'Ik stond op punt van opgeven' TOUR DE FRANCE Maria rijdt mee op de bagagedrager Wachten was het enige juiste gebaar dat Jan kon maken TOUR Simeoni eist 100.C euro van Armstro Topzes ondergaat hematocriettest Lefevere begint nieuwe ploeg Jan Ullrich naar Stiphout Hondo naar Gerolsteiner Val Armstrong zonder gevolgen Jan Ullrich verklapt op rustdag zijn geheim gehouden ongemakken La Notre Dame des Cyclistes biedt bescherming voor coureurs en liefhebbers Bordeaux M0(NU)MENTEN 17e etappe 24 Juli 181 km Bordeaux 181kmi St. Symphorien ^^102km lore 86km 'Sabres 60km rMorcenx 40km FRANKRIJK Dax Zeventiende etappe, Dax - Bor deaux, 181 kilometer. De renners zijn weer terug op de vlakke wegen. Voor de meesten een grote opluchting. Dax was voor het eerst in 1951 aan komstplaats en niemand min der dan wijlen Wim van Est won toen de rit en mocht het geel aantrekken. In 2000 was de tour er voor het laatst. De Italiaan Bettini ging toen met de winst aan de haal. Specialiteit van Dax: jbie gras en armagnac. Bordeaux heeft bij de Neder landse wielervolgers ook een speciaal plekje. De Ronde van Frankrijk deed de wijnstad 77 keer aan in het verleden, te be ginnen bij de eerste versie in 1903. De Belg Tom Steels was de laatste winnaar in 1999. pau - Op de tweede rustdag van de Ronde van Frankrijk zijn de eerste zes renners in het alge meen klassement getest op de hematocrietwaarde in hun bloed. Leider Lance Armstrong, Jan Ullrich, Aleksander Vino- koerov, Haimar Zubeldia, Iban Mayo en Ivan Basso hadden geen van allen een waarde bo ven de 50. Dat gold ook voor hun overgebleven ploeggeno ten. Allen kregen toestemming de Ronde van Frankrijk te ver volgen. pau - Manager Patrick Lefevere heeft volgend jaar naast Quick- Step-Davitamon een tradeteam 2 onder zijn hoede: het Bodysol/Brustor team. Met de oprichting van het nieuwe team, dat deel zal uitmaken van de op een na hoogste klasse van het internationale wielrennen, verdwijnt de opleidingsploeg van Quick-Step. De twee Ne derlanders die daarvoor rijden, Arno Wallaard en Johnny Hoo- gerland, maken kans op een plaats in de nieuwe ploeg, meldde Lefevere. Ploegleider wordt oud-coureur Herman Frison. pau - Jan Ullrich zal na de Tour slechts één criterium in Neder land rijden. De Duitser komt volgende week dinsdag in actie in de Ronde van Stiphout. Lan ce Armstrong slaat Nederland over, hij rijdt na de Tour slechts enkele wedstrijden in Oosten rijk, Denemarken en Duitsland. Aleksander Vinokoerov komt voor de criteriums van Box meer en Roosendaal. De Acht van Chaam krijgt een heus Itali aans sprintersduel. Nadat eer der viervoudig ritwinnaar Ales- sandro Petacchi werd vastge legd, komt nu ook diens grote concurrent Mario Cipollini naar het dorp onder Breda. pau - De Duitse wielrenner Da- nilo Hondo verwisselt van ploeg. De sprinter verlaat aan het einde van het seizoen Tele kom en rijdt volgend jaar voor Gerolsteiner. De 29-jarige Hon do, in 2002 Duits kampioen, is bij Telekom tweede sprinter achter Erik Zabel. Bij Gerolstei ner wordt hij eerste man voor de massaspurt. Hondo won in 2001 twee etappes in de Ronde van Italië. pau - Lance Armstrong onder vond gisteren op de rustdag in de Ronde van Frankrijk weinig last van de gevolgen van zijn val, een dag eerder in de klim naar Luz-Ardiden. „Hij is ont waakt met dezelfde pijn als gis teravond, dat is een goed te ken", zei zijn ploegleider Johan Bruyneel in Pau. Armstrong ging maandag onderuit nadat hij met zijn