'Een baan kan ik altijd: nog wel vinden REGIO Frede swingt niet echt Kroniek van een ongewild conflict w ns 'Kleding mag schoolklimaat niet nadelig beïnvloeden' MAANDAG 17 FEBRUARI NAVRAAG Het Landgraafse Eijkhagencollege heeft het dragen van bepaalde kle ding en accessoires aan banden geleged. Bomberjacks, armbanden tOTE lie] met stalen pinnen, grote kettingen aan broeken en kistjes met witte veters zijn voortaan verboden. De rector heeft de maatre gel getroffen omdat sommige leerlin gen zich 'onveilig voelden' op school. Rector MARTEN ELKERBOUT van het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest heeft begrip voor het kledingverbod. Wat vindt u van de maatregel? ..Ik kan me voorstellen dat dat pro bleem zich voordoet op een school." Wat bedoelt u met 'dat probleem'? ,,Als de situatie zodanig is dat leerlin gen zich onveilig gaan voelen. Ie bent ook verantwoordelijk voor het peda gogische klimaat op school. Ik vind de discussie vergelijkbaar met die van de hoofddoekjes, die sommige meisjes om religieuze redenen dragen. Als je daarvan vindt dat ze het klimaat op school nadelig beïnvloeden, zul je ze ook ter discussie moeten stellen." Bevestigt een school daarmee geen vooroordelen? „Dat zou kunnen. Maar ik denk niet dat het bij die school in Landgraaf al leen om kleding gaat, maar om een groep mensen die zich ook op een be paalde manier gedraagt dat anderen zich onveilig voelen. Zodra het om een .duidelijke provocatie gaat, mag je best ingrijpen. Het schoolklimaat is buitengewoon belangrijk voor het functioneren van leerlingen." Is het onderwerp 'kleding' actueel op het Rijnlands Lyceum? „Nee, daarover is geen discussie. Het is geen thema." Betekent dat dat iedereen er keurig en gewoon bij loopt? „Nou, dat vind ik weer het andere uiterste. Maar het is bij ons niet zo dat het schoolklimaat nadelig wordt beïnvloed door kleding van leerlingen. Er doen zich geen onacceptabele situaties voor." Geldt er een kledingcode op het Rijnlands Lyceum? „Nee, wij hebben geen kledingvoorschriften. Ons uitgangspunt is dat iedereen zich aan de gangbare normen houdt." tekst: Erna Straatsma foto: Reuters/Lazlo Balogh UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1903, Dinsdag 17 Februari LEIDEN - Een beetje achteraf, op het stille 'Vreewijk', Middenstraat 23, leest men boven den ingang van een gewoon burgerhuis.- 'Boter- contröle-station in Zuid-Holland'. De meesten zullen weten dat daar boter wordt onderzocht, wat hun vooral duidelijk zal worden, als ze een kijkje binnen nemen; ze vinden er een laboratorium, waar een beëedigd scheikundige, de heer Van Silleveldt, met zijn helpers ge woonlijk werkzaam is. Meer weten de meesten er niet van. In 1901 is naar het voorbeeld van de Friesche maatschappij van Landbouw, door haar Hollandsche zuster een vereeniging opgericht, genaamd 'Het Botercontröle-station in Zuid-Holland'. Door het regel matig onderzoek van monsters der aangesloten producenten en han delaren, is het mogelijk nauwbegrensde eischen vast te stellen en al le vervalschingen aan het licht te brengen. Wanneer producenten en afnemers de beteekenis van deze controle goed begrijpen en op de rechte waarde stellen, zal door deze vereeniging oneerlijke concur rentie een geduchte knauw worden gegeven en de knoeierij in den boterhandel sterk worden tegengegaan. Het is de Vereeniging niet te doen de margarine-fabricage te bestrijden, maar het is haar doel te voorkomen dat de verbruikers in de plaats van zuivere natuurboter een mengsel van margarine met boter ontvangen. iet In lag ian nn< Winnaar Leids Cabaretfestival Alex