LEIDE Schoolhulp in Noord bedreigd REGIO Dokterspost verhuist uit de Doezastraat 11 Leiden is nooit plek voor vijfduizend huizen' De Stemming Diekstra: 'Universiteit moet plagiaat-rapport verwerpen' Jitgelekt R1 ans station uggelegd Jde stelling! OM én tafelrammers in hoger beroep zaterdag lo mei 2003 >ice Musica symbool van amhorigheid Wandelen langs atanische eesterwerken' - Een herdenkingskrans e gevallenen in de Twee- reldoorlog hangt weer op Leiden Centraal. Het stuk was door onbeken- het water gegooid. In- Is is de krans gevonden iggehangen, laat een NS - roerder weten. Vijf in het gegooide kransen bij het ingsmonument waren leis ook al opgevist en te- angen. (advertentie) in ARTIS,word lid f een lidmaatschap cadeau ARTIS dan een dierentuin door Roelf Reinders leiden - De dokterspost aan de Doezastraat in Leiden verdwijnt. Het pand waaruit huisartsen 's avonds, 's nachts en in het weekeinde spoedhulp verlenen is te klein en slecht bereikbaar voor patiënten. De post verhuist naar een plek in de buurt van één van de drie ziekenhuizen in Leiden en Leiderdorp of naar een andere, centrale locatie. De dokterspost in de Doeza straat is bedoeld voor inwoners van de gemeenten Leiden, Lei derdorp, Zoeterwoude en Al kemade die na kantoortijd een huisarts willen zien. Bij ernstige zaken komt de dokter zelf in een auto met chauffeur. Vanaf het begin van de huisartsenpost, ja nuari 2001, zijn er veel klachten over de bereikbaarheid. Patiën ten kunnen de Doezastraat moeilijk vinden, kunnen de auto niet kwijt en klagen over het feit dat het lang duurt, voordat ze een assistent aan de lijn krijgen als ze bellen. Voor de gemeente Alkemade was dat aanleiding om vorige zomer al te pleiten voor verhui zing van de post, liefst naar het LUMC of het Rijnland Zieken huis. Volgens de Zoeterwoudse huisarts A. Poot, voorzitter van de Coöperatieve Huisartsen post, zijn de problemen van de telefonische bereikbaarheid voorbij. „Sinds een paar maan den hebben we de derde tele fooncentrale. Alle bellers krijgen gegarandeerd een assistent aan de lijn." Maar het probleem van de slechte bereikbaarheid blijft be staan. Poot: „We horen van de deelnemende huisartsen dat pa tiënten daarover klagen." Bo vendien is het pand te klein ge worden als dokterspost. „De huidige huisvesting laat te wen sen over. We hebben meer ruimte nodig." Het bestuur van de huisartsenpost heeft vier mo gelijke vestigingsplaatsen onder zocht. Drie liggen in de buurt van de drie ziekenhuizen in de regio: het LUMC en Diacones- senhuis in Leiden en het Rijn land Ziekenhuis in Leiderdorp. Deze locaties zijn gemakkelijk te vinden, aldus Poot. De vierde optie is een andere, centrale plek, niet in de buurt van een ziekenhuis. Het bestuur heeft zelf al een voorkeur voor een plaats, maar voorzitter Poot weigert die te verklappen. „Het is aan de deel nemende huisartsen om te be slissen." Wel zegt hij dat 'geen van de ziekenhuizen echt ideaal ligt'. „Het Rijnland Ziekenhuis ligt wel goed voor Alkemade, maar ongunstig voor de Leidse binnenstad. Het LUMC ligt weer helemaal op de rand van het verzorgingsgebied. Zo heeft elk ziekenhuis wel een nadeeL" Woordvoerder D. Ketting van het LUMC zei vorige zomer in het Leidsch Dagblad al voor ver huizing van de dokterspost naar een plaats in de buurt van het academische ziekenhuis te zijn. Daarmee hoopt het ziekenhuis minder patiënten op de EHBO- afdeling te krijgen die eigenlijk hulp van een huisarts hadden moeten krijgen. Van alle patiën ten die het eerste-hulpcentrum van het LUMC bezoeken, is bij na zeventig procent niet eerst bij een huisarts geweest Bij onge veer de helft van deze patiënten, stelt het ziekenhuis vast, had een huisarts de behandeling kunnen doen. Ook Poot hoopt dat verhuizing van de dokterspost de overbe lasting van de EHBO-afdelingen van de ziekenhuizen