ECONOMIE
'Ik kan me goed identificeren met Zeeuws Meisje'
'Golden years' in de zon fiscaal voordeliger
KLM hoopt op mildheid van Italianen
f-
Ella Vogelaar, de nieuwe president-commissaris van Unilever Nederland
Flinke claim
na diefstal
ANWB-card
Koopman en dominee
ent steekt 80
joen in België
osch - Essent invpsteert
ICI iljoen euro in de bouw van
ifarmtekrachtcentrale in
H erpen met een opwek
capaciteit van 120 mega-
De stoom wordt afgeno-
door het chemische be-
jieos, de elektriciteit wordt
Dchter WattPlus verkocht
'01 -Belgische markt. Essent is
erste Nederlandse energie-
v* jf dat investeert in stroom-
u'J fkking in België. De centra-
116 iet in 2005 operationeel
K5 Essent is (mede)-eigenaar
8i'j (en groot aantal warmte-
71.0 itcentrales in Nederland,
J rmeer van DSM in Ge-
134 Philip Morris in Bergen op
2 i n en Heineken in Den
u
jon aast op
arders bij AH
iaag - Aegon komt samen
gj Ubert Heijn binnen afzien-
82.1 tijd met een nieuwe spaar-
23? iom het aantal van 260.000
--,'j en verder op te krikken.
ij jkkertje wordt een extra
20! op tegoeden die minstens
42j ar vast staan. Spaarders
n bovenop hun reguliere
3}' ieding een bonus van 3
int. De twee mikken vooral
j iders die een bedrag willen
uwen voor hun kinderen.
■30, jaar geleden haalde het
een stevige promotie in
(ken 100.000 spaarders
zaterdag 25 januari 2003
meend wordt
man bij Meeüs
Oud-minister Ver-
72 d van sociale zaken gaat
J® 5 Groep leiden. Dit Breda-
48! lrijf is een financieel ad-
38' en verkoopkantoor. Ver-
d volgt in de loop van dit
e huidige bestuursvoorzit-
ertjes op, die met pensi-
lat. Meeüs heeft Ver-
'4, d vooral gekozen wegens
5q' ikkennis en de vele initia
te! die hij in de branche
',5L ontplooid. Het adviesbu-
62; sdrie jaar geleden ont-
181, met financiering van het
teringsconcern Aegon.
,87; s is onder meer actief in
16, teringen, pensioenen, hy-
g' ken en vastgoed. Het kan-
25! eeft 2600 medewerkers in
en 125 vestigingen.
breidt verder
In Duitsland
17! borp - Postbedrijf TPG
8 ria zijn dochter TPG Post
13 ngs het Duitse Wer-
6, ntur Fischer overgeno-
4, )at is een distributeur
i84'| ïgeadresseerde post in
121! idoosten van Duitsland.
een overnamebedrag ge-
535! L TPG krijgt met de aan-
61, oegang tot 300.000 huis-
q' ns. Fischer is de markt
in het zuidoosten en
n 2002 meer dan 132 mil-
ilders verspreid. TPG wil
tsland de concurrentie
an met Deutsche Post.
i<85 [rootste Duitse postbe-
.48 is zelf bezig in Neder
ig oet aan de grond te krij-
!27 amen met uitgever Wege-
•65tzit het de aandelen van
Mail.
jj zet Porsche
en 2 miljard
'■50 art - De Duitse sportwa-
irikant Porsche schat dat
1st voor belasting in het
pen half jaar is gestegen
3 procent tot 185,1 mil-
uro. Dat is meer dan wat
20 ten verwachtten. De om-
i!so leide met 20 procent naar
■68 Ijard euro. De introductie
i'H terreinwagen Cayenne
L20 'orsche geen windeieren
j oi Er werden 1510 van de-
;ens verkocht, op een to-
.30 n bijna 24.700 auto's
i,2 procent). Over het he-
cjaar verwacht Porsche
i.70 rkoopgroei met 20 pro-
1165.000 auto's.
door Marie-Louise Thissen
Rotterdam - Zeeuws meisje, de
margarine die Unilever tijdens en
na de oorlog maakte en nu dreigt
te verdwijnen, daar heeft ze wel
wat mee. De wortels van Ella Vo
gelaar, ooit vakbondsbestuurder
en sinds 1 januari voorzitter van
de raad van commissarissen van
Unilever Nederland, liggen im
mers in de Zeeuwse klei.
