Een Franse verrassing in België
TOERISME
'Reizen is een noodzakelijk kwaad'
"&EN
Vaarwel
HOC 303
VRIJDAG 28 MAART 2003
C I JTÏ R S
HOE KOM JE ER. Tournai (Doornik) ligt
op ongeveer 300 kilometer van Amster
dam Aanbevolen route: (E17) Antwerpen
- Gent - Kortrijk - (E427) Tournai. De stad
ligt aan de spoorlijn.
LOGIES. Tournai heeft meerdere hotels
variërend van luxueus (vier sterren) tot
eenvoudig (een ster). Ook is er een jeugd
herberg. een camping en meerdere cham-
bres d'hötes. Meer informatie: Office du
Tourisme.
RESTAURANTS. Het aantal restaurants in
Tournai is legio. Le Carillon op de Grand
Place heeft ook volgens de Michelingids
een verfijnde keuken; 1' Eau a la Bouche
aan de Quai du Marché au Pissons 8a
houdt het iets eenvoudiger, maar heeft
een schitterende wijnkaart. Typisch Bel
gisch is Bistrot de la Cathedrale vlak bij
het Office du Tourisme.
RONDLEIDINGEN. Door het Office du
Tourisme is een rondleiding uitgezet (met
folder) die ongeveer anderhalf uur duurt.
Eventueel kan er gebruik worden gemaakt
van een gids (indien gewenst Nederlands
talig). Ook vertrekken er vanuit Tournai
boottochten over de Schelde.
BEZIENSWAARDIGHEDEN. De kathe
draal wordt als de mooiste van België be
schouwd, maar van het interieur is we
gens een intensieve restauratie helaas
weinig te zien. Hoogtepunten: een schil
derij van Rubens en het doksaal. In de
schatkamer van de kathedraal (ingang aan
de achterzijde) staat één van de zogeheten
'zeven kunstwonderen van België', het
door Nicolaas van Verdun gemaakte
schrijn van Onze Lieve Vrouwe dat vooral
imponeert door de van de gezichten af te
lezen emoties. Let ook op de 15e eeuwse
wandtapijten.
Het Museum voor Schone Kunsten is op
zich zelf al een bezoek waard. Het is één
van de latere meesterwerken van de archi
tect Victor Horta. De permanente exposi
tie met mooie schilderijen van onder
meer Rogier Van der Weyden (geboren in
Doornik), de veel te onbekende Louis Gal-
lait, Monet, Seurat en Van Gogh past daar
uitstekend in. Wie bedacht dat je de met
een lettertang aangebrachte titels het best
in zelfklevende plastic stripjes op de lijs
ten kan plakken, moet een maand op wa
ter en brood.
Het Museum voor Tapijt- en Textielkunst
getuigt op imponerende wijze van de
Gouden Jaren van de Doornikse ta
pijtweefkunst (15 en 16e eeuw). Voor een
goed begrip is wel een gedegen kennis
van het Frans nodig. Uitleg wordt name
lijk alleen in deze taal verstrekt. Naast top
stukken als 'de hongersnood van Jeruza
lem' (zie hoe een moeder haar kind roos
tert) en 'het leven van Hercules' hangt in
het museum ook een aantal moderne
wandkleden. In het atelier geeft madame
Nicole een constante demonstratie van de
weefkunst.
Alle musea (waaronder onder meer ook
nog met Museum voor Folklore en het
Museum voor wapens en militaire ge
schiedenis) zijn met uitzondering van
dinsdag en op feestdagen dagelijks ge
opend en de entreeprijzen lopen uiteen
van 1 tot 3 euro per persoon Verdere
highlights zijn onder meer het Belfort (het
oudste van België), de Gatenbrug (pont
des Trous), het Stadhuis (sleutel voor de
crypte bij de balie), de op de Grand
Canyon lijkende steengroeve van de CCB
aan de Brusselse Steenweg (vier kilometer
buiten Toumai) en de oudste Romaanse
huizen van België aan de rue Barre-St-Bri-
VERDERE INFORMATIE: Office du Tou
risme, 14 Vieux marché aus poteries, B-
7500 Tournai, telefoon 0032.69.22.20.45
en/of internet www.tournai.be. In Neder
land: Belgische Verkeersbureau voor
Brussel en de Ardennen, Postbus 2324,
2002 CH Haarlem, telefoon 09 00 20 20
107 en/of e-mail belgisch.verkeersbu-
reau@wxs.nl
De vijf torens (oorspronkelijk moesten het er negen worden) van de kathedraal van Tournai met op de voorgrond de Gatenbrug. Foto's: Rob van den Dobbelsteen
Volgens Shakespeare zou de naam er
niet toe moeten doen. 'Ook al zou een
roos anders heten, dan nóg geurt hij
even zoet', schreef de Engelse bard met
verpletterende logica. Maar dan wandel
je door de straten van watje altijd
Doornik hebt genoemd. En kom je al ras
tot de conclusie dat het toch echt Tour
nai behoort te zijn. Jawel, we zijn hier
nog steeds in België! Maar kan het
Franser?
