Invasie van
Gronings
gehucht
GESPREK VAN DE DAG
Waterceremonie ter afsluiting van warme Kirchentag
Noordpolderzijl overspoeld
door eclips-toeristen
Rentenieren
MAANDAG 2 JUNI 2003
DAGELIJKS LEVEN
'Tos HOD j/VNÊVtfOtM/ 3/V\\T,U MOST ZICH P<£"TEGENV/»U£NDe-
Kwartaalc\,)fEAS nilT zo Ps\ièóÓN^1 JK
MENSELIJK
De Britten hebben liever een geta
toeëerde rockster als pa dan een
keurig in het pak gestoken rege
ringsleider. Dat bllijkt uit een en
quête van de Britse tv-zender The
Biography Channel. Helemaal bo
venaan de lijst van FAVORIETE PA
PA'S staat Sir RICHARD BRANSON.
Maar liefst 37 procent van de onder
vraagden ziet het wel zitten om de
steenrijke zakenman als vader te
hebben. Hij wordt op afstand ge
volgd door voetballer David Beck
ham (14 procent), acteur Michael
Douglas en rock- en realitysoapster
Qzzy Osbourne (9 procent). De Brit
se premier spreekt amper 6 procent
van de Britten aan als vaderfiguur.
De populairste mama is actrice
Dawn French (37 procent). Ze haalt
bijna drie keer zoveel stemmen als
Madonna en Catherine Zeta Jones
(13 procent). Slechts vijf procent
zou Cherie, de echtgenote van Tony
Blair, als moeder willen. Foto: EPA
De politie in Eastlake in de Ameri
kaanse staat Ohio staat voor een
raadsel. In juli vorig jaar werd een
man genaamd Joseph N. Chandler
gevonden die zelfmoord had ge
pleegd. Inmiddels is duidelijk dat
hij de IDENTITEIT had aangenomen
van een jongen die in 1945 met zijn
ouders om het leven kwam bij een
auto-ongeluk in Texas. Wie hij echt
was - niemand die het weet. De
man, ergens in de zestig, leidde een
teruggetrokken leven. Hij liet
82.000 dollar na, maar een testa
ment had hij niet. De enige namen
en adressen van familieleden die in
zijn appartement te vinden waren
stonden in een huurcontract en ble
ken vals. De man is kort na de lijk
schouwing gecremeerd - vingeraf
drukken en andere persoonskenmer
ken zijn niet meer te achterhalen.
Een rechter heeft nu bepaald dat
zijn geld aan de staat vervalt als zijn
wettige erfgenamen niet binnen
achttien maanden worden gevon
den.
Koningin Beatrix brengt in januari
volgend jaar een STAATSBEZOEK
aan Singapore en Thailand, samen
met kroonprins Willem-Alexander en
prinses Maxima. Tijdens het officië
le bezoek, dat vier dagen duurt, zal
hoogstwaarschijnlijk ook de benarde
positie van de veertien Nederlandse
gevangenen aan de orde komen die
jarenlange straffen moeten uitzitten
in Thaise cellen. Twee van hen, Ne
derlanders van Chinese afkomst,
zijn ter dood veroordeeld wegens
drugssmokkel. In landen waar het
koningshuis een zekere machtsposi
tie heeft, zoals in Thailand, kunnen
officiële gelegenheden aanleiding
zijn om gedetineerden strafvermin
dering te geven of zelfs vrij te laten
als hoffelijk gebaar naar het bezoe
kende staatshoofd.
