Verzameling Naturalis is onontbeerlijk
REGIO
Man zonder lontje explodeert om niets
Leiden in financiële last?
'Ook voor de zwakke leerling
moet de lat op de juiste hoogte'
Voetbal in mooi Alkemade
GERECHT
DONDERDAG 8 MEI
NAVRAAG
Verwachtingen van leraren bepalen in hoge mate wat een kind op de
basisschool presteert. Tot die slotsom komt de Nijmeegse onderzoe-
ker
Jung-
bluth.
Reikt
de invloed van de schoolmeester en de schooljuf inderdaad zo ver?
Navraag bij KEES HAGENAARS, directeur van de rooms-katholieke ba
sisschool Ter Does in Hoogmade.
Kijkt u op van de uit
komst van het Nijmeeg
se onderzoek?
„Helemaal niet, ook al
noemde minister Van
der Hoeven het onder
zoek gisteravond in NO
VA achterhaald. Wij wis
ten zes jaar geleden al
hoe belangrijk het ver
wachtingspatroon van
leraren voor de school
prestaties van de kinde
ren is. Dat bleek uit een
schoolontwikkelingspro
ject. Een hoog verwach
tingspatroon kan de
prestaties van leerlingen verbeteren, al moet een leerkracht na
tuurlijk ook niet overvragen. Maar 'ondervragen' is fnuikend. Zo in
de trant van: 'Het kind kan het toch niet'. Het is belangrijk om, ook
voor zwakke leerlingen, de lat op de juiste hoogte te leggen."
Verwacht u meer van de ene leerling dan van de andere?
„Natuurlijk, en dat is maar goed ook. Je kunt niet van iedere leer
ling hetzelfde verwachten. Wij werken op maat. Sommige kinde
ren hebben nu eenmaal meer tijd nodig om iets onder de knie te
krijgen."
Kent u de achtergronden van al uw leerlingen?
„Wij kennen de achtergronden, maar laten ons daar niet door lei
den. Onze school vindt het belangrijk om kinderen al jonge leeftijd
onafhankelijk te toetsen. Meten is weten, en dat hoeft voor de leer
lingen helemaal niet erg te zijn. Of zoals een schoolbegeleidet het
stelde: Voor de geboorte onderzoeken we al van alles bij kinderen
en als zij eenmaal kleuter zijn, zou dat opeens niet meer mogen?"
Hoe belangrijk zijn de ajkomst en het milieu van kinderen voor
hun schoolprestaties?
„Het milieu waarin de kinderen opgroeien speelt wel degelijk een
rol. zeker op het gebied van taalontwikkeling. Dat is zeker essenti
eel voor allochtone gezinnen. Wij hebben hier één allochtoon ge
zin op school, waarvan de ouders veel aan taalontwikkeling doen.
Dan zie je meteen dat hun kinderen op schooi veel oppikken."
Uit wat voor gezin komt u?
„Ik kom uit een arbeidersgezin. Wat ik vertel, heb ik aan den lijve
ondervonden. Ik zat op een niet zo sterke basisschool in een klein
dorp. Die school had niet goed in de gaten wat de landelijke eisen
waren. Op de middelbare school begon ik dan ook met lage cijfers
voor taal. Dankzij een leerkracht die hoge verwachtingen van mij
had is, het nog goed gekomen, maar het heeft mij jaren gekost. Als
ik nu leerling zou zijn op mijn eigen school, zou dat enorm in mijn
voordeel zijn."
tekst: Tim Brouwer de Koning
foto: Engel Lameijer
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Vrijdag 8 Mei
ENDEGEEST - Door den geneesheer-directeur van het krankzinni
gengesticht 'Endegeest' dr. Scheffer, werd aan de Commissie van
Beheer verslag uitgebracht, gedurende het afgelopen jaar, waaraan
wij een en ander ontleenen. Wat betreft de inrichting der gebouwen
tippen wij alleen aan, dat een doelmatige pasteuriseerinrichting werd
aangeschaft voor de melk, die tot dusverre in een der stoompotten
van het fornuis moest worden gekookt.
