REGIO Rechter moet einde maken aan tennisdrama; Kinderen onterecht gestraft Van Breukelen wil X uit Volkshuis verdrijven MAANDAG 5 1, NAVRAAG 'A/5 hier slachtoffers vallen, ^st ge gaat het hotel meteen dicht' ste|d de veilig heid in veel Nederlandse hotels. Dat blijkt uit een recent Hotel Conti nu Onderzoek. Vooral kleinere hotels kunnen maar moeilijk voldoen aan veiligheidseisen, die soms meer dan 15 procent van de omzet kosten. Navraag bij eigenaar D. ZORN van het Noordwijkse Hotel Corry Budget VOF. Mag ik u wat vragen over het Hotel Continu Onderzoek? „Daarvoor moet je bij de brandweer zijn. Ik probeer zo goed moge lijk te voldoen aan de eisen die mij worden gesteld." Uw hotel is dus veilig genoeg? „Ik zou bijna niet we ten wat wij nog meer moeten doen. Onze brandinstallatie staat doorgeschakeld naar de brandweer, die in vijf minuten ter plekke kan zijn. Daarnaast zorgen wij voor verbeteringen waardoor het vuur niet snel om zich heen grijpt. Vroeger hadden wij vijf brandblussers, nu vijftien. Dat kun je overdreven vinden, maar iedereen kan zo een brandje in de kiem smoren. Dat balda dige jeugd er ook andere dingen mee doet, het zij zo." U heeft dus niets te vrezen van een Hotel Continu Onderzoek. „Ik kan veel begrip opbrengen voor de controleurs. Hun bezoeken verlopen in goede harmonie. Vaak gaat het om simpele verbeterin gen, zoals nieuw behang dat niet snel in brand vliegt." Wat is dan het probleem? „Dat zijn de kosten. Wij zijn een klein familiebedrijf, dat het vooral van de jeugd moet hebben. Wij werken Wij werken voor een goed koop prijsje: 18,50 euro voor vol pension. Als ik door allerlei dure veiligheidsmaatregelen mijn tarief moet verhogen, jaag ik mijn gasten weg. Af en toe word ik er moedeloos van. Maar ik wind me niet meer op, want een hartinfarct is het me niet waard." Hoe lang houden u en uw familieleden het hotel nog draaiend? „Zo lang de bussen met gasten nog onze kant opkomen, blijven wij doorgaan. Er is maar één reden om er onmiddellijk mee te stoppen: als er in ons hotel slachtoffers vallen. Ik moet er niet aan denken. Maar als dat hier zou gebeuren, gaat de tent voorgoed dicht." tekst: Tim Brouwer de Koning foto: Frans Roomers UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1903, Dinsdag 5 Mei LEIDEN - Omtrent het bezoek van H. M. de Koningin-Moeder kun nen wij uit den aard der zaak alleen de hoofdmomenten mededeelen. In het Diakonessenhuis toefde het gezelschap lang. De wachtende menigte werd reeds ongeduldig. Maar als men bedenkt, dat de hooge Beschermvrouw schier alle vertrekken van deze inderdaad grootsche, te midden van een goed onderhouden tuin schoon gelegen inrichting bezichtigde tot de linnenkamers, keuken en barak toe en niet slechts met een oppervlakkig doorwandelen zich tevreden stelde, dan laat zich dit lange verblijf gemakkelijk denken. Alle kranken ontvingen van H.M. een fraai bloemruikertje, meestal vergezeld van een vrien delijk en bemoedigend woord. In het Höpital Wallon werd H.M. toegesproken door de heer W.F. Ver- hey van Wijk, die er o.a. op wees, dat men hier klein was begonnen, maar dat de inrichting gelukkig nog altijd een goeden klank had, die zelfs had weerklonken in het vorstelijk Paleis. Ook hier kwam uit, dat H.M. een zeer helder oordeel en juist inzicht heeft over ziekenverple ging. Natuurlijk ontvingen ook de patiënten in 'Wallon' een ruiker van geurige reseda. ANNO 1978, vrijdag 5 mei LEIDEN - De strijd om de Kooicup is gewonnen door het pupillen- team van het organiserende Roodenburg. In de finale lieten de jeug dige Noordbewoners de ploegen van Docos (tweede) en UVS achter zich, na een wedstrijdenreeks die was bezocht door zo'n 1500 kijkers. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan debalie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: 8.M. Essenberg. C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen. Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV c.q. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem Als de rechter morgen in zijn uitspraak niet voor haar zoontjes van tien en zeven jaar kiest, zegt de Leiderdorpse M. den Eisen (45), dan moet het bestuur van de Leidse tennisvereniging De Me- renwijk maar uitleggen waarom deze twee jeugdspelertjes niet meer welkom zijn. Zelf kan ze dat haar kinderen niet duidelijk maken. „Ons gezin wordt groot onrecht aangedaan", aldus de strijdvaardige moeder. Zij eiste onlangs in een kort geding dat haar kinderen weer tot de ten- nislessen worden toegelaten. Zij dreigen het slachtoffer te worden van een arbeidsconflict tussen hun vader en LTV De Merenwijk. Het kort geding was de vijfde rechtszitting in twee jaar tijd die aan het geschil is gewijd. Over het leed en de ondraaglijke spanningen waar haar gezin onder gebukt gaat. zegt ze: „Ik heb geen vijanden, maar had ik die wel, dan zou ik ze dit niet toewensen. Echt, alleen een kind verliezen is nog erger dan dat je je teweer moet stellen tegen valse beschuldigingen." Ze doelt op de beschuldigingen dat haar partner seks zou hebben gehad met een 15-jarige ten nisster. Al een jaar of twee wordt het gezin geteisterd door een affaire die, zo zegt Den Eisen, de hare helemaal niet is. En dat geldt misschien wel nóg meer voor haar kinderen. Die willen ten nissen, tennissen en nog eens tennissen. Net als voor hun vader is tennissen hun lust en hun leven. Ze wijden er spreekbeurten aan, worden aangemerkt als talenten en ze zijn toe aan het spelen van 'echte' wedstrijden. Hun moeder moet zich in steeds vreemdere bochten wringen als ze vragen wanneer ze weer de baan op kunnen. „Laatst zei één van mijn zoontjes dat de voorzitter hem toch niet zal wegsturen, omdat die hem goed vindt tennis sen." Maar de vader van de twee tennistalenten staat ongewild en op een bizarre manier het lidmaatschap van zijn kinderen in de weg. Den Eisen stelt dat de Leidse tennisbestuurders het conflict met haar man over de rug van haar kin deren uitvechten. Het gevolg is dat zij niet meer terecht kunnen bij LTV De Merenwijk Ook Den Eisen zelf, die zich een kleine twintig jaar als vrijwilliger heeft ingezet, is uit het ledenbestand geschrapt. Maar haar eigen lidmaatschap vindt ze van ondergeschikt belang. Van de verschillende beschuldigingen is inmid dels in juridische zin niet veel meer over, stelt Den Eisen. Het achttien jaar lange dienstver band van haar partner bij LTV De Merenwijk is weliswaar beëindigd, maar de rechter ging er niet mee akkoord dat hij op staande voet werd ontslagen. Het bestuur moest een re guliere ontslagprocedure volgen om het ar beidscontract te verbreken én een schade vergoeding betalen. De tennistrainer kon niet meer bij de club blijven werken van wege de verstoorde verhoudingen.. „En nergens anders om." Maar los daarvan vindt zij dat haar zonen geen slachtoffer mogen worden van de ver meende daden van hun vader. Ze kan zich goed vinden in de vergelijking met prinses Maxima. Haar wordt niet aangerekend dat haar vader deel heeft uitgemaakt van een regime dat mensenrechten aan zijn laars lapte. Den Eisen: ,Als mijn man wél schul dig was geweest, vind ik dat hij daarvoor had moeten worden gestraft. Maar ook dan had ik gestreden voor voortzetting van het lidmaatschap van mijn kinderen. Over de beschuldigingen van onzedelijk gedrag zegt de Leiderdorpse dat haar partner slechts is gestraft voor het beantwoorden van een sms'je van het bewuste meisje. De trainer heeft daar voor een voorwaardelijke boete van 1000 euro opgelegd gekregen. Overigens is het openbaai- ministerie hiertegen in hoger beroep gegaan. Den Eisen beweert dat zij en haar partner de jeugdspeelster