Om precies te zijn in Anna Jaco-
bapolder, een gehucht op het
eilandje Sint Philipsland dat lan
delijke bekendheid kreeg door
de altoos vertraagde afvaart van
de boot naar Zijpe. Drieënvijftig
jaar terug werd ze er geboren, in
een boerengezin: „Daarom
spreekt Zeeuws meisje me zo
aan. Ik kan me er goed mee
identificeren."
Ella Vogelaar is de eerste vrouw
in Nederland die leiding geeft
aan een raad van commissaris
sen bij een bedrijf met de om
vang van Unilever. Na 25 jaar
vakbond en op het ministerie
van sociale zaken en werkgele
genheid de sociale zekerheid te
hebben gereorganiseerd, houdt
ze nu toezicht op het reilen en
zeilen van de Nederlandse be
drijven van het internationaal
opererende Unilever.
Haar loopbaan is er één van ui
tersten. Ze stond voor de klas,
de inkt van haar diploma van de
sociale academie in Driebergen
was nog nat. Werd lid van de
vakbond en was voor ze het wist
kaderlid bij de onderwijsbond.
Ze klom op tot voorzitter van de
onderwijsbond Abop en werd
Ella Vogelaar: „In mijn leven heb ik langer aan vergadertafels gezeten dan op de barricaden gestaan."
Foto: GPD/Jaap Rozema
uiteindelijk vice-voorzitter van
de FNV.
In de archieven dwarrelen ver
geelde krantenknipsels waaruit
blijkt dat ze ook nog lid van de
CPN is geweest, de in Groen
links opgegane, maar toen on
der studenten populaire Com
munistische Partij van Neder
land. Volgens die knipsels stond
ze te boek als een harde activis
te. Ze reageert, al of niet ge
speeld, met verbazing: „Ik zou
niet weten waar die omschrij
ving vandaan komt." Vervolgt
na een korte onderbreking:
„Ach, dat was in het begin van
de jaren zeventig. Je moet het
zien in de geest van die tijd."
Om nog even terug te komen op
die episode: „In mijn leven heb
ik langer aan vergadertafels ge
zeten dan op de barricaden ge
staan. Zeker toen ik vice-voor-
zitter van de FNV was en deel
nam aan de vergaderingen van
de Sociaal Economische Raad
en in de Stichting van de Arbeid.
Dat was altijd overleggen en on
derhandelen met de werkge
versorganisaties VNO-NCW,
met de overheid."
Hoe komt een vrouw met een
linkse achtergrond terecht in de
top van een grote multinational?
„Unilever voert een goed sociaal
beleid. Dat is voor mij belang
rijk. Bij Unilever Nederland
wordt gericht gewerkt aan meer
vrouwen op topfuncties. Dat
vind ik plezierig. Dat zouden
meer bedrijven moeten doen,
omdat het personeel van een
bedrijf een afspiegeling moet
zijn van de samenleving. Man
nen en vrouwen vullen elkaar
prima aan.
Mijn achtergrond als vakbond
bestuurster heeft wel degelijk
meegespeeld. Ook de onderne
mingsraad van Unilever Neder
land heeft een belangrijke stem
bij de benoeming van de voor
zitter van de raad van commis
sarissen."
Maar hoe kwam u in beeld?
