REGIO
Rechter moet einde maken aan tennisdrama;
Kinderen onterecht gestraft
Van Breukelen wil X uit Volkshuis verdrijven
MAANDAG 5 1,
NAVRAAG
'A/5 hier slachtoffers vallen, ^st ge
gaat het hotel meteen dicht' ste|d
de veilig
heid in veel Nederlandse hotels. Dat blijkt uit een recent Hotel Conti
nu Onderzoek. Vooral kleinere hotels kunnen maar moeilijk voldoen
aan veiligheidseisen, die soms meer dan 15 procent van de omzet
kosten. Navraag bij eigenaar D. ZORN van het Noordwijkse Hotel
Corry Budget VOF.
Mag ik u wat vragen over het Hotel Continu Onderzoek?
„Daarvoor moet je bij
de brandweer zijn. Ik
probeer zo goed moge
lijk te voldoen aan de
eisen die mij worden
gesteld."
Uw hotel is dus veilig
genoeg?
„Ik zou bijna niet we
ten wat wij nog meer
moeten doen. Onze
brandinstallatie staat
doorgeschakeld naar de
brandweer, die in vijf
minuten ter plekke kan
zijn. Daarnaast zorgen
wij voor verbeteringen
waardoor het vuur niet snel om zich heen grijpt. Vroeger hadden
wij vijf brandblussers, nu vijftien. Dat kun je overdreven vinden,
maar iedereen kan zo een brandje in de kiem smoren. Dat balda
dige jeugd er ook andere dingen mee doet, het zij zo."
U heeft dus niets te vrezen van een Hotel Continu Onderzoek.
„Ik kan veel begrip opbrengen voor de controleurs. Hun bezoeken
verlopen in goede harmonie. Vaak gaat het om simpele verbeterin
gen, zoals nieuw behang dat niet snel in brand vliegt."
Wat is dan het probleem?
„Dat zijn de kosten. Wij zijn een klein familiebedrijf, dat het vooral
van de jeugd moet hebben. Wij werken Wij werken voor een goed
koop prijsje: 18,50 euro voor vol pension. Als ik door allerlei dure
veiligheidsmaatregelen mijn tarief moet verhogen, jaag ik mijn
gasten weg. Af en toe word ik er moedeloos van. Maar ik wind me
niet meer op, want een hartinfarct is het me niet waard."
Hoe lang houden u en uw familieleden het hotel nog draaiend?
„Zo lang de bussen met gasten nog onze kant opkomen, blijven
wij doorgaan. Er is maar één reden om er onmiddellijk mee te
stoppen: als er in ons hotel slachtoffers vallen. Ik moet er niet aan
denken. Maar als dat hier zou gebeuren, gaat de tent voorgoed
dicht."
tekst: Tim Brouwer de Koning
foto: Frans Roomers
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Dinsdag 5 Mei
LEIDEN - Omtrent het bezoek van H. M. de Koningin-Moeder kun
nen wij uit den aard der zaak alleen de hoofdmomenten mededeelen.
In het Diakonessenhuis toefde het gezelschap lang. De wachtende
menigte werd reeds ongeduldig. Maar als men bedenkt, dat de hooge
Beschermvrouw schier alle vertrekken van deze inderdaad grootsche,
te midden van een goed onderhouden tuin schoon gelegen inrichting
bezichtigde tot de linnenkamers, keuken en barak toe en niet slechts
met een oppervlakkig doorwandelen zich tevreden stelde, dan laat
zich dit lange verblijf gemakkelijk denken. Alle kranken ontvingen
van H.M. een fraai bloemruikertje, meestal vergezeld van een vrien
delijk en bemoedigend woord.
In het Höpital Wallon werd H.M. toegesproken door de heer W.F. Ver-
hey van Wijk, die er o.a. op wees, dat men hier klein was begonnen,
maar dat de inrichting gelukkig nog altijd een goeden klank had, die
zelfs had weerklonken in het vorstelijk Paleis. Ook hier kwam uit, dat
H.M. een zeer helder oordeel en juist inzicht heeft over ziekenverple
ging. Natuurlijk ontvingen ook de patiënten in 'Wallon' een ruiker
van geurige reseda.
