Ex-topscorer tussen
de koeien
GESPREK VAN DE DAG
Duitse kannibaal wilde vriend voor het leven
HOERA!
Weekblad Stern publiceert variant op Silence of the Lambs
DAGELIJKS LEVEN
(5o£ IE. Hb-ME-L jTHEJ^ES'E
MENSELIJK
De Australische zangeres en actrice
Kylie Minogue is woedend op de
Britse zender Channel 4. Die had
voor een documentaire een
NEPONTVOERING gefilmd voor de
woning van Minogue in Londen. Het
'slachtoffer' was een ver familielid
van de ster, zo bericht The Sydney
Morning Herald. De 'kidnapping' af
gelopen maandag in Londen leidde
tot GROTE ONRUST in de buurt.
Bezorgde buren belden de politie
toen ze zagen dat een vrouw die op
Kylie leek in een auto werd getrok
ken. De politie begon een onder
zoek, dat werd afgebroken toen de
filmmakers erkenden dat de ontvoe
ring in scène was gezet. Minogue
vindt de actie 'achterlijk en onver
antwoord'.
Actrice KATE WINSLET en haar
echtgenoot Sam Mendes, met wie
zij in mei in het geheim trouwde,
verwachten een kind. Dat meldt The
Oaily Mail vandaag. Volgens een
woordvoerder van het echtpaar zijn
Winslet en Mendes IN DE WOLKEN.
,,Kate en Sam wilden dolgraag sa
men een kind." Het kind, dat begin
volgend jaar geboren moet worden,
is het eerste van American Beauty
regisseur Mendes (37). Titanic-ster
•Winslet (27) heeft al een dochtertje
■van tweeëneenhalf uit haar eerste
huwelijk met Jim Threapleton, dat
in december 2001 op de klippen
liep.
Detlef Berschens, ambtenaar bij de
Duitse gemeente Mönchenglad-
bach, toont een REUSACHTIGE
meerval van ruim 1,5 meter langen
50 kilo zwaar. De vis had eerder een
jonge hond van een bejaarde vrouw
opgegeten, toen de pup enkele me
ters van de kant van een meer
zwom. De meerval, die in Nederland
op bescheiden schaal voorkomt, is
de grootste zoetwatervis in Europa.
De vissen kunnen maximaal drie
meter lang worden en een gewicht
bereiken van 250 kilo.
Foto: DPA
Een vijfjarig meisje uit de Chinese
provincie Shandong heeft een VAL
UIT HET RAAM van haar woning
overleefd omdat haar moeder toeval
lig, vijf verdiepingen lager, klaar
stond om haar te vangen. Dat meld
de de krant South China Morning
Post. Het zestien kilo zware kind
hield aan de val niet meer over dan
wat lichte SCHAAFWONDEN. Haar
moeder kwam er minder goed vanaf.
Zij brak haar arm en werd overge
bracht naar een ziekenhuis.
Rapster Missy Elliott is de GROTE
FAVORIET voor de MTV Music
Awards. Haar videoclip Work it is in
acht categorieën genomineerd. Zan
ger Justin Timberlake sleepte zeven
nominaties in de wacht, vijf voor
zijn clip Cry me a river en twee voor
Rock your body. De 71-jarige zanger
Johnny Cash kreeg zes nominaties,
waaronder die in de categorie BES
TE ARTIEST, voor zijn versie van
Hurt. Rappers Eminem en 50 Cent
moesten genoegen nemen met ieder
vijf nominaties. De MTV Music
Awards worden op 28 augustus uit
gereikt op een gala in de Radio City
Music Hall in New York. Presentator
is acteur Chris Rock. Er zijn optre
dens gepland van onder meer Chris
tina Aguilera en Coldplay.
De 'kannibaal van Rotenburg', Armin Meiwes (41), die
voorjaar 2001 een Berlijnse ingenieur doodde, slachtte en
deels opat, was bezeten van de gedachte een vriend 'voor
altijd' aan zich te binden. Meiwes sprak in de gevangenis
met verslaggevers van het weekblad Stern. Het verhaal,
dat in de editie van vandaag verschijnt, leest als een vari
ant op de films Psycho en Silence of the Lambs.
