Een hele dag spelen voor zeven euro
REGIO
Blijkbaar draait het allemaal om publieke opinie
c
De ene i-aprilgrap is leuker dan de andere. Bij de Wassenaarse
brandweer hadden ze onder commandant Spruit een traditie met ge
slaagde instin-
'Een goede 1 -aprilgrap
7 7 7> mandant is in-
bevat iets van waarheid middels verkast
naar Capelle aan
den IJssel, maar zijn opvolger GUSSEKLOO denkt nog met plezier te
rug aan de grappen van zijn voorganger.
Wat was de leukste grap die u bij de Wassenaarse brandweer
hebt meegemaakt?
..Dat was de grap met de streepjescode in de helm. Op die manier
kon de korpsleiding precies weten wie op welke tijd de kazerne
had verlaten. Het was trouwens een grap die voor een deel werke
lijkheid is geworden. Kennelijk had mijn
voorganger een vooruitziende blik, want nu
zit er een streepjescode op onze materialen.
Daardoor kunnen we zien of het onder
houd daaraan al is gepleegd."
Wat is in uw ogen het kenmerk i>an een
goede 1-aprilgrap?
,.Er moet iets van waarheid en actualiteit
inzitten. Nog een voorbeeld uit het reper
toire van commandant Spruit. Hij beweerde
ooit dat alle vrijwilligers net zo'n rode mo
tor zouden krijgen als het model dat in de
kazerne stond. Niets van waar natuurlijk,
maar inmiddels leeft bij ons het plan om de
brandweer met scooters uit te rusten. Zo
kunnen zij sneller bij de kazerne komen.
Dus weer een grap met een hoog waar
heidsgehalte."
Zelf ooit slachtoffer geweest van een 1-
aprilgrap?
„Bij de brandweer niet. Mijn voorganger betrok mij meestal in het
complot. Hij wilde zijn verhaal toch aan iemand kwijt."
Neemt het publiek de brandweer vaak in de maling met valse
meldingen?
„Dat valt op het ogenblik gelukkig wel mee. In Wassenaar is weinig
sprake meer van loos alarm; wij noemen dat ongewenste of balda
dige meldingen. Ik kan het niet bewijzen, maar sinds onze tele
foons nummerherkenning hebben, is het aantal grappenmakers
flink afgenomen.
Brandweerlieden moeten altijd alert zijn. Met wat voor grappen
houdt u op 1 april rekening?
„Dit jaar liggen ze in Wassenaar nogal voor de hand. De komst van
kroonprins Willem-Alexander en Maxima, die zich in onze ge
meente gaan vestigen, biedt mogelijkheden voor grappenmakers."
tekst: Tim Brouwer de Koning foto: Henk Bouwman
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Woensdag 1 April
LEIDEN - ,,lk heb deze gelegenheid aangegrepen om van mijn onver
deelde belangstelling en hulde te getuigen voor de manschappen van
de Leidse militaire Koksschool, die zich bij de watersnoodramp, wel
ke ons land en volk in de eerste Februaridagen trof, hebben ingezet
op de dijken en in de keukens. Uit alle inlichtingen, welke ik uit het
rampgebied ontving, is mij gebleken, dat de Leidse Koksschool zich
een voortreffelijke, een fantastische naam, heeft gevestigd", aldus
sprak hedenochtend de inspecteur der Intendance van de Kon. Land
macht, de Brigade-Generaal H. Kromhout, bij de onthulling van een
gedenkplaat in de Morspoortkazerne, welke aldaar een blijvende her
innering zal vormen voor het werk, dat de manschappen van deze
Koksschool in de bange Februaridagen hebben verzet.
Aanleiding tot deze plechtigheid vormde de onthulling van een door
de dienstplichtig militair, de heer B. van Kaam, uit Assen getekende
gedenkplaat, waarop tal van tekeningen worden aangetroffen, welke
een beeld geven van de ellende, waarin een deel van ons land werd
gedompeld en de hulpverlening, die deze manschappen hebben ver
leend. Ongeveer 700 militairen hebben in Koksschoolverband, zowel
op de dijken als in de keukens, in het gehele watersnoodgebied
dienst gedaan.
