'In Casa is één grote ontmoetingsplaats'
REGIO
Leidse discotheek verwacht binnenkort de tweemiljoenste bezoeker
Buut vrij (2)
Terrassenproef is goed ren echter onher-
voor imago van Leiden De stoeien worden
VRIJDAG 4 JULI 2Q|
NAVRAAG
Dat is goed voor het iniago van het uitgaansleven in Leiden?
„Dat is heel goed voor het imago, ja. Veel jongeren trekken Leiden
uit, mede omdat ze om twaalf uur van het terras af moeten. Dit be
sluit kan er toe bijdragen dat ze wat vaker in de stad blijven, want
jongeren willen toch graag wat langer uitgaan en wat langer buiten
blijven."
Tegenstanders van de verruiming iKin de openingstijden ver
wachten overlast. U ook?
.Absoluut niet. Zeker niet bij De Uyl, want wij trekken geen
schreeuwerig publiek. Bij ons staan de mensen altijd rustig te pra
ten op het terras. Er is zelden of nooit sprake van irritatie. Ook niet
als ze naar binnen moeten."
Is tivee uur langer open in het weekeinde genoeg?
„Nog mooier zou het zijn als het ook voor doordeweekse dagen
zou gelden, maar dit is een aardige aanzet"
tekst: Paul de Tombe foto: Cynthia van Dijke
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Zaterdag 4 Juli
SPORT - De eerste étappe van de 50-jarige Tour de France, van
Straatsburg naar Metz, werd gekenmerkt door twee factoren: de uitste
kend geslaagde tactiek van de Nederlandse ploeg met als gevolg enke
le fraaie successen en voorts de slagregens en zwaar onweer in een pe
riode, waarin de Nederlandse renners de vruchten plukten van kundig
en machtig rijden. Een tweede en derde plaats voor Wout Wagtmans
en Thijs Roks uit een groepje van vier renners, van wie Frits Schaer het
eerst over de streep ging. Dank zij een uitstekende plaats in de tweede
groep van Van Breenen werd de eerste plaats in het landenklassement
veroverd. En om het succes van het Nederlands tiental volledig te ma
ken: de zeven andere landgenoten zaten in het grote peloton, waarin
ook de 'azen' Koblet, Bartali, Bobeten Magni.
LONDEN - De helden van de Mount Everest zijn thuis. Wat het eerst
treft bij een ontmoeting met deze mannen, die een van de werkelijk
grote prestaties van deze eeuw hebben verricht, is hun eenvoud en
diepe bescheidenheid. Zij tonen geen zweem van zelfverheerlijking of
zelfs maar van gerechtvaardige trots. Vulgaire recordjagerij is deze
bergbeklimmers volkomen vreemd.
ANNO 1978, dinsdag 4 juli
ALPHEN AAN DEN RUN - Grauwe wolken zwierden door het zwerk
toen vanmorgen vanaf zeven uur ruim 1200 fietsers uit Alphen ver
trokken voor de jaarlijkse Laura-fietsvierdaagse.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de oalie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: BM. Essenberg, C P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut. ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
In de iets meer dan acht jaar dat discotheek in Casa bestaat, passeerden bijna twee miljoen bezoekers de poorten. Foto: Taco van der Eb
Nog een flinke maand en het is zo
ver. Dan verwacht de Leidse disco
theek In Casa zijn tweemiljoenste
bezoeker. Het is een mijlpaal die ei
genaar Leo Kamphues niet onopge
merkt voorbij wil laten gaan. Meer
wil hij niet verklappen. „Hou het er
maar op, dat de tweemiljoenste er
gens in augustus zal binnenstap
pen."
Kamphues kijkt er bij alsof hij het
zelf niet kan geloven. Iets meer
dan acht jaar bestaat de disco
theek aan de Lammermarkt nu.
Met een beetje rekenen, wordt de
betekenis van twee miljoen pas
goed duidelijk. „Dat zijn meer dan
200.000 bezoekers per jaar. Vier
keer De Kuip vol. Dan heb je het
toch over hele grote aantallen. Per
week hebben we zo'n 3500 man in
huis en er zijn veel dagen bij dat
we duizend man binnen hebben."