stuur in een tasje van een toeschouwer was ge haakt. lTLance schrok toen hij gisteravond de tv-beelden zag. Het had veel erger kunnen aflo pen, realiseerde hij zich. Maar omdat zijn dij en elleboog van daag niet pijnlijker waren dan gisteren, concluderen we dat het een lichte crash is geweest." nijmegen/gpd - Voor Roger Decock was het een abc'tje. De Belgische wielrenner reed op 17 juli 1951 niet door toen hij zijn Nederland se collega Wim van Est tijdens de afdaling van de beruchte Col d'Aubisque in een ravijn zag tuimelen. Hij stopte. Decock sloeg alarm, keek even naar de geslaagde reddingsoperatie en vervolgde pas daarna de dertiende etappe van de Tour de France. 'Roger achtte zijn prestatie van minder belang dan het welzijn van een collega', zo werd de Belg later gepre- De val van Lance Armstrong, maandag in de vijftiende etappe van de Ronde van Frankrijk, was natuurlijk lang niet zo erg als die van Van Est. Maar net als Decock koos ook Jan Ullrich voor de sportieve weg: niet doorrijden maar wachten tot de koploper weer aansloot in de groep. „Dat was het enige gebaar dat Jan Ull rich kon maken", zegt Henri van der Aat van sportmarketingbureau Trefpunt. In zijn ogen had de Duitse wielrenner een slechte zet gedaan als hij gewoon hard was doorgereden. „De mensen zouden zeggen: 'Wat is die Ullrich onsportief. Zijn marke- tingwaarde zou dalen. Maar daar was Ullrich zich volgens mij niet van bewust. Renners denken niet aan commerciële belangen als ze een berg op fietsen." Armstrong wachtte twee jaar geleden ook toen Ullrich tijdens een afdaling over de vangrail dook. Toen had de Amerikaan een grote voorsprong, nu is de strijd om de eind zege een secondenspel. Misschien verloor Ullrich met zijn sportieve houding wel de Tour, want Armstrong won de etappe en ver grootte zo zijn voorsprong. Enkele oud-renners snappen weinig van de solidariteitsactie van Ullrich. Erik Breukink, als commentator van de NOS aanwezig bij de Tour, ziet een valpartij als risico van het vak en vergelijkt het met een keepersfout in het voetbal. Een andere oud-coureur, Teun van Vliet, denkt er anders over: „Ullrich was spor tief, zoals het hoort. Het is een vorm van net heid. Je slacht elkaar niet af door middel van een valpartij." Marketingdeskundige Van der Aat vindt dat Ullrich geroemd zou moeten worden d int-c zijn sponsor Bianchi. „De sponsor moi an T< zijn met zo'n geste. Als Ullrich was doo Van den, dan had er wat mij betreft een rou >r de vertentie in de krant kunnen verschijnt Spor zou ik als sponsor een grote felicitatie i De p klanten laten plaatsen. Want Ullrichs a eigei een signaal naar de buitenwereld dat n ïgen bepaalde dingen onderling oplossen. i voo de toekomst een gek komt die Armstro e ein zijn fiets duwt, gaat het peloton meteei or ee staan, daar ben ik van overtuigd." b en Op de laatste rustdag van de Tour traint Jan Ullrich in Pau met zijn ploeggenoten van Bianchi. Foto: AFP/Paolo Cocco door Ad Pertijs De tweede rustdag in de Tour de France was gisteren voor Lance Armstrong en zijn uitdager Jan Ullrich een dag van bijkomen. Even op adem komen na de waanzinnig spannende etappe van maandag, maar vooral ook een moment van rust in een Tour vol met fysieke obstakels. pau - Jan Ullrich genoot zicht baar. Op het overvolle terras van het Novotel van Pau was de pers even massaal uitgerukt als in zijn hoogtijdagen van 1997 en 1998 om te vernemen hoe de Duitser zich voelt. „Ik ben vooral blij dat