REGIO Niks doen helpt zeker Levende juwelen uit Japan onder de hamer bij Edo Koi Bollenexporteur mag thuis wachten op beroep in grote fraudezaak R5 In de geest van Waverijn ferkstraf voor :nnepkwekers mmelmarkt irvormde Kerk jrswoude-dorp -Tweede- fls spullen, bloemen, plan- Maaien en oliebollen zijn lei te koop op de rommel- htiekmarkt op het Raad- in Hazerswoude- h. De markt begint 's mor- Jom negen uur. Ook is er itrijd sjoelen en een grote Iting. De opbrengst van de jnelmarkt gaat naar de in- Rels gerestaureerde Neder- tse Hervormde Kerk. irinaamse gospel Alphen en aan den rijn - Optre- van een gospelgroep uit maribo, de 'Worship cers' uit Amsterdam en de ïwe Theo Bijlhout, die het tclubcircuit heeft afgezwo- >n nu alleen nog maar gos- zingt. De aula van het Scala ege aan de Diamantstraat Alphen aan den Rijn is 16 mei het decor van Surinaamse gospelmeeting formaat. De avond is on- eel van een landelijke tour van de Stichting Hij Leeft ding uit Bilthoven. De pre- ïg wordt verzorgd door or Eric Tjin Kon Kiem van abernacle of Faith and Lo- it Paramaribo. maandag 5 mei 2003 esurfers ligert hulp door Fred van Rooij HAZERSwouDE-rundijk - De twee minuten stil te zijn nog maar net voorbij als het zaaltje in het gemeentehuis van Hazerwoude-Rijndijk langzaam volloopt. De lokale afdeling van Am nesty International houdt deze zondagavond een schrijfactie. Het zijn voornamelijk de le den die aanwezig zijn. Voor het eerst doet Am nesty Rijnwoude dit op de dag van de doden herdenking. Uiteindelijk moet dit uitgroeien tot een jaarlijkse traditie. Aan een van de tafeltjes is het echtpaar Van Hilten bezig met het schrijven van zijn brie ven. Het paar is al jaren lid van Amnesty, maar pas sinds kort actief. „Vroeger vochten we voor kinderopvang op de school van onze kin deren. Nu die het huis uit zijn, zijn andere din gen belangrijker geworden." Veel acties doen Rijnwoude schrijft voor Amnesty International ze overigens via internet. Vanavond schrijven ze allebei vier brieven, twee in het Nederlands en twee in het Engels. Ze willen zich actief in zetten voor de plaatselijke organisatie. Dankzij een studie geschiedenis heeft Leni van Hilten een bredere kijk gekregen op de mensenrech ten in de wereld. Helpt dat nu zo'n brief schrij ven? „Niks doen helpt zeker niet." De brieven die vanavond worden geschreven, zijn voor de autoriteiten in Turkije en Liberia. In beide landen is nog veel mis met de men senrechten, aldus Kees Verhage, een van de commissieleden van Amnesty Rijnwoude. De afdeling concentreert zich overigens voorna melijk op het leed in het Caribische gebied en India. „Dit is de eerste schrijfactie sinds tien jaar. We willen er op 4 mei een jaarlijkse tradi tie van maken." Sonja Vonck, ook lid van de commissie, voegt toe dat ze denkt dat de men sen na 11 september 2001 meer zijn gaan na denken over vrijheid. We herdenken nu én denken aan het heden." Op de tafeltjes liggen voorbeeldbrieven klaar die de mensen kunnen overschrijven. De brieven zijn vriendelijk maar kritisch. „We vloeken niet, maar dringen wel aan", zegt Verhage. Ook politiek Rijnwoude laat zich vanavond niet onbetuigd. Enkele raadsleden en wethou der Uljee zijn aanwezig om hun steentje bij te dragen aan een betere wereld. De PvdA'ers Van Beek en Wolters staan achter de acties van Amnesty International, benadrukken ze. Wol ters: „Treurig eigenlijk dat dit nog nodig is." Dat Turkije het niet zo nauw neemt met de rechten van de mens vindt het raadslid 'moei lijk'. „Zeker nu dit land lid wil worden van de Europese Unie." Aan een ander tafeltje schrijft een oudere da me. „Mijn naam? Dat doet er toch niet toe?" Haar brieven zijn