SPORT
Een Oranjeteam dat liever wordt weggemoffeld
Underdog
15
LINKS
BUITEN
Golfbaan biedt
Derksen hulp
groesbeek - Golfbaan 'Het Rijk
van Nijmegen' uit Groesbeek
fungeert de komende drie jaar
als sponsor van golfspeler Ro-
bert-Jan Derksen. De 28-jarige
Nijmegenaar zat zonder finan
cier na het afhaken van Muer-
mans Vastgoed, die wel Rolf
Muntz onder contract hield. Di
rectie en leden van de golfbaan
vergoeden de onkosten van
Derksen, zoals reizen, hotels,
caddie en trainingen. Hij speelt
sinds 1998 op de Europese
Tour, maar heeft zich nog niet
vast in de top-100 kunnen ves
tigen. Dit seizoen speelde hij
pas één wedstrijd door zijn lage
status; in Melbourne miste hij
op drie slagen de finale.
Sprewell vestigt
record driepunters
new york - Latrell Sprewell
heeft het NBA-record driepun
ters verbeterd. In de wedstrijd
tussen the New York Knicks en
Los Angeles Clippers bracht de
Amerikaan alle negen driepun
ters op zijn naam. Het oude re
cord stond op naam van Steve
Smith van San Antonio Spurs
met acht stuks, gescoord op 3
november 2001.
Olympiërs VS
extra bewaakt
i
Colorado springs - De Ameri
kaanse sporters en begeleiders
die aanwezig zijn op de Olym
pische Spelen van 2004 in Athe
ne, krijgen extra bewaking. Uit
angst voor terreuraanslagen
stuurt de Amerikaanse regering
150 speciale veiligheidsagenten
mee met de ongeveer 650 atle
ten en driehonderd begeleiders.
De kosten bedragen 4,5 miljoen
dollar.
Klacht Bosnich
afgewezen
londen - De klacht die Mark
Bosnich (31) had ingediend te
gen Chelsea is afgewezen. De
Londense club ontsloeg de Au
stralische doelman op staande
voet nadat die bij een doping
controle was betrapt op cocaï
negebruik. Bosnich vond dat
een onrechtmatige daad. Hij
vroeg de leiding van de Premier
League die zware straf te her
zien, maar hij haalde bakzeil.
Sampras wacht
nog met rentree
los angeles - De Amerikaan Pe
te Sampras is mentaal nog niet
klaar voor een rentree in het in
ternationale toptennis. Dit zei
zijn broer Gus naar aanleiding
van de ingetrokken inschrijving
voor het ATP-toemooi in San
Jose van deze week. Gus Samp
ras is de toernooidirecteur van
Scottsdale waar de winnaar van
veertien grandslams vooralsnog
op de deelnemerslijst staat.
„Pete zoekt nog steeds naar re
denen om opnieuw te tennis
sen. Toch heb ik ook niet het
gevoel dat hij zo ver is om nu al
te stoppen." Pete Sampras
speelde geen enkele wedstrijd
meer sinds hij begin september
in New York de US Open won
in een zinderende finale tegen
zijn landgenoot Andre Agassi.
maandag 10 FEBRUARI
In het kader van de Arbeitsein-
satz werkten tijdens de Twee
de Wereldoorlog honderddui
zenden Nederlanders in Duits
land. Ze moestèn op tal van
plaatsen Duitsers vervangen die
aan de diverse fronten streden.
Gehuisvest werden ze in een La
ger, een meestal primitief inge
richt barakkenkamp, dicht bij de
fabriek waar ze naar toe waren
gestuurd. Het voedsel was er ka
rig en slecht.
Van die Nederlanders belandde
een belangrijk deel in Berlijn en
omgeving. Daar werden ze au
tomatisch lid van het Neder-
landsch Arbeids Front (NAF).
Dat beschikte ook over een ei
gen blad: Van Honk' genaamd.
Een onderafdeling van het NAF,
Vreugde en Arbeid, was belast
met de vrije-tijdsbesteding van
de Nederlandse tewerkgestel-
den. Voetbal speelde daarbij een
belangrijke rol. Onder de Neder
landers bevonden zich tal van
goede spelers, al behoorden ve
len dan niet tot de echte top.