ANNO 1978, vrijdag 5 mei
LEIDEN - De strijd om de Kooicup is gewonnen door het pupillen-
team van het organiserende Roodenburg. In de finale lieten de jeug
dige Noordbewoners de ploegen van Docos (tweede) en UVS achter
zich, na een wedstrijdenreeks die was bezocht door zo'n 1500 kijkers.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan debalie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: 8.M. Essenberg. C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen. Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem
Als de rechter morgen in zijn uitspraak niet voor
haar zoontjes van tien en zeven jaar kiest, zegt
de Leiderdorpse M. den Eisen (45), dan moet het
bestuur van de Leidse tennisvereniging De Me-
renwijk maar uitleggen waarom deze twee
jeugdspelertjes niet meer welkom zijn. Zelf kan
ze dat haar kinderen niet duidelijk maken. „Ons
gezin wordt groot onrecht aangedaan", aldus de
strijdvaardige moeder. Zij eiste onlangs in een
kort geding dat haar kinderen weer tot de ten-
nislessen worden toegelaten. Zij dreigen het
slachtoffer te worden van een arbeidsconflict
tussen hun vader en LTV De Merenwijk. Het kort
geding was de vijfde rechtszitting in twee jaar
tijd die aan het geschil is gewijd.
Over het leed en de ondraaglijke spanningen
waar haar gezin onder gebukt gaat. zegt ze: „Ik
heb geen vijanden, maar had ik die wel, dan
zou ik ze dit niet toewensen. Echt, alleen een
kind verliezen is nog erger dan dat je je teweer
moet stellen tegen valse beschuldigingen." Ze
doelt op de beschuldigingen dat haar partner
seks zou hebben gehad met een 15-jarige ten
nisster.
Al een jaar of twee wordt het gezin geteisterd
door een affaire die, zo zegt Den Eisen, de hare
helemaal niet is. En dat geldt misschien wel
nóg meer voor haar kinderen. Die willen ten
nissen, tennissen en nog eens tennissen. Net
als voor hun vader is tennissen hun lust en hun
leven. Ze wijden er spreekbeurten aan, worden
aangemerkt als talenten en ze zijn toe aan het
spelen van 'echte' wedstrijden.
Hun moeder moet zich in steeds vreemdere
bochten wringen als ze vragen wanneer ze weer
de baan op kunnen. „Laatst zei één van mijn
zoontjes dat de voorzitter hem toch niet zal
wegsturen, omdat die hem goed vindt tennis
sen." Maar de vader van de twee tennistalenten
staat ongewild en op een bizarre manier het
lidmaatschap van zijn kinderen in de weg. Den
Eisen stelt dat de Leidse tennisbestuurders het
conflict met haar man over de rug van haar kin
deren uitvechten. Het gevolg is dat zij niet meer
terecht kunnen bij LTV De Merenwijk Ook Den
Eisen zelf, die zich een kleine twintig jaar als
vrijwilliger heeft ingezet, is uit het ledenbestand
geschrapt. Maar haar eigen lidmaatschap vindt
ze van ondergeschikt belang.
Van de verschillende beschuldigingen is inmid
dels in juridische zin niet veel meer over, stelt
Den Eisen. Het achttien jaar lange dienstver
band van haar partner bij LTV De Merenwijk is
weliswaar beëindigd, maar de rechter ging er
niet mee akkoord dat hij op staande voet
werd ontslagen. Het bestuur moest een re
guliere ontslagprocedure volgen om het ar
beidscontract te verbreken én een schade
vergoeding betalen. De tennistrainer kon
niet meer bij de club blijven werken van
wege de verstoorde verhoudingen.. „En
nergens anders om."
Maar los daarvan vindt zij dat haar zonen
geen slachtoffer mogen worden van de ver
meende daden van hun vader. Ze kan zich
goed vinden in de vergelijking met prinses
Maxima. Haar wordt niet aangerekend dat
haar vader deel heeft uitgemaakt van een
regime dat mensenrechten aan zijn laars
lapte. Den Eisen: ,Als mijn man wél schul
dig was geweest, vind ik dat hij daarvoor
had moeten worden gestraft. Maar ook dan
had ik gestreden voor voortzetting van het
lidmaatschap van mijn kinderen.
Over de beschuldigingen van onzedelijk gedrag
zegt de Leiderdorpse dat haar partner slechts is
gestraft voor het beantwoorden van een sms'je
van het bewuste meisje. De trainer heeft daar
voor een voorwaardelijke boete van 1000 euro
opgelegd gekregen. Overigens is het openbaai-
ministerie hiertegen in hoger beroep gegaan.
Den Eisen beweert dat zij en haar partner de
jeugdspeelster tevergeefs hebben gewaar
schuwd voor de vele elektronische berichtjes
die zij stuurde. „Hij kreeg meer sms'jes van
haar dan andersom", zegt ze. „Ik weet dat om
dat hij en ik gezamenlijk één gsm beheren."