belangrijk, vindt ze. Vier stuks. „Met z'n allen maken we een vuist", zegt ze strijdlustig. Volgens haar heeft het schrijven zeker effect. „Er komen mensen vrij. Mensen moeten vrij zijn en daar kunnen we allemaal aan meehelpen." Met haar zestien is Dinja Pannebakker de jongste. „Mijn buurmeisje was er ook hoor, maar die is al weer weg." Dinja is gekomen omdat haar moeder actief is voor de organisa tie. „Daarom wist ik dat deze avond er was. Maar ik vind het zelf ook heel belangrijk, hoor. De volgende keer doe ik zeker weer mee." vuk - Een in moeilijkheden erende kitesurfer heeft gis- liddag hulp geweigerd van oninidijke Redding Maat- ppij (KNRM). De man werd de bemanning van de rub- >oot van de Zeilvereniging Joordwijk uit zee gehaald, [atwijkse redders voeren uit at strandwandelaars alarm gen. Zij hadden de kitesur- Iruim een uur geobser- Eten noorden van de uit ing en geconstateerd dat tersporter door de stevige idige wind niet meer zelf- dig het strand kon berei- De wandelaars belden de i ie, die de reddingsboot lieerde. De kitesurfer werd :i en Katwijk en Noordwijk op vijfhonderd meter uit de door De Redder aangetrof- ielessen voor jiooljeugd ijk - De leerlingen van acht van alle Katwijkse ischolen krijgen in juni fiessen, tijdens een dag op [strand. De lessen zijn een lerdeel van de natuur- en eueducatie. Door eigen er- ng en onderzoek leren de fleren het natuurgebied zij wonen beter kennen Tijgen ze informatie over dsel in de zee en zwerfvuil het strand. De gemeente be lt 8000 euro voor de lessen. koudekerk aan den rijn - Zon in de rug, wind in de haren. Nog net geen zwem- broekenweer. Dat kwam pas zondag. De opening van het enige zwembad van Koudekerk, het Prins Willem Alexanderbad, had zaterdag plaats. Oud-burgemees- ter Waverijn was speciaal voor deze gelegenheid overgekomen uit zijn woon plaats Maarssen. Hij was immers de man die er in 1967 voor zorgde dat Kouder- kerk, een dorpje van net 2700 inwoners, over een eigen zwembad kon beschik ken. Dat was in de tijd dat de Rijn ernstig was vervuild, Waverijn naar Oostenrijk ging en in zijn vakantiedorpje van 1100 inwoners een heus zwembad zag. Dat was heerlijk. De Koudekerkse burgervader keerde huiswaarts met foto's en een missie. „Wat zij daar kunnen, moet ons in Koudekerk ook lukken", sprak hij tot zijn wet houders. Een grootscheepse inzamelingsactie volgde. Het zwembad kon worden gebouwd. Zijn vrouw leerde er zwemmen en zelf nam Waverijn na een drukke dag ook regelmatig een duik in het schone water. Zaterdag kwamen alle herinne ringen weer boven. Plakboeken en foto's ondersteunden tot diep in de middag de kostelijke verhalen van alle zwembadliefhebbers en de oud-burgmeester, die toch het middelpunt was bij de oude dorpsgenoten. Hoewel 35 jaar later datzelfde PWA-bad er tot verbazing van Waverijn nog steeds goed bij staat - 'oh, wat is het mooi' - is de organisatie totaal veranderd. Honder den vrijwilligers hebben het roer overgenomen. Toen het zwembad tien jaar gele den voor de gemeente niet meer rendabel was, is een groep mensen opgestaan. In de geest van de oud-burgemeester gingen zij aan de slag. Het werd een groot succes. En dat het dit seizoen weer gaat lukken bewees de dag van gisteren: een bad vol spetterende vrolijke mensen. Foto: Eric Taal door Maarten Dekker den haag/hillegom - De directeur van de Hillegomse bollenexporteur De Lijster BV komt morgen op vrije voe ten. Het Haagse gerechtshof gelastte zijn voorlopige vrijlating, omdat het vervolg van de rechtszaak nog maan den op zich laat wachten. De 56-jarige Hillegommer is in hoger beroep tegen de dne jaar gevangenisstraf die de rechtbank hem oplegde, wegens grootschalige