Op weg naar Toumai al, slaat de ver
warring toe. Bij Ruien, fiets je nog
langs de Schelde; vijf minuten verder
op is het zomaar de Escaut. Geen
schemergebied, niet een kilometer of
wat wennen - nee pang! Hier spreekt
men Frans. De Kwaremont, fameus
obstakel in de Ronde van Vlaanderen
ligt nog net op het randje. Drie kilo
meter zuidelijker al zijn we in Wallo
nië. En allez hè?, daar stuur je de cou
reurs natuurlijk niet doorheen tijdens
de hoogmis van het Vlaamse wielerle
ven.
Zo zou trouwens iedereen die vanuit
het noorden komt, naar Doornik, par
don Toumai, moeten reizen. Eerst een
stuk - kan alleen op de fiets - over het
langs de Schelde leidende jaagpad en
dan links uit de flank, rechtstreeks de
Vlaamse Ardennen in. Dit is het België
van Karei Van Wijnendaele. Bedenker
van de Ronde van Vlaanderen, maar
bovenal de man (Joris Jacobs in 'Het
Nieuwsblad' van 17 april 1965) 'die
zijn volk leerde lezen'. De Koppen
berg, de Kortekeer, de Oude Kware
mont; het zijn drie met woeste kassei
en bezaaide hellingen die ogenblikke
lijk doen terugdenken aan die onver
getelijke, al duizend keer geciteerde
regel van Van Wijnendaele: 'Toen
schruwelden onze wegen nog de el
lende uit van hun bestaan en spraken
de taal van Arm Vlaanderen.'
Toumai is vanaf die verrukkelijke heu
veltoppen nog niet te zien. Wel het stil
golvende land met daarin de grote,
witte boerderijen, de huisjes en de
kerkspitsen van Zottegem, Ronse en -
bij helder weer - ook Kortrijk. Waar
ligt Wallonië? Dat bereik je van de één
op de andere minuut, als je vanaf de
Beeld van een schilderende Rogier Van der Weyden die in Tournai werd geboren.
Kluisberg het kleine Orroir binnen
dokkert. En vervolgens naar Escanaf-
fles, Pottes en Herinnes fietst. Daar, bij
dat laatste plaatsje, in een bocht van
de rivier, .doemen totaal onverwacht,
de vijf torens op van de kathedraal van
Toumai. Hoog, grijs en oppermachtig.
Dat overkomt een mens natuurlijk wel
vaker. Dat hij zoiets indrukwekkends
ziet, dat hij er onmiddellijk naar toe
wil. Voor de kathedraal van Toumai
geldt dat in dubbele mate. 'De mooiste
van België' leert het meegevoerde reis
boek (in dit geval de Agon Cultuur
Reisgids België en Luxemburg) 'en
misschien wel de belangrijkste in de
Nederlanden'Kan best wezen, maar
nu even niet Ja, de afsluiting van het
koor doksaalblijkt zoiets te worden
genoemd), uitgevoerd in Antwerpse
renaissance doet de mond openvallen
van bewondering. Maar meteen nadat
de UNESCO het godshuis tot werel
derfgoed had uitgeroepen (1999) werd
er begonnen aan een grootscheepse
restauratie. En een jungle van alumi
nium bouwsteigers maken zelfs dit in
terieur, waarin de Notre Dame van Pa
rijs twee keer past, er niet mooier op.
Snel naar buiten daarom maar weer.
