'DO Revolutie voor 38 sentjens GESPREK VAN DE DAG uuu b Goede wijn komt straks ook uit karton met schroefdop Ti Makers legendarisch blad Hitweek namen hun werk niet té serieus DONDERDAG 22 MEI 2003 AW ,i,r DAGELIJKS LEVEN KE£.syil<- nes e>J. weeA eeaj R/MpeLpy. t>OE- NU m/E-ö MENSELIJK De 72-jarige Amerikaanse ac trice LIZ TAYLOR heeft gisteren op het laatste mo ment afgezien van het bijwonen van de wereld première van een dvd-versie van de film 'Giant' tij dens het filmfes tival van Cannes. Zn wartoonde ver schijnselen van UITPUTTING Taylor arriveerde tegen half zes bij een bioscoop aan dt Rue d'Antibes, waar zij werd opgewacht door tientallen fans en journalisten. Onc^rsteund door een be geleider slaagde ze er nog net in de twintig meter naar de irgang van de bio scoop te halen. Zij ging het gebouw niet in, maar zeeg neer o? een inderhaast naar buiten gebrachte stoel. Zij bleef daar enkele minuten zitten en stapte daar na weer in haar limousine. FotO:AP Een foto met HANDTEKENING van de vier Beatles is nummer één op de lijst van de honderd duurste handte keningen. THE BEATLES zijn daar mee duurder dan Winston Churchill, Marilyn Monroe en Adolf Hitler. De lijst is opgesteld door de Londense postzegel- en muntenhandelaar Stanley Gibbons. Voor de handteke ningen van de Fab Four moet 20.000 euro op tafel komen. De nummer twee op de lijst kost 11.000 euro, en dat is een foto waarop de handtekeningen van de maanlanders van Apollo 11 prijken. De handtekening die afgelopen vijf jaar het meest in waarde steeg, was die van de ex-Beatle George Harri son. Met zijn overlijden, eind 2001, steeg de prijs van 250 euro naar 1800 euro. Als er een handtekening zou zijn van de Britse schrijver Wil liam Shakespeare, zou die enkele miljoenen kunnen opleveren, aldus Gibbons. Ouwehands Dierenpark i» Rhenen opent morgen een OVERDEKTE SPEEUUNGLE met onder rmer doodshoofdaapjes, otters en vlie gende honden. De dierentuin damt dat de hal van 4000 vierkante metv de grootste overdekte speeltuin van Europa is. Aan de RavotAapia, zoals de speeljungle heet, is ruim een halfjaar gewerkt. De hal vervangt de verouderde buitenspeeltuin. Alle speeltoestellen zijn van natuurlijk materiaal gemaakt, en er is geen stukje plastic in de hal te vinden. In de twaalf meter hoge hal kunnen kinderen dwalen door grotten waar kalongs wonen. Bij het otterverblijf kunnen ze spelen in en bij waterval len. Met touwen zwaaien ze over vo gelnesten en vanaf de glijbanen kij ken ze naar binnen bij de apen. De dieren zitten overigens wel achter glas of hekken, om zowel de beesten als de kinderen te beschermen. Staatssecretaris Cees VAN LEEUWEN van onderwijs, cultuur en wetenschappen heeft deze week een door hem gemaakte cd ge presenteerd aan pre mier Balkenende. Het nummer 'BAL KENENDE BLUES' ligt volgens een woordvoerster van het ministerie een dezer dagen in de platen winkels. Het is een afscheidscadeau voor de demissionaire mi nister-president. De staatssecretaris neemt alle instrumenten op de cd voor zijn rekening en componeerde het nummer. De opbrengst van de verkoop is be stemd voor een later te bepalen goed doel. ,,Hij heeft de Balkenende Blues vo rig jaar al eens gezongen tijdens een bijeenkomst van het kabinet", aldus de woordvoerster. ,,Hij werd toen begeleid door het achtergrondkoortje 'De Balke- nettes' waarin onder meer staatssecretaris