LEIDEN REGIO
[e maakt de gekste dingen mee op het strand'
Bloepen markeren start buitenseizoen
ederland achterlijk op gebied vrouwenemacipatie'
Allochtone moeders
leren kleuterliedjes
Van den Bergh heeft de 'eerste
hondencrèche van Nederland'
R3
HDC972
maandag 7 APRIL 2003
i Straatsma
Ms het gaat om vrouweneman-
is Nederland In vele opzichten
Aldus Hedy d'Ancona, die
it jonge generaties vrouwen een
istische golf op gang kunnen
„We moeten proberen een
te maken."
leidde gisteren een discussie
ijksmuseum voor Volkenkunde,
haar hand een tentoonstelling
onder de titel 'Het persoonlijke
Haar zorgen over de 'stagne-
luwenemancipatie' werden ge-
ir vier forumleden: WD-kamer-
Hirsi Ali, PvdA-kamerlid Jeltje
iwenhoven, Sylvie Raab (win
naar Joke Smitprijs directeur organisa
tie tienermoeders) en politicologe Edith
Mastenbroek.
Veel is 'blijven liggen' na de tweede femi
nistische golf van de jaren zeventig. In
die constatering konden de vier vrouwen
zich gisteren wel vinden. „Over achter
lijkheid gesproken: 1,9 procent van de
belangrijke banen in Nederland wordt
door vrouwen bezet", aldus d'Ancona.
Volgens van Nieuwenhoven blijkt die
achterlijkheid ook uit het bijzondere lage
aantal vrouwelijke hoogleraren. „Er zijn
maar twee landen in de wereld die min
der vrouwelijke hoogleraren hebben,
waaronder Benin geloof ik." En Neder
land heeft ook nog steeds een politiekek
partij die vrouwen niet toelaat. „En dat
accepteren we allemaal maar."
Hirsi Ali, die het woord 'achterlijk' enig
tijd geleden gebruikte in haar oordeel
over de islam, maakt zich vooral zorgen
over allochtone vrouwen die het 'huis
niet uit komen' en door hun echtgenoot
worden mishandeld. „Vrouwen die thuis
worden gehouden, als huisdieren. Het
klinkt hard, maar zo is het gewoon."
Dat feminisme, ruim 25 jaar na de twee
de feministische golf, weinig belangstel
ling meer geniet is bijzonder jammer,
meenden de forumleden. D'Ancona: „De
vooruitgang van de afgelopen jaren is
een valstrik geworden. Het is nog lang
niet voor de bakker, maar de emancipa
tie stagneert." Hirsi Ali: „Er worden per
jaar 200.000 mensen mishandeld, van
wie 50.000 ernstig. Tachtig procent is
vrouw, 40 procent is kind en 25 procent
man. Dat zijn toch enorme getallen. Als
je dan ziet hoeveel herrie er gemaakt
wordt over een brand in Volendam, dan
kun je wel zeggen dat geweld in gezin
nen in Nederland wordt geaccepteerd."
De reden ligt waarschijnlijk in het gebrek
aan solidariteit tussen vrouwen onder
ling. Hoogopgeleide vrouwen die hun
zaakjes keurig op orde hebben, voelen
niet de behoefte voor 'minder-bedeel-
den' de barricades op te gaan. En zij die
het slechter getroffen hebben, zijn
meestal niet of nauwelijks georganiseerd.
En dan zijn er nog de verschillen tussen
zwarte en witte vrouwen, moslimvrou
wen en niet-moslims.
Gespreksleider Hedy d'Ancona (links) en forumleden Jeltje van Nieuwenhoven en WD-kamerlid Ayaan
Hirsi Ali zondag tijdens een discussie over feminisme. Foto: Taco van der Eb
Ex-KRB-voorzitter Leen van den Oever wil bedrijfsblindheid voorkomen
noordwijk - Jaap Bakker is
hondenoppasser en uitlater in
opleiding. Een uiterst enthousi
aste en leergierige leerling. De
bewoner van de Willem van den
Bergh, het centrum voor men
sen met een verstandelijke be
perking in Noordwijk, brengt op
deze dinsdagmiddag een min
stens zo enthousiaste labrador
terug naar z'n hok. Zoals de
hond de instructies van Bakker
opvolgt, zo luistert Bakker zelf
geduldig naar de aanwijzingen
van Jan Jansen, initiatiefnemer
van de hondencrèche. "Jaap, je
gaat met de hond het hok in.