„Het ligt natuurlijk ook aan je
netwerken. Het was bij mij een
combinatie. Ik kende Adriaan
van Es, de oud-president-com-
missaris die ik nu opvolg, omdat
wij samen commissaris waren
bij uitzendbureau Start. Via hem
ben ik twee jaar geleden als
commissaris bij Unilever Neder
land gekomen als opvolgster
van Meiny Epema-Brugman. In
die jaren heb ik me goed kun
nen inwerken."
Was er een groot verschil tussen
de vakbeweging en het bedrijfsle
ven?
„In ons poldermodel leren
werkgevers en werknemers el
kaar goed kennen. Het werk
voelt niet als een tegenstelling.
Unilever heb ik in de afgelopen
twee jaar leren kennen als een
plezierig bedrijf met een goed
sociaal beleid dat investeert in
arbeidsverhoudingen. Van de
acht fabrieken in Nederland
hebben er drie een vrouw als
bedrijfsdirecteur; van de leiding
gevende functies is 22 procent
ingenomen door vrouwen. Het
gaat weliswaar niet om een top
niveau, maar het begin is er.
Van de instroom van academici
bestaat al de helft uit vrouwen.
Daarmee kun je een stevige ba-
oosterbeek/gpd - De ANWB-Vi-
sa-card wordt gestolen en de
dief slaagt erin met de card on
middellijk geld te pinnen. Wie
betaalt de schade? De kaarthou
der, zegt producent Internatio
nal Card Services. Want de hou
der zal de pincode wel bij het
pasje bewaard hebben.
Moet de ANWB nu bewijzen dat
de pincode bij het pasje zat, of
moet de kaarthouder bewijzen
dat hij de pincode niet bij het
pasje bewaarde? Die vragen mag
de kantonrechter in Wagenin-
gen binnenkort beantwoorden.
Op 8 november 2001 deed een
echtpaar uit Doorwerth inkopen
op de markt in Oosterbeek. Bij
het afrekenen miste de vrouw
haar portemonnee. Bankpassen
en de ANWB-Visa-card werden
geblokkeerd, maar toch bleek de
dief al geld gepind te hebben.
Met de ANWB-pas zelfs vier
keer.
De banken deden niet moeilijk,
maar de ICS wenste een groot
deel van de schade vergoed te
zien. Toen het echtpaar weiger
de werd een deurwaarder inge
schakeld.
De vrouw voert aan dat ze nog
nooit geld gepind heeft met de
pas. Daarin ziet ICS het bewijs
dat ze de pincode bij de pas be
waarde. Als ze vaker zou hebben
gepind, had ze de code wel uit
haar hoofd gekend.
Volgens het echtpaar is al vaker
gebleken dat creditcards te kra
ken zijn. En ook beroepen ze
zich op de voorwaarden, die de
ANWB bij de pas afgifte in 1992
verstrekte. Toen stond erin dat
de cardhouder geen risico zou
lopen als verlies of diefstal bin
nen 24 uur werd gemeld. De
ANWB heeft die belofte later
eenzijdig ingetrokken.
rome/amstelveen - Alitalia is
bereid na te denken over het
voorstel van de KLM om de
schadevergoeding van 250 mil
joen euro gedeeltelijk in natura
te betalen. De Italiaanse ex-part -
ner bestudeert het KLM-aanbod
om gratis Alitalia-vliegtuigen te
onderhouden en af te handelen,
aldus een directiewoordvoerder
in Rome.
De KLM is in een lastig parket
geraakt door de uitspraak van
een arbitragecommissie. Die
oordeelde dat de vliegmaat
schappij een schadevergoeding
van 250 miljoen euro (plus ren
te) aan Alitalia moet betalen we
gens het opzeggen van de sa
menwerking. In hét jaar 2000
verbrak de KLM het contract
vanwege de politieke chaos
rond het Milanese vliegveld
Malpensa en het uitblijven van
de privatisering van Alitalia.
De Italianen vonden de breuk
onrechtmatig en kregen gelijk.
Als doekje voor het bloeden ont
vangt de KLM de 100 miljoen
euro terug die was meebetaald
aan Malpensa, de beoogde ge
zamenlijke overstapluchthaven.
