REGIO
'Ter Aarse wethouder verrijkt zichzelf
jLandschapsbeleidsplan heeft een hoog over-u-zonder-u-gehalte'
Leidsch Dagblad komt met nieuwe editie dichter bij de lezer
■■i
R5
Burgemeester Epskamp stelt een onderzoek in
Heien wordt
weer hervat
in Alphen
Boete en werkstraf voor
veroorzaken ongeluk
lilieubioloog Wim ter Keurs mist creativiteit en expertise van gebiedsbewoners
og een maand
de kuil' in Nu
azerswoude - Automobilisten
e gebruik maken van de Nil,
oeten zeker nog een maand
jor de 'kuil van Hazerswou-
Rijkswaterstaat is niet eer-
>r in staat het euvel te verhel-
;n. De kuil in het wegdek
>rgt al geruime tijd voor groot
ïgemak voor de weggebrui-
;rs. Oorspronkelijk zou het
egdek al begin dit jaar ge-
aakt worden.
otitic Alphen
erhuist
phen aan den rijn - Het pOÜ-
neteam van Alphen Centrum
ïrhuist donderdag 3 en vrijdag
april vanaf de Prins Bernhard-
an naar het stadhuis. De in-
1 ing van het nieuwe bureau is
in de kant van de Stevinstraat.
ijdens de verhuisdagen is het
olitiebureau gesloten. Inwo-
ers van Alphen kunnen dan
recht bij het bureau aan de
t udshoornseweg. Telefonisch
de politie bereikbaar onder
timmer 0900-8844. Vanaf
aandag 7 april is het nieuwe
ireau in het stadhuis ge
jend.
ijeenkomst
midaandoening
phen aan den run - 'PsOlia-
s? U staat niet alleen': met die
eet nodigt de Psoriasis Ver-
n liging mensen die last hebben
an deze huidaandoening uit
een inloopbijeenkomst op
2 april. Dan kunnen
Ijfltiënten naar het Alphense
l^jnland Ziekenhuis komen om
Uin 10.00 tot 12.00 uur te pra-
di|n over hun aandoening. Pso-
asis is een niet-besmettelijke,
ironische huidziekte waar
leer dan 300.000 mensen in
jederland last van hebben. De
treniging probeert lotgenoten
ij elkaar te brengen. Iedere
trste woensdagochtend van
e maand kunnen belangstel-
nden binnenlopen.
zaterdag 29 MAART 2003
door Wim van Wanrooy
ter aar - De twee wethouders
van Ter Aar - Frans Hoogervorst
(WD) en Nico Jonker (CDA) -
doen aan vriendjespolitiek. Op
het gebied van woningbouw en
grondzaken komen zij door hand
jeklap veel beter aan hun trekken
dan de gewone burger. Met na
me wethouder Hoogervorst be
nut de kansen om zich door ille
gale aankoop van gronden en
omstreden bouw van woningen
te verrijken. Met medeweten van
collega Jonker. Dat concludeert
de Stichting Raadsliedenwerk
Veenweiden na een onderzoek.
Burgemeester Epskamp stelt een
onderzoek in. De betrokken wet
houders weigeren op de beschul
digingen te reageren.
Epskamp heeft een interne
commissie ingesteld die moet
onderzoeken of de feiten die de
Stichting Raadsliedenwerk
Veenweiden naar voren brengt,
kloppen. De driekoppige com
missie onder leiding van ge
meentesecretaris Van Tuijl
denkt eind april met de uitslag
te komen. „Tot zolang doen wij
er het zwijgen toe. Ik moet mij
bedwingen daarover nu meer te
vertellen", zegt burgemeester
Arie Epskamp in een reactie op
het rapport van de stichting. Hij
zegt het rapport van Veenwei
den inmiddels aan de commis
saris van de koningin Franssen
te hebben gegeven.