Goed zo. Nou sluit je de deur
achter je, zodat de hond niet
kan wegglippen. Goed zo. Zet de
hond neer. Zeg maar: comman
do zit." Commando zit, klinkt
het vervolgens. De labrador gaat
braaf zitten. "Maak nu het haak
je van de riem los. Prima. En nu
moet je tussen de hond en de
deur gaan staan, zodat de hond
er niet uitkan. Ja? Oké, dat ging
geweldig. En dan gaan we 'm nu
een snoepje geven. Honden
moeten het fijn vinden dat ze
weer terug zijn in hun hok."
Verblijfsruimte, zo corrigeert
Jansen zichzelf. "Dat vind ik
mooier klinken, huiselijker."
Hond en Jaap Bakker lijken nu
al een tweeëenheid te vormen.
"Jaap, geweldig kerel. Ik wou dat
je nu al voor me kon werken."
Voorlopig runt de 49-jarige Jan
Jansen zijn hondencrèche ech
ter nog voornamelijk met een
ander personeelslid van Willem
van den Bergh, dat tussen de ei
gen activiteiten door zijn steun
aanbiedt. De selectie van bewo
ners van het centrum is nog in
volle gang. "Niet iedereen kan
dit werk zomaar oppakken.
Maar Jaap kan ik er wel bij ge
bruiken. Die heeft het in zich."
Jansen nam het initiatief voor de
'eerst^ hondencrèche van Ne
derland' toen hij anderhalfjaar
geleden met zijn gezin aan tafel
zat. "We stonden voor een grote
reorganisatie bij Willem van den
Bergh. Ik werkte hier al 25 jaar,
de laatste tijd als hoofd van twee
woongroepen. Maar in de nieu
we opzet zou ik puur een mana
gementfunctie krijgen. Echt een
kantoorbaan. Dat wilde ik niet.
Ik ben een doeman, die met
mensen wil omgaan. Zei m'n
oudste dochter opeens, pa, dan
ga je toch hondjes uitlaten met
de bewoners." De Noordwijker
zag het meteen zitten. Hij heeft
zelf twee bordercollies. Honden
en hondensport hebben altijd
een grote rol gespeeld in zijn le-
vén. "Dus het kon eigenlijk niet
mooier: van mijn hobby mijn
nieuwe baan maken. Me bezig
houden met honden van colle
ga's, die altijd problemen heb
ben om opvang voor die dieren
te vinden als ze moeten werken.
En tegelijkertijd een extra dag
besteding mogelijk maken voor
bewoners. Zo ben ik op die crè
che terechtgekomen." De direc
tie was meteen 'in'. Jansen kon
zijn plannen verder uitwerken.
In zijn voortvarendheid dacht
hij in oktober vorig jaar al te
kunnen beginnen. In werkelijk
heid is dat deze week geworden.
"Ik ben duidelijk wat te enthou
siast geweest. Ik wist niet dat er
zoveel bij kwam kijken, voordat
ik kon beginnen." Het belang
rijkste obstakel vormde het geld:
120.000 euro. Vijftien instanties
werden aangeschreven. Vier
haakten uiteindelijk op het initi
atief in: het Fonds 1818, de Gra
vin van Brandstichting, Rabo
Foundation en de Wilhelmina
Agnes van den Bergh-stichting,
opgezet door de dochter van de
oprichter van Willem van den
Bergh. Zij maakten de crèche
mogelijk een houten gebouw
met de naam Kwispel van twin
tig m^ter lang en achtenhalve
meter breed. Met een entree,
tien hokken met ruimte voor
maximaal twintig honden, een
buitenren en een huiskamer. "Ik
wil hier werken in een huiselijke
sfeer." Bewust is gekozen voor
een plek aan de rand van het
zorgcentrum, achter de wasserij
aan de Hertenlaan. ,rWe wilden
de overlast van blaffende hon
den zoveel mogelijk voorko
men." Ondanks de afgelegen
ligging weten al heel wat bewo
ners de crèche te vinden. Zoals
Tineke Hoogeveen. "Ik houd
heel veel van dieren. Ik houd
meer van dieren dan van men
sen." Daarom is ze ook regel
matig op de kinderboerderij te
vinden. "Daar werk ik Maar als
het erg druk is, mag ik weg en
mag ik hier naar toe. Naar de
honden." Ze toont haar gene
genheid door uitgebreid de la
brador te knuffelen. "Lief hè? Als
ik een hond op m'n schoot
neem, krijg ik 'm er soms niet
meer vanaf." Jaap Bakker, de
oppasser en uitlater in oplei
ding, vindt het goed dat IJ zo
veel aandacht besteedt aan de
hond die hij eigenlijk onder z'n
hoede heeft. Het is precies wat
Jan Jansen voor ogen stond. "Ze
zijn dol op honden. Iedere be
woner is hier steeds welkom om
de honden te aaien. Het zou
mooi zijn als ze hier ook alle
maal zouden kunnen werken.
