TOUR DE FRANCE
'Dit is mooier dan ik gedacht had'
'Servais reed hard. Te hard'
TOUR
Bram de Groot grijpt naast Prix de Centenaire
Na etappezege vindt Knaven het toch weer moeilijk om Tour vaarwel te zeggen
Van Bon en De Groot gunnen Knaven het succes
Champs Elysées
MOMMENTEN
vrijdag 25 JULI 2003
21km
FRANKRIJK
tschil en moeilijkheidsgraad
le Pont Beranger
Chêmére 6m Bouaye 16m Nantes
OUR IN
IJFERS
15km 21 km 32,5km 49km
p Socióté du Tour de France
»nde etappe, Pornic -
49 kilometer.
keer voluit voor de
mtsrenners. De laatste
'id om nog wat te
in de rangschikking,
iw bijna vijftig kilometer
it als tegenstander de
jmic behoorde nooit eer-
[het decor van de Ronde
lijk. De stad ligt aan
f is de finishplaats, met
1 grote Tour-historie. Ook
1 werd bij de eerste edi-
jfc Eindwinnaar Garin
\toen de rit. Tom Steels
I laatste winnaar in 2000.
cingsreiziger Jules Verne
'e industriestad. Ne-
waren er ook succes -
itSchulteal in 1938,
1 duurde het weer even
\Hollands succes kwam.
)Vianen lukte het in 1974
te winnen, vervol-
en Jan Raas (1980), Ad
(1981) en Bert Ooster-
1983) de gelukkigen van
1 en Eadie
den zich af
Regerend wereld-
1 individuele achter-
Bradley McGee uit Au-
eft zich afgemeld voor
ikampioenschappen
lrennen in Stuttgart,
eweek. De coureur van
:om heeft last van een
ide kwaal die op be-
momenten alle energie
lichaam haalt. Ook zijn
loot Sean Eadie, kampi-
ue sprint, heeft zich te-
pkken. Hij heeft last van
(blessure.
nps-Elysées
beveiligd
TjOngeveer 3200 Franse
Jizullen tijdens de slotrit
'"Ttonde van Frankrijk de
k-Elysées 'bewaken'. Op
mdste avenue van Parijs
Ut coureurs zondag hun
plometers van de ne-
)SI*Tour. De inzet van de
n perie is dit jaar ver-
Omdat er ter gelegen-
en het honderdjarig be-
va n de Ronde van Frank-
festiviteiten zijn geor-
d. Ook verwacht de po-
ee :r demonstraties zullen
nïden-
0
door Ad Pertijs
bordeaux - Nog iets meer dan
twintig kilometer waren er te rij
den en de kopgroep van tien
renners naderde de buitenwijken
van Bordeaux. Ter hoogte van
het vliegveld Merignac kwam
Wilfried Peeters met zijn ploeg
leiderswagen naast Servais Kna
ven rijden. 'Val aan op twintig
kilometer', gaf hij zijn renner
mee. De 32-jarige Nederlander is
echter geen coureur die zich ge
dwee laat sturen. Hij neemt de
raad van zijn bazen keurig ter
harte, maar denkt wel na voor
hij iets doet.
Wat waren de gedachten tij
dens een winnende vlucht van
een renner die al acht jaar ach
ter een Touretappe aan jaagt.
„Ik moest ze allemaal van me
afschudden, want in de sprint
ben ik kansloos. Vanaf twintig
kilometer is echter vrij ver. Je
gaat rekenen. Twintig kilome
ter, da's 25 minuten. Thuis tij
dens de training rijd ik ook vaak
genoeg van dat soort 'blokjes'
met een hoge hartslag. Ik moest
het dus aankunnen en ook vol
houden. Alleen moet je wel de
ruimte krijgen van de rest.
Daarom wachtte ik nog even
een paar kilometer op een goed
moment. Tot de wind gunstig
stond en het tempo even zakte.
Demarreren als de rest 54 per
uur rijdt heeft geen zin."
„Toen het tempo even zakte,
ben ik gegaan. Ik bleef lekker
rijden. Tijdens de finale van Pa-
rijs-Roubaix (die hij won in
2001, red.) leek het of ik 'de elf
'Papa heeft gewonnen'
Nastacha Knaven-Den Ouden
is heel wat gewend. „Niets zal
ooit opwegen tegen de span
ning en schoonheid van het
winnen van Pariis-Roubaix,
maar tijdens de laatste kilo
meters van vanmiddag schoot
ik toch echt weer in de stress",
vertelt ze over het moment
dat haar man op weg was naar
de winst in een Touretappe.
