Een ramp die een brug heeft geslagei REGIO a Stop de landschapsveryiLiiling langs de snelwegen Pastor Jan Lange over de dagen na het tractorongeluk in Nieuw-Vennep Verkeerd geciteerd in a: over 'Thuishaven Ka Elke dag weer ergernis cartoons Peter van Str; DINSDAG 24 JUNI 20 NAVRAAG Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie ld@hdc.nl HOOfDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0.50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507.2003 PA Haarlem. De dood van twee meisjes, gevolg van het tractorongeluk op zondagavond 15 juni in Nieuw-Vennep, heeft een diepe voor getrokken door de samen leving van het landelijke dorp. Een blijvend litteken. Maar de tragische gebeurtenis, en dat is het dubbele, heeft ook een brug geslagen, consta teert pastor Jan Lange van de rooms- katholieke Mariakerk. Winkeliers zouden zich zelden iets aantrekken van het verbod op de verkoop van tabak aan kinderen onder de 16 jaar. Onderzoek dat in opdracht van de Stichting Volksgezondheid en Roken is uitgevoerd, heeft uitgewezen dat 'Leeftijd schatten blijft acht van de tien jon- J J j 1 j, ge rokers (84procent) een moeilijk verhaal dit jaar overal nog ge woon sigaretten kan kopen. Winkeliers vragen daarbij zelden naar de leeftijd of om legiti matie, zoals sinds 1 januari verplicht is. Schokkende gegevens vindt het ministerie van Volksgezondheid, dat extra geld zal uittrekken voor controle op naleving van de Tabakswet. Zou dat helpen? Na vraag bij ROB TER HAAR van het gelijknamige sigarenmagazijn aan I de Leidse Haarlemmerstraat. Vindt u die gegevens ook zo schokkend? „Nou schokkend. Ik had wel ge dacht dat het percentage wat minder zou zijn, maar ik kan het me ook wel weer voorstellen dat het zo hoog is. Die wet is heel erg nieuw en iedereen moet er nog aan wennen. Je weet dat je er op moet letten en dat doe je zo goed mogelijk, maar soms vergeet je het. Daarbij komt dat het ook heel moeilijk is om het te controle ren." Hoe moeilijk is dat? Als je nu aan iemand vraag, ben je al 16 en hij of zij ziet er niet jonger uit en zegt ja, welk recht heb ik dan om die persoon niet te geloven? Vraag je dan toch om een legitimatie en zo iemand blijkt ouder te zijn, dan krijg je scheve gezichten. Dan voelt hij zich beet genomen en ben je een klant kwijt." Hoe is dat op te lossen? „Door de legitimatieplicht in te voeren. Daar zitten we als tabaks- winkeliers echt om te springen. Als die legitimatieplicht er is, kun je je daarop altijd beroepen en hoef je de leeftijden niet meer te schatten. Dat is vaak heel moeilijk. Hoe ouder je bent, hoe jonger je geschat wil worden en als je jong bent, wil je er graag ouder uit zien. Dat ligt vaak gevoelig. Dus zeg ik, kom alsjeblieft met die legi timatieplicht, overheid." Zou het intussen helpen als er meer controleurs komen en tabak alleen nog in speciaalzaken wordt verkocht? „Dat denk ik niet. Je zal het nooit honderd procent waterdicht krij gen. Ik ben ook nog niet gecontroleerd voor de tabakswet en die mensen kunnen natuurlijk ook niet overal tegelijk zijn. Dus zal er altijd wel eentje doorglippen. Tabak alleen in speciaalzaken verko pen, vind ik wel een goed idee. Het liefst heb ik natuurlijk dat ik dan die ene speciaalzaak ben, ha, ha. Maar serieus, het zou een stukje van het probleem oplossen, maar waterdicht wordt het ook dan nooit." Hoe kijkt u overigens tegen de Tabakswet aan? „Financieel ben ik er natuurlijk geen voorstander van. Maar ik ben ook vader van een lieve dochter van veertien en ik heb ook liever niet dat ze gaat roken. Dat moet je begeleiden, meer kun je niet doen. Ik rook zelf en ik vind het heerlijk. Ik ben blij dat ik al 41 ben." tekst: Paul de Tombe foto: ANP/Paul Neuray UIT DE ARCHIEVEN COLOFON Jan Lange, die voor dit interview na mens de gezamenlijke kerken spreekt, constateert dat Nieuw-Ven nep dezer dagen in een spagaat leeft. Dat heeft hij donderdagochtend tij dens de rouwdienst ook vastgesteld. „De spagaat waarin we nu zitten is tegelijk ook de spagaat van het le ven. Zondag was het zo n prachtige dag, maar van de ene op de andere seconde sloeg het om. Het is nu feestweek in Nieuw-Vennep - en de vlaggen