Naar de pretentieloze opgewektheid
van de in mei 1940 volledig plat ge
bombardeerde en vervolgens met zorg
herbouwde Grand Place, een driehoe
kig plein omzoomd door talloze esta-
minets, eethuisjes en slechts een enke
le winkel. Als we in de herberg waar
we een café filtre drinken voorzichtig
onze teleurstelling spuien over de buik
van de kathedraal, vraagt de waard:
'Heeft u die Rubens gezien?' Zo zie je
maar weer, ga nooit af op een eerste
indruk. Bij het tweede bezoek - een
kwartier later - blijven we zó lang han
gen voor het in een vergeten hoekje
hangende schilderij van de Vlaamse
meester ('De verlossing van de zielen
uit het vagevuur', je komt ogen te kort)
dat we te laat zijn voor de afspraak
met Frans Sinke.
Ernstige gevolgen heeft dat gelukkig
niet. Sinke haalt de verloren tijd mak
kelijk in. Spring vooral een gat in de
lucht als het Office du Tourisme hem
aanwijst om u te vergezellen tijdens
uw ontdekkingstocht door Toumai,
maar trek wel uw hardloopschoenen
aan. De in Yerseke geboren Sinke,
bouwde - sinds hij naar België ver
huisde -zo'n passie op voor zijn stad,
dat niets onbesproken mag blijven, al
les gezien moet worden. Hij rent als
een marathonloper door straten en
stegen en zelfs de 257 treden naar de
omloop van het 70 meter hoge Belfort
krijgen hem niet klein. 'Wat een uit
zicht hè?' juicht hij eenmaal boven
aangeland zonder hijgen, 'die toren
staat hier al vanaf het eind van de 12e
eeuw. Het is de oudste van het land.'
De oudste, de mooiste, de gaafste!
Waar in België hoor je die woorden
vaker dan in Toumai? Dat kan je zo
hebben, dat je totaal niet van gobelins
houdt. Maar dan zie je in het Museum
voor Tapijt- en Textielkunst het zins-
begoochelende 'De hongersnood van
Jeruzalem' en merkje dat je dat oor
deel toch op z'n minst enigszins zal
moeten nuanceren. 'Had u daar echt
nog nooit iets van gehoord of gezien?',
vraagt Sinke. En opnieuw verbaast hij
zich oprecht over die 'relatieve onbe
kendheid' van Toumai. Maar is het
niet zo, dat de stad juist daardoor zo
verrast?
Zonder meer. Neem alleen al de ge
schiedenis. Sinke kletst er met gemak
een uur over vol. En laat in willekeuri
ge volgorde namen vallen van nauw
met de glorie van Frankrijk verbonden
dames en heren als Clovis, Lodewijk
XIV, Jeanne d' Are, Karei VII, Frans I
en Phillipe August. De gids: 'Dat zie je
er nu misschien niet meer zo aan af,
maar voordat Clovis zijn hof in de 6e
eeuw overbracht naar Parijs, was
Toumai zelfs de hoofdstad der Fran
ken. Ik bedoel maar. We hebben niet
voor niets zoveel kunstschatten.'
Toch mag niet alles worden herleid tot
die roemrijke geschiedenis. Want dat
Victor Horta juist voor Toumai zo'n
aanvallig Museum voor Schone Kun
sten ontwierp, was domweg het gevolg
van een pesterijtje, ontstaan uit een
knetterende ruzie tussen verzamelaar
Henri van Cutsem en zijn woonstad
Brussel. In Toumai zijn ze er blij mee.
Want welk provinciestadje kan geuren
met onbedaarlijk mooie doeken van
beroemde schilders als Manet, Ru
bens, Seurat, Monet en Ensor? Niette
min: ook hier verrast Toumai. Want
hoe bekend en bejubeld het in dit mu
seum hangende 'Argentueil' van Ma-
net ook moge zijn; de echte verbazing
komt pas bij het zien van het portret
dat Emile Claus maakte van zijn
En dan moet het gevoelige 'Meisjes in
Schoore' van Theodore Verstraete -
even verderop - nog komen.
Rob van den Dobbelsteen
Hij geeft toe dat nog lang niet bij
alle nieuwe bestemmingen van
TUI vooraf zijn mening wordt
gevraagd. En dus kan Nico Vis
ser niet altijd tijdig in kaart
brengen of het toerisme schade
lijk is voor het lokale milieu. Of
dat de plaatselijke bevolking de
komst van reizigers op prijs stelt
en ervan profiteert De manager
en hoogleraar duurzaam toeris
me heeft bij 's lands grootste
touroperator nog een lange weg
te gaan. Ook al loopt TUI met
een milieumanager voorp in de
reiswereld.
