REGIO Bij V&D sturen ze je na een uur weg Fieselemietje 'De larven hebben al mijn wonden genezen' Zwemmen v<s ouderen te du* HOC 970 VRIJDAG 3 JANUARI 2003 NAVRAAG Maden zijn 'in'. Na het LUMC zet ook het Rijnland Ziekenhuis in Lei derdorp de onooglijke beestjes in om lelijke wonden te ontdoen van dood weefsel. Onder zoek moet uitwijzen hoeveel baat chronisch zieken hebben bij deze methode. Journalist ED BLAAUW uit Westzaan onderging ruim een jaar geleden in het LUMC als één van de eerste Nederlanders een succesvolle wondbehandeling met maden. Hoe gaat het er sindsdien mee? „Goed. Ik ben zo blij dat ik destijds, zij het aarzelend, heb gekozen voor een behandeling met maden. Ik had mij al verzoend met am- putatue van mijn linkervoet, waarvan ik een deel al kwijt was, en de rest van mijn been. Maar al mijn wonden zijn genezen door de larven van de vleesvlieg. Alleen op mijn scheenbeen is nog zo'n anderhalve centimeter over van een wond van 25 centimeter, maar ook dat komt goed. Ik fiets, ik loop zonder krukken en ik werk weer vijf dagen per week." Is uw kijk op maden in het zie kenhuis veranderd? „Dat kun je wel zeggen. Eerst stond ik wat huiverig tegenover maden. Maar tijdens de behan deling ben ik er anders tegenaan gaan kijken. Ik ben ze 'lief gaan vinden, ook al ontsnapten ze soms uit mijn been en moest een nachtzuster ze gaan vangen." Van maden is bekend dat zij uitein delijk vliegen worden. Kijkt u ook an ders tegen vliegen aan? „Nee, zo ver gaat mijn liefde niet. Ik sta daar nooit zo bij stil. Als vliegen hinderlijk zijn dan jaag ik ze weg." Klopt het dat maden helemaal niet knagen, zoals chirurg Jac ques Oskam van het Rijnland Ziekenhuis beweert. Volgens hem zit de kriebel tussen de oren van de patiënten. „Je voelt bijna niets van maden. Alleen als ze zich helemaal had den volgevreten, begonnen ze wel eens pijn te doen. Maar dan was het ook tijd om ze te vervangen." De vervanging van volgepropte maden door nieuwe is een speci alistische klus. Maar de 'verzorging' van i>erse maden doen pati ënten van het Rijnland Ziekenhuis tegenwoordig eigenhandig thuis. Hoe bedreven was u daarin? „In mijn geval was er geen sprake van zelfwerkzaamheid. Je kunt maden inderdaad zelf water geven. Maar bij mij was er sprake van een ingewikkeld irrigatiesysteem met allerlei goed dichtgeplakte zakjes. Werk voor specialisten. Al moet ik toegeven dat ik sinds mijn behandeling ook een soort maden-specialist ben geworden. Ik vreet alles wat erover wordt geschreven." tekst: Tim Brouwer de Koning foto: United Photos De Boer UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1953, Zaterdag 3 Januari WARMOND - Ir. C.A. Kuysten, chef van de verkeersafdeling van de Kon. Ned. Toeristenbond ANWB, passeerde gistermiddag omstreeks halfdrie met een personenauto vol getuigen het tolhek nabij War mond en vroeg: ,,Wat krijgt U?" De dienstdoende tolgaarder ant woordde: „Twintig cent". Ir. Kuysten betaalde onder getuigen twee dubbeltjes en daarmee hoopt de ANWB te kunnen bewijzen, dat de tolgaarder in overtreding was. Bij besluit van Provinciale Staten van Zuid-Holland van 27 Juli 1950 mag vooreen personenauto sedert 1 Januari 1951 aan het Warmonder tolhek slechts vijf cent worden ge heven. De eigenaresse van de tol, die deze met twee zoons exploi teert, laat zich aan dit tarief niets gelegen liggen. De ANWB heeft besloten deze zaak krachtig aan te pakken. Het heeft twee jaar lang klachten bij de verkeersorganisatie geregend. Vaak werd ter plaatse geprotesteerd, maar dan was het devies: „betalen of omrijden". Gehoopt moet worden, dat de klacht van de ANWB tot be paalde stappen en wellicht tot een proces zal leiden. ANNO 1977, dinsdag 3 januari LEIDEN - Een zware hagel- en onweersbui, gepaard gaande met flin ke windstoten, trok rond het middaguur over de Leidse regio. Tijdens de bui werd het in Leiden zo donker, dat de straatverlichting werd ontstoken. In zeer korte tijd zorgde een flinke laag hagel voor een aantal slippartijen. Op de foto een bromfietster die geen kans zag om de brug bij de Vrouwensteeg te 'nemen'. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIES 071-5356300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut. ine.) p/kw €55,00 p/j €210,60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur. za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem. Bei o .an Leidse daklozen zoeken de warmte op Openbare gebouwen kampen 's winters met een toestroom van daklozen. Op zoek naar een war me plek nemen die hun toevlucht tot de leeszaal van de bibliotheek, doen een wasje in de toilet ten, drinken een kopje koffie in de supermarkt en doen een dutje in de hal van het stadhuis. Je kunt ze niet weigeren." De medewerkers \,an de Leidse bibliotheek tob ben regelmatig met de aanwezigheid van on welriekende' of anderszins 'lastige' bezoekers. Zodra het kwik zalrt stijgt hun aantal in de zalen van het hoofdgebouw aan de Nieuwstraat. Al voor de deuren opengaan liggen zwervers tus sen de eerste twee rijen glazen schuifdeuren bij de entree. Pilsje erbij, sigaretten erbij, op de grond. Later op de dag zie je ze in het leescafé of een van de omli ggende zalen. .Alleen als het geclrag van een zwerver daartoe aanleiding geeft, komen we in actie", zegt Marij Schols, hoofd van de bibliotheek. „Sommigen zijn heel luidruchtig, komen hier met tassen pils binnen. Vooral als clubje zijn ze echt ru moerig. Maar als iemand heel rustig is kan hij hier best zitten. De bibliotheek is per slot van rekening openbaar." Overmatig drank- en drugsgebruik van veel zwervers leidt soms tot ontoelaatbare situaties. En veel daklozen ko men in verwaarloosde en vieze toestand het ge bouw binnen. „We hebben hier een hele ver kleed- en waspartij in de toiletten gehad. Na het wassen legde hij z'n kleren over de verwarming te drogen." Wie andere bezoekers hindert krijgt het verzoek te vertrekken. „Dat gaat meestal wel goed." Al durven sommige medewerkers niet op dronken of agressieve daklozen af te stappen. Schols: „Eind januari gaat; het voltallige personeel in anderhalve dag de training 'omgaan met pro vocatie en agressie' volgen." Het vorige winterseizoen is vijf daklozen, na di verse waarschuwingen, de toegang ontzegd. „Heel vervelend om mensen de kou in te stu ren, maar het mag niet zo zijn dat onze leden last ondervinden van de aanwezigheid van zwervers. Als we nou een apart hok haddden of zo, dan was het geen probleem. Dan zou ik ze met alle liefde binnenlaten en nog wat oude tijdschriften neerleggen ook." Sinds vorig jaar komt de politie wat vaker langs. ,Af en toe komen ze koffie drinken, heel prettig. Dat werkt preventief." Schols wil de situatie verder verbeteren door het inhuren van beveili gingsmedewerkers van de gemeente ('voor een kwartiertje per dag') en het plaatsen van came ra's bij de ingang ('niet in de hele bibliotheek, dan krijg je zo'n Big-Brothergevoel'). Michel Riethoven (34) leeft sinds twee jaar op straat in Leiden. Hij maakt 's winters volop ge bruik van de warme ruimtes in openbare gebou wen. „Ik kom overal waar je kunt zitten. "Favo riete hangouts zijn onder meer restaurant La Place in V&D, de bibliotheek en het postkantoor in de Breestraat. „En ik ga ook wel eens naar het politiebureau aan de Langegracht. Dan ga ik daar gewoon in de hal staan. Niet overal kan hij onbeperkt zitten. „Bij V&D sturen ze je na een uur weg. "De bibliotheek is meestal geen probleem, maar als stevige drinker komt hij wel eens in aanvaring met het perso neel. „Als ze me vragen of ik weg wil gaan zeg ik 'nee'. En dan bellen ze de politie. Daar heb ik zo'n hekel aan, de politie." Plekken om ongestoord bier te kunnen drinken zijn schaars. ,Als je buiten loopt drink je. Maar er is nergens een plekje waar je kunt zitten. Als je in een park zit te drinken krijg je meteen een be keuring en als je in het bushokje tegenover de Hoogvliet zit ook. De enige verwarmde plaats waar Riethoven wel kan drinken is het station. Maar daar komt hij liever niet. Dat noemen we 'de grafkelder'. Het is het eindstation voor daklozen. Daar zitten de zwaarste verslaafden. De hal van het stadhuis heeft een mooie leesta fel en is ook een aangename stek voor daklo zen. „We zijn niet zo streng dat we mensen bui ten