Valiumverslaafden kunnen afkickl REGIO 'Een Kamerzetel, daar had ik voor geen meter op gerekend' V ia r Politici kunnen bij Weegink in de leer Waarom de Verenigde Staten will Turkije lid wordt van de Europee Over opzet van Amstel Cup-toei l wordt wel degelijk heel goed nage NAVRAAG Ze staat op nummer veertig van de PvdA-kandidatenlijst en als we de peilingen moeten geloven is die positie woensdag goed voor een plekje in de Tweede Ka mer. Een ge dachte waar THEA FIE- RENS, voor malige gemeentesecretaris van haar woonplaats Noordwijk en te genwoordig algemeen directeur van ontwikkelingsorganisatie SNV, nog steeds een beetje aan moet wennen. Hier had u waarschijnlijk niet op gerekend toen u zich beschik baar stelde? „Voor geen meter. Bij de verkiezingen van mei vorig jaar stond ik ook op de lijst, op plek 45. Toen ik daar aan begon, werd nog seri eus ingeschat dat dat een verkiesbare plaats was. Nou, we weten allemaal wat er vervolgens is gebeurd: de PvdA werd gehalveerd. Dit keer belandde ik op de veertigste plek en ging ik er helemaal vanuit dat dat een niet-verkiesbare plek was. Maar nu moet ik er toch ernstig re kening mee gaan houden dat ik in de Ka mer kom. Het is allemaal heel bizar; je wordt mentaal flink heen en weer geslin gerd.'' U heeft er toch wel zin in? „Jazeker. Als het ervan komt, doe ik het graag. Maar ik houd nog een slag om de arm, hoor. Voor hetzelfde geld wordt het 35 zetels en niet regeren en dan ben ik er gewoon weer niet bij. Maar het is wel fantastisch wat er nu met de PvdA ge beurt. Met de keuze van Job Cohen als onze premier-kandidaat ben ik ook zeer in mijn nopjes. Job is heel erg geschikt. Hij is aimabel, maar ook een zeer goed bestuurder. Ik hoopte vurig dat hij het zou worden. Met zo'n kandidaat mogen we in onze handen knijpen." Hoe bevalt het campagne voeren? „Dat ligt een beetje moeilijk. Ik ben helemaal niet op campagne geweest omdat ik in de lappenmand zit. Twee maanden geleden ben ik in de Utrechtse binnenstad het slachtoffer geworden van een straatroof, waarbij ik behoorlijk gewond ben geraakt; onder andere een schouderfractuur. Op weg naar een politiek vergade ring in de Lutherse kerk werd ik aangevallen door twee mannen op een scooter. Ik heb gevochten voor wat ik waard ben, maar moest uiteindelijk toch het onderspit delven tegen die twee. Ik ben zelfs nog een heel eind met die scooter meegesleurd. Over veiligheid op straat gesproken. Nu gaat het trouens wel weer, hoor. Ik mag voor zichtig weer wat doen. Nog wel eens heimwee naar de gemeente Noordwijk? „Totaal niet. Ik zie trouwens wel parallellen tussen wat er in mijn tijd in het Noordwijkse gemeentehuis gebeurde en de landspoli- tiek nu. Kijk alleen maar hoe het vorige kabinet is gesneuveld door ruzies, afsplitsingen en dergelijke. Maar ik verlang er bepaald niet naar terug. Het is me erg goed gegaan na die tijd." tekst: Paul de Vlieger publiciteitsfoto UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1903, Dinsdag 20 Januari LEIDEN - Naar aanleiding van het adres van den heer L. Waisfisch, houdende verzoek om terugbetaling van schoolgeld, lager onderwijs, deelen B. en Ws. mede, dat adressant zich den 6den November 1902 in déze gemeente heeft gevestigd en dat zijn beide kinderen in den loop dier maand zijn geplaatst als leerlingen resp. op de school 2de klasse voor Jongens en Meisjes en de Meisjesschool 2de klasse, zoodat zij in de maand October van het vorige jaar alhier geen onder wijs hebben genoten. Derhalve wordt in overweging gegeven aan adressant terugbetaling van schoolgeld te verleenen over de maand October, tot een