Meiwes, die tot ver in zijn volwassenheid werd getiran
niseerd door een dominante moeder, was eenzaam en
kampte met verlatingsangsten. Vader en broers hadden
het ruime huis in Rotenburg wegens scheiding en studie
verlaten, waarop Armin werd gedegradeerd tot schoot
hondje van zijn sadistische moeder.
Rond zijn twaalfde heeft de jongen zijn eerste fantasieën
over kannibalisme op een klasgenoot. „Die zal mij nooit
meer verlaten", dacht Meiwes. Volgens zijn behandelende
psychiater ervaart hij bij de gedachte aan verorberd men
senvlees 'nabijheid, geborgenheid en zekerheid'.
De schokkende 'kannibalenmoord' hield Duitsland we
kenlang in zijn greep. Naast de gruwelijkheid van de daad
zorgde het feit dat Bemd-Jürgen Brandes (43) zich vrijwil
lig als slachtoffer had gemeld voor opzien. De twee had
den elkaar in forums van kannibalen op internet Ieren ken
nen.
Stern onthult dat Meiwes na de moord op Brandes nog
met vier andere mannen contact heeft gehad. Hij speelde
met hen kannibalistische rollenspelen, maar drie van de
kandidaten zagen er uiteindelijk van af gedood te worden.
Een vierde werd geweigerd omdat hij 'te dom en te dik'
was.
Toen Meiwes werd ingerekend - na een tip van een inter
netgebruiker - had hij inmiddels twintig kilo vlees van
Brandes verorberd. Naar eigen zeggen heeft de kannibaal
de indruk eigenschappen van zijn slachtoffer te hebben
overgenomen. Zo sprak Brandes goed Engels en consta
teert Meiwes bij zichzelf een frappante vooruitgang in de
beheersing van die taal.
In de jaren voorafgaande aan de slachtpartij bereidt Mei
wes zich voor door over kannibalisme en seriemoorden te
lezen en Barbiepoppen aan stukken te snijden. Ook maakt
hij video-opnames van zijn eigen naakte lichaam, overgo
ten met ketchup, vormt hij mannelijke geslachtsdelen uit
varkensvlees en tilt zichzelf op aan een katrol, met de voe
ten naar boven.
Tegenover de buitenwereld is Armin een keurige, rus dIv
en hoffelijke man, die geïsoleerd leeft en slechts spor do
disch contact heeft met vrouwen. Nachtenlang brenj ioi
door in forums op internet met namen als 'Gourmet ee;
Cannibal Cafe'. Met 430 gelijkgezinden heeft hij in d et<
der tijd contact. Hij richt een chatroom in, plaatst ziji n
'slachtverhalen' op het net en schrijft zestig contacta da
tenties waarin hij zoekt naar 'een jonge, goed gebouv m<
man, die zich graag door mij wil laten opvreten'.
Uiteindelijk leidt het contact met de Berlijnse ingenii
Brandes tot de moord. Bij het begraven van Brandes
ten prevelt Meiwes psalm 23: 'De Heer is mijn Herde
dien kijkt hij regelmatig naar de zelf gemaakte video-
mes van de slachting en raakt daarbij seksueel opgev
den.
De kannibaal uit Rotenburg is aangeklaagd wegens n i d<
ter bevrediging van de geslachtsdrift, in combinatie i
lijkschennis. Hij zegt op een mild vonnis te hopen
zich over enkele jaren kan terugtrekken in het huis
overleden moeder.
h(
Voetballer Ganesh Das heeft nu een reisbureau in New Dehli
Hij was India's eerste voetballer die
het in Europa zou gaan maken.
Dromen van succes en het grote
geld. Maar Ganesh Das kwam niet
verder dan ADO Den Haag, speelde
tegen Gullit en verdiende een paar
duizend gulden per maand. Nu
woont hij weer in India; tussen de
koeien en met vuilnis voor z'n deur.
