LEIDE
omarmen
Leidse regels
Zonder strijd geen
REGIO
Veegploeg dak- en thuislozen komt bezems tekort
Gebied rond Korevaarstraat blijft gevaarlijk ZwCHlbfldcil
Één paginavol zonnige
R1
Iduiven
Initiatief krijgt landelijk navolging
SPETTERENDE ATTRACTIES!
Houd uw krant dus
gaten.
woensdag 30 juli 2003
'Waar moet
at heen met
e politie?'
Zeiklub wil
arder mogen
p Braassem
handeling
iorsstraat
en - Een 33-jarige man uit
nond is maandagavond
ndeld op een terras in de
tstraat. Hij zat daar toen
bekende man herhaalde-
het terras en zijn tafel
iToen de Warmonder de
Ivroeg door te lopen, pakte
leen wijnglas van tafel,
]het kapot en haalde met
apotte glas uit. De War
mer moest naar het zieken -
oor een hechtwond aan
ng. De aanvaller sloeg op
ucht en is nog niet gevon-
elkraak aan
nnedylaan
1 - Onbekenden hebben
bpen nacht een snelkraak
gd bij een gemakswinkel
Ie Kennedylaan. Met een
pirtegel werd een ruit inge-
a en vervolgens werden er
b winkel 800 krasloten ge-
l Van de snelkraker(s)
«kt ieder spoor.
door Marijn Kramp
leiden - De veegploeg van dak
en thuislozen is een groot suc
ces. Gemiddeld doen elke keer
ruim tien mensen mee. Dat is
boven verwachting veel, meldt
Binnenvest-directeur W.
Brandhorst. In de eerste maand
van het nieuwe project moes
ten de organisatoren van de
veegploeg, zelfs op twee dagen
mensen teleurstellen. „Toen
waren er meer mensen dan be
zems."
In totaal heeft stichting De Bin
nenvest de beschikking over
vijftien veegsets. Hoewel dat er
in de eerste maand soms al te
weinig waren denkt Brandhorst
nog niet aan uitbreiding. „We
doen het stapje voor stapje met
deze groep mensen. Eerst maar
eens kijken of ze het vol kunnen
houden."
Als blijkt dat dat lukt, denkt
Brandhorst eerder aan uitbrei
ding van het aantal veegdagen
dan aan uitbreiding van het
aantal bezems. „Voor een gro
tere groep heb je ook weer
meer begeleiding nodig. Het
moet een beetje een hanteer
baar clubje blijven."
De Binnenvest is de veegploeg
begonnen omdat veel dak- en
thuislozen zich vervelen. „Veel
bezoekers van de Bakkerij en
het Slaaphuis doen al tijden
niets anders dan zitten en han
gen. In actie komen is daardoor
heel moeilijk geworden. Dat ve
gen heeft een deel van hen wel
in beweging gekregen. Zo'n re
gelmatige activiteit geeft hun
ook weer wat structuur in het
leven. Het is een opstapje in de
spiraal omhoog. En misschien,
zo hopen wij, kunnen ze uitein
delijk deelnemen aan gerichte
dagactiviteiten waarmee ze hun
leven weer op orde krijgen."
Volgens Brandhorst voegt het
werk weer wat toe aan het zelf
vertrouwen van deze mensen.
„Ze zijn er trots op dat ze geld
hebben verdiend. Zo hoorde ik
er een vertellen dat hij blij was
dat hij eindelijk weer eens zelf
zijn plek bij het Slaaphuis, 3,50
euro per nacht, kon verdienen.
De positieve reacties van men
sen doen hen ook goed. Van
winkeliers krijgen ze soms kof
fie en de mensen van de rond
vaartboot waren zo enthousiast
dat ze een rondvaart door de
Leidse grachten aanboden. Dat
zijn toch allemaal leuke dingen
die ze daarvoor niet vaak mee
maakten."
Op de maandag, dinsdag en
donderdag verzamelen de deel
nemers zich bij het diensten
centrum De Bakkerij aan de
Oude Rijn. Vervolgens vegen ze
de omgeving van De Bakkerij
en het Slaaphuis en rondom
andere panden van stichting De
Binnenvest, en gaan ze, als er
nog tijd over is, naar andere
vuile plekken in het centrum.
Een uurtje of vier later zit het
werk er op. De vegers verdienen
hiermee vijf euro.
liven vlogen dit weekeinde
Sit Chantilly. De uitslag van
idvlucht is:
llauwkras
Mooy 1, 9; P. Landesber-
3, 4, 5, 6; G. v.d. Blom 7;
rdon 8, 10.