gezamenlijk bedrijf van ƒ2. VEREENIGDE STATEN - Een verschrikkelijke vergissing beging de zer dagen een woedende volksmenigte te Pittsburg, V.S. Men had een man uit de gevangenis gesleept, die beschuldigd was van moord op een politie-agent. Een galg werd opgeslagen en de ongelukkige opgehangen. Het vonnis was nauwelijks voltrokken toen het touw brak; de verblinde menigte greep haar slachtoffer weer beet en hieuw hem het hoofd af. Kort daarop bleek, dat de ongelukkige onschuldig was geweest: zijn broer had den moord gepleegd. ANNO 1978, vrijdag 20 januari NOORDWUK - Asiel-secreta ris Arno Bos bij het nieuwe bad van het Noordwijkse vo gelasiel met twee 'kostgan gers'. Om te voorkomen dat van in behandeling zijnde zeevogels de zwemvliezen verdrogen en gaan kloven, is een grote betonnen bak ge vuld met twaalf kubieke me ter zeewater. De bak is an derhalve meter diep om ook de 'duikers' onder de zeevo gels aan hun trekken te la ten komen. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5 15° 567 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine) p/kw €55.00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV c.q. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem. MAANDAG 20j^_ Tw pm ter< akt leL De| Valiumverslaafden kunnen afkicken, ontdekte psycholoog Jaap Couvée. Zijn aanpak: eerst de onderliggende de pressie behandelen. Dan afbouw van het valiumgebruik. Twee op de drie verslaafden kickten af. Eventjes al thans. Een minderheid is na driejaar nog steeds vrij. Veel ex-verslaafden slikken weer, maar minder dan eerst. Couvées aanpak werkt. Maar als het onderzoek over moest, zou hij het toch anders doen. Eén op de tien Nederlanders gebruikt kalmerende of slaapmiddelen zoals valium. Maar als het volgens de re gels gaat, krijgt een patiënt slechts één keer per jaar een receptje voor hoogstens twee weken mee. Als hij of zij dan nog steeds slecht slaapt of angstig of nerveus is, moet de dokter wat anders bedenken. Bij langdurig slikken van deze tranquillizers ofwel benzodiazepinen kan verslaving op treden. Toch zijn er 650.000 Neder landers die chronisch valium slikken. Veertig procent daarvan, 260.000 pa tiënten, is echt verslaafd. „Zij kunnen niet zonder", zegt Cou vée, die onlangs op zijn onderzoek aan de Universiteit Leiden promo veerde. Als ze zonder zitten, raken ze in paniek en ontwikkelen ze het bekende verslavingsgedrag. Craving heet dat. Ze moeten voldoende voor raad hebben om maar het ontspan nende gevoel te houden en geen last te krijgen van ontwenningsverschijn selen. Dat kan van alles zijn: toename van angst-, slaap- en depressieve klachten, dufheid, vërgeetachtigheid, trillen, verminderde eetlust of een ra re smaak in de mond." Elke verslaving is slecht, zegt Couvée, zo ook afhankelijkheid van benzodia zepinen. „Valiumverslaafden kunnen minder goed nadenken, zijn suffig en hebben een slechter reactievermo gen. Vooral bij ouderen kan dat grote gevolgen hebben voor het dagelijks functioneren. Zij lopen grotere kans op vallen met bot- en heupbreuken als gevolg. Verder hebben valiumver slaafden meer kans op een auto-on geluk. Dat lees je over veel genees middelen in de bijsluiter, maar van deze groep verslaafden is dat ook echt aangetoond. Veel chronische ge bruikers hebben psychische proble men waarvoor valium niet het ge schikte middel is." Hoe kan een patiënt verslaafd raken als hij maar één keer per jaar voor slechts een korte tijd tranquillizers van de huisarts krijgt? Couvée: „De praktijk is dat artsen en assistentes de recepten vaak klakkeloos verlengen en zo verslaving in de hand werken en in stand