SPORT
Strike, out!
TT et is niet zo dat ik reikhalzend uitzie naar de
ii opening van het honkbalseizoen. Ik heb geen
idee wie waar speelt en wie van club is veran
derd, welke Amerikanen er zijn aangetrokken en
welke clubs er favoriet zijn voor een plaats in de
Holland Series.
Neptunus zal uiteindelijk wel weer kampioen
worden. OfHCAWeen keer. OfKinheim?Daar
droomt Kinheim al jaren van. Neptunus dus.
Eigenlijk staat mijn hoofd vooral naar honkbal
als het weer tot honkbal uitnodigt. Dat doet het
bijtra nooit. Strakblauwe wolkenloze hemel
graadje of 22, iets warmer mag.
Een zuchtje wind, niet meer. De
weldadige geur van vers gegrilde
hamburgers. Wanneer gebeurt
dat nou? Op een maandag soms.
Een enkele vrijdag. In Nederland
zou het beste honkbal van de
wereld gespeeld kunnen worden,
als ons land in de weekeinden
was overdekt. Dit is een conser
vatief standpunt. Weet ik. Maar
van alle standpunten gaan ver
velend genoeg de conservatieve
het langste mee.
Mijn eigen honkbalcarrière
speelde zich op een te laag ni
veau af om daar nu over op te
gaan scheppen. Hoewel? Maar
wat me nog wel is bijgebleven
van die periode, is de zomerstop.
Zomerstop, het woord alleen al.
Niet per se de hoofdklasse natuurlijk, maar juist
het recreatieve - lees 'lagere' - honkbal wordt elk
seizoen door een zomerstop onderbroken. Van
een week of vier, als het er geen zes zijn. Ridicuul!
Een zomersport bij uitstek, een sport die niet zon
der de zomer als bondgenoot kan, juist die sport
laat zich ringeloren door een zomerstop.
Ik heb jaren gehonkbald. In april en september
was het ofte vroeg donker, ofte koud, of het re
gende. In mei was er wel weer wat anders en in
juli en augustus lag de competitie plat. In juni
werd er gehonkbald. Als je geluk had drie wed
strijden.
Eén van die wedstrijden herinner ik me nog goed.
Het was dus juni. Dé honkbalmaand in Neder
land. Onze pitcher was op vakantie. Evenzo zijn
'understudy'. Typisch pitchers. In april en sep
tember steen en been klagen dat het te koud is om
fatsoenlijk te kunnen pitchen en in juni, als het
een paar weken honkbalweer is, op de camping
zitten. Ik zeg dit uit de grond van mijn harten in
weerwil van de lijfspreuk van mijn goede vriend
Jan Dick Leurs („Pitching is the name of the
game" - vertaling overbodig), er bestaan geen gro
terzeikerds dan pitchers. Misschien wel daarom
kreeg ik die avond de bal
De slagploegdie ik, debuterend pitcher, te bestrij
den had was, kort samengevat, groot en sterk.
Homerun waardig. Als negende zou bovendien
nog een neger aan slag komen.
Neger, zo plat mag je dat tegenwoordig niet meer
zeggen natuurlijk.
Excuus. Ik bedoelde te zeggen dat
er nog een getinte slagman op
mijn worpen zou gaan slaan.
Donker getint, om precies te zijn.
Een Rijksgenoot om het zo te zeg
gen. Een Antilliaan. Een speciaal
voor zijn homeruns aangetrok
ken buitenlander. Zoals je vroe
ger zei, een neger.
Mijn verdienste was het niet,
maar toen de neger in het slag-
perk verscheen stonden er in het
scoreboek twee nullen genoteerd.
Twee man uit! Zes man dus niet
uit, dat heeft u scherp in de ga
ten. Daarvan stonden er gelukkig
nog drie op de honken. De ach
terstand was nog te overzien: 0-3.
Het was die neger of ik. Alsof zijn
negerheid niet al een moeilijkheidsgraad op zich
was, was hij bovendien maar 1 meter 62 groot.
Zijn slagzone was te verwaarlozen.
Ik gooide mijn eerste bal Wijd, geef ik eerlijk toe.
Maar hij maakte een slagbeweging. Slag dus!
Mijn volgende bal was nog wijder. Hij wéér
zwaaien met die knuppel. Tweeslag!