HARRISON FORD (60) heeft vrijdag
zijn eigen ster op de WALK OF FA-
ME in Hollywood gekregen. Bij de
onthulling van de tegel was onder
anderen regisseur Steven Spielberg
aanwezig, die in januari nog werd
vereeuwigd met een ster. Met rollen
in films als Star Wars en Indiana Jo
nes speelde Ford in enkele van de
grootste bioscoopsuccessen aller tij
den. Foto: ANP
De Britse PRINS CHARLES wil na
een halve eeuw troonopvolger te,zijn
geweest, wel eens een officiële
FUNCTIEOMSCHRIJVING zien. De
prins van Wales zet zelf op papier
wat zijn plichten en verantwoorde
lijkheden zijn en welke invloed hij
kan uitoefenen. Het 'prinselijk
handvest' kan vervolgens dienen om
aantijgingen van politieke bemoeie
nis tegen te spreken. Het document
geeft de kroonprins het recht bij mi
nisters te pleiten voor belangrijke
zaken, terwijl Charles en kroonprin
sen na hem toezeggen dat ze onder
werpen laten liggen die politiek ge
voelig zijn. Dat meldde de Britse
krant The Sunday Times bij monde
van hofbronnen. De Britse politiek
krijgt niet de gelegenheid zich over
het handvest uit te spreken. Het
wordt Charles' versie van de rechten
en plichten die hij zich heeft verwor
ven sinds hij 33 jaar geleden de titel
Prins van Wales kreeg.
De OSCAR die Orson Welles in
1941 won voor de film Citizen Kane
gaat naar de veiling. Dat meldden
de Amerikaanse media. Het beeldje
komt op 25 juli bij veilinghuis Chris
tie's in New York onder de hamer.
Deskundigen verwachten dat de on
derscheiding zo'n 400.000 dollar
(340.000 euro) gaat opbrengen.
Welles kreeg de Oscar destijds voor
het script. Foto: Reuters
Het was in meer dan één opzicht een gouden greep om
de Kirchentag met een waterceremonie af te sluiten. Het
ritueel herinnerde aan ieders doop die, in tegenstelling
tot het avondmaal, geen controverses oproept. Boven
dien was het in de warmte ook letterlijk een weldaad om
elkaar, liefst royaal, te besprenkelen.
Vaak al bepakt en bezakt war en de mensen naar de Platz
der Republik bij de parlementszetel, zeg maar het Malie
veld van Berlijn, getrokken. Ze baden hand in hand hard
op het 'Onze Vader'. En bij de doop was de wens en op
dracht steeds: „Jij zult een zegen zijn", het thema van de
vijfdaagse Kirchentag.
„Wat ons verbindt, kan niemand meer uitwissen", zei de
katholieke voorzitter van de Kirchentag, Hans Joachim
Meyer. Luid applaus. De eerste interkerkelijke Kirchentag
met tweehonderdduizend bezoekers smaakt naar meer.
Er komt een ver-volg; wanneer is, zeker gezien het prijs
kaartje van dit keer 18 miljoen euro, nog niet duidelijk.
Na de start, woensdagavond, konden drie dagen lang
honderden lezingen, forums en discussiegroepen wor
den bijgewoond rond kerkelijke en maatschappelijke
vraagstukken. Wat de kerkelijke kwesties betrof, ging re
latief veel media-aandacht naar dat ene, heikele punt: het
verbod op een gecombineerde viering van de katholieke
eucharistie en het protestantse avondmaal. Ruim twee
duizend mensen namen donderdagavond deel aan zo'n
viering, buiten het officiële programma om georgani
seerd. „Ik hoop dat het thema van de Kirchentag, 'U zult
een zegen zijn', niet ondersneeuwt onder al het geweld",
verzucht een prominent lid van de organisatie, die per se
anoniem wenst te blijven. Met dat 'geweld' doelt hij op
het 'volstrekt idiote' programmaboek van ruim zeven
honderd pagina's. „Het dijde maai- uit, iedereen moest
zo nodig iets zeggen."
De boodschap was simpel: al in heel kleine dingen kun je
een zegen zijn. Dat lijkt een lastiger opgave dan discus
siëren over misstanden in kerk en wereld. Zo stonden in
de overvolle metro's mensen met Kirchentag-attributen
niet op voor oude reisgenoten. En in Berlijn herinneren
hopen rotzooi aan het aangenaam verpozen.
Wim Schrijver
J J J
Een adembenemend schouwspel voltrok zich voor de toegestroomde toeristen in Noordpolderzijl. Ondanks wat wol
ken was de zonsverduistering goed te volgen. Foto's: ANP/Vincent Jannink
Op tal van plekken in de wereld stroomden
mensen zaterdagochtend vroeg samen om de
gedeeltelijke zonsverduistering te zien. Zo ook
in Noordpolderzijl, het uiterste noordelijke
stukje van de provincie Groningen, waar de
eclips het beste te zien was. Tussen kwart
over vijf en half zeven werd de zon gedeelte
lijk bedekt door de maan. Een adembene
mend schouwspel, vonden de liefhebbers.
