putch Open, dat
ilijjft Van Eijsden
SPORT
iouness heeft uitstraling en klasse' Ulihrach eist schadevergoeding van ATP
S5
ernooidirecteur keert voor één jaar terug
«Jtt Emerton verlaat Feyenoord met gemengde gevoelens
maandag 14 juli 2003
Martijn van Beeten
OOI
loze nachten had Piet van
O n er niet van. Maar hij
izich zeven maanden zor-
emaakt over de toekomst
e Dutch Open. Geen hoofd-
i). <$or, een gapend gat in de
- ting. Met kunst- en vlieg-
probeerde de toernooidi-
pen ir de eindjes aan elkaar te
>0 .n. Tot vlak voor het evene-
;de die geldschieter toch nog
lain i. Een bedreigd toernooi,
andaag is begonnen, heeft
EU lucht.
...J
ifoort - De Dutch Open,
kr Van Eijsden. Een familie-
iioi jf. Vorig jaar gaf Piet van
n6a< -n het stokje over aan
nzoon Marcus Lightfoot.
die hield het na één edi-
je eerste in Amersfoort,
iaii voor gezien. Piet van Eijs-
terug, voor één jaar.
ienjunt de Hilversummer het
v.'Doi, met dochter Wendy
wets als rechterhand,
zijn opvolg(st)er wil Piet
[ijsden nog niets zeggen,
de keuze ligt voor de
Gul „De Dutch Open blijft in
n ral binnen de familie."
"k ran Eijsden zit weer wat
rh&. er, blaast de sigaretten-
L ets kalmer uit. Al is hij ge-
ara De zorgen zijn verdwe-
oni naar het werk stapelt zich
de aanloop naar de twee-
itch Open. „Vier jaar lang
me niet meer bemoeid
e infrastructuur en het is
De ingwekkend hoe snel je
unl irleert. Bovendien heb ik
nei kke dat ik zo a-technisch
•em t ben. ISDN, straalverbin-
naai, het zegt me allemaal
imooi-directeur moest de
afgelopen maanden schrapen,
meer dan ooit. Zonder hoofd
sponsor had Van Eijsden
Sportsmanagement de begro
ting niet rond kunnen krijgen.
Veel VIP-loges zijn nog niet ver
kocht, omdat het toernooi dit
jaar in de bouwvak valt. „We
hebben fors moeten bezuini
gen. In Amersfoort is zoveel be
drijvigheid en het geld is er echt
wel. Maar iedereen blijft erop
zitten, uit angst voor nog slech
tere economische tijden. We
hebben wel honderd bedrijven
benaderd voor een loge of een
reclamebord. Maar ja, ze moe
ten reserves hebben."
Die reserves mist de Dutch
Open. Zelfs met hoofdsponsor
zijn de gaten nog niet helemaal
gedicht. „We hebben ontzet
tend moeten bezuinigen, zijn
daar heel creatief in geweest.
We hadden vorig jaar zestien
chauffeurs, die allemaal goed
werden betaald. Nu zijn we de
straat op gegaan, hebben we
vutters en AOW'ers benaderd.
Die worden niet betaald, maar
krijgen bijvoorbeeld elke dag
twee kaarten. Kan prima, want
zelfs als het op een dag uitver
kocht is, blijven stoelen onbe
zet"
Het vertrek van Lightfoot, die
aan een mba-studie op Nyenro-
de is begonnen, kwam als een
schok voor Van Eijsden. „Het is
toch je schoonzoon. Maar hij
zag zichzelf niet een leven lang
toernooidirecteur zijn. Je moest
eens weten hoeveel telefoontjes
ik daarna heb gehad. Iedereen
dacht die job wel aan te kun
nen."
Onmogelijk, bezweert Van Eijs
den. „Wij doen alles zelf en
daar is in Rotterdam en Rosma
len geen sprake van. Wereld
wijd heb je 85 tot 90 ATP-toer-
nooien en bij vier of vijf is de
directeur ook eigenaar van het
evenement. Ahoy" heeft de
rechten van het toernooi in
Rotterdam, het Autotron en de
KNLTB die van Rosmalen. Vaak
zijn de evenementen ook in
handen van managementbu
reaus. Dan kun je een stootje
hebben, is een slecht jaar niet
meteen funest. Wij hadden dit
jaar toch echt problemen."
Aan opgeven denkt Van Eijsden
niet. „Ook omdat het meteen
het einde zou betekenen van
het bedrijf. En ik moet mijn fa
milie toch aan het werk hou
den. Vaak genoeg ben ik bena
derd door managementbureaus
die de rechten wilden kopen.