hangen halfstok. Jan Lange greep tijdens de rouw dienst terug op een verhaal uit de kinderbijbel, waarmee hij zijn toe hoorders een hart onder de riem wil de steken. Het ging over naamge noot Johannes die in een nachtmer rie leeft vol oorlog, dood en ellende, en dan een droom krijgt, waarin hij iets van de wereld van God te zien krijgt, een wereld die op aarde neer daalt. En Johannes is zo vol van die wereld, dat hij een brief aan zijn fa milie schrijft over wat hij heeft ge zien. En door die brief gaat zijn fa milie anders tegen het leven aankij ken. Dat het niet alleen maar een verscheurde wereld is waarin wij le ven. „Die dubbelzinnigheid die we nu voelen, is ook de dubbelzinnig heid van het leven", zegt Lange. „Dat heb ik een beetje geprobeerd over te brengen." Hij moet kwijt dat hij en zijn collega pastores wat teleurgesteld zijn dat de kerken die bewuste avond van de 15de juni, vlak na de fatale gebeurte nis op de Componistenweg waarbij de 14-jarige Joüen Bakker en de 7-ja- rige Danique van Keimpema de dood vonden en een derde meisje ernstig gewond raakte, niet zijn ge waarschuwd. Er was met spoed een eerste opvang geregeld in de brand weerkazerne, maar pas maandag werden de kerken op de hoogte ge steld. „Een lijntje naar de pastorale zorg, dat was toch slim geweest. „Kijk, je hoeft op zo'n avond geen heldenrol op je te nemen, maar je moet er wel zijn. Nu moesten we er zelf achter zien te komen wie de slachtoffers zijn, hun familie, en gaan bellen met scholen, slachtoffer hulp, de gemeente." Inmiddels heeft burgemeester Hertog van Haarlem mermeer hem toegezegd de omissie in het rampenplan op te nemen. Los hiervan, de vraag is aan de orde welk effect dit drama heeft op een kleine gemeenschap als Nieuw-Ven nep, met ongeveer 25.000 inwoners. Nieuw-Vennep is in feite niet meer dan een rond een oude dorpskern geschakeerd aantal nieuwbouwwij ken, ogenschijnlijk zonder 'binden de' structuur. „Vroeger was de kerk het cement van de samenleving, maar dat is allengs minder gewor den", constateert de pastor. „De helft van de inwoners van Nieuw- Vennep is niet kerkgebonden, en de andere helft is verdeeld over einde loos veel kerkgenootschappen." Maar Lange heeft iets nieuws onder vonden. „Die ramp heeft zich afge- Vlaggen hangen halfstok vlêilkbij de plek in Nieuw-Vennep, waar het ongeluk met de tractor gebeurde. Twee kinderen kwamen om het leven toen de aanhangwagen achter de trekker, waarmee de kinderen naar huis werden gebracht na een verjaardagsfeestje, oms loeg op een rotonde. Foto: United Photos De Boer/Cynthia van Dijke speeld op de grens van het oude dorp en de wijken Getsewo ud, Wel gelegen en Linquenda. Het had een slechtere plek kunnen wezen. Heel het dorp blijkt betrokken te: zijn. Er is een brug gebouwd. Er is zeer mas saal gevlagd, dat laat de verbonden heid zien. Nieuw-Vennep beeft laten zien dat dit soort rampen d e grenzen te buiten gaat. De kerk zat met ze venhonderd mensen stampvol bij de rouwdienst donderdag. Die mensen komen niet voor zichzelf - :ie komen om het verdriet van een an der te de len. Er heeft iets collectiefs plaatsge vonden. Dit ongeluk, zou je kunnen zeggen, is een katalysator geweest voor de toekomst. Ik denk in dat op zicht dat we er ook mee gewonnen hebben. Het brengt mensen bij el kaar. Het maakt mensen sterk." Lange legt, ter verklaring voor zich zelf, een link met de maatschappelij ke verbondenheid die optreedt na een uiting van zinloos geweld. „Ik durf te beweren: tien jaar geleden had dit massale betoon, dit collectie ve medeleven, niet plaatsgevonden. Ik doel met name op het rouwen op zo'n rotonde en het massale vlag gen. Mensen zoeken een samen. Een nieuw hecht plekje. Dat kan een stil tekamer zijn, maar dus ook een ro tonde, een kerk, een begraafplaats. Wat ook opvalt is dat er opeens niets meer te merken is van die zoge noemde 'toename aan individualise ring'. Individualisering? Schiet toch op!" „Ik moet de eerste nog tegenkomen die zijn vinger opsteekt tegen de chauffeur van de tractor, of tegen de Hein Flach en Ronnie van de Bek ten d [athoi d, be raatf Ik wil reageren op een arti kel over het rapport 'Kat wijk, een