Maar dat geld stond nog ge
woon in de KLM-boeken, terwijl
geen rekening was gehouden
met de mega-claim.
De boete komt op een slecht
moment nu de KLM opnieuw
afstevent op rode cijfers. Als de
250 miljoen euro (na verreke
ning met de belasting 180 mil
joen euro) in één keer naar Ro
me moet worden overgemaakt,
dreigt zelfs een recordverlies. De
KLM heeft het toch al moeilijk
vanwege de slechte economi
sche omstandigheden en de
dreigende oorlog in Irak.
Met ruim 1,2 miljard euro heeft
Voor de KLM dreigt een recordverlies als de boete aan Alitalia in één keer wordt betaald.
Foto: ANP/Toussaint Kluiters
de Koninklijke een royaal gevul
de kas, maar die moet op peil
blijven. Het personeel en de ke
rosine moeten ook betaald kun
nen worden gedurende een
nieuwe luchtvaartcrisis. Af
schrikwekkende voorbeelden
genoeg: zo gingen Sabena en
Swissair failliet na de terreur
aanslagen van 11 september
2001.
De KLM-top kan proberen de
claim intern terug te verdienen
door extra kostenbesparingen,
maar ook dat lijkt geen haalbare
optie. Ondernemingsraad en
bonden hebben namelijk uit
drukkelijk laten weten dat de te
genvaller niet mag worden afge
wenteld op het personeel. Direct
nadat de enorme strop bekend
werd, kreeg topman Van Wijk
opnieuw het vertrouwen van
commissarissen en vakbonden.
De KLM-top hoopt nu op cle
mentie uit Rome. Door klussen
voor de Italianen te doen kan de
pijn worden verzacht en uitge
smeerd over meerdere jaren.
Zo'n oplossing past volgens de
KLM goed binnen de alliantie
SkyTeam van Air France. Alitalia
maakt daarvan al deel uit, de
Nederlanders overwegen toe te
treden. Alitalia en de KLM zou
den immers binnen SkyTeam
opnieuw partners worden.
Alitalia zegt geen wrok te koeste
ren tegen de Olandesi die des
tijds zo bruut braken. „Business
is business", zo klinkt het nuch
ter uit Rome. „De KLM is een
prima bedrijf. Samen met de
KLM worden we de sterkste
luchtvaartalliantie ter wereld."
.,22 :ngels klinkt het zo veelbelovend: The Golden
let is de gevleugelde uitdrukking voor de tijd
sionering. De lange jaren van hard werken
Drbij. Aangebroken zijn de jaren waarin van
95(en en gespaard vermogen kan worden geno-
dat dan natuurlijk desgewenst in een mooi
ral zonnig klimaat. De landen rondom de
j'oo landse Zee bijvoorbeeld. Deze zonnige oor-
kken al minstens tienduizenden landgeno-
om er in het zonnetje op hun lauweren te
isten.
toe bleef er echter altijd een donkere scha-
1 het zonlicht over: de Nederlandse fiscus,
de wel erg veel 'gold' van de 'golden years'
>en. Want hoewel de gepensioneerde feite-
ïet vaderland was vertrokken, kon de Be-
iienst nog tot tien jaar na diens vertrek roet
ten gooien. Bij het overlijden van de ge
neerde kon zij namelijk bij de erfgenamen
)pen en successierechten over de nalaten-
laimen.
En Nederlandse successierechten
kunnen flink oplopen. Na enkele vrij
stellingen kan tot 27 procent belasting
van de erfenis van echtgenoten en
kinderen worden geheven. Broers en
zussen worden tot 53 procent belast
en voor niet directe bloedverwanten is
dat zelfs tot 68 procent van de erfenis.
En dat dus over geld waarover al eens
eerder belasting werd betaald, inkom
stenbelasting bijvoorbeeld of vermo-
gensrendementheffing.
