REGIO
'Alternatieve therapie is misleiden?
11
'Dat gesjoemel was
al langer bekend'
Eredoctoraat voor
kankeronderzoeker
prof. dr. Piet Borst
Stijfselbaan
VRIJDAG 7 FEBRUAl
NAVRAAG
De Fiscale Inlichtingen en Opsporings Dienst (FIOD) is tientallen frau
derende winkeliers op het spoor. Slagers, bakkers, poeliers en groen
teboeren knoeien massaal
met de software op hun
weegschalen. Met valse
omzetcijfers bewerkstelli
gen ze een lagere loonbe
lasting, waardoor de belas
tingdienst aanzienlijke inkomsten misloopt. De Voorschotense
groenteboer M. VERTELMAN begrijpt de commotie niet zo goed.
Gehoord dat de FIOD invallen heeft gedaan bij middenstanders?
,,Ja, ik heb het net gelezen, in de krant. Een beetje opgeblazen
hoor, die berichten."
Hoezo?
..Nou, ik sta daar niet van te
kijken dat er zoveel wordt
gefraudeerd. Dat was al lan
ger bekend, van gesjoemel
met weegschalen.
U weet er meer van?
„Nou, je hoort wel eens wat
van klanten, die op de
markt iets kopen. Daar heb
ben ze geen computer en
rekenen met een kiloprijs.
Maar dan schrijven ze wel
een heel ander bedrag op
hun bonnetje dan het ei
genlijk moet zijn. Snapt u?"
Volgens de FIOD gaat het
juist om fraude met com
putergestuurde weegscha
len.
..Nou, dat verbaast me ook niet. In heel Nederland wordt volop ge
fraudeerd, kijk maar naar verzekeringszaken."
Kent u middenstanders die sjoemelen met hun weegschalen?
„Eerlijk gezegd niet. Ik spreek weinig collega's. Alleen tijdens het
koffiedrinken bij de grossier. Maar ik denk ook niet dat winkeliers
openlijk spreken over dit soort dingen. Er hoeft er maar een iets
door te vertellen en je bent erbij."
Heeft u onlangs nog gesleuteld aan uw weegschaal?
„Nee, zeker niet. Ik heb twee computerweegschalen en die zijn al
lebei geijkt en gekeurd. En waarom zou je met die dingen gaan
sjoemelen? Het levert je cash toch niets op? Het scheelt je hooguit
wat belasting, maar dat is pas aan het einde van de rit, dat je daar
voordeel van hebt."
tekst: Erna Straatsma
foto: Ron Pichel
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Zaterdag 7 Februari
WATERSNOODRAMP - Van alle zijden stroomt hulp toe. Niet alleen
uit het binnenland, ook het buitenland draagt een voortreffelijk aan
deel bij. Eisenhower heeft thans een hulpcommissie gevormd uit en
kele van zijn ministers die aanbevelingen zal doen over de wijze,
waarop Amerika zo doeltreffend mogelijk hulp kan bieden.
Een detachement van 100 man sjokt de Openbare School van Spij-
kenisse binnen, nat tot op hun hemd en de gezichten grauw van ver
moeidheid. Het is de instructiecompagnie van de Leidse Koksschool
- soldaten die voor bijkok worden opgeleid en die nu een schop in de
handen hebben gekregen. Zij hebben er op de kop af 24 uur opzitten
- 24 uur van keihard werken: zandzakken vullen, bestemd voor een
dijk ergens in de buurt van het dorpje Zuidland. De beloofde aflos
sing van 50 mariniers is niet gekomen en dus luidt dan het parool:
doorwerken. En er wordt doorgewerkt, zonder kankeren, want de Ne
derlandse soldaat wil daadwerkelijk helpen in de geïnundeerde ge
bieden. De Leidse Koksschool heeft een tweeledige taak: graven en
koken. De instructie graaft en de schoolcampagnie, de dienstplichti
gen die voor kok worden opgeleid, is over het gehele getroffen gebied
verspreid om in reusachtige hoeveelheden maaltijden te bereiden
voor legeronderdelen en evacué's.