Nastascha zat op dat moment
thuis voor de televisie. „Met
nog twee kilometer te gaan
zag ik aan zijn gezicht dat hij
het zou gaan redden." De te
lefoon rinkelde ondertussen
onophoudelijk. „Ik werd er
compleet ziek van." Het was
de inleiding tot een hilarisch
misverstand. Vijf minuten na
de finish ging de telefoon an
dermaal over. Teambaas Pa
trick Lefevere probeerde Ser
vais Knaven door te verbinden
met zijn vrouw. Natascha: „Ik
kende dat nummer niet en
dacht: weer zo iemand die
even moet bellen. Laat maar
rinkelen. Ik neem pas weer op
als Servais zelf belt." Bij de
tweede poging van Lefevere
nam ze toch voor de zeker
heid de telefoon op en kreeg
de winnaar aan de lijn. „Het
was maar kort en later bleek
dat het ook nog opgenomen
werd voor de televisie."
Op de televisie had Knaven al
eerder contact gezocht met
zijn familie thuis. Op enkele
honderden meters zwaaide hij
lachend in de meerijdende ca
mera „Ik zwaaide naar Nata
scha en Britt." Die beelden
werden echter niet live uitge
zonden. Natascha „Ik dacht
eerst dat hij iemand herkende
in het publiek. Later zag ik tij
dens een herhaling dat hij
naar mij zwaaide. In slow-mo
tion nog wel." De bijna drieja
rige Britt was er trouwens niet
bij. „Nee, die zat bij oma tv te
kijken. Ze weet wel wat er aan
de hand is. 'Papa heeft ge
wonnen' zegt ze steeds. En
ook: 'Papa moest huilen'."
Later ging in huize Knaven de
kurk van de champagne. Be
zorgd door dorpsgenoot Erik
Dekker.
aan het ronddraaien was. Zo
moeizaam zag die solo er uit.
Nu reed ik ook echt op 'de elf.
Mijn enige angst in de achttien
kilometer was dat ik stil zou
vallen. Als dat uitbleef, konden
ze me niet meer terugpakken,
wist ik. De echte euforie komt
pas in de laatste honderden
meters. Dan weet je dat je gaat
winnen. Er reed een camera
naast me en ik zwaaide naar
mijn vrouw Natascha en mijn
dochter Britt. Het is allemaal
fantastisch mooi. Parijs-Rou-
baix blijft altijd mijn mooiste
zege, maar dit zit er dichter bij
dan ik had gedacht."
En zo werd Bordeaux gisteren
weer een beetje een Nederland
se stad. De stad aan de Garon
ne waar in het verleden ook
Dekkers (1952), Nolten (1953),
Faanhof (1954), Wagtmans
(1955), De Roo (1965), Karstens
(1976), TI Raleigh (1979), Priem
(1980), Oosterbosch (1983),
Raas (1984), Van Poppel (1988)
en Harmeling (1992) wonnen.
De volgende in het rijtje is een
renner, die talent, passie en
nuchterheid aan elkaar koppelt.
„Bordeaux is misschien wel een
extra motivatie geweest. Alpe
d'Huez is ook een Nederlandse
plaats, maar daar had ik die
motivatie dus niet. Ik denk dat
hier in het verleden veel Neder
landers hebben gewonnen om
dat het landschap hier Neder
lands is. De meesten van ons
kunnen dit soort parkoersen
Harmeling geeft 'stokje over1 aan Knaven
Net achter de fmishstreep waren de twee elkaar
in de armen gevallen. De laatste Nederlandse
winnaar in Bordeaux, Servais Knaven, en de
man die tot gisteren dat stickertje droeg, Rob
Harmeling. De Twent, winnaar in 1992, had „de
laatste kilometers met kippenvel op de armen
naar de televisieschermen gekeken." Harme
ling, met zijn vriend Youri Mulder naar Bor
deaux getogen, gunde Knaven de winst „Hij is
er al zo vaak dichtbij geweest. Dan verdien je
het op een dag", aldus de ex-renner die in de
nadagen van zijn carrière bij TVM nog met de
jonge prof Knaven had gereden. Knaven zelf
kon zich de winst van Harmeling nog herinne
ren. „De vond het daarom ook wel mooi hem
hier te ontmoeten. Wat ik dat jaar zelf deed?
Toen won ik Olympia's Tour bij de amateurs."