Volgens voorzitter Emma Kraak
is de Stichting Raadsliedenwerk
Veenweiden een onderzoek be
gonnen na een groeiend aantal
vragen van burgers. „Ze willen
hulp bij het zich verweren tegen
besluiten van het gemeentebe
stuur. Besluiten van B en W
worden als uitermate onrecht
Emma Kraak haalt er een goed Ter Aars gezegde bij: „De een mag in Ter Aar een koe stelen en de ander mag niet eens over het hek kijken."
Fotograaf: Willem Mieras
vaardig gezien. Met name op
het gebied van ruimtelijke orde
ning is er sprake van willekeur
als het om vergunningen gaat
en het plotseling strenge hand
havingsbeleid zet mensen nu
voor het blok. Mondelinge af
spraken met de burgemeesters
Verhoef en Vroegindeweij uit
het verleden zijn niets meer
waard. Sommige ondernemers
dreigen nu failliet te gaan."
Kraak (60), voormalig wethou
der, haalt er een goed Ter Aars
gezegde bij: „De een mag in Ter
Aar een koe stelen en de ander
mag niet eens over het hek kij
ken." Zij noemt de naam van
Hoogervorst. „Hij zit anderen
achterna, en ondertussen regelt
hij voor zichzelf alles." Dan gaat
het bijvoorbeeld om een volgens
haar omstreden grondtransac-
tie. De wethouder verkocht vol
gens haar grond met de waarde
van bouwgrond (300 euro per
vierkante meter duurder dan
agrarische grond). Niets aan de
hand. Maar hij kocht daarna
grond met een agrarische waar
de. Volgens Kraak was dat toen
het college van Ter Aar in die
richting de bebouwing voor Pa
penveer wilde uitbreiden."
„Dat is geen toeval. Het ging om
een stuk grond van 4000 vier
kante meter. De grond steeg on
middellijk met 1,2 miljoen in
waarde toen de provincie zijn
goedkeuring voor de nieuwe
bouwcontouren had gegeven.
En Jonker moet het geweten
hebben. Hij had Papenveer en
ruimtelijke ordening in zijn por
tefeuille. Of hij is dom of hij
doet aan nepotisme."
De stichting Raadsliedenwerk
Veenweiden, een landelijke or
ganisatie die 'opkomt voor bur
gers die tussen de wal en het
schip dreigen te vallen, voordat
er advocaten bij te pas komen',
meldt verder dat Hoogervorst in
1999 toestemming voor een be
drijfswoning kreeg, maar een
privé-woning bouwde. „De ver
wezenlijking van een tweede be
drijfswoning voor Hovo Interna
tional, de kwekerij van Hooger
vorst, heeft nooit plaatsgehad.
Het bewuste perceel is door
Hoogervorst privé gekocht - dat
staat in de akte - en heeft daar
om nooit deel uitgemaakt van
Hovo IntemationS. Juridisch
kan het, maar als wethouders
dat doen, is het een ander ver
haal. In feite misdragen zij zich
en daarvoor dienen ze op de
vingers te worden getikt Of ze
moeten opstappen."
Kraak voegt eraan toe dat Hoo
gervorst, wethouder van Ter Aar
en voorzitter van de LTO- tuin-
.bouw, onder het mom van een
bedrijfswoning een villa ge
bouwd heeft op grond met een
agrarische of glastuinbouwbe-
stemming. „Daar moet je eens
goed over nadenken. Wie bela
zert hier de kluit nou?"
Kraak nodigt de raad van Ter
Aar uit zich hierover in de verga
dering van 3 april uit te spreken.
De wethouders Hoogervorst en
Jonker willen zoals gezegd niet
reageren.
alphen aan den run - De hei
werkzaamheden in het centrum
van Alphen die gisteren werden
stilgelegd nadat omwonenden
gedreigd hadden vanwege de
herrie en schade aan hun wo
ningen naar de rechter te stap
pen, worden maandag hervat.
Projectontwikkelaar MAB uit
Den Haag laat de protesterende
bewoners in een brief weten dat
er dan met één heistelling in
plaats van twee wordt geheid.