Visser de omissie verklarend:
„Binnen onze organisatie wordt
erg zelfstandig gewerkt. Vanwe
ge concurrentie en bedrijfsspio-
nage worden nieuwe bestem
mingen vaak achter gesloten
deuren voorbereid en hoor ik al
les pas als de brochure klaar is.'
Soms krijgt Visser wel een voet
tussen de deur. Zo keerde hij
onlangs terug van een studiereis
naar Kenia, een bestemming die
TUI - met merken alsTIolland
International, Arke en Kras -
nieuw leven wil inblazen. Voor
het toerisme in de wat afgelegen
gebieden, zie ik daar grote mo
gelijkheden', stelt hij vast. 'De
mensen daar zien dat ze er
voordeel aan kunnen hebben.
Ze komen nu zelf met initiatie
ven."
En ook TUI's nieuwste winter
zonbestemming Kaapverdië
werd door hem beoordeeld, zij
het op basis van informatie van
collega's. 'Ik probeer in te schat
ten wat het de bevolking ople
vert, of ze er door het toerisme
op vooruit gaan. Kaapverdianen
zijn van nature vriendelijke
mensen en toerisme biedt hen
enig perspectief. Je moet het wel
beheerst doen en niet, zoals in
Ghana, hele vliegtuigen vol
droppen met mensen die tege
lijkertijd hetzelfde willen en ove
rigens maar zelden echt in con
tact komen met lokale mensen."
Zijn eindoordeel over Kaapver
dië was uiteindelijk positief. „Ik
ben ervan overtuigd dat hun
cultuur en tradities er niet onder
lijden en dat de natuur geen
schade ondervindt." Dat op een
van de eilanden sekstoerisme in
opkomst is - TUI heeft als eerste
touroperator een internationale
code tegen (kinder) sekstoerisme
ondertekend - was hem niet be
kend. In de brochure over Kaap
verdië wordt daar niet voor ge
waarschuwd. „Ik pak het op en
als het zo is, wordt dat in de
nieuwe folder rechtgezet"
Ooit zei Visser dat hij eigenlijk
het liefst af wil van de all inclu
sive resorts, waarbij de toerist in
principe het hotelterrein niet af
hoeft. De reiziger moet volgens
hem het platteland op. Niet al
leen om zelf culturen te ontdek
ken maar vooral omdat alleen
zo de plaatselijke bevolking fi
nancieel meeprofiteert. „Som
mige toeristen willen nu een
maal geheel verzorgd op reis",
verdedigt Visser zich, „en wij
moeten daarin meegaan. Dus
doen we dat ook op Kaapverdië.
Maar gelukkig is het merendeel
van de accommodaties klein
schalig."
Visser gelooft stellig dat toeris
me de armoede kan helpen op
lossen. Maar hij geeft toe dat zo
lang internationale regels, con
trole en sancties ontbreken, ie
dere hoteleigenaar in met name
ontwikkelingslanden zijn mede
werkers beneden het minimum
loon kan betalen. Immers, de
werkloosheid is er doorgaans zo
hoog, dat iedereen een baantje
wil, al levert het nog zo weinig
op. Hij bestrijdt dat van de reis-
som die een passagier aan TUI
betaalt weinig tot niets op bij
voorbeeld Kaapverdië terecht
komt. „Wij moeten ook de bin
nenlandse vluchten, de accom
modaties, de gidsen en de ex
cursies betalen."
Reizen is een noodzakelijk
kwaad, meent Visser. „Je kunt
zeggen dat toerisme en milieu
bescherming niet samengaan.
Dat is ook wel waar, want toeris
me betekent reizen en reizen
betekent transport Maar je
hoeft niet altijd ver weg te gaan.
