I 071 5131941
'Na dat geëmmer willen we ontzettend graag spelen'
'In Nederland ben je zo goed als je laatste plaat'
KUNST CULTUUR
Leidenaar Onno Innemee is wel welkom in Alphen
Zanger George Baker geëerd met cd-box
'.W ?-maib
f! '"^'feleidseschouwburg.nl
j Afhalen kan ook:
vanaf 8 mei
/.Tl". A\ Oude Vest 43
jjjlS en vele andere toca
f\K\ in stad en regio
i.': www.teidseschouwbur
zaterdag 3 mei 2003
Seesaw in de startblokken voor Nederlandse en Engelse tournee
theater recensie
Theo de With
Voorstelling: 'Live' van Onno Innemee.
Gezien: 2/5, Parktheater, Alphen aan den
Rijn.
De zaal zit voor de helft vol met
Leidenaars, krijg ik bij de kassa
te horen. Niet zo gek. In zijn
thuisstad Leiden is Onno Inne
mee immers niet 'live' op het
podium te bewonderen. De ca
baretier en zijn aanhangers wij
ken dus noodgedwongen uit
naar het Alphense Parktheater,
dat de lat blijkbaar minder hoog
legt dan de Leidse Schouwburg.
Reden om eens een kijkje bij In
nemee te nemen aan het einde
van de tournee door Nederland
met zijn derde soloprogramma.
Met het duo Basterd stond hij in
1990 op het Leids Cabaret Festi
val en dat heeft dusdanig indruk
gemaakt dat hij voor de jubile
umvoorstelling in Carré ter gele
genheid van het 25-jarig bestaan
van het festival werd terugge
vraagd. Zo slecht kan hij dus
niet zijn.
De Leidenaar is inderdaad geen
hoogvlieger. Dat is na anderhalf
uur onmiskenbaar de conclusie.
Hij heeft niet de grofheid van
Hans Teeuwen, niet de actuali
teit van Lebbis Jansen, niet de
filosofische inslag van Sanne
Wallis de Vries en steekt Kees
Tom evenmin naar de kroon
met taalkundige spitsvondig
heid. Hij hoeft ook op niemand
te lijken. Natuurlijk moet hij bo
venal zichzelf zijn.
Is het daarom saai? Nee hoor,
zeker niet. Het publiek amuseert
zich kostelijk. Onno Innemee is
absoluut een onderhoudende
cabaretier, maar zijn grappen
zijn soms wat al te makkelijk.
Een sketch over een cursus in
ternet voor senioren ontaardt in
een eindeloze uitleg van begrip
pen als gsm, sms en e-mail aan
niet-begrijpende bejaarden. De
populaire tuinprogramma's op
tv worden weggezet als 'Tuinie
ren met Mongolen'. Innemee
trekt er de gewenste bek bij.
Daar is hij goed in: gekke bek
ken en gekke stemmetjes. Zo
doet hij ook nog even een dove
met een buikspreekpop na. Ge
garandeerd succes natuurlijk,
met het imiteren van de onge
controleerde spraak van een do
ve. Maar deed Paul de Leeuw
dat al niet eeuwen geleden we
kelijks op tv?
Inhoudelijk stelt 'Live' weinig
voor. Soms komt Innemee in de
buurt, bijvoorbeeld als hij praat
over de dood van zijn moeder.
Hij ontbloot dan een klein stuk
je van zijn ziel. Uiteraard om
kleedt hij dat met humor. Goede
humor heeft immers een zwart
randje. Helaas zet de cabaretier
op dat soort momenten niet
door. Het lijkt of hij bang is te
veel van zichzelf bloot te geven.
Als Onno Innemee iets meer
van zichzelf in zijn volgende
voorstelling legt en iets minder
probeert om alleen maar grap
pig te zijn, dan zou het de Leid
se Schouwburg niet misstaan de
cabaretier in het aanbod op te
nemen. Er zijn wel meer voor
stellingen in de programmering
die louter amuseren. En je gunt
het zo'n jongen toch om eens
een thuiswedstrijd te spelen.
door Els Smit
waddinxveen - In de hoek van
de geluidsstudio zit een levens
grote teddybeer. Om de hoek van
de studio, in het kantoor, hangen
vijftig in goud en platina uitge
voerde platen. In de zithoek
neemt die levende teddybeer
plaats. „Hans Bouwens", zegt hij
als hij de telefoon opneemt. Wie
zal niet de grootste moeite heb
ben om hem niet aan te spreken
met 'George', per slot van reke
ning kent de wereld hem als
George Baker.