De overlast wordt volgens MAB
bovendien beperkt door een af
stand van dertig meter van de
bestaande bebouwing aan te
houden.
MAB voert maandagavond over
leg met gedupeerde bewoners
van de Stevinstraat, Samson-
laan, Wilhelminalaan en Juli
an astraat. Tijdens dat overleg
worden de geluidsmetingen be
sproken en oplossingen gezocht
om overlast en eventuele schade
aan huizen te voorkomen. Ook
de gemeente is bij dat overleg
vertegenwoordigd.
Aannemer Smit's bouwbedrijf
bv uit Beverwijk onderzoekt met
MAB nog hoe de heiklus het
beste met succes vervolgd kan
worden. De Alphense wethou
der Hub van Wersch kwam gis
teravond tijdens de raadsverga
dering al met een antwoord.
„Voor het theatercomplex ge
bruiken we aan de kant van de
woningen waar heipalen moe
ten komen 50 schroefpalen. Die
veroorzaken minder trillingen
en bieden een betere garantie
op minder schade. Verder ge
bruiken we een hydraulisch sys
teem, zodat de overlast zoveel
mogelijk wordt beperkt."
Als de bewoners maandag over
tuigd raken van de betere aan
pak, zien zij mogelijk van een
gang naar de rechter af.
UITGELICHT
ene lezer is de andere niet. De één
:eft een voorkeur voor sport, de ander
tor kunst en de derde grijpt direct
lar de tekening van Peter van
raaten, de kookrubriek of gewoon het
'erbericht. Zoveel lezers, zoveel zin-
n. Voor een regionale krant als het
idsch Dagblad is er één categorie
euws, die alle lezers bindt en voor de
dactie voorop staat En dat is het re-
anale nieuws. De gebeurtenissen
cht bij huis interesseren lezers bo-
nmatig. En daar zijn wij als redactie,
g maar de experts van regionaal
euws, ons zeer bewust van.
hoor veel lezers vaak zeggen: 'als de
ant op de mat valt, pak ik meteen het
gionale katern eruit'. Als ik dan door-
aag, merk ik dat de regionale krant
et alleen een informatieve, maar ook
n sterke gevoelsmatige betekenis
eft. Wat de krant meldt, raakt men-
n omdat ze het herkennen, omdat ze
bij betrokken zijn of omdat het nieu-
inzichten geeft over de eigen, ver-
Jjuwde, omgeving.
^gionaal nieuws krijgt in krantenland
steeds meer gewicht. Landelijke kran
ten zoeken de regio op in een poging
dichter naar de lezer te kruipen. Dat
geldt voor de Volkskrant of NRC Han
delsblad evenzeer als voor de Telegraaf.
Waarom? Omdat onder
zoeken al langere tijd
uitwijzen dat lezers in
toenemende mate inte
resse hebben voor regio
naal nieuws. Maar an
ders dan bij regionale
kranten is de aandacht
van de landelijke media
voor de regio vaak inci
denteel, daarmee wille
keurig en zo voor de re
gionale lezer onbevredi
gend.
De zwakheid van lande
lijke kranten maakt een
regionale krant echter niet automatisch
sterker. Ook de redactie van een regio
nale krant dient zich regelmatig af te
vragen of zij zijn lezers goed bedient.
Want binnen het verspreidingsgebied
van een regionale krant, zeker het ge
bied waarin het Leidsch Dagblad ver
schijnt, bestaat een grote verscheiden
heid. In een krant die oppervlakkig ge
zien uitkomt in de Randstad maakt het
heel wat uit of de lezer in Leiden
woont, in de Duin- en Bol
lenstreek of in het gebied
Rijn- Veenstreek. De inte
resses van de inwoners ver
schillen, de bezigheden zijn
vaak anders en ieder van die
gebieden heeft een aparte
eigenheid. Want de identi
teit van Katwijk is sterk af
wijkend van de Leidse. En
de agrarisch-recreatieve be
zigheden in de weidse Rijn-
Si Veenstreek, verschillen
weer sterk van het stadsru
moer in de centrumge
meente. Aan de regionale
krant de taak die verschillen te zien en
de nuances te tekenen.