Voor het eerst in mijn korte pitcherscarrière be
leefde ik het genoegen van twee slag kaal. Nu niet
met een slagbal komen, wist ik. Maar een wijdbal
gooien. Dat lukte.
Striüüike thréééé, hé's out!
Naar de start van het honkbalseizoen kijk ik niet
reikhalzend uit en pitchers blijven zeikerds, maar
ik gun ze elke strike out, want het voelt vet cool
aan, zoals dat tegenwoordig heet, ook al is de
slagman bijziend.
Frank Snoeks
Gullit/Van Basten
nog altijd favoriet
rome - De Nederlandse voet
ballers Ruud Gullit en Marco
Van Basten, eind jaren tachtig
en begin jaren negentig succes
vol in de spits bij AC Milan, zijn
nog altijd het beste aanvallers
duo dat het Italiaanse voetbal
ooit heeft gekend. Dat menen
de lezers van de Italiaanse kwa
liteitskrant Corriere della Sera.
Uit een lezersonderzoek, waar
aan bijna tweeduizend mensen
deelnamen, kwam het Neder
landse duo met 23,3 procent
van de stemmen op de eerste
plaats. Het tweetal wordt ge
volgd door de Italianen Totti en
Vïeri van het huidige nationale
elftal, die 17,8 procent van de
stemmen haalden. De derde
plaats was weggelegd voor Ma-
radona en Careca van het Na-
poli van het seizoen 1989-1990.
Jonk bestuurslid
van Volendam
volendam - Wïm Jonk (36)
wordt bestuurslid van FC Vo
lendam. De oud-international
(49 interlands) wordt bij de eer-
stedivisieclub verantwoordelijk
voor de technische zaken. „Er
wordt wel eens gemekkerd dat
er in het bestuur geen deskun
digheid zit op voetbalgebied
zegt voorzitter Henk Kras. „Nu
Wim is toegetreden tot het be
stuur, zullen dat soort opmer
kingen niet meer gemaakt wor
den, neem ik aan."
Bartali ook
verzetsheld
rome - De Italiaanse wielerle
gende Gino Bartali blijkt ook
een verzetsheld te zijn geweest.
De befaamde renner hielp tij
dens de Tweede Wereldoorlog
de deportatie van ongeveer
achthonderd joden voorkomen.
Dat opmerkelijke nieuws, ge
staafd door fotomateriaal, is
vijftig jaar na dato bij toeval be
kend geworden dankzij een on
derzoek naar het leven van
Giorgio Nissim. Deze leidde
vanuit Pisa een verzetsgroep
die alles in het werk stelde Itali
aanse joden uit handen van de
fascisten te houden. Bij die stu
die dook ook de naam op van
Gino Bartali, tweevoudig Tour
winnaar en drie keer de beste in
de Giro.
Eerst geld op tafel,
dan pingpongen
courmayeur - Wanbetalers
moetje altijd even onder druk
zetten, voordat ze aan hun ver
plichtingen doen. Dat besefte
de Europese tafeltennisunie
(ETTU) blijkbaar ook. Op de EK
mocht een kwalificatiewedstrijd
tussen de Nederlandse Cathry
Hof en een speelster uit Azer
beidzjan niet beginnen, voordat
die tafeltennisbond uit Oost-
Europa de contributie had
overgemaakt. Terwijl Hof wilde
gaan inspelen, stuurde een ET
TU-official de speelster uit
Azerbeidzjan terug naar haar
stoel. Eerst betalen, luidde zijn
boodschap. Na een lange dis
cussie met een vertegenwoordi
ger van het onbeduidende ta-
feltennisland werd een com
promis bereikt. Azerbeidzjan
zou later op de dag het geld
overmaken. Daarmee nam de
ETTU genoegen en kon Hof
eindelijk gaan tafeltennissen.
United maakt
minder winst
manchester - Manchester Uni
ted heeft het laatste halfjaar 30
procent minder winst gemaakt.