ANNO 1978, dinsdag 7 februari
OEGSTGEEST-Anita Meijer, tot voor kort alleen bij insiders als ach
tergrondkoortje-zangeres bekend, trad gisteravond, uitgenodigd
door de KRO, in Oegstgeest op. Dit ter gelegenheid van een kennis
makingsbijeenkomst met kandidaten voor de verkiezingen van de
KRO-kontaktgroepen. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M Essenberg, G.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine)
p/kw €55.00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
'De Nederlandse student is dommer dan vroeger.' En:
'Het is onzin om nog rekening te houden met het be
staan van God.' De bekende kankeronderzoeker prof. dr.
Piet Borst (68), die vandaag van de Universiteit Leiden
een eredoctoraat kreeg, is nooit te beroerd voor een pit
tige stelling. In NRC Handelsblad krijgt de hoogleraar kli
nische biochemie geregeld de kans van leer te trekken.
Of anders daagt hij op televisie Jomanda, het medium
uit Tiel, wel uit om water in te stralen om proefjes mee
te doen. Negen stellingen voor anti-roker en bestrijder
van de kwakzalverij Piet Borst, bedacht door collega
hoogleraren, een tegenstander en een ex-minister die
tevens zijn schoonzus is.
Op de lange tafel in zijn werkkamer in het Nederlandse
Kankerinstituut - ofwel het Antoni van Leeuwenhoek
Ziekenhuis in Amsterdam - liggen negen opgevouwen
stukjes papier. Eens of oneens. Piet Borst neemt stelling.
Stelling 1, bedacht door prof. dr. Hans Nortier, hoogle
raar geneeskundige oncologie aan de Universiteit Lei
den en werkzaam in het Leids Universitair Medisch
Centrum (LUMC):
'Chemotherapie is de olifant in de porseleinkast; haar
waarde en nut in de behandeling van kanker heeft het
plafond bereikt. De toekomst is doelgerichte therapie
waarbij alleen kankercellen wor
den bestreden en niet gezonde
cellen om bijwerkingen als kaal
heid en braken te voorkomen.
Borst: „Grotendeels mee eens.
Het plafond is nog niet helemaal
bereikt, maar komt in zicht. De
klassieke chemotherapie doodt
alle cellen, de kankercellen al
leen een beetje meer dan gezon
de cellen. Waar we naartoe
moeten, is kankertherapie met
middelen die beter de afwijken
de kankercellen herkennen. Ge
zonde cellen worden dan min
der aangetast. Probleem is alleen dat een kankercel
voor 99,9 procent op een gewone cel lijkt. Het is dus
vreselijk moeilijk iets te vinden dat alleen de kanker
cellen treft, hoewel we door fundamenteel kankeron
derzoek wel steeds beter weten hoe kankercellen van
gewone cellen verschillen."
„Bij sommige vormen van kanker werkt de klassieke
chemotherapie echter wel goed. Zoals bij teelbalkan
ker, bij niet-rokende mannen tussen 15 en 44 jaar de
meest voorkomende vorm van kanker. Wielrenner
Lance Armstrong is met chemotherapie volledig gene
zen. Maar bij veel voorkomende vormen van kanker,
zoals borstkanker, moeten we meer gerichte therapie-
en ontwikkelen omdat chemotherapie onvoldoende
werkt. Daar zullen we zeker vorderingen mee boeken.
Maar therapieën die uitsluitend kankercellen weten te
raken, maak ik, vrees ik, niet meer mee."
Stelling 2, eveneens van Nortier:
'Ziekenhuizen moeten de resultaten van behandelin
gen van kankerpatiënten en de opgetreden complica
ties openbaar maken. Dan kunnen patiënten zieken
huizen vergelijken en zelf kiezen waar ze behandeld
willen worden.
