Uark Ens gaat zich steeds beter voelen
SPORT
Mees niet bang,
stop op tijd'
Vrijheid bevalt de
vleugel van Valken
Fusie tussen SJC en Noordwijk?
)its wil met WSB de nacompetitie halen
zaterdag 25 januari 2003
Thee K
bases
Peter van der Hulst
erbroek - Voor een voetballer
32 jaar gaan de jaren tellen.
rk Ens, spits bij zondageerste-
1 j. .fcser WSB, ziet zichzelf als een
ldleE J 11
ift ondering. „Ik ga me steeds
er voelen. Dat frappeert mij
Ik ben een laatbloeier, wel-
t heeft dat fysiek zijn voorde-
Ik ben weinig geblesseerd en
ik een kwetsuur heb, herstel ik
ion? r snel van, maar het klopt dat
pow |s voetballer bij de ouderen
•k Ens laat de naam van Erik
aarts vallen om duidelijk te
ken dat je als oudere speler
ogra grote waarde kan zijn. „Hij
reg eg Pas °P latere leeftijd zijn
te profcontract.Willaarts
jopte zich in de jaren tachtig
de vorige eeuw als doelpun-
nachine van FC Utrecht en
d daar zelfs een lucratief
tract bij de Duitse club
ussia Mönchengladbach aan
„In de Bundesliga zie je
ISCF dat spelers lang doorgaan.
ïieem in Nederland Jan
Jntze maar als voorbeeld. Al-
!|V r
untif
itaat of valt met een blessu-
ig je er een halfjaar uit dan
area het snel bergafwaarts."
;rity. nu toe heeft Ens geluk ge-
Bij FC Lisse was hij een
wat langer uit de roulatie.
Ijs^ terug van wintersport brak
ij een tackle van achteren
enkel en scheurde hij zijn
den. Ruim een half jaar later
hij weer fit. „Het ligt er vaak
aan hoe je er mentaal mee
aat. Ik ben niet iemand die
adni inhoudt met de gedachte
k wel eens een schop kan
en. Sterker, ik ga er juist fel-
l"
blessures te voorkomen is
)its, die een jaar geleden
zijn gezin Lisse verliet en nu
sserbroek woont, zuinig op
lichaam. „In de zomer blijf
n trainingsschema volgen.
op dan twee keer in de
i en pak het tennis weer op.
1 bezig blijven. Het moet
zo zijn dat ik het seizoen
Jlte "zo'n grote achterstand be-
s gro |at ik die pas halverwege de
i petitie heb ingelopen. Dat
;ewoon niet. Toch merk ik
ent hil met vroeger. Bij FC Lis-
in ik de dag na een wed-
bij wijze van spreken niet
or ip afkomen. Nu doe ik dat
nd." Lachend is hij zelf de
inde vraag voor. „Je zult wel
en: hij doet nu vast minder
it veld. Maar ik ben een spe-
ie het van inzet moet heb
niet van technisch ver-
De Ridder zet in op promotie
Mark Ens: „Het liefste had ik dit jaar kampioen geworden. De potentie is er, maar op de een of andere manier kunnen we net niet dat extra stapje doen waardoor we ook de
mindere wedstrijden naar ons toe trekken." Foto: Dick Hogewoning
dge
vormt ook een beetje mijn
kracht. Je moet de dingen doen
waar je goed in bent" In het ge
val van Ens? Trekken en sleuren
in de spits, kont erin draaien en
schieten. En ook als kopper is
hij zijn hele voetballeven al suc
cesvol geweest.
Met FC Lisse en WSB zijn de
clubs van Ens genoemd. „Een
bewuste keuze. Je kunt wel heel
veel 'hoppen', maar zo zit ik als
mens niet in elkaar. Bij de ene
club krijg je twee paar voetbal
sokken en bij een ander mis
schien drie. Dan kun je voor dat
laatste kiezen, maar dat is mijn
eer te na." Als veelscorende
spits kreeg hij genoeg aanbie
dingen, maar hij liet ze stuk voor
stuk lopen. „Ik vind plezier be
langrijk. Klikt het met je mede
spelers, de trainer en spreekt de
vereniging je aan. Bij FC Lisse
ben ik opgegroeid, daar had ik
mijn vrienden. Dus een makke
lijk verhaal."