«iderdorp
Roomburg 1, 3, 9; W.
iom Zn. 2; Comb. J.
?velt 4, 10; W. van Oosten
mb. Rooode 6, 7; B. van
Rij nklie vers
v.d. Poel/v.d. Kooyl, 2,
de Groot Zn. 3, 4, 5, 6,
van Iterson 7.
iven vlogen vanuit Nierg-
|De uitslag van deze wed-
|t is:
lauwkras
1, 2; Groenendijk/Pi-
j3, 4; Straathof/v.d. Berg 5,
iP. Landesbergen 6; P. de
9; R. v.d. Geer 10.
«iderdorp
J de Roode 1, 2, 5, 6, 7, 8,
van Oosten 3, 9; M. Reij-
e Rijnklievers
1. v.d. Poel/v.d. Kooy 1; N.
ot Zn. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8,
door Eric-Jan Berendsen
leiden - Het vorig jaar gerecon
strueerde gebied rond de Kore
vaarstraat, Jan van Houtkade,
Zoeterwoudsesingel, Oranje
boomstraat en het Levendaal
blijft met name voor langzaam
verkeer onoverzichtelijk en ge
vaarlijk. De grootste ergernis is
dat de stoplichten voor fietsers
en voetgangers te lang op rood
staan. Met als gevolg dat rood
vaak wordt genegeerd. Daar
naast ontstaan gevaarlijke ver
keerssituaties doordat de in
richting van het gebied ook de
nodige vraagtekens oproept.
Zo is er voor fietsers die vanaf
de Korevaarstraat rechtsaf de
Jan van Houtkade willen oprij
den geen pijl op het fietspad
aangebracht. Die pijlen zijn er
wel voor fietsers die linksaf wil
len richting Plantsoen of Oran
jeboomstraat en voor fietsers
die rechtdoor naar de Lam-
menschansweg gaan. Doordat
er twee voorsorteervakken voor
drie richtingen zijn, staan de
fietsers daar bij een rood stop
licht regelmatig vast, ook omdat
rechtdoorgaande fietsers ook
voorsorteren in het vak voor
linksaf. Dat heeft weer tot ge
volg dat als het licht op rood
staat, er geen ruimte is voor
rechtsafslaand fietsverkeer. Dat
moet over de stoep en langs het
terras van café Queens naar de
Jan van Houtkade.
Op het kruispunt van Oranje
boomstraat, Levendaal en Sint
Jorissteeg hebben alle fietsers
tegenwoordig 'gelijk groen'. Dat
leidt tot onzekerheid en gevaar
lijke situaties. De fietser kan
gelijk groen' ook verkeerd be
grijpen: Gelijk groen dadelijk,
meteen groen. Gelijk tegelijk
met de automobilisten die
naast de bedoelde fietsers
staan. Gelijk tegelijk met de
voetgangers. Bedoeld is dat fiet-
De Geregracht en omgeving blijft gevaarlijk gebied voor overstekende fietsers. Foto: Henk Bouwman
sers uit de vier richtingen tege
lijk groen hebben.
Daarnaast is het een voorrangs
kruispunt. Het verkeer op het
Levendaal moet voorrang verle
nen, maar is zich hier niet altijd
van bewust. Ter plekke zijn op
de fietspaden de wegmarkerin
gen die met de vooreangsrege-
ling te maken hebben, verdwe
nen. Bovendien zijn fietsers die
eindelijk groen licht hebben in
het algemeen geneigd te den
ken dat ze dóór kunnen rijden.
Ze zijn niet voorbereid op ver
keer uit zijstraten.
Een ander gevaarlijk punt voor
fietsers is de kruising van de
Geregracht met de Oranje
boomstraat. Als een fietser van
af het Levendaal de Geregracht
oprijdt en aan het einde van die
straat wil oversteken, kan hij of
zij in penibele situaties verzeild
reiken. Want op die plek is niets
geregeld voor overstekende fiet-
Aanpassingen in najaar doorgevoerd
In verband met vakanties van
ambtenaren kan de gemeente
niet op alle vragen antwoord
geven, zo laat een woordvoer
ster weten. „Maar een aantal
problemen is bekend gewor
den na de inspraakronde Ge
regracht Interactief en er wor
den in het najaar aanpassin
gen doorgevoerd. Welke aan
passingen dat zijn, kan ik niet
zeggen. Wat ik wel kan zeggen
is dat de fietsers die vanuit de
Oranjeboomstraat naar de Sint
Jorissteeg rijden, voorrang
hebben op de fietsers op het
LevendaaL En het verkeer op
de Jan van Houtkade heeft
voorrang op alle verkeer vanaf
de Doezastraat. Die straat is
namelijk 30-kilometergebied.