fraude in de bloembol- lenhandel. Eigenlijk had het hof de verdachte al meteen naar huis willen sturen, maar dat bleek niet mogelijk door het onge lukkige tijdstip van de zitting (de late vrijdagmiddag) en met een feestdag (5 mei) in het verschiet. Pas morgen gaat de ambtelijke molen weer draaien en kan justitie het papierwerk rond de vrijlating regelen. Tot die tijd blijft de Hillegommer noodgedwongen in zijn cel. De man werd ruim een jaar geleden bij verstek veroordeeld voor het niet betalen van miljoenen euro's aan be lastingen. Zijn bedrijf exporteerde met behulp van valse facturen lelies naar Italië. De bollen werden betaald via cheques en geldwissels, die werden gestort op een Italiaanse bankreke ning. Vandaar werden grote sommen overgemaakt naar Nederland. Bij een Hillegoms bankfiliaal nam de Hille gommer geregeld grote bedragen con tant geld op, die hij vervolgens in zijn bedrijfjes investeerde. De rechtbank achtte vorig jaar ook be wezen dat de verdachte de spil was van een omvangrijk zwartgeldcircuit. Hij verzond fictieve facturen aan bol- lentelers. Die rekeningen werden be taald, maar er werden geen bollen ge leverd. Het geld ging voor het grootste gedeelte onder tafel terug naar de te lers, die zo zwart geld in handen kre gen om illegale werknemers mee te betalen. De Hillegommer hield een percentage van het totaalbedrag ach ter, als provisie. Drie van de betrokken bollentelers moesten ook voor de rechter verschij nen en kwamen er met een taakstraf vanaf. Dat staat in geen verhouding tot de zware sanctie die de Hillegom mer kreeg, stelde zijn advocaat giste ren. „Mijn cliënt zat fout, maar die te lers droegen ook geen loonbelasting en sociale premies af." In een poging de Hillegommer vrij te krijgen, droeg de advocaat verder familieomstandig heden aan, plus het feit dat de man niet vluchtgevaarlijk zou zijn. Dat klonk wat vreemd voor een verdachte die tijdens de eerdere rechtszaak nooit kwam opdagen en pas een half jaar na zijn veroordeling werd aangehouden. Eind september rekenden carabinieri de Hillegommer in, toen hij op de luchthaven van Napels arriveerde met een vliegtuig uit Sardinië. Later werd hij uitgeleverd aan Nederland. Maar wie de indruk heeft dat hij in Ita lië verbleef om zijn straf te ontlopen, ziet het helemaal verkeerd, zo betoog de de Hillegommer voor de rechtbank. De lelies die hij leverde, werden pas betaald als ze in bloei waren. Dat kon hij alleen maar tei plekke controleren. En alleen als hij zijn geld kreeg, kon hij zijn schuld bij de fiscus voldoen. Die schuld is inmiddels geslonken tot een miljoen euro, mede omdat de Hille gommer zijn huis en de bijbehorende grond heeft verkocht. Volgens het hof is het onredelijk om de man in voorlopige hechtenis te houden tot zijn rechtszaak inhoudelijk wordt behandeld. Dat zal op z'n vroegst in september gebeuren. De kans bestaat dat de Hillegommer daarna terug moet naar de gevange nis, als hij opnieuw wordt veroor deeld. haag/noordwijkerhout - it ze een flinke hennep- ;rij hadden in een loods de Wagenmakerswerf in brdwijkerhout zijn een 35-ja- 'e man uit Sassenheim en een jarige man uit Leiderdorp ,'or de Haagse politierechter De Sassenheimer een werkstraf van hon- tdtwintig uur opgelegd en de Tderdorper werd veroordeeld ''een werkstraf van honderd- vjhtig uur en een voorwaarde- te gevangenisstraf van drie janden. T politie ging op 5 maart 2001 n kijkje nemen bij de loods, buurtbewoners hadden klaagd over geluidsoverlast. agenten roken een voor hen kende zoetige lucht. In het nd bleek een grote hennep- [ekerij met 864 planten te lan. De loods werd gehuurd 'or de Sassenheimer. Omdat i financiële problemen had, d hij de Leiderdorper ge- iagd om de kwekerij te begin- ijn. Zelf bémoeide hij zich niet jj met de teelt van de plantjes, aar hij kreeg duizend gulden maand omdat de loods op naam stond. 