Het Leidsch Dagblad bedient zijn lezers
al weer lange tijd via twee verschillende
edities: één voor Leiden en regio en één
voor de Duin- en Bollenstreek. De edi
tie Duin- en Bollenstreek is een heldere
editie, want deze bestrijkt een gebied
dat economisch, geografisch en soci
aal-cultureel een sterke eenheid vormt.
De editie Leiden en regio is een minder
heldere uitgave, omdat de krant hier le
zers in de stad Leiden, de omliggende
randgemeenten en de verderop liggen
de Rijn- en Veenstreek, in één katern
moet bedienen. Met name de lezers in
de Rijn- en Veenstreek herkennen zich
regelmatig niet in deze editie. Zij vin
den dat het nieuws uit hun omgeving is
weggestopt of ondergeschikt is aan het
nieuws uit Leiden en directe omgeving.
En ook de redactie is regelmatig onte
vreden omdat nieuws over stedelijke
ontwikkelingen in Leiden en berichtge
ving over plattelandsproblemen in de
Rijn- en Veenstreek zo moeilijk combi
neert
Vanaf maandag komt in deze situatie
verandering. De lezers van het Leidsch
Dagblad in de Rijn- en Veenstreek ont
vangen met ingang van 31 maart een
eigen editie, waarin het belangrijkste
nieuws uit hun omgeving op de voor
pagina van het regionale katern staat.
Dus niet het Leidse nieuws, maar het
nieuws uit Roelofarendsveen, Hazers-
woude of uit Hoogmade krijgt de mees
te aandacht. Naast de berichtgeving uit
de Rijn- en Veenstreek blijft de redactie
de lezer informeren over het belang
rijkste nieuws uit Leiden en omgeving
alsmede over interessante ontwikkelin
gen in de Duin- en Bollenstreek.
De editie is te herkennen aan een eigen
aanduiding op de voorpagina van de
krant. Want daar treft u bovenaan de
pagina in rode letters aan: editie Rijn
en Veenstreek. Het Leidsch Dagblad
kruipt met deze nieuwe editie dichter
op de huid van de lezer. Want net als in
de Duin- en Bollenstreek krijgt de lezer
in de Rijn- en Veenstreek als het ware
zijn 'eigen krant', die is toegesneden op
zijn omgeving. Als redactie vinden wij
het een uitdaging u straks beter te be
dienen. En met u zien wij uit naar de
nieuwe editie.
Kees van der Malen,
hoofdredacteur
den haag/rijnsaterwoude
Een 30-jarige man uit Alphen
die in Rijnsaterwoude een ern
stig ongeluk veroorzaakte waar
bij een zwaar gewonde viel, is
gisteren door de Haagse politie
rechter veroordeeld tot 60 uur
werkstraf. Ook krijgt hij een
voorwaardelijke rij-ontzegging
van een jaar en moet hij 1500
euro boete betalen.
De man gaf bij de politierechter
te kennen zelf ook enorm ge
schrokken te zijn van het onge
luk. Hij stond 27 maart vorig
jaar in de file en had daar zó ge
noeg van dat hij wilde keren.
Hoewel de man naar zijn eigen
zeggen goed in zijn achteruit
kijkspiegel had gekeken of er ie
mand aankwam, veroorzaakte
hij desondanks een botsing. Een
motorrijder die langs de file
reed, klapte vol op de wagen.
Getuigen zagen hoe het slacht
offer door de lucht vloog en aan
de andere kant van de auto
neerkwam. De nek van het
slachtoffer was, zo bleek in het
ziekenhuis, op drie plaatsen ge
broken.