Dan zouden ze elders in Euro
pa een toernooi kunnen neer
zetten. Een paar jaar terug, toen
we nog op Amstelpark zaten,
heb ik er serieus over nage
dacht. Er lag een indrukwek
kend bod. Nu is het geen optie,
omdat de aanbiedingen nog
niet de helft zijn van toen."
De nieuwe hoofdsponsor heeft
een contract getekend voor een
jaar, er is een optie voor volgen
de jaren. „Wordt die optie ge
licht," zegt Van Eijsden, „dan
zijn we uit de problemen. An
ders beginnen we weer van
voor af aan. Maar wij zijn niet
de enigen met moeilijkheden.
In Duitsland hebben de toer
nooien het ontzettend lastig, de
Zuid-Amerikaanse markt ligt op
z'n gat."
Dat merkt het toernooi, dat
merken de tennissers. „Iemand
als Juan Carlos Ferrero is voor
ons niet te halen. Die vraagt
250.000 euro. Onmogelijk. Met
Albert Costa hebben we nog
wel contact gehad, maar die
Piet van Eijsden: „Vier jaar lang had ik me niet meer bemoeid met de infrastructuur en het is verbazingwekkend hoe snel je dat verleert. Bovendien heb ik de makke dat ik zo a-
technisch als wat ben. ISDN, straalverbindingen, het zegt me allemaal niets." Foto: GPD/Anouk Hebing
vroeg everieens te veel. We had
den ook niet de financiële
ruimte om op de wildcards een
topper binnen te halen. Nor
maal gesproken worden we in
december al plat gebeld door
managers, die hun spelers wil
len slijten. Nu belden ze pas in
maart of april. Zij wisten ook
wel hoe de vork in de steel zat.
Schraalnans is keukenmeester,
we hebben amper iets te bie
den. De startgelden die we nu
betalen zijn nog geen achtste
deel van vorig jaar. Een klein
bedrag, een extra hotelkamer,
dan houdt het op."
Piet van Eijsden, decennialang
is hij al het gezicht van de
Dutch Open. Begonnen in een
tijd dat je nog rechtstreeks on
derhandelde met tennissers en
sponsors, nu aanbeland in een
tijdperk van managers en com
merciële directeuren. „Het is
moeilijker geworden voor me.
Ik ben iemand die voor hon
derd procent eerlijk is en nog
nooit iemand voor een dubbel
tje heeft genaaid. Nu maakte ik
mee dat Sebastien Grosjean, die
een paar jaar terug veel start-
geld bij ons kreeg, zich er in de
eerste ronde uit liet slaan. En
vertrok zonder gedag te zeggen.
Die komt er echt niet meer in.
Of bedrijven die een sponsorlo-
ge hebben en niet betalen,
waardoor we zelfs advocaten
moeten inschakelen om ons
geld te krijgen. Constant op je
hoede moeten zijn, daar heb ik
het moeilijk mee."
Vrezen voor de toekomst doet
Van Eijsden niet. „Tennis is hot
in Nederland, zeker door de fi
naleplaats van Martin Verkerk
op Roland Garros. Voor ons is
het wachten op betere econo
mische tijden, op een beter ge
plande bouwvakvakantie. Ik
ben een positief ingesteld
mens, geloof altijd dat het wel
goed zal komen. Natuurlijk had
het dit jaar mis kunnen gaan,
dat dreigde best. Hadden we
misschien naar de bank gemoe
ten voor een lening. Maar met
een noodscenario hebben we
nooit rekening gehouden."
Tsjechische tennisser begint helemaal opnieuw na onterechte dopingstraf
Aarcel van der Kraan
- Zijn laatste wed-
roor Feyenoord is er niet
ét maar tegen Dirk Kuijt
flen. Brett Emerton stond
jgialve maand geleden in
l(P in zijn eerste bekerfina-
jaar eerder keek hij toe
eindstrijd om de UEFA
tegen Dirk Kuijt met het
ende Utrecht moest hij
hirig maand afleggen. Het
e eteen zijn laatste optre-
een rood-wit shirt,
istraliër stapte donder-
en>ptend de kleedkamer van
lord binnen om van de
se aanwinst Kuijt en zijn
Ws ploeggenoten meteen
5j fscheid te nemen. Want
n kwam de mannen
g® het nieuws vertellen over
(6i ansfer naar Blackburn
erdi
itsback van Feyenoord
Engeland eindelijk zijn
in "^koesterde wens in ver
gaan. Hij heeft er een
g, lucratief contract gete
kend. Vanaf de dag dat Emer
ton Australië verliet voor een
avontuur in Rotterdam-Zuid,
wist hij dat hij na een paar jaar
naar de Premiership zou willen
overstappen.
Leeds United, Newcastle Uni
ted, Liverpool, Arsenal, Midd
lesbrough, Tottenham Hotspur
en Aston Villa dongen allemaal
naar zijn gunsten. Het werd
Blackbum Rovers.