Borst: „Sympathieke stelling. Als een patiënt denkt dat
hij bij de beste dokter zit, is dat goed voor de gene
zingskans. Maar het is wel een stelling die onmogelijk
is uit te voeren. Stel dat ziekenhuis A beter is dan de
rest. Dan melden alle patiënten zich de volgende dag
bij A. De rest heeft niks meer te doen. A raakt volstrekt
overbelast en kan daardoor zijn patiënten niet meer
goed behandelen. Verder loop je het gevaar dat zie
kenhuizen patiënten met lastig te behandelen vormen
van kanker doorsturen. Anders scoor je immers slecht.
Het gevolg is dat gespecialiseerde ziekenhuizen als het
Antoni van Leeuwenhoek en de academische zieken
huizen als eindstations enorm worden overbelast. Met
dit soort compensatieproblemen worstelt elke minis
ter van Volksgezondheid. Ie neemt een maatregel die
er goed uitziet, maar het pakt hopeloos verkeerd uit."
Stelling 3, bedacht door drs. Engelbert Valstar, arts
voor alternatieve geneeswijzen in Den Haag:
'Door alternatieve geneeswijzen uit de ziekenhuizen te
weren, sterven meer patiënten aan kanker dan nodig
Borst „Volstrekte onzin. Punt. Ik aarzel niet om hem
een kwakzalver te noemen. Alternatieve therapie is
misleidend en wekt valse hoop. Kankerdokters in zie
kenhuizen zijn rasopportunisten. Als er ook maar de
geringste aanwijzing is dat iets werkt, passen ze het
onmiddellijk toe. Maar in het alternatieve circuit be
staan geen behandelingen met aanwijzingen dat ze
werken. Ik heb een zeer open mind, maar ik geloof
met mijn tientallen jaren ervaring als kankeronder
zoeker niet dat we nog iets van het alternatieve circuit
kunnen verwachten."
„Ik begrijp het wel dat patiënten voor wie wij weinig
meer kunnen doen hun heil vaak bij alternatieve the
rapeuten zoeken. Het is hun laatste sprankje hoop. Ze
geven daar gigantische hoeveelheden geld aan uit
zonder dat ze er een stap beter van worden. Ik heb re
cent in mijn naaste omgeving nog gezien dat een pa
tiënt z'n huis verkocht om die peperdure therapie
maar te kunnen betalen. Veel van die therapeuten
houden er de volgende redenering op na: 'Mijn thera
pie helpt. Als het jou niet helpt, volg je hem niet goed.'
Elk falen van de therapie wordt afgewenteld op de pa
tiënt. Je krijgt situaties dat de familie zegt dat je je be
ter aan het Moermandieet moet houden. Zo wordt er
een geweldige last op de patiënt gelegd."
„Zo, meneer Valstar kan mijn bloed wel drinken. Maar
dat wist ik al."
Stelling 4, bedacht door prof dr. Eduard Klasen, lid
van de raad van bestuur van het LUMC, hoogleraar
management gezondheidsonderzoek aan de Universi
teit Leiden en decaan aan die universiteit:
'Het investeren van veel meergeld in kankeronderzoek
leidt tot een veel snellere oplossing van het kankerpro
bleem.
BoFst: „Eens, als 'veel' van 'veel snellere oplossing'
wordt geschrapt. Want we moeten niet méér beloven
dan we waar kunnen maken. Kankeronderzoekers zijn
altijd erg enthousiast over
nieuwe ontdekkingen. Maar
als je het van grote afstand
bekijkt, moetje toegeven dat
het maar kleine stapjes zijn.
Wel belangrijke stapjes,
maar kleine stapjes. De op
lossing van het kankerpro
bleem kost nog tientallen ja
ren. Kanker is geen polio dat
je met vaccinatie oplost.