Het enige wat hem valt aan te rekenen, is dat
hij 'te vrij' is geweest, zegt Den Eisen. „Je moet
tegenwoordig, zeker als trainer van kinderen,
heel erg oppassen."
Ze verwijt het bestuur van de LTV De Meren
wijk dat dit moedwillig drie zaken door elkaar
haalt. „Dat deed de advocaat van de tennisclub
tijdens het kort geding, vorige week, ook weer.
Er is een arbeidsconflict, een strafzaak en er is
het lidmaatschap van de kinderen. Alle rechts
zaken die er zijn geweest hebben betrekking op
de vader, niet op de kinderen. Het arbeidscon
flict is voorbij en de strafzaak gaat LTV De Me
renwijk niets aan, maar de moeder van het
meisje dat de klacht heeft ingediend."
Den Eisen: „Je zou toch verwachten dat het be
stuur blij is als een trainer die van een
ernstig zedendelict wordt beschuldigd,
grotendeels wordt vrijgesproken. Maar
nee, nu moeten zo nodig twee kinderen
het ontgelden die er niets mee hebben
te maken. Worden straks soms ook de
kinderen van de bestuursleden van de
baan geweerd als er klachten over het
beleid rijn?"
Den Eisen legt de beschuldigingen dat
rij voor onrust zorgt, telkens als ze met
haar zoontjes het tennispark in de Me
renwijk betreedt, naast zich neer. „Ik
begin nooit zélf over de vader van de
jongens. Maar ik loop ook niet weg
voor mensen die me wat vragen. Het is
juist de voorzitter die wegduikt, want
wat ik ook doe, ik krijg hem niet te
spreken. Onbegrijpelijk, hij behoorde
achttien jaar lang tot onze beste vrien
den, rijn zoontje speelde met
die van ons. Wat waar
schijnlijk wel
kwaad
bloed heeft gezet, is dat mensen mij hebben ge
feliciteerd met de uitspraak in die strafzaak."
De advocaten van LTV De Merenwijk scherm
den in het kort geding met de steun die het be
stuur van de algemene ledenvergadering heeft
gekregen. 129 leden waren voor het beëindigen
van het lidmaatschap van de jongens en hun
moeder. Den Eisen, die tijdens die bijeenkomst
ook zelf het woord heeft gevoerd, kreeg steun
van slechts 43 leden. LTV Merenwijk telt 672 le
den, onder wie 524 senioren, weet Den Eisen.
Ze beweert dat er veel meer leden 'met haar
meeleven dan die 43'. „Alleen durven ze daar
niet allemaal voor uit te komen want dan zet je
je af tegen het bestuur en de kliek daaromheen.
Ik begrijp dat wel, je bent lid van LTV De Me-
renvyijk om te tennissen. Maar dat geldt dus
ook voor mijn zoontjes."
De onrust binnen de vereniging kan haar niet
worden aangerekend, vindt ze. „Die is ontstaan
doordat leden vragen rijn gaan stellen over de
25.000 euro die het bestuur tot dusverre heeft
uitgegeven aan rechtszaken en advocaten. Als
de rechter op 6 mei mijn zoontjes steunt, zou
het mij niet verbazen dat het bestuur opstapt.
Mij is het dadr niet om te doen. Het maakt mij
niet uit wie er in het bestuur ritten, ik kan ie
dereen recht in de ogen kijken, ik hoef me ner
gens voor te schamen."
Op de vraag waarom ze niet ge
woon een ande
re tennisvereniging voor haar zonenW
gaat Den Eisen uitgebreid in. Ze voe?»
praktische als principiële bezwaren #t
belangrijkste vindt ze dat de kinderenD
LTV De Merenwijk willen blijven teia.'
Daar spelen hun vriendjes. „En zoals ik|
kan ze niet uitleggen waarom ze zijn.
stuurd." II
Een praktisch bezwaar is ook dat De
haar zonen niet onbegeleid naar anderjl
banen wil laten gaan, omdat ze dan 1
lende drukke verkeerswegen moeten C"
ken. Ze kan de twee niet altijd brengen rl
omdat ze een volledige baan heeft. DPI
wijst er verder op dat haar partner een r
is in het tenniswereldje is en dat hun zdn
elders last zouden kunnen krijgen vanU!
tenissen waar ze helemaal buiten staie
lopen hier niet voor weg, iedereen Jp1
woord krijgen op rijn vragen. Maar wij®
wel verder. Mijn zonen vinden - terechr
een lieve papa hebben. Dit is een ree*11
Onrecht moet worden bestreden. En oe
recht. Daarom ben ik hiermee naar des
gestapt."