De inrij-constructie maakt dat
duidelijk Als fietser mag je
vanaf de Doezastraat en de
Koepoortsbrug niet de Jan van
Houtkade op. Dat is ook met
bebording aangegeven."
sers. Hierdoor moeten fietsers
regelmatig slalommen tussen
de voor het stoplicht stilstaande
auto's die het centrum in of uit
gaan. Bovendien is het, bij ge
brek aan een verkeersheuvel,
niet mogelijk om halverwege
even te stoppen. Je moet dus in
een keer oversteken. Een ge
vaarlijke en buitengewoon
fietsonvriendelijke situatie.
Fietsers die vanaf de Plantsoen
kant van de Zoeterwoudsesin
gel de Lammenschansweg wil
len oversteken om hun weg op
de Zoeterwoudsesingel te ver
volgen, kunnen dat niet meer
na het veranderen van de rij
richting op de Zoeter
woudsesingel tussen de Lam
menschansweg en de Heren
straat. Veel leerlingen van di
verse scholen in de Professo
ren- en Burgemeesterswijk vol
gen deze route. Ze moeten nu
aan het einde van de Zoeter
woudsesingel rechtsaf over de
Jan van Houtbrug en meteen
linksaf de Jan van Houtkade op.
De opstelruimte voor fietsers
bij de stoplichten is daar mini
maal, het licht staat erg lang op
rood, dus hopen de fietsers zich
op, waardoor het fietspad
wordt geblokkeerd. De verlei
ding om dan maar door rood te
rijden is groot. Een goed alter
natief is er niet, want zuidelijk
de Lammenschansweg overste
ken is behoorlijk omrijden en
bovendien gevaarlijk
Tot slot is na de reconstructie
de kruising Jan van Houtkade
en Doezastraat er niet duidelij
ker op geworden. Wie heeft
daar voorrang en mogen fiet
sers die vanuit de richting Doe
zastraat komen op het fietspad
van de Jan van Houtkade rich
ting Korevaarstraat rijden? Er
staat weliswaar een bord met
verboden in te rijden maar dat
bord staat voor fietsers aan de
'verkeerde' kant van de weg.
Leidenaar Frans Laarhoven liep naar Santiago de Compostela
Veter Groenendijk
- Het zwarte gat na een
kaam leven kan diep zijn.
Bjiiaar Frans Laarhoven (63)
"Ikte het, maar vond ook de
®4>ing. Een pelgrimstocht
Bantiago de Compostela -
iettocht van ruim vijftien-
'ferd kilometer - hielp hem
Igte te overwinnen.
ld(Js nu twee jaar geleden dat
Jte met werken. Mijn
jSnam de leiding over ons
luwbedrijf in Leider-
er. En dus begon er een
leven: meer tijd voor
iuw en de kleinldnde-
leer tijd om te lezen, een
'koffie te halen in de Leid-
ienstad. Op papier zou
tote Genieten beginnen,
"iet lukte niet. Ik miste de
ig van iedere dag iets
in, van hard werken en
iten neerzetten. Dat was
lij genieten. Plotseling
ik de dag dóór zien te ko-
plaats van denken: ver
st is alweer avond. En dat
;en. Ik kreeg mezelf niet
1 een oud idee bo-
relen. Ooit had ik met
ouw het Spaanse stadje
go de Compostela be-
Ik nam er kennis van de
nstocht die jaarlijks tien-
(ïden mensen uit de hele
I aflegden: een tocht van
ialfduizend kilometer, te
cheb indertijd tegen
ouw gezegd: dat ga ik
doen. En toen ik hier
it, ontevreden over me-
E lesloot ik: ik ga het doen.
informatie ingewonnen
en ben mensen in mijn omge
ving over mijn plannen gaan
vertellen. Dan kon ik tenminste
niet meer terug, dan móest ik
wel gaan. Ik was bang dat ik uit
eindelijk terug zou krabbelen,
maar dat wilde ik absoluut niet.
Dit moest.
Mijn vrouw en kinderen rea
geerden er fantastisch op, hoe
wel ze me twee maanden niet
zouden zien of horen. Ze zei
den allemaal: dat moet je doen.