Schultz van Haegen van verkeer zat." Foto: Taco van der Eb De Nederlandse deelneemster aan het Eurovisie Songfestival, ESTHER HART, hield gisteravond vanuit de Letse hoofdstad Riga een chatsessie met haar fans. Het systeem was nog maar net opgestart, of vragen als 'ben je nog VRIJGEZEL?' en 'heb je een vriendje?' rolden al over het scherm. Hart kon er wel om lachen. En jay^e heeft al jaren een relatie met ex-Kane-bassist Aram Kersber gen. „Toctvvond ik dat er heel veel originele vragen binnenkwamen", zegt Hart. ,,Zo wilden mensen we ten of ik al Lets spreek, maar daar kan ik echt geen touw aan vastkno pen. Ze vroegen zich ook af of ik al heimwee heb, maar mijn vriend is bij me en het is hier heel gezellig. Dus ik hou het zeker wel vol." In het halve uurtje dat voor de chat was in geruimd, hebben ongeveer tweehon derd mensen ingelogd. David Gilmour, gitarist van PINK FLOYD, heeft zijn huis in Londen verkocht ten behoeve van de DAK LOZEN. De opbrengst van bijna 6 miljoen euro gaat naar de hulporga nisatie Crisis. Deze gaat een woon complex van 400 appartementen voor daklozen bouwen. Gilmour zei op een persconferentie dat hij on langs naar het platteland is ver huisd, en nog maar één- of twee maal per week in zijn Londense huis kwam. Het huis aan daklozen geven leek geen goed idee, dus werd tot verkoop besloten. Het project van Crisis trok Gilmour aan omdat het leek op een project in de VS, Com mon Ground, waarover hij een video had gezien. „Dakloze mensen wil len niet alleen een dak boven hun hoofd, ze hebben ook een manier nodig om weer bij de gemeenschap te worden betrokken." Wijnimporteur Hans Moolenaar toont de nieuwe karton nen wijnverpakkingen en de klassieke flessen met moder ne schroefdop. Foto: United Photos de Boer/Milan de Bie Rode wijn in een kartonnen verpakking, flessen met schroefdoppen en witte wijn en rosé in een plastic flesje. De echte wijrdiefliebber moet er van gruwen. In Nederland krijgt wijn die niet in een glazen fles met kurk zit al snel het stem pel van 'goedkope bocht uit de supermarkt'. Maar volgens de Bloemendaalse wijnimporteur Hans Moolenaar komen nu ook echte kwaliteitswijnen in dergelijke verpakkingen op de markt. „Het wordt inderdaad een cultuurschok." De regelgeving rond grote evenementen en het strandleven zorgen er voor dat glas in het verdomhoekje zit. Bier wordt daar in plastic bekers geschonken, en de populaire Breezers zijn er nu ook in plastic flesjes. „Wij spelen daar op in door nu aan particulieren en de horeca - we zijn immers ook groothandel - rosé en witte wijn in plastic flesjes te leveren. Met rode wijn kan je dat vanwege de kwaliteit beter niet doen. Daarom hebben we het wijnhuis La Baume gevraagd voor ons kartonnen verpakkingen te maken. De kleinste van 18,7 centiliter is extra grappig, omdat die ook nog eens een schroefdop heeft", legt Moolenaar uit. De schroefdop is dit seizoen voor het eerst ook op kwaliteits wijnen te vinden. La Baume uit de Languedoc-Roussilloi rer de eerste producent van Franse topwijnen die de nieuwe voi techniek toepast. „Met het blote oog zie je aan de verpal :ht< het verschil niet tussen een fles met kurk en dop. De mo tan ne doppen blijken voor sommige wijnsoorten beter te zij den dan een kurk. De dop zorgt voor een luchtdichte en lekv Iers afsluiting, en is daarmee ideaal voor jonge fruitige wijn. I Baume