vermin dert „Maar het is geen kwestie van een perceeltje naast een zie kenhuis zetten. Als we bij een ziekenhuis gaan zitten, moeten er goede afspraken worden ge maakt." De samenwerking met de ziekenhuizen moet sowieso worden verbeterd, stelt Poot. Hij hoopt dat de verhuizing nog dit jaar plaatsvindt. „Dat hangt van de locatie af. Maar volgend jaar moet het vrijwel zeker lukken." Ook geldgebrek bij Muziekcentrum De dokterspost op de hoek van de Doezastraat en de Raamsteeg. Foto: Henk Bouwman bbert Minkhorst - Leiden heeft volstrekt Dende ruimte om nog iOOO huizen te bouwen, gen de PvdA-wethouders brand (ruimtelijke orde- n H. Buijing (wonen) in actie op een studie van Unlimited. racht van de Leidse wo rporaties onderzocht het lamse bureau de moge- m voor 'inbreiding' van ruimte voor wonen bin nen de stadsgrenzen. Volgens het bureau kan de gemeente die vinden door creatief om te gaan met bestaande gebouwen in de stad of functies als wonen, wer ken en recreëren te bundelen. Wonen in fabrieken, loodsen, hotels, caravans, kantoren en scholen: het moet kunnen. Hillebrand en Buijing omarmen de onorthodoxe suggesties van het bureau, laten zij op de web site www.leiden.pvda.nl weten. Maar met één uitkomst zijn de bestuurders het pertinent on eens: dat die suggesties 5.000 extra woningen zouden opleve ren. Hillebrand zegt dat hij de woningcorporaties zelfs heeft gevraagd dat uit het rapport te schrappen. De wethouders vrezen dat het 'volstrekt uit de lucht gegrepen aantal een eigen leven gaat lei den'. „Mijn grote angst is dat het makkelijk bij elkaar optellen van 5.000 woningen averechts werkt. Ik weet precies hoe dat werkt. Door de tegenstanders van bebouwing van vliegveld Valkenburg wordt het getal tot in lengte van jaren gebruikt om aan te tonen dat de Leidse regio helemaal niet is aangewezen op huizen op het vliegveld. En zo kan een goed rapport uiteinde lijk bijdragen aan de instand houding van de woningnood." Vijfduizend huizen bouw je niet zomaar, zegt Hillebrand, zeker niet in een volgepropte stad als Leiden. „Iedereen die bezig is met bouwprojecten in de stad weet hoe moeilijk het is om een financieel haalbaar project van de grond te tillen. Nu kun je on der elk sportveld en op elke school tientallen of zelfs hon derden woningen denken en zo heb je in een mum van tijd dui zenden woningen bij elkaar ge spaard. Tegelijk weet iedereen dat het jaren zal duren voordat er enkele tientallen zijn ge bouwd, als dat al lukt." Voor de rest zijn Hillebrand en Buijing te spreken over het rap port. „Het bevat veel nuttige ideeën voor het goed omgaan met de schaarse ruimte. Het tij delijk gebruik van kantoren is er één, maar ook de de bouw van woningen onder (opgetilde) sportvelden of het idee om op nieuwe scholen standaard wo ningen te bouwen. Het rapport bevat verder hartstikke leuke ideeën voor cultuurwoningen die in een mum van tijd tot een klein concertpodium worden omgebouwd. Ik heb al laten weten dat ik de ideeën uit het rapport omarm, maar: liever 5.000 luchthavenwoningen dan 5.000 luchtkastelen." door Timoteus Waarsenburg leiden - De Onderwijswinkel en het Muziekcentrum Leiden Noord worden in hun bestaan bedreigd. De afdeling Cultuur en Educatie van de gemeente Leiden zegt geen geld te hebben om de Stich ting Onderwijswinkel Leiden Noord, waaronder beide projec ten vallen, te subsidiëren. En daarmee dreigen de taallessen, huiswerkbegeleiding en bijles diensten voor een zeer kwetsbare groep in Leiden Noord na dertig jaar te verdwijnen. Inmiddels heeft de stichting een brandbrief naar de gemeente gestuurd. De Stichting Onderwijswinkel verzorgt samen met zo'n tachtig vrijwilligers huiswerkklassen, bijlessen, taallessen en onder- wijsspreekuren voor bewoners van Leiden Noord die in de laagste inkomensgroepen zitten. Het Muziekcentrum geeft mu