Maar nu gloort er toch wat licht aan
het einde van de tunnel die successie
recht heet. Het gerechtshof in Den
EIGEN
BEURS
vergelijkbare zaken kunnen winnen.
Zij adviseren daarom iedereen be
zwaar te maken tegen de heffing van
successierechten na emigratie.
Fiscalist Dennis Weber, docent Euro
pees Belastingrecht aan de Universi
teit van Amsterdam en verbonden
aan genoemd kantoor .verwacht wel
dat de staatssecretaris van financiën
beroep zal aantekenen tegen de uit
spraak van het Bossche gerechtshof.
De Staat loopt immers flink wat in
komsten mis als de uitspraak in stand
blijft. Niet dat hij bang is dat de be
lastingdienst kans maakt te winnen.
Bosch heeft vorige week namelijk be- Want ook rechtspraak van het Euro-
paald dat heffing over de nalaten
schap van naar EU-landen geëmi
greerde Nederlanders niet terecht is.
Ook niet binnen tien jaar na vertrek
uit Nederland, zoals de Nederlandse regel luidt.
Dat betekent dat de Nederlandse fiscus voortaan
vaak achter het net zal vissen. De advocaten van
het kantoor Loyens en Loeff hebben er dankzij de
ze uitspraak goede hoop op dat zij ook andere
pese Hof wijst er volgens hem op dat
de nabestaanden van naar EU-lan-
den geëmigreerde Nederlanders on
terecht worden aangeslagen.
Nu is er niet louter zonneschijn aan een stralend
blauwe en wolkenloze hemel. De uitspraak van
het Hof in Den Bosch lijkt namelijk vooral voorde
lig voor nabestaanden van mensen die hun Gol
den Years in Italië hebben doorgebracht. Dit land
kent namelijk in het geheel geen successierecht.
De andere landen rond de Middellandse Zee hef
fen gewoon belasting op nagelaten vermogen.
Over het algemeen echter veel minder dan Neder
land. En tot nu toe had de vaderlandse fiscus de
gewoonte het verschil met de Nederlandse heffing
alsnog te belasten. Dus als Frankrijk 10.000 euro
belasting rekende op de erfenis en het Nederland
se tarief schreef 40.000 euro voor, dan inde Neder
land alsnog het verschil, in dit geval 30.000 euro.
„De Nederlandse belastingdienst beschouwt het
al als erg mild daarmee rekening te houden", zegt
Dennis Weber.
Maar er is meer voordelig nieuws voor de Neder
landse belastingbetaler. Het is tot nu toe een beet
je onderbelicht gebleven, maar in het vonnis van
het gerechtshof in Den Bosch is tevens bepaald
dat ook het schenkingsrecht, dat veel overeen
komsten vertoont met het successierecht, voor
een deel moet worden losgelaten. Nederlanders
die langer dan een jaar in het buitenland verblij
ven, mogen, als het aan de rechter ligt, net zo veel
wegschenken als zij willen. En dat blijft dan onbe
last. Ook hiertegen zal de staatssecretaris wel be
roep aantekenen, is de verwachting.
FNV onderzoekt lagere beloning vrouwen
De FNV gaat het CAO-overleg in typisch mannen- en vrouwen
beroepen vergelijken. De vakcentrale hoopt er zo achter te ko
men of hier een oorzaak ligt bij het verschil tussen mannen- en
vrouwensalarissen. „De CAO-onderhandelaars gaan allemaal
met hetzelfde pakket eisen op pad, maar ze komen met andere
uitkomsten terug. We willen nu eens meevoelen in de buik van
de onderhandelaars hoe de processen zich afspelen", aldus vice-
voorzitster Roozemond gisteren op een conferentie van vakcen
trales in Madrid. Volgens Roozemond blijft er een onverklaarbaar
verschil van 5 a 7 procent tussen mannen- en vrouwenionen be
staan. Terwijl er volgens haar dan al rekening is gehouden met
aanwijsbare ooi-zaken als de gemiddeld kortere werkweek van
vrouwen. De FNV-bestuurster merkt dat het onderwerp in Ne
derland niet sterk leeft, ook niet bij vrouwen. Vrouwen blijken
zich bij toonverschillen alleen te storen aan duidelijker aanwijs
bare discriminatie, aldus Roozemond. Bijvoorbeeld als een
vrouw voor hetzelfde werk minder betaald krijgt dan haar man
nelijke collega.
