Nieuwe titel maakt Van Eijk zenuwachtig
SPORT
AZC na verlengif
op drempel titels
'In je eentje nooit communicatieproblemen'
Kantine voor een euro?
Linksbuiten kan met Ter Leede opnieuw bij NEC landskampioen worden
Blangé: 'Ik begin blarn.
Leithen na 67
jaar eindelijk
eens hogerop
zaterdag 3 MEI 2003
door Peter van der Hulst
sassenheim - Sabine van Eijk is
als speelster van Ter Leede heel
wat gewend. De voetbalster
kwam 27 keer voor Oranje uit en
werd twee jaar geleden met de
Sassenheimse club landskampi
oen. Toch went het winnen van
titels nooit. Ook al is ze gelou
terd, de zenuwen gierden bij de
31-jarige Vlaardingse al enkele
dagen voor de beslissende wed
strijd door de keel. „Hoe dichter
bij het komt, des te erger is het",
aldus Van Eijk. Vanmiddag om
kwart over vier komt waarschijn
lijk de ontlading. Ter Leede heeft
aan een punt genoeg voor een
nieuwe landstitel.
De vergelijking met twee jaar ge
leden dringt zich al snel op. We
derom is NEC in Nijmegen de
tegenstander in de kampioens
wedstrijd, maar daarmee is te
vens de belangrijkste parallel ge
trokken. Van Eijk; „Ik vond de
competitie dit seizoen zwaarder.
De tegenstanders waren beter
dan twee jaar geleden. Nu wa
ren er vier of vijf titelkandidaten,
de vorige keer waren dat Saes-
tum en Ter Leede."
„We hebben het ons eigenlijk
nog onvoorstelbaar moeilijk ge
maakt. Het is zonde dat we pun
ten tegen WFC en Buitenveldert
lieten liggen. We creëerden zo
veel kansen. Het is jammer dat
die niet werden afgemaakt." Het
gemak waarmee Ter Leede zich
een weg baant naar het doel is
niet de enige verklaring voor het
huidige succes. „Ter Leede is
een team", noemt Van Eijk een
in haar ogen nog belangrijkere
oorzaak. „Ik denk dat Saestum
individueel misschien wel ster
ker is, maar wij hebben als team
wedstrijden gewonnen. Speel
sters van het tweede elftal horen
er bij ons echt bij. We werken
voor elkaar en we schelden el
kaar niet verrot als iemand een
fout maakt."
Van Eijk vervult dit seizoen als
linksbuiten een belangrijke rol.
Als rechtsbenige speelster moet
ze naar binnen trekken om de
één-twee aan te gaan of om te
schieten. „Ik heb alleen de nei
ging om te veel naar binnen te
spelen." Toch hoor je haar niet
klagen. Van Eijk is allang blij dat
ze dit seizoen blessurevrij is. Dat
Amersfoort - De waterpoloërs
van AZC Sprey Hout hebben de
vierde landstitel op rij binnen
handbereik. In Amersfoort won
nen de Alphenaren het eerste
duel in de finale van de playoffs
van AZ&PC. Zonder slag of stoot
ging het niet. Pas na verlenging
toonde de ploeg van trainer Eric
Noordegraaf zich de sterkste: 6-
5. Vanavond kan AZC het in ei
gen huis afinaken.
De huizenhoge titelfavoriet had
eerder dit seizoen in Amersfoort
de enige nederlaag van het sei
zoen geleden en was dus ge
waarschuwd. Het veldspel van
AZC was ruim voldoende, maar
de afwerking liet te wensen over.
Maar liefst tien keer lagen de Al
phenaren met een man meer in
het water. Alleen Kimmo Tho
mas kon uit een overtalsituatie
scoren. AZ&PC toonde zich tref
zekerder door vijf van de zeven
kansen te benutten.