Harmeling was in 1992 de elfde Nederlander
die In Bordeaux een rit won. In de iaren vijftig
kreeg de havenstad de titel 'Nederlandse etap
peplaats' omdat viermaal op rij een Nederlan
der zegevierde. In 1952 opende Hans Dekkers
de reeks, Jan Nolten (1953), Henk Faanhof
(1954) en Wout Wagtmans (1955) volgden.
aan." Jarenlang joeg hij achter
een ritzege aan. Vier keer werd
hij in de eindsprint (van een
kopgroep) geklopt door een Ra-
bobankrenner: Van Bon, Wau-
ters, Dekker, Kroon. De zucht
naar wraak hield hem in de
Tour. Na de rit naar Toulouse
draaide hij echter een knop om,
de rit waarin hij de kopgroep
weer gemist had. „Ik rijd mijn
beste Tour ooit, maar ik maakte
vanaf dat moment van een rit
zege geen obsessie meer. Je
maakt je druk omdat iedereen
zegt dat je een Tourrit moet
pakken. Dat is niet goed."
Gisteren bij de start stond Kna
ven echter op scherp. Hij aar
zelde geen moment. Na 500
meter was hij weg met de
eerste, en naar later bleek ook
enige kopgroep van de dag. Ki
lometers lang moest de groep
van tien renner knokken om
meer dan dertig seconden
voorsprong te krijgen. „Dat was
het meest angstige moment van
de dag."
De rest was alleen maar mooi.
Er waren traantjes bij het eerste
tv-interview, maar daarna ook
al weer het overzicht op zijn le
ven. De internationale pers wil
de weten of hij na Parijs-Rou-
baix in een wak was gevallen.
„Welnee", zei Knaven. „Ik ben
geen renner die veel wint. Ik
pak wel mooie koersen. Ieder
een verwachtte bij mij na Pa-
rijs-Roubaix een soort Erik Dek
ker-effect. Iemand die plots
koersen gaat winnen. Ik ben
een ander soort renner. Con
stant rijdend, maar dat valt
minder op." De keurige Servais
kon het echter niet nalaten ui
ting te geven aan een lichte
frustratie. „Parijs-Roubaix zou
ik gewonnen hebben dankzij de
ploeg. Ik ben blij dat ik vandaag
heb laten zien het ook zonder
ploeggenoot in de kopgroep te
kunnen afinaken. Zo snoer je
iedereen toch een beetje de
mond."
Met een ritzege - kondigde hij
vooraf aan - kan hij met een ge
rust hart afscheid nemen van
de Tour, de ronde waarmee hij
sinds 1998 een haat-liefde ver
houding heeft. Lachend stelde
hij dat het na gisteren zo simpel
niet meer ligt. „Ik zeg nog niks,
maar de motivatie om de Tour
te rijden is na vandaag groter
geworden. Daar staat tegenover
dat ik ook nog een keer een
goed najaar wil rijden."
Servais Knaven zal ongetwijfeld
de juiste keuze maken. Hij zal
aanhoren wat de ploeg wil en
die mening mixen met zijn ei
gen gedachten. Net als gisteren
op weg naar Bordeaux.
etappe, Dax-Bordeaux: 1. KNA-
IUI) 181 kilometer in 3.54.23
US u), 2. Bossoni (Ita/VIN) 0.17, 3.
jp/FDJ), 4 VAN BON (NED/LOT), 5.
ta/SAE). 6. Garcia Acosta (Spa-
VO üttenberger (Oos/CSC), 8. Clain
DE GROOT (NED/RAB), 10. Par-
1.55. 11. McEwen (Aus/LOT)
735 (bel (Dui/TEL), 13 Cooke (Aus-
va shovd (Noo/CAG), 15. Guidi (Ita-
xnser (Oos/SAE), 17. Damien Na-
I), 18. Jean-Patrick Nazon (Fra-
^faohni (Ita/QUI), 20. Flickinger
0'Grady (Aus/CAG), 22. McGee
I. Casar (Fra/FDJ), 24. José Enri-
.«(Spa/KEL), 25. Aldag(Dui/TEL),
e K ii/BlA), 27. Ullrich (Oui/BIA), 28.
h it/USP). 29. De Clercq (Bel/LOT)
(Ita/FAS), 81. BOOGERD (NE-
er' 5 MOERENHOUT (NED/LOT),
e: Renier(Fra/BOU).
tste
ssement: 1. Armstrong (VSt/USP)
n Ullrich (Dui/BIA) 1.07, 3. Vino-
n i EL) 2.45, 4. Zubeldia (Spa/EUS)
oi, io (Spa/EUS) 5.25, 6. Hamilton
35, 7. Basso (Ita/FAS) 8.08, 8.