In 1902 werden 54 mannen en 44 vrouwen opgenomen, zoodat in
1902 werden verpleegd 229 mannen en 240 vrouwen, totaal 496.
Terugkwamen voor de eerste maal 76, voor de tweede maal 11, voor
de derde maal 5 en voor meer dan de derde maal ook 5 patiënten. Als
oorzaak der krankzinnigheid wordt o.a. genoemd van 30 patiënten er
felijkheid, van 8 direct en van 3 indirect misbruik van sterken drank,
van 1 overdreven godsdienstzin, in 28 gevallen kon de oorzaak niet
worden geconstateerd. Talrijke pogingen tot ontvluchting werden
aangewend, doch het gelukte slechts aan drie mannen en twee vrou
wen zich zoo snel uit de voeten te maken, dat zij niet meer door het
gestichtspersoneel bereikt konden worden.
ANNO 1978, maandag 8 mei
LEIDEN - LDWS-middenvelder Bart van der Weijden scoort met het
hoofd de winnende treffer in de wedstrijd tegen Lugdunum, terwijl
Henk Brandt, Paul Wetselaar, Henk de Cler en Bennie de Roo (van
links naar rechts) toekijken: o-i. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: 8.M. Essenberg, G.P Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel 071-5 356 356
Postadres. Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5356300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210.60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Als een hongerig, metalen monster slokt de toren
van Naturalis de ene na de andere wetenschap
pelijke collectie op. Aan de elf miljoen objecten
die het enorme opslagdepot van het Leids na
tuurwetenschappelijk museum al bevatte, zijn
vorige week weer zestigduizend gesteentemon
sters en fossielen toegevoegd. En dit is zeker niet
de laatste geologische of zoölogische verzame
ling die naar Leiden verhuist. Redeloze verzamel
woede of verantwoord collectiebeheer?
I N
ONDER
ZOEK
Nieuwsgierigheid is
de belangrijkste
drijfveer voor de
wetenschap. De
rubriek In
Onderzoek doet een
greep uit de vele
onderwerpen waar
Leidse onderzoekers
zich in hebben
verdiept. Vandaag:
Leo Kriegsman.
vijf jaar na ingebruikname alweer te
klein. Tenminste, als de zoölogi
sche collectie van de Universiteit
Amsterdam inderdaad naar
Leiden komt. En daar ziet het
wel naar uit. Het museum
en de Amsterdamse uni
versiteit, die het onder
houd van de collectie
niet langer kan beta
len, hebben on
langs een 'inten
tieverklaring' ge
tekend waarin
Leiden als 'na
tionaal depot'
wordt aangewe
zen.
De menselijke fanta
sie schiet eigenlijk te
kort om een voorstel
ling te kunnen ma
ken van de inhoud
van het twintig ver
diepingen tellende
'palchuis' dat ver bo
ven Naturalis uitto
rent. Tienduizend
vierkante meter, elf
miljoen objecten,
van gigantische di-
no's tot piepkleine
insecten, van kristal
len tot mineralen,
beheerd door 24
conservatoren en 30
technici. Daarbij ver
geleken vallen de
zesduizend voorwer
pen die in het mu
seum worden ge-
exposeerd volle
dig in het niet.
En toch is de
depottoren
„En dus niet als nationale dumpplek", pareert
Leo Kriegsman bij voorbaat kritiek op het ver
zamelbeleid van Naturalis. Als hoofd van de af
deling Mineralogie en Petrologie was hij be
trokken bij de recente overdracht van de geolo
gische collectie van de UvA naar Naturalis. „Er
is sprake geweest van een zeer gedegen selectie.
Lang niet alles is hierheen gekomen. Een van
deel van de Amsterdamse collectie is verpul
verd en ligt nu onder het asfalt."