Agnew ziet prijj als belangrijk opstapje naar een professionele carrièi Hij is dertig jaar, zoon van een En gelse vader en een Belgisch-Limburg- se moeder, werkt als receptionist bij de Vlaamse Opera en is woonachtig in Ant werpen. Zijn naam is Alex Agnew. Sinds za terdag mag hij zich de winnaar van de jury- en publieksprijs van de 25ste editie van het Leids Cabaretfestival noemen. Ook daags na de overwinning is hij nog steeds een beetje be duusd. Echt verwacht had hij het niet. Hoog stens de publieksprijs, omdat hij tijdens de af gelopen festivalweek wel had gemerkt dat zijn optreden bij de zaal goed aansloeg. In 2001 stond hij in de halve finale van dat an dere befaamde cabaretfestival: Cameretten. Met de eerste versie van zijn verhaal met jeugdherinneringen en alledaagse observaties. Wat toen niet lukte, is nu wel goed gegaan. Zijn verhaal heeft zich inmiddels ontwikkeld. Pas twee jaar beweegt Agnew zich op het grensvlak tussen cabaret en stand-up come dy. Vooral op dat laatste terrein was hij tot nu toe actief, omdat in Antwerpen een caba retcircuit, zoals wij dat in Nederland ken nen, nauwelijks voorkomt. Agnew als stand- up comedian?! Dat is merkwaardig, want stand-up comedians gaan meestal al im proviserend de directe confrontatie met de zaal aan. Agnew doet dat helemaal niet, hij houdt zich strak aan zijn eigen, ingestudeer de voordracht. „Met mijn aanpak ben ik ook in Antwerpen een vreemde eend in de bijt. Ik werk theatraler dan de andere stand-up comedians", geeft hij hier voor als licht verontschuldigende ver klaring. Alex Agnew, de Belgische winnaar van het Leids cabaretfestival, heft de beker in de Leidse Schouwburg. Foto: Dick Hogewoning PREEKTIJGERS Naar verwachting zal hij zich de komende tijd vooral op Nederland gaan richten. „In Vlaan deren werken wij nauwelijks met een coach of regisseur. Daar werkt een ieder zo'n beetje voor zichzelf. Ook Wim Helsen (Vlaamse fina list Leids Cabaretfestival 2002 - red.) bijvoor beeld, heeft sinds kort dankzij het festival in Leiden een regisseur. Een dergelijke samen werking met een coach kan ook voor mij een goede impuls betekenen. Dan kun je je ideeën ook van iemand anders laten afketsen en hoef je niet alles alleen te doen, zal ik maar zeg gen." Duidelijk is dus al dat Agnew zijn overwinning ziet als een belangrijk opstapje naar een pro fessionele carrière in het vak. „Ik denk dat dit mijn laatste seizoen bij de Vlaamse Opera zal zijn. Ik heb nu toch iets bereikt. Dus als ik de kans krijg om daadwerkelijk in dit vak iets te gaan doen, dan zou het stom zijn om te kiezen voor de veiligheid van een baan. Een baan kan ik altijd nog wel vinden, mocht dit niet lukken. Een kans als deze komt geen tweede keer." Over het niveau van het festival is Agnew zeer te spreken. En dat betreft niet alleen de finalis ten. „Vooral voor Gunter Lamoot, ook een Vlaming, vind ik het bijzonder spijtig dat hij niet verder dan de voorronden is gekomen. Ik vind hem erg goed. Helaas was zijn optreden tijdens het festival minder. Als er een Vlaming in de finale zou staan, dan had ik verwacht dat hij dat geweest zou zijn, en niet ik." luist de verscheidenheid van de optredens roemt hij. waardoor lange tijd onduidelijk bleef voor wie men uiteindelijk zou gaan kiezen. Voor de kritiek van de vakjury, dat zijn vocale capriolen vaak het verhaal bepalen en niet an dersom, heeft hij begrip. Agnew: „Daar zit wel iets van waarheid in. Het heeft ook te maken met de manier waarop dit programma tijdens stand-up comedy-optredens is ontstaan. Ont dekte ik een leuk geluidje, dan probeerde ik daar iets bij te