ik hier nog ben", zei de kopman van Bianchi tus sen alle vragen over zijn kansen op de eindzege door. Een opvallend ontspannen en open Ullrich liet weten dat Lan ce Armstrong niet de enige ren ner is die deze Tour kampte met fysieke problemen. „Ik heb zelfs op het punt gestaan af te stappen. Dat was in de etappe na de ploegentijdrit. Ik had de nacht ervoor koorts gekregen en toen daar in de koers maag problemen bij kwamen heb ik op een gegeven moment tegen Rudy Pevenage gezegd: 'het is voorbij'. Rudy zei: we gaan nog een keer bij de koersdokter langs. Die heeft me wat gegeven en ik had zoiets van: ik rijd net zo lang door tot ik omval. Ik be sefte ondertussen dondersgoed dat ik een groot risico nam. Met koorts fietsen kan een hartpro bleem veroorzaken." Die etappe op weg naar Nevers liet ook de dagen erna zijn spo ren na. „Ik had er vooral last van op Alpe d'Huez." Ullrich verloor die dag bijna anderhal ve minuut op Armstrong. Een verlies dat Bianchi nu graag voor lief neemt Na afloop van de persconferentie vertelde Rudy Pevenage in een hoekje van de tuin over zijn grootste moment van angst in deze Tour. „Het was die nacht na de ploegentijdrit. Ik lag al op bed toen Jan me om half een belde. 'Ik heb koortsrillingen en het koude zweet breekt me uit', zei hij. 'Wat moet ik doen?' Ik heb die nacht bange uren beleefd. Bij de start was de koorts weg, maar de eerste 80 kilometer heb ik heel stilletjes in de auto gezeten. Van allerlei gedachten gingen er door me heen. Ik vreesde voor het voortbestaan van de ploeg. Want, als Jan zou afstappen, wat zou er dan met het team gebeuren?" Pevenage stuurde Tobias Stein- hauser langs bij de koersdokter. Niet Ullrich zelf. „Je laat de concurrentie liefst niet weten dat er een probleem is." Ach teraf denkt Pevenage dat Ull rich te diep is gegaan in de ploegentijdrit. Aan de andere kant van de stad kwam Lance Armstrong giste ren een beetje bij in zijn hotel, het Mercure. Daar geen pers conferentie, wel twee ploeglei ders die open stonden voor vra gen. Assistent-ploegleider Dirk Demol las pas later in de kran ten dat Ullrich die bewuste rit maagproblemen had gehad. „Gemerkt hebben we die dag niets. Ook wij zouden Lance niet zelf naar de dokter hebben gestuurd. Je wilt niet laten mer ken dat je kwetsbaar bent." Zelf moest men in het kamp van Armstrong ook alle zeilen bijzetten om de diverse kwalen de kop in de drukken. Demol: „Het begon met de val in de Dauphiné Libéré. Lance kreeg antibiotica toegediend en daar op volgden maagproblemen. Drie dagen voor de proloog had hij nog diarree. We hebben er alles aangedaan om dat verbor gen te houden voor de buiten wereld." Met die diarree hield het niet op. Demol: „Achteraf bleek dat hij met een aanlopend wiel Al pe d'Huez is opgereden. Een gevolg van een val met Heras op de Lautaret. Daarna volgde de uitdroging in de tijdrit. Vol gens mij een probleem op zich. De hitte van de dagen ervoor had er weinig mee te maken. Die dag moest en zou het ge beuren, vond Lance. 