1? agenten troffen in de loods h'k fonkelnieuwe auto-onder ijlen aan die het eigendom wa- van de Leiderdorper. Onder van een Volkswagen en dure Audi bleken afkomstig zijn van gestolen auto's. De ifdachte, een trotse eigenaar itn een schadeherstelbedrijf, «beerde de politierechter er interen van te overtuigen dat e| nooit had kunnen weten dat :rf auto's waren gestolen. De i.phter was echter van oordeel iflt de handelaar wel op de tfogte had moeten zijn van de ^stolen Audi, omdat hij deze tfderdelen op straat had ge tocht van 'een onbekende cft openbaar ministerie eiste ;i)n werkstraf van honderdtwin- e$ uur tegen de Sassenheimer 1 een werkstraf van tweehon- ïrd uur tegen de Leiderdorper. door Ineke ter Doest HAZERSwouDE-DORP - Het is druk op het terrein van koi-farm Edo Koi Holland in Hazerswoude. Ruim honderd bezoekers zijn naar het International Trade Cen tre gekomen om de eerste veiling van het seizoen bij te wonen. Vanwege het mooie weer vindt het evenement buiten plaats. Binnen liggen de 'hamerstukken' uitgestald ter voorbezichtiging, allemaal apart verpakt in een doorzichtige plastic zak met wa ter. Koi, de kleurige karper uit Ja pan. 'Ginds' al generaties lang als een heilige vereerd, duikt hij nu ook steeds vaker op in Neder landse vijvers. Opvallend, kost baar en exotisch. Door mensen gecreëerd en geperfectioneerd. Geadoreerd ook, om zijn contac tuele vaardigheden. Over een vis als rustgever, statussymbool en gezelschapsdier. Wie biedt er meer? Hoor ik daar 290? Dames en heren, 290 euro voor deze imposante en veelbe lovende vis. Zei ik vis? Koi zal ik bedoelen. Eenmaal-andermaal verkocht!" Met een klap laat vei lingmeester Wim Plasmeijer de hamer neerkomen. Twee assis tentes noteren de gegevens van de winnende bieder. Door de grappen van Plasmeijer staan alle gezichten vrolijk. Zelfs de zojuist onder de hamer geko men koi lacht. Monter zwemt hij in de langwerpige bak tussen de tribunes met potentiële ko pers. Er hangt een geheimzin nig, oranje getint aureool om de vis. Het lijkt alsof hij licht geeft. Nishikigoi, letterlijk: decoratieve karpers, worden ook wel de 'le vende juwelen uit Japan' ge noemd. Waarom? Het antwoord ligt voornamelijk in hun duize lingwekkende kleurenpracht. Al lereerst rood ('hi' in het Japans), maar ook geel, oranje, zilver, brons. Zelfs blauwe en groene tinten komen voor op het palet van de creatieve koi-kweker. Schitteren doen de vissen ook door hun bliksemsnelle, bijna dansende manier van bewegen. Vooral als ze in scholen zwem men. Is de vijver het ene mo ment nog een oase van rust en bezinning, het volgende ogen blik kan het gladde wateropper vlak veranderd zijn in een vlam mende kolk van staarten en vin nen. „Hier, voer ze maar." Gert-Jan van der Stap, eigenaar van Edo Koi Holland, geeft een bezoek ster een handjevol korrels. Als ze op de stenen langs de rand van het bassin knielt en aarzelend haar arm in het water laat zak ken komen de vissen van alle kanten toegesneld. Verschrikt trekt ze haar hand terug als tien tallen oranje lippen smakkend tegen haar gesloten vuist du wen. Ze zijn jonge-hondjes-ach- tig brutaal, deze 'natte huisdie ren', zoals Van der Stap zijn koi noemt. Naast het beheer van zijn koi- farm ontwerpt en onderhoudt Van der Stap watertuinen voor bedrijven en particulieren. Twee keer per jaar reist hij naar Japan om persoonlijk koi van hoge kwaliteit uit te zoeken. Een goe de koi is voor de meeste mensen een hele aanschaf, maar van de teruglopende