ISié
Massale betoging
tegen de oorlog
GESPREK VAN DE DAG
GIJ
r ZULT
NIET
IDODEN
Miljoenen mensen op de hele wereld de straat op
Hipper dan hip op brillenshow
Nederlanders weer de straat op voor vrede
Smerige gewoonte
||r
MAANDAG 17 FEBRUAR
MENSELIJK
Het damestrio EBONIQUE
en zanger ARWIN KLUFT
waren zaterdag de winnaars
van de derde voorronde van
het Nationaal Songfestival.
Voor de eerste maal tijdens
deze voorselecties waren
jury en tv-kijkers het niet
met elkaar eens. Heatwave
van Ebonique bleek de grote
favoriet van de vakjury, Ar-
win Kluft metTuriddu kreeg
van het kijkerspubliek de
meeste stemmen. Zaterdag
vindt de vierde en laatste
voorronde plaats. De finale
van het Nationaal Songfesti
val is op 1 maart in de Ahoy.
DAVID (22) belandde zaterdagavond sa
men met Jim op de bank van Idols bij
RTL 4. En voor David werd het de laat
ste keer. Jk had er van te voren al reke
ning mee gehouden. Van de vijf kandi
daten heb ik het meeste op de bank ge
zeten. En toen ik naast Jim zat, wist ik
het wel. Hij krijgt alleen al veel stem
men vanwege alle aandacht die de me
dia aan hem schenken." Voor David is
de deelname aan Idols een succes. Gis
teren heeft hij al meteen een bijeen
komst gehad met het 'muzikale promo
tieteam' dat hem door Idols is toegewe
zen. Met of desnoods zonder dat team is David vast van
plan een muzikale solocarrière te beginnen. Foto: GPD
Vrouwen mogen in Londen solliciteren op een baan die
sinds de veertiende eeuw alleen was weggelegd voor man
nen: BEEFEATER in de Tower. Het elitekorps van voormali
ge onderofficieren dient in het Londense kasteel als bewa
ker van de koninklijke juwelen en als toeristische gids. Vol
gens de Britse krant The Sunday Times komen onderofficie
ren na 22 jaar dienst in aanmerking voor de baan. Nieuwe
beefeaters lerèn het vak van een oudere collega, die het ver
haal over de Tower, zijn koninklijke bewoners, gevangenen
en vele onthoofdingen mondeling aan ze doorgeeft.
'Niet alleen zonnebrillen, maar de hele optiek is hip', was de bood
schap van de derde Eye Fashion Show.
Foto: United Photos de Boer/Marco de Swart
De winter loopt op z'n einde en
de zon wint aan kracht. Binnen
kort is het weer dringen voor
een drankje bij de strandtenten.
Maar voor het zover is moet er
natuurlijk wel een bezoek ge
bracht worden aan de opticien.
De zonnebrillenbranche weet
dat de zomerse bril haar prakti
sche functie allang ontstegen is.
Dat ze het zonlicht tegenhoudt
is mooi meegenomen, maar de
vorm en het merk zijn belangrij
ker dan dat. Daarom toonden
alle grote merken zaterdag
avond hun nieuwe collectie, tij
dens de Eye Fashion Show.
In een oude havenloods pas
seerden alle hypes van het afge
lopen jaar nog een keer de re
vue: Breezers, Mexicaanse bier
tjes, rosé en sushi. En champag
ne is natuurlijk altijd goed, want
met het thema 'Night at the
beach', wordt wel de beach van
Saint Tropez bedoeld. Het con
trast met de industriële omge
ving van het Amsterdamse
noordelijk havengebied kon niet
groter zijn.
Vanaf de parkeerplaats rennen
de gasten rillend de warmte te
gemoet. Iedereen speelt het
strand-spelletje mee: de korte
witte broeken, bloemenkettin-
gen en zonnebrillen zijn niet te
tellen. Slechts een enkele nuch
tere opticien is hier 'puur pro
fessioneel'.
De houten bankjes langs de cat
walk zitten vol. „Zoek maar een
plaatsje op de trap", stelt pre
sentator Matthias Scholten voor.
Als dat vijf minuten later 'plaats
jes in het zand' zijn geworden
kan de show beginnen. Veel
vuurwerk, modellen en een
swingende drumband later pe
pert Scholten het publiek nog
eens in: „Wie nu nog durft te
zeggen dat de optiek stoffig is,
krijgt van mij een klap."
