De intimiteit van de mooimaker GESPREK VAN DE DAG Agent op fiets heeft last van druk op kruis Koopjes voor terreurbewuste burger Vé* J Visagisten kennen sterren zoals niemand ze kent Tijgernest in Blijdorp Kabouters zijn verstoten kindei MENSELIJK Een 14-jarig meisje uit het zuidoosten van Brazilië heeft dinsdag het leven geschonken aan een BABY met TWEE HOOFDEN. Het kind, een jongetje, heeft ook twee rug gengraten en twee slokdarmen. Artsen zeiden dat de ba by, die door middel van de keizersnee ter wereld kwam en bij de geboorte zeven pond woog, gezond is. Volgens José Sabino de Oliveira, kinderarts in het ziekenhuis in Belo Horizonte waar moeder en kind verblijven, is er feitelijk waarschijnlijk sprake van een Siamese tweeling. Programmamaker PAUL DE LEEUW spant een kort ge- ding aan tegen de NCRV omdat hij in het bezit wil ko- 5 men van de band van het programma dat de omroep vo- rige week weigerde uit te zenden. De NCRV vond onge- past het programma, waarin de dood van prins Claus - centraal stond, op dat moment op de buis te brengen. Daardoor wekte de NCRV de indruk dat de uitzending schokkende grappen of momenten over prins Claus zou bevatten. Paul de Leeuw bestrijdt dat. In het geding eist de programmamaker de band op, zodat hij het publiek kan laten zien dat de uitzending wel door de beugel kon. De NCRV heeft dat volgens De Leeuw's advocaat uitdrukkelijk verboden. Zelfs aan vertoning binnen de kring van NCRV-medewerkers wil de omroepleiding geen gehoor geven. Foto: ANP/Hans Steinmeier PEPPERSPRAYisookbij honden uiterst effectief. Dat merkte gistermiddag een Apeldoornse politie agent die een hevige vecht partij tussen twee honden beëindigde door pepper- spray opdë dieren te spui- u ten. Ze waren meteen zo 'mak als een lammetje. Eer der had iemand tevergeefs geprobeerd de hevig bloe dende dieren met behulp van een bezemsteel uit el kaar te halen. De honden, een Rotweiler en een Ame rican Staffordshire, waren in een achtertuin van een Apeldoornse woning slaags geraakt. De dieren liepen verwondingen op aan de kop, nek en poten. Voor 200 euro een STRAATHOND IMPORTEREN uit Isla Margerita. Inclusief medische zorg, inenting en een vlieg reis naar Amsterdam. Twee inwoners van Delden maken zich hard voor een hondenluchtbrug naar het Venezolaan se eiland om ,,het erbarmelijke lot van de zwerfdieren" daar te verbeteren. Maar niet iedereen is gelukkig met de ze vorm van dierenzorg. De Landelijke dierenbescherming raadt het zelfs af. ,,Het is onverstandig", zegt woordvoer der M. Wermer. De stichting Buitenlandse Asielen, die 48 asielen in het buitenland nnoreel en financieel steunt, is bang dat mensen ongewild een zieke of gedragsgestoor de hond binnenhalen. Het succes van LEGOWORLD in de Zwolse IJsselhallen is niet on opgemerkt gebleven. Lego-af vaardigingen uit Amerika en Groot- Brittannië zijn komend weekeinde in Zwolle als de twee de editie van de beurs gehouden wordt. Om sfeer te proeven, maar vooral om te kijken of Legoworld ook in hun landen een succes kan zijn. ,,En dat terwijl nie mand had verwacht dat het ooit een succes zou worden', vertelt Renate Ouweneel van de IJssel hallen. De organisatie rekent van morgen tot en met dinsdag op 35.000 bezoekers. Dat zijn er ruim 7.500 meer dan in 2001. Legoworld is de enige beurs ter wereld die volledig in het teken staat van de bekende steentjes. Archieffoto: Mark Lamers MOLLIGE VROUWEN ra ken weer in de mode in de VS. In recente Hollywood- producties spelen diverse mollige filmsterren de hoofrol. In de zomerhit 'My Big Fat