SPORT
Ltleten winnen Zilveren Sleutels
heeft
ardo
al zijn eigen liedje
m
Dl
Gerard van Velde:
schaatsheld in balans
den Atletiek laat Tjerk Kramer en Lenneke van Schaik achter zich
Ir
HDC 982
zaterdag 11-januari 2003
Winnaars
Zilveren Sleutels
1970: LKV De Spartaan
(gewichtheffen)
1971: Swift (wielrennen)
1972: De Zijl (zwemmen/po
lo)
1973: Asopos (roeien)
1974: Nora Bakker-Broxter-
man
(tafeltennis)
1975: AV Holland (atletiek)
Louk Sanders (tennis)
1976: Swift (wielrennen)
Herman Filippo
(gewichtheffen)
1977: Nico Schroten (atletiek)
1978: Parker Leiden (basket
bal)
1979: John van der Wiel
(schaken)
1980: Sandra de Kruijff
(tafeltennis)
1981: DIOK (rugby)
1982: John van der Wiel
1983: De Zijl/LGB
1984: John van der Wiel
1985: Han Kulker (atletiek)
1986: Han Kulker
1987: Han Kulker
1988: Ronald Florijn (roeien)
1989: DIOK
1990: DIOK
1991: Jan Siemerink (tennis)
1992: Yvonne van Dorp
(atletiek)
1993: DIOK
1994: Irene Eijs (roeien)
1995: Irene Eijs
1996: Irene Eijs
1997: Kamiel Maase (atletiek)
1998: Erik van den Doel
(schaken)
1999: Kamiel Maase
2000: Eeke van Nes (roeien)
2001: Casper van de Burgh
(triatlon)
2002: Leiden Atletiek
salt lake citv/gpd - Bijna een
jaar na dato is Gerard van Velde
dit weekeinde terug op die magi
sche plek: het ovaal van Salt Lake
City. De plek waar blik verander
de in goud. En de eeuwige schle
miel de grote held werd.
In de entree van de schaatshal
van Salt Lake City staat zijn
naam uitgehouwen in steen:
1.07,18, Gerard van Velde Ned.
In de vitrine vlakbij, met alle
maal attributen van de Olympi
sche Spelen van 2002 staat een
breeduit lachende Gerard van
Velde, in olympisch pak, goud
om de nek met de olympische
bloemen te wijzen naar het mo
ment dat het stuk steen met zijn
tijd op de duizend meter wordt
aangebracht.
In het leven draait het om heel
veel dingen, ook om zo'n mo
ment als een jaar geleden. Maar
volgens Gerard van Velde gaat
het uiteindelijk maar om een
ding: „Om de balans." Zelden
zal een begrip meer van toepas
sing zijn geweest op een per
soon als op de schaatser uit
Heerde. Figuurlijk maar ook let
terlijk. Want een schaatsleven
lang was het bestaan van Gerard
van Velde vooral in disbalans.
Leek het wel of de schaatser met
de lange manen niet op een ijs
baan maar op een evenwichts-
balk zijn wedstrijden afwerkte.
Hij viel, letterlijk en figuurlijk,
regelmatig van de balk en keer
de hem zelfs enige tijd de rug
toe. Maar talent gaat nooit ver
loren. En als iets die fameuze ra
ce van een minuut, zeven se
conden en achttienhonderdste
van een seconde wel heeft be
wezen, is dat het wel. Of zoals
trainer Geert Kuiper zegt „Zijn
bijnaam was altijd Mr. Fear, me
neer angst. Deze ene race heeft
hem de rust gegeven dat hij het
kan. Hij hoeft nooit meer aan
zichzelf te twijfelen."
Het zijn de lotgevallen van een
olympisch kampioen, vrijwel el
ke olympisch kampioen. „Je
wordt een tijdje geleefd, hoe je
het ook wendt of keert. Maar",
zo zegt Van Velde, „je kunt het
als lastig en vervelend ervaren.