's Mor- Duitser gelooft nog in eindzege Tour Jan Ullrich is nog altijd gebrand op de eindzege van de Ron de van Frankrijk. „Ik ben 'heiss' geworden", zei hij gisteren tijdens een persconferentie, waarbij de kopman van Bianchi ontspannen voor- en achteruit keek. De eerste vraag die op ieders lippen brandde luidde: 'Geloof je nog in de eindzege'. Ullrich antwoordde volmondig 'ja'. „Met een verschil van slechts één minuut is op dit moment alles nog mogelijk." Hoe denkt hij een en ander te gaan aanpakken? „Iedere dag moet je proberen geen tijd te verliezen en te zoeken naar mogelijkheden om winst te pakken. Als ik zie dat Lance een mindere dag heeft, zal ik aanvallen." De druk ligt volgens Ullrich niet bij hem. „Nee, die ligt bij Lance Armstrong. Hij moét de Tour winnen. Ik kan hem nog winnen." De tijdrit lijkt de meest voor de hand liggende plaats om tijd terug te nemen. „Je moet altijd realistisch blijven. Een minuut terug pakken in de tijdrit is veel. Maar, deze Tour heeft zijn eigen wetten. De ene dag win je tijd. De andere dag verlies je tijd. Het is ons allemaal al overkomen." gens had hij al warm gereden bij een temperatuur van 35 gra den. 's Middags deed hij de warming-up op de hometrainer bij bijna 40 graden. Ik zag het water van zijn lijf af gutsen. Hij dronk te weinig. Ook de dag er voor had hij al te weinig ge dronken om voorbereid te zijn op die hitte. Het gevolg was dat hij na twee kilometer al een droge mond had. Het half ge vulde bidonnetje dat hij altijd bij zich had, hielp er niet meer aan." Armstrong warmde zich die dag overigens op onder en kele ventilatoren. Ploegleider Johan Bruyneel geeft aan die dingen voorlopig niet meer te gebruiken. „Ze zorgden niet di rect voor de uitdroging, maar vanwege het aangename gevoel dat ze gaven, besefte Lance niet dat hij moest drinken." De mindere dag op. Plateau de Bonascre is een rechtstreeks ge volg geweest van die uitdro ging. De etappe erop hetstelde Armstrong zich echter al weer. Demol: „De nood is bij ons nooit zo hoog geweest als bij Ullrich. Ons angstigste moment was de val op Luz-Ardiden. Vol op zijn heup. Dan denk je: 'Het zal niet waar zijn. Alles is voor bij.' De gretigheid waarmee hij op zijn fietst stapte, stelde ons echter weer gerust. Pas aan de finish kwamen we er achter dat het achterste gedeelte van het kader van de fiets zo ver ge scheurd was, dat het nog maar met een centimeter vast zat. Dan besef je nog maar eens hoeveel geluk we hebben gehad die dag." door Edward Swier la bastide d'armagnac - Verwacht geen vermanend woord van de pastoor als je 'La Notre Dame des Cyclistes' in korte broek en mouwloos shirt betreedt. Na tuurlijk, het is een katholieke kerk. Maar in het kapelletje in La Bastide d'Armag- nac draait het om de wielersport. En die bedrijfje nu eenmaal niet per se met be dekte schouders en knieën. Maria, in steen vereeuwigd, verwelkomt de bezoeker die genietend van de rust dag in de Tour de France even de alle daagse hectiek is ontvlucht. Midden tus sen de maïsvelden en de befaamde wijngaarden in de Armagnac is er alle tijd voor bezinning. De Heilige Maagd spreekt er - via een gebeiteld opschrift - haar zegen uit over alle wielrenners, coureurs én liefhebbers, ter wereld. In de kapel uit de elfde eeuw, gebouwd op resten van een Gallo-Romaans ge bouwtje uit de tweede eeuw, danken zij op hun beurt de hogere macht voor be scherming. Honderden wielertruien van bedevaartgangers en wielertoeristen val len direct op, maar wie zijn ogen goed de kost geeft, valt pas echt van de ene verbazing in de andere. Bidons uit de Tour van 1920, vooroorlogse fietsen, duizenden medailles en foto's, alles heeft een plek gekregen. Studente Eve du Jean, die in de zomermaanden als bijverdienste de kerk opent van 9 tot 12 in de morgen en van 3 tot 6 in de mid dag, verkoopt ansichten en stickers. Schuilend voor een regenbui kreeg pas toor Joseph Massie op 22 augustus 