verzinnen. Maar ik weet na tuurlijk ook wel dat mijn programma nog ste vig moet evolueren. Voor mij is dit nog maar het begin." Alleen het perfecte trucje van de vocale ge luidseffecten is dus te eenzijdig. In welke rich ting denkt hij zich te gaan ontplooien? Agnew: „Dat is lastig. Tot nu toe heb ik me alleen nog maar met dit programma beziggehouden. Na- UITGELICHT tuurlijk kan ik niet blijvend uit mijn je inneringen putten. Politiek engageme ra, me echter niet zo zeer. Engagement,: n schien, maar dan meer in de richting [erl engageerde kritiek op maatschappen 1! menen. Ik zou bijvoorbeeld iets gaan 0Q| over die al maar gladder wordende te T a programma's of al die reality-tv, waai Le| maar iemand van het ene op het and pe ment ogenschijnlijk de interessantste ta, van de planeet dient te worden. Waai ga ik het in die richting zoeken. Wijnand Zeilstra Alex Agnew: „Ik weet natuurlijk ookv^ mijn programma nog stevig moet evo^n Voor mij is dit nog maar het begin." Foto: Dick Hogewoning fsc nee ïme Jste wil ANNO 1978, vrijdag 17 februari LEIDERDORP - Politiek café in Leiderdorp, de eerste keer van dit sei zoen. Van links naar rechts: statenlid R. Cleton, wethouder Tichler, WD-voorzitter en voorzitter van deze avond J. van der Meulen, wet houder Drenth en C. van Kuyen. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan debalie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-tnail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5 '5° 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr-. 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. preek recensie Onno van 't Klooster Pastoor Robert Frede, zondag 16 februari, 10.00 uur, Oud-Katholieke kerk, Zoeterwoudsesingel, Leiden. De nog jong ogende Oud-Ka tholieke pastoor Robert Frede spreekt, zingt en preekt wellui dend in de zondagse bijeen komst van de Leidse kerk op de Zoeterwoudsesingel. De dienst kent een vloeiend en voor ka tholieken in het algemeen, her kenbaar stra mien. Anders dan het woord 'oud' in Oud- Katholieke Kerk doet ver moeden, is dit niet de be houdende or thodoxe tak binnen de rooms-katho- lieke traditie, maar juist een meer progressieve stroming. In de zestiende en zeventien de eeuw splitste een deel van de katholieken in Ne derland zich af van het centrale Roomse gezag. Grootste twist punt was de benoeming van bisschoppen die, in tegenstel ling tot de eeuwen daarvoor, in handen kwam van Rome. Tegenwoordig zijn er meer ver schillen die een hereniging in de weg staan met de Roomse broe ders. Zo kunnen bij de oud-Ka tholieke Kerk priesters en bis schoppen - zowel mannelijke als vrouwelijke - trouwen en kinderen krijgen, om maar eens wat te noemen. Ook theologisch lopen de me ningen hier en daar uiteen. Bij voorbeeld over de onbevlekte ontvangenis van Maria. In zijn algemeenheid gesproken schetst de Oud-Katholieke Kerk zichzelf over de gehele linie als minder dogmatisch dan de Roomse broeders. Gesteund door eeuwen van tra ditie en tegelijk bevrijd van de knoet van Rome, hoop je op wat progressief vuurwerk tijdens de dienst. Een vernieuwend geluid. Het publiek in Leiden leent zich ervoor. Er zijn meer dan zestig mensen in de kleine ruimte bij een, van wie een aanzienlijk deel kinderen en jongeren. Helaas. Hoewel Frede niet ha pert, of zich verliest in theolo gisch jargon dat ver van de ge middelde kerkganger af staat, moet gezegd: het swingt ook niet. Hij vertelt een verhaal waarin le- zus een melaatse geneest. Be langrijker dan het wonder dat lezus verricht, is het taboe dat Hij door breekt door contact te leg gen met deze 'onreine'. Hem uit zijn