Maar je kunt er ook van genie
ten. En dat heb ik maar ge
daan."
Tot een bepaald moment. Want
er moest natuurlijk wel weer ge
schaatst worden. Alhoewel,
moest, waarom eigenlijk? Van
Velde had toch ook kunnen
stoppen. Die ene dag is nooit
meer te evenaren, gezien de
voorgeschiedenis. Maar dat is
dan ook niet de drijfveer van
Van Velde. „Kijk naar de olym
pische kampioenen. Vrijwel al
lemaal vallen ze in het jaar na
hun titel door de mand. Zijn de
prestaties een stuk minder. Het
is mijn uitdaging om dat nou
juist te voorkomen." En die wil
zit diep, weet Geert Kuiper. „Hij
wil koste wat het kost bewijzen
dat hij geen eendagsvlieg is."
Dat heeft hij dit seizoen gedaan.
Twee keer een tweede plek,
twee keer een derde plek in de
World Cups op 500 en 1000 me
ter en nog een stel nationale po
diumplaatsen. „In pakweg acht
wedstrijden. Dat heb ik in al die
jaren nog nooit gepresteerd."
Het geeft hem de rust en het
zelfvertrouwen nu over ruim
een week in Calgary de wereldti
tel op het spel staat. Met dit
weekeinde een generale in Salt
Lake City, daar waar vorig jaar
alles op zijn plaats viel. Maar er
zijn geen garanties in het leven
en dus ook niet dat het nu weer
goed zal gaan. „Er ligt hier ge
vaarlijk ijs, heel bros. Dat was
het vorig jaar ook wel een beetje
maar minder dan nu. Dat wil
niet zeggen dat het minder snel
is. Je moet alles perfect voor el
kaar hebben, qua materiaal en
qua gevoel. Dan zit er zeker
weer een lage 1.07 in."
Extra druk zegt hij niet te voe
len, sinds hij als olympisch lau
reaat te boek staat. „Ik ben
schaatser en dan sta je in Ne
derland altijd onder druk. Ik
hoef niet meteen wereldkampi
oen te worden dit jaar. Maar ik
wilde wel een paar keer in de
top drie rijden. Dat is gelukt. De
balans, de basis, moet op een zo
hoog mogelijk niveau liggen.
Dat doet-ie bij mij, zelfs nog iets
hoger dan vorig jaar."
DE KWESTIE
den hopen vurig voor hun op
volgers, en zeker ook voor sport-
minnend Leiden, dat er de ko
mende jaren ook weer wat te
kiezen valt.
AZ-voorzitter Dirk Scheringa
dreigt met een faillissement van
de Alkmaarse profclub. Als hij op
1 maart niet kan beginnen met
de bouw van het nieuwe stadi
on dan stopt de vermogende
ondernemer geen geld meer in
AZ. De bouw kan niet beginnen
omdat plaatselijke middenstan
ders dwarsliggen. De winkeliers
willen onder meer niet dat bij
het nieuwe stadion grootschali
ge detailhandelvoorzieningen
komen. Bluft Scheringa, of is er
straks geen betaald voetbal
meer in Alkmaar?
Sportjournalist Ruud Ramler,
die in dienst van het Noord-
hollands Dagblad AZ op de
voet volgt:
„Het is zeker geen bluf van
Scheringa. Hij meent wat hij
zegt en hij weet dat hij door het
noemen van een datum niet
meer terug kan. Als er op 1
maart niet kan worden begon
nen met de bouw van het sta
dion dan is hij weg. Hij staat
nog wel garant tot het einde
van het seizoen, maar daama is
het gebeurd. Scheringa wil zijn
geld niet langer in een bodem
loze put gooien. Volgens hem
kan AZ alleen financieel ge
zond worden in een nieuw sta
dion. Het is een kwestie tussen
de gemeente Alkmaar en de
winkeliers en AZ dreigt daarvan
de dupe te worden. Scheringa
probeert de publieke opinie te
mobiliseren, hij hoopt de druk
op de winkeliers op fe voeren.