1- :AG) 11.12, 9. Mancebo (Spa-
eh( 10 Sastre (Spa/CSC) 16.12,
i,,cl (Rus/BAN) 17 09, 12. Totschmg
lusl .52, 13. lüttenberger (Oos/CSC)
H eltran (Spa/USP) 19.34, 15. Vi
n-at Ul> 22.00. 16. Laiseka (Spa/E-
7 Jaksche (Dui/ONC) 24.59.18.
111 c I0U) 26.50, 19. Rubiera
I i< 7 29, 20. Dufaux (Zwi/ALE)
aza (Spa/BIA) 40.57, 22. Garcia
',u BIA) 42.48, 23. Botsjarov
lge .34, 24. Lelli (lta/C0F) 45.48,
iet Por/ONC) 49.32, 26. Niermann
l„ r .29. 27. Astarloza (Spa/AG2R)
le 1 ioubert (Fra/JED) 1.00.50. 29.
iei( pa/AG2R) 1.01.17. 30. BOO-
,rtiefAB> 1 04.14, 100. DE GROOT
l 54.32, 123. KNAVEN (NED-
laeI6, 124 MOERENHOUT (NED-
llan5, 132. VAN BON (NED/LOT)
irel en 'aa,s,e 0e Clercq (Bel/LOT)
maénent: 1. Cooke (Aus) 169, 2.
„tJ) 163, 3. Zabel (Dui) 157, 4.
dU1> 146, 5. 0'Grady (Aus) 133, 6.
gert26. 8 De Groot (Ned) 99. 30.
ies.f3 Knaven 37.
lit' 1. Virenque (Fra) 324, 2 Du-
mel)7. 3. Armstrong (VSt) 168, 4.
LOjeé) 133, 5 Moreau (Fra) 132, 6.
30, 69. De Groot 4, 73. J
door Edward Swier
bordeaux - Het was gisteren
een heuglijke dag voor het Ne
derlandse wielrennen, met
liefst drie man in de kopgroep
en Servais Knaven als winnaar.
Maar bij Bram de Groot en Le
on van Bon was aan de streep
logischerwijs niets van vreugde
te bespeuren. Integendeel.
Bram de Groot snelde naar de
bus, commentaar geven wilde
hij het eerste uur liever niet. En
Leon van Bon had ook enkele
minuten eenzaamheid nodig
om de teleurstelling te verwer
ken. „Het was verstandiger om
niet gelijk iets te zeggen."
Van Bon baalde van de gemiste
kans. „Voor een vierde plaats
kom ik niet naar de Tour. Ik
ben hier om een rit te winnen.
Natuurlijk gun ik Servais het
succes ook. Als je er al zo vaak
dichtbij bent geweest, verdien
je het ooit eens te winnen.
Maar het had van mij niet van
daag hoeven zijn. Als ik nu had
gewonnen, had hij morgen de
beste mogen zijn."
Van Bon had onderweg nog wel
met zijn ex-ploegmaat gespro
ken. „We hadden de hele dag
de tijd. We waren het er over
eens dat er een Nederlander
moest winnen. Maar we reden
allebei om zelf te winnen. Af
spraken om niet achter elkaar
aan te rijden hebben we niet
gemaakt. Dat kan ook niet, het
gaat om een ritzege in de Tour.
Aan zo'n overwinning is zoveel
verbonden. Toen Servais ont
snapte, was het echter niet aan
mij om hem terug te gaan ha
len. Er zaten snellere mannen
in de groep, die hadden er meer
belang bij dat hij zou worden
ingelopen." Het gebeurde niet.
„Eén moment dacht ik dat we
het konden redden, toen ik met
Christophe Mengin en Bram de
Groot in de achtervolging ging.
Maar Servais reed hard. Te
hard."
Van Bon knokte zich over de Al
pen en de Pyreneeën. „Servais,
Bram en ik rijden die bergritten
met slechts één gedachte: dat er
later weer etappes als deze vol
gen. Ben je over de bergen dan
denk je niet in eerste instantie
dat je Parijs wilt halen, maar
mijmer je over een ontsnap
ping. Als op een dag als deze
dan de eerste stap lukt, je komt
voorop met een groepje en
kunt om de overwinning mee
doen, dan komt de klap wel
hard aan als de tweede stap
mislukt en je dus niet wint."