Wandelen en fietsen is het
meest milieuvriendelijk, het
vliegtuig - als je dat afeet tegen
de uitstoot van C02 - het minst
Maar ja hoe kom je anders in
Afrika? Mensen willen daar naar
toe. Dat kun je niet tegenhou
den." Overigens doet TUI Ne
derland iets terug voor het mi
lieu door als eerste grote tour
operator C02-uitstoot van vlieg
tuigen te compenseren. Passa
giers die het komende zomer
seizoen met Robinson op va
kantie gaan, betalen automa
tisch 10 euro meer. Omdat jaar
lijks zo'n 3.000 Nederlanders
een Robinson-trip boeken, komt
er ongeveer 30.000 euro be
schikbaar. Daarvan kan 150 hec-
Milieumanager Nico Visser van TUI: 'Er bestaat geen maatschappelij
ke of politieke druk om het broeikasgevaar te verminderen?' Foto:
GPD/Phil Nijhuis).
tare nieuw bos worden geplant.
Visser verwacht niet dat op kor
te termijn voor andere TUI-rei-
zen ook een C02-compensatie
moet worden betaald. „Ons
product wordt er duurder door
en dan gaat concurrentie een rol
spelen. Het lukt alleen als ieder
een dat doet. Binnen de reis
branche wordt daar al jaren
over gesproken, maar tot nu toe
heeft dat tot niets geleid."
Vreemd vindt hij het, dat in het
Kyoto-protocol waarin het ver
minderen van de C02-uitstoot
werd vastgelegd, vliegverkeer
buiten beschouwing blijft. En -
erger nog - dat niemand zich
daar druk over maakt. „Merkt u
iets van maatschappelijke of po
litieke druk om het broeikasge
vaar te verminderen? Ik niet!"
REISBERICHTEN
Bloot
Bij het Frans Nationaal Verkeersbureau 'Maison de la Fra
verscheen zojuist de Nederlandse vertaling van de gids
wordt uitgegeven door de 'Club Franais du Naturisme', li
brochure zijn de gegevens opgenomen van 40 aangesli
kampeerterreinen die ongeveer 75 procent vertegenwoord
van alle Franse naturistencentra. Bij de folder hoort ook
kaart met daarop aangegeven de plekken waar de kam|
terreinen zich bevinden.
Kaart en brochure kunnen worden aangevraagd bij Maison de la Fr
Prinsengracht 670, 1017 KX Amsterdam, telefoon 09 00 ri 22 332 en/
mail info<8>fransverkeersbureau.ni.
O O o
Fietsvrienden
Bij de Stichting Vrienden op de Fiets verscheen zojuist
nieuwe ledenboekje met daarin 2150 particuliere logeerai
sen (inclusief een aantal Belgische, Duitse en Franse). Vriei
van de Fiets werd ooit opgericht door mevrouw De Ble<
uit Zevenaar. Belangrijkste doel van de organisatie was fiet
en wandelaars die meerdaagse tochten wilden maken j
maar goedkoop onderdak te bieden bij particulieren. Stoi
er in het eerste gidsje van de Stichting nauwelijks hon
adressen; nu is dat aantal dus al opgelopen tot meer
tweeduizend. Een overnachting bij een bij de Stichting aai
sloten adres kost maximaal nooit meer dan 15 euro per n<
maar vaak is het minder. Wel dient men donateur te zijn
Vrienden op de Fiets (6,50 euro per jaar, per huishouden).
Meer informatie: Stichting Vrienden op de Fiets, Vredehof 13, 5671 DS
nen, telefoon 040 284 04 83 en/of 030 267 90 70 en www.vriendem
fiets.nl.
Goedkoop
Aan het toch al ontzagwekkende aantal gidsen dat wordt
gegeven door de ANWB is een nieuwe toegevoegd: 'Goedl
Hotels Frankrijk'. In het boekje verzamelde Nederlands gi
ste club zo'n duizend adressen van Franse logementen
voor een tweepersoonskamer nooit meer dan 50 euro vr
(of je daar nu alleen of met zijn tweeën op slaapt). Een pli
namenregister vergemakkelijkt het zoeken evenals de indi
per regio.
De gids kost 13,50 euro en is verkrijgbaar bij zowel alle ANWB-verkooj
ten als bij boekhandels en warenhuizen.