Hij is dusdanig in een hoek ge
dreven dat deze aanval de laat
ste manier van verdedigen is"
Leidenaar Theo van Seggelen,
voorzitter van de WCS, de
vakbond voor beroepsvoet
ballers:
„De actie van Dirk Scheringa is
onverstandig, zeker gezien de
huidige crisis in het betaalde
voetbal. Hij moet in overleg
naar een oplossing zoeken en
zeker geen keiharde deadline
stellen. Scheringa heeft de spe
lers van AZ voor het blok gezet,
dat ultimatum hangt als een
zwaard van Damocles boven
de selectie. Nee, de voetballerij
is hier niet mee gediend, Sche
ringa speelt met vuur en heeft
de zaak onnodig op scherp ge
zet."
Tim de Cler uit Leiden, ver
huisde dit seizoen van Ajax
naar AZ en tekende er een
driejarig contract:
„Bluf? Ik weet niet wat ik er van
moet denken. Het was wel heel
verrassend dat dit is gebeurd.
Het is heel raar: of AZ gaat fail
liet of AZ wordt in een nieuw
stadion een van de gezondste
clubs van Nederland. De spe
lers kunnen alleen maar af
wachten en doorgaan met trai
nen. Woensdag gaan we op
trainingskamp naar Cadiz.
Daar kunnen we ons in alle
rust voorbereiden op de com
petitie. Belangrijk is dat deze
affaire niet te veel in ons hoofd
gaat zitten."
Remco Strik (38) uit Alkmaar,
postbode van beroep en voor
zitter van de supportersver
eniging van AZ in het Noord-
hollands Dagblad:
„Naast mijn werk is AZ mijn
drukste bestaan. Ben er sowie
so tien tot vijftien uur per week
mee bezig. Voor mij betekent
AZ eigenlijk alles. Ik doe alles
om mijn club te helpen. Mijn
hele sociale leven zit erin. Dat
was trouwens ook al zo voordat
ik toetrad tot het bestuur van
de supportersvereniging. Als
AZ er niet meer zou zijn? Dan
zou een groot deel van mijn so
ciale leven wegvallen. Maar ik
ga er vanuit dat het alsnog
goed komt. Ik moet er niet aan
denken dat het ophoudt. Kan
het me niet voorstellen. En die
winkeliers? Die moeten ge
woon goeie kwaliteit en service
leveren. We leven toch zeker in
een land waar vrije concurren
tie mogelijk is?"
Lissenaar Barry Opdam is aan
zijn zevende seizoen bezig bij
AZ. Zijn contract loopt nog tot
en met 2005:
„Scheringa heeft een hoop geld
in de club gestoken. Het is niet
voor niets dat hij gaat dreigen
als ze hem tegenwerken. Maar
ik ga van het positieve uit en
heb er het volste vertrouwen in
dat het nieuwe stadion er
komt. Natuurlijk schrik je er
van, maar je moet proberen het
van je af te zetten en lekker
doorgaan met voetballen. Bij
een faillissement zal het niet
eenvoudig iets anders te vin
den. Veel clubs verkeren in fi
nanciële nood, ze krimpen in
en het aantal profvoetballers
neemt daardoor af."
De Alkmaarse PvdA-wethou
der Cor van Vliet van ruimte
lijke ordening tegen het ANP:
„Ik constateer dat er spanning
is tussen de datum (1 maart,
red), die de heer Scheringa
heeft genoemd en de lopende
procedures., We willen de
bouwvergunning zodanig repa
reren, dat hij in de ogen van de
rechter correct is. En we willen
dat ook zo snel mogelijk doen.
Maar we kunnen als gemeente
niet de wet omzeilen. We wer
ken nu meer dan vier jaar sa
men aan dit project. Daarbij is
zowel door de gemeente als AZ
alles op alles gezet. Het is triest
als dat voor niets zou zijn ge
weest."