Toch zal de diagnostiek be
ter worden, zal kanker steeds
vroeger worden ontdekt en
zullen de behandelmethodes
beter worden. Het zal nog
enkele decennia duren voordat we iedere vorm van
kanker vroegtijdig kunnen opsporen, lokaal kunnen
behandelen zonder gezonde cellen al te veel te be
schadigen en dat we voor iedere vorm van uitgezaaide
kanker specifieke behandelingen hebben die in ieder
geval kankercellen langdurig slapend kunnen houden.
Of mensen dan nog aan kanker sterven? Zelden, men
sen gaan dan gewoon aan ouderdom dood."
Stelling 5, bedacht door profdr. Rob Baatenburg de
Jong hoogleraar keel-, neus- en oorheelkundige onco
logie aan de Universiteit Leiden en werkzaam in het
LUMC:
'Een grondige analyse van alle gegevens van ooit uitge
voerde behandelingen van kanker kan voor kankerpa
tiënten meer opleveren dan het huidige genetische on
derzoek naar kanker.
Borst: „Oneens. Zonder genetisch onderzoek komen
we nergens. Een simpel voorbeeld: Taxol is een duur
en veel gebruikt middel bij chemotherapie met rottige
bijwerkingen waar eenderde van de patiënten baat bij
heeft. Bij tweederde helpt het niks, maar de bijwerkin
gen zijn er wel. Ik denk dat ik kan garanderen dat wij
binnen vijf tot tien jaar vóór de behandeling van elke
vorm van kanker een monstertje van de tumor gene
tisch kunnen analyseren. Daarmee stellen we vast of
de tumor wel of niet resistent is tegen taxol. Baaten-
burgs stelling is een eiland; je gebruikt bestaande
grond zo goed mogelijk. Maar ik wil de zee om het ei
land inpolderen, de hele zee van nog niet bestaande
kennis."
Stelling 6, ook bedacht door Baatenburg de Jong:
'Het moet verboden worden dat de farmaceutische in
dustrie wetenschappelijk medisch onderzoek sponsort.
De staat moet dit soort onderzoek betalen.
Borst: „Ik wou dat het kon. Zijn angst is dat bij ge
sponsord geneesmiddelenonderzoek het belang van
het bedrijf belangrijker is dan het belang van de pa
tiënt. Maar de kosten van het klinisch wetenschappe
lijk onderzoek zijn gigantisch. Geen enkele overheid
kan die kosten alleen dragen. Het zou een enorme
toename van de uitgaven voor gezondheidszorg bete
kenen. De belastingen zouden flink omhoog moeten.
Geneesmiddelenonderzoek zonder geld van het be
drijfsleven is onmogelijk. Ik vind wel dat sponsoring
aan hele strikte regels moet zijn gebonden. En dat elke
vorm van samenwerking tussen onderzoeker en indu
strie openbaar moet zijn. Helaas is dat nog niet altijd
het geval."
Stelling 7, bedacht door dr. Els Borst, voorzitter van de
Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenverenigin
gen (NFK), oud-minister van Volksgezondheid en
schoonzus van Piet Borst:
Voor nieuwe geneesmiddelen tegen kanker, die duide
lijk beter zijn dan de bestaande middelen, moet altijd
de versnelde Europese registratieprocedure worden toe
gepast. De minister van Volksgezondheid moet vervol
gens onmiddellijk regelen dat zo'n nieuw geneesmiddel
ook wordt vergoed.
Borst: „Eens. Omdat nieuwe middelen duur
zijn, is het moeilijk om ze vergoed te krijgen.
Ziektekostenverzekeraars schrikken van de
kosten. Maar ik wil de verzekeraars niet
als schuldigen aanwijzen. Ook zij heb
ben maar een beperkte hoeveelheid
geld. Het is een politiek probleem.
Dus als de oud-minister zegt dat
het beter moet, moet zij met al
haar politieke relaties de Tweede
Kamer maar zover krijgen er
wat aan te doen."