ANNO 1978, zaterdag 1 april
LEIDEN - Onder overweldigende belangstelling vond zaterdagmid
dag-in het kader van de gebruikelijke i april-grappen - een 'unieke
en historische gebeurtenis plaats' in het Van der Werfpark. Hier werd
naast het Geologisch en Mineralogisch Instituut, een enorme schroef
onthuld die het Euraziatisch continent heeft vastgelegd, om te voor
komen dat het continent waarvan ons land deel uitmaakt nog verder
zal verschuiven. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 In zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5356300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdcnl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht tè Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
OORLOGSDAGBOEK
Ahmed Dadou (24) is Marok
kaan. Hij woont in Alphen aan
den Rijn en studeert Internatio
naal Recht in Amsterdam. Da
dou is vaste gast in het tv-pro-
gramma Het Lagerhuis.
„Op het moment dat ik dit
schrijf, zie ik hoe men op
CNN zijn best doet om te la
ten zien dat het coalitie-leger
de Iraakse krijgsgevangenen
op een humane wijze behan
delt. Sinds de Iraakse televisie
de beelden heeft getoond van
de ondervraging van enkele
gevangengenomen Ameri
kaanse soldaten, lijkt de me
dia-oorlog een nieuwe dimen
sie te hebben gekregen: hoe
overtuig ik de publieke opinie
ervan dat ik meer mens ben
dan de ander? Nou vond ik
zelf de ondervraging van de
Amerikaanse soldaten door de
Iraakse televisie ook onnodig
(vooral de gestelde vragen).
Juridisch gezien hebben de
Amerikanen best een punt
door te wijzen op het oorlogs
recht. Maar enkele dagen
voordat ik de vijf Amerikaanse
krijgsgevangenen zag, had ik
al vele tientallen Iraakse ge
vangenen voorbij zien komen
op CNN en NOS; handen
vastgebonden, aan de arm
meegetrokken door een Britse
of Amerikaanse militair, onder
schot gehouden en niet zel
den werd er hard tegen ze ge
schreeuwd (ik zal hier niet
herhalen wat ik hoorde).
Blijkbaar was dit toen nog al
lemaal gerechtvaardigd en wel
door de hoop dat iedere
Iraakse soldaat die dit zag zich
zou overgeven. Deze Iraakse
gevangenen werden namelijk
voorgesteld als mensen die
inzagen dat het vechten tegen
de coalitie onbegonnen werk
was. Rumsfeld zou zoveel ge
loofwaardiger zijn geweest als
hij zich ook tegen deze beel
den had uitgesproken; en de
VS zouden zoveel meer steun
vinden in dit standpunt als ze
de gevangenen uit Afghanis
tan niet naar Guantanamo
Bay hadden gebracht.
Blijkbaar draait het allemaal
om publieke opinie, en in dit
geval vooral om steun in eigen
land. De media zijn daarbij
onmisbaar; vooral als ze pre
cies datgene zeggen en doen
wat de strijdende partijen
goed uitkomt. Dat is begrijpe
lijk in een oorlog, maar dat
mag niet ten koste gaan van
onafhankelijke en zo objectief
mogelijke informatie voor de
kijker en lezer.
De grote Amerikaanse
nieuwszenders hebben uit
Washington het vriendelijke
doch dringende verzoek ge
kregen de beelden van gedode
en gevangengenomen Ameri
kaanse soldaten niet integraal
uit te zenden, de Iraakse tv is
al drie keer tevergeefs bescho
ten om haar uit de lucht te
krijgen, Blair verwijt de BBC te
kritisch te zijn over de voort
gang van de oorlog, NBC ont
slaat Peter Amett na een in
terview aan de Iraakse tv en
de website van Al Jazeera is
gehackt door iemand uit de
VS. Intussen draaien de 'em
bedded media' op volle toe
ren en probeert de westerse
coalitie het Iraakse volk dui
delijk te maken dat zij bren
gers zijn van persvrijheid."
Ahmed Dadou
Hobbelen op de fietsen met ovale wielen. De woning van Benny Broek, het huiskonijn (en logo) van Linnaeushof.
HDC 970
DINSDAG 1 APRIL 2003
Veertig jaar Linnaeushof: Europa's grootste speeltuin in de kleinste gemeente van Nederland
De grootste speeltuin van Europa, ge
legen in de kleinste en meest vergrijs
de gemeente van Nederland. Linnae
ushof in Bennebroek opent voor het
veertigste seizoen haar poorten. Nog
steeds geldt Linnaeushof als een van
de meest favoriete bestemmingen
voor schoolreisjes. Vorig jaar werd
zelfs een record geboekt met 300.000
bezoekers. Want waar kun je nog een
hele dag spelen voor zeven euro?