Kees van Herpen
AZ-voorzitter Dirk Scheringa. Foto: GPD/Joop Boek
ste ging naar Chris Lantrok, de
drijvende kracht achter Boks
school Leiden. Verschillende
pupillen van hem boekten in
2002 goede prestaties.
De tweede aanmoedigingsprijs
ging naar het eerste team van
LSG. Het tiental bestaat uit cap
tain Rudy van Wessel, Mare Er-
wich, Stefan van Blitterswijk, Jan
Smeets, Martin Roobol, Edwin
van Haastert, Michiel Bosman,
Eugène Rebers, Leon Konings
en Tom Middelburg. De ploeg
eindigde afgelopen jaar op de
derde plaats in de hoogste klas
se en won ook de nationale be
ker.
De derde aanmoedigingsprijs
viel ook in de zwemsport en was
voor Femke Heemskerk. Twee
jaar geleden dacht dit talent uit
Roelarendsveen, die uitkomt
voor De Zijl/LGB, nog serieus
aan stoppen. Een nieuwe coach
bracht haar op andere gedach
ten en sindsdien haalde ze tal
van medailles, persoonlijke re
cords en nationale limieten. Bij
de Europese jeugdkampioen
schappen in Linz werd ze vijfde
op de 50 meter vrije slag en op
het NK tikte ze als eerste aan op
de 50 meter vrije slag en de 200
meter vrije slag. Daar voegde ze
op de 100 meter vrije slag nog
Leiden Atletiek is gister-
litgeroepen tot sport-
jn het jaar en is ook de
houder van de Zilveren
De prijs wordt jaarlijks
aan de beste sport-
•ouw of sportploeg
i. Leiden Atletiek werd
verkozen boven
joioër Tjerk Kramer (sport-
99e m het jaar) en zwemster
nthcfevan Schaik (sportvrouw).
:tie f
Atletiek kon de jury van
dse sportverkiezing, be-
,ee uit sportjournalist Lo-
£efmans, Laila Driessen
lewijk Kallenberg een in-
ikkend lijstje prestaties
In teamverband
de vrouwen eerste op
veldloop en het NK Eki-
de larathon in teamverband)
eia[ ide in de nationale club-
titie. De mannen haalden
lie titels op de 4 maal 400
de 4 maal 800 meter en
naai 1500 meter en een
B plaats op het NK veld-
het NK Ekiden, plus een
plaats in de nationale
ie n mpetitie. Tussen de al of
Leiden afkomstige leden
namen als de langeaf-
opers Kamiel Maase, Ro-
os" nits en Jaap van Duijven-
kogelslingerkampioen
Gram, de inmiddels ge-
langeafstandloopster Eri-
der Bilt, steeple chase-
Miranda Boonstra. tri-
per van den Burgh -
Sportman van Leiden
^ter Martijn Ungerer, Sin-
winnares Claartje Raedts
ildkampioene wintertri-
larianne Vlasveld.
Cramer (waterpoloër van
Iphen) werd uitgeroepen
irtman van het jaar. De
die inmiddels twee
pds speelde, wordt be-
kd als een van de grootste
}n in zijn tak van sport in
—land. Met zijn club werd
■MM
i
len
ionaal kampioen van Ne-
P<
|°F
Lenneke van Schaik en Tjerk Kramer flankeren bestuurslid Roel Hendriksen van Leiden Atletiek. Foto: Henk Bouwman
en won hij ook de be-
20-jarige Leidenaar, die
op de middenvoorplaats
jaar geleden al eens een
ligingsprijs won in deze
ig, begon zijn zwem-
loopbaan bij LZ1886. (zie inter
view elders in de krant).