isolement te halen. Een goed voorbeeld voor de mens heid, vindt Frede. Want in bijbelse tijden, en nog steeds in bepaalde delen van de wereld, is het gebruikelijk zieken apart van de gemeenschap te houden. „Het pesthuis in Leiden lag bui ten de stad om besmetting te voorkomen", geeft hij als voor beeld dicht bij huis. „En ook nu nog, als wij op het station zo'n 'onreine' tegenkomen, al is het alleen maar omdat de lucht van alcohol en verval hem omringt, gaan we die persoon liever uit de weg." Dat is begrijpelijk, laat de pas toor doorschemeren. Maar lie ver ziet hij de compassie van le zus, die zelfs de wetten van Mo- zes overtreedt om een zieke te helpen. Daarin ligt voor Frede het wonder, niet in de genezing zelf. Een mooi inzicht, maar hij blijft daarmee in de zoutloze wateren van de menselijke besognes, die met hulp van God, lezus en bij bel de nodige ethische stormen kunnen doorstaan. Een verhaal, kortom, datje ook in een rooms-katholieke dienst had kunnen beluisteren. Een krant maakt iedere dag nieuws. Maar een krant is lie ver zelf geen onderwerp van het nieuws. Want journalis ten zijn boodschappers en als bezorgers van het nieuws zijn ze ook geen partij. Een krant als geheel wil al helemaal geen partij zijn, want het moet in de kolommen om het nieuws gaan en niet om de krant. Enkele weken geleden werd het Leidsch Dagblad opeens ongewild partij. Burgemees ter en wethouders van Leiden waren boos over een bericht in de krant. En hun woede ging zover dat zij een infor matiestop afkondigden aan het Leidsch Dagblad. Wet houders spraken niet meer met de krant en de gemeente gaf geen commentaar meer op berichten in de krant Als lezer heeft u weinig ge merkt van de gemeentelijke informatiestop. Want journa listen verwerven het nieuws ongeacht blokkades die wor den opgeworpen. Wel las u een aantal keren in de krant 'dat de gemeente op dit mo ment niet wil reageren tegen over het Leidsch Dagblad'. Die houding leidde tot bizar re situaties. Zo wilde de ge meente niet toelichten waar om de burgemeester niet lan ger ieder jaar op bezoek gaat bij 100-plussers. De gemeen te riep zo de wildste geruch ten over zich af: had de bur gemeester geen tijd danwel geen zin meer, of was Leiden opeens getroffen door een hausse van supersenioren? Als hoofdredacteur bevond ik mij in een dubbele positie. Aan één kant heb ik er voor te zorgen dat de krant vol nieuws staat. En tegelijk moet ik er voor zorgen dat de krant een open verhouding heeft met al die partijen waar een krant het voor het verwerven van nieuws van moet heb ben. En de gemeente Leiden is voor een krant als het Leidsch Dagblad niet de min ste partij. Waar ging de ruzie met de ge meente Leiden over? De wet houders waren boos over een bericht in de krant van maan dag 27 januari, waarin LWG- De Groenen-fractievoorzit- ter De Coo zei dat wethou ders in Leiden feestjes geven die worden betaald door de gemeente. De uitspraak van De Coo was een reactie op een interview in het Leidsch Dagblad met burgemeesters kandidaat Hamy Groen en diens declaratieperikelen. De krant bracht de bewering van De Coo als een constate ring, maar de wethouders van Leiden vatten de uitlatingen op als een beschuldiging. Waar De Coo in zijn alge meenheid sprak - wat Groen doet, gebeurt overal, ook in Leiden - voelden de zittende wethouders zich door de uit latingen van het raadslid aan getast in hun integriteit. Zij verweten de krant het bericht over de uitlatingen van De Coo te hebben gebracht zon der een reactie van hun kant. Het Leidsch Dagblad bracht de boosheid van het college de volgende dag. Maar het