Stelling 8, bedacht door Kla
sen:
'Iedere actie om jongeren te
stimuleren een carrière bin
nen het wetenschappelijk
onderzoek te kiezen is ge
zien het huidige klimaat
gedoemd te mislukken.
Borst: „Oneens. Het is
waar dat er weinig geld
voor wetenschap is.
Maar het is niet alleen
een kwestie van geld.
Dit moet er gebeuren:
de universiteiten
moeten zelf een gun
stig klimaat voor we
tenschap creëren en
de interesse in onder
zoek bij jonge men
sen stimuleren. Pro
fessoren moeten voor
de klas op middelba
re scholen willen
staan om over
onderzoek te
praten en
11W<
inneki
K>RP
iggroe
dat de
[vervL
k blijk
ieva It,
bouw
voon
A4,ei
faarm
.uts h
Ame
rika
ook.
Daar
zijn
uni-
ver-
siteiten
veel meer be
trokken bij het onderwijs
in middelbare scholen. Al
mijn Amerikaanse collega's
zijn bij schoolprojecten be
trokken om te laten zien
hoe leuk wetenschap is. Zo
dat jongeren niet meer zo snel
mogelijk een managementbaan
in het bedrijfsleven willen, maar
een wetenschappelijke loop
baan gaan ambiëren."
Stelling 9, bedacht door Els Borst:
'Mensen met kanker hebben recht
op een snelle en goede diagnose en
behandeling. Om de situatie in Ne
derland op dit punt te verbeteren
is een krachtige inbreng van de
patiëntenbeweging noodzake
lijk.
Borst: „Noodzakelijk? Weet ik niet.
Nuttig? Zeker. Hoeveel geld je kunt
besteden aan diagnostiek en behandeling
is een politiek probleem. Nu heeft een specialist
een minuut of elf om een vrouw te vertellen dat ze
borstkan ker heeft. Dat is inclusief bestudering van fo
to's en laboratoriumuitslagen. Moet dat langer wor
den? Dan moet je bij de politiek zijn. En de patiënten
beweging is één van de voornaamste middelen om
politiek.draagvlak te creëren."
„Patiënten, dat zijn een hoop kiezers. En die kunnen
Den Haag onder druk zetten. Bovendien kan de pati
ëntenbeweging een zekere controle op de medische
kwaliteit uitoefenen. Ze let bijvoorbeeld op of de beste
behandelingen ook in alle ziekenhuizen worden toe
gepast."
„Niemand is feilloos. Ook dokters, die vaak nogal ge
ïsoleerd werken, niet."
-eidi
nc
Roelf Reinders
LEIDS DIALECT
Piet Borst:,,
enkele deci
voordat we 1
van kanker
kunnen q<
'<4;
behand
gezonde cell
te
Foto: Un
De Boer/I^1
jëai
eit:
ekli
•MH
WIE
latli
Ses
500
'tig
Ik heb al eens eerder geschre
ven over de Stijfselbaan, die
ontmoetingsroute voor jon
gens en meisjes. Een echt wa
terdichte verklaring van de
naam konden ik en de lezers
maar niet geven. Sommigen
dachten dat stijfsel in verband
gebracht moest worden met
de gesteven bloesjes van de
meisjes. Anderen gaven een
erotische verklaring stijfsel in
de betekenis van 'sperma';
maar ik geloof daar helemaal
niets van) en nog anderen
meenden dat de meisjes stijf-
gearmd liepen of dat de stijve
brilcream in de haren van de
jongens debet waren aan de
naam Stijfselbaan.
J. van Leeuwen heeft nog een
andere verklaring. 'Ik schrijf u
aangaande het artikel van lang
geleden over de Stijfselbaan in
Leiden. Er werden diverse mo
gelijkheden gegeven over de
naam. Zelf heb ik daar, in de
jaren zestig, veel gewandeld.