Van 'Una paloma blanca' en
'Dear Ann' en de meer dan 600
andere liedjes die hij in de loop
van 35 jaar schreef. Waaronder
ook 'Little green bag' uit 1969,
waarmee hij in 1999 dankzij de
cultfilm 'Reservoir Dogs' in één
klap de dancegeneratie over de
hele wereld voor zich won.
Ruim zestig van zijn liedjes zijn
nu gebundeld in een box met
drie cd's. In de box zit ook een
dvd met een interview met hem
en televisieopnamen van twintig
songs, allemaal van vóór het vi
deocliptijdperk.
Het is bijna een verademing om
de knulligheid van toen te bekij
ken. Zo verschijnt in het filmpje
bij de eerste uitgave van 'Little
green bag' uit het niets een me
vrouw met lang haar op een wit
paard in beeld. Wat ze daar nou
doet, in een filmpje dat voorna
melijk over een groen tasje
gaat...? Maar destijds hebben ze
het vast als een vondst be
schouwd. Boeiend is ook het in
zicht in het modebeeld van de
jaren zeventig en vooral de
haardracht. Hij moet er af en toe
zelf toch ook om hebben gela
chen.
„Ja natuurlijk. Er zitten dingen
bij waarbij je je afvraagt of je het
zelf bent. Maar ik moet zeggen
dat ik met die box verguld ben.
Het is een initiatief van de pla
tenmaatschappij, maar ik ben
daar al lang weg. Ze hadden dit
niet hoeven doen. Voor de film
pjes is veel moeite gedaan. Ze
hebben ze overal vandaan ge
haald. Eigenlijk zouden de pla
tenfirma's ze in archief moeten
hebben, maar er wordt zo slor
dig met dat materiaal omge
sprongen. Zo komt het filmpje
bij 'Little green bag' uit Austra
lië. Er zijn er ook uit België en
Italië."
- Het zijn allemaal opnamen
van the George Baker Selection.
Je bent toch ooit ook solo ge
gaan?
„In 1978. En ik ben meteen naar
Spanje gegaan. Daar had ik een
huis gekocht. Ik moet er eerlijk
heidshalve bij zeggen dat ik ook
wat moeilijkheden met de fiscus
had. Maar de voornaamste re
den was dat ik genoeg had van-
niet eens zozeer de muziek.
Maar we waren tien jaar onafge
broken bezig geweest, je had
geen moment voor jezelf. Het
was vooral het gedoe er om
heen, de promotiedingen. Dat je
naar Duitsland moest, omdat
het vriendje van een hoge piet
daar een platenzaak had. Daar
moest je dan optreden. Dat is
oneigenlijk gebruik van je arties
ten maken. Of dat je met een
journalist een goed gesprek had
gehad en dat je vervolgens werd
afgeschilderd als een commerci
ële, burgerlijke band."
door Rody van der Pols
voorhout - Sta je net op het
punt van doorbreken, vertrekt je
zangeres, het 'gezicht van de
band'. Het overkwam Seesaw
zo'n twee jaar geleden, waarna
een stuurloze periode volgde.
Maar de muzikale belofte uit de
bollenstreek is terug van wegge
weest. In een nieuwe bezetting,
met een nieuwe plaat en een
tournee langs de gerenommeer
de podia van Nederland en - zeer
waarschijnlijk - Engeland.
'Moeizaam'. Zo vat gitarist Cor-
no Zwetsloot in één woord de
periode samen die volgde op
het plotselinge vertrek van zan
geres en gitarist Naomi van der
Ven. In een interview gaf Van
der Ven aan dat de muziek van
Seesaw 'haar te ingewikkeld'
werd. „We zaten op dat mo
ment nog midden in een tour
nee die we af moesten maken",
vertelt Zwetsloot. „Gelukkig was
Asta zo lief in te vallen bij de op
tredens die we nog moesten
doen."
Inmiddels is de blondgelokte
zangeres Asta Kat officieel toe
getreden tot de band. Net zoals
gitarist Jason Langdon, waar
mee het nieuwe Seesaw een feit
is. En hoewel het even heeft ge
duurd voordat iedereen 'zijn
plek' had gevonden, is de band
er uiteindelijk alleen maar ster
ker uitgekomen, denkt Zwet
sloot. „Zeker de inbreng van Ja
son voegt een nieuwe dimensie
toe. Hij is een ontzettend goede
gitarist, die onze muziek feilloos
aanvoelt."