Aanvankelijk speelde het ene
Lager tegen het andere, maar
omdat er ook Fransen, Belgen,
Polen, Tsjechen en Kroaten in
Berlijn werkzaam waren, ging
Vreugde en Arbeid in 1943 over
tot het regelen van 'interlands'
die in Duitse stadions werden
gehouden. De publieke belang
stelling daarvoor was vooral bij
de Nederlandse tewerkgestelden
zeer groot. Het was een aange
naam verzetje.
Dankzij uitnemend speurwerk
van Kees Volkers, neergelegd in
het boekje 'Het Verzwegen
Oranje', weten we van al die in
terlands heel wat af. Hij heeft er
vijftien getraceerd, compleet
met opstellingen en doelpun
tenmakers. Tot de 'internatio
nals' behoorden de Ajacieden
Blomvliet (die in het echte Ne
derlands elftal had gespeeld),
Stroker (die in 1947 internatio
nal zou worden) en Hordijk,
Bram Appel van ADO (hij werd
in 1948 international en speelde
later betaald in Frankrijk) en ook
de UVS'ers Cor Verhoogt en Jan
de Wolf.
De eerste interland ging tegen
Vlaanderen (de Walen werden
niet arisch genoeg geacht) en
werd met 5-4 verloren. De re
vanche in een met 15.000 toe
schouwers uitverkocht Momm-
senstadion mocht er zijn: 6-3.
Later werd Servië verslagen (3-0
3-1 en 4-3), Frankrijk (3-2,3-3
en 2-1) enzovoorts. Van de vijf
tien interlands werden er tien
gewonnen, vier verloren en
werd er één gelijkgespeeld. Het
was een sterke ploeg, hoezeer de
spelers onderling ook van kwali
teit verschilden. In Van Honk en
in de Duitse pers werd uitge
breid verslag gedaan van deze
wedstrijden.
Naarmate de oorlog langer
duurde, moesten Duitse clubs
steeds meer spelers aan het le
ger afstaan. Daarom boden zij
de goede voetballers onder de
buitenlandse arbeiders aan voor
hen te komen spelen. Bram Ap
pel (die volgens de Duitse pers
het ware Stürmerblut had) ging
naar Bertha BSC en was daar ui
terst succesvol. Hij werd daar
overigens Leo genoemd omdat
Bram te joods klonk. De UVS'ers
Verhoogt en De Wolf speelden
voor Hertha Zehlendorf. Was
dat nu niet een stap te ver? Ach,
ze kregen er beter werk door en
extra voedselbonnen.
In de loop van 1944 vielen er
steeds meer geallieerde bom
men op Berlijn. Spelers werden
overgeplaatst naar andere ba
rakkenkampen, maar via Van
Honk werden ze opgeroepen te
melden waar ze nu zaten opdat
het voetballen kon doorgaan.
Voetbal schijnt altijd te moeten
doorgaan. Maar in 1945 toen de
Russen heel dichtbij kwamen,
werd er dan toch een punt ach
ter gezet.
De KNVB is na de bevrijding
schichtig heen gelopen langs de
Berlijn, 1943. Aanvoerder Cor Verhoogt ontvangt bloemen van de
aanvoerder van een Kroatisch team. Archieffoto
avonturen van dit bizarre Oran
jeteam dat overigens nooit in
oranje mocht spelen. En de spe
lers zelf hielden er ook hun
mond maar over, want met dit
soort snaakse verhalen moest je
natuurlijk niet aankomen in een
verarmd en ontredderd vader
land.
Dit is de eenenvijftigste aflevering van
een serie over de geschiedenis van de
sport
/Postma noemde mij ooit in het weekblad Pa
norama 'wel een aardige kerel, geloof ik'.
Geloof ik
Alsof 'wel een aardige kerel' niet relativerend ge
noeg was, volgde daar voor de zekerheid nóg een
nuancering achteraan. Op zich niet onaardig die
Snoeks. Denk ik.