Maar ook na selectie bleven er nog zestigdui
zend fossielen en gesteentemonsters over.
Geen daarvan is geschikt voor expositie, zegt
Kriegsman. Maar op wetenschappelijke
gronden wilde het museum ze toch
graag hebben. „Het zwaarte
punt van ons onderzoek
ligt op Europa en Indo
nesië. Als je op die
terreinen je collectie
kunt uitbreiden,
moet je zo'n
kans niet laten
lopen. Bo
vendien
wilde de
UvA er
echt
Als wij die verzameling niet hadden overgeno
men, was hij waarschijnlijk naar Spanje ver
dwenen. Dan ben je hem kwijt. Dat is zonde.
Op zo'n moment moet je je wetenschappelijke
verantwoordelijkheid nemen."
Maar wat moeten we nu met nog meer van de
ze doodse, niet eens mooie stenen? Kriegsman
begint te glunderen.Allereerst hoort een groot
deel van deze monsters bij proefschriften. Ben
je die stenen kwijt, dan kun je de daarin
getrokken conclusies ook nooit
meer controleren."
Daarnaast is het
materiaal van
onschatbare
waarde voor
het ver
richten
van zo-
ge-
°P- u
1: „D
naamde 'pilot studies', zegt Kriegsman. „On
voorkomen dat wetenschappers telkens op- w<
nieuw het wiel moeten uitvinden, is het van 00
lang dat ze zich eerst op een gebied oriëntei
voordat ze het veld ingaan. Zo is er nu eenl
gelsman die graag op de Antillen wil gaan w
ken. Die komt dan eerst hier kijken wat wij
maal voor materiaal in huis hebben."
Bovendien kan dit ruw materiaal steeds op-,
nieuw 'hergebruikt' worden. Kriegsman:
wetenschappelijke inzichten zijn voortdure
aan verandering onderhevig. Nieuwe theori
moeten getoetst worden. En dat kan ook h
goed met stenen die al jaren geleden gevoni la
zijn. Die hebben geen 'houdbaarheidsdatu
Toen in de jaren zestig bijvoorbeeld de th« it(
van de verschuivende 'aardplaten' geformu E
leerd werd, waren deze gesteentesoorten oj
nieuw relevant. En dat zie je telkens opnieu
Bovendien zijn wetenschappelijke expeditii
duur. Zeker als het moeilijk toegankelijke gt iet
den betreft. „De binnenlanden van Sulawes iel'
Borneo bijvoorbeeld. Daar kom je niet zo
maar", zegt Kriegsman. „Of neem het mate er
dat uit de mijnen in Limburg afkomstig is. i
mijnen zijn nu gesloten, dus we zijn blij dal
monsters uit de bodem daar hebben."
Toch zal het - wanneer er geen nieuw 1
komt - in de toekomst lastig worden
dit soort collecties nog veilig te stellei
„Veel meer kunnen we eigenlijk niet
kwijt. Qua werk. Want je moet je bede le
ken dat zo'n nieuwe collectie ook nog
ventariseerd moet worden, waardoor je :n
tijd achter de feiten aanloopt. Maar ook! >e
siek. Door een soort 'rolrekken' te plaatse
waardoor de kasten heel dicht tegen elkai
aan kunnen worden gezet - zit er nog wek
speling in. Maar ook daar is nu bijna de gn
bereikt."
Rody van der Pols
IK
De toren van Naturalis slokt de ene na de andere wetenschappelijke collectie op. Als 'nationaal depot' is de Leidse, metalen kolos onontbeerlijk voor wetenschappelijk onderzoek.