tevergeefs hebben gewaar schuwd voor de vele elektronische berichtjes die zij stuurde. „Hij kreeg meer sms'jes van haar dan andersom", zegt ze. „Ik weet dat om dat hij en ik gezamenlijk één gsm beheren." Het enige wat hem valt aan te rekenen, is dat hij 'te vrij' is geweest, zegt Den Eisen. „Je moet tegenwoordig, zeker als trainer van kinderen, heel erg oppassen." Ze verwijt het bestuur van de LTV De Meren wijk dat dit moedwillig drie zaken door elkaar haalt. „Dat deed de advocaat van de tennisclub tijdens het kort geding, vorige week, ook weer. Er is een arbeidsconflict, een strafzaak en er is het lidmaatschap van de kinderen. Alle rechts zaken die er zijn geweest hebben betrekking op de vader, niet op de kinderen. Het arbeidscon flict is voorbij en de strafzaak gaat LTV De Me renwijk niets aan, maar de moeder van het meisje dat de klacht heeft ingediend." Den Eisen: „Je zou toch verwachten dat het be stuur blij is als een trainer die van een ernstig zedendelict wordt beschuldigd, grotendeels wordt vrijgesproken. Maar nee, nu moeten zo nodig twee kinderen het ontgelden die er niets mee hebben te maken. Worden straks soms ook de kinderen van de bestuursleden van de baan geweerd als er klachten over het beleid rijn?" Den Eisen legt de beschuldigingen dat rij voor onrust zorgt, telkens als ze met haar zoontjes het tennispark in de Me renwijk betreedt, naast zich neer. „Ik begin nooit zélf over de vader van de jongens. Maar ik loop ook niet weg voor mensen die me wat vragen. Het is juist de voorzitter die wegduikt, want wat ik ook doe, ik krijg hem niet te spreken. Onbegrijpelijk, hij behoorde achttien jaar lang tot onze beste vrien den, rijn zoontje speelde met die van ons. Wat waar schijnlijk wel kwaad bloed heeft gezet, is dat mensen mij hebben ge feliciteerd met de uitspraak in die strafzaak." De advocaten van LTV De Merenwijk scherm den in het kort geding met de steun die het be stuur van de algemene ledenvergadering heeft gekregen. 129 leden waren voor het beëindigen van het lidmaatschap van de jongens en hun moeder. Den Eisen, die tijdens die bijeenkomst ook zelf het woord heeft gevoerd, kreeg steun van slechts 43 leden. LTV Merenwijk telt 672 le den, onder wie 524 senioren, weet Den Eisen. Ze beweert dat er veel meer leden 'met haar meeleven dan die 43'. „Alleen durven ze daar niet allemaal voor uit te komen want dan zet je je af tegen het bestuur en de kliek daaromheen. Ik begrijp dat wel, je bent lid van LTV De Me- renvyijk om te tennissen. Maar dat geldt dus ook voor mijn zoontjes." De onrust binnen de vereniging kan haar niet worden aangerekend, vindt ze. „Die is ontstaan doordat leden vragen rijn gaan stellen over de 25.000 euro die het bestuur tot dusverre heeft uitgegeven aan rechtszaken en advocaten. Als de rechter op 6 mei mijn zoontjes steunt, zou het mij niet verbazen dat het bestuur opstapt. Mij is het dadr niet om te doen. Het maakt mij niet uit wie er in het bestuur ritten, ik kan ie dereen recht in de ogen kijken, ik hoef me ner gens voor te schamen." Op de vraag waarom ze niet ge woon een ande re tennisvereniging voor haar zonenW gaat Den Eisen uitgebreid in. Ze voe?» praktische als principiële bezwaren #t belangrijkste vindt ze dat de kinderenD LTV De Merenwijk willen blijven teia.' Daar spelen hun vriendjes. „En zoals ik| kan ze niet uitleggen waarom ze zijn. stuurd." II Een praktisch bezwaar is ook dat De haar zonen niet onbegeleid naar anderjl banen wil laten gaan, omdat ze dan 1 lende drukke verkeerswegen moeten C" ken. Ze kan de twee niet altijd brengen rl omdat ze een volledige baan heeft. DPI wijst er verder op dat haar partner een r is in het tenniswereldje is en dat hun zdn elders last zouden kunnen krijgen vanU! tenissen waar ze helemaal buiten staie lopen hier niet voor weg, iedereen Jp1 