De naam Stijfselbaan is naar
mijn idee genoemd naar het
'plakken'. De Stijfselbaan liep
van café Eigenzorg aan de Sta
tionsweg tot aan café Bellevue
op de hoek Steenstraat/Mors-
straat. We wandelden dan met
enkele kameraden over de
Stijfselbaan. Deplakplaatsen
waren bioscoop Luxor (Sta
tionsweg) en bioscoop het Li-
do aan de Steenstraat en de
winkel van Jamin. Daar bleven
we meestal staan om te kijken
naar de meiden en eventueel
voor het maken van een af
spraak. Wanneer je een meid
aan de haak had geslagen,
werd ze uitgenodigd om naar
de film te gaan; meestal het
Trianon aan de Breestraat.
Want daar werden de goeie
huilfilms vertoond; de tranen-
films, ja, daar waren de mei
den gek op'.
Bert van Kordelaar stuurde me
een brief vol Leidse woorden.
Ook over prosse 'opscheppen'
schreef ik al eerder, maar Bert
kent het woord in een andere
betekenis. 'Mijn ouders had
den vanaf 1936 een melkwin-
kel in de Leliestraat. Daar
hoorde ik in mijn kinderjaren
vrouw de Wekker (ze was dus
geen mevrouw; haar aan
spreektitel was gewoon vrouw)
vragen om een koppie kare,
wat toen stond voor een halve
liter karnemelk. We spraken
over zoete melk als we de ge
wone melk bedoelden. Over
stoomfietsenpap, wanneer het
om gortenpap ging. En over
lammetjespap wat stond voor
karnemelkse bloempap.
Bij ons thuis werden de melk-
maten die in gebruik; waren
ook dikwijls pint genoemd.
Onze klanten vroegen bijvoor
beeld om twee pinten zoete
melk. We kenden twee soorten
melkmaten, namelijk een
maat met en een maat zonder
een schenkrand. De schep-
melkmaat mocht niet gebruikt
worden om het onderste uit
de bus te scheppen, omdat je
hele arm dan in de melkbus
verdween. En dat was natuur
lijk niet zo hygiënisch. Mijn
vader, die ook een melkwijk
had, kwam door de hele stad
en waar in sommige buurten
over margarine werd gespro
ken, hadden we ook een aan
tal klanten die om een pakje
keukenboter (RAMA) vroegen
in plaats van margarine.
Mijn vader, die nog leeft en
ondertussen in een verzor
gingshuis woont, krijgt nog re
gelmatig bezoek van zijn oude
buurvrouw. Als de twee dan
van een kopje koffie of thee
zitten te genieten en mijn va
der een beetje opschept, kan
de buurvrouw reageren met:
'Zie hem nou eens lekker pros
se'. Het woord prossen ge
bruikte ze ook als ze samen in
de tuin van het zonnetje had
den zitten genieten. Als ik
vroeg wat ze zoal hadden ge
daan die dag, dan kon ze ant
woorden: We hebben van
middag nog effe lekker zitten
prosse in de zon. Of niet buur
man?'
Volgens het grote Woorden
boek der Nederlandsche Taal
komt prossen 'opscheppen' al
leen maar voor in een tekst uit
de late 15de eeuw, 'Spiegel der
Minnen' geheten. Maar.. 500
jaar later blijkt het nog in Lei
den springlevend te zijn. Zo
ziet u maar, hoe bel
is om het dialect nu
leggen. Over 20 jaar
niemand meer echt
thans, die echte Leii
den sterven uit; het
blijft wel) en dan zo
alsof zo'n woord als
maar een heel kort
schoren was.
Prossen is een kl;
sing, verwant aan
Het betekent eigei
len', 'bruisen'. En
grote fantasie kan il
gemakkelijk de bet<
'pochen' en 'geniet!
ren.
U ook?
Reacties en tips v
briek kunt u sturen
dactie van deze krat
54, 2300 AB Leiden, f
melding van de rubi
'Leids dialect'. E-ina
de auteur kan ook: l
mans@inl.nl
Hans Heestermans