Voor de 20-jarige Thomas Adel-
mund uit Capelle aan de IJssel
waren de meeste brillen een
'beetje te strak". Hij houdt van
wat minder extravagante brillen.
„Ik heb het liefst een van Dolce
en Gabana, omdat ik daar ook
kleding van heb. Zo kleed je je
een beetje in één stijl. Ik heb nu
drie zonnebrillen, maar ik koop
er nog wel een paar voor de zo
mer. Mijn vriendin werkt als op
ticien, dus dat is wel handig."
Wie een hippe zonnebril koopt,
krijgt daar status en imago gratis
bij. Maar dan moet je het wel
exclusief houden, zegt Ton Kool
(28), verkoopdirecteur van Fer-
re. „Gucci was bijvoorbeeld
twee jaar geleden heel hot, maar
nu vind je het op elke straathoek
en is het meer voor jongeren
met een scootertje. Chopard
staat nu voor luxe en rijkdom."
Tot de zomer kunnen hippe
consumenten hun hart ophalen.
In april vindt de eerste Eye Fas
hion Week plaats. Dan zal de
nieuwe ambassadeur van de
zonnebril (Jamai van Idols) wel
spreken.
Matthias Houweling
DAGELIJKS LEVEN
m.
Vele miljoenen mensen hebben het afgelo
pen weekeinde overwegend op vreedzame
wijze gedemonstreerd tegen een mogelijke
oorlog tegen Irak. In tientallen steden gin
gen demonstranten de straat op. Het was
vooral een protest tegen de Amerikaanse
plannen om de Iraakse dictator Saddam
Hussein met geweld te verdrijven. De alge
mene teneur op de protestbijeenkomsten
was dat Saddam en zijn massavernietigings
wapens dienen te verdwijnen, maar dat een
grootscheepse oorlog niet het geëigende
middel is om dat doel te bereiken.
De Iraakse staatsmedia zagen de wereldwij
de demonstraties daarentegen als een teken
van Bagdads 'overwinning' en een 'neder
laag' voor Washington. In Bagdad was een
menige van een miljoen mensen op de been
om steun te betuigen aan de Iraakse leider.
Opvallend was dat in de Europese landen
waarvan de regeringsleiders een pro-Ameri
kaanse lijn volgen, de grootste demonstra
ties plaatsvonden. In Spanje gingen tussen
de drie en vier miljoen mensen de straat op.
Het was volgens de media de meest masscde
uiting van protest in de Spaanse geschiede
nis. De leuzen waren vooral gericht tegen
het beleid van premier Aznar, die na de
Amerikaanse president Bush, de grootste
voorstander is van de oorlog. In verschillen
de steden werd het aftreden van de premier
verlangd.
In Groot-Brittannië, waar premier Tony
Blair ook al pal achter George Bush staat,
waren alleen in Londen al meer dan een
miljoen demonstranten op de been. Ook
hier was de teneur tegen de oorlog en voor
meer tijd voor de wapeninspecteurs. In Ita
lië waar premier Silvio Berlusconi eveneens
de harde lijn van Bush steunt, was het pro
test met meer dan drie miljoen deelnemers
ook een duidelijk teken van onvrede over de
koers van de regeringsleider.
In de Duitse hoofdstad Berlijn hadden de
organisatoren gerekend op 100.000 deelne
mers aan een protestmars, het werden er
ruim een half miljoen. Voor de Duitse kan
selier Gerhard Schroder, fel tegenstander
van een oorlog, betekende deze opkomst
een steuntje in de rug.
Alleen in de Franse hoofdstad Parijs was de
animo om de straat op te gaan minder groot
dan in de andere grote Europese steden.
Volgens een schatting van het ministerie
van binnenlandse zaken namen zo'n
300.000 Fransen aan de manifestaties deel.
De in vergelijking met andere Europese
hoofdsteden matige opkomst is volgens de
organisatoren een logisch uitvloeisel van de
officiële Franse houding in het Irak-conflict.
Fransen plegen vooral tegen de regerings-
politiek te demonstreren maar als de lijn
van regering en president conform de op
vattingen van het publiek is, is er voor de
meeste Fransen geen aanleiding de straat
op te gaan.
In Australië waren vele honderdduizenden
gedurende drie dagen in actie om hun zor
gen over een mogelijk oorlog kenbaar te
maken. De Australische premier Howard
steunt de VS, maar heeft zich nog niet offici
eel uitgesproken voor een oorlog. Ook in de
VS kwamen vredesactivisten in actie. Aan
een betoging in New York deden naar schat
ting 100.000 Amerikanen mee.