Maar dat kan niet. Het is al
moeilijk genoeg om degenen die
daar wel toe in staat zijn goed te
instrueren. Je moet daar vooral
veel geduld voor hebben, veel
herhalen. En dan nog kun je
niet al het werk uit handen ge
ven. Gisteren stond een hond in
de huiskamer te plassen. Als ie
mand zomaar die plas zou op
ruimen, zou dat problemen
kunnen opleveren. Die hond
bakent zijn terrein af, daar mag
je niet aankomen. Daarom houd
r.ik me liever maar zelf met zulke
dingen bezig."
rijke den Hollander
Gisteren was zijn laat-
ële dag als voorzitter.
Katwijkse Reddings Bri-
sinds vandaag onder
an Kees de Vreugd, ver
van den Oever (45) niet
lliger. „Het werk op het
nd ik nog veel te leuk. Ik
ïafoon mijn wachtjes draai-
3efe van twaalf zat Leen al
op de strandpost.
2 >nd ik het veel leuker
»ei iet tentje van mijn ou-
üj 11 vriendjes speelden er
mochten de strand-
la%rsus doen, mee op pa-
ht3in de bootjes varen. Al-
e1pannende dingen voor
13 [ventje. Voor een oude
n jwens ook", lacht hij.
:h Oever ging al vroeg in
b commissie meedraaien
lt1 ot op zijn negentiende
iei IB-bestuur zitting te ne-
hi in jaar later werd hij
k1 ir.Als ik ergens lid van
ik me er ook echt mee
)n n. Dat zit in mijn aard",
1 gthij.
ief vde de KRB uit tot een
en inele organisatie. Van
'JJfer: „Hulpverlening is
aj%uze bezigheid. Dat
'n led georganiseerd zijn."
atk ook de gemeente, die
e-feaamheden van de red-
12 sidieert. „De gemeente
I raeen paar centen voor
h%ar het inhuren van een
1 i organisatie zou vele ma-
n tder zijn."
b<tomst van de KRB schetst
zj Oever als zeer roos-
Widers dan de meeste
clubs en verenigingen kan de
brigade elk jaar bouwen op 100
tot 150 vrijwilligers. „Enthousi
aste jonge mensen, die het
wachtlopen op het strand ver
kiezen boven andere vakantie
baantjes. Ook al kunnen ze er
gens anders meer verdienen. Als
strandwacht krijgen ze een klei
ne onkostenvergoeding. Maar
het strand trekt. Het is gezellig,
de onderlinge sfeer is goed. Ze
krijgen verantwoordelijkheid en
doen levenservaring op. Ze ma
ken wat mee. De gekste dingen
soms", weet hij uit ervaring.
Naast de speurtochten naar
weglopertjes en het geruststel
len van af en toe hysterisch on
geruste ouders - die altijd bang
zijn dat hun kind de zee is inge
lopen, wat Van den Oever in zijn
lange strandloopbaan overigens
nooit heeft meegemaakt - zijn er
de wespensteken, kwallenbeten,
verwondingen door de Pieter
man (een klein visje dat naar
kan steken) en het redden van
in moeilijkheden geraakte
zwemmers. Lijken in het water,
bijterige paarden of ernstig ge
wonden komen ook voor. „Een
lijk is even schrikken, ja. Dat
trek je niet zo maar in de boot
Ik dacht dat er zeewier dreef.
Maar het was een man. Ik ben
in het water gesprongen en heb
nog geprobeerd hem te reani
meren. Tevergeefs helaas."
Dat een paard de borst van een
strandbezoekster had aangezien
voor een lekker hapje zal hij ook
nooit vergeten. „Met van alles
en nog wat komen ze naar de
post toe. Een jongetje dook een
zwinnetje in. Lag er een kapotte
beeldbuis van een TV op de bo
dem. Hij viel er met zijn borst
bovenop. Een en al bloed na
tuurlijk." Hij vertelt over een on
geluk op het fietspad in het
Leen van den Oever: „Ik blijf gewoon mijn wachtjes draaien." Foto: Dick Hogewoning
duin, vlak achter de post waarbij
hij eerste hulp verleende. „Twee
gewonden op de grond, een
derde betrokkene liep druk
rond. Die leek niets te manke
ren. Toch was juist hij er het
ergst aan toe. De man was in
shocktoestand door inwendige
bloedingen. In zo'n situatie is
een juiste beoordeling van le
vensbelang. Gelukkig is ambu
lancepersoneel er altijd snel bij
om het over te nemen."