sis leggen in een bedrijf. Het is
geen liefdadigheid van bedrij
ven, dat ze een vrouwvriendelij
ker beleid voeren. Het is nood
zaak. Niet alleen de vakbewe
ging, ook een bedrijf moet een
afspiegeling van de samenleving
zijn om optimaal in die samen
leving te kunnen functioneren.
Dat kan alleen als je een vrouw
vriendelijk beleid voert. En dat
doet Unilever. Dat waardeer ik
Was een carrière als deze van te
voren gepland?
„Zoiets bedenk je niet van tevo
ren. Mensen ontwikkelen zich.
De keuze voor de vakbeweging
was een heel bewuste keuze. Ik
wilde een actieve bijdrage leve
ren aan het sociale beleid in Ne
derland. Na een aantal be
stuursfuncties werd ik voorzitter
van de onderwijsbond Abop. De
overstap naar de vakcentrale
was een logische stap. Als vice-
voorzitter was het niet mijn di
recte ambitie om Johan Steke
lenburg in 1997 als voorzitter op
te volgen. De vakbeweging is
een levendige organisatie, waar
in uit meerdere kandidaten een
voorzitter wordt gekozen. Maar
toen het getouwtrek om het
voorzitterschap ontstond, wilde
ik beslist niet verder gaan. Ik
heb nu diverse toezichthouden
de functies verricht in non-pro-
fitorganisaties. Ik wilde nog één
keer een toezichthoudende
functie vervullen in een bedrijf
als Unilever."
En nu is het natuurlijk Unilever
voor en na. Gaat u nu ook met
Dove onder de douche?
Lachend: „Ja, inderdaad, ik ge
bruik Dove, één van de merken
van Unilever. Je bent nieuwsgie
rig en je probeert wel eens wat
van al die producten."
Alitalia beraadt zich op afbetalingsvoorstel
door Richard Mooyman
ECONOMIE WIJZER
Voor het laatst wil ik op deze
plaats wijzen op de onderschat
ting van Europa. De verkiezings
debatten gingen over het kwart
je van Kok, over het aantal ge
vangenen per cel en de naam
van de premier, maar Europa
deed niet mee. Tijdens de twee
belangrijkste lijsttrekkersdebat
ten, die van vorige week zondag
en dinsdagavond, is zelfs het
woord Europa niet gevallen. Het
is ongelooflijk maar waar.
Een belangrijk deel van de Ne
derlandse soevereiniteit is opge
offerd met de komst van de eu
ro. En nu weer met de uitbrei
ding van de EU. Onze sociale
voorzieningen staan onder druk
vanwege Europese eisen. Euro
pa wil niet dat onze bedrijven
opereren zoals ze gewend wa
ren, dus in overleg met elkaar.
Het Nederlands parlement heeft
weinig meer in te brengen om
dat de belangrijkste
zaken beslist wor
den in Brussel. Tal
van Nederlanders ir
riteren zich mate
loos aan de euro en
alles wat Europees
is. En de politici en
de journalisten ne
geren Europa totaal.
Hoe is dat toch mo
gelijk?
Het geeft me te den
ken. Over de be
perktheid van een
column als deze, bij
voorbeeld. Hoe vaak
heb ik het onder
werp van Europa
niet op deze plaats
aan de orde gesteld?
Steeds weer waarschuwde ik
voor de gevaren van te verre
gaande Europese integratie,
voor de risico's van een ge
meenschappelijke munt, en
wees op de democratische en
sociale tekorten van de Europe
se Unie. Het doet er allemaal
weinig toe. Althans, die indruk
heb ik.