Wel een aardige kerel - hoe hoog ook het beleefd
heidsgehalte hiervan lijkt, gezegd door Ids dien je
de woorden waarschijnlijk te interpreteren vol
gens hun oorspronkelijke betekenis. Wél aardig
als tegenovergestelde van niet aardig.
'n Groter blijk van affectie mag je als - Hollands -
verslaggever uit de mond van een zuinig met
woorden strooiende Friese boeren
zoon niet verwachten.
Had een voetballer over mij gezegd
wat Ids in Panorama zei, dan was ik
bij mijzelf te rade gegaan. Wat heb
ik die jongen aangedaan? Wat is de
verborgen boodschap? Maar als
Postma spreekt, weet je dat je niet
tussen de regels door hoeft te lezen.
Ids bedoelt wat hij zegt. Ik ben niet
onaardig. En gelijk heeft hij.
De gevoelens zijn wederzijds. Ik heb
een zwak voor Postma.
Niet dat ik supporter ben van Ids. Ik
ben reporter. Je kunt een zwak heb
ben vooreen sporter, zonder suppor
ter te zijn. Toch deed het mij plezier dat hij tij
dens de skate-off, in Heerenveen, opstond uit
de.laat ik niet zeggen dood, maar vergetel
heid.
De skate-off om deelname aan het WK in Göte-
borg ging tussen de revelatie van dit seizoen en de
revelatie van het vorig seizoen én sportman van
het jaar. And the winner is.IdsDat is wel va
ker zo, als twee honden om een been vechten, dat
de derde.Maar Ids Postma was in feite in deze
competitie niet eens de derde hond, hij was de
underdog.
Gezien zijn onmiskenbare talenten zou Ids Post
ma eigenlijk veel meer uitzijn schaatscarrière
hebben moeten halen dan hij heeft gedaan. Voor
zover ik iets van schaatsen begrijp, begrijp ik dat
Postma over veel meer natuurlijk talent beschikt
dan Ritsma en Romme. Toch waren Ritsma in
tweede en Romme in eerste instantie dé favorie
ten voor de wereldtitel en was Postma, ook al
veegde hij in Heerenveen met Uytdehaage de
baan aan, in het gunstigste geval een underdog.
Let wel, niet de underdog, maar een underdog.
Eersteven dit. Het leuke - volgens mij - aan Post
ma is dat, veel minder dan hijzelf, juist de bui
tenwacht er onder gebukt gaat dat hij méér met
zijn talent had moeten doen dan hij gedaan
heeft. Hij is Europees kampioen geweest, wereld
kampioen, olympisch kampioen én hij heeft ver
kering gehad met AnnLWat heeft hij eigenlijk
te klagen? Niets.
Ids klaagt dan ook niet.
En al zeker niet in 'onze taal', in het
Hollands.
Met collega Sippy Tigchelaar van
Omroep Friesland heeft Ids wel eens
minutenlang durende gesprekken,
waarin het vuur in zijn ogen fon
kelt. ,,Maar", zegt Sippy dan altijd,
„tegen mij kan hij zich in het Fries
uiten, zijn moerstaal. Als jullie hem
spreken denkt Ids in het Fries en
probeert hij zijn gedachten zo bon
dig mogelijk in het Hollands te ver
talen.
Ids was ooit voorbestemd om olym
pisch kampioen op de 1500 meter te
worden. In Nagano. Hij werd het
niet. Als pleister op de wonde greep hij olympi
sche roem op de 1000 meter. Als pleister op de
wonde, zo beschouwt Ids dat trouwens zelf ook.
Hij is op zijn best als niemand op hem rekent. En
nog beter als zelfs Ids niet op Ids rekent.
Hij reed zeven jaar geleden een best wel redelijke,
maar niet erg goede 5000 meter in Hamar en
werd daarmee wereldkampioen. Een dag later
bood ik hem mijn excuses aan. Ik had in Ids tij
denszijn race geen wereldkampioen herkend en
beoordeelde zijn 5 kilometer als best wel redelijk,
maar verre van goed.