De weg naar Noordpolderzijl is zaterdag
ochtend niet moeilijk te vinden. In het holst
van de nacht rijden er honderden auto's
naar het uitkijkpunt over de Waddenzee.
Het wordt om half vijf licht, terwijl het nog
drie kwartier duurt voor de zon officieel op
komt.
De invasie bestaat uit media, toeristen en
echte liefhebbers uit het hele land. SBS,
RTL, NOS, RTV Noord, kranten en radio, al
le media zijn vertegenwoordigd. In de Tele
graaf heeft gestaan dat 'alle cafés in Noord
polderzijl' open zullen zijn. Reden voor Ger
en Jos Klein uit Hapert om ook even een
kijkje te gaan nemen. „Het klopt wel, maar
dat het er maar één is, stond er niet bij",
zegt een ietwat teleurgestelde Brabander.
Als de zon om kwart over vijf opkomt is al
leen een puntje van het liggende banaantje
te zien. De meer dan duizend toeschouwers
op de dijk zijn ineens stil. Op een 'oh' en
'ah' na zijn alleen de vogels in de verte te
horen. Dat hoort niet bij een echte zonsver
duistering.
„Met de zonsverduistering in 1999 in Frank
rijk gingen alle vogels ineens liggen", vertelt
Rudolph Raphaela uit Weesp. „Het is zo'n
apart verschijnsel. Zelfs de dieren onder wa
ter gedragen zich anders." Hij reist de zons
verduisteringen achterna. Hij was al op Cu
rasao, in Zambia, Frankrijk en nu in Noord
polderzijl. „Ja, dit keer was het gelukkig wat
dichter bij huis", lacht hij.
In Noordpolderzijl is weliswaar een bijzon
dere kruising tussen zon en maan te zien,
maar het duister blijft uit. De vogels blijven
dan ook gewoon in de lucht, en ook vissen
zijn niet van slag. „Ze bijten nog steeds
niet", meldt een visser langs de toegangs
weg.
Alleen de mensen lijken uit hun doen. En
dan vooral de ware fans. Ze staan doodstil te
staren door hun eclipsbril, lasschild of zon-
nespiegel. „Het is toch geweldig. Hier word
ik helemaal stil van", zegt Imco Zijlstra uit
Assen. „Je voelt je op zo'n moment toch
even weer heel klein. Dan besef je dat er
meer is tussen hemel en aarde."
Veel 'gewone' dagjesmensen arriveren pas
om kwart voor zes, als de maximale verduis
tering al geweest is. „We zaten vast in de file
op weg hierheen", zegt vader Bart Legemaat
uit Harderwijk. ,Maar het is niet erg, want
onderweg hebben we ook al wat gezien. Bo
vendien hebben we nu nog een héle dag
voor ons."
Café 't Zielhoes in Noordpolderzijl doet goe
de zaken, 's Ochtends om half vijf zit het al
stampvol. Ook met brillenverkopersfamilie
Timmer uit Garnwerd gaat het uiteindelijk
goed. Het eerste half uur kunnen mensen
prima zonder bril. Daarna weet de familie
de brillen goed te promoten. Op een rijtje
showen ze hoe het moet. „Je moet de bril
heel dicht tegen je ogen aanhouden. Dan
zie je vanzelf een oranje maantje."
Hoewel weerkundigen hadden voorspeld
dat de zonsverduistering het beste te zien
zou zijn in onder meer IJsland, viel het ver
schijnsel daar door het slechte weer nogal
tegen. Bij Olafsfjardarmuli kwamen vijfhon- j
derd belangstellenden bijeen. In plaats van
minstens 3,5 minuut vrijwel volledige zons
verduistering was de eclips slechts een paar
seconden te zien.
Het duurt tot 3 oktober 2005 voordat in Ne
derland weer een zonsverduistering waar
neembaar is. Pas in 2081 zal het fenomeen
weer bij zonsopgang te bewonderen zijn.
Een totale verduistering, zoals Europa in
1999 beleefde, vindt pas weer plaats in de
22e eeuw.