Miep, mijn vrouw, moedigde
me zelfs aan. Niet omdat ze van
me afwilde, maar omdat ze zag
dat ik iets radicaals nodig had.
In de eerste maanden van 2003
heb ik alles geregeld, eind
maart ben ik vertrokken."
Laarhoven steekt een sigaretje
op en inhaleert diep. „Het was
voor mij een stap, hoor. Ik had
wat mensen ontmoet die het
zelfde plan hadden, en dat wa
ren van die geitenwollensok
ken-types. Niks verkeerds aan,
maar daar heb ik dus niks mee.
Het begin viel bovendien tegen.
Het alleen zijn, de spierpijn in
mijn kuiten. Ik begon in Le Puy,
in Frankrijk, en kwam al snel
tot de ontdekking dat de mees
te wegen onverhard waren -
soms liep ik uren door de blub
ber. Op de derde dag werd ik
ook nog eens gebeten door een
hond; die wond ging ontsteken
en deed vreselijk veel pijn. Ik
dacht even: waar ben ik aan be
gonnen?
Maar echte spijt kwam er nooit.
Daarvoor was het te mooi. De
uitgestorven dorpjes op het
Franse platteland, het Franse
massief, de ruwe natuur: het
was geweldig om dat in alle rust
tot me te nemen. En ik heb on
derweg fantastische mensen
ontmoet, die dezelfde pelgrims
tocht deden. Een Canadees
echtpaar bijvoorbeeld, dat voor
het goede doel de tocht liep.
Die vrouw woog nog geen vijf
tig kilo, maar ze ging door! Ik
mocht haar bagage niet eens
dragen. Of een Schotse kerel,
die liep in kilt naar Santiago.
Geweldige gesprekken heb ik
daarmee gehad. De oorlog in
Irak was toen net bezig, daar
hadden ook wij het veel over.
Ik heb onderweg veel nage
dacht. Je loopt iedere dag ten
slotte vele uren alleen. Ik heb
nagedacht over de Europese
eenwording: ik ben daar erg
sceptisch over geworden. Neem
alleen al de verschillen tussen
de Fransen en Duitsers die ik
ben tegengekomen, die denken
nergens hetzelfde over. En het
tweede deel van mijn reis liep
door Spaans Baskenland: die
mensen voelen zich niet eens
Spaans, laat staan Europees!
Eén Europa: economisch mis
schien, maar laat het verder
maar zitten."
De zoveelste Gauloise wordt
aangestoken. „Maar natuurlijk
heb ik ook veel over mezelf na
gedacht. Ik realiseerde me bij
voorbeeld dat ik stinkgelukkig
moet zijn met mijn gezondheid,
al klinkt dat gek voor een ver
stokte roker. Ik besefte dat ik
moet proberen te genieten van
iedere dag die ik heb. Dat moet
tot je doordringen.
Ik leerde ook afstand te nemen
van mijn werk. Niet zo moeilijk
als je twee maanden lang alleen
bent, en vrijwel geen contact
Laarhoven: „Een tocht van anderhalfduizend kilometer, te voet. Toen
ik hier thuiszat, ontevreden over mezelf, besloot ik: ik ga het doen."
Foto: Hielco Kuipers
door Peter Punt/ANP
leiden - De Leidse gedragsregels
die overlast in zwembaden moe
ten voorkomen, worden in
steeds meer plaatsen in Neder
land ingevoerd. Vorig jaar werd
het Leidse initiatief al in de poli
tieregio's Hollands Midden,
Haaglanden en Amsterdam Am-
stelland ingevoerd. Nu komen
daar nog tal van regio's bij,
meldt een woordvoerder van
Landelijk Conctact, de branche
organisatie van gemeentelijke
zwembaden. „We streven naar
een landelijke dekking."
De afgelopen jaren kregen
steeds meer zwembaden te ma
ken met overlast veroorzakende
bezoekers, vaak jongeren tus
sen 10 en 18 jaar van zowel au
tochtone als allochtone af
komst De ernst van de inciden
ten verschilde per bad. Soms
bleef het beperkt tot kattenk
waad, maar er waren ook geval
len van geweld, intimidatie,
verkrachting en aanranding. De
agressie richtte zich niet alleen
op bezoekers, maar ook op het
personeel van de zwembaden.