Tot het laatste moment heb
ben clubs geprobeerd je bin
nen te halen.
Emerton, die zijn salaris gaat
verdubbelen: „Mopt. Op weg
naar Blackbum ben ik nog ge
beld. Er zijn verschillende po
gingen gedaan om mij van ge
dachten te doen veranderen.
Maar ik had mijn woord gege
ven en dat is voor mij veel
waard. Ik was al te ver in onder
handeling met de mensen van
Blackbum Rovers om de boel
nog te laten klappen."
Leg toch eens uit waarom je
nu naar een club in het noord
westen van Engeland gaat.
Emerton: „Ik wilde niet nog
zo'n zomer als vorig jaar. Medio
2002 zag het er naar uit dat ik
naar Leeds zou gaan, maar dat
is toen niet doorgegaan. Vervol
gens brak er een vrij hectische
tijd aan, de transfermarkt stort
te in elkaar en het werd duide
lijk dat ik nog een tijdje bij Fey
enoord zou blijven. Helemaal
geen probleem, want ik kreeg
het hier steeds beter naar mijn
zin. Deze zomer kwam Graeme
Souness, de manager van
Blackbum, bij mij terug. Hij
deed een paar jaar geleden ook
al een bod op mij. Dat weet nie
mand, maar dat is toen door
Feyenoord afgewezen. Bij Sou
ness heb ik een uitstekend ge
voel gekregen. Hij heeft me ver
teld over de plannen en de am
bities van de club. Het ziet er
allemaal goed uit."
Maar Souness is een keiharde
manager, zeggen ze. Jij bent
zijn tegenpool.
:on in zijn laatste wedstrijd voor Feyenoord. De bekerfinale tegen FC Utrecht. Foto: Reuters.
Emerton: „Ik heb de afgelopen
twee dagen heel veel tijd met
hem doorgebracht. We hebben
over heel veel dingen gespro
ken en ik vind hem een man
me: uitstraling en klasse. Hij
weet wat hij wil, hij heeft goede
ideeën over voetbal en hij heeft
voor mij een belangrijke rol in
gedachten. Ik heb me niet ver
veeld."
Ga je nu opgelucht of met een
zwaar gemoed weg bij Feyen
oord?
Emerton: „Met gemengde ge
voelens. Aan een kant ben ik
"happy' dat ik een grote transfer
naar Engeland heb afgedwon
gen. Het zijn toch weer span
nende dagen geworden. Vorige
week zondag zat ik nog in het
vliegtuig van Australië naar
Londen. Vervolgens ben je uren
en dagen in onderhandeling
over allerlei details. Zelfs nu zit
ik nog te wachten op de werk
en verblijfsvergunning, die ik
als Australiër in Engeland nodig
heb. Je moet aan allerlei eisen
en voorwaarden voldoen.
Maar ik vind het natuurlijk toch
ook heel zwaar om deze prach
tige club achter te laten. Ik heb
me bij Feyenoord pas echt in
de kijker kunnen spelen in Eu
ropa. Ik heb nieuwe vrienden
ontmoet en heel veel meege
maakt. Een uur geleden belde
Shinji Ono me nog op. Die wil
de weten hoe het met mij was,
omdat hij me een tijd niet had
gezien. Hij is een van mijn bes
te vrienden geworden. Ik vind
het erg dat hij zo aan het tob
ben is met zijn enkel. Hij zal
voorlopig niet spelen. Maar die
jongen is dus wel weer hartstik
ke blij voor mij."
De bekerfinale had eigenlijk je
hoogtepunt moeten worden?
Emerton: „Op finales rust bij
mij een vloek, denk ik. Ik heb in
de UEFA Cup fantastische wed
strijden met Feyenoord ge
speeld. In de competitie heb ik
ook genoten van de toppers te
gen Ajax en PSV. Maar ik baalde
natuurlijk van die gemiste
UEFA Cup-finale, omdat een
grensrechter me vertelde dat ik
een bal goed moest leggen. Dan
komt de Amstel Cup-finale te
gen Utrecht in de eigen Kuip en
denk je alles goed te kunnen
maken. Nou, ik weet niet hoe
snel ik die wedstrijd weer wilde
vergeten."
Je hebt toch één finale gewon
nen deze zomer?
Emerton: „Ha, ha. Ja, zo mag je
het wel noemen. En wéér een
thuiswedstrijd, hè. Ik ben in ju
ni in Sydney getrouwd met Sa
rah. Nice wedding, nice
weather, great honeymoon.