houden. Dat klinkt ern stig, maar het is mij iets te gemakke lijk de huisarts de schuld te geven van valiumverslavingen. Het zou wel goed zijn om bij het uitschrijven van Jaap Couvée: „De praktijk is dat artsen en assistentes de recepten vaak klakkeloos verlengen en zo verslaving in de hand Foto Marnix Schmidt een recept voor verslavende medicij nen even te controleren of het al de zoveelste keer is. Huisartsen die mee werkten aan mijn onderzoek waren soms stomverbaasd over het feit dat ze niet in de gaten hadden dat ze al heel lang patiënten benzodiapinen voorschreven. Maar huisartsen heb ben het ook zo ongelofelijk druk." En als artsen al weten van het chro nisch gebruik, dan schrijven ze nog vaak een nieuw recept uit, weet Cou vée. .Artsen horen van hun patiënt: 'Ach, dokter, het gaat toch goed, toe nou maar'. Om geen bonje te maken, geven huisartsen dan vaak toe." Ter relativering: „Wat moet je met een vrouw van 85 in een verzorgingshuis, die geen familie meer heeft en jaar in jaar uit valium slikt om 's middags lekker in kunnen te suffen? Dan is af bouwen echt niet meer nodig en zelfs onverstandig." Veel chronische patiënten willen van hun afhankelijkheid af. Zestien pro cent van de chronische valiumslik- kers heeft een depressie. Couvée vroeg uit deze groep patiënten mee te doen met het afkickonderzoek. „Depressieve patiënten zijn de moei lijkste groep. Als mijn methode bij hen zou werken, werkt het voor alle veelgebruikers." De helft zei ja. De mensen die weigerden, vonden het teveel gedoe of waren tevreden met de behandeling. „Wellicht was de on derliggende reden de afhankelijkheid van benzodiapinen", zegt Couvée. Zijn idee was om eerst de depressie te behandelen met een antidepressi vum en daarna valium af te bouwen. Om de depressie te bestrijden, deelde hij de patiënten in twee groepen. De ene groep kreeg een medicijn, de an dere een nepmiddel (placebo). Op vallend was dat het nepmiddel bijna even goed werkte als het echte anti depressivum. „Dat verbaasde mij enorm", zegt Couvée. „Het is nor maal dat er een placebo-effect is, maar een bijna even groot effect als het echte medicijn is ongekend. Het komt waarschijnlijk door de lange ge sprekken met patiënten tijdens het onderzoek. En we weten: praten helpt bij depressies." Na de depressie was de verslaving aan de beurt Tweederde van de pati ënten slaagde erin om met het af- bouwprogramma van de verslaving af te komen. Dat was een mooi resul taat. Maar blijven ze ervan af? De meesten niet, ontdekte Couvée nadat hij de ex-gebruikers na twee of drie jaar opnieuw onderzocht Dertien procent had nooit meer valium ge slikt. Van de rest had een derde wel valium gebruikt, maar op een gezon de manier. „Dat mag." Een derde slikte nog wel langdurig, maar min der dan daarvoor. En eenderde was volledig teruggevallen en gebruikte ouderwets veel. Het kan dus wel, concludeert Cou vée. Hij hoopt op een groter bewust zijn rond medicijnverslaving. „Dat betekent dat huisartsen beter moeten opletten. Maar ook dat patiënten zelf actie moeten ondernemen om van hun verslaving af te komen. Mijn stelling is: mensen zijn verantwoor delijk voor hun eigen gezondheid." Maar stop niet zomaar, waarschuwt hij. „Stop altijd in overleg met je huisarts." Couvée maakt zich inmiddels sterk voor een andere aanpak van valium- werken en in stand houd< Rl im verslaving dan hij in zijbski heeft toegepast. In plaa Sin van de onderliggende n I komen, pleit hij eerst v ïgi afbouwen van valium tot angst of de depressie t( l vi „In het onderzoek dedi lt si ten die niet van hun dei mi men niet meer mee. Eolet mer. Ik denk dat je juis E< taten krijgt als je eerstDe na kun je aan de slag n vas nis." tui Couvée heeft een soort A gemaakt dat de huisart >ge sen. „Begin met een sii rei aan je patiënt waarin j< ee: de gevaren. Dat blijkt a tee zijn bij één op de vijf pjr, dat niet lukt, stelt hij oi daj praatgroepen voor. „Nitegi de Anonieme Alcoholis frel mensen helpt praten. 