verfrissende thuishaven', dat op 12 juni in de krant stond, onder de kop 'Politiek heeft alle vernieuwingen tegenge houden'. Tot mijn grote verbazing werd op een minder 'verfrissende' ma nier mijn naam gebruikt in het artikel. Ik word daarin aan het woord gelaten over de modeshow die op het laatste moment van een Katwijks stra joen naar Hillegi worden verplaats taat komt geheel een met de werkt Juist burgemeest Wienen heeft zie derbaar in deze dek opgesteld en zeer menselijk derend bijgedrag verduidelijking v probleem. F en-wi ikt. E Het is zover. Mijn irritatie heeft het van mijn ver draagzaamheid gewon nen. Dagelijks erger ik mij aan de bittere cartoon 'Da gelijks leven' van Peter van Straaten op de pagina 'Ge sprek van de Dag'. Een krant die ik al zolang koes ter weet met deze prent bij mij dagelijks ergernis en irritatie op te wekken. Het zal ongetwijfeld de be doeling zijn om de lezer een spiegel voor den. Deze dageli ellende, een slee eerde tekenstijl vraag mij af of di is om mijn abon op deze uitstekei op te zeggen. Ik melijk niet van p mij dagelijks hiei geren. Harry (öpla, c van 1 in de nt, m onvc rijnn doe maal ANNO 1953, Woensdag 24 Juni LEIDEN - In een plechtige bijeenkomst in het Groot Auditorium van de Leidse Academie werd de nagedachtenis geëerd van twee Leidse geleerden, Kamerlingh Onnes en Lorentz, die door hun werk en hun persoonlijkheid een stempel hebben gedrukt op de ontwikkeling van de theoretische en experimentele natuurkunde sinds de laatste decen nia van de vorige eeuw, die de faam van hun Universiteit en van ons land op natuurkundig gebied hebben doen herleven, en die hun we tenschappelijk werk met de hoogste beloningen bekroond zagen: waar dering in wetenschappelijke kring door bevestiging hunner theorieën, een rijke en vruchtbare leerlingenschaar en de hoogste wetenschappe lijke onderscheiding, de Nobel-prijs. ANNO 1978, zaterdag 24 juni LEIDEN - Met een officiële opening op het stadhuis door burgemees ter Vis is gisteravond dan eindelijk de Leidse Tourweek van start ge gaan. Op de Breestraat werd een groots majorettenfestival gehou den. Op de foto de winnaar: de dames van de Leidse showband 'De Burcht'. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO (Ld.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de Dalie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. SCHRIJVENDE LEZERS Het artikel in het Leidsch Dag blad over de Architectuur Biën nale, die in Rotterdam te be zichtigen is, is mij uit het hart gegrepen. Onder andere wordt hierin beschreven hoe het land schap langs snelwegen 'schijn baar achteloos tot stand komt'. Ook ik erger me al jaren aan het op grote schaal en in een zeer rap tempo vervangen van het groene landschap langs de snelwegen door bijvoorbeeld bedrijfsterreinen. Zelfs in het oosten en noorden van het land begint men deze gewoonte te hanteren. Als dit nog twintig jaar in dit (steeds snellere) tem po doorgaat, hebben we inder daad te maken met 'de beton nen nachtmerries van Los An geles', die in het artikel worden genoemd. Als je het bedrijventerrein bij bijvoorbeeld Maassluis ziet, zie je waar deze moderne hufterig- heid toe in staat is. Ik begrijp de gedachte hierachter wel: het milieu bij die snelwegen is toch al verpest, dus dan maakt het voor het milieu toch niet zoveel uit dat hier (milieuvervuilende) bedrijven aan gebouwd wor den. Maar men vergeet hierbij de mensen die in die auto's zitten. Waarom moeten die miljoenen Zo'n 25 jaar geleden was het verboden om langs de snelweg reclameborden te plaatsen. Dit om het landschap te bescher men en in verband met de ver keersveiligheid (we mochten niet te veel worden afgeleid bij het sturen). We keken een beet je neer op landen, waar dit wel mocht, zoals België, Italië en Spanje. Door de verrechtsing van politiek Nederland kan op dit gebied nu echter alles. In sommige gebieden bestaat het uitzicht vanaf de snelweg uit één groot reclamebord. Neder land, tel je zegeningen! De overheid investeert dus elk jaar honderden miljoenen in gebieden, waar bijna niemand ooit komt. Misschien is het een goed idee als die overheid in de gebieden, waar dagelijks wel miljoenen