Uiteindelijk viel een eigen sport
zaak niet meer te combineren
met voetbal op zaterdag, door
gaans de drukste dag voor een
middenstander. „WSB wist
daarvan en reageerde adequaat.
Wat ik me op dat moment voor
de geest kon halen was het lelij--
ke paarse shirt met die gele
kleur. Maar het complex is mooi
en ik trof bij de Noordwijker-
houters een homogeniteit aan
die ook in Lisse was." Ens
„sn
Ijn
int inmiddels als geen an-
beperkingen. „Dat
WSB - Wilhelmus
zondag 14.00 uur
maakte in 1996 de overstap,
maar miste daardoor wel het
eerste kampioensjaar van FC
Lisse in de hoofklasse. „In dat
opzicht ben ik misschien te
vroeg weggegaan, maar vergeet
niet dat ik bij WSB ook heel wat
successen heb meegemaakt. We
promoveerden van de tweede
naar de eerste klasse, haalden
twee keer de Amstel bekerfinale,
waarvan we een keer wonnen
en speelden in de grote Amstel
Cup. Voor een club als WSB
zijn dat heel mooie kaarten. We
spelen nu met SJC en UVS bo
vendien in een heel leuke com
petitie."
Ens mag met zijn 32 jaar inmid
dels een van de oudere spelers
van de selectie zijn, zijn rol is in
de loop der jaren niet veran
derd. Waar de meeste spitsen
langzaam maar zeker linie voor
linie afzakken, staat hij nog
steeds in de 'punt'. „Natuurlijk
heb ik wel eens wat anders ge
probeerd, bijvoorbeeld achter
de spitsen, maar anderen zijn
op die positie capabeler." Ook
op andere vlakken gedraagt hij
zich nog steeds hetzelfde. „Ik
ben niet iemand die taken naar
zich toetrekt, maar als me ge
vraagd wordt hoe ik bepaalde
dingen zie dan wil ik daar graag
over nadenken. Er wordt alleen
weinig gebruik van gemaakt."
Zo meent Ens dat de medische
begeleiding bij WSB verbetering
behoeft. „Soms zijn mensen
blind voor hun eigen vereniging.
Het zal wel goed zijn, wordt dan
geredeneerd. Als ik een nieuw
personeelslid in mijn winkel
krijg, dat daarvoor in een andere
zaak heeft gewerkt, vraag ik hoe
hij bepaalde dingen ziet. Ik leer
daarvan."
WSB staat op dit moment een
beetje roemloos in middenmoot
van de eerste klasse. Het gat met
de degradatiezone is niet al te
groot. „Maar je denkt toch niet
dat ik naar onderen kijk", zegt
Ens zelfbewust. „Als dat het ge
val is, kan ik beter stoppen met
voetbal. Ik wil zeker met de na-
competitie meedoen. Het liefste
had ik dit jaar kampioen gewor
den. De potentie is er, maar op
de een of andere manier kun
nen we net niet dat extra stapje
doen waardoor we ook de min
dere wedstrijden naar ons toe
trekken. Aan een gebrek aan
flair ligt het niet."
Als mogelijke oorzaak voor de
tegenvallende resultaten noemt
hij de breedte van de selectie.
„Maar dat komt wel goed. Het
tweede team staat niet voor
niets bovenaan, alleen zijn die
jonge jongens nog net niet kftiar
voor dat stapje omhoog."
Als het aan Ens ligt maakt hij de
opkomst van de nieuwe genera
tie nog mee. Lichamelijk gaat
het hem steeds gemakkelijker af.
„Of ik doorga tot mijn veertig
ste? Het zou zo maar kunnen. Al
ben ik niet iemand die blind
doorgaat. Als je het niet meer
kan belopen of je komt met ge
breken de trap af, moet je con
cluderen dat je te lang bent
doorgegaan."
door Loman Leefmans
valkenburg - Valken '68 is bij
aanvang van de tweede sei
zoenshelft koploper in de der
de klasse. De 26-jarige Dennis
de Ridder leverde hieraan met
zijn assists en doelpunten een
flinke bijdrage. De plotselinge
versnelling langs de zijlijn is
het handelsmerk van de Kat-
wijkse schilder. Volgens De
Ridder is de club aan 't Duyf-
rak na een aantal op het nip
pertje mislukte pogingen klaar
voor opnieuw een stap voor
waarts. „Ik denk dat niet alleen
het eerste elftal, maar de hele
vereniging daar klaar voor is",
aldus De Ridder.