De Alphenaar die het ongeluk
veroorzaakte, verklaarde dat hij
naderhand contact had gezocht
met het slachtoffer, maar dat de
motorrijder daar geen prijs op
stelde. De verzekering zou de
schadevergoeding en het smar
tengeld inmiddels hebben be
taald.
De officier van justitie vond dit
alles in het voordeel van de man
pleiten, maar zag zich door de
ernst van het ongeval toch ge
noodzaakt een flinke straf te ei
sen.
Omdat de man zijn rijbewijs
voor zijn werk nodig had, be
sloot de officier alleen een voor
waardelijke rij-ontzegging te ei
sen. De rechter vonniste con
form de eis.
r Coen Polack
- Nu het 'landschapsbeleidsplan' voor de Leidse
op tafel ligt, moet het plan in de komende tien
r uitgevoerd worden. Dit betekent dat het landschap
I verschillende plaatsen in de regio op een ingrijpende
anier veranderd wordt. Wim ter Keurs, milieubioloog
in de Rijksuniversiteit Leiden, heeft zijn bedenkingen
de haalbaarheid van de plannen. Ook vindt hij dat er
et geluisterd is naar de lokale landschapsbeheerders.
lilieubioloog Wim Ter Keurs is vanaf het begin van
!t landschapbeleidsplan betrokken geweest bij de
itwikkeling ervan. Als secretaris van de agrarische
uurvereniging Santvoorde, die zich bezighoudt
t het landschap tussen Leiden en Den Haag, werd
gevraagd in een zogenaamde klankbordgroep voor
maken van het plan. Deze groep afgevaardigden
natuur- en landschapsorganisaties moest mee-
inken over de toekomst van het landschap. Het was
de bedoeling dat ze ook mee zouden beslissen.
Ilgens Ter Keurs is het landschapsbeleidsplan zoals
t er nu ligt een zwakke afspiegeling is van wat het
d kunnen zijn als de samenwerking beter was gere-
d. „Het landschapsbeleidsplan is ten onder gegaan
i het wantrouwen tussen de gemeenten onder
ling", zegt Ter Keurs. „Het bleek dat zij zo'n planvor
mingsproces niet aandurfden, omdat ze elkaar - en
vooral de gemeente leiden, met haar voortdurende
bouwplannen in de omgeving - niet vertrouwden."
Ter Keurs: "Sinds het begin van dit plan heb ik mijn
best gedaan om de overheid duidelijk te maken dat je
organisaties als Santvoorde niet alleen als 'klankbord'
moet gebruiken, maar ook medezeggenschap bij de
planning moet geven, daar is ook voor gekozen, maar
jammer genoeg niet naar gehandeld. Uiteindelijk is
het plan toch buiten de organisaties om gemaakt.
Daardoor is het een omstreden plan geworden met
een hoog 'over u zonder u'-gehalte, in plaats van een
plan dat uit samenwerking is ontstaan en daardoor
op een groot draagvlak kan rekenen."
Midden in die discussie over de medezeggenschap
van de landschapsorganisaties stuurde het bureau
Vista, dat de opdracht had gekregen om het plan uit
eindelijk vonn te geven, opeens een concept van het
landschapsbeleidsplan naar de gemeenten. „Die
schrokken zich rot, ze hadden het namelijk niet ver
wacht en er stonden allemaal plannetjes in die ze ab
soluut niet door konden laten gaan. Er is toen op last
van de gemeenten haastig het een en ander veran
derd. Uiteindelijk zijn zo de landschapsorganisaties
geheel buitenspel gezet en nu ligt er een nlan zonder
overleg, dus zonder draagvlak."
Door de organisaties in de klankbordgroep werkelijke
invloed op de plannen te geven, had de overheid vol
gens Ter Keurs nog een ander probleem kunnen op
lossen. „De gemeenten kunnen flink wat onderdelen
van het plan zelf helemaal niet uitvoeren; de agrari
sche natuurverenigingen wel. Hun leden beschücken
over de grond waar zij ook aan natuur- en land
schapsbeheer kunnen doen. Dat loopt de overheid
nu allemaal mis, doordat die groepen zich niet her
kennen in het plan en het grotendeels ook afkeuren.