woord krijgen op rijn vragen. Maar wij® wel verder. Mijn zonen vinden - terechr een lieve papa hebben. Dit is een ree*11 Onrecht moet worden bestreden. En oe recht. Daarom ben ik hiermee naar des gestapt." W. Willems, voorzitter van LTV Merenw gert commentaar. Hij vindt het wijzer, 1, om zo lang de zaak onder de rechteM zwijgen te bewaren. Wim J, SCHRIJVENDE LEZERS Na een strafzaak waarbij de vader werd vrijgesproken van alle aanklachten met uitzondering van het beantwoorden van sms'jes van een minderjarige, is het openbaar ministerie in hoger beroep gegaan. Van het bestuur van De Merenwijk was niemand bij de uitspraak aanwezig. Volwassenen hebben de plicht om voor kinderen te zorgen, van verenigingen zoals LTV De Merenwijk mag je verwachten dat ze zorgvuldig omgaan met kinderen. Bij LTV De Meren wijk tennissen twee kinderen die ik heel goed ken. De vader van de kinderen was 18 jaar tennisleraar bij deze club toen hem op staande voet ontslag werd aangezegd. De vader moest weg, maar heeft alle arbeidszaken gewonnen. De han delwijze van het bestuur van De Merenwijk verdient niet de schoonheidsprijs. Dat de kinderen geen lid meer mogen zijn van de tennisclub is niet uit te leggen, heeft het bestuur een probleem met de uitspraak of met zichzelf? Een van de kinderen blinkt uit met tennissen en was door de tennisvereniging gevraagd deel te nemen aan de districtstrainingen van de KNLTB. De vader is weg bij LTV De Merenwijk, maar de kinderen mogen toch samen met hun vriendjes blijven tennissen? On begrijpelijk dat kinderen gestraft worden voor iets dat hun vader niet heeft gedaan, moeten de kinderen van de voorzit ter die de plank mis heeft geslagen ook weg? MJ. Klerks, Leiderdorp. Met verbaring las ik woensdag het zo veelste artikel in het Leidsch Dagblad, waarin Joost van Breukelen, interimdirec teur van het Volkshuis, rijn verhaal doet over 'de X'. Deze keer gaat het over een 'olielekkage'. Een nietsvermoedende lezer denkt al gauw aan een mammoettanker die, tot de nok gevuld met olie, doormidden is ge broken in het Volkshuis. Toevallig was ik bij deze zogenaamde ramp grotendeels aanwezig. Waar het nou kort gezegd om ging, is dat er aan het eind van een zeer geslaagde Senegalese feestavond, wat olie uit een pan met eten is gedropen. Het woord 'olielekkage' is dus overdreven, net als de haastige reactie (zonder overleg met de X een schoonmaakbedrijf inscha kelen en de vloerbedekking uit het X-kan- toor laten slopen) van Joost hierop, ook wel erg buiten proporties is. Direct na het voorval is er door de X-medewerkers van die avond actie ondernomen om de vloer schoon te krijgen. De vloer was ook zo goed als schoon, maar wie een stok zoekt om een hond te slaan... Al met al heel vervelend dat keer op keer weer geprobeerd wordt de indruk te wek ken dat de medewerkers van de X een stelletje ongeregeld is, dat willens en we tens het zojuist gerenoveerde Volkshuis probeert te vernielen. Niets is minder waar. X-medewerkers rijn geen vieze hasjrokende krakers die achter de bar van de X blijven'slapen, maar nette enthousi aste mensen, met banen, huur/koophui zen, die naast hun drukke dagelijkse be zigheden zich geheel vrijwillig en belan geloos inzetten voor hun culturele cen trum. Een cultureel centrum dat de afge lopen 10 jaar rijn sporen wel heeft ver diend in de leidse uitgaanswereld. Iedere maand weer staan er, dankzij de geweldi ge inzet van vele vrijwilligers, heel gevari eerde bijzondere activiteiten op het pro gramma die voor iedereen, tegen een zeer geringe prijs, te bezoeken rijn en waaraan vele mensen groot plezier bele ven. Het is daarom ook dat ik met pijn in het hart steeds weer de totaal opgeblaze verhalen van Joost van Breukelen in krant moet lezen. Het is de missie va Joost, de X uit het Volkshuis te 'verdi jj ven' en