1 tpa me is natuurlijk veel enivori het ergste geval is altijd het in een kliniek mogelijk offi maar een hele kleine gil Ka vlo Roelf Reinders in c PREEKTIJGERS SCHRIJVENDE LEZERS preek recensie Onno van 't Klooster Dominee B.H. Weegink., zondag 19 januari, 18,30 uur. Hervormde gemeente Valkenburg. In het gebed tussen de momen ten van samenzang blijkt al dat de Katwijkse dominee Weegink op de kansel van de hervormde kerk in Valkenburg, waar hij de zondagavonddienst verzorgt, zich als een vis in het water voelt. Welbespraakt en schijn baar zonder zijn woorden van tevoren in te studeren, wenst hij de gemeenteleden in deze ver- kiezingsweek veel kracht, wijs heid en inzicht toe. En passant refereert hij daarbij ook aan het nieuws van de dag: „Wouter Bos heeft de naam van de mogelijk nieuwe minister president bekend gemaakt", zegt hij met gesloten ogen. Dat het Job Cohen is, zegt hij er niet bij. Misschien wil de dominee neutraal blijven. Tijdens de preek kan hij het evenwel niet laten toch nog een politieke linkse directe uit te de len. Wanneer hij de rijkdom van de legeroverste Naaman (uit 2 koningen 5:1-15a) beschrijft: „Een man die alles heeft, een kast vol onderscheidingen, een machtige villa, bedienden, geld, land zo groot dat het hele vlieg kamp Valkenburg er een klein stukje grond bij is", voegt Weegink eraan toe dat wanneer deze bijbelse figuur nu had ge leefd hij vast VYT) had gestemd, „want hij is toch al binnen." Die Naaman was legeroverste voor de Syrische koning Aram (circa 850 v. Chr.). Tijdens één van zijn rooftochten maakt hij een arm meisje uit Israël buit. Haar naam wordt niet ge noemd, maar wel dat ze werkt voor Naamans vrouw. Daar hoort ze over het probleem van de legeroverste. Hij heeft lepra. Beeldend beschrijft Weegink haar rol in het bijbelverhaal: „In plaats van met half dichtgekne pen ogen van wraakzucht te genover de man, die haar van huis en haard wegrukte om als slavin in zijn huishouding te dienen, te zeggen: barst maar vuile vieze rijke stinkerd, rot maar weg, wijst dat simpele grietje, die keukenprinses, haar baas de weg naar de profeet Eli- sa in Samaria die hem van zijn ziekte kan genezen." Het bijbelverhaal vertelt vervol gens dat Naaman, na een paar omtrekkende bewegingen, op advies van Elisa zichzelf zeven maal onderdompelt in de Jor- daan, én inderdaad geneest. Een criticaster zou kunnen denken: God schijt net als de duivel op de grote hoop. Waarom zo'n rij ke buitenlandse legeroverste ge nezen die arme meisjes schaakt en tot slavernij veroordeelt? Maar dat nut blijkt uit het eind van het verhaaL Naaman zegt namelijk ten overstaan van zijn hele gevolg: 'Zie, nu weet ik, dat er op de hele aarde geen God is behalve in Israël.' Zo'n loyali teitsverklaring maakt veel goed. Weegink rept jammer genoeg niet over dit vreemde goddelijke voorkeursbeleid. Hij prijst alleen het geloof van het meisje in de krachten van God die via Elisa Zijn wonderdaden verricht. De les van dit verhaal is volgens hem dat ieder mens, hoe een voudig van geest ook, in aanra king gebracht moet worden met Het Woord van de Heer. „Zelfs mensen die nog geen tien woor den bij elkaar kunnen rapen, zo als een eenvoudig keukenhulp je, kunnen zo het christendom verspreiden." Langzaam