Het familiebedrijf heeft de tand des
tijds, de enorme concurrentie met
andere vrijetijdsparken, tamelijk
glansrijk doorstaan. Sander Grijpstra
(28) is in rij de derde directeur, achter
grootvader Pieter en vader Frits. Piet
Grijpstra, nota bene een politieman
uit Aalsmeer, nam in 1956 een stuk
grond langs de Rijksstraatweg over
van de firma Roozen. Hij was behalve
agent ook voorzitter van de plaatselij
ke afdeling van het Rode Kruis in
Aalsmeer. „Het was zijn bedoeling de
showtuinen, de kas met duizend tro
pische planten en de bloemenvelden
te combineren met het organiseren
van een minicorso. De revenuen
daarvan gingen naar het Rode Kruis."
Om de bezoekers meer vermaak te
bieden werd een speeltuin aange
legd, die op 15 mei 1963 door God
fried Bomans werd geopend.
Zijn kleinzoon kijkt op de grondleg
ger van het bedrijf terug als een do
minante, hard werkende man met
een eigen mening. „Als je deed wat
hij zei, dan kwam het goed, dat
straalde hij uit." Hij was ook creatief.
Voor Linnaeushof werd bijvoorbeeld
reclame gemaakt op de achterkant
van de pakken van zeepfabrikant
Dreft. Grijpstra was bovendien op
richter van ToerNed, een samenwer
kingsverband van toeristische instel
lingen.
De bloei die de speeltuin nu kent,
staat in schril contrast met de situatie
in de jaren zeventig, toen het econo
misch gezien allemaal niet zo voor de
wind ging. Piet Grijpstra moest een
deel van het terrein (Linnaeusbos) af
staan aan de provincie. En eind jaren
zeventig werd hij gedwongen een
strook grond langs de Bennebroeker-
vaart aan de gemeente Bennebroek
te verkopen. „Had hij dat toen niet
gedaan, dan hadden wij hier niet ge
zeten."
Al in 1966 traden zoon Frits Grijpstra
en diens vrouw Anja, de vader en
moeder van Sander, toe tot het be
drijf. „Opa was een ideologisch den
ker, maar hij had behoefte aan ie
mand met een perfectionistischer en
realistischer instelling. Zo iemand
was mijn vader."
Frits Grijpstra had een visie: .Actief
spelen, lichaamsbeweging, energie-
inzet. Geen mechanisch aangedreven
toestanden als achtbanen. Een hoge
prioriteit voor veiligheid. Het sociale
aspect. Hij was gericht op de mens
achter de werknemer." Met dit ge
dachtegoed is Linnaeushof de groot
ste speeltuin van Europa voor kinde-
fL.
Niet alleen voor de kinderen, ook voor vaders en moeders is er in de
speeltuin genoeg te beleven. De reuzenglijbaan bijvoorbeeld, of de
motorskelters. Foto's: Linnaeushof
ren tot 12 jaar geworden, niet in op
pervlakte, maar in diversiteit van
speeltoestellen. Het zijn er nu 350.
linnaeushof was, en is nog steeds,
een familiebedrijf, met al zijn voor-
en nadelen. Sander Grijpstra: „We
woonden met z'n allen in het huis
hierachter aan de Rijksstraatweg.
Opa en oma op de benedenverdie
ping, wij boven. Letterlijk alles in dat
huis draaide om de zaak. Je had ei
genlijk nooit de tijd om tot rust te ko
men. Ik kan me nog levendig herin
neren dat mijn vader een bad nam,
om een dag Linnaeushof van zich af
te wassen, en dat opa met zijn dos
siers op de rand van het bad kwam
zitten. Opsodemieteren!, klonk het
toen keihard door het huis. Het was
altijd Linnaeushof wat de klok sloeg.
Ik dacht: dit wil ik nooit."
Hoe anders is het gelopen. Sander
Grijpstra had, zoals hij zelf zegt, nog
geen richting gegeven aan zijn toe
komst, zat in het vierde jaar van de
HEAO, toen grootvader Piet plotse
ling overleed, in juni 1998.