Archieffoto: Hielco Kuipers
SCHRIJVENDE LEZERS
De afgelopen weken heb ik me verbaasd over de hoeveel
heid artikelen in het Leidsch Dagblad waarin over de fi
nanciële malheur van Leiden wordt bericht Een bloemle
zing: op 19 maart kopt het LD 'Grote twijfels bij financiële
haalbaarheid Aalmarktplan', op 27 maart 'De Zijl Bedrij
ven handhaaft te duur onderkomen', op 29 maart 'Geen
geld voor garage Haagweg'. Deze gevallen betreffen alle
zaken die het Leidse direct aangaan: het Aalmarktgebied
schreeuwt al minstens 20 jaar om een grondige aanpak,
de problemen bij DZB leidden, indirect, in de vorige col
legeperiode zelfs tot het vertrek van Jan Laurier als wet
houder, en het goed werkende plan-met-de-busjes dat
Leiden qua parkeerprobleem uit de brand hielp, lijkt zo
teloor te gaan. De financiële perikelen die opgesomd wor
den, moeten gezien worden naast de tekorten waarover
bericht wordt in een artikel van vrijdag 12 april, naar aan
leiding van een brief van het college gericht aan de ge
meenteraad aangaande de wankele financiële situatie van
Leiden: de komende vier jaar moet dit college 52 miljoen
euro bezuinigen.
Het probleem is duidelijk: Leiden heeft de komende jaren
geen cent te makken. Daarom is het des te vreemder dat
Leiden wél véél geld wil gaan uitgeven in deze collegepe
riode. Ik doel hier op de plannen die de gemeente heeft
omtrent de Rijn Gouwe Lijn, de sneltram van Gouda naar
de kust die door de Leidse binnenstad moet gaan rijden.
De kosten voor deze plannen, die afhankelijk van de uit
voering, door Arcadis zijn becijferd op een bedrag tussen
de 75 en 100 miljoen euro, zijn daarentegen niet financi
eel onderbouwd. Hoewel wethouder Geertsema op 29 ok
tober 2002, de avond dat de beslissing viel om de Rijn
Gouwe Lijn (RGL) door de Leidse binnenstad te laten rij
den, met een rapport van het onderzoeksinstituut Eco-
Rys schermde alsof daarin de 'ultieme waarheid' stond
verwoord, deugt de financiële onderbouwing van de
plannen rondom de RGL van geen kanten. Het bovenge
noemde rapport is gebaseerd op schattingen, die vervol
gens twee bladzijden verder als feiten worden gepreseri-
teerd, een echt onderbouwend marktonderzoek naar
voorkeuren van consumenten en reizigersgedrag is nooit
uitgevoerd. In alle scenario's rondom de RGL wordt al
leen de meest zonnige zijde belicht, de raadsleden slikten
deze mooie praatjes allemaal (één uitgezonderd), en dus
gaat er veel geld over de balk gegooid worden, zonder dat
het van te voren duidelijk is of het een financieel goed on
derbouwd, weloverwogen plan is. En zonder dat de ge
meenteraad (financiële) ontsnappingsclausules heeft in
gebouwd tijdens de besluitvorming, zodat er bij ernstige
overschrijdingen van het budget geen weg terug meer is
(zoals bij de Betuwe-lijn en de HSL).
En dus ga je je als burger van Leiden afvragen: wat doen
onze raadsleden aan deze kwesties? Wie houdt er in de
gaten of dit wel verantwoord is dat Leiden zoveel geld
gaat uitgeven aan weer nieuwe ambitieuze plannen (van
wethouder Pechtold mag de RGL geen prestigeobject
worden genoemd, maar wat is het dan wel?), vraag ik me
dan hardop af? En dat in een gemeente waar geen geld
beschikbaar wordt gemaakt voor nieuwbouw voor scho
len, waar de klassen in veel scholen te groot zijn, waar les
materiaal tekort is, moet daar zoveel geld onverantwoord
worden uitgegeven aan een nieuwe vorm van transport
waar vooralsnog geen Leidenaar beter van lijkt te worden?
Elsbeth van der Waal,
Leiden.