zetten", zegt gemeentevoorlichtster Hette Quispel. „Iedereen kan daar een krantje lezen. Dus waarom een junk of dakloze niet? Als ze maar geen overlast veroorzaken." Problemen met een grote toestroom van daklo zen in de wintermaanden heeft de bewaking van het stadhuis volgens Quispel niet. „Het zijn enkelingen per dag, die hier even komen op warmen." Ze heeft vroeger zelf achter een balie in het stadhuis gewerkt en weet hoe lastig som mige situaties kunnen zijn. „Toen kwam er al tijd een gesjeesde student. Hij zat in de hal en was heel rustig. Maar hij stonk wel verschrikke lijk. Tja, daar ben je dan natuurlijk niet erg blij Ben Marquenie (44) heeft goede ervaringen in de bibliotheek en de hal van het stadhuis. Hij is drugsverslaafd en heeft sinds een jaar geen vaste woon- of verblijfplaats ('sinds het uit is met mijn vriendin'). „Ik ga wel èhiseen krant of boek lezen in de bibliotheek. Gaat altijd goed. Is ook een goede plek om een beetje na te denken over wat ik ga doen. Dan ga ik daar lekker ach ter het raam in het leescafé zitten. De hal van het stadhuis gebruik ik ook wel eens om op te wannen. Hij drinkt weinig en dat is gunstig. „Drinken kun je haast nergens, gebruiken kun je overal. Ze hebben wel blauw licht in de toiletten van de bibliotheek om te voorkomen dat je spuit, maar chinezen (het roken van heroine, red.) is altijd mogelijk Dat kan niemand voorkomen." De Albert Heijn aan de Hooigracht (vast ver- koopstek voor verkopers van het Straatmagazi- Alsl ten n 0 zoel the lozet in warten Todrecl sorrdaa eroij lii de v sir aaniad pen ge\ een ij fc Fotoarc Olatiis litie hoi ne) heeft gratis koffie en een bankje om^j te rusten. Een combinatie die aantrekke y, voor mensen die op straat leven. „Ik kain a weigeren", zegt bedrijfsleider T. van Du^e als mensen zich aan de regels houden i(jee geen probleem." Dronkenschap is een ^eej. om te vertrekken. „Op het moment dat ;ve, dronken zijn en gaan schreeuwen en zcvon, ze eruit. En als het personeel lastig wort, len gaan ze er ook uit." Van Duin heeft het idee dat het in okto^jat opende dagbestedingscentrum voor da aan de overkant van de Ir. Driessenstrai^ej overlast bij hem beperkt. „Sinds dat op^g hebben we weinig last." atSj Chanderdew Ramon' Ramdas (41) zegt 'in principe' in alle openbare gebouwen kan. „Tot nu toe kom ik dagelijks in de i theek Als ik het koud heb lees ik daar ee je, of doe alsof. Je moet gewoon geen rarL^i doen als je daar zit, dan heb je ookgeen^J' men.De hal van het stadhuis bevalt he der. „Je mag daar niet langer dan een Ar *0 zitten, dan moet je eruit. Ze hebben er al een verhaal bij waarom dat moet. denkt dat het gunstig is dat hij geen dm maar een 'gebruiker' is. „Gebruiken kun al. Stiekem kan alles." D Moeilijk wordt het na vijven, dan is de £8 aan warme plekken beduidend minder'a^ een maand geleden sliep hij op het statief dat heeft 'm een bekeuring van 46 euro ™I verd. Verstoring van de orde', staat er orP01 schikkingsvoorstel dat hij uitzijn jas ha}°f. Avonds zwerf ik nog een paar uur op str?1"? dan ga ik naar m'n hutje", zegt de man jaar op straat leeft. „Nee, ik zeg niet wad0r* want dan ben ik die plek zo kwijt. Maai1- een tuinhuisje.°u Ema Straatsma LEIDS DIALECT MENINGEN Er zijn twee verschillende soorten meiers. De ene meier is de naam voor een biljet van 100 gulden. De andere meier is do middeleeuwse aanduiding voor oen schout, een gerechtelijk bestuursambtenaar. Beide meiers hebben helemaal niets met elkaar te maken. Althans niet wat de herkomst betreft. De biljet-meier dankt zijn naam aan de Hebreeuwse le:tter M, de mea, die de getalswaarde 100 heeft. Er zijn nog verschillende andere na men voor geldstukken of biljetten die uit het Hebreeuws (via het Jid disch) in het Nederlands zijn door gedrongen. Het joetje bijvoorbeeld, dat lekkere woord voor het diepbe- treurde tiengulde:nbiljet. De letter J in het Hebreeuwse alfabet, die als jöd wordt uitgesproken, staat voor de 10. Vandaar. Het befaamde heitje dankt zijn be staan aan de hê, de letter H, die een waarde van 5 bezat. Waarom maar 5? Zult u vragen. Dat klopt toch niet? Want een heitje is