zieklessen aan deze doelgroep. De stichting heeft in de afgelo pen dertig jaar haar nut ruim schoots bewezen. Waren het in de beginjaren vooral autochtone Nederlanders die een beroep deden op de diensten van de stichting, tegenwoordig zijn het vooral allochtone bewoners. „Maar het is hier altijd bijzonder druk. Twee keer per week ver zorgen we een huiswerkklas waar per middag zo'n 25 kinde ren op af komen", zegt mede werkster Hans de Koomen. „En van de bijlesdienst maken ge middeld 50 tot zestig kinderen gebruik. Leerlingen van zowel het basis- als het voortgezet on derwijs. Leerlingen van vmbo tot gymnasium wiens ouders geen andere bijlessen kunnen betalen. We hebben het hier over een doelgroep die thuis weinig tot geen hulp bij onder wijszaken krijgt. Leerlingen bij wie het enige boek thuis het te lefoonboek is. De praktische steun die de leerlingen hier krij gen is vaak onontbeerlijk om hun school af te ronden. En dan heb ik het nog niet over het mu ziekonderwijs dat wij verzorgen en de taallessen voor allochto nen." De onderwijswinkel en het mu ziekcentrum maken voor het overgrote deel gebruik van vrij willigers. Om alle vrijwilligers aan te sturen en de dagelijks gang van zaken in goede banen te leiden maakt de stichting ge bruik van vier medewerkers die bij de stichting gedetacheerd zijn via De Zijl Bedrijven (DZB), een aan de gemeente verbon den instantie voor sociale werk voorziening. „De Zijl Bedrijven zit zelf zwaar in de rode cijfers en eist nu de verplichte jaarlijkse bijdrage voor personeelskosten op van de stichting. Maar die kosten kan de Stichting Onderwijswin kel niet dragen. We hebben daarom aangeklopt bij de ge meente die ons op haar beurt doorverwijst naar de gemeente lijke dienst Cultuur en educatie. En daar is geen geld voor ons. We hebben inmiddels een be zwaarschrift ingediend en be ginnen ook een handtekenin genactie. Maar als de subsidie uitblijft, zullen de onderwijswin kel en het muziekcentrum moe ten sluiten", aldus De Koomen. „Dat zou een ramp voor Leiden Noord zijn." Vreemd genoeg zou dat haaks staan op het gemeentelijke stre ven om Leiden Noord naar een hoger plan te tillen. Wijkontwik kelingsplan Leiden Noord, een project dat jaarlijks veel geld ontvangt van de overheid via het Grote Steden Beleid, streeft naar verbetering in de wijk op tal van fronten. Waarbij 'onderwijs' hoog in het vaandel staat. In de doelstellingen van het wijkontwikkelingsplan Leiden Noord 'Op weg naar 2010' zijn drie hoofddoelen vastgesteld, waarvan de eerste luidt 'verster ken van de sociaal-economische positie'. Dit moet onder meer bereikt worden door het 'verminderen van onderwijsachterstand onder de schoolgaande jongeren'. Het is dan ook onder meer om deze reden dat Leiden in deze wijk de Brede School probeert in te voe ren. De gemeente wil niet reageren voordat de zaak behandeld is bij de commissie voor de beroep en bezwaarschriften. ilter Lemstra heeft ook ierstand van! Van de id, van de brandweer, politie, noem maar op. us ook van de joumalis- een kundig man is, was egzaam bekend. Eerste id, gemeentesecretaris co-secretaris daar, amb- iperhoofd van drie mi- en burgemeester van o. Zijn loopbaan in een lumotendop. Zijn werk- op het Leidse stadhuis t groot genoeg om met te behangen, is een loopbaan nog zo nt en een conduitestaat duizelingwekkend, er naar weinig, zeker in be- rskringen, die de jouma- legrijpen. Ook al zeggen wel. Wolter was en is op Ihuis de enige, or zijn terugkeer naar o kwam Wolter op de n met de conclusies van lerzoek dat hij had laten laar het lekken van infor- ond de selectieprocedure benoeming van een burgemeester in Lei- enigeen keek reikhal- tnaar de resultaten van urwerk want het moest lelijk maar eens duidelijk ivvie verantwoordelijk is berichtgeving in deze ver zaken die absoluut hadden moeten blijven, moest niet alleen wor- licht, het moest ook han- :de was immers enorm, oor het lek kwam het pu il de weet wie er zoal gesolliciteerd naar de van burgemeester van Dat oud-wethouders aal en Steven de Vreeze MOH.'