Ganesh Das is zo'n jongen die je
al het geluk van de wereld gunt.
Want in het zeer arme India zijn
zo goed als alle 1,1 miljard inwo
ners gek van cricket. Voetbal kent
bijna niemand; een internationale
ster worden lijkt bijna onmogelijk.
En dan die hitte. Een balletje trap
pen in het koude Nederland is wel
wat anders dan rennen en draven
in New Delhi, waar het negen
maanden per jaar warmer is dan
veertig graden. „Dat heerlijk koele
klimaat was het aangenaamste
van Nederland", zegt Das. „Na
vijf minuten zweet je je hier gek,
in Nederland kan je zonder pro
blemen anderhalf uur een wed
strijd spelen."
Das bleek talentvol en bovendien
een doorzetter. Geboren en geto
gen in New Delhi werd hij op z'n
vijftiende India's beste junioren
sprinter. Voetballen deed hij al en
hij sloot zich aan bij de Bengaalse
Voetbal en Cricket Club. Das was
de uitblinker. Hij scoorde bij de
vleet. Hij herinnert zich nog een
wedstrijd in India waarin hij maar
liefst zeventien doelpunten maak
te. „De tegenstanders konden dat
niet hebben en staken me toen
met een mes in m'n rug", vertelt
Das terwijl hij z'n shirt uittrekt en
een litteken laat zien. „Ondanks
m'n verwondingen heb ik die
wedstrijd wel uitgespeeld.
De verlossing van het Indiase
voetbal met zijn lage niveau en
gewelddadige karakter kwam in
1989 toen een Nederlandse 'voet
balscout' Das zag spelen. Hij
kreeg het aanbod om naar Neder
land te komen. Daar zou hem
wellicht een glansrijke carrière
wachten. Das besloot het drie
maanden te proberen. Hij was de
eerste Indiase voetballer die naar
Europa ging.
Op een toeristenvisum arriveerde
de nu 32-jaar oude Das in Neder
land. Z'n eerste club was een club
in Zoetermeer. Eerst de zevende
Het was heet in het holst van een bloedhete zomer en
ik liet op me wachten. Ze vond het niet erg. Iedereen
zei dat ze er prachtig uit zag en toen ze op de kade in
de haven een kennis stond uit te zwaaien, riep vanaf
de reling een meneer. 'Mevrouwtje, mevrouwtje, voor
een ijsje!' Mijn hoogzwangere stralende moeder met
mijn zusjes van één en twee aan de hand, raapte de
gulden die hij gooide op en bedankte. 'Mevrouwtje,
mevrouwtje!' riep de charmeur vervolgens, 'dat wordt
een jongetje!' Ze dacht 'ja, ja', begon zich af te vragen
wat die man mankeerde en of hij niet iemand anders
had om naar te zwaaien, maar zwaaide lachend te
rug. 'Mevrouwtje, mevrouwtje!' klonk het weer vanaf
de boot die gereed was om te vertrekken. Het getetter
boven aan dek begon opdringerige vormen aan te ne
men, maakte haar ongemakkelijk en met lichte tegen
zin keek ze nogmaals omhoog. 'Mevrouwtje, dit is
voorde baby!'Nu gooide hij een aansteker met cheque
eromheen gevouwen: Tien gulden, uit te betalen aan
toonder. Ze kocht een knuffeltje voor me, maar de
cheque zit in mijn fotoboek.
Kort daarna begonnen de weeën. Blijkbaar vond ik
het tijd worden om kenbaar te maken dat ik toch echt
een meisje was en het werd langzamerhand natuur
lijk een beetje krap daarbinnen. Hoewel mijn zusjes
het trucje eerder hadden uitgehaald, zie ik het nog
steeds als één van mijn grootste prestaties dat ik op de
ochtend van vijfentwintig juli 1980 besloot om een
kijkje buiten te nemen.