Dat is dan ook meteen het maxi
mum van In Casa. Meer bezoe
kers kan de danssalon niet ber
gen. „Een mega-discotheek in Lei
den, een tent voor meer dan dui
zend bezoekers? Als ik dat zeg
klinkt dat natuurlijk erg gekleurd,
maar geloof me, Leiden is echt
niet geschikt voor een megadisco-
theek. Ja, wij kunnen niet meer
dan duizend man binnen hebben,
maar we zitten echt niet alle da
gen vol. Een megadiscotheek erbij
is onmogelijk, omdat de regio Lei
den te klein is. Dus ook in Leider
dorp is het absoluut geen haalba
re kaart. Voor een disco waar zo'n
vijfhonderd bezoekers in kunnen,
zal het al moeilijk genoeg zijn de
boel exploitabel te krijgen."
Dat zijn eigen avontuur zo'n da-
Ik herinnerde me niet alle de
tails van verstoppertje (in Lei
den wegkruipertje genoemd,
net als in Brabant en Vlaande
ren) en tikkertje. Maar vele le
zers wel. Tony Spring in 't V-
eld uit Oude Wetering bij
voorbeeld schrijft over deze
spelletjes: 'In mijn jeugd (ik
ben van 1962) waren er ver
schillende aftelversjes. In ie
der geval ook degene die u
noemt {ie, wie, waai weg), en
volgens mij ook iene miene
mutte, tien pond grutte, tien
pond kaas, iene miene mutte
is de baas. Bij ons in Rijpwete-
ring was er ook sprake van
een buutplaats en riep je
'buut vrij' als je eerder dan de
zoeker bij de buutplaats was.
De laatste verstopper die
(niet) werd gevonden kon
zelfs roepen 'buut vrij voor de
hele pot' en dan moest de
zoeker 'm nog een keer zijn.
De zoeker hoefde volgens mij
de verstopper niet aan te tik-
verend succes zou worden, nadat
hij was gestopt met de Koets-o-
theek, had hij nooit durven ho
pen. „De Koets draaide al zo goed.
Maar dit, dit overtreft mijn stout
ste verwachtingen. Het geheim?
Als er al een geheim is, dan is dat
kei-, kei- en keihard werken. De
hele dag bezig zijn met In Casa.
Nieuwe dingen voor de zaak be
denken. Veel mensen beginnen
een bedrijf en denken dat wel
even te doen. Nou, je kunt echt
niet met de armen over elkaar
gaan zitten en wachten tot de
mensen binnenkomen. Zo werkt
dat niet. Je moet je bezoekers ook
wat bieden."
In het geval van In Casa is dat vol
gens Kamphues een aanbod dat
van dag tot dag varieert. De hitsa
lon op donderdag, house op vrij
dag, disco op zaterdag en salsa op
zondag. En thema-avonden waar
bij het interieur van de danssalon
wordt omgetoverd tot een com
plete jungle of een spookhuis, om
maar eens wat te noemen. En dan
zijn er nog de schoolfeesten, de
bruiloften en de partijen.
„Ik mag dan wel op leeftijd zijn",
zegt Kamphues. „Maar ik weet
best wel wat van de muzikale ont
wikkelingen af. Van de house-sce
ne bijvoorbeeld, de dj's. Dana, DJ
Jean. Ik weet van hardhouse en
hardstyle, wat nu zo populair is.
We verwachten dat dat over een
tijdje weer trance zal zijn. Maar ik
ken ook de klassiekers, de salsa-
orkesten bijvoorbeeld. En dan is
er nog de gewone muziek - zo
noem ik het voor het gemak maar
- zoals Trijntje Oosterhuis. Dat al
lemaal kennen, aanvoelen wat de
trends en de namen zijn, is een
kwestie van luisteren en praten
met veel mensen. Het is ook heel
veel bellen. Theateragenten, bu
reaus. Voor artiesten. Maar ook
voor nieuwe decoraties, gim
micks."