„Ik vond het zelf ook niet goed", zei de wereld
kampioen en daarmee was de zaak, die nooit een
zaak werd, voordat het een zaak kon worden al
weerde wereld uit.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Erik Bouwmeester maakte in ju
ni 2000 de mooiste periode uit
z'n voetbalcarrière mee, hij won
met w Katwijk drie titels in het
amateurvoetbal: het kampioen
schap in de hoofdklasse A, het
zaterdagkampioenschap en de
algehele amateurtitel. Een paar
maanden later kwam er een ein
de aan de loopbaan van de nu
24-jarige Noordwijkerhouter. Hij
blesseerde zijn knie en die bles
sure zou niet meer herstellen.
„Het gebeurde op 4 november
2000, die datum vergeet ik nooit
meer. Het was in de wedstrijd
tegen Barendrecht. Ik liep sa
men met hun spits op een die
pe bal, het veld was zacht, m'n
teamgenoten zeggen dat ik een
duwtje kreeg. Ik voelde m'n
been dubbel klappen, ik heb
nog nooit zo'n pijn gehad. Ik
dacht dat m'n been er naast lag,
zo voelde het. Alsof ik m'n been
had gebroken.
Een maand later onderging ik
een kijkoperatie. De chirurg
vertelde dat m'n kruisband
compleet was afgescheurd. Vol
gens hem was het niet nodig
een vervangende band te ma
ken, omdat de knie verder goed
was. Ik moest goed revalideren.
Tot het nieuwe seizoen ben ik
bezig geweest met die revalida
tie. Ik heb in de voorbereiding
tien keer meegetraind. Maar
toen kreeg ik weer last van die
knie. Via de toenmalige trainer
Alfons Groenendijk ben ik in
het Dijkzigt-ziekenhuis terecht
gekomen. Daar is er weer in de
knie gekeken. Daar stelde de
arts vast dat er nog wel een stuk
van de kruisband zat. Op dat
moment vind je het vreemd dat
er twee verschillende diagnoses
zijn gesteld, maar aan de ande
re kant is het wel zeker dat het
niet goed zit in die knie.
Er is bij de operatie een stukje
meniscus weggehaald. Daarna
ben ik weer met de revalidatie
begonnen. Maar de klachten
kwamen weer terug, toen heb ik
besloten om te stoppen. M'n
gezondheid is belangrijker dan
het voetbal. Dat heb ik altijd ge
roepen. Maar dan realiseer je je
niet dat je zelf op je 24ste moet
besluiten om niet meer te voet
ballen.
Het eerste half jaar ben ik niet
naar het voetbal gegaan. Ik had
geen zin om mezelf te pesten.
Ik had het er moeilijk mee. Op
mijn leeftijd wil je natuurlijk el
ke week voetballen. Laatst ben
ik naar Katwijk - Quick Boys ge
weest. Op zich is het leuk om
bij de club terug te zijn, zeker
ook omdat je zo enthousiast
wordt ontvangen. Maar ik zat
me weer op te vreten.
Sinds die blessure heb ik meer
tijd in m'n werk gestoken. Ik
werk in het aannemingsbedrijf
van m'n vader. Het heeft me al
tijd leuk geleken om dat bedrijf
UIT
GESPRO
Feyenoord-coach Be
Marwijk ii fë'i
V*"" Volkskran W
.Jkwasvrin
keer per se
televisie, a H
Ahead tegt H
Feyenoord of PSV spet B
zei ik tegen mijn vadt H
naar de zwart- wit bee p v
daar loop ik. Tegen u
je een bekende NeiU l
je vijf minuten in Fey H
hebt gevoetbald.