Pas in de tweede verlenging van
drie minuten beslisten de be
lt
zoekers het duel. Tjerk P'
maakte vijftig seconden V
zijn derde doelpunt 1
avond. tl
AZ&PC - AZC Sprey Hout 5-F
1, 2-1, 1-2, 0-0, 0-1). Doelpun
Tjerk Kramer 3, Kimmo Tho#*
Björn Boom. at
In de niet meer terzake iP
strijd om de negende plaH
LZ 1886 in het Vijf Mer;
Leidse derby van De Zr
Pas na strafworpen wc'
duel, dat door een doelpC
LZ'er Martijn Laurense 1
conde voor tijd in 10-10.'
de, beslist. De verlenginr
de geen doelpunten op
Sieval miste de laatste sti.
namens De Zijl/LGB. L
LZ 1886 - De Zijl/LGB 10-10 fl
1-2, 4-3). Doelpunten LZ 18T
Laurense 3, Mirko Zuidweg
gerhorst, Frans Langei
Kerkvliet, Wouter Naber
De Zijl/LGB: Joost Wielaard 4^r
Spijker 3, Mark Sieval, Nielsgf
Twan Martijn.
',ofn
Sabine van Eijk: „Ik probeer me daarom bewust niet zo met de wedstrijd bezig te houden. Het kan nog gek lopen." Foto: Taco van der Eb.
is wel eens anders geweest.
„Twee jaar geleden ben ik met
een na het behalen van de titel
aan mijn knie geopereerd. Er zat
een stukje kraakbeen los, een
groot deel van de meniscus is
verwijderd en er is een cyste
weggehaald. Die blessure kostte
me een jaar.
Door een kwetsuur raakte de
Vlaardingse ook haar positie in
Oranje kwijt. „Zo'n drie jaar ge
leden ging ik flink door mijn en
kel. Ik vond het moeilijk om rust
te nemen. Toen ik weer ging
spelen, nam ik geen contact met
de bondsarts op om te vragen of
hij dat goed vond. Ik nam die
beslissing zelf en dat is mij niet
in dank afgenomen. Ik heb daar
wel van geleerd. Als ik nu wat
voel, neem ik eerder rust. Dat is
niet alleen voor mezelf verstan
dig, maar daarmee verziek ik het
ook niet voor de rest van het
team."
Toch deed het afscheid van
Oranje haar pijn. „Ik vond het
onrechtvaardig. Ik had al zoveel
wedstrijden gespeeld en dan
word je om kwart voor elf 's
avonds gebeld dat je er niet
meer bij zit. Maar dat hoofdstuk
is afgesloten. Ik heb het nu ook
zo druk dat ik dat er niet meer
bij kan hebben."
Van Eijk, die door haar teamge
noten steevast 'Sappie' wordt
genoemd, is in Sassenheim be
zig aan haar zesde seizoen. Na
GLZ, HBSS en Rijsoord wil zij
haar carrière op sportpark
Roodemolen afsluiten. „Niet dat
het snel gebeurt, want ik kan
nog goed mee met mijn 31
jaar." Dat ze telkens vanuit
Vlaardingen naar Sassenheim
moet rijden, vindt ze geen enkel
probleem. „Ik heb het hier na
melijk prima naar de zin. Voet
bal is mijn uitlaatklep. Als ik de
hele dag in een duf kantoor heb
gewerkt, is het 's avonds lekker
om je gang te kunnen gaan. Na
een training ben ik altijd fitter
dan ervoor."
Naast een fulltime baan op een
accountantskantoor, studeert
Van Eijk voor het diploma ac
countant- en administratiecon
sulent. De tijd die ze dan nog
over heeft, zit ze achter de com
puter of een play-station. „Ik
vind computergames geweldig.
Ik ben nu bezig met 'grand tu-
rismo'. Ik verzamel de spelletjes
ook."
Of de computer de afgelopen
dagen voor de nodige ontspan
ning heeft gezorgd, valt te be
twijfelen. „Laatst speelden we
tegen Wartburgia een belangrij
ke wedstrijd en toen stond ik
ook stijf van de zenuwen. Ik
probeer me daarom bewust niet
zo met de wedstrijd bezig te
houden. Het kan nog gek lopen.
NEC speelt immers tegen degra
datie. Het is een beetje hetzelfde
als vorige week tegen Be Quick
'28. We moeten zo snel mogelijk
zien te scoren, maar dat laten
we nog wel eens na en dan lo
pen we vooral tegen onszelf te
voetballen."
Rotterdam - Een greep uit de
prijzenkast van Oegstgeestenaar
Peter Blangé: een gouden en
een zilveren olympische medail
le, Europees kampioen, viervou
dig Italiaans kampioen en twee
Nederlandse titels. Blangé heeft
op volleybalgebied bijna alles
gewonnen wat er te winnen valt.