Berlijn
Samen met Barcelona ontwikkelde Berlijn zich vorig jaa
één van de meest bezochte steden van Europa. Voor NS Tl
reden een speciale, 16 pagina's tellende brochure uit te g
met reizen naar de Duitse hoofdstad. De prijzen van de a
gementen lopen uiteen (al naar gelang de hotelkeuze e
manier van vervoer) van 149 euro (4-daagse treinreis) tot 1
600 euro per persoon (3-daagse vliegtrip). Elke klant krijg
NS Travel een 'Berlin Welcome Card' waarmee drie dagen
gratis gebruik kan worden gemaakt van het openbaar ver
Ook verschaft deze kaart aanzienlijke kortingen op de
gangsprijzen van diverse attracties.
Meer informatie bij de ANVR-reisbureaus of op www.nstravel.nl.
Buitenleven
'Het Britse Buitenleven', dat is de naam van een Nederlam
lige brochure die onlangs verscheen bij de British Tourisl
thority (BTA) in Amsterdam. In de 44 pagina's tellende
wordt een overzicht gegeven van de vaak uitgestrekte na
gebieden in het Verenigd Koninkrijk. Daaronder de Scl
Hooglanden, de Yorkshire Dales, het Lake District en uitei
de fameuze kalkrotsen in Zuidwest-Engeland. Bij elk g<
wordt vermeld op welke wijze er het best van kan wordei
noten. Of dat nu wandelend, fietsend of - om nog maai
voorbeeld te geven - zelfs deltavliegend is.
De gratis brochure kan worden opgevraagd bij de BTA, Stadhouderski
1054 ES Amsterdam, tel. 020 689 00 02 en/of www.visitbritaln.con
door.
België
Het Belgisch Verkeersbureau voor de Ardennen en Bri
geeft sinds kort een magazine uit dat twee keer per ja^
gaan verschijnen. Het doel van het blad is v
•formatie te verstrekken over de toeristische mogeliikhedi
zowel het Franstalige deel als de hoofdstad van België. G
op de laatste pagina een bon afgedrukt waarmee weer 1
brochures kunnen worden aangevraagd.
Het gratis magazine heet Verrassend België' en kan worden aangev
bij het verkeersbureau, Postbus 2324, 2002 CH Haarlem, tel. 09 00 201
en/of www.belgie-toerisme.net
Maaspad
In noordoost Brabant werd onlangs het 122 kilometer I
Maas- en Peelliniepad in gebruik genomen. De geel-roo'
markeerde wandelroute kan in twee richtingen worden
pen en sluit bij Vierlingsbeek aan op het Pieterpad en bij
op het Streekpad Nijmegen. Het door vele bossen, heideg
den en uiterwaarden voerende traject loopt langs of doe
der meer Cuijk, Boxmeer, Overloon, Wanroij en Grave en
beschreven in een gidsje.
Het gidsje is verkrijgbaar is bij de gespecialiseerde boekhandel, c
V/ANWB kantoren en bij het Wandelplatform-LAW, tel. 033 465 36 61
10.50 euro.
Van Dale omschrijft een column als een regelmatig
meer kritische en op een vaste plaats verschijnende) l
aan krant of weekblad, meestal ondertekend en een s
domein van het maatschappelijk leven becommenta,
De stukjes die ik bijna vijfjaar lang voor deze plek schi
voldoen nauwelijks aan die criteria. Dus noemde ik ze
jes.
Mijn inmiddels overleden vader las nooit cursiefjes. Z«
den volgens hem slechts als gatenvullers. Hij was een
abonnee van Het Parool, maar zelfs Carmiggelt (Kronl
hem gestolen worden. Net als al die andere mooischr
heb jarenlang gedacht, dat hij de bedenker was van d
met hun verhaaltjes over (klein)kinderen, poezen, schi
moeders en kroegbezoeken.
Geen leuke opvatting voor iemand die wekelijks z'n u
best deed z'n gedachten over reizen en alles wat daar
menhangt, op zo'n aardig mogelijk wijze te verwoord
Maar inderdaad: ik zou bepaald niet durven beweren
stukjes een onmisbaar onderdeel vormden van deze k
Dat zou van een al te grote ijdelheid getuigen.
Het komt mij daarom niet eens zo erg slecht uit, dat i
dat ik de krant wegens het bereiken van de vut-gerecl
leeftijd ga verlaten - gedwongen ben deze rubriek me
van vandaag te stoppen.
Niettemin: ik zal uw reacties
missen. Het waren er aan
zienlijk meer dan waarop ik
had durven rekenen. Bedankt
daarvoor. Ik ga maar weer
eens verder.
Rob van den Dobbel