1958 een ingeving. Het kleine kerkje, dat toen al zelden gebruikt werd voor diensten, zou - naar Italiaans voorbeeld - een be devaartsoord moeten worden voor cou reurs. In Lombardije was er al één (Ma donna del Ghisallo), de kapel van Géou diende de tweede te worden. Massie had al sinds zijn vijfde, de leef tijd waarop hij een fiets kreeg, een grote passie: wielrennen. Dat veranderde niet toen Massie pastoor werd. Een halfjaar na zijn brainwave was het al zover. Met instemming van Paus Johannes de 23ste werd op 18 mei 1959 een inauguratie- dienst gehouden. Sindsdien wordt er ie der jaar op Pinkstermaandag een dienst gehouden en vinden vele duizenden hun weg naar La Bastide d'Armagnac. Bedevaartgangers op weg naar Santiago de Compostella maken van harte een omweggetje, vakantiegangers nemen het op in hun ritjes door de charmante provincie Les Landes. Sommigen komen er zelfs levend én dood. Voor Luis Ocana, Tourwinnaar in 1973, speelde La Notre Dame des Cyclistes een belangrijke rol in zijn bewogen le ven. De Spanjaard, op zijn twaalfde met zijn ouders naar het Franse Mont-de- Marsan verhuisd, trouwde er in 1968 In het kerkje La Notre Dame des Cyclis tes, waar de wielersport wordt geëerd en beschermd, hangen tientallen shirts van grote wielerhelden. Foto: GPD/Wouter Borre met Josiane. Amper 26 jaar later werd er een uitvaartplechtigheid gehouden. Voor Ocana, die zich op zijn boerderij in Caupenne d'Armagnac door het hoofd had geschoten. Zijn vrouw, die er aan vankelijk van verdacht werd Ocana te hebben vermoord omdat hij een nieuwe vriendin had, komt nog regelmatig in het kerkje. Voor troost. Mijmerend staat ze dan voor zijn truien, de Spaanse kampioenstrui uit 1968, de gele trui van 1973 en het tricot dat herinnert aan zijn Vuelta-zege in 1970. Dit jaar is er een ander 'herdenkingste ken' bijgekomen, een glas-in-lood- raam. Oud-coureur Henry Anglade ont wierp er vijf. Ook de legendarische twee gevechten Coppi-Bartali en Anquetil- Poulidor vereeuwigde hij in glas. Het daglicht in de kerk is dankzij de kleurrij ke vensters tot een minimum beperkt. Een voorwaarde om de honderden shirts niet (nog meer) van kleur te doen verschieten. Massie verzamelde truien van tientallen beroemdheden, na zijn overlijden in 1999 zette Michel Busquet het werk voort. Tom Simpson, André Darrigade, Jacques Anquetil, Charly Gaul, Fefice Gi- mondi, Greg Lemond, Jean Stablinski, Bernard Hinault, Eddy Merckx, Miguel Indurain en Johan Museeuw gaven een of meer truien. Ook Nederlandse cory feeën, Jan Raas en Joop Zoetemelk, ble ven niet achter. Er hangen in La Notre Dame des Cyclistes al met al meer gele truien dan in de Tour van 2003 zijn uit gereikt. Richard Virenque - ook doping- zondaars worden dus door Maria om armd - gaf, onvermijdelijk natuurlijk, een bolletjestrui. Het meest recente pronkstuk hangt bij de ingang: een gele trui van Lance Armstrong. Verderop hangen ook tricots van gewone sterve lingen. Nora en Wim Palm uit Zwolle stonden een shirt van RTV Steenwijk af. Voor 1,50 euro kunnen bezoekers een kaars opsteken. Opdat Maria, de Notre Dame des Cyclistes, bij de komende fietstochtjes altijd met je meerijdt. latina/rtr - De Italiaanse wiel renner Filippo Simeoni eist 100.000 euro schadevergoeding van viervoudig Tourwinnaar Lance Armstrong wegens laster. De Amerikaan heeft smadelijke opmerkingen geplaatst in een interview met de Franse krant Le Monde. Armstrong noemde Simeoni „leugenaar". De advocaten