stopt dit jaar enkele witte wijnen en rosé onder d schroefdop." Wie wel dol is op het plopgeluid van de flessen, hoeft de kentrekker niet meteen weg te gooien. De meeste rode vt nen en witte wijnen die moeten rijpen, zullen voorlopigi gewoon met een kurk gesloten blijven. Met een schroefd KH kunnen ze immers niet rijpen. Binnenkort krijgt Moolem eet een eerste rode wijn met een schroefdop, maar dat is eei ige wijn die koel geschonken moet worden. Wellicht heeft di tte Beaujolais Primeur in de toekomst geen kurk meer. Maai Ikai champagne krijgt vanwege de druk zéker geen schroefdo iDe Frans van den Berg Het tegendraadse blad Hitweek was i dé uitlaatklep van het 'Langharig Werkschuw Tuig' en gaf kleur aan de tweede helft van de jaren zestig. Het beleefde vier jaargangen vol wilde ideeën, geestverruimende muziek en jeugdig optimisme over een nieuwe samenleving. De Beyerd in Breda eert Hitweek met een over zichtstentoonstelling. Het was een blaadje van acht blad zijden, gedrukt op goedkoop pa pier, ter grootte van een halve krantenpagina en het kostte in het begin maar dertig cent, of lieven sentjens. De eerste Hitweek ver scheen op 17 september 1965. 'Mensen dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!!', stond er op de voorpagi na. Samensteller Willem de Ridder kwam van de kunstacademie in Den Bosch, maar de gevestigde kunstwereld irriteerde hem, net als de reclamewereld. Hij wilde iets anders, iets geks, iets provoce rend:». «1/ uiiunucue retci j. frtul- ler, een handige jongen als het om publiciteit ging, en samen werkten ze aan het blad Beatbox, dat wilde afrekenen met de gezapige mu ziektijdschriften. Beatbox werd omgezet in Hitweek, een blad met aandacht voor de beatmuziek maar ook voor de zie- leroerselen van de nieuwe genera tie. De onmondige jeugd moest worden gemobiliseerd. De Ridder en Muller trokken een paar mede werkers aan: Koos Zwart (altijd met grote hood), Pim Gets en se cretaresse Marloiein Kuijsten. Ook André van der Louw var.de Vara kwam erbij. Hij was een der tiger en kreeg een soort vaderrol bij de redactievergaderingen op dinsdagavond. Van der Louw nam een paar VARA-collega's mee, Wim Bloemendaal en Henk Bongaarts, die later zijn naam zou veranderen in Henk van Dorp. In derdaad, van Barend en Van Dorp. '<i het kantoortje aan de Alexander Boersstraat 30 achter het Concert gebouw in Amsterdam werden kreten bedacht om aandacht te trekken: 'Wees lullig, lees Hitweek' en 'Hi-Ha-Hitweek nu ookinSneek'. 'Beter langharig dan kortzichtig' was een actie van Peter Mul ler, die een zwarte lijst aanlegde van discriminerende scholen, kroegen, dancings en kap pers. Mullers rol was na negen maanden uitgespeeld. Hij schreef in De Tele graaf en had duide lijk andere bedoelin gen dan de rest. La ter begon hij het seksblad Candy en werd hij stin kend rijk als uitgever. Wilfem de Ridder was en bleef de groe inspirator. Hij droeg een ver- keede bril met donker nontuur, putschoenen en een teilenka brok, en was altijd nervïus in de wer met fantastische plannen. Heidee is belangrijker can de orret van het blad, was zijn stadpunt. Hij bedacht de vorm: vet koppen, opgeblazen foto's, dike lijnen, Jugendstilachtige illu- stries. Elke zondagnacit stond hij; knippen en te plakken. „Ik del mijn best om het blad geen duelijk gezicht te geven", ver- klade hij. In e brievenrubriek werd de