Het hoort zo, maar de logica ontgaat me en doet me
denken aan een opgerold briefje uit een aangespoelde
fles proberen te halen. Het mooie eraan is dat ieder
mensenleventje begint meteen wonder.Tk~groeideT
kreeg tandjes, leerde praten, lezen en schrijven. Ik
leerde zwemmen, al koste dat wat moeite. Ik leerde
fietsen, dat ging ook niet van harte, maar elk jaar
werd ik ouder en leerde alles wat daarbij komt kij
ken.
Niet verwonderlijk dat ik op mijn achttiende dacht
dat we het nu wel gehad hadden en dat ik al heel wat
was. Ik had mijn vwo-diploma, rijbewijs, stemrecht
en ik mocht net zo laat thuiskomen als ik wilde. Alles
wat er nu nog bij komt, is extra, dacht ik toen. Een
beetje voorbarig, maar dat hoort bij de leeftijd.
Jarig zijn deed ik zo uitgebreid mogelijk. Begin juni
begon ik er al over. Dat was nodig, want ik heb één
probleem: ik ben midden in de zomervakantie jarig.
Als ik niet tijdig roep, is iedereen bewust of onbewust
het land uit. Dat zorgde dan voor onnodig sociale te
leurstellingen. Zat ik metfeestmuts op mijn hoofd en
vier taarten voor mijn snoet te wachten tot het feest
zou losbarsten, maar verder dan oma, de buurvrouw
en een tante kwam ik niet. Jarig zijn is leuk, maar als
de groots opgezette organisatie uitloopt op een klein
kringgesprek, gaat de lol er voor een fanatieke jarige
job wel een beetje af.
Om me dat scenario te besparen, wilde ik op mijn
éénentwintigste verjaardag iets spannends doen
waarbij visite gemist kon worden. Alhoewel publiek
in mijn geval altijd welkom is. Mijn moeder streek
over haar hoogtevrezende hart en deed me een ziveef-
vliegvluchtje cadeau. Het was het ultieme begin van
mijn officiële volwassenheid om boven alles uitstij
gend, met het suizende geluid van de wind rondom,
mezelf eens hartelijk te feliciteren met mijn bestaan.
Een mooie dag.
Een rechter in het Noord-Italiaanse
Como heeft een 72-jarige vrouw ver
oordeeld tot een boete van 5 euro
wegens BELEDIGING van haar
schoondochter. Die zou in de ogen
van de bejaarde vrouw te veel lon
ken naar de mannen in het dorp.
„Iedereen praat over je", had ze de
echtgenote van haar zoon voor de
voeten geworpen. De ruzie tussen
beide vrouwen duurt al vijf jaar.
Geen enkele bemiddelingspoging
lukte, waarop de gang naar de rech
ter volgde. Die hoopt met het sym
bolische smartengeld de dorpsrel nu
te hebben gesust. De LOSLIPPIGE
VROUW moet ook de 2000 euro aan
proceskosten opbrengen.
Jammer dat ik 's avonds ook nog dineerde met verras
send veel niet-vakantiegangers. Toen bleek dat feestjes
met hoge opkomst zwaar worden overschat. Bij elke
gang ontstonden er nieuwe complicaties en ik had
ruim twee weken nodigde ontwrichte relaties onder
ling recht te breien. Een stille hint voor de rest van het
jaar. Gelukkig ben je maar één keer éénentwintig. Al
les was drama en daarmee voldeed ik hoogstwaar
schijnlijk precies aan de leeftijdseisen. Mijn tijd
als tweeëntwintigjarige heeft voornamelijk be
staan uit het wegwerken van de chaos die ik
als eenentivintigjarige heb veroorzaakt.
Nu word ik drieëntwintig. De jaren van
opgewonden wakker worden en lak
schoentjes vinden aan mijn voeteneind
zijn ver weg. Ongeduldig aftellen om er
weer een jaar bij op te tellen, is voorbij.
Ik vind het niet erg om ouder te wor
den, ik denk zelfs dat het beter is, al
weet ik ondertussen dat er ook elk
jaar zorgen bijkomen. Volgens wunv.j-
eechteleeftijd.nl ben ik dan ook al 27.2
jaar. Dat heeft ook te maken met roken
en het gebrek aan sport, een hond en het
houden aan de toegestane snelheid. Maar
als het op jarig zijn aankomt, blijf ik een
klein kind. En als mijn familie en vrien
den niet hun uiterste best doen daar een
feestje van te maken, dan zijn zij in ie
der geval nog lang niet jarig!