Veel lezers hebben me laten we
ten het met me eens te zijn en
prijs te stellen op een kritisch
geluid ten aanzien van de Euro
pese ontwikkelingen. Ik dank
hen voor de moeite die ze heb
ben genomen om mij dit te la
ten weten. Helaas, veel verder
komt de kritiek niet.
Mijn kritiek op de Europese ont
wikkelingen heeft te maken met
mijn stelling dat er meer is in dit
leven dan het economische. Zo
veel gebeurt vandaag de dag om
economische redenen. Steeds
weer is het geld het doorslagge
vende argument om iets wel of
niet te doen. De politici werken
mee aan Europa omdat dat
goed is voor onze economie.
Gemeentes renoveren hun mu
sea om meer toeristen (en hun
geld) te trekken. En bij bedrijven
zou het uitsluitend om de winst
gaan.
Alsof het leven niet om iets an
ders zou gaan. Om een goed ge
voel te hebben, bijvoorbeeld.
Om gezien te worden en ergens
bij te mogen horen. Om betrok
ken te kunnen zijn bij de poli-
ARJO KLAMER
hoogleraar economie
Erasmus Universiteit
tiek (een onmogelijkheid in dat
grote Europa). Om goede vrien
den te hebben. Om trots te kun
nen zijn op je land. Om geïnspi
reerd te kunnen zijn (Europa?).
Om de liefde te kunnen beleven.
Al het andere is een middel
daartoe. Althans dat zou het
moeten zijn.
Daarom wees ik steeds op de
waarden die in de verdrukking
komen bij een vergaande markt
werking, bij privatisering, bij het
prijzen van culturele goederen.
Terwijl in een markt de prijs de
enige graadmeter is, zullen
mensen die bewust willen leven
zich bijvoorbeeld willen bera
den over de partij waaraan zij
hun geld geven in een markt-
transactie.
Waarom van grote, anonieme
en veelal maatschappelijk on
verantwoord opererende onder
nemingen kopen wanneer je dat
ook van hard wer
kende en sociaal
voelende midden
standers kan doen?
Waarom zouden we
geen rekening hou
den met het sociale
beleid en het milieu
beleid van een on
derneming? Het is
een kwestie van be
schaving, zou ik zeg
gen.
Langzaam zie je een
kentering. Positief
was de discussie
over waarden en
normen tijdens de
verkiezingscampag
ne, ook al was het
jammer dat men
graag de zwarte piet richting
overheid wilde schuiven. Nu is
het natuurlijk wel zo dat politici
niet over onze waarden en nor
men gaan. Daar zijn we zelf
voor. Waarden krijgen gestalte
wanneer u en ik elkaar daar op
aanspreken. Volgens mij draait
dit leven om sociale en culturele
waarden. De economie met
haai- markten en bedrijven is
niets meer en niets minder dan
een middel.
Dat gezegd hebbende, realiseer
ik dat ik steeds minder een eco
noom ben en steeds meer in het
vaarwater kom van mijn vader
die dominee was. De appel viel
toch minda: ver van de boom
dan hij ooK%edacht heeft. Daar
om past deze column niet meer
op deze plek. Want hier moet
het toch vooral over de econo
mie gaan, over markten, pro
ductie en dergelijke onderwer
pen. Dat zien de redacteuren
ook in. Vandaar dat dit mijn
laatste column is.
Ik dank alle lezers voor hun aan
dacht en belangstelling. We ko
men elkaar ongetwijfeld tegen
op een andere plek, via een an
dere weg. Wilt u met mij verder
dan kunt u altijd www.Klamer.nl
raadplegen.
Dit was de laatste column van
Arjo Klamer voor deze krant.
Volgende week de eerste bijdrage
van zijn opvolger, de Tilburgse
econoom Sylvester Eijjfinger.
