: 'Suiker'! 'Par
don monsieur?' 'SUIKER', krijg ik suiker, ik zweer het
je. En zo doe ik daar de boodschappen. Lukt altijd.Ik
lachte maar wat. Het is een vast vakantieverhaal dat
je van tijd tot tijd te horen krijgt van mensen die hun
rechten ontlenen aan domheid en hun portemonnee.
De andere kant van het verhaal hoorde ik gisteren. Ik
dronk iets op de boulevard van De Panne met mijn
oude wielervriend Jacques Buffon. Zijn held is Peter
van Petegem die dit jaar twee klassiekers won. Vorig
jaar was het Johan Museeuw wat de klok sloeg. Buffon
is één van die supporters die voor de keuze van hun
favorieten niet naar de renners kijken maar naar de
uitslagen. Hij is vroeger zelf nog even coureur geweest
maar nu heeft hij een winkel met kruidenierswaren en
strandartikelen. Zo'n zaak die het moet hebben van
het zomerseizoen. De Panne is een stadje aan de Belgi
sche kust vlak boven de Franse grens. Driekwart van
het bedienend personeel is daar Franstalig Jacques
ook. „Ongeveer twee keer per week krijg ik een
schreeuwklant je in de winkel", vertelde Jacques, „en
het zijn altijd Hollanders. Ze gaan voor de toonbank
recht tegenover je staan en roepen: 'Boter'! Dan kan ik
wel meteen een pakje boter pakken want ik weetal-
lang dat boter Nederlands is voor du beurre. Maar je
moet die mensen hun geloof niet afnemen dus doe ik
maar even of ik gek ben. Dan schreeuwen ze: 'BOTER'!
Geef ik een pakje boter. Zeggen zij 'Melk'! Zeg ik: 'Par-
i
lsl
Een mobiele telefoon met ingebouwd foto
toestelletje is alles wat je nodig hebt om
aan de nieuwste internethype mee te doen:
mobloggen. Mobloggen is het via het mo
bieltje bijhouden van een fotodagboek op
internet.
Je ziet iets leuks of maakt wat mee, klikt
met je telefoontje, stuurt het fotootje via
hetzelfde apparaatje - eventueel met een
begeleidend tekstje - naar een website en
de buitenwereld kan vrijwel onmiddellijk
meegenieten.
Het aantal websites met moblogs (mob
=mobiel, log=logboek) vermenigvuldigt
zich in snel tempo. Ze lijken een onschuldi
ge manier om iedereen de gelegenheid te
bieden zijn eigen 'realityshow' te beginnen.
De doorsnee fotootjes: huisdieren, de su
permarkt, op weg naar het werk, de vakan
tie en in de disco.
Maar op internet wordt al verwoed gespe
culeerd over de gevolgen van dit nieuwe fe
nomeen. Hoe zit het met de privacy? Big
Brother op iedere straathoek, of liever ge
zegd: in iedere mobiele telefoon. Iedereen
kan, zonder dat hij het door heeft en in wat
voor compromitterende situatie ook, on
middellijk met zijn kop op internet worden
gezet.
In sommige uitgaansgelegenheden wordt
het gebruik van fotomobieltjes al verboden.
Vooral aantrekkelijke jonge vrouwen ble
ken daar niet veilig voor mobloggers. Wat
te denken van het Nederlandse 'kontlog'?
De beheerder van deze homepage roept ie
dereen op mooie vrouwenkonten met de
mobiele telefoon vast te leggen en door te
sturen naar zijn website.
Anderen zien in de mobloggers een forse
concurrent voor de media. Journalisten
zullen in de nabije toekomst bijna nooit
meer primeurs hebben van nieuwsbeelden,
voorspellen zij. Want er is een grote kans
dat er ergens een moblogger in de buurt is
en allang plaatjes op zijn site heeft staan
voordat de professionele cameraploegen
en fotografen zijn gearriveerd.
Mobloggen is het vervolg op het populaire
webloggen. Anders dan bij mobloggen,
geldt bij webloggen de beperking dat ie
mand achter de computer dient te kruipen
om zijn of haar internetdagboek bij te hou
den. Het aantal weblogs is in een paar jaar
tijd explosief toegenomen. De verwachting
is dat dit ook met moblogs gaat gebeuren.
Het land dat op dit gebied voorop loopt is
Japan, waar al veel meer mobieltjes zijn
uitgerust met de mogelijkheid om foto's te
maken.
Een drempel is nu nog de techniek. Het
t
blijkt behoorlijk lastig om ervoor te zo(o
dat het per telefoon verstuurde fotootje
tomatisch op de website verschijnt. Ma
dit wordt steeds makkelijker, mede dam
websites die als gastheer fungeren vooit
mobloggers en de techniek voor hen vl]
zorgen. Zoals moblog.nl van Gertjan B
Bos (30), op internet bekend als Camar<
dos, is naar eigen zeggen de eerste Ne^i
landse moblogger. Hij zegt behoorlijk >t
tiek te zijn. „Ik maak vijf tot zes fotootje
per dag. Mijn omgeving is er inmiddels
aan gewend, die vinden het raar als ik rc
foto maak." Zijn motivatie:Ik kan lat
precies zien wat ik op die en die dag gu
daan heb. Ik maak een archief van mijS
ven."