Zonder hulp van zijn personeel en
van de jongste van zijn twee zo
nen, Sven, met wie hij op dit mo
ment het bedrijf leidt, was het
succes van In Casa echter bedui
dend minder geweest, stelt hij.
„Sven is de grote animator, het
grote vliegwiel in het bedrijf. Hij
verricht vreselijk veel werk. Net als
het personeel. Als je hard werkt,
stel je een voorbeeld aan de me
dewerkers. Als ze zien dat je alles
doet, dat je plant, dat je nieuwe
dingen verzint en ook nog eens
meewerkt, dan werken ze zelf ook
hard. We proberen het personeel
uit de studentenwereld te halen.
We leiden ze zelf op. Dat bevalt
goed. Het heeft een hoop voorde
len. Ze zijn flexibel, ze zijn ge
wend 's nachts te werken, ze zijn
betrouwbaar op alle mogelijke
manieren en ze zijn correct, vrien
delijk tegen het publiek. Dat is
noodzakelijk binnen een be
drijf."
Een bedrijf ja, dat is In Casa
natuurlijk. Maar met alleen
zo'n kwalificatie zou je de
danssalon tekort doen,
vindt Kamphues. „In Casa
is heel belangrijk in de
Leidse regio, de disco
theek ven/uit een be
langrijke sociale func
tie. Het is één grote
ontmoetingsplaats. Ik
spreek niemand van
wie de kinderen niet bij
ons komen. Bijna elk gezin
heeft wel met In Casa te ma
ken. Dat doet me goed, daar doe
ik het voor. Criminaliteit? We hou
den de problematiek buiten de
LEIDS DIALECT
deur. Ons lidmaatschapssys
teem met pasjes werkt, het
oude systeem van de
Koets-o-theek. Dat
is in 1970 geïntro
duceerd en het
bevalt me nog
prima. Zo hou je
de problemen
buiten de deur.
Dat waardeert
het publiek. Als je
de poort openzet,
iedereen maar
binnen laat, dan
krijg je die proble
men vanzelf."
Herman Joustra
In Casa-eigenaar
Leo Kamphues: I
„Ik spreek nie-1_
mand van wie de
kinderen niet bij
ons komen. Bijna
elk gezin heeft
wel met In Casa
te maken. Dat
doet me goed,
daar doe ik het
voor."
Foto: Henk
Bouwman
ken, als de zoeker de verstop
per zag, rende de zoeker snel
terug naar de buutplaats en
riep dan 'buut x', en dan was
xaf.
Over tikkertje: volgens mij
hoefde de tikker niet iedereen
te tikken, gewoon een mede
speler aantikken en dat was
dan de volgende die aan de
beurt was, en zo verder. Dit
blijkt ook uit de kreet 'Tikkie,
jij bent 'm', die bij het aantik
ken werd geroepen. Tot slot
nog iets over vuisten. Volgens
mijn partner (ook hier deden
alleen jongens dat spelletje)
werd het in Roelofarendsveen
op dezelfde manier gespeeld
als in Bergen op Zoom. Alleen
heette het hier handje raden,
of beter gezegd handje raaie.'
Ook W. Veenstra denkt met
enige weemoed terug aan de
kinderspelletjes uit zijn jeugd:
'Achter mijn ouderlijk huis te
Woubrugge, bij het speelveld
tussen de Bateweg en de Wa
termunt, speelden we het als
volgt: degene die het laatst zei
dat hij/zij meedeed 'was 'm'.
De zoeker telde dan tot hon
derd, waarbij eveneens de
tientallen luid werden geroe
pen. Bij honderd gekomen
riep hij: 'Honderd, wie niet
weg is is gezien, en ik tel tot
tien!' waarna er hardop tot
tien werd geteld: 'TIEN, ik
kom!'