Tjitske Ypma en ANP
Het kan best zijn dat we het er vanavond weer over
hebben, op het terras van onze Spaanse vrienden in Ja-
lon. Onder de palmbomen, met een wijntje in de hand
en de blik op de zon die vlammend rood tassen de ber
gen zakt, zullen we vaststellen dat we hier moeten blij
ven. Niet meer moeten terugkeren naar het dagelijkse
gejakker om werk, kinderen en spaarzame vrije tijd
met elkaar in evenwicht te brengen. Gewoon hier in
Spanje moeten blijven en moeten genieten van het
land, de mensen en van elkaar. Maar ja, de kinderen
hè.
Elke vakantie hier eindigt met die verzuchting. Maar
ja, de kinderen. Hoe moet het met hun school, is dit wel
een land om ze te laten opgroeien, kunnen we ze wel
weghalen van hun vriendjes, hun familie, kortom, mag
je ze wegrukken uit hun vertrouwde sociale omgeving
omdat hun ouders het wat rustiger aan willen gaan
doen. Totdat we vorig jaar op het terras van het restau
rant Riu Rau dat echtpaar met drie kinderen ontmoet
ten uitWaddinxveen, dat het gewoon had gedaan.
Huis verkocht, baan opgezegd en een mooie villa in het
Spaanse achterland betrokken.
En de kinderen dan?
Die kinderen (van 8,11 en 14) hadden ze gewoon op de
Spaanse school gedaan, op de Spaanse basketbalclub
en de Spaanse muziekles. Na een paar maanden had
den die hun draai helemaal gevonden. Zelfwaren de
ouders nog een beetje zoekende, maar dat de kinderen
zo op hun plek waren, was een hele zorg minder.
Zomaar in Spanje gaan wonen en alleen nog maar
doen waar je zin in hebt. Dat kan toch helemaal niet?
Nou, daar hebben we het dus uitgebreid over gehad.
Die vrienden van ons doen het al een paar jaa r. Maa r
ja, die hebben geen kinderen. Die hebben twintig jaar
lang geld opzij kunnen leggen om nu te rentenieren.
Daardoor hebben ze nu een groot huis, met 5000 vier
kante meter grond er omheen, waar best nog wel een
familie kan wonen. Ze bouwen er gewoon een verdie
ping bovenop. Desnoods breken ze dit huis af en zetten
er een groter huis neer.
Maar hoe denk je dan rond te komen, zonder vast in
komen? Nou, daar hebben we het dus ook uitgebreid
overgehad. We verhuren ons huis in Nederland. Op
driehonderd meter afstand van ons zit een grote inter
nationale organisatie die per maand een vermogen be
taalt voor volledig gemeubileerde woningen voor hun
tijdelijke personeel. Alleen daarvan al zouden we kun
nen leven, want aan huisvesting zullen we in Spanje
niet veel uitgeven. En de wijn bij de coöperatie in Jalon
is al jaren rond de euro per liter (de rosado is een paar
centen duurder), de groenten op de markt in Benissa
zijn veel goedkoper dan bij ons in Nederland en je kunt
hier bij elk restaurant een driegangenmenu
(inclusief wijn) krijgen vooreen bedrag dat
bij ons voor een hoofdgerecht wordt gere
kend.
Maar wat moet je dan doen, de hele dag,
zonder werk? Nou, daar hebben we het
nog veel uitgebreider overgehad. Lekker
racefietsen door de bergen met m'n rente
nierende vriend, of met de leden van 'on
ze' fietsclub, de C.C. Xaló. Het gras maai
en (5000 vierkante meter), buurman Pepe
helpen met zijn wijngaard, een beetje rom
melen in en om het huis; op 5000 vierkante
meter grond is altijd wel wat te doen. Het
tempo kan wat lager, we doen elke middag
een slaapje en daarna een wijntje in de ja
cuzzi op het terras. Misschien kan ik deze
column nog wel elke week blijven
schrijven, of er zelfs een schrijfklusje bij
nemen. Eén of twee per week, het moet
natuurlijk niet te gek worden.
Niets staat ons dus eigenlijk nog in de
weg om in Spanje te gaan wonen.
Maar ja, de kinderen hè...
Kijk ook op www.dickvanderplas.nl