daarvoor gaat geen middel h r te ver. Dreigbrieven, terreurmaatrege boycotten en torpederen van X-activ u ten, met modder gooien in de krant, een gewoon overleg of gesprek met medewerkers van X heeft hij nog not gedacht, hoewel hem hierom herhaa 1 üjk is gevraagd door de medewerken deX. Wij willen niets anders dan op een v< wassen eerlijke manier met elkaar in sprek raken en zo de vermeende pro men oplossen. Waarom dat niet gebéV mag Joost weten... (En als je het weet Joost laat het dat e aan de X-medewerkers weten, liefst 1 per brief, maar gewoon van mens toL mens). PREEKTIJGERS preek recensie Jos van Duinen R.K. Onze Lieve Vrouwe Geboorte, Pastoor van de Plaatstraat 15, Rijpwetering. Pastoor: Van de Waart De parochies Onze Lieve Vrou we Geboorte in Rijpwetering en Heilige Bavo in Oud Ade verzorgen gezamenlijk hun kerkdiensten. Zaterdagavond preekte pastoor Van de Waart in Rijpwetering, om het zon dagochtend in Oud Ade nog eens over te doen. In snel treinvaart rapt de Alphense pastoor de gebruikelijke ingre diënten van een Katholieke mis en voegt slechts enkele bijzonderheden toe. Een klein uur later staan de dorpelingen weer buiten, met een romme lige kerkdienst achter hun kie zen. Misdienaars die schaapachtig lachen als boven bij het orgel een kerkbankje omknalt, een dame die de lezingen verzorgt en regelmatig de pastoor en misdienaars voor de voeten loopt omdat rij niet precies weet wanneer ze aan de beurt is, een hoorapparaat dat gere geld rondzingt door de kerk, een erg rustgevende dienst is het zeker niet. Maar het gaat dan ook om de inhoud. Vanzelfsprekend is het van daag dat er aandacht wordt geschonken aan de dodenher denking. Van de Waart haakt in op een citaat uit de bijbel: „Gij hebt de Heilige en Ge rechte verloochend en als gunst de vrijlating van een moordenaar Pilatusred.) ge vraagd. De vorst des levens daarentegen hebt gij gedood. God heeft Hem evenwel uit de doden doen opstaan." Van de Waart hierover: „Gij, dat rijn in dit geval de Joden die uit onwetendheid handelden. Pe trus vergaf ze, maar had niet kunnen vermoeden dat zijn woorden van toen aan zouden zetten tot de moord op 6 mil joen joden. En helaas is de jo denhaat daarna niet verdwe nen. Ook tegenwoordig vindt het een voedingsbodem in on ze samenleving." Die voedingsbodem is echter een hele andere. En die is ze ker niet de schuld van Petrus. Het gaat hier vooral om ver heerlijking van het eigen volk. De vervolging van joden en andere bevolldngsgroepen was gebaseerd op een rassentheo rie, niet op de bijbel. Die bijbel kwam Hitier goed uit, maar heeft hem niet tot zijn misda den geïnspireerd. Wel was het zo dat het ooit een leerstuk was, dat de Joden Christus vermoord hadden. Vele gelovi gen - ook katholieken - na men hen dat kwalijk. Paus Jo hannes Paulus II stelde zes jaar geleden dat religieuze vooroordelen tegen joden ver klaren waarom veel katholie ken zich niet hebben verzet te gen de jodenvervolging. Op basis van verkeerde interpreta ties van het nieuwe testament was binnen de Katholieke kerk het idee geworteld dat de jo den collectief schuld hebben aan de dood van Christus. Nu wordt daar heel anders over gedacht. Van de Waart: „De dodenherdenking zou licht moeten brengen in het re van de haat die mens blindt. Onwetendheic rampen veroorzaken." Op een belangrijke vandaag is het goed als jonge mensen in een k ten. Ze zijn er in Rijpwi alvast in uitgaanstenue sen, veelal nagelbijten tijd dodend en wacht(| het loopje naar de hos naar leeftijdsgenoten t( zen. Van de Waart weet te raken. Hij legt niet uit verkeerd is aan fascisr cisme en heilige oorloj - die van nu. Welk gevaa de huidige samenleving loer ligt. Juist vandaag fel moeten preken, en h moeten houden bij oud en. Een gemiste kans.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 10