In het artikel 'De macht in de raad,
maar niet in het gemeentehuis', geeft
fractievoorzitter Van Brussel precies
aan waarom het eigenlijk niet zo
goed gaat met de vereniging Mooi Al
kemade. En in het laatste gedeelte
wordt dat nog eens extra benadrukt.
Van Brvssel vraagt zich af waarom de
voetbalclubs zoveel subsidie krijgen.
Ik wil hem even uit de droom helpen.
De voetbalclubs krijgen namelijk he
lemaal niet zoveel subsidie. Gewoon
net zoveel als andere verenigingen.
Kennelijk heeft de heer Van Brussel
iets anders voor ogen, namelijk de
bijdrage in het onderhoud die door
de gemeente aan de, vlak voor de
verkiezingen van vorig jaar, opgerich
te stichting Buitensportverenigingen
Alkemade wordt 'gegeven'. Deze
stichting werd opgericht door toe
doen van voornamelijk... de gemeen
te Alkemade.
Nog even een verduidelijking: Een
drietal jaren geleden werd een plan
gelanceerd om de sportvelden ge
deeltelijk te renoveren en kreeg hoc
keyclub Alkemade zelfs een heus
kunstgrasveld. Het onderhoud van de
velden werd vervolgens overgedaan
aan de eerder genoemde stichting,
waarbij een zogenaamde win-winsi-
tuatie moest ontstaan. Eén van de
belangrijkste winposten voor di
meente lag in het feit dat tenm
twee salarissen, maar mogelijk
van ambtenaren ten gemeentel
niet meer ten laste komen van
derhoudsbegroting sportveldei
daarbij nog even op de financil
ingezet werden voor de plantso
dienst om de velden daadwerk
onderhouden (komt nu gedeelt
voor rekening van de verenigin
en de winsituatie wordt voor d(
meente met gemak bereikt. Eei
de zaak dus voor de gemeente,
gezien de heer Van Brussel zich
nelijk niet eerst heeft verdiept ii
goede zaak en vervolgens wel
ze kreet loslaat in dit dagblad g<
maar eens aan waarom het met
Alkemade niet gaat zoals het ha
Gewoon bij het begin beginnei
Mooi Alkemade en uw princip
communicatie eens nader bezie
Met dit artikel worden de buiten
sportverenigingen in diskrediet
bracht via de krant en dat kan tl
niet de bedoeling zijn van Verei
Mooi Alkemade. Of houdt u ge«
niet van voetbal, meneer Van ft
sel?
H.P. Elstgeest, voorzitter
Roelofarerxl
Een lieverdje kan de drieën
twintigjarige Hillegommer niet
worden genoemd. Ondanks
zijn jonge leeftijd heeft hij na
melijk al een enorm strafblad
weten op te bouwen. De lijst
met zijn misdragingen is maar
liefst acht kantjes lang en staat
bol van de mishandelingen en
openbare geweldplegingen.
Het verleden kan de jongeman
vandaag voor de rechter niet
goedpraten, maar met de fei
ten waar hij nu van wordt be
schuldigd heeft hij niets te
maken. Althans dat beweert
hij bij hoog en bij laag. De Hil
legommer ontkent glashard de
openbare geweldpleging in de
kroeg, de bedreiging van zijn
oude werkgever en collega en
de mishandeling van een
vriend.
„Uw verhaal klopt niet," legt
hij de rechter verongelijkt uit.
„Ik heb helemaal niets ver
keerd gedaan. Ik krijg vanwege
mijn verleden altijd overal de
schuld van. Maar hoe kan ik
ooit met een schone lei begin-
nen als mijn omgeving telkens
alles op mij afschuift?"
Zo is hij de ruzie in de kroeg
ook niet begonnen. „Een man
keek mij provocerend aan en
gaf mijn vriendin een duw.