„Maar als trainer begin ik hele
maal blanco," zegt de kersverse
oefenmeester van Ortec Nesse-
lande. „Resultaten liegen niet.
Als die uitblijven, doe ik het niet
goed."
De 38-jarige recordintemational
(500 caps) staat te popelen. „Ik
had gedacht dat ik de sport
makkelijker achter me zou laten
dan de praktijk heeft uitgewe
zen."
Na de zomer van 2001 trok
Blangé zich meer en meer terug
uit het volleybal. Als adviseur
van enkele spelers bleef hij op
de achtergrond actief, maar bij
wedstrijden liet hij zijn gezicht
minder zien.
Sinds een paar maanden werkt
Blangé als vertegenwoordiger
van een bedrijf in industriële
smeermiddelen. „Maar het vol
leybal blijft me overal acl
gen. Ik ben een liefheb^
voel me er nog steeds bij[0
ken," zegt de man die naa)
zitter is van de atletenct
sie van NOC'NSF en lid^
atletencommissie van h^
pese Olympische Comité-
Toen Piet Zoomers/EL;
een paar maanden gele^'
hem aanklopte om Tot
brands op te volgen, hielj
gé de boot nog af, maf
Nesselande hem vorige-
polste, ging hij overstag, r
gaan praten over een pai
Iers die ik vertegen^'*
maar het gesprek ging
melijk over mij. Ik was n^
rast. Ik volg het nieuws,
Guillermo Boogers onr(
Nu hij trainer is, heeft
h<
zich onmiddellijk terugjj
ken als spelersadviseur,
die twee functies elkaar
dragen. Pikant genoeg
twee van zijn protégés (li
van Gendt en Allan van
op het verlanglijstje van.
lande. „Maar ik houd me"
de onderhandelingen."
Zwemmer Louis van Schaarenburg ziet zichzelf de echte top niet halen
door Charlotte de Meyere
zoeterwoude - Elke dag staat hij
om vijf uur op om te trainen.
Louis van Schaarenburg vindt
het 'gezellig en lekker' om 's
ochtends te zwemmen. De zon
dag staat in het teken van wed
strijden, variërend van kring
kampioenschappen, limietwed
strijden en Nederlandse Kampi
oenschappen. Een echte topper
ziet hij zichzelf niet worden.
Het kostte hem een taart om vrij
te krijgen van zijn studie. Afgelo
pen weekeinde zwom hij het NK
in Amsterdam tussen toppers
als Pieter van den Hoogenband
en Inge de Bruijn. De 'subtop
per1 van LZ 1886 haalde brons
op de 400 meter wisselslag.
„Voor het echte werk moet ik
het dubbele trainen van wat ik
nu doe. Maar mijn studie laat
dat niet toe."
Cameramannen stuurden hem
weg uit het zwembad. Alle aan
dacht ging uit naar het 'echte
werk'. Van Schaarenburg kon
daar wel om lachen. „Het lijkt
me vreselijk. Ik zal die top niet
halen, omdat ik het talent niet
heb en niet genoeg train." Zes
ochtenden per week ligt de 20-
jarige Zoeterwoudenaar in het
water 'puur voor de lol'.
„Je moet nou eenmaal veel trai
nen, anders verlies je het gevoel
met het water. Het is anders in
het voetbal of het waterpolo,
waar je met twee trainingen per
week nog makkelijk op een hoog
niveau meekan. Ik zwem nog
een paar jaar door, maar dan is
het genoeg."
Van Schaarenburg zwom een
goed NK. Naast het brons op de
400 wissel, eindigde hij als vier
de op de 1500 meter vrije slag
en tikte hij na 200 meter school
slag als zesde aan. „Ik haal er al
les uit wat erin zit en zit nu on
geveer op mijn top.
In de nationale A-competitie
werd de zwemploeg van LZ
kampioen van Nederland. Het is
pas drie jaar geleden dat de
Leidse ploeg uit de eerste klasse
promoveerde. Van Schaaren
burg ziet als belangrijkste oor
zaak van het succes de sfeer in
de ploeg. Dat is ook de reden
dat hijzelf nog zo fanatiek
zwemt De sociale controle
houdt hem scherp. „Ik zeg wei
nig trainingen af, omdat dan
toch ploeggenoten zeggen: 'Hé,
waar was je nou'. Dat is met col
leges ook zo."