Reageren? reactles_op_column@hotman.com
Om te voorkomen dat olifanten in de
Indiase hoofdstad New Delhi 's
avonds worden aangereden, zijn
hun verzorgers REFLECTOREN op
de dijen van hun dieren te bevesti
gen. In New Delhi worden zo'n der
tig olifanten gebruikt voor klussen
als het opruimen van omgevallen
bomen. De dieren werken voorna
melijk 's nachts, als er minder ver
keer is. Toch worden de OLIFAN
TEN nog geregeld van achteren aan
gereden. Door hun donkere kleur in
combinatie met de gebrekkige
straatverlichting in New Delhi zijn
zij slecht zichtbaar voor automobi
listen. De berijders van de olifanten
hebben nu besloten reflectoren op
de dieren aan te brengen.
Foto: AFP
Ganesh Das ging na zijn voetbalcarrière bij ADO Den Haag terug naar India
divisie, daarna de tweede. Daarna
kon hij aan de slag bij de Rijswijk-
se Voetbal Club, RVC. Deze semi-
professionals gaven hem 1500
gulden per maand. Na verloop
van tijd toonde ADO Den Haag
interesse. Nog altijd geen Ajax of
PSV, maar hij verdiende maande
lijks ruim drieduizend gulden.
„Voor elk doelpunt dat ik maakte
kreeg ik 500 gulden extra. En er
was een fan die een krat bier per
doelpunt gaf."
Das, die uiteindelijk vijf jaar in
Nederland bleef, zou nooit door
stoten naar de grote clubs. Hij
voetbalde tegen Gullit, Rijkaard
en Romario. Maar in hetzelfde elf
tal belandde hij nooit. Het hoog
ste niveau dat hij haalde was ADO
Den Haag.
„Gullit, Romaria, De Boer, dat zijn
de grote spelers, ik ben maar een
kleintje", grijnst Das, die nog al
tijd een behoorlijk mondje Neder
lands spreekt. Was het niet moei
lijk om het grote geld aan z'n neus
voorbij te zien gaan? Das: „Ik heb
Shiva (binnen het Hindoeïsme de
god van de vernietiging en herge
boorte- red) gesproken, hij heeft
me gezegd: 'ik heb geen geld no
dig, veel geld maakt mensen ka
pot'."
Maar toch zou het wel aardig zijn
als hij iets meer verdiende dan de
en begon in New dehli een reisbureau.
150 euro per maand die hij nu
maakt. Want toen het Das duide
lijk werd dat hij in Nederland
nooit een Romario of Gullit zou
worden, keerde hij onder druk
van z'n vader terug naar India. „Ik
ben z'n enige zoon, hij miste me
zo dat hij steeds moest huilen."
Hier in New Delhi trouwde hij en
zette een reisbureau op. Erg veel
stelt het niet voor. Een piepklein
kantoortje waar wat posters van
Lufthansa en hindoeïstische go
den aan de muur hangen. Buiten
z'n kantoor eten de koeien resten
afval op dat overal op straat ligt.
Even verderop zitten tientallen
kippen in een kooitje sip voor zich
Foto: Harald Doornbos Jieri
de v
uit te kijken. Hier woont d n w
slager. Elke keer als je een
wilt hebben, grijpt de slag<;rd'
een uit het hok en hakt de n
af. Pke
„India is nogal anders dan Jve£
land", geeft Das volmondis-L
„Het is hier erg arm en sm
is nauwelijks elektriciteit.oe
hebben nauwelijks geld. S l0£(
denk ik terug aan Nederla: 'r
dan zie ik weer voor me drV0€
bier, de leuke meisjes en nj
vrienden. India is m'n vadl®n
maar ik mis Nederland vai
vind dat nou echt een leullCB
Harald Doornbos