Waarom stapte je vier seizoe
nen geleden over van w Kat
wijk naar Valken '68?
„Drie keer trainen in de week
werd me teveel. Ik heb mijn
hele jeugd bij Katwijk gespeeld
en daarna in het tweede team,
altijd als vleugelspits. Af en toe
viel ik in bij het eerste elftal. Bij
Valken heb je als speler iets
meer vrijheid en dat bevalt me
wel. De sfeer is goed en daar
door ook de prestaties."
Vorig jaar miste Valken '68 op
een haar na promotie. Dreun
de die klap nog lang na?
„Dat is inderdaad nog een tijd
je in ons geheugen blijven
hangen. Eén verloren potje bij
Oegstgeest door een paar
blunders en hup; SV '35 kam
pioen, met één punt voor
sprong. Het huidige seizoen
begon met een verliespartij te
gen Lugdunum, maar sinds
dien hebben we niet meer ver
loren. Lugdunum is vandaag
opnieuw de tegenstander. Die
ploeg ligt ons niet. Leidse bluf?
Misschien, een precieze reden
is niet aan te geven. We heb
ben wel revanchegevoelens."
Hoe groot is de invloed van
Floor van Duyn, oud-speler
van Quick Boys en Ter Leede
en broer van Valken-trainer
Piet?
„Zijn ervaring heeft uiteraard
bijgedragen aan de huidige
klassering. Toch heeft hij maar
een paar keer meegedaan. Hij
voetbalt in het tweede elftal en
hij staat klaar als er blessures
of schorsingen zijn. Met het
oog op de toekomst is het op
merkelijker dat drie a vier
jeugdspelers in de A-selectie
zijn opgenomen. Het ziet er
voor Valken goed uit. Het voet
bal is er mede door de oefen
stof van Piet ook een stuk op
vooruit gegaan. Vroeger speel
de Valken recht toe recht aan.
Dat is al lang niet meer zo."
Valken '68 richting tweede
klasse?
„Dat hopen we en daar zetten
we op in. De huidige spelers
groep moet het- niveau aan
kunnen. Misschien dat er nog
wat spelers die bij Quick Boys
of Katwijk het eerste elftal net
niet bereiken over zijn te halen
om bij Valken te komen. Dat is
bij MVKV, KRV én bij ons een
bijna traditionele manier om
aan goede aanwinsten te ko
men. Bij Valken staan voldoen
de vrijwilligers klaar en wordt
genoeg voor de spelersgroep
georganiseerd om het gezellig
voor ze te maken."
Dennis de Ridder. Foto: Taco van der Eb
Valken '68 - Lugdunum
zaterdag 14.30 uur
)e Kort voelt zich nog goed genoeg
to Hl
olenj* I
urreifl X/"
posIJv
hrou
ng
Loman Leefmans
rdorp - Het is een zeldza-
jombinatie: medicijnen stu-
en semi-professioneel
illen. Alfons de Kort deed
|Jl)e balans bij de 36-jarige
^Tnaar is sindsdien naar de
p kant doorgeslagen,
prts is zijn beroep en voet-
doet hij bij de amateurs
tweedeklasser Alphense
behandelkamer in het
md Ziekenhuis in Leider
kan hij een kleine glimlach
onderdrukken: „Uitgere-
ik ben momenteel gebles-
aan mijn hamstring." De
in hem waarschuwt di-
,Veel voetballers spelen in
geval een wedstrijdje niet,
in daarna een keer op hal-
it mee om het weekein-
la de hamstring op-
te scheuren. Ik ben pas
tot vier weken weer pre-
lar dan genezen."