Greek Wed ding' leert Nia Vardalos haar volle figuur te waar deren. Dit is een hele an dere wereld dan die van sterren zoals Julia Roberts en Cameron Diaz die het witte doek tot nu toe do mineerden. Op tv is de 17-jarige Kelly Osbourne van de MTV-serie 'The Os- bournes' een ander teken aan de wand. De dochter van rockster Ozzy Osbour ne belandde vorige maand op de lijst van best gekle de vrouwen van People Magazine, een bijbel voor sjieke beroemdheden. Op de voorpagina van de laat ste editie staat groots: 'Sexy at any Size'! Sterren krijgen genoeg van de zoektocht naar de perfecte figuur en voelen zich ze kerder in een mollig li chaam, aldus People Ma gazine. Het blad illustreert het met foto's van de goed gevulde actrice Catherine Zeta-Jones en presentatri ce Oprah Winfrey. Een an dere belangrijke barome ter voor veranderende trends, de beroemde FAO Schwartz speelgoedwinkel in New York, liet recent een nieuwe pop het leven zien. Emme is gemodel leerd naar een beroemd model die 86 kilo weegt een schoenmaat 44 heeft. Wie helemaal voorbereid wil zijn op een terreuraanslag kan sinds gisteren terecht in Safer America, een winkel in New York die beschikt over een breed assortiment survival-artikelen. De verkopers kunnen de klant alles vertellen over gasmaskers, kaliumjodidepillen, parachutes, kortom over alle artikelen die noodzakelijk zouden zijn om een terreuraanslag te kunnen overleven. De winkel bevindt zich vlakbij Ground Zero, waar tot 11 sep tember 2001 het World Trade Center stond. Binnen liggen overlevingspakketten uitgestald die variëren in prijs van omgere kend ongeveer 60 tot 300 euro. Een parachute is verkrijgbaar vanaf 850 euro. De medewerkers geven uitge breid toelichting. Waarom is het ene gasmasker duurder dan het andere? Puur een kwestie van comfort (en dus niet van de fil terkwaliteit). Waarom verschil len ze van kleur? Omdat een ge zellig kleurtje minder afschrikt dan het gebruikelijke zwart. Volgens mede-eigenaar Frederic Samama voelt een mens zich beter wanneer de nodige maat regelen tegen terreuraanslagen getroffen zijn. Het in huis halen van de survival-artikelen is ei genlijk hetzelfde als het aan schaffen van een brandblusser, meent Samama. Bovendien zijn de tijden nu eenmaal veranderd. „Vroeger ging het om paranoia en nu gaat het om goede zelfbe scherming", stelt Samama. „Bij paranoia verbeeld je je de drei ging, helaas is de dreiging nu werkelijkheid." AP VRIJDAG 18 OKTOBER Slecht nieuws voor alle mannelijke fietsers die een paar jaar geleden lacherig en afwij zend reageerden op het nieuws uit Amerika dat een puntzadel niet gezond is voor hun geslachtsdeel. Een nieuwe groep onderzoe kers in de VS heeft na een studie onder poli tieagenten te fiets in Long Beach, Califomië, vastgesteld dat langdurig fietsen het 'erectiel vermogen' van de man aantast. Het Nationale Instituut voor Beroepsveilig heid en -Gezondheid (NIOSH) in de VS on derzocht een groep politieagenten die jacht havens en de waterkant plegen te surveille ren en daarvoor vijf dagen per week, zes uur per dag op hun mountainbikes zitten. Het goede nieuws was dat niemand echt last had van impotentie. Het zaad en de hormo nen waren dik in orde, maar de druk van het fietszadel op het geslachtsdeel bleek niet helemaal onschadelijk. Een in hun slaap uit gevoerde scan wees uit dat de gedurende de nacht gebruikelijke spontane erecties korter duurden bij de fietsagenten dan bij de niet- fietsende controlegroep. Dat wijst op een vermindering van de erectiekracht, aldus het onderzoeksrapport. Ook