maar zeker komt de dominee zo bij het zendings werk waar deze dienst aan is ge wijd. Het moet gezegd, wat kan die Weegink preken. Politici kunnen zo bij hem in de leer. Soms losjes met de ellebogen op de kansel. Of heen en weer lo pend in de ongeveer één meter twintig brede kansel, schuwt hij niet zijn theologische bood schap in populaire taal van de straat te verpakken en te larde ren met voorbeelden uit de be levingswereld van de Valken- burgse gemeente. Instinctief zwakt hij zijn stem af wanneer dat past en zet de volu meknop op voluit wanneer hij zijn woorden wil benadrukken. Bijna voortdurend kijkt hij zijn gehoor aan. Afgezien van die ke ren dat hij theatraal zijn blik richt op de hemel. Beter gezegd: richting het houten dak van de kansel, waar pal boven hem, door een vierkant paneel van ondoorzichtig glas, een ronde tl- buis schijnt. Een kunstmatig au reool dat perfect lijkt te passen boven het hoofd van deze Pim Fortuyn onder de dominees. Sinds de traumatische ge beurtenissen van 11 septem ber 2001 bieden geopolitieke en militaire overwegingen een veel belangrijker verkla ringsgrond voor de voortdu rende afhoudende opstelling van de Europese Unie, dan religie en/of mensenrechten. En van de als ongepast erva ren druk die de Verenigde Staten recent op de Europe se leiders hebben uitgeoe fend öm Turkije een con creet perspectief te verstrek ken om te mogen toetreden. Wij hebben de overtuiging dat er iets heel anders speelt. Een feit dat ongetwijfeld ten grondslag ligt aan de omstre den 'bemoeizucht' van pre sident George Bush. Vanaf het moment dat Turkije toe treedt tot de Europese Unie, grenst die Europese Unie (dat zijn wij) aan maar liefst zeven roerige, onstabiele, niet democratisch bestuurde gebieden: Georgië, Armenië, Iran, Irak, Koerdische regio's, Syrië en Libanon. Het lijkt duidelijk dat de Eu ropese Unie daarmee in een enorm politiek en militair wespennest terecht komt. Het zou immers het defini tieve einde betekenen van de betrekkelijke 'splendid isola tion' van de Ei die Amerika ee oog is bij haar Irak en het ten Bij toetreding) [ufc hoeven de VS %en geen zorgen de Europese U opeens grensla s p dankzij onzen en met overheden 21 ven, zijn wij geraakt dat vee Nederlanders 1 tariërs zich van he| matiek bewust Jit ot in( he iet 43 Goed nieuws voor FC Lisse- trainer Ruud Bröring. Het Leidsch Dagblad wordt niet alleen bezorgd in Zeikt, de krant wordt ook nog gelezen. Vandaar dat wij Bröring in zijn column van vorige week maandag op enkele onwaar heden konden betrappen. De opzet voor de Amstel Cup is niet het resultaat van de arbeid van 'iemand in het Zeister Bos die er niet van te overtuigen is dat het an ders moet', maar van de in breng van prominente club vertegenwoordigers en trai ners (het zgn. technisch plat form) die een duidelijke kijk op de materie hebben. Net als Bröring dus, maar dan anders. De clubs die Europees voet bal spelen, worden tot de winterstop vrijgehouden van Amstel Cupverplichtingen, zodat zij - in het belang van het totale Nederlandse voet bal - in staat worden gesteld Europees goed te presteren ten behoeve van de UEFA- ranking, die de basis vormt voor het aantaldeelnemers aan UEFA clubcompetities dat een land mag inschrij ven. Het toernooi om de Amstel Cup heeft elk jaar verrassin gen in petto en blijft daar mee populair bij spelers en publiek. Dat bewijzen de toeschouwersal amateurclubs a geldt dat het to Amstel Cup de naar Europees Bröring nu kan wat de finale oj heeft hij heel v van voetbal, of zonder veel gel zien. (voorlichter I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 10