Mischa de Bruijn
n
Aantal onbekend
spron-
kelijk
beest.
„Hon-
Een hond als huisdier is te gewoon, steeds meer mensen hebben liever een
Foto's: GPD/EPA/Reuters
Niemand weet hoeveel ex'
tische dieren er in Neder- 1
land zijn, en niemand wee
hoeveel er worden opgeva
gen. Maar zeker is dat jaar.
lijks vele duizenden slangé
schildpadden en leguanen1
naar de verschillende op
vangcentra worden ge- I
bracht De roodwangschilc
pad verdwijnt wel eens in
sloot. Deze week nog ving
een verbaasde Helmonder
een piranha.
Reptielenopvang Iguana ir
Vlisslngen vangt jaarlijks
duizenden dieren op. De o
ganisatie probeert de mee
te beesten zo snel mogelij
door te plaatsen naar die
rentuinen of landen van h
komst. Directeur Ad Bom
weet niet hoeveel dieren 1
nu in zijn opvang heeft. „C
aantal verandert dagelijks
In de zomer is het drukker
dan in de winter. Maar we
zullen nooit een dier weig
ren."
Volgens een woordvoersft
van de Dierenbescherminj
gaat een groot deel van d<
uitgezette dieren snel doe
De beesten die overleven
passen zich aan.
De Stichting Ideële Reclarr
(SIRE) voert op dit momen
een campagne om het die
renleed door onnadenken
aanschaf onder de aandac
te brengen. „We hopen pc
tentiële kopers van huisdi
ren bewust te maken van
gevolgen van een impulsii
ve aankoop", zegt SIRE-di-
recteur Adri de Jong.
den, katten en konijnen zijn in de
loop der tijd steeds meer vermen
selijkt. Kikkers en hagedissen zijn
nog authentiek, dieren met dier
lijk gedrag. En dat spreekt aan."
Voor sommige mensen is een
slang een statussymbool. „Net zo
als bepaalde mensen het heel
stoer vinden een snelle Porsche te
besturen, is het voor sommigen
een kick om een slang te bezit
ten." Ook denken veel mensen
dat die beesten makkelijk te ver
zorgen zijn. „Je hoeft ze niet uit te
laten, niet te borstelen en niet te
knuffelen", aldus Rijnders. „En er
zijn mensen die gewoon eerder
hun grens verleggen. De ene heeft
als eerste een verre vakantie naar
een onbekende plek, de ander als
eerste nieuwe meubels, en som
mige mensen willen heel graag als
eerste een speciaal huisdier."
Maar net als honden en
katten is de lol er
leguaan of een slang. Deze dieren hebben echter speciale verzorging nodig.
Een hond of kat is te normaal. De
populariteit van beesten uit verre
buitenlanden als huisdier neemt
toe. Lang niet iedere eigenaar weet
hoe hij met zijn dier moet omgaan.
Maar sinds de nieuwe Harry Potter-
film staat de sneeuwuil in het huis-
aan-huiskrantje.
Geluk is maakbaar. Een grote au
to, twee kinderen op de achter
bank, golfclubs in de achterbak.
En een hond. „Een dier is een be
langrijk onderdeel van de geluks-
beleving", zegt gedragstherapeut
voor dieren Debbie Rijnders. Vol
gens haar heeft iedere doelgroep
een bepaald dier. „Probeer rond
hockeyvelden de bruine labradors
maar eens te tellen."
Maar exotischer huisdieren als
slangen, wasberen en leguanen
worden de laatste jaren
steeds populairder.
Volgens Rijnders
hangt dat sa
men met de
legua;
soms razendsnel af. Een deel van
de exoten komt uiteindelijk in een
opvangcentrum terecht. Rijnders:
„De sneeuwuil uit de Harry Pot
ter-films lijkt misschien schattig,
maar hij heeft wel klauwen. En de
uil eet levende muizen. Dan is hij
ineens een stuk minder leuk."
'Minder leuk' komt vaak voor: een
klein reptiel dat uiteindelijk twee
meter lang wordt, de schattige
wasbeer die uitgroeit tot een on-
handelbaar beest met messcherpe
klauwen. Toch gelooft Rijnders
niet in het verbieden van exoten.
Wel vindt ze het 'zinvol' als men
sen zich grondig in een dier ver
diepen alvorens ze het in huis ne
men. „De
verdiept zich niet in het dier zoals
de liefhebber dat doet."
Reptielen worden via het internet
aangeboden, exotische dieren
staan in huis-aan-huis-kranten.
En er is veel vraag naar. „De
maatschappij wordt individueler,
en dat zie je ook in de huisdieren.
Ben je groot en stoer, dan wil je
ook een bijpassend huisdier. En
het liefst op korte termijn." Uiter
aard speelt ook de commercie een
niet te onderschatten rol. Na het
uitkomen van de Disney-film 101
Dalmatiërs werden de gespikkelde
hetaden bijzonder populair. Al is
dat geen nieuwe ontwikkeling.
Rijnders: „Flipper veroorzaakte
indertijd een enorme dolfijnen-
cultus. Godzijdank zijn die bees
ten niet gemakkelijk te houden.
Maar Nederland laeeg wel een
dolfinarium."
Carel