In september 2001 nam de ge
meente Leiden het initiatief om
gedragsregels te gaan opstellen
voor de zwembaden. „De over
last in de Leidse zwembaden
werd steeds erger. Op een gege
ven moment werd een zwem
badmedewerkster in het nauw
gedreven door een groep jonge
lui. Die vrouw heeft maanden
lang ziek thuis gezeten", zegt
M. Snouck Hurgronje, juridisch
medewerker van de gemeente
Leiden.
Volgens beleidsmedewerker T.
van Happen van Landelijk Con
tact hebben zwembadmede
werkers die met het nieuwe
protocol werken, goede erva
ringen. „Ze weten nu hoe ze
met bepaalde situaties om
moeten gaan. Met de gedrags
regels geven de baden hun
grenzen aan." Een eerste evalu
atie van Haaglanden, Hollands
Midden en Amsterdam beves
tigt dit positieve beeld. In deze
drie regio's hebben de gedrags
regels tot nieuwe bezoekers ge
leid. Er komen meer moeders
met kinderen en families.
De opzet van het protocol dat
dit jaar in Leiden zijn tweede
seizoen is in gegaan, is vrij sim
pel. Iedereen die een toegangs
kaartje voor een zwembad
koopt, gaat met die aankoop
akkoord met de gedragsregels
die in het bad gelden. De regels
staan duidelijk vermeld. Wie ze
op een of andere manier over
treedt, krijgt een toegangsver
bod van maximaal drie maan
den. Een kopie van die mede
deling gaat ook naar de politie
en naar andere baden in de re
gio. „Als de betrokkene daarna
opnieuw over de schreef gaat,
wordt het een strafbaar feit, ge
baseerd op huisvredebreuk",
zegt Snouck Hurgronje.
Voordeel van het protocol is
volgens hem de samenwerking
met politie en justitie. De over
lastveroorzaker weet dat de po
litie optreedt en dat het een
rechtszaak kan worden. „De
zwembadmedewerkers laten de
politie niet voor elk incident ko
men, maar de politie weet dat
als een zwembad belt, er echt
iets aan de hand is", aldus
Snouck Hurgronje. De zwem
badmedewerkers en -managers
voelen zich door het protocol
gesteund, merkt hij. „Ze heb
ben een handvat waarmee ze
kunnen optreden. Ze zijn veel
assertiever geworden."
met het thuisfront hebt; daar
was dit heel goed voor. Nu heb
ik het van me afgezet, ik denk
bij mezelf: ze redden het ook
wel zonder mij.
In spiritueel opzicht heb ik ge
leerd mijn eigen geloof wat
minder serieus te nemen. Ik
ben al een leven lang katholiek,
maar kan dat beter relativeren
nu ik zoveel andersgezinden
heb ontmoet. Als je ziet hoe het
geloof elders beleefd wordt, be
sef je: mijn geloof is slechts één
van de vele vormen. We hebben
het allemaal over dezelfde God.
Ik heb mijn dogma's van me af
geworpen, hoewel ik natuurlijk
wel katholiek blijf.
Ik heb gedurende mijn reis ie
dere dag een kaartje naar Miep
gestuurd. Op de allerlaatste
schreef ik met grote letters:
zonder strijd geen overwinning.
Want een strijd, dat was het.
1497 kilometer, twee miljoen
voetstappen, twaalf kilo bagage
op m'n rug - en dat voor een
niet-sportief, rokend iemand.
Maar het was het dubbel en
dwars waard. Ik heb mijn nieu
we bestaan leren accepteren en
kan er nu beter invulling aange
ven."
Vooruit, nog één sigaretje dan.
„Ik denk dat er duizenden
mensen zijn die met hetzelfde
probleem kampen dat ik tot
voor kort had. Na achtenveertig
jaar werken kun je niet opeens
thuis gaan zitten. Ook al heb je
een prachtgezin, een mooie
flat, een woonboot in de Kaag
en een rijk gevulde boekenkast.
Je moet een nieuw leven op
bouwen, en daar kan niemand
je bij helpen. Daarom kan ik ie
dereen in deze situatie aanra
den hetzelfde te doen als ik.
Ik geloof in God, maar weet
ook: geluk moet je zelf zoeken.
Het is een strijd en die moet je
aan durven gaan."
(advertenties)
Familletip! Kom deze vakantie vooreen spet
terend dagje uit naar attractiepark Duinrell.
Geniet met het hele gezin in de spectaculaire
attracties, zoals de Splash, de Aquaswing,
de Kikkerachtbaan en het Tikibad. Voor de
kleinste bezoekers is er volop te beleven in de
nieuwe Rick's Fun Factory!
DUINRELL, DAAR KIKKER JE VAN OP