Man, het kan voor mij niet
meer stuk. Maai- nu gauw naar
Blackbum."
amersfoort/gpd - Acht maan
den onzekerheid, acht maan
den zonder tennis, acht maan
den woede. Voor Bohdan
Ulihrach, ten onrechte veroor
deeld wegens dopinggebruik, is
een nachtmerrie voorbij. De
man uit Praag maakte zaterdag
zijn rentree tijdens het kwalifi
catietoernooi voor de Dutch
Open. Ulihrach genoot in
Amersfoort, maar verloor met
7-5 en 6-3 van Nederlander Ed
win Kempes.
„Mijn goede naam is verwoest,
mijn carrière geruïneerd," zegt
de 28-jarige Tsjech met een blik
die medelijden oproept.
Ulihrach werd op 3 oktober in
Moskou betrapt op het gebruik
van nandrolon, de stof die on
der anderen ook atleet Troy
Douglas én voetballers als
Frank de Boer en Jaap Stam in
opspraak bracht. Pas zeven
maanden later werd zijn straf,
twee jaar schorsing, uitgespro
ken.
Begin deze maand bleek dat die
nandrolon hoogstwaarschijnlijk
zat in een voedingssupplement
dat door fysiotherapeuten van
de spelersvakbond ATP is ver
strekt. Zijn schorsing werd ui
teraard opgeheven en een boe
te van 43000 euro ingetrokken.
De ATP is uit voorzorg meteen
gestopt met het verstrekken van
dit soort middelen.
Zijn naam is officieel gezuiverd,
maar daar neemt Ulihrach geen
genoegen mee. „Maandenlang
heb ik bekend gestaan als een
bedrieger", zegt de man die in
mei 1997 nog 22ste stond op de
wereldranglijst. „Vlak voor Ro
land Garros wilde ik in Praag
weer meedoen aan een challen-
gertoemooi, maar ik heb afge
zegd. Ik was te bang voor de re
acties van andere tennissers. Ik
heb toernooien gemist, prijzen
geld ook, maar het belangrijkste
is dat mijn geloofwaardigheid is
aangetast. Het gaat nog maan
den, misschien zelfs jaren du
ren voor ik dit achter me kan la
ten. Daarom wil ik genoegdoe
ning van de ATP, een schade
vergoeding. De afhandeling laat
ik over aan mijn advocaten."
Amersfoort kreeg de ware
Ulihrach niet te zien en het zal
nog een tijd duren eer die te
voorschijn komt. „Ik houd er
rekening mee dat ik de komen
de twee maanden geen wed
strijd win. Het ritme is weg, het
zelfvertrouwen verdwenen. Dit
gaat nog een tijd duren."
Ulihrach zat vorig najaar op
trainingskamp in het Slowaakse
Tatras-gebergte, toen hij werd
gebeld door een dopingarts.
„Nandrolon, positief, het kwam
als een enorme schok. Een paar
nachten heb ik niet kunnen sla
pen. Ik begreep er helemaal
niets van. Ik heb een advocaat
in de arm genomen en samen
hebben we gezocht naar verkla
ringen. Dan ontdek je dat nan-
Bohdan Ulihrach: „Mijn goede naam is verwoest, mijn carrière geruïneerd." Foto: GPD/Ronald Kersten
drolon lichaamseigen is, dat het
kan komen uit varkensvlees.
Maar we slaagden er niet in
mijn onschuld aan te tonen.
Het heeft allemaal belachelijk
lang geduurd. We hebben vier
maanden moeten wachten op
de contra-éxpertise, terwijl dat
binnen drie weken moet kun
nen."
Het wekelijkse bulletin van de
ATP bracht redding. „Daarin
werd gemeld dat bepaalde pil
len niet meer zouden worden
verstrekt. Pillen die ik ook ge
bruikte. We zijn meteen in actie
gekomen, ook omdat zes ande
re tennissers eveneens een te
hoge nandrolonwaarde had
den. Wel heel toevallig.
Die oplettendheid bezorgde de
man uit Praag een verlenging
van zijn tennisloopbaan. ,,A1
heb ik daar nooit aan getwij
feld. Ik was bereid om twee jaar
te wachten, zou het ook daarna
nog proberen. Desnoods in de
allerkleinste proftoemooien. Ik
was zo kwaad, wilde zo graag
eerherstel. Gelukkig heeft het
niet zo lang geduurd."
Steun kreeg Ulihrach van ziji^
Tsjechische en Slowaakse colle
ga's, van de Spaanse topper
Alex Corretja die hem opbelde.
„En zelfs van medewerkers van
de ATP in Monte Carlo. Die wa
ren ervan overtuigd dat het een
misverstand moest zijn. Ik
trainde wel in al die maanden,
maar een stuk minder inten
sief."
Fit is Ulihrach, fysiek althans.
Maar de affaire heeft hem ge
raakt. Nog altijd is hij woedend.
Pillen slikt hij niet meer.
„Hooguit een aspirientje tegen
hoofdpijn."