kwaad was al geschied. Ter wijl de krant met het bericht over de ontkenning van de wethouders werd gedrukt, ontving de krant een brief van de gemeente dat burge meester en wethouders ern stig verstoord waren en de krant in gebreke stelden. Zo stonden twee partijen op eens formeel tegenover elkaar en liep de kwestie in een mum van tijd hoog op. Een complicerende factor was een brief van De Coo naar de krant. Tegenover het college zei De Coo dat hij zijn uit spraken niet had gedaan. In zijn brief naar de krant schreef hij slechts dat hij 'de suggestie bestreed dat het stadsbestuur onoorbaar han delde, een suggestie die vol gens hem in het artikel zat. Omdat die suggestie er door ons nooit in is ingestopt, en De Coo dus iets bestreed wat niet bestond, plaatsten wij de brief niet. Tot ongenoegen van het college. De gemeente kondigde een informatiestop af en bracht dat ook uitgebreid in de pu bliciteit. Van mijn kant heb ik de zaak in de publiciteit be wust down gespeeld. In de ei gen krant heb ik gezegd 'ver baasd' te zijn over het optre den van de gemeente. Lande lijke media, die zich met eni ge gretigheid op de kwestie stortten, heb ik afgehouden. Het leek mij niet in het be lang van het LD de ruzie met de gemeente te laten escale ren. Want, anders dan de lan delijke media, moet het LD verder met de gemeente Lei den. Wat ik absoluut niet wil de, was dat onze lezers de dupe zouden worden van een langdurig conflict tussen ge meente en krant. Inmiddels ontdekte de ge meente dat de informatiestop in de richting van het LD vooral voor de gemeente een ongemakkelijk instrument was. Zelf heb ik tegen de ge meente gezegd dat de maat regel in geen verhouding stond tot de zaak waar het over ging. En van zijn kant liet interim-burgemeester Lemstra mij weten dat hij de zaak snel uit de wereld wilde hebben. Afgelopen vrijdag spraken partijen uitvoerig met elkaar. De wethouders zeiden dat het bericht over de uitlatin gen van De Coo hen in de stad in verlegenheid had ge bracht. Met name de kop 'Leidse wethouders laten ook feestjes door gemeente beta len' zou zijn opgevat als een mededeling dat de zittende wethouders zich te buiten gingen aan onoorbaar ge drag. Het ontbreken van een reactie had bij de bi reld de indruk gewe a' rook is, is vuur' sr Van mijn kant heb toegelicht dat de meer en niet minde daan dan een opvat een gekozen volksvi woordiger publiek Ik heb er aan toegev een reactie van dev ders direct bij het b tikel beter zou zijn g We vonden het ook het college zich perade zo aangevallen voel tii wil niet zeggen dati hier onethisch heeft 21 deld. De dag erop wp< een vervolgartikel b is 2 van de wethouders ku Coo's uitlatingen zi lijk weergegeven. Ook al blijft De Coo eid zen volksvertegenw nj verantwoordelijk vo t di geen hij zegt, achtei denk ik dat het bete weest als de redacti ro een onderzoek had èld naar de declaratiepi ;ai Leiden om deze ver goed in de krant we ven. Daarmee was 1 beter bediend gewe daar gaat het de red een krant tenslotte Van haar kant mag meente Leiden zich afvragen of ze in de situatie zichzelf niel te schade heeft toej Immers: als ze, ovei recht, zo'n groot be hecht aan 'hoor en hoor' waarom nani haar verbolgenheid kend een maatregel hoor en wederhoor deed. Woede bleek eens een inadequat ver. U als lezer weet nu tussen gemeente ei C heeft afgespeeld. V: fj meente mag worde wacht dat zij de infi stop snel afschaft. 1 - dactie geldt dat zij gaat tot de orde vai zo goed en comple informeren over wtf wereld om u heen Kees van der Male hoofdredacteur

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 8