Dat was de druppel. Ik ben
toen direct weggegaan. Gesla
gen met een glas bier heb ik
dus niet. Dat deed een vriend
van mij." Ook de bedreiging
van zijn oude baas is volgens
de verdachte door getuigen bij
elkaar gelogen: „Ik wilde sa
men met een vriend die dag
ontslag nemen. We gingen al
leen het geld ophalen dat we
nog van hem te goed hadden.
De man vroeg of hij onze
schoenzolen mocht zien. Er
was pas in de zaak ingebroken
en hij verdacht ons daarvan. Ik
ben toen boos geworden. Ik
was diep beledigd en heb de
man inderdaad uitgescholden
maar een gebaar van een ge
weer heb ik met mijn handen
nooit gemaakt."
Meerdere mensen hebben het
voorval gezien, houdt de offi
cier van justitie de Hillegom
mer voor. „U heeft daarbij ver
schillende bedreigingen geuit:
'Als ik je wil beroven dan
schiet ik je wel neer' en 'als we
niet binnen tien minuten ons
geld krijgen, dan breken we de
boel af. Bij geen geld staat dit
gebouw maandag in de fik'."
De verdachte schudt zijn
hoofd. „Onzin, daar klopt
niets van. Ik wilde het geld
waar ik recht op had. Voor
mijn werk wil ik net als ieder
ander gewoon worden be
taald."
Die versie van het verhaal valt
toch moeilijk te rijmen met die
van de vele getuigen, merkt de
rechter op. „Hoe kan dat toch?
vraagt hij aan de verdachte.
„Het komt door mijn crimine
le verleden", antwoordt de
jongeman.
„In de kleinste beweging die ik
maak, zien ze nu al een pis
tool. Ik heb echt niet zo gerea
geerd. De getuigen hebben dit
waarschijnlijk verklaard uit
angst voor de baas." Daar
naast verdenkt de verdachte
zijn baas ervan de getuigen te
hebben omgekocht.
De bedreiging blijkt niet het
eerste akkefietje op het werk te
zijn. Eerder zou de Hillegom
mer met een mes een Ajax T-
shirt van zijn collega kapot
hebben gesneden. Geheel in
lijn met de rest van het betoog
ontkent de jongeman dit voor
val in alle toonaarden: „Ik ben
een geboren Rotterdammer en
heb wel wat van het lelijke T-
shirt gezegd maar een mes
heb ik niet gebruikt."
Het wordt langzamerhand
voorspelbaar, maar ook over
de kopstoot die hij later aan
zijn vriend heeft uitgedeeld,
kan de verdachte niets zinnigs
zeggen. „Waarom gedraagt u
zich niet eens normaal?", wil
de rechter weten. „Ik gedraag
me wel normaal", klinkt het
boos. „U bent steeds het mid
delpunt van ruzies en vecht
partijen. Hoe verklaart u dat?"
De man haalt zijn schouders
op. „Een kort lontje, mis
schien?", oppert de rechter.
„Geen lontje", verbetert de
Hillegommer hem. „U explo
deert dus onmiddellijk stelt
de rechter vast. „Ja", verklaart
de verdachte treurig.
„Ik ben van plan een sociale-
vaardigheidstraining te gaan
volgen," vertelt hij. „Ikg
nenkort trouwen en will
om leren omgaan met
agressie." De training za
gens zijn eigen verklarin
nodig moeten zijn, consi
de officier gevat. „U heel
helemaal niets gedaan?"
Als ik uw betoog samen
vervolgt hij, „dan komtl
op neer dat alle getuigen
gen zouden hebben en(
dereen tegen u is. Ik geil
hier persoonlijk helemai
van en verzoek de rechtl
feiten bewezen te verkli
De rechter kan ook nietl
pen waarom cle verdach
het eind toe glashard bij
gen over de feiten. En wi
leren wil, moet maar vol
vindt hij. De HillegomnD
krijgt daarom vijf maani
vangenisstraf opgelegd 1
voorwaardelijke gevang!
straf van zeven maande
wege eerdere veroordeli
wordt met een jaar veria
Floor Ligtvoet