hebben op 11 juli een officiële klacht gedepo neerd in Simeoni's woonplaats Latina (bij Rome) en ook bij de rechtbank in Parijs. Armstrong viel in april uit naar Simeoni na diens getuigenverklaringen in het proces van dr. Michele Fer rari, persoonlijke coach van de Texaanse coureur. Ferrari werd beschuldigd van sportieve frau de en illegale praktijken als apotheker. „Wij eisen een symbolisch be drag van 100.000 euro", ver klaarde een van de advocaten, „het gaat ons niet om het geld. Wel willen wij Armstrong te- PSVi genhouden dat hij ni etl- leugens over Filippo iorde vertelt." Armstrong, die straf zijn vijfde Tourzege 0| Iroeg voor de aankomst in I i de de hoogte worden ges reikt de juridisch actie tegen „Hij zal zich daarna het/ 1) en rechtbank moeten ven en (4 den", aldus Filippo [ion* van het Domina Vacan irme dat niet in deze Tour ae ïseei Simeoni, prof sinds 19 seerde Armstrong ever f ridische bijstand te zo hij in Italië voor de piJg moet verschijnen. „Ik zet deze zaak tot 1 gen - door. Hij heeft mij voi FC C naar uitgemaakt. In he rukt proces was het mijn igs a burger om de waarheii ifort ken. Ik ben daarna gesi )e sh wielrenner en in het irtwi onteerd. Ik verdien hel ïinge door Armstrong voor li ers d te worden uitgemaakt.' j mo m; jk ni laai lidc Lance Armstrong: aangeklaagd door collega-wielrenner Simi Foto: Reuters/Eric Gaillard Morgen: Zeventiende etappe Dax-Bordeauxft gi Mini? De Nederlandse Tourstad. Zo noemen ze Bordeaux. Maar ei genlijk is het nonsens. Want van de 77 keer dat de Ronde van Frankrijk in de havenstad arri veerde, was er liefst 22 maal een Belgische winnaar. Ook nog eens 21 keer was een Fransman de sterkste. Met 11 overwinningen is Nederland wel een goede derde. Louter toeval? Of zijn er hogere machten in het spel? Dat was de vraag toen in 1955 Wout Wagt- mans de rit naar Bor deaux won. Hij was im mers al de vierde Nederlander op rij die er de winst pakte, na Hans Dekkers (1952), Jan Nol ten (1953) en Henk Faanhof in 1954. Leo van der Pluym had in 1956 de vijfde Hollander kun nen zijn, maar hij liet zich ver rassen. De Fransman Roger Hassendorfer had kilometers lang in zijn wiel zitten sterven, maar bleek bij het oprijden van de wielerbaan in Bordeaux he lemaal niet zo kapot als hij had gesuggereérd. Misschien, ja misschien als Van der Pluym had gewonnen, dan was de magie compleet ge weest. Dan was Bordeaux een Nederlandse stad gebleven. Maar nu werd deze weer van de Fransen, en de Belgen. Al wonnen nadien nog iPe e landgenoten: Jo de Roof1^5 Gerben Karstens in 1976van Priem in 1980. En dan BF> Oosterbosch, in 1983, J^son in 1984 en Jean-Paul vafhoi pel in 1988. Rob Harmepde de laatste, in 1992. Tocfioca elf jaar terug. Maar jaarf r'° denkt iedere wielerkeniiansf zeker te weten: vandaag3 weg naar Bordeaux, korf1 iets speciaals boven bij pde derlandse coureurs. Vergeef maar! j(~ Paul pel de» niks. is wim deauxv mij niej| 1 aal. Er lU altijd wel iets, dat weet j wel. Maar dat was meer die etappe voor sprintei de laatste kans voor de eën was, of - als we de kant op reden - een ste kansen voor Parijs." Faanhof sprak van to ei was natuurlijk blij met maar er waren int' der momenten in de Trf11111 Bij Harmeling was het jj moment opgekomen diwa' Bordeaux afkoerste, dePP3 met 'zoveel' Hollandse P3*3' „Pas na afloop kreeg r winning iets magisch. ben we het ook gevierd) lekkere wijn." Edward Swier

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 18