economie merkt Van der Stap weinig. „Het wordt juist steeds meer. De klanten zijn de laatste jaren selectiever geworden. Vaak zoeken ze ook heel specifiek naar een bepaald soort of uiterlijk. Het concept van een veiling sluit daar goed op aan. Uitstraling laat zich moeilijk uitdrukken in een vaste prijs." Eén van de redenen dat mensen aan kói gehecht raken is hun le vensduur. Het is helemaal niet ongewoon voor koi om 20 tot 30 jaar oud te worden. In Japan wordt zo nu en dan zelfs mel ding gemaakt van exemplaren van 80 jaar en ouder. Zo'n bijna als een heilige vereerde vis heeft dan een lengte bereikt van meer dan een meter. „Helaas", zegt Van der Stap. „Het recept voor het verkrijgen van een 'jumbo-koi' is nog steeds een zorgvuldig bewaard, oosters geheim." Volgens het Complete Hand boek van de Wonderbaarlijke Koi, bijbel van de Nederlandse koi-houder, is deze karper ook in Japan niet inheems. Hij komt net als zijn bloedverwant, de ge wone goudvis, oorspronkelijk uit China. Ongeveer 200 jaar na Koi, tijdens de veiling verpakt in doorzichtige plastic zakken, zijn jonge- hondjes-achtig brutaal. Foto: Eric Taal Christus werd koi in Japan geïn troduceerd, toen China dit land binnen viel. Aanvankelijk werd de vis alleen gehouden voor consumptie, maar later ook voor zijn opvallende uiterlijk. Met toevallige kleurmutaties werden uit de toen nog voorna melijk zwartgrijze vissen de vari ëteiten van vandaag geculti veerd. Reproduceerbare varië teiten, want daar gaat het om in de fokwereld. „Tolerant, sociaal en intelli gent." Zo beschrijft Gon Broek uit IJmuiden haar vijfentwintig koi. Ze is naar Hazerswoude ge komen om de veiling bij te wo nen. Vorig jaar is het allemaal begonnen. Haar eerste koi kreeg ze van haar buurman Ed. Al gauw kreeg Edje in de vijver ge zelschap van Daisy en Bertje. Anderen volgden. Inmiddels kan hun eigenares zich een le ven zonder koi niet meer voor stellen. Vol enthousiasme praat ze over haar vissen. Hoe vooral de 'Chagoi' uitblinkt in mak heid. Deze eigenschap geeft hij door aan de andere koi. „Er is weinig dat zoveel rust geeft als in een stoel bij de vijver zitten. Het verveelt nooit om naar koi te kijken. Er zijn er geen twee hetzelfde. Dat is ook wat het zo boeiend maakt. Het houden van koi gaat verder dan het verrijken van je watertuin. Voor wie aan koi begint is er geen weg terug. Het pakt je." Maar zijn koi eigenlijk wel echt mooi? Zijn ze niet een beetje 'bont'? Jazeker. En het zijn juist de kleuren en patronen die de waarde bepalen. De prijs vari eert van een paar tientjes voor een vis 'zonder toekomst' tot tienduizend euro of meer. Kostbaar of niet: één ding is ze ker: de belangstelling voor koi is groeiende. In Nederland bestaat inmiddels een vereniging voor deze hobby. Naast bijeenkom sten en shows worden er wed strijden georganiseerd. Bij het laatste kiest een zorgvuldig sa mengestelde commissie van kenners de superkampioen. Hierbij wordt eerst gekeken naar vorm. Een winnende koi-karper moet vooral 'indrukwekkend' zijn. Vol, maar wel#ngehouden elegant'. Het wit moet wit zijn als pasgevallen sneeuw. Het zwart als, inderdaad, ebben hout. Of als glanzende Japanse lak. Iets metaalachtigs mag. En het 'hi'? Over het 'hi' zijn boe ken vol geschreven. In elk geval moet het duidelijk omrand zijn. Charmant verdeeld ook. Want uiteindelijk valt het oog altijd op het 'hi'. Tot en met september is er in Ha zerswoude-Dorp elke eerste zon dag van de maand een Koi-vei ling. Het adres is International Trade Centre, Belgiëlaan la en de veiling begint telkens om 14.00 uur. Meer informatie op de internetsite www.edokoi.nl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 13