De voorzitter zegt te vertrekken
om bedrijfsblindheid te voorko
men. „Er is capaciteit genoeg in
de club om het over te nemen.
Ik vind dat anderen die kans nu
moeten krijgen." Bioloog Van
den Oever gaat meer tijd beste
den aan zijn wetenschappelijk
onderzoek naar de tropische
bomenfamilie Olacaceae. Dat
staat al te lang op een laag pitje,
>e<
u egt en dat geldt ook voor
nijtuursleden van de Ko-
Watersportvereniging
iel g. De vereniging organi-
iterdag 12 april samen
gemeente Leiden en de
00 iers rond de Beesten-
ISlto Haarlemmerstraat al-
is nor de vijfde achtereen-
Ie Jde keer de Leidse Sloe-
Dit evenement is te-
ïe^e opening van het water-
ef tizoen en een groot aan-
m< lementen in de open
ip 1 let betekent ook de
nd van de terrasboten in de
al en en singels.
enmarkt is om 9 uur in
:t 2 gen al omgetoverd tot
n tellige jachthaven. Er
n'. an een grote feesttent,
laruit de race wordt geor-
erd. Op dat tijdstip arri-
ranuit het hele land, van
d tot Vlissingen, zo'n
Kromhout Whaler sloe
pen, die met behulp van een
grote kraan te water worden ge
laten. Om 11.00 uur beginnen
de sprintwedstrijden bij de
Waag. Het startschot wordt ge
lost door wethouder Alexander
Geertsema. De race van elf kilo
meter door en rond Leiden be
gint om 13.00 uur.
De Kromhout Whalers vormen
sinds 2000 een nationale een
heidsklasse. Er zijn er drieën
twintig van gebouwd en er
wordt in een nationale compe
titie in geroeid. De competitie
bestaat uit een achttal races, die
niet alleen in grachten, maar
ook op kanalen, rivieren en
open water, zowel zout en zoet,
plaatsvinden. De Leidse sloe
penrace bijt elk jaar de spits af.
Het sloeproeien is een sport,
die al vele tientallen jaren be
dreven wordt door onder meer
Zeevaartscholen en de Marine.
Het is gezellig, sportief, en een
vindt hij. Bovendien wordt hij
voorzitter van de nieuwe
denktank van het CDA in Kat
wijk en organiseert hij een reü
nie voor oud-leerlingen van de
Christelijke Opleidingsschool.
Die is op 14 juni. Wie komen wil
kan hem bellen: 06-14364496.
katwijk - Meezingen met de
liedjes die je kinderen op de
peuterspeelzaal en op de ba
sisschool leren. Voor de mees
te vaders en moeders is dat
heel gewoon. Het gaat echter
niet altijd op voor alle alloch
tone moeders, weet de Stich
ting Steunpunt Medelanders
in Katwijk. „De kinderen zin
gen weer een liedje waar moe
der helemaal niets van be
grijpt", zegt Ada de Haas. Tijd
voor een cursus MoederTaal,
vindt Steunpunt Medelanders
en gemeente Katwijk. „Zodat
allochtone moeders niet meer
hard hoeven weg te hollen bij
het schoolhek als ze hun kind
hebben opgehaald."
Dat gebeurt namelijk geregeld,
weet De Haas. .Allochtone
moeders vinden het eng. Ze
verstaan de taal nauwelijks en
zijn dan bang dat ze met an
deren moeten praten. Dan
rennen ze liever weg." De
MoederTaal cursus, die aan
sluit op de lesprogramma's
Peuterpraat en Kinderklanken,
is dan ook erg nodig, vindt De
Haas. Moeders rennen niet al
leen weg bij het schoolhek,
ook op ouderavonden zijn ze
nauwelijks te bekennen. Van
daar dat het Steunpunt Mede
landers ook zo blij is met de fi
nanciering van MoederTaal
die de gemeente Katwijk heeft
toegezegd. „Hiervoor werd er
door de gemeente maar wei
nig aan het probleem gedaan,
en dat het nu wel gebeurt, is
zeer te prijzen." Ook al vinden
de moeders het eng om hun
kinderen naar school te bren
gen, de behoefte om hun kin
deren te begrijpen en te hel
pen met school is wel groot,
zegt De Haas. „Het is ook heel
noodzakelijk dat deze vrou
wen bij hun kinderen worden
betrokken."