De rijkste voetbalclub van de
wereld presenteerde een gun
stig resultaat van 'slechts' 29,5
miljoen euro. De winstderving
komt volgens voorzitter Roy
Gardner doordat nauwelijks
spelers zijn verkocht. Alleen
Jaap Stam (Lazio Roma) en An
dy Cole (Blackburn Rovers)
brachten geld op. Toch had
Manchester geen klagen, want
de omzet steeg het laatste half
jaar van 29,4 naar 45,3 miljoen
euro. Die groei dankt de club
vooral aan het reuzencontract
met kledingigant Nike: 434 mil
joen euro in dertien jaar. De sa
larissen van de spelers drukken
bij de huidige nummer twee in
de Premier League zwaar. De
loonkosten van Beckham, Van
Nistelrooy, Keane en consorten
bedragen 57,5 miljoen euro, of
wel 43 procent van de begro
ting.
Ferdinand zit
zonder rijbewijs
manchester - De Engelse voet
balvedette Rio Ferdinand van
Manchester United is zes
maanden zijn rijbewijs kwijt
Tevens moet hij de maximale
boete van 4000 euro betalen
voor zijn onbeheerste rijgedrag.
Ferdinand is al herhaaldelijk
bekeurd voor te hard rijden. De
laatste keer, 150 kilometer per
uur op de snelweg, kost hem nu
zes maanden zijn rijbewijs. Plus
de boete, maar die zal Ferdi
nand amper deren. De verdedi
ger staat voor 100.000 euro per
week op de loonlijst.
UIT HET OOG
\T elen kennen Peter Post voornamelijk
V nog als een harde, uiterst succesvolle
ploegleider. Anderen zullen zich hem wel
licht herinneren als een meer dan voortref
felijk baanrenner (62 overwinningen in zes
daagsen, zes keer Nederlands achtervol
gingskampioen, acht keer Europees kampi
oen achter demies). Maar wie weet nog dat
Post ook als wegrenner tot de top behoorde?
Hij won de Rondes van Nederland (I960),
Duitsland (1962) en België (1963) en nog
meer dan honderd andere wegwedstrijden.
Maar de parel aan zijn kroon was de triomf,
als eerste Nederlander, in Parijs-Roubaix
1964.
Het puikje van de zalm stond op 19 april
1964 aan de start voor de tocht door de Hel
van het Noorden: de Italianen Motta, Baldi-
ni, Adomi en Baffi, de Belgen Van Looy en
de zo omstreden wereldkampioen Beheyt,
de Fransen Darrigade, Stablinksy, Anquetil
en Poulidor, de Brit Simpson, de Duitser Al-
tig en de Nederlanders Jan Janssen (die in
1963 derde werd) en Peter Post (die in 1963
als zevende eindigde).
Het regende in het begin van de koers, maar
de renners hadden de wind stevig in de mg
en vlogen over de weg. Op de helft van de
wedstrijd hadden al vele coureurs er de brui
aan gegeven. Op de hoogvlakte van Arras
ontstond de beslissende ontsnapping van
zo'n dertig renners, onder wie de meeste
kanshebbers. Maar Van Looy, Altig en Pouli
dor misten de slag en zouden geen aanslui
ting meer krijgen. Op de kasseien viel de ene
na de andere renner uit de kopgroep weg,
door materiaalpech (Janssen), valpartijen of
door uitputting.
Post (die de kasseien een ramp vond, 'maar
het is traditie en zonder die stenen is het
geen hel meer', zei hij er jaren later over)
handhaafde zich zonder problemen. Op 20
kilometer van Roubaix waren er nog maar
vier oven Peter Post en de Belg Willy Bock-
lant van de Flandria-groep en de Belgen Be-
noni Beheyt en Yvo Molenaers van Wiels-
Groene Leeuw. Molenaers was misschien
wel de sterkste van het viertal, maar stelde
zich in dienst van wereldkampioen Beheyt,
zoals Bocklandt dat deed voor Post.
De beslissing viel op de piste van Roubaix.
De Belgen rekenden vast op Beheyt, die al
tijd zeer rap in de slotfase was en in de
sprint nog nooit van Post had verloren.
Maar dit was geen gewone rechttoe-recht-
aan aankomst, maar een finish op een wie
lerbaan en Post als gerenommeerd pistier
wist beter dan de Belg hoe je dat moest aan
pakken. Bocklandt reed als eerste de baan
op, gevolgd door Beheyt, Post en Molenaers.
Geen gelukkige positie voor de wereldkam
pioen. Op het moment dat Beheyt op 250
meter van de streep aanzette om Bocklandt
de passeren, vloog Post hoog over hem
heen en opende een gat van vijf lengten. De
Belg kon dat niet meer dichten. Hier wreek
te zich het feit dat Molenaers op het vitale
moment geen steun kon bieden aan Beheyt.