Het meeste plezier haalt Van
Schaarenburg uit de langebaan-
wedstrijden. In kanalen, rivieren
en meren zwemmen 's zomers
honderden mensen afstanden
van twee of drie kilometer. „In
het binnenbad zwem je met
souplesse. Dit is gewoon veel
strijd en beuken. Ik zat een keer
Baantjer te kijken, toen ze een
lijk uit het water opvisten. Daar
heb ik ook gezwommen. Zwem
men tussen beestjes, wier en al
gen heeft toch z'n charme." Hij
kan in die lange baan wedstrij
den, ondanks zijn gebrek aan
speciale lange-afstandstrainin-
gen, aardig vooraan meekomen.
Het 'kopwerk' laat-ie maar aan
anderen over.
Echt lange afstanden, van 5 tot
25 kilometer, ziet hij niet zitten.
„Tot de drie kilometer gaat nog,
maar dan slaat de verveling toe.
Bij fietsen of rennen kun je nog
om je heen kijken. Met zwem
men lig je drie uur met je hoofd
in het water. Het is maar een se
lect groepje, dat aan afstand-
zwemmen doet. Meestal lig je
honderden meters uit elkaar. Je
zwemt echt tegen jezelf.
Van Schaarenburg haalt nog ge
noeg plezier uit het zwemmen
in zijn huidige vorm. In de trai
ning wordt hij nog volop uitge
daagd door de verschillende
trainingsvormen als techniek,
krachttraining, keerpunten,
Louis van
Schaarenburg:
Je moet nou
eenmaal veel
trainen, an
ders verlies je
het gevoel
met het wa
ter."
Foto:
Mark Lamers
conditie en sprint. „Ik zwem al
vanaf mijn achtste bij LZ. Ik heb
nooit aan teamsport gedaan en
ben mede daarom heel indivi
dueel ingesteld. In je eentje heb
je nooit communicatieproble
men en kan je niemand anders
de schuld geven als het misgaat.
Toch heb ik anderen nodig om
me aan op te trekken. Afgelopen
weekeinde haalde ik op de 400
wissel in de laatste baan nog
twee zwemmers in. Als ik ze in
het oog heb, kan ik nog net dat
beetje extra geven. Typerend is
dat ik over de 100 vlinder even
lang doe als de 400 wisseL Voor
mijn gevoel geef ik dan alles,
maar dat is blijkbaar niet zo."
door Jan Bey
leiden -
De Leidse schaakvereniging
Leithen is er na 67 jaar eindelijk
in geslaagd te promoveren naar
de landelijke schaakcompetitie.
In de slotronde van de promo
tieklasse in de Leidse Schaak
bond gaf de 6-2 overwinning op
Voorschoten 2 daar recht op.
Een degelijke voorbereiding
wierp zijn vruchten af tegen de
Voorschotense reserves, die hun
tegenstanders door een fanta
sieopstelling aan de verkeerde
borden probeerden te krijgen.
Dat pakte verkeerd uit. Kopman
Erwin Casereno werd aan het
derde bord door Leithenaar Is-
kander Schrijvers in een vlijm
scherpe Morra-gambiet ge
bracht. Toen daarna tweede
man George Gorodin door Dirk
Gruyters werd getruct, was de
Voorschotense weerstand al ge
broken. Jerry Bey junior maakte
er 3-0 van en Ben van Geffen
bracht het beslissende halfje
binnen. Jan Brandt en Jan Bey
verzilverden hun stellingen met
pluspionnen en André Mes
moest, nadat hij in vliegende
tijdnood de winnende voortzet
ting had gemist, in remise be
rusten. Dat daarna Wil Turk van
het Voorschotense jeugdtalent
Roderick van Kempen verloor,
was voor de stand niet meer be
langrijk.
Afdelingskampioen De Zwarte
Pion uit Lisse deklasseerde in
een plichtmatige strijd degra
dant Leiderdorp 2 met 6-2. De
met invallers verzwakte Leider-
dorpse reserves waren kansloos
tegen de sterke Lissese topbor-
den. Aan de lagere borden
scoorde Nick Hortensius een vol
punt en Frank Hilarius en Mar
tin Glimmerveen scoorden een
halfje. Het duel in de midden
moot tussen Leiderdorp 1 en
AAS 2 eindigde na veel strijd in
4-4. Leiderdorpse winstpartijen
waren er van Joost Vermeend,
Biaina Geragousian en de inval
lers Martin Glimmerveen en Ed
win Poels. Philidor Leiden 2
deed zijn sportieve plicht door
Bodegraven in eigen huis met
2,5-5,5 te kloppen. Hierdoor de
gradeert Bodegraven naar de
eerste klasse. Leidse winstpartij
en kwamen van Frank Zeven,
Chris Braga, Bernard Schelhaas
en Piet Zwetsloot. Pim Braggaar,
Michiel Vergeer en Huub Roete-
rink brachten de winnende half
jes binnen.