Deze klap werd versterkt
toen twee weken later San
ders vader te horen kreeg
dat hij ongeneeslijk ziek
was. „Hij kon toen niet
eens meer dagelijkse lei
ding geven. Ik ben toen
onmiddellijk met mijn stu
die gestopt. Toen we op 1
oktober van dat jaar de
poorten sloten was het:
wat nu? Mijn moeder zei:
ik ga er niet mee verder."
In december 1998 overleed
Frits Grijpstra. „Er lag een
loodzware last op mijn schouders,
die ik daarvoor nog nooit ervaren
had. Maar zo'n mooi familiebedrijf,
dat kun je na 35 jaar toch niet verlo
ren laten gaan? Óndanks de emoties
besloot Sander door te gaan. „Ik
kreeg enorme steun van de mensen
die hier werkzaam waren, de mees
ten al tien, vijftien jaar, sommigen
langer. We hebben met zijn allen on-
Het thema van de laatste twee jaar: waterspeeltuin De Oase.
ze schouders eronder gezet met het
idee: dit gaan wij niet verliezen!
Nu, vijf jaar later, constateert Grijp
stra met tevredenheid dat hij het
heeft gered. „Mijn moeder heeft me
de mogelijkheid gegeven mijzelf te
ontplooien. Moet je nagaan, ik was
net 23 jaar toen ik begon, nog nat
achter de oren, en dan een bedrijf lei
den waar zoveel mensen werken, met
naamsbekendheid, bijna 300.000 be
zoekers per seizoen. Nu ben ik 28, er
zijn nog wel eens momenten dat ik
denk: goh, zat ik daar gewoon als
klein manneke aan tafel met de di
recteuren van Six Flags, De Efteling,
Duinrell - charismatische figuren te
gen wie ik torenhoog opzag."
Hoewel niet in grootte vergelijkbaar
met bovengenoemde bedrijven, is
Linnaeushof natuurlijk een gigant in
de speeltuinmarkt, met een jaarom
zet van ruim vier miljoen euro. De
winst wordt ingezet voor herinveste
ringen, nieuwbouw, onderhoud, vei
ligheid.
De vraag die zijn grootvader en vader
zich ook steeds stelden: waar willen
we heen met Linnaeushof? Uitbrei
den kan niet in Bennebroek. Verhui
zen is niet aan de orde, zegt Grijpstra,
hoewel iemand in het verre verleden
wel eens heeft geroepen dat het Flo-
riadeterrein een optie was. Het heeft
nooit gespeeld. Tegelijkertijd verlangt
de klant steeds meer. „Daarom pro
beren we te thematiseren. De laatste
twee jaar hebben we ons gericht op
de ontwikkeling van waterspeeltuin
De Oase, met watervallen, palmbo
men en kamelen. Daarvoor hadden
we de trampolines, de luchtkussens,
ons logo Benny Broek, de toren over
de vijver met waterfietsen."
Het jubileumjaar staat in het teken
van diverse acties. Meest opvallende
is dat er geld wordt ingezameld voor
Cliniclowns, clowns die optreden in
ziekenhuizen voor ernstig zieke kin
deren die zelf niet in staat zijn te ge
nieten van de speel-
mogelijkheden op Lin
naeushof. Een goed
doel. Net als het Rode
Kruis, waar grootva
der/politieagent Pieter
Grijpstra zich zo voor
inzette. De cirkel lijkt
rond.
Sander Grijpstra toont
zich net als zijn vader
een realist. „Vorig jaar
hadden we een topjaar
met 300.000 mensen.
Moeten we naar de
400- of 500.000? Uitge
sloten. Wij hoeven ons
echt niet te gaan me
ten met bijvoorbeeld
De Efteling. Op som
mige dagen komen
daar wel 60.000 bezoe
kers af op attracties als
Python, Piranha of
wildwatervaren. Daar
hoopt zich dan ook de
massa op. Dat zul je
hier niet meemaken.
Wij blijven een speel
tuin in een kleine ge
meente, met betaalbare prijzen.
Want voor zeven euro kun je hier eer
dagje komen spelen. Waar vind je dal
nog? Bij ons zul je nauwelijks in de rij
hoeven staan voor een attractie. Nou
ja, hooguit een keer op een drukke
dag voor de trampolines of de water
fietsen."
Hein Flach