ge- netiekloof van halverwege de ja- rerestig zichtbaar. Een jongen uitfoogvliet kwam in juÜ 1966 m<een 'advies aan de inwoners vaBreda': „Gaap ons niet meer zaompzinnig aan en scheldt ons nimeer uit voor flikkers o.i.d, als wiiog eens met lang haar, pet op eirijde broekspijpen in dat ach- teebleven gebied komen." Vj der Louw bracht af en toe een srfje politiek in de kolommen en lee uit dat Pat Boone en Elvis Piley rechts waren. The Beatles, The Stones en Bob Dylan waren natuurlijk links en dus in orde. Dat gold ook voor de favorieten van enkele redacteuren, The Lovin' Spoonful, Them (met Van Morri son) en Cuby and the Blizzards. Frit blad ging over zijn nek van de gev€rde Nederlandse tienerster- ren v*n toen, zoals Trea Dobbs en Rob dtNijs. De grootste pispaal was GenTimmerman. In brieven werden grtopen gemaakt over 'ons idool G*rt' en zijn laatste sin gle Yellow SuUiermien. Engelbert Humperdinck vterd afgekeurd, maar Pim Oets Boudewijn de Groot is een lieve, relaxte jongen, maar de laatste tijd heeft hij iets minder reden om relaxed te zijn. Hij begint een beetje genoeg te krijgen van zijn rol van een eenzame, romantische troebadoer, die mat zijn eenvoudige gitaar en wijsgerig gezang zalen vol ernstige AJC-types bekoort. i)66, over Boudewijn de Groot schreef wel: 'Du st) Springfield maggoed ge vonden wor den'. HitweekVreeg faam onder al ternatieve jonge ren, de aanhang groeide en werd brutaler. Per 1 januari 1966 ging de prijs van 30 naar 38 sentjens. Er kwam ook een ironische onder titel: Vakblad voor twieners. In ja nuari 1967 was de naam opeens Witheek in plaats van Hitweek en daaronder stond: waarin opgeno men Gelul 1967. In april 1968 kwa men er vier pagina's bij, en sprong de prijs naar zestig sentjens. Deskundigen zagen een subcul tuur ontstaan, in Hitweek sprak men liever van underground, zo iets als het ondergrondse verzet in de Tweede Wereldoorlog. In het voorjaar van 1967 kwamen er op gewonden verhalen over de love ins van de hippies in San Francis co. Hitweek gaf uitleg: „Een hippy is een nieuw soort beatnik. Met dit verschil dat de beatnik de pest aan de wereld had en dat een HIPPY een paradijs op aarde wil en vrede wil stichten." De redactie werd meegesleept door de golven van experimentele, psychedelische muziek. Naast de officiële hitlijst, die snel Hitpuree werd genoemd, kwam de rubriek Aanraderama, waarin Pink Floyd, Soft Machine en verre groepen van de Amerikaanse westkust de toon aangaven. De groep Pearls Before Swine richtte zich op 'die gi- gantiese wereld in je hoofd' met hun album 'One Nation Under ground': „Dat er een heelal in zit, Vroeger kwamen er bijna nooit vrouwen in beeldverhalen voor maar nu zijn ze niet meer weg te slaan. Die vrouwen zijn behalve naakt ook nog wulps, wreed, masochisties, sadisties, over-sexed en gewetenloos. Allemaal ingrediënten die vroeger taboe waren. 