DE KWESTIE
De huidige kantine van Leidsche Boys. Archieffoto: Taco van der Eb
Voetbalclub Leidsche Boys verhuist van de Boshui-
zerkade naar sportpark De Vliet. Als 'oprotpremie'
krijgt de Leidsche Boys de kantine van voetbalver
eniging De Sleutels. 'De Boys' mogen dit clubge
bouw voor één euro per jaar huren. Is het eerlijk
dat een club een 'gratis' kantine krijgt, terwijl an
dere verenigingen leningen hebben moeten afslui
ten om zelf te bouwen?
Dick Barnhoorn, voorzitter van De Sleutels:
„Ik hoor kritiek van mensen uit de voetbalwereld
en ik kan de kritiek delen. Ik denk dat de ge
meente de zeggenschap over kantines wil hebben.
Als de club ophoudt te bestaan heeft de gemeente
de kantine in eigendom. Ik vind wel dat de ver
houdingen scheef komen te liggen. De Sleutels
heeft vorig jaar nog een paar duizend euro uit de
clubkas moeten halen om het dak te repareren.
We moeten die kantine zelf opknappen als er iets
mankeert, dat hoeft Leidsche Boys niet. Maar ik
heb meer vragen. Ik ben benieuwd of gemeentelij
ke regels nu van toepassing zijn op de nieuwe
kantine van Leidsche Boys. Mag er gerookt wor
den, het is toch openbare ruimte? Als de kantine
wordt verpacht, is er dan een openbare inschrij
ving?
Bart van Leeuwen, voorzitter van UVS:
„Ik kan me voorstellen dat een club in zo'n fusie
proces een donatie krijgt. De wethouder probeert
het iedereen naar de zin te maken. Ik gun het
Leidsche Boys van harte dat ze voor een euro een
kantine kunnen huren. Ik denk wel dat de gelijk
waardigheid zoek is, er groeit wat scheef. Kapita
liseer eens wat Leidsche Boys voor de kantine ont
vangt. Wij hebben in 1987 zelf een kantine moe
ten bouwen. Daar hebben we een lening voo.
gesloten en die hebben we in tien jaar terugi*
taald.
Wim Pikaar, voorzitter van FC Rijnland: I
„Als Leidsche Boys dit op deze manier uitonD*
handelt met de gemeente Leiden, dan hebbel
dat goed gedaan. Ik ben helemaal niet afgur
ik vind het prima. Het zou mooi zijn als de fiR
meente elke sportclub in Leiden de accomnu
tie vooreen euro ter beschikking zou stellen.^
ie
Ton van Zijp, voorzitter van Docos:
„Ik kijk op wat er voor die clubs, die bij die
zijn betrokken, wordt geregeld. Had onze cli
ook maar slecht gedraaid, denk ik dan. Ik
altijd: hoe meer deze fusies de gemeente kost
hoe minder er voor ons overblijft. Toen de uj
houder langs kwam, vertelde hij dat we een U
kunstgrasveld krijgen en het tweede veld var^
OKkunnen gebruiken. Maar een week later L
wordt dat laatste alweer teruggedraaid. Wij L
ten nu enorm investeren om otize kleedkamt
renoveren. Ik denk niet dat er van een gelijku
handeling sprake is.
Ton Beije, medewerker clubondersteunini'
de KNVB, district West II:
„Ik denk dat de hele 'move' een goede is. Er
1,8 miljoen voor de sport beschikbaar. Veel
krijgen een betere accommodatie. Het is vrijl
giscli dat, wanneer een club gaat verhuizen,
gemeente zorgt voor een nieuwe clubgebouui
gemeente Leiden was veel meergeld kwijt ge y
al ze aan de Boshuizerkade een nieuwe kan
zou moeten bouwen.g(
n i