W. Willems, voorzitter van LTV Merenw
gert commentaar. Hij vindt het wijzer, 1,
om zo lang de zaak onder de rechteM
zwijgen te bewaren.
Wim J,
SCHRIJVENDE LEZERS
Na een strafzaak waarbij de vader werd vrijgesproken van alle
aanklachten met uitzondering van het beantwoorden van
sms'jes van een minderjarige, is het openbaar ministerie in
hoger beroep gegaan. Van het bestuur van De Merenwijk was
niemand bij de uitspraak aanwezig.
Volwassenen hebben de plicht om voor kinderen te zorgen,
van verenigingen zoals LTV De Merenwijk mag je verwachten
dat ze zorgvuldig omgaan met kinderen. Bij LTV De Meren
wijk tennissen twee kinderen die ik heel goed ken. De vader
van de kinderen was 18 jaar tennisleraar bij deze club toen
hem op staande voet ontslag werd aangezegd. De vader
moest weg, maar heeft alle arbeidszaken gewonnen. De han
delwijze van het bestuur van De Merenwijk verdient niet de
schoonheidsprijs.
Dat de kinderen geen lid meer mogen zijn van de tennisclub
is niet uit te leggen, heeft het bestuur een probleem met de
uitspraak of met zichzelf? Een van de kinderen blinkt uit met
tennissen en was door de tennisvereniging gevraagd deel te
nemen aan de districtstrainingen van de KNLTB.
De vader is weg bij LTV De Merenwijk, maar de kinderen
mogen toch samen met hun vriendjes blijven tennissen? On
begrijpelijk dat kinderen gestraft worden voor iets dat hun
vader niet heeft gedaan, moeten de kinderen van de voorzit
ter die de plank mis heeft geslagen ook weg?
MJ. Klerks,
Leiderdorp.
Met verbaring las ik woensdag het zo
veelste artikel in het Leidsch Dagblad,
waarin Joost van Breukelen, interimdirec
teur van het Volkshuis, rijn verhaal doet
over 'de X'.
Deze keer gaat het over een 'olielekkage'.
Een nietsvermoedende lezer denkt al
gauw aan een mammoettanker die, tot de
nok gevuld met olie, doormidden is ge
broken in het Volkshuis. Toevallig was ik
bij deze zogenaamde ramp grotendeels
aanwezig. Waar het nou kort gezegd om
ging, is dat er aan het eind van een zeer
geslaagde Senegalese feestavond, wat olie
uit een pan met eten is gedropen. Het
woord 'olielekkage' is dus overdreven,
net als de haastige reactie (zonder overleg
met de X een schoonmaakbedrijf inscha
kelen en de vloerbedekking uit het X-kan-
toor laten slopen) van Joost hierop, ook
wel erg buiten proporties is. Direct na het
voorval is er door de X-medewerkers van
die avond actie ondernomen om de vloer
schoon te krijgen. De vloer was ook zo
goed als schoon, maar wie een stok zoekt
om een hond te slaan...
Al met al heel vervelend dat keer op keer
weer geprobeerd wordt de indruk te wek
ken dat de medewerkers van de X een
stelletje ongeregeld is, dat willens en we
tens het zojuist gerenoveerde Volkshuis
probeert te vernielen. Niets is minder
waar. X-medewerkers rijn geen vieze
hasjrokende krakers die achter de bar van
de X blijven'slapen, maar nette enthousi
aste mensen, met banen, huur/koophui
zen, die naast hun drukke dagelijkse be
zigheden zich geheel vrijwillig en belan
geloos inzetten voor hun culturele cen
trum. Een cultureel centrum dat de afge
lopen 10 jaar rijn sporen wel heeft ver
diend in de leidse uitgaanswereld. Iedere
maand weer staan er, dankzij de geweldi
ge inzet van vele vrijwilligers, heel gevari
eerde bijzondere activiteiten op het pro
gramma die voor iedereen, tegen een
zeer geringe prijs, te bezoeken rijn en
waaraan vele mensen groot plezier bele
ven.
Het is daarom ook dat ik met pijn in het
hart steeds weer de totaal opgeblaze
verhalen van Joost van Breukelen in
krant moet lezen. Het is de missie va
Joost, de X uit het Volkshuis te 'verdi jj
ven' en daarvoor gaat geen middel h r
te ver. Dreigbrieven, terreurmaatrege
boycotten en torpederen van X-activ u
ten, met modder gooien in de krant,
een gewoon overleg of gesprek met
medewerkers van X heeft hij nog not
gedacht, hoewel hem hierom herhaa 1
üjk is gevraagd door de medewerken
deX.