In een snerpende kou hebben za
terdag in Amsterdam naar schat
ting 70.000 mensen gedemon
streerd tegen de dreigende oor
log tegen Irak. Het is meer dan
twintig jaar geleden dat zo veel
Nederlanders de straat op gingen
voor vrede.
De hoge opkomst verbaast de
demonstranten niet. De drei
gende oorlog is geen ver-van-
m'n-bed-show, maar angstig
dichtbij. „Een oorlog zal een golf
van ellende en onrust over de
wereld teweegbrengen: aansla
gen door idioten en stromen
vluchtelingen. Natuurlijk moet
Saddam verdreven worden,
maar niet met militair ingrij
pen", zegt de Turkse Z. Arslan
uit Zwolle.
In bussen en overvolle treinen
reisden duizenden demonstran
ten zaterdag naar Amsterdam.
Er zijn opvallend veel jongeren.
„Dit is mijn eerste demonstratie
en ik vind het geweldig", zegt de
18-jarige Rena Noordermeer uit
Naaldwijk. Het is ijskoud op de
Dam en de sprekers zijn moei
lijk verstaanbaar, maar Rena er-
vaart de demonstratie als een
warm bad. „Die sfeer, in de trein
al en nu hier weer. Er wordt in
ternationaal vast niet naar ons
geluisterd, maar voor mij heeft
het zin om samen met anderen
te laten weten dat je tegen een
oorlog bent"
'Niet in mijn naam' staat er op
de stickers die de demonstran
ten uitgedeeld hebben gekregen
en massaal hebben opgeplakt.
Er wordt gedanst op Irakese
muziek, al was het alleen al om
het koude lijf op te warmen. Er
is weinig vlagvertoon, laat staan
dat er vlaggen in vlammen op
gaan, waarvoor tevoren werd
gevreesd.
De stemming op de Dam is niet
anti-Amerikaans, maar vooral
anti-Bush. Op de talloze span
doeken wordt met de Ameri
kaanse president de draak ge
stoken. Er is applaus voor de
toespraken van de kamerleden
Jan Marijnissen (SP) en Femke
Halsema (Groenlinks). De af
wijkende christen-democrati
sche stellingname van Van Agt -
ook tegen de oorlog - levert zelfs
het spandoek Van Agt for presi
dent' op. En overal verwijzen
teksten op spandoeken naar een
dreigende derde wereldoorlog.
Volgens Henri Soerink uit Am
sterdam is die tien jaar geleden
al begonnen. Op zijn paraplu
staat een wereldkaart waarop al
le brandhaarden zijn gemar
keerd. „Overal zijn volksopstan
den door de extreme uitbuiting
van de westerse wereld." Het
doet hem goed dat steeds meer
mensen oog krijgen voor de
tweedeling in de wereld en
'wakker worden'. De demon
stratie tegen de bommen op Af
ghanistan anderhalf jaar gele
den werd georganiseerd door
hetzelfde Platform tegen de
Nieuwe Oorlog maar trok amper
vijfduizend mensen. Nu puilt de
Dam uit. „Wij bespeuren een
kentering", zeggen de vrouwen
Gerritse en Roggeband uit Delft
en Vlaardingen, die al dertig jaar
lang demonstreren voor vrede.
„Er zijn veel meer jongeren dan
tien jaar geleden die gaan na
denken over hoe we met de we
reld moeten omgaan."
Volgens opiniepeilingen is drie
kwart van de Nederlanders te
gen een oorlog met Irak als die
niet wordt gesteund door de
Verenigde Naties. Het publiek in
de naburige winkels van de
Dam denkt er dan ook niet we
zenlijk anders over dan de de
monstranten buiten. „Ik de
monstreer niet mee, want ik
voel me machteloos", zegt een
vrouw in de Bijenkorf. „Maar
natuurlijk ben ik tegen zo'n oor
log. Al die jonge militairen, of ze
nou Amerikaans zijn of Irakees,
ze zijn voor machthebbers niet
meer dan kanonnenvlees. Daar
hebben we onze kinderen toch
niet voor opgevoed?!"
Monique de Knegt
In de hele wereld toon
den mensen hun afkeer
van de oorlog. Van bo
ven naar benenden: Tsje
chië, Polen, Australië,
Frankrijk en de Verenig
de Staten. In eigen land
moest premier Balke
nende het ontgelden (fo
to links).