De creativiteit en de mogelijkheden van de mensen in
het gebied om het landschap te beheren wordt totaal
niet gebruikt."
Volgens Ter Keurs kan het uitschakelen van de land
eigenaren en boeren in het gebied de overheid straks
nog flink opbreken. „Ze hebben die mensen straks
bijvoorbeeld nodig als er grond aangekocht moet
worden. Die mensen tér plaatse hebben echter grote
argwaan tegen de plannen met het landschap en zul
len dus niet snel meewerken."
Ter Keurs: „Het plan kende een goed begin, maar het
is snel misgegaan. Je kunt van dies willen, maar op
voorhand staat vast dat er veel niet kan. Daar is ge
woon geen geld voor. Neem nu het idee voor de open
Duivenvoorde-corridor. Daar moeten de glastuin
bouwbedrijven verdwijnen. Dat is grotendeels irreëel,
want het kost bergen geld. Dat geld is er niet, dus
komt er uiteindelijk van dat hele plan weinig terecht.
Misschien dat er een beperkt deel van de glastuin
bouw verdwijnt en dat er wat 'nieuwe landgoederen'
ontwikkeld worden, dure woningen in het groen om
de uitkoop van de glastuinbouwers te kunnen bekos
tigen, maar daarmee is het landschap nog lang niet
open."
Ter Keurs vind het jammer dat er geen goed plan is,
maar erg rouwig om het mislukken van dit plan is hij
niet. „Het is eigenlijk maar goed ook, want er staan
een aantal zeer ellendige voornemens in het plan."
Ter Keurs twijfelt ook aan de kennis van de ont
staansgeschiedenis van het landschap bij de auteurs
van het plan, bureau Vista!. „Ze willen verbindingen
maken tussen strandwallandgoederen die er nooit ge
weest zijn en ze willen een prachtige open gebied
rond Zoeterwoude gaan omranden door stukken bos.
Dat getuigt volgens mij niet van veel inzicht." Ook
van het uitgebreide plan voor het waterbeheer kan
Ter Keurs niet enthousiast worden. „Het waterpeil
moet op veel plaatsen omhoog, maar daardoor gaan
bossen kapot en kan de landbouw ook geen stand
houden."
Volgens Ter Keurs, die in zijn wetenschappelijke werk
veel soortgelijke landschapsplannen voorbij ziet ko
men, is de verregaande bemoeieniR met het land
schap iets dat vooral in Nederland voorkomt. Behalve
terreinen voor recreatie en landbouw worden er in
het landschapsbeleidsplan voor de Leidse regio een
aantal gebieden aangewezen waar 'de natuur zijn ei
gen gang moet gaan'. Ter Keurs: „Dat kom je vaak te
gen in natuurbeschermingskringen, maar de mensen
die daar voorstander van zijn gaan vaak voorbij aan
het feit dat we hier nauwelijks oorspronkelijke natuur
hebben. De enige echte wildernis is de Waddenzee.
Wat wij natuurgebieden noemen, bijvoorbeeld laag-
veenplassen, zijn vaak het resultaat van industrie, van
de turfwinning in dit geval. Er heerst in Nederland
een soort romantische hang naar processen waar de
mens geen invloed op heeft. En dat terwijl veel van
wat mensen hier waarderen aan de natuur gevolg is
van uitgebreid ingrijpen in de natuur. Het 'de-natuur-
zijn-gang-laten-gaan' en het 'terugbrengen in oor
spronkelijke staat' resulteert vaak in een soort
kitschnatuur en niet snel in een interessant en ge
zond landschap."
Dit is de zesde en laatste aflevering van een serie ver
halen over het landschapsbeleidsplan voor de Leidse
regio.