geen stuiver, oftewel 5 cent, m aar een kwartje, 25 cent Dat is juist. Maar bij een heitje moet je niet in centen rekenen, maar in stuivers. En 5 stuivers is een kwartje. Meier nummer twee is uit het La tijnse major afkomstig, dat eigenlijk 'de grotere' betekent. De meier is het hoofd van het gerecht of de poli tie van een stad. De meeste van ons zullen die betekenis niet meer ken nen. Maar deze meier leeft nog voort in een aantal samenstellingen die wel algemeen bekend zijn: klets meier, klepmeier en lulmeier. Alle maal mensen die in een opzicht de meerdere zijn van anderen: ze zijn uitstekend in het kletsen, zeuren, zeveren, zaniken. In Leiden had de kletsmeier een an dere fuctie. Het was iemand die op de hoogte was van alles wat er zich in de buurt afspeelde. Was er weer een vrouw zwanger hij wist het bij na nog eerder dan zij. Waren er miskramen? Hij was ervan op de hoogte. Dreigde er iemand de bak in te draaien voor een klein kraakje? De kletsmeier had dat bericht er gens opgevangen en doorverteld. Want dat was natuurlijk de ultieme taak van deze man die ook wel be kend stond als de lullert. Hij moest het nieuws rondvertellen. Zo'n onaangenaam sujet wordt hier een huiglichter genoemd en dat woord is in deze betekenis wat moeilijk te begrijpen. Iemand de huig lichten betekent eigenlijk 'ie mand afhelpen van een gezwel aan de huig'. Vaak gebeurde dat door kwakzalvers en zo kreeg de huig lichten ook de betekenis 'bedrie gen', 'oplichten'. Je zou je kunnen voorstellen dat de handelingen van de Leidse huiglichter, het rond strooien van roddelverhaaltjes, als een soort bedrog of oplichterij werd beschouwd. Je goede naam kan er immers door bezoedeld worden? En bezoedeling is uiteindelijk een vorm van bedrog. Fieselemie. In veel Nederlandse dialecten komt het woord fieselemie voor in de betekenis 'gezicht'. Zo staat in een niet-onaardig boek van J.J. Cremer uit 1857 te lezen: 'En knap jungske ook; d'r zit wat veumoams in zien tronie, heel wat anders as de fieselemies van andere darpskiender'. Dus: een knap jonge tje ook, er zit wat voornaams in zijn gelaat, heel wat anders dan de ge zichten van de andere dorpskinde ren. Fieselemie is de verbastering van een Grieks woord phusiognomia dat eigenlijk betekent 'de uitdruk kingsvorm van het gezicht' en later ook gewoon het 'gezicht'. De Leie naar is nog verder gegaan. Met fie selemie bedoelt hij niet alleen het gezicht, maar het gehele lichaam. Maar dan wel in ontblote staat. Als iemand in z'n blootje stond, dan stond hij op z'n Leids in ze fiesele mietje. Bij sommige mensen is dat inderdaad geen gezicht. Nog een paar vragen. Ik zou graag willen weten wat de betekenis is van de volgende woorden: hokkebrok, hokkebazen, lubbert (ook wel leb- bertjeskaas) en herzie. Met veel dank aan Margje Baas, Evert Colmjon, Willem Kooreman en Henk van der Reijden. Reacties en tips voor deze rubriek kunt u sturen naar de redactie van deze krant, Postbus 54, 2300 AB Lei den, onder vermelding van de ru brieksnaam 'Leids dialect'. E-mailen naar de auteur kan ook: heester- mans@inl.nl Hans Heestermans Wat zijn wij geschrokken toen wi^j; muiier kregen dat duidelijk maakyaa de prijzen worden om te zwemm, yj Geen abonnementen meer maar,- v kaarten. Vooral de ouderen willen graag zLy men, zo mogelijk iedere dag. Dat1(js voor hun gezondheid en ook - vq er voor de alleenstaanden - voor deu^f contacten die ze zo hard nodig hjg Dat wordt ons nu afgenomen, wa v prijs wordt te hoog voor een dagfog, uurtje zwemmen. v Volgens wethouder Pechtold kui>ij7 bij de sociale dienst aankloppen,, y als je een AOW en een klein pens^ j hebt, dan heb je net een paar eui^g en krijg je niets. En ons pensioenBje niet omhoog, maar de prijzen vaimf zwembaden en het ziekenfonds drastisch omhoog en dat hebberig hard nodig. ng Is er geen andere oplossing voor beA zwembaden? Of moeten wij weeing vroeger, in open water gaan zwei|icc Voorlopig zie ik het duister in datpjg ze geliefde sport misschien maar^. jy keer per week kunnen betalen. Lp Wie weet een antwoord? e V( B,HI A def

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 12