Bij de vrouwen ging de hoofd
prijs opnieuw naar Lenneke van
Schaik, de zwemster van LZ1886
won vorig jaar de Zilveren Sleu
tels. Zij werd in het afgelopen
jaar Nederlands kampioen op
de 100 meter rugslag en stond
ook op het podium bij de 50
meter rugslag en de 200 meter
rugslag. Het aantal jeugdrecords
en jeugdtitels dat ze afgelopen
jaar verzamelde, is zo omvang
rijk dat een korte opsomming
onmogelijk is.
De jury kende dit jaar drie aan
moedigingsprijzen toe. De eer
een zilveren plak aan toe.
In haar rapport beklaagt de jury
zich ook dit jaar weer over het
niveau van de Leidse sportpres
taties. „Er wordt veel gesport en
er is heel veel talent, maar ner
gens is de breedte zo omvang
rijk en de top zo smal als hier",
aldus de jury. Het is een consta
tering die de Leidse jury net als
in voorgaande jaren opnieuw
moet maken. Dat komt natuur
lijk ook tot uiting in de drie aan-
moedigings- en drie hoofdprij
zen die te vergeven zijn. Enkele
prijswinnaars hadden in hun
categorie nauwelijks enige con
currentie te duchten. De juryle-
dani
"^heiden Chileense balvirtuoos bijzondere verschijning in De Kuip
(arcel van der Kraan
ett<è
pleflDAM - Het Feyenoord-legioen is niet verwend als
Bt om technisch begaafde voetballers. Uit de eigen
pleiding hebben de echte diamantjes moeite om
f breken. Spelers die het wél halen zijn jongens als
foovens - opgestroopte mouwen en keihard in de
ö»/»Voor de finesse winkelt Feyenoord nog steeds ver
lis. Kalou werd in Afrika ontdekt, Ono in Japan en
j»ste raspingelaar komt uit Zuid-Amerika.
Sebastian Pardo is wel meteen de grote revelatie
j eerste competitiehelft geworden. Hij danst over
ld, heeft de lenigheid van een turner en de tech-
an Dennis Bergkamp. Zo'n speler maakt in De
ke\ wat los. „Dat liedje dat de supporters voor mij
als ik het veld op kom of als ik een mooie actie
jmaakt, vind ik geweldig. Ja, ik ken het. Het is de
kvan de Walt Disney Film met de zeven dwergen.
Pardo, Sebastian Pardo. Mijn vrienden, hier in
vertellen me steeds dat ze het horen in het
Ik begrijp dat het een teken van erkenning is als
^ioen voor je zingt en een eigen liedje voor een
heeft."
tnlacht bescheiden, maar laat blijken dat hij de
drulibehandeling door de supporters uiterst bijzonder
I [Jn recordtijd heeft de aanhang van Feyenoord in
Been nieuwe ster ontdekt. Eindelijk weer een voet
niet magie in de voeten, eentje die - al is hij nog
p van stuk - in de duels ook nog eens de straat-
irsmentaliteit van Zuid-Amerikaanse voetballers
ilden.
wie de Chileen buiten het veld ontmoet, ontdekt
dat dit geen jongen uit de sloppenwijken van
5. Sebastian Eduardo Pardo Campos (20) is een
htzame, intelligente en goed opgevoede jonge-
Sie van huis uit veel heeft meegekregen. Hij doet
p denken aan Giovanni van Bronckhorst, het
|te talent dat Feyenoords eigen jeugdopleiding
peft voortgebracht.