mensen komen, na melijk de snelwegen (het is jammer, maar wel de realiteit) zou zeggen: het is verboden om langs de snelwegen in een strook van 1 a 2 kilometer breedte te bouwen. Dit om het mooie Nederlandse landschap te behoeden voor de anders on vermijdelijke nachtmerrie van de betonbakken van Los Ange les. Frits Benschop, Scheveningen. „Zo'n 25 jaar geleden was het verboden om langs de snelweg recla meborden te plaatsen en keken we een beetje neer op landen waar dit wel mocht. Door de verrechtsing van politiek Nederland kan op dit gebied nu echter alles." Foto:: Hielco Kuipers mensen elke dag tegen die over het algemeen verschrikkelijk Ie- - lijke gebouwen aankijken? Onderwijl worden door de overheid elk jaar honderden miljoenen in de ontwikkeling van zogenaamde landinrich- tings- en recreatiegebieden ge stoken. Deze gebieden worden gemiddeld wekelijks door enke le honderden mensen bezocht Ik begrijp helemaal niks van di t beleid. Verder moeten we het effect van al die reclamebor den, die we als automobilist el ke dag vanaf die bedrijfsterrei nen wel móeten zien, niet ver geten. Het is natuurlijk al meer dan erg genoeg dat de radio- en te levisieprogramma's van die re clame doordrenkt zijn. Mogen we hiervan dan op die snelweg alstublieft verschoond blijven? ten dai PRDV organisatie die de feestweek I d Is ten doorgaan. Vanochtend b s de bestuurder en zijn gezin 0 pari zoek geweest. Die mensen zi aagt pot. De slachtoffers waren joi d di jong, dat is niet voltooid - ni< oule Nee, dat de chauffeur zoveel betuigingen heeft gekregen me niets. Hij ligt goed in de g schap. Hij heeft krediet. Hij 2 d. tijdens de feestweek present) op verzorgen. Jolien Bakker was ttbe: pas van zijn jarige dochter. Q Ze zie je dat dubbele, die spagaif: „Het recht heeft zijn eigen li tuurlijk krijgen we straks de sie over wie de schuld heeft, [noo als uit het onderzoek van depüx blijkt dat er geen alcohol in is geweest, en als niet duidel toonbaar is dat de chauffeui gek gereden heeft, als er g« is van grove nalatigheid, dai mij betreft de kous af, dan n de zaak seponeren. Want dei R90 stuurder heeft die rotonde nfiltjk nisch gemaakt, waardoor bijter o. dwongen werd een extra ronP0™ rijden. Het onrecht is geschij er tuurlijk. Maar als, als... bah, daar zo n hekel aan. Het is koe achter zijn gat kijken, chauffeur de schuld geeft, iedereen de schuld geven, ei naar kijken. Wat schieten mee op? Het leven zit vol ge^sen Wij gaan binnenkort met dei> w« een vaartochtje maken op dd ante Plassen. Wie zegt dat ons dafn- T plotseling iets zal overkomei f°r Wat kunnen de gezamenlijkMur- doen aan nazorg? „Volendaipd 1 schede hebben ons wel gele#fran pas begint het. Nu moeten \<eren aan de gang. De mensen die! daj rechtstreeks mee te maken lfeer die hun kind, vriendin of faiFn Vl hebben verloren, zij hebben!P'aa lang gekregen. Wij moeten Jjwat I pen. Hoe? Met bezoekwerk. jond< bij elkaar brengen. Zeggen adat 2 bent. Een pot koffie zetten, <Ffen sen gelegenheid bieden zien31 di spreken. De kerk is een mid|oorg doel in zich. We kunnen prcP^nt de wereld een slag te verbetP'j d Zeggen dat je je betrokken v| een je er als kerk bent, zonder pi grat: Dat er iemand is waartegen pstra praten, zonder drempel. WijFvarc het van ons gezicht hebben, mo€ een badge." lenb „Wat ik daarmee bedoel? N<Pners dens de informatieavond li< mensen rond van allerlei hifvee j stanties als GGD, Slachtofft Riagg. Ze droegen een bai kaartje met hun naam erop welke organisatie zij waren.l je dan. Als je met iemand pi je onvermijdelijk op dat kaal kaartje, sorry dat ik het opm heeft iets verkokerends. Hel als een soort schild. Ik vind; een mond en een gezicht ei naam. Gebruik die! Hier bei dat is nu het verschil in hulLjaan ning waar ik een beetje op de tas met alle respect. De professLj^e] hulpverlening zet om 17.00^^ het antwoordapparaat aan. sam€ Daarom hadden wij er zontj bij moeten zijn. Wij zijn eer soort hulpverlener. Zo is he van Jezus ook. Er wordt eer kind uitgedragen. Hij stapt Ja. Dat is het typische pasto afwachten. Erop afstappen, moet je doen of je gek bent

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 12