Bram de Groot reed vanaf de
streep in sneltreinvaart naar de
teambus, dook naar binnen en
kwam na een kwartiertje met
een gezicht als een oorwurm
naar buiten. Commentaar wilde
hij niet geven, de teleurstelling
was te groot. Op de fiets rich
ting het Mercure-hotel aan het
Lac reed hij alle opgekropte
woede en teleurstelling eruit.
Een uurtje later was De Groot
weer zichzelf. „Ik had de beste
benen van de hele Tour, maar
dit was een hele sterke kop
groep. Onderweg moest ik
maar denken aan wat ik vorige
week had gezegd. 'Derde in
Marseille, tweede in Toulouse,
dan blijft er maar één plek
over.' Toen we de laatste dertig
kilometer ingingen, werd ik
heel nerveus."
Zijn scenario had De Groot
klaar. „Op zo'n veertien kilome
ter van de streep zouden we
Bordeaux binnen rijden. Dan
nam het aantal rotondes en
bochtjes toe. Dat zou voor mij
het ideale moment zijn. Maar
ja...", baalde hij hardop. Kna
ven was juist daarvoor vertrok
ken. „Ik heb onderweg wel ge
zegd dat er toch zeker een Ne
derlander moest winnen. Maar
daarmee bedoelde ik natuurlijk
wel mezelf." Dat Knaven en
Van Bon het op een akkoordje
hadden gegooid - de twee zijn
meer dan goede collega's -, ge
loofde De Groot niet. „Als er
een Fransman of Spanjaard
wegrijdt, zal je in de achtervol
ging wat meer geven. Dat ze sa
men zouden spannen omdat ze
elkaar goed kennen, wil ik niet
geloven. Ook Leon wil zo'n rit
winnen."
Rabo-ploegleider Adri van Hou-
welingen kon de teleurstelling
van zijn pupil begrijpen. „Ik
ben nu ook meer teleurgesteld
dan na die twee eerste ontsnap
pingen van Bram. De eerste 160
kilometer, tot het moment dat
Servais Knaven wegsprong, heb
ik blijdschap gevoeld dat er drie
Leo van Bon baalt. Hij is slechts vierde geworden.
Foto: GPD/Wouter Borre
Nederlanders in de kopgroep
zaten, daarna was het gedaan
met die gevoelens. Al heb ik
wel, nog tijdens de koers, voor
de radio gezegd dat ik hoopte
dat er een Nederlander zou
winnen als Bram het niet
werd."
Van Houwelingen wilde niet
spreken van een misrekening
van zijn renner. Hij verweet De
Groot niks. „Er zaten bij die
tien man drie coureurs die al
eens een rit hebben gewonnen,
maar er nu ook naast grijpen.
Bram eindigt deze Tour al vier
keer bij de eerste tien. Terwijl er
tot gisteren nog geen een ande
re Nederlander in de toptien
was gefinisht. Daarvoor kim je
alleen maar bewondering en
waardering hebben." Geduld
hebben, vertrouwen dat het
ooit zijn dag wordt, dat is het
enige wat rest. „Dat heb ik
Bram verteld. Servais heeft er
zeven jaar voor moeten vech
ten. Ooit wordt aanvalslust be
loond."
De Groot: „Zo lang wil ik niet
wachten. Ik hoop echt dat het
eerder een keer lukt"
m.
r düfe ploegen: 1 Quick Step
Fdjeux.com 0.17, 3. Lotto, 4.
^j^jjlidis, 6. iBanesto.com, 9. Rabo-
lar «ement ploegen: 1. Team CSC
l Euskaltel 16.57, 3. iBanesto
"iPostal 23.52, 5. Team Bianchi
ilekom 1.34.40, 17. Rabobank
jongeren: 1 Cooke (Aus)
>hovd (Noo), 3. Flickinger (Fra)
I, 5. Chavanel (Fra), 6 Dumou-
jongeren: 1 Mentsjov
Astarloza 42.33, 3. Mercado
/OOr Chavanel 1.07.07, 5. Rogers
6. Kessler(Dui) 1.24.23.
bordeaux/gpd - Ter gelegenheid van het honderdjarig
jubileum van de Tour de France wordt een speciaal
klassement bijgehouden. Deze 'Prix de Centenaire'
gaat naar de coureur die in de zes etappeplaatsen van
de allereerste Tour (in 1903) de beste klasseringen
scoort. Hoewel Bram de Groot in de ritten naar Mar
seille, Toulouse én Bordeaux in de kopgroep zat, staat
hij slechts als elfde genoteerd.