Peter Post had de 265 kilometer tussen Pa
rijs en Roubaix afgelegd met een gemiddel
de van 45.131 km per uur, een record dat
nog altijd staat.
Ruud Paauw
Dit is de negenenvijftigste aflevering van een serie
over de geschiedenis van de sport
De vier op weg naar Roubaix: Post, Molenaers, Beheyt en Bocklant.
Archieffoto
Klaas Vink maakte als 16-jarige
B-junior zijn debuut in het eerste
van Noordwijk. Zes jaar later
speelde hij in de eerste divisie,
waarin hij uitkwam voor Excelsi
or, Wageningen, De Graafschap
en SC Herades. Vink bleef bij het
grote publiek onbekend, omdat
hij nooit voor een eredivisionist
uitkwam. Toch duikt zo nu en
dan nog steeds zijn naam op. Zo
scoorde Vink tegen VW ooit vier
doelpunten in zestien minuten
en had hij ook de twijfelachtige
eer om de twintigduizendste
kaart in het betaalde voetbal te
pakken. De 38-jarige inwoner
van Rhenen is trainer van de A-
jeugd van Go Ahead Eagles.
Daarnaast is hij fulltime docent
lichamelijke opvoeding op een
middelbare school in Ede.
„Die feiten zullen wel ergens in
een boek staan. Het was heel
apart dat ik vier goals in de
wedstrijd tegen VW maakte. Ik
had het hele jaar namelijk nog
niet gescoord. Ik stond rechts
buiten bij Heracles, maar in de
praktijk speelde ik meer rechts
half. De jongen die achter me
stond verdedigde nul. Laten we
maar zeggen dat ik daar tac
tisch wat beter in was. In het
duel met VW had ik een keer
geluk.
De hoogtepunten voor mij wa
ren de duels tussen Noordwijk
en Quick Boys, waarbij de
Quick Boyzers Katwijkers wa
ren en de Noordwijk-spelers uit
Noordwijk kwamen. Ik heb ook
wel tegen Ajax gespeeld, maar
dat kon toch niet tippen aan die
wedstrijden. Ik weet nog dat we
in 1983 met 3-2 wonnen en uit
Quick Boys met 3-1 versloegen.
Ik scoorde twee keer, werd uit
het veld gestuurd, maar stond
wel met mijn vingers in de
lucht - de stand uitbeeldend -
voor het publiek. Dat was leuk.
Die goede momenten onthoud
je altijd.
Klaas Vink als Noordwijkspeler (links) in duel met RCL'er Hans Braat.
Archieffoto: Loek Zuyderduin
Dat ik nooit in de eredivisie heb
gespeeld, beschouw ik niet als
een gemis. Ik hoor wel vaker
voetballers zeggen 'ik had daar
naartoe gekund', maar gooi die
vage contacten maar in de prul
lenbak. Blijkbaar was ik niet
goed genoeg.
Of de A-jeugd die ik nu train
hetzelfde is als in mijn tijd? Ik
heb de A-tjes bij Noordwijk
overgeslagen, maar toch kan ik
wel zeggen dat het anders is. De
discipline bij de jeugd van Go
Ahead is goed. Je hebt hier niet
het geteut van dat ze niet kun
nen trainen omdat ze naar een
verjaardag moeten. Het is over
dreven, maar als ik tegen ze zeg
dat ze in de boom moeten
klimmen, klimmen ze in de
boom.
Het houdt alleen wel op na dit
jaar. Go Ahead zit financieel
zwaar in de shit en alle contrac
ten die aflopen, worden niet
verlengd. Er wordt dan niet
naar kwaliteit gekeken. Ik denk
dat ik aardig bezig ben, maar ik
ga de beslissing niet aanvech
ten. Dat heb ik een keer als
voetballer gedaan en wat voor
ellende je dan over je heen
krijgt... De ene week praatje
nog met de trainer over con
tractverlenging en de week erop
kun je bij wijze van spreken
geen bal meer naar voren trap
pen. Voor het eerst sinds 1988
kan ik gaan genieten van een
lange vakantie. Ik zal wel trai
ner willen worden van een
hoofdklasser of de betaalde
jeugd, maar die banen zijn in
december al vergeven. In een
lager team heb ik niet veel trek,
want de groep moet wel gemo
tiveerd zijn."