éEEWOEK, cSeiMxwee/iuMne daarbij zaten. En dat burge meester Jan Postma er niet veel van had gebakken in de ogen van de fractievoorzitters. Dat er verschillende stadsbestuurders alles aan is gelegen dat Waal geen burgemeester van Leiden wordt, dat er aanvankelijk maar één kandidaat de toets der kri tiek kon doorstaan en er dus geen referendum mogelijk was. Of Wolter er even voor kon zor gen dat het lek en de pers met pek en veren de stad uit konden worden gereden. Maar wat blijkt uit het onderzoek? Alle betrok kenen bij de selectieprocedure wisten dat ze hun kaken stijf op elkaar moesten houden. Geen van hen heeft in het ge niep informatie doorgespeeld. En dus moet de berichtgeving wel voortkomen uit vrije nieuwsgaring! Voor de micro foon van een radiojoumalist verklaarde Wolter onlangs dat hij die Leidse journalisten eigen lijk maar knappe jongens en meisjes vindt, die aan een paar kleine puzzelstukjes genoeg hebben voor onthullingen die de gemeente slecht bevallen. Een compliment van een ken ner dat wij graag in het gemeen telijke persbericht over het on derzoek hadden teruggezien. Vraag en antwoord Tot slot nog een laatste oordeel over de waarnemend burge meester. Nu zijn tijdelijke loop baan in Leiden helemaal is afge rond, lopen we het jaartje Wol ter Lemstra even puntsgewijs door. 1. Heeft hij indruk gemaakt? Zeker. Lemstra kwam over het algemeen kundig, vlot en vast beraden over. Daar moet wel bij worden aangetekend dat het na het optreden van zijn voorgan ger ook niet heel moeilijk was om een vlottere, kundiger en vastberadener indruk te maken. 2. Heeft hij een voorbeeldfunctie gehad? Soms iets teveel zelfs. De Leidse politie bijvoorbeeld is in het na- apen van het stoere gedrag van haar korpsbeheerder iets te ver doorgeschoten. Agenten begon nen opeens gezellig feestvieren de krakers van de Burcht te rammen en voor de vrede stoepkrijtende bejaarden door de Haarlemmerstraat te sleuren. Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest achter Lemstra's 'vrien delijk waar het kan, streng waar het moet'-filosofie. 3. Heeft hij de banden met de re gio verbeterd? Absoluut. Al zal menig bestuur der uit de buurgemeenten de af gelopen tijd ongetwijfeld stille tjes hebben gehoopt dat hij de rest van het zooitje uit Leiden mee naar Hengelo nam. 4. Heeft hij de openheid op het stadhuis verbeterd? Hij heeft in elk geval geprobeerd een beetje structuur aan te brengen in die lekbak. Een pri ma aanwinst was bijvoorbeeld het wekelijkse persgesprek dat hij invoerde. Jammer was alleen dat hij op dat eerste gesprek moest melden dat het college zo boos was om een stuk in het Leidsch Dagblad dat het niet meer met deze krant wilde pra ten. Dat haalde toch een beetje het leuke effect er van af. 5. Heeft hij het contact met de burgers versterkt? Ja. Zo worden er de laatste tijd bijvoorbeeld volop 100-plussers door collegeleden bezocht. Na dat ze die bezoekjes eerst zelf hadden afgeschaft. Maar Wolter is nooit te beroerd om op een besluit terug te komen. Zeker niet als daar eerst een lange golf van verontwaardigde publiciteit aan vooral is gegaan. 