Het gaat bij de Prix de Centenaire, anders dan bij het
algemeen klassement, niet om de eindtijden, maar om
de klasseringen.
Tegenover De Groots tweede, derde en negende plaats
staat ook een 114de plaats in Lyon. Voor de winnaar
van het klassement ligt in Parijs 100.000 euro klaar.
Er zijn nog twee ritten te gaan, de tijdrit naar Nantes en
de slotetappe in Parijs.
Overmorgen: Twintigste etappe
ViUe-d'Avray-Parijs
Het laatste monument is de
Champs Elysées. Tot 1975 lag de
enorme boulevard in hartje Pa
rijs er op de laatste zondag van
juli bij zoals iedere zondag van
het jaar. De Tour kwam door
gaans aan op de wielerbanen
van het Pare des Princes of Vin-
cennes. Maar vanaf '75 verhuisde
de aankomst van de Ronde van
Frankrijk naar de binnenstad en
maakte de krioelende en toete
rende automassa één dag plaats
voor de coureurs. Daarmee krijgt
de Tour ieder jaar weer een
waardig afscheid. Nog een laat
ste keer zetten alle renners aan
op de Champs Elysées. Harder
dan in Parijs zelf wordt zelden
gereden. Meestal eindigt de rit
in een massasprint. Maar soms
wordt de hele wielerwereld nog
op zijn kop gezet, zoals in 1989.
Baden Cooke leidt het klassement met 35 punten, voor
Damien Nazon en Fabrizio Guidi, die beiden 43 pun
ten hebben. Leon van Bon staat achtste met 74 punten,
Bram de Groot elfde.
Hij heeft 128 punten en kan de prijs vergeten. Was er
een klassement op tijd gemaakt, dan zou De Groot een
straatlengte voorsprong hebben gehad.
Ze lachten
hem uit bij
de start. Het
stuur dat hij
bij de tijdrit
naar Rennes
al had ge
bruikt, was
opnieuw gemonteerd. Een os-
senkopstuur noemden ze het in
de triatlonsport. Spaghettislier
ten werden het ook wel ge
noemd. Maar feit was dat Greg
Lemond met de noviteit wel de
Tour van 1989 op de ultieme
dag nog op zijn kop zette. De
Amerikaan, die het wielrennen
vernieuwde, zette in de slottijd-
rit naar de Champs Elysées een
achterstand van 48 seconden
op Laurent Fignon om in een
voordelige marge van 8 tellen.
Het duel is nu nog voer voor
menig discussie over stroomlij-
ning, aërodynamica en psycho
logie. Het paardenstaartje van
Fignon zou de Parijzenaar se
conden hebben gekost. Lem
ond, met calimerohelm, had
minder luchtweerstand. Het
stuur zorgde bovendien voor de
ideale houding, laag op de fiets.
Fignon had op die door hem zo
betreurde zondag bepaald geen
ideale houding. De Fransman
werd gehinderd door een
steenpuist. In 24,5 km lange
tijdrit maakte Lemond iedere
kilometer meer dan twee tellen
goed. Het was misschien wel te
danken aan zijn eigenwijsheid.
Tegen de zin van zijn mecanici
en Julien de Vriese in liet de
Amerikaan een voorblad met
liefst 55 tandjes monteren. En
hij koos ervoor onderweg geen
tussentijden door te krijgen.
Fignon wel. „Die is kapot ge
gaan aan die tussentijden. Hij
wilde wel harder, maar kon
niet. Alles deed pijn en dan
hoor je ook nog dat je terrein
verliest. Hij
blokkeerde",
aldus Lem
ond s toenma
lige ploeglei
der José de
Cauwer. „Eén
keer heb ik
wat tegen Greg
geroepen, na
een paar kilometer. Zodat hij
wist dat hij perfect bezig was.
Verder ben ik met de wagen
een eind bij hem vandaan ge
bleven, dat had hij graag. Greg
wou het liefste helemaal alleen
rijden."
Niemand genoot dat jaar echter
zo nadrukkelijk van de collec
tieve ereronde over de Champs
Elysées als de man die zo graag
alleen wilde rijden.
Edward Swier
Servais Knaven perst alles uit zijn lijf om zijn achtervolgers voor te blijven. Foto: EPA/Gero Breloer