Desondanks is Seesaw onmis
kenbaar Seesaw gebleven. Dat
blijkt wanneer de vijf bandleden
even later aan het repeteren
slaan in de studio van Zwet
sloot, gevestigd in een voormali
ge bollenschuur nabij Voorhout.
Dissonante, vaak dromerige gi
taarpartijen, liedjes die tussen
pop en noise laveren. De nieu
we plaat Violent Elegance', zo
juist verschenen bij het kleine,
onafhankelijke Transformed
Dreams-label, staat er weer vol
mee.
De eerste lovende recensie is in
ieder geval al binnen. De Volks
krant spreekt onder meer over
een 'sfeervolle gitaarplaat'.
„Daar zijn we heel gelukkig
mee", zegt Zwetsloot. En ook nu
weer wordt Seesaw met Sonic
Zangeres Asta Kat, het nieuwe 'gezicht' van Seesaw. Foto: Taco van der Eb
Youth vergeleken, de New York- censies van onze vorige platen waar we veel naar geluisterd
se 'uitvinders' van de noise. Het werd Sonic Youth voortdurend hebben."
lijkt bijna een traditie lijkt te genoemd. Een groot compli- De wortels van Seesaw liggen
worden. Zwetsloot: „Ook in re- ment. Het is zeker een band dan ook onmiskenbaar in de al
ternatieve scene. „Ik speelde
oorspronkelijk in een meer
roek-georiënteerde band. Maar
daar werd al gek opgekeken
wanneer ik een keer een vreemd
akkoord speelde", vertelt Zwet
sloot. „Via de studio leerde ik
toen Ineke, Ingrid en Naomi
kennen, die allemaal stickers op
hun tassen hadden geplakt van
de bands waar ik zelf veel naar
luisterde. The Breeders, Dino
saur Jr., Sonic Youth, dat soort
dingen. Vanuit die gemeen
schappelijke interesse is Seesaw
toen ontstaan."
Het schrijven van de liedjes ge
beurt volgens een vast stramien:
Zwetsloot componeert op de gi
taar een soort basistrack, waar
na zangeres Asta de melodielijn
en teksten toevoegt. Dat laatste
is een heel intuïtief proces. „Het
is zeker niet zo dat ik besluit:
vandaag ga ik een nummer over
de keuken van mijn moeder
schrijven", zegt ze gekscherend.
„Meestal noteer ik allerlei flar
den, over dingen die ik gezien of
gedroomd heb. Daar ga ik dan
een beetje mee schuiven, kijken
of het ergens past. Meestal heb
ik pas achteraf het idee van: hé,
daar gaat het over."
Na het tijdrovende herformeren
van de band en de moeizame
totstandkoming van de nieuwe
plaat staat Seesaw te popelen
om op tournee te gaan. „Na al
dat geëmmer willen we nu echt
ontzettend graag spelen", zegt
Zwetsloot. En met een beetje ge
luk wordt de Nederlandse tour
nee in het najaar gevolgd door
een tour door Engeland, waar
Violent Elegance' in mei wordt
uitgebracht.
Volgens Jason, zelf afkomstig uit
Brighton, heeft Seesaw zeker
potentie om in Groot-Brittannië
aan te slaan. „Ons geluid heeft
iets retro-achtigs. Dat is daar
momenteel erg fashionable. Bo
vendien hebben we een streepje
voor op de lokale bands: wij ko
men niet uit Engeland. Toen ik
nog een kid was, ging ik ook lie
ver naar bands uit het buiten
land kijken, dan groepen uit de
buurt."
Seesaw, Boerderij in Zoeter-
meer (8 mei), Winston in Am
sterdam (10 mei), Q-bus in Lei
den (16 mei), Paradiso in Am
sterdam (18 mei), Club Lek
VPRO-radio (28 mei), het Pa
tronaat in Haarlem (30 mei) en
Waterfront in Rotterdam (19
juni).
- In die tijd was iemand of links
of rechts.