6. Heeft hij veel veranderd? Toch wel, ja. Lemstra maakte er een gewoonte van om de plan nen die hij verzon, ook te willen uitvoeren. Dat was even wen nen in Leiden. Onaangename plekken zijn onder zijn leiding omgetoverd in plaatsen waar onbekommerd kan worden ge- recreëerd. Bij de ooit naargeesti ge hangplek rond het bevrij dingsmonument frisbeeën be zoekers nu naar hartelust. Was Wolter langer gebleven, dan had hij ze ook nog wel afgeleerd om daarvoor herdenkingskransen te gebruiken. Tekst: Wim Koevoet en Wim Wegman Tekening: Maarten Wolterink door Silvan Schoonhoven leiden - De Universiteit Leiden moet afstand nemen van het rapport uit 1996 over de plagi aat-affaire rond René Diekstra. Hij eist dat in een brief aan het college van bestuur. Diekstra acht het „bewijsbaar dat de commissie en het toenmalige college van bestuur het besluit genomen hebben omdat ze van me af moesten", zegt in het uni versiteitsblad Mare. ,Alle belet sels daarvoor zijn onder het ta pijt geveegd." Hij zegt niet te streven naar een schadevergoeding, maar wel naar een uitspraak van het col lege 'dat je zo niet met je perso neel kunt omgaan'. Tegen Mare kondigt de Leidse ex-hoogleraar aan dat de universiteit 'voor een vrij lange periode nog niet van hem af is' als het college weigert door de knieën te gaan. Eerder benadrukte hij niet te streven naar rehabilitatie door de uni versiteit. Als de Leidse universi teit morgen bij mij op de stoep zou staan of ik terugkom, dan gaat mijn middelvinger om hoog", zei in een interview met deze krant. De commissie Drupsteen/Hof stee stelde destijds een lijst op van gevallen waarin Diekstra plagiaat zou hebben gepleegd. Dat zou volgens de commissie het geval zijn in de boeken Het onderste boven (72 pagina's), Als leven pijn doet (26 pagina's), Ik kan denken/ voelen wat ik wil (vijf hoofdstukken) en Het gees tige lichaam (3 pagina's). Je ver driet voorbij zou in het geheel zijn ontleend aan een manu script dat Diekstra in vertrou wen en ter beoordeling van G. McEnery zou hebben gekregen. Inmiddels staan een aantal van deze zaken in een enigszins an der licht dan toen. Zowel de au teurs McEnery als S. Gordon (van het boek When living hurts ontkennen dat Diekstra hen heeft geplagieerd. Ook is er van uit verschillende hoeken voor zichtig getornd aan de juistheid van het oordeel van de commis sie die het onderzoek uitvoerde. Ook zou er contact zijn geweest tussen het college en de com missie - tijdens het onderzoek en daarom ongeoorloofd. De afgelopen jaren zijn er meer nuanceringen en rectificaties geweest, maar voor de universi teit zijn die nooit aanleiding ge weest het boek-Diekstra te her openen. Die heeft zijn ontslag in 1996 verdiend en dat zal niet veranderen, stelde een woord voerder van de universiteit in 2001 nog een keer duidelijk. De universiteit wil op Diekstra's brief aan het college geen com mentaar geven. (advertentie) Alle musea in Leiden moeten minstens één dag per week gratis open zijn www.leidschdagblad.nl leiden/den haag - Zowel het openbaar ministerie (OM) als de verdediging gaat in hoger be roep in de rechtszaak rond de zogenoemde tafelrammers. Eind maart veroordeelde de po litierechter drie van acht Miner- va-leden tot twee weken voor waardelijke gevangenisstraf. Twee van die drie moesten bo vendien een werkstraf van hon derd uur vervullen. De rechter vond dat ze mede plichtig zijn aan lichamelijke mishandeling, omdat ze een loodzware leestafel tegen een deur ramden terwijl er iemand tussen stond. Die brak beide polsen; één pols werd zelfs ver brijzeld en zal waarschijnlijk niet herstellen. Het rammen met de tafel ge beurde twee jaar geleden tijdens een reünie van het studenten huis Höpital Wallon aan de Pa pengracht. De groep bewoners en ex-bewoners trok naar socië teit Minerva aan de Breestraat om te proberen de leestafel op straat te duwen. Een Minerva- traditie wil dat het bestuur moet aftreden zodra leden daarin sla gen. Vijf Minervanen werden door de politierechter vrijgesproken, omdat hun aandeel in het du wen met de tafel niet helder was. Het OM wil in elk geval de vrijspraak van twee van hen aanvechten, en mogelijk nog van een derde. Wat de advocaat van de Minervanen in hoger be roep wil bereiken is niet bekend: hij is niet voor commentaar be reikbaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 13