Voor de cursus hoeven ze niet
bang te zijn, vindt De Haas.
„Het is heel gemakkelijk. En
leuk. Het is het betere han
den- en voetenwerk, met mu
ziek erbij. Want ook analfabe
te vrouwen moeten hiermee
uit de voeten kunnen. We zeg
gen niet: hier heb je een boek
je, en leren maar. Dat heeft
toch geen zin. We leggen het
op een speelse manier uit, en
er zijn speciale assistenten bij
aanwezig, die de taal ook
spreken."
Het uiteindelijke doel is dat de
vijftig allochtone moeders ook
mee kunnen zingen met de ei
gentijdse versie van 'klein
klein kleutertje' en haar zegje
doet op de ouderavonden.
Maar voordat het zover is,
moet er nog heel wat werk
worden verzet. De Haas en
haar collega's gaan aan huis
langs om te vragen of de vrou
wen willen meedoen aan
MoederTaal. „Desnoods vra
gen we hun man om toestem
ming, we willen gewoon erg
graag dat ze meedoen. Het is
erg arbeidsintensief, maar
waarom zouden ze ons met
een vertrouwen? Dat moeten
we eerst winnen, en dat kost
tijd." Maar De Haas is gedul
dig. De eerste groep voor de
cursus MoederTaal die aan
sluit op Peuterpraat heeft in
middels vijf aanmeldingen, de
tweede groep elf. Beide groe
pen kunnen twaalf moeders
gebruiken. „We willen ook
nog een derde groep begin
nen. We kunnen altijd meer
doen. Als je die stralende oog
jes ziet, als moeder iets heeft
geleerd, en echt iets kan. Daar
doe je het toch voor?"
De Leidse Sloepenrace trekt al jaren grote aantallen bezoekers naar het water. Foto: Mark Lamers
probaat middel om een uitste
kende conditie op te bouwen.
De Leidse grachten lenen zich
uitstekend voor deze jaarlijkse
sloepenrace. De uit de kluiten
gewassen ovemaadse houten
boten, met 8 roei(st)ers en een
stuurman/vrouw leveren in de
smalle grachten vaak een spec
taculaire strijd die door het pu
bliek nauwkeurig kan worden
gadegeslagen. Het traject van
de race is zodanig uitgekozen,
dat het ook mogelijk is om mee
te fietsen.
Om het roeifestijn extra nauti
sche uitstraling te geven treedt
gedurende de race een Shanty-
koor op dat op diverse plaatsen
langs het traject zeemansliede
ren ten gehore brengt. Er is te
vens een optreden van een
Paasmarkt
Als u op zaterdag 12 april toch
in de stad bent om naar de
sloepenrace te kijken, loop dan
meteen even de Waag in waar
een Paasmarkt wordt gehou
den. Het evenement is gratis
toegankelijk en wordt georgani
seerd door de Rotaryclubs van
Leiden, Leiderdorp en Oegst-
geest in het kader van de Rota-
ry-actie Polio De Wereld Uit.
Van 10.00 tot 17.00 uur is er tij
dens de Paasmarkt van alles te
koop: van goede, gedragen
merkkleding, sieraden en hor
loges, tot cd's, boeken, klein an
tiek en tal van gebruiksartike
len. De topstukken worden in
de loop van de dag geveild door
de Leidse veilingmeester
Berthyl den Heeten van veiling
huis Onder de Boompjes. Voor
de kinderen is er een een snel
tekenaar, een grabbelton en
maken paashazen muziek.
Rotary International, de inter
nationale organisatie van Rota
ryclubs, ondersteunt sinds 1985
de Wereld Gezondheidsorgani
satie (WHO) in de strijd tegen
polio. Dankzij alle inspannin
gen is polio inmiddels voor 99
procent uitgeroeid. Maar de
laatste loodjes wegen het
zwaarst De doelstelling van
Rotary International is wereld
wijd 80 miljoen dollar bijeen te
brengen. Andere organisaties
vullen dat bedrag aan tot de
resterende 275 miljoen dollar.
De Nederlandse Rotaryclubs
hebben twee miljoen euro toe
gezegd.
Eric-Jan Berendsen
rat
td
hi
G
lei
De Blauwe Steen, die al 700 jaar in de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waarsenburg en Eric-Jan Berendsen
TJLtFOON 0 71 -53 5*424