Wanneer de zoeker iemand
had gezien, rende hij naar de
buutplaats en 'buutte' hem of
haar. Was je eerder bij de
buutplaats dan de zoeker,
riep je 'buutvrij!'. Als iedereen
gebuut was of buutvrij had
gehaald, begon de volgende
ronde. Degene die als eerste
door de zoeker gebuut was,
'was 'm' deze ronde. Hierop
was één uitzondering: als er
nog één speler niet gebuut
was of buutvrij had gehaald -
oftewel als de zoeker nog
maar naar één iemand zocht
- mocht deze persoon 'buut
vrij voor de hele pot' halen:
hij haalde niet alleen zelf
buutvrij, maar ook buutvrij
voor degenen die al eerder ge
buut waren. De volgende ron
de was de zoeker 'm dan
wéér.
Als de zoeker aan het zoeken
was, gaven degenen die al
buutvrij hadden gehaald of al
waren gebuut tips aan dege
nen die zich nog verstopten of
ze al veilig konden komen om
buutvrij te halen. 'Blijf zitten
waar je zit en verroer je met.
Hou je adem in en stik niet'
betekende dat de zoeker nog
te dicht bij de buutplaats was.
'Kom, kom, kommertje' gaf
aan dat de verstopper veilig te
voorschijn kon komen, "Weg,
weg, weggertje' betekende dat
hij zich snel weer moest ver
bergen.
Een jaar of twaalf geleden
speelden wij vooral bussie-
trap. Op de buutplaats (een
riooldeksel) werd een bal
neergelegd. Zodra deze werd
weggeschopt ging de zoeker
erachteraan. Als hij de bal
had, liep hij achteruit terug
naar de buutplaats en legde
de bal daar weer neer. In de
tussentijd had iedereen zich
natuurlijk verstopt. Ook nu
kon je weer buutvrij halen,
maar je kon ook de bal weer
wegschoppen. Wie buutvrij
had gehaaid, mocht blijven
zitten. Wie gebuut was, kreeg
weer een nieuwe kans en
mocht zich weer verstoppen.
Degene die de bal had wegge
schopt had geen buutvrij en
verstopte zich eveneens w<
Zuur voor de zoeker: als hij
net iedereen had gebuut, k<
hij weer opnieuw beginnen
Buutvrij voor de hele pot h(
len was nog steeds toege
staan, dus het kon wel even
duren voordat iemand and
'm weer was. Vaak spraken
af dat de bal maar drie keer
mocht worden weggeschop
en dat buutvrij voor de hek
pot maar één keer mocht
worden gehaald (waarna dl
bal weer drie keer mocht w
den weggeschopt).
Zo hebben we heel wat mie
dagen en zomeravonden
doorgebracht. Bussietrap v(
drong verstoppertje vrijwel
heel.'
Met dank verder aan Niek i
velaar, Anneke Bink, Hetty
Clavan en Piet Stappers.
Reacties en tips: Leids Diale
postbus 54,2300 AB Leiden
e-mailen naar de auteur: hi
termans@inl.nl
Hans Heestermans
Zomaar een warme vrijdagavond in Leiden. Het terras bij café De Uyl
van Hoogland in de Nieuwstraat staat barstensvol. Om twaalf uur is
y m het buitengebeu-
r 7 5 roepelijk voorbij.
weggehaald en
een barman vraagt de klanten die nog wat willen drinken vriendelijk,
doch dringend naar binnen te gaan. Daar is het zo druk dat een aan
tal klanten naar elders vertrekt. Voortaan mogen de terrassen in Lei
den op proef op vrijdag- en zaterdagavond twee uur langer openblij
ven. Scheelt dat? Navraag
bij COERT DUIVENVOORDE,
eigenaar van De Uyl.
Blij met het besliut van de
gemeenteraad om die
proef te nemen?
„Hanstikke blij. Elke
avond als het mooi weer is,
staat het terras vol en het is
elke avond weer een grote
klus om de stoelen weg te
halen en de mensen op het
drukste moment naar bin
nen te krijgen. Daar ben je
wel even mee bezig en daar verlies je altijd klanten mee. Die kun je
nu langer vasthouden."