bescheiden, net zó rustig, maar binnen de lijnen
fnd met een geweldige techniek. Toeval of niet,
Pardo speelt op dezelfde positie als de man die in-
ils bij Rangers en Arsenal multi-miljonair is ge-
Clln. En werd destijds ook niet van de jonge Van
khorst gezegd dat hij te weinig body zou hebben
je zwaarste competities van Europa? Pardo lijkt
bstemd om dezelfde weg te volgen,
gdig als hij oogt, zo volwassen komt hij over. Van-
lat hij zweeft tussen de jonge garde en de gevestig-
le binnen de selectie van Feyenoord. Pardo zegt
f let vast te willen klampen aan een van beide groe-
Ik zit er een beetje tussenin. Maar dat bevalt mij
Het zal ook te maken hebben met zijn vriend
met Mariano Bombarda, de tweede Spaans spre-
aanvaller van Feyenoord. „Zijn komst naar Fey-
d heeft me veel geholpen. Hij heeft me als Zuid-
kaan wegwijs gemaakt in het voetbal en in Neder-
aast heeft Pardo een boezemvriend gevonden in
,s laar Jason Pappe. Een nog jonge, Nederlandse
ilmakelaar die jaren in Chili heeft gewoond en
»ok heeft ontdekt. Pappe heeft er voor gezorgd dat
[bij Feyenoord onder de aandacht kwam en uit-
ijk hier een contract kreeg. Voorlopig is hij ook
jn tolk, maar de jonge international leert met dui-
Wekkende snelheid Nederlands.
Als je hier wilt slagen moet je de taal kunnen
Sebastian Pardo (rechts): „Dat liedje dat de supporters voor mij zingen als ik het veld op kom of als ik een mooie actie
heb gemaakt, vind ik geweldig." Foto: GPD/Joep van der Pal
spreken. Ik heb meerdere lessen per week en ik trek met
opzet ook met de Nederlands sprekende jongens bij
Feyenoord op."
Dat hij profvoetballer zou worden, was niet moeilijk te
voorspellen. Zijn opa was een sterspeler bij Colo Colo in
de jaren zestig. „Een echte volksclub, de populairste
club van het land. Net als Feyenoord", lacht Pardo. Zijn
vader was een bikkelharde verdediger. En dus lijkt Par
do het technische van zijn opa te hebben gemixt met de
mentaliteit van zijn vader.
Hij groeide op in Santiago de Chile, de hoofdstad waar
zijn vader hem inschreef bij de grote profclub Universi-
dad. Daar brak de piepjonge Sebastian door en groeide
hij uit tot jeugdintemational. Inmiddels maakt hij deel
uit van de nationale A-ploeg, waarin zijn held en idool
Marcelo Salas speelt.
De laatste geldt al bijna tien jaar als de beste voetballer
die Chili heeft voortgebracht Op de vraag of het geen
tijd wordt dat er een nieuwe Salas opstaat, wil Pardo
niet antwoorden. Hij weet dat hij in eigen land wordt
beschouwd als een van de meest talentvolle spelers,
maar de weg naar de echte top is nog lang. Eén goal in
de Champions League tegen Newcastle is slechts een
kleine stap omhoog geweest. Pardo zegt eerst maar eens
bij Feyenoord door te willen breken, voordat hij zich in
de schaduw durft te plaatsen van zijn landgenoot Salas.
Bovendien heeft hij in de eerste helft van dit seizoen ge
leerd van de terugslag die hij kreeg. Pardo werd onder
weg naar Kiev in het vliegtuig doodziek. Hij begon over
te geven, had diarree en kon dagenlang niet meer op
zijn benen staan. Bij terugkeer was hij drie kilo afgeval
len en op zijn tengere lichaam was dat een zware aan
slag. Trainer Bert van Marwijk kon wekenlang geen be
roep meer op hem doen en durfde hem pas op te stel
len toen Pardo fysiek weer het ventje was. „Ik weet nog
steeds niet wat het is geweest. Het heeft lang geduurd
voordat ik me weer de oude voelde."
Pardo beweert dat de druk bij Feyenoord voor hem niet
te groot is. .Alleen in het begin heb ik dat gevoeld. Ik
wist dat ik in Rotterdam zou blijven en dat ik wel een
contract zou krijgen, maar er was ook nog een kans dat
ik naar Excelsior zou gaan. Gelukkig is het Feyenoord
geworden en nu ben ik zo 'happy" als wat hier."