:t een niet alledaagse ge-
zijn geweest in de spelers
in AZ '67. Terwijl de meute
met klaverjassen, popmu-
en praatjes over voetbal
ïert, zit op de achterbank
enling stilletjes in de stu-
eken te neuzen. „Eigenlijk
lie combinatie tussen stu-
voetbal nog wonderbaar-
>ed. Als semi-prof heb ik
en wedstrijdje of vijftien in
erste elftal gespeeld, toen
de eerste divisie. Totdat
;e, de zogeheten co-schap-
loest lopen. Bij AZ von-
e dat ik die aan het trai-
.chema moest aanpassen,
'ho, ho, wat dachten jullie
als we de zaak eens om-
delinj n<
kbaar
op
eels
70
'ech
op.orgj
zelfs ta
versb
Er
i coönr.
ichl
ouwen aarn;
"Ke.,
<n na;
«pn,oei
dienst
zijn
draaiden?' Dat betekende het
einde. Ik denk dat ik sowieso
niet het talent had om een vaste
waarde te worden."
Door zijn studie voetbalde De
Kort door het hele land, onder
meer in de Amsterdamse regio,
in Nijmegen en bij het Neder
lands studentenelftal. In 1996
belandde hij bij hoofdklasser
Rijnsburgse Boys waar hij drie
seizoenen verbleef. „Het was de
periode van trainer Henk Wis
man. Na een enkelblessure in
het eerste jaar, miste ik daarna
bijna geen minuut meer. Ik
werkte in die tijd bij de KNVB
als teamarts van de jeugdselec-
ties en het nationale vrouwen-
elftal. Daarom werd het onmo
gelijk om op zaterdag te blijven
voetballen. Trainer Peter Wub-
ben kende ik van het studenten-
elftal en via hem ben ik bij Al
phense Boys terechtgekomen."
Sportgeneeskunde is een relatief
nieuw onderdeel van het me
disch bedrijf. Sportmedische ad
viescentra, zowel losstaand als
die zijn ondergebracht bij be
staande ziekenhuizen, schoten
de laatste jaren als paddenstoe
len uit de grond. „Een onder
deel van ons vak is het afnemen
van al of niet verplichte sport
keuringen. Dat is de preventieve
kant van de zaak. Daarnaast hel
pen we bij specifieke sport-
klachten. Dan gaat het voorna
melijk om chronische blessures.
Bij voetballers denk je dan bij
voorbeeld aan klachten van de
lies, knie of enkel. Hoe hard kan
je nog trainen? Moet het materi
aal (bijvoorbeeld schoeisel) of
de techniek worden aangepast.
Hoe maak je jezelf verantwoord
fitter?
Sportarts Alfons de Kort (Alphense Boys): „Uitgerekend ik ben mo
menteel geblesseerd, aan mijn hamstring." Foto: Hielco Kuipers
HBS - Alphense Boys
zondag 14.00 uur
In zijn vierde seizoen als speler
van Alphense Boys heeft hij zelf
een tijdelijke pas op de plaats
door een kwetsuur niet kunnen
voorkomen. „Leeftijd? Ik ben
kritisch op mijn medespelers,
maar óók op mijzelf en ik zie
niet in waarom ik zou moeten
stoppen of een stapje terug
doen. Ik denk dat ik het niveau
aankan en ik heb nog geen reac
ties gehad dat het niet zo is.
Wees niet bang; ik stop op tijd."
De vereniging van sportpark De
Bijlen speelde begin jaren ne
gentig na een gestage opmars
vier seizoenen in de hoofdklas
se. Twee treetjes lager hunkert
Alphense Boys inmiddels naar
eerherstel en De Kort ziet dat er
van komen. „Een mooie, grote
club met een goede, eigen trai
nersopleiding en een fantasti
sche organisatie. De Al is hoger
geklasseerd dan alle andere
clubs uit de regio, inclusief
Quick Boys."
We hadden alleen qua voetbal
een matige eerste seizoenshelft,
want punten hebben we genoeg
gepakt. Maar HBS (de koploper,
red.) heeft tot op heden slechts
vier punten verloren. De achter
stand op HBS is, als we zondag
van ze winnen, nog vier punten.
Ik geef ons een goede kans op
promotie en op termijn kan het
niet anders dan dat de club ver
der stijgt."
„Of ik dat nog meemaak, is twij
felachtig. Ik werk zowel in Lei
derdorp als in Den Haag en Rot
terdam en binnenkort word ik
voor de tweede keer vader. Mis
schien moet ik wat dichter bij
huis gaan voetballen."