Na drie jaar op rij de winnaar -van de Grand National te hebben voorspeld, gokt Zuster Rita Dawson dit jaar mis. Glasgow. April 2003.
■■n
Foto: AP
UIT
GESPROK
Ruud Gullit
vrouw Estelh
Cruijff genicl
hun ceUbrity
in Panorama
„Vorige maand hebben i
neerd op paleis Noordeir
dat president Sciampi vc
op bezoek was. We hebbt
de koningin gesproken, 1
heeft met Mdxirna tips u
seld over haarkleuren. D
toch hartstikke leuk om i
maken?"
De Vlaamse wielrenner
Vandenbroucke over zij
mentale crisis, in De Te
„De goesting was weg. D
renner Vandenbroucke b
niet meer. Sterker, ik voe
die hele tijd geen normai
meer. Ik was een wrak. A
had ik meer zin in.
Spira Grujic (FC Twentt
Voetbal International:
„Politiek is guur. Het is t<
gek dat mensen in de 2ls
nog zo dom zijn om elka
vermoorden? Alleen het
telt, mensen willen meer
meer. Ik zie de toekomst
angst tegemoet.
De vader van PSVer Arj
Robben in Sportweek:
„In de hoek van de box si
hij een ballon omhoog. L
keer denk je: dat is toevai
dan kijk je nog eens en n
eens... Hij raakte hem tel
precies op de goede plaat
Patrick Kluivert over de
meende) hechte band ti
Surinaamse spelers van
je, in Nieuwe Revu:
„De mensen die elke keer
over de kabel beginnen, i
niet eens waar ze over pn
Het is alleen maar gissen
mand weet het. De kabel
Kabel, wat is dat nou? Ee
touw, een stuk draad, vei
niks."
Formule 1-coureur Juai
Montoya in F1 Racing:
„Ik train graag maar nei
niet mee naar een sportzi
Dat vind ik een hel! Daar
ik het gevoel alsof ik in et
vangenis zit. En het stink
na altijd."
Feyenoorder en literatu
hebber Tomasz Rzasa in
han:
„Ik kan niet precies zegge
literatuur met me heeft gi
Ik heb het gevoel dat ik di
lezen iets van een boek te,
krijg. Als ik Dostojewski l
blijft er iets achter, ik voe,
rijker."
Schaatser Gianni Romm
Sportweek:
Sport is: je diepste gevoe
Maar het is netzoals met
de, het gaat over, op een l
de manier. Nou ja, in de J
gaat het natuurlijk niet a
over, maar ik bedoel: eeu\
je bijna nooit bij een coat
ven."
De Zuid-Afrikaanse Rab
ner Robert Hunter in Tri
„Ik ben opgegroeid met h
dat zwarten voor je werkt
dat wij blanken de baas u
Dat was verkeerd. Er groe
een nieuwe generatie op ii
Zuid-Afrika die het versch
sen blank en zwart niet m
ziet."
Arie Haan, tegenwoordig
bondscoach van China, i
ciety Quarterly:
„Ik heb ook geleerd dat je
trainer je gevoelens vaak
verdringen om jezelf niet i
kwetsbaarder te maken dt
al bent. De voetballers da
gronden je angst en je twi
meteen. Dat heb ik gemer
mijn echtscheiding en bij
dood van mijn vader.
De directeur betaald voe
van de KNVB, Henk Kesl
Voetbal International:
„Elke ploeg heeft drie sten
acht waterdragers. Die wt
kunnen er best mee leven
sterren wat meer verdiene
voetbalploeg is nu eenmat
socialistisch gebeuren, eri
hiërarchie of pikorde."
Wegracer Henk van de L
maat in VARA TV Magazi
„Racen is constant naar d
grens zoeken. Dan heb ik
over elke bocht, maar ovei
meter van het circuit. Wat
rechte stukken zit je naar
rentelier te loeren om op I
juiste moment te schakelt
Voetballer Francis Gesl
zen in Voetbal Internatii
over zijn collega Barry vi
len toen beiden bij NAC
den:
Trainer Wim Rijsbergen
over Barry's moeder, dat I
geen opvoeding had gehot
recht ging Barry door het I
Rijsbergen neemt ie
dereen in de zeik,
maar als je wat over
hém zegt, stort zijn
wereld in." 1