7r
Directeur van het ABft
toernooi en ex-ten
Stan Franker kijkt L
week terug op zijn s
strijd tegen kanker: I
„Kanker iseen sluipt)
naar. Het kan het ein I
Maar het leven is sow H
fatale ziekte. Iedereen gg]
pijp uit, door allerlei 1 Br
lei
Feyenoorder Robin M*
in Veronica Magazin
„Wat voor janmail ik
Echt van alles. Veel lu
ven, maar ook veel on
post van mensen die 1
problemen noorlegget P|
ik natuurlijk ook niet H
maar ik probeer dan 1 Mfo
iemand een hart otidt E®
te steken.fW<
Oud-voetbaltrainer
maiig intenational
bergen uit Leiderdoi
Trouw:
„Je hebt niet alles in d
Adriaanse had voor si I
wijze van spreken een be
overgehad. Moet hijs
met leven nu het niet
Moet elke speler die Ri j> v
drid niet haalt van dep
gen?"
en,
rst«
over te nemen en ik denk dat
dat er binnen een paar jaar van
komt. Ik heb een half jaar gele
den de benodigde papieren ge
haald.
Voetballen deed ik af en toe nog
met een paar vrienden. Maar
toen ik een paar weken geleden
weer door m'n knie ging heb ik
gezegd dat ik nooit meer een
bal zou aanraken. Andere hob
by's dan voetbal heb ik eigenlijk
niet. Ik heb altijd gevoetbald. Ik
wil een andere sport gaan doen.
Misschien dat ik deze zomer ga
tennissen."
Idem, over zijn weigd
bij Sparta ei Zwolle 4
slag te gaan:
„Bij Sparta voorzag ikW
een moeilijk verhaal zT
den. Rijkaard heeft zim
tie mee, maar ik tnag
gen dat hij het slecht /f
daan? Boeve zei in hel
verongelijkt dat RijsbeL
bij Zwolle niet zag zinl
waar staat Boeve nu m
le?"
Idem: k
„Je kunt twee keer tegM
muur lopen. Maar na E
heb je wel een blauwe
Schaatsster Annamai^
mas in Nieuwe Revu:
„Magie heeft mij nogh
Ja, een beetje de adreru
verliefdheid, maar schi 1
voor mij nooit vliegenden
Marianne (Timmer) ine I
no." de 1
uur
Harry van den Ham, tnis
van TOP Oss, in Voetlfcn 1
national: Ie z
„Het is voor mij van utiot
belang dat je altijd je dont
nakomt. Ook als wertyrijk
de consequentie daantgn
■ad
snn
Tennisser Richard Kne
zijn column in SporOpen
„Ik weet dat het sportprm
van extraverte spelers t lot
wie je de gevoelens vamet
zicht kunt aflezen. Maekt
nooit een Hewitt word bt
hele baan bij elkaar séit c
Mijn fighting spirit is /tegi
binnen gericht.uig
Das
Schaatsster Barbara biel
NRC Handelsblad: eve
„Als iedereen grote pranks
maakt moet ik altijd ets hi
lachen en dan noem /fin,
neuzel Toch is het nieke
altijd maar te relative^1c
me vaak kwalijk genot wa
nog
*n
Ingrid de Wolf, de vro
oud-profvoetballer Jaan<
Wolf, in VARA TV Maf re
„Ik kan zeggen: We he mi
huis meteen zwembahwp.
Prachtig maar het zegip c
der weinig. Ik zou hett, d
eens meer willen. Je maer
maar schoonhouden. J de
Sc
n, 1
Benoit Wesley, oud-ve o
van MW en nu actief het
seur, over de reddingheb
noodlijdende club, iiiig r
International: leri
„Katholieke priesters b de
de patiënt volgens ouden
aan het sterfbed. Hier i v
echter pas gaan bedierKn
de patiënt al gestorveniflii
tóch leeft dat clubje we Ee
wonder.tati
lor
An
De voormalige Zweedom
schaatser Tomas Gusttsfe
Trouw: Üe?
„Elke keer als ik in /Vakh
ben, verbaas ik me. De in
zijn altijd ml. Wat me iet
frappeert is dat zelfs hn<
de jongeren in dele- Nü
ren jasjes er. met een
sigaret in di mond
meedoen.
eid
Katwijk-speler Erik Bouwmeester (in oranje shirt) duelleert om de bal tegen Excelsior Maassluis, in maart
1999. Archieffoto: Dick Hogewoning