1969, over 'de nieuwe strips' waar je lichtja ren lang in kunt rondreizen. De Pearls-elpee is een soort gids x>or die bin nenwereld." Willem de Rid der layoutte steeds bonter en gedurfde-, en organiseerde onder tussen in Amsterdam avonden met halluckierende klanken, vloei stofprojectie; en exotische dans. Zogenaamde?rovadya-clubs ver rezen in allerleiplaatsen. In sep tember 1968 weid de balans opge maakt: .Zoals heteen kleine Bra bantse plaats betaamt, is Ooster hout nogal wat bescheiden in z'n wensen. Initiatiefnemer Cazik Lux (van de popgroep Impulse) is op dit moment bezig met ten rapport aan Burgemeester en Wtffiouders om voor de ongeorganise*rde jeugd een keldertje te krijgen, waar ze spiegodelische muziek loeihard kunnen draaien en beluisteren." Jan Donkers, ex-student sociologie en Volkskrant-medewerker trad toe en raakte begeesterd door de 'spirituele leider' Willem de Rid der. Als je iets aanraakte, barstte de energie eruit", vertelde Donkers later. „Weten dat je het centrum van allerlei actie bent, dat is zeer stimulerend. Als Country Joe Mc Donald van negen tot twaalf in het Concertgebouw speelde, dan zat hij om kwart over twaalf bij ons op het kantoor van Hit week. Zappa kwam binnenvallen, zo ging dat." Ook Wim Noord- hoek, die na zijn stu die politieke weten schappen bij de Vpro-radio was gaan werken, werd redac teur. De grijze bur gerij deed er niet meer toe, in de ko lommen ging htr in volle vaart naar een nieuwe wereld. .Al les wat je schreef in Hitweek, was voor het goede doel", zei Noordhoek. „Underground was het mode woord", vertelt Jan Donkers. „Er zou een revolutie komen. Daar heb ik nooit in geloofd. Ach, wij waren helemaal geen hippies. We namen onszelf niet al te serieus." Hij had het over een 'ontroerende en ook wat lachwekkende perio de'. Noordhoek noemde de jaren zestig 'charmant, maar niet we reldschokkend'. Over zijn werk voor Hitweek zei hij: „Het was kin derspel, maar het werd tot onze grote verrassing allemaal heel seri eus genomen." Hitweek was voor velen een opi nieleider met heel veel gezag. Deze brief van Paul K. uit Geldrop zegt genoeg: „Hoi, ik ben een 18-jarige Üesee-ist en zou graag kennisma ken met het goedje LSD. Aange zien ik geen mensen in de omge ving ken waar ik het zou kunnen 'rijgen, vraag ik jullie om wat airessen van de handel. Bij voor ban dank." De-edactie viel uiteen in rokende zw&ers en drinkende rationalis ten. Villem de Ridder was de grootie zwever, hij snoepte zó van de micjelen, dat hij het niet meer op kon mengen elke week een Willem de Ridder op een archief foto uit 1968 (boven), middeninl de Hitweek-tijd, en zoals hij zidj nu op zijn eigen internetsite p senteert (middenonder). blad af te leveren. Het einde v Hitweek werd onvermijdelijk, ej h^t laatste nummer verscheenj 25 april 1969. Daarna kwam ,4 eens ia de veertien dagen. Dat blad hidd het nog een paar jat vol, maar vas steeds minder spraakmakend. André van de» Louw werd er kend politicus. Willem de Riddj gebruikte zijn hypnotiserende stemgeluid voor een volgendel rière: hij maakte hoorspelen v de radio en organiseerde nachl| ke zoektochten. Nu is hij actief 'meesterverteller', vooral ook nj behulp van internet. En wat is over van Hitweek? Het blad is i de gretige lezers van toen zoiet een jeugdfoto. Je kunt er ontrol naar kijken en denken: wat wal we heerlijk jong en fantastisch 1 ief. Dirk 'ellenga De oyerz>htstentoonstelllng 'Hitweelü 11 1969' is v^af zondag tot en met 17 auguS De Beyerd.ioschstraat 22 In Breda. Andrt der Louw verlcht zaterdag de opening. Wt de Ridder zo at voor 'audlowandelingen.' opend: dl tVmTij jo-17 uur, za en zo 13-' Willem de Riddeibundelde voor UitgeveH Spectrum in Ulredit 'Het Beste uit Hltwe.' 1965-1969'. Hetboiic verschijnt eind dezt maand, telt 256 tagha's en kost €29,95

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 2