Foto's: Reuters/ANP/AP
Waar ontstaan smerige gewoonten? Bij mijn zoon ergens
halverwege pagina 34 van 'Asterix en de Gothen'. Ik zie
zijn linkerhand naar zijn neus gaan, z'n vinger zich een
weg banen in een neusgat, daar een klein rondje draaien
en met een stevige pork op de wijsvinger weer naar buiten
komen. Zonder zijn ogen ook maar een moment van zijn
boek te laten afdwalen, laat hij zijn hand omlaag glijden,
een vegende beweging maken aan de onderkant van de
bank en - met een schone vinger- weer omhoog komen.
Daar kan Hans Kazan nog een puntje aan zuigen. Of
misschien heeft ie dat wel gedaan. Dat zou in elk geval
verklaren waar die pork is gebleven.
Dat kinderen smerige gewoonten ontwikkelen, hou je niet
tegen. Van zijn eerste tot zijn vierde levensjaar heeft mijn
zoon (6) alles wat uitzijn neus kwam met een zekere trots
ter verdere verwerking aan mij aangeboden, wat vooral
in openbare ruimten en tijdens gesprekken met gezags
dragers nog wel eens tot ongemakkelijke taferelen leidde.
Dat hij er in de periode daarna voor koos om het restafval
van zijn snotproductie onderaan de stoel of (liggend in
zijn bed) aan het behang te smeren, vond ik zelf derhalve
wel een vooruitgang.
Maar daarin sta ik - en niet voor het eerst in de pedago
gie zoals die in ons gezin wordt gepraktiseerd - alleen.
Mijn echtgenote doet hardnekkige pogingen om hem van
deze gedragingen af te helpen. Maar dat is nog een hele
toestand. Net als knakken met je vingerkootjes en peute
ren aan de velletjes van je nagelriem, is het op merkwaar
dige manieren lozen van de inhoud van je neus iets wat
je gedachteloos doet. Er zijn mensen die er een balletje
van draaien en het dan wegschieten. Er zijn er die aan re
cycling doen. En iedereen die wel eens in de file om zich
heen kijkt, kan nog wel wat andere creatieve methoden
opsommen.
Dat kinderen smerige gewoonten ontwikkelen, hou je niet
tegen. Interessanter is het van wie ze ze hebben. Althans,
voor mijn eega, die van het herleiden van smerige ge
woonten ons nageslacht betreffende, een exacte weten
schap heeft gemaakt.
Het exacte zit erin dat ze altijd exact schijnt te weten dat
het van mij komt.
Behalve dit dan, weet ik absoluut zeker.
Mijn reflex om alles wat me wordt aangewreven meteen
te ontkennen, krijgt extra kracht door mijn oprechte ver
ontwaardiging. Ik was tot voor kort zelfs de enige racefiet
ser in Nederland die onderweg zijn neus snoot in een zak
doek. Pas zeer recent, deze winter, ben ik daar om prakti
sche redenen mee gestopt. Met mijn dikke handschoenen
krijg ik de rits van de zak op mijn rug niet open en heb ik
mij - met vallen en opstaan, en dan nog alleen op plek
ken waar ik mij onbespied weet - noodgedwongen moe
ten bekwamen in het kwalijke 'luchtsnuiten', waarbij je
het ene neusgat hermetisch afsluit door er een vinger
naast te leggen en het andere leegt door er een krachtige
luchtstoot doorheen te blazen. Na enig oefenen weet ik
dat je daarbij rekening moet houden met de windrich
ting.
Maar verder? Altijd een zakdoek bij de hand. Al
was het alleen maar om de bullebakken van
mijn zoon in op te bergen die hij mij zo trouw
hartig aanbiedt.
De ergste vormen van verraad zijn die binnen de
familiekring. In haar zoektocht naar het 'hoe en
waarom van smerige gewoontenkomt mijn
echtgenote uiteindelijk uit bij mijn moeder, die
weet te vertellen dat de onderkanten van de hou
ten leuningen van de rookstoelen die destijds bij
ons in de huiskamer stonden, voor mij als 6-jarige
de geliefde plekken waren om de inhoud van mijn
neus aan te smeren. Als je na drie dagen je handen
erlangs haalde, dwarrelde die als confetti op het ta
pijt.
Waar ik nu blijf, met mijn bewering dat smerige
gewoonten niet kunnen worden aangeleerd?,
wil mijn vrouw van mij weten.
Daar blij fik bij, natuurlijk. Smerige gewoon
ten kun je niet aanleren. Die zijn gewoon ge
netisch bepaald.
Reageren?: coIumn@dickvandcrplas.nl