„Het was veel meer gepolari
seerd, ja. Dat is tegenwoordig
anders. Maar ik had daar dus
genoeg van en ook: van succes
kan je blasé worden. Dat eerste
jaar in Spanje heb ik alleen maar
getuinierd en getennist. Maar in
het tweede jaar ben ik toch weer
liedjes gaan maken, andere lied
jes dat wel, meer introverte.
Maar de platenmaatschappij
zag dat niet zitten. Om de een of
andere reden durven ze zo'n
bocht niet te maken."
- Je bent wel weer naar Neder
land teruggekomen.
„Na zeven jaar. Ik was het daar
zat. Maar ik heb wel meteen
mijn voorwaarden gesteld. Niet
meer de verplichting van één
langspeelplaat per jaar, niet
meer overal meer moeten op
draven. Het klinkt raar, maar
daar word je ouder voor."
- Maar je treedt nog wel op?
„Tuurlijk. Nog zo'n 120 keer per
jaar, ook in het buitenland, veel
in Duitsland. Zestig procent van
mijn optredens zijn in Duits
land."
- Waarom hebben de Duitsers
zoveel belangstelling voor je mu
ziek?
„Het is een kwestie van mentali
teit. In Nederland ben je zo
goed als je laatste plaat. In
Duitsland is de trouw aan een
artiest veel groter. Er speelt nog
iets anders. Veel van de optre
dens zijn in het voormalige
Oost-Duitsland. Wij speelden
daar al toen de Muur er nog
was. Dat was heel bijzonder: Dat
een groep uit het kapitalistische
westen voor die Oost-Duitse
staatstelevisie mocht optreden.
En dat wéren dan ook program
ma's. Góede shows, dat wel,
maar daar stond je dan in een
zelfde programma als jongleurs,
trapezewerkers en fantastische
Afrikaanse acrobaten. Mensen
in dat deel van Duitsland ken
nen ons nog van toen. Dat kan
heel ontroerende dingen ople
veren. Ze realiseren zich als ze
ons nu zien en ze ons zélf ge
vraagd hebben dat ze vrij zijn."
- Jij hebt nu ook weer jonge fans.
„Ja, sinds 'Little green bag' een
hit in het dancecircuit werd.
Kijk, het zat in een cultfilm. Een
enge film eigenlijk, veel geweld,
veel bloed. Maar die film werd
een hit in Japan en toen begon
nen reclamebureaus over de he
le wereld het nummer in com-
George Baker: ,,'Una paloma blanca' is blijkbaar een ijzersterke song. Ik hoor het overal ter wereld."
Foto: GPD/Phil Nijhuis
mercials te gebruiken. Mijn pu
bliek is nu heel gemengd. Je
hebt de oude fans en die
dancekids en ook mensen uit
het reclamecircuit, die snelle
jongens die zoiets hebben van:
Ik heb reclame voor hem 'ge
maakt, nu wil ik die gozer ook
wel eens zien."
- Je bent een wijs mens geworden
in die wereld.
„Vandaag ben je groot en de an
dere dag kan je geen goed meer
doen. Het is een golfbeweging.
Als je succes hebt, wil iedereen
zich bij je aansluiten. Na die
eerste twaalf jaar van onze band
verdwenen alle meelopers en
schouderkloppers. Ik vind dat
niet zo erg. De club waarmee ik
35 jaar geleden ben begonnen,
is er nog steeds. Ik heb nog de
zelfde boekhouder, dezelfde
manager, Jaap Buys, de man die
nu achter het succes van Jantje
Smit in Duitsland zit. Ik zeg wel
manager, maar we hebben niet
eens een contract. Loyaliteit is
voor mij heel belangrijk en die
vind je niet zoveel. Je riet het in
alle lange carrières, Frank Sina
tra, Elvis Presley, er rijn altijd
periodes dat het minder is. Eerst
heb je, als je geluk hebt, een rij
van hits, dan wordt het rustiger.
Je hebt dan nog wel werk, maar
het is allemaal niet zo hectisch
meer. En dan kom je tóch weer
terug in de belangstelling. Kijk
maar naar Cliff Richard."
- Van Cliff is nog niet zo langge
leden zijn platencontract niet
verlengd.
„Maar dat is een heel ander ver
haal. Kijk, platenmaatschappij
en investeren het liefst in piep
jonge mensen, omdat ze denken
dat ze daar een tijd mee voort
kunnen. In oudere artiesten
hebben ze niet zoveel zin. Even
goed is het schandalig dat ze
Cliff hebben laten vallen. Omdat
hij 100.000 in plaats van 400.000
cd's had verkocht."