In een lokale krant in Noordwijk
presenteerde het voormalige be
stuurslid van voetbalvereniging
Noordwijk, Harry Hollander, een
plan voor een gezamenlijk sport
park voor de plaatselijke voetbal
clubs. Een en ander zou uiteinde
lijk ook moeten leiden tot een
fusie tussen SJC (zondagvoetbal)
en Noordwijk (zaterdagvoetbal).
Is dit een goed idee?
Harry Hollander in de Noord
wijkse 'Zeekant':
De geluiden over een nieuw
sportpark doen al een tijdje de
ronde. Als je naar de toekomst
kijkt moetje constateren dat
een fusie zeker op termijn in ie
ders voordeel werkt. Wat is er
mooier dan op sportpark 'Keun
samen' de toekomst in te gaan?
In Lisse is het gelukt, waarom
zou het hier dan niet lukken?"
Ronald van Kesteren, keeper
van SJC, speelde ook bij
Noordwijk:
„Noordwijk is prestatiegerich-
ter dan SJC. Het draait bij
Noordwijk vooral om het eerste
elftal, de rest hangt er maar een
beetje bij. Ik denk niet dat er
veel mensen warm lopen voor
een fusie bij SJC. Je krijgt een
club die groter is dan Quick
Boys."
Jos Pesschier, voorzitter van
SJC:
„We hebben een paar jaar gele
den al eens met de gemeente
om de tafel gezeten. Er is toen
al wat snel rekenwerk verricht.
De conclusie was dat een
nieuw sportcompex onhaalbaar
was omdat de grond van het
SJC-terrein te weinig oplevert.
Het grootste gedeelte mag niet
bebouwd worden omdat het te
dicht bij de provinciale weg
N206 ligt. Bovendien is er bij
SJC niet 'een gevoel van samen
gaan'."
Jan Koster, voorzitter van de
supportersvereniging van SJC:
„Ik ken beide verenigingen, die
culturen verschillen zo van el
kaar. Bij Noordwijk is alles op
het eerste gericht. Als het eerste
elftal degradeert, is het allemaal
op."
Cees Spaanderman, voormalig
bestuurslid van Noordwijk:
Wij zijn een club met 1100 a
1200 leden. Denk je dat de club
op z'n gat ligt als er veertien de
graderen? Kijk eens in de om
geving. Er zijn tal van floreren
de clubs die niet op het hoogste
niveau spelen."
Wïm Siemerink, voorzitter van
de Noordwijkse sportraad:
„Ik denk dat een fusie onzin is,
de clubs verschillen veel. Ik zie
ook de voordelen niet. Een elf
tal heeft nog altijd twee leiders
en een trainer nodig. Ik voorzie
zelfs dat er uiteindelijk minder
jongeren gaan sporten. Noord
wijk en SJC hebben allebei een
Al, ik vraag me af of een fusie
club twee A-elftallen over
houdt?
Leen Korbee, in december af
getreden als voorzitter van w
Noordwijk:
„De clubs kunnen goed met el
kaar overweg, maar een fusie
tussen de clubs lijkt me heel
moeilijk. SJC wil naar de zon
daghoofdklasse, Noordwijk zit
in de zaterdaghoofdklasse. Ik
kan me niet voorstellen dat er
een club komt die op beide da
gen op het hoogste niveau
speelt. Het is wel een goede
zaak wanneer er over een
nieuw complex 'gebrainstormd'
wordt. Maar ik zie een nieuw
complex er pas over zes a zeven
jaar komen."
De Noordwijkse wethouder
Peter van Bockhove van sport:
„Ik heb beide clubs inmiddels
uitgenodigd om eens om de ta
fel te gaan zitten. Om één club
te maken, is denk ik, een stap te
ver. Maar in andere gemeentes
zie ik ook dat er een groot
sportcomplex tot stand is ge
bracht. Die hebben dat niet zo
maar verzonnen. Misschien
kan je er zelfs andere sporten
bij betrekken. Bovendien kan je
het parkeren goed organiseren.
In eerste instantie wil ik peilen
of het bespreekbaar is.
Willem Spierdijk
F-jes van Noordwijk en SJC bestrijden elkaar in de zaal, eind december vorig jaar. Straks misschien
ploeggenoten? Publiciteitsfoto