Wij willen niets anders dan op een v<
wassen eerlijke manier met elkaar in
sprek raken en zo de vermeende pro
men oplossen. Waarom dat niet gebéV
mag Joost weten...
(En als je het weet Joost laat het dat e
aan de X-medewerkers weten, liefst 1
per brief, maar gewoon van mens toL
mens).
PREEKTIJGERS
preek recensie
Jos van Duinen
R.K. Onze Lieve Vrouwe Geboorte,
Pastoor van de Plaatstraat 15,
Rijpwetering. Pastoor: Van de Waart
De parochies Onze Lieve Vrou
we Geboorte in Rijpwetering
en Heilige Bavo in Oud Ade
verzorgen gezamenlijk hun
kerkdiensten. Zaterdagavond
preekte pastoor Van de Waart
in Rijpwetering, om het zon
dagochtend in Oud Ade nog
eens over te doen. In snel
treinvaart rapt de Alphense
pastoor de gebruikelijke ingre
diënten van een Katholieke
mis en voegt slechts enkele
bijzonderheden toe. Een klein
uur later staan de dorpelingen
weer buiten, met een romme
lige kerkdienst achter hun kie
zen.
Misdienaars die schaapachtig
lachen als boven bij het orgel
een kerkbankje omknalt, een
dame die de lezingen verzorgt
en regelmatig de pastoor en
misdienaars voor de voeten
loopt omdat rij niet precies
weet wanneer ze aan de beurt
is, een hoorapparaat dat gere
geld rondzingt door de kerk,
een erg rustgevende dienst is
het zeker niet. Maar het gaat
dan ook om de inhoud.
Vanzelfsprekend is het van
daag dat er aandacht wordt
geschonken aan de dodenher
denking. Van de Waart haakt
in op een citaat uit de bijbel:
„Gij hebt de Heilige en Ge
rechte verloochend en als
gunst de vrijlating van een
moordenaar Pilatusred.) ge
vraagd. De vorst des levens
daarentegen hebt gij gedood.
God heeft Hem evenwel uit de
doden doen opstaan." Van de
Waart hierover: „Gij, dat rijn
in dit geval de Joden die uit
onwetendheid handelden. Pe
trus vergaf ze, maar had niet
kunnen vermoeden dat zijn
woorden van toen aan zouden
zetten tot de moord op 6 mil
joen joden. En helaas is de jo
denhaat daarna niet verdwe
nen. Ook tegenwoordig vindt
het een voedingsbodem in on
ze samenleving."
Die voedingsbodem is echter
een hele andere. En die is ze
ker niet de schuld van Petrus.
Het gaat hier vooral om ver
heerlijking van het eigen volk.
De vervolging van joden en
andere bevolldngsgroepen was
gebaseerd op een rassentheo
rie, niet op de bijbel. Die bijbel
kwam Hitier goed uit, maar
heeft hem niet tot zijn misda
den geïnspireerd. Wel was het
zo dat het ooit een leerstuk
was, dat de Joden Christus
vermoord hadden. Vele gelovi
gen - ook katholieken - na
men hen dat kwalijk. Paus Jo
hannes Paulus II stelde zes
jaar geleden dat religieuze
vooroordelen tegen joden ver
klaren waarom veel katholie
ken zich niet hebben verzet te
gen de jodenvervolging. Op
basis van verkeerde interpreta
ties van het nieuwe testament
was binnen de Katholieke kerk
het idee geworteld dat de jo
den collectief schuld hebben
aan de dood van Christus. Nu
wordt daar heel anders over
gedacht. Van de Waart: „De
dodenherdenking zou licht
moeten brengen in het
re van de haat die mens
blindt. Onwetendheic
rampen veroorzaken."
Op een belangrijke
vandaag is het goed als
jonge mensen in een k
ten. Ze zijn er in Rijpwi
alvast in uitgaanstenue
sen, veelal nagelbijten
tijd dodend en wacht(|
het loopje naar de hos
naar leeftijdsgenoten t(
zen. Van de Waart weet
te raken. Hij legt niet uit
verkeerd is aan fascisr
cisme en heilige oorloj -
die van nu. Welk gevaa
de huidige samenleving
loer ligt. Juist vandaag
fel moeten preken, en h
moeten houden bij oud
en. Een gemiste kans.