- Misschien speelt de malaise in
de platenwereld ook een rol.
„Kijk, in cd's rit de klad. Hoe
komt dat? Eén: Er wordt veel ge
kopieerd. Ik zie het aan mijn
zoon van veertien. Eén van een
groepje van die kids koopt een
cd en de rest kopieert hem.
Twee: Er wordt ook verschrikke
lijk veel gedownload van inter
net. En drie: De platenmaat
schappijen hebben zelf ook rit
ten maffen. Wat ze vergeten is
dat de grote groep besteders in
het oudere segment van de
markt rit: de grijze plaag. Voor
die groep is er weinig aanbod.
Dat komt ook door de radio. Die
commerciële stations hebben
sponsors en die willen hun pro
ducten slijten aan de doelgroep
van 12 tot 40 jaar. Dus moet er
muziek voor die groep worden
gedraaid, anders krijgen die sta
tions geen geld. Maar de publie
ke omroep, die wel op die oude
re groep kan inspringen, spreekt
een andere taal dan de rest van
de bevolking. Dat daar wordt
geroepen "Wij draaien geen
Frans Bauer' is beneden alle
peil. Je kan er van houden of
niet, maar de man is wel goed
voor een cd-verkoop van
300.000 of 400.000. Dan kun je
niet doen of hij niet bestaat."
- Is het niet vervelend altijd met
'Una paloma blanca' te worden
geassocieerd?
„Nee hoor, het is blijkbaar een
ijzersterke song. Ik hoor hem
overal ter wereld. Ik zat in Ame
rika bij een voetbalwedstrijd.
Het is pauze en er komt een
muziekkorps het veld op. En
wat spelen ze? Inderdaad, Una
paloma blanca'. En dat hele sta
dion, zestigduizend mensen uit
hun dak. En daar zat ik. Nie
mand wist wie ik was. Dat is een
gekke gewaarwording, hoor."
„a/Cliff Watts
T.wood Mac
,amaal terug
op w
leiELEs - Alsof ze nooit weg
,ro'eest. De leden van de
hojp Fleetwood Mac pose-
imenlijk voor deze pro
nto voor het nieuwe al-
6 ty you will'. Het is voor
t sinds 1987 dat de
euw materiaal heeft op-
n. In de jaren zeventig
ig was Fleetwood Mac
rip met hits als 'Go your
y' en 'Everywhere.'
:t van
»»en veen
jit<
Koningin Beatrix
oensdag 4 juni het
,etject 'Peatpolis.nl' bij
ipark in Barger-Com-
n. Voor dit intematio-
iject vervaardigen ze-
M/Aunstenaars objecten
he) van veen, turf en ande-
l irlijke materialen. In
ïlijk ingericht kunste-
tstlrp wonen en werken de
,arl Het dorp is voor pu-
an^gankelijk.
lijk
denans krijgt
(tekeningen
am - Het vernieuwde
3n a Boijmans Van Beu-
m%rijgt zeven originele te-
ur*i van Kees van Don-
eezeven tekeningen,
al $lden van Rotterdam,
nige tijd geleden op in
even van het Rotter-
agblad. Ze zijn ruim
1 jaar geleden gemaakt
,lires van Dongen, die in
s99 enige tijd als illustra-
if was voor het Rotter-
Nieuwsblad.
—tiaan Weijts
ooyker
OlChristiaan Weijts,
r van de bundel 'Slui-
wordt op donderdag
mei om 19.30 uur geïn-
i door Ron Rijghard, re-
van NRC Handelsblad,
irview vindt plaats bij
idel Kooyker, Breestraat
iden. Reserveren kan
|}71-5160503. Onder-
n gesprek zijn de in
fHjstijd' bijeengebrachte
02$ die Weijts gedurende
jenhalf jaar voor de
agina van universiteits-
^re schreef.
-vgroep-
es gezocht
(advertentie)
Triade Musical Pro-
is voor een showgroep
naar dames tussen de
I jaar die goed kunnen
lOflen redelijk tot goed
zingen. Ook wordt van
.iemers een actieve in-
Srwacht bij het creëren
3ijertoire en choreogra-
/ei&nmelden voor de audi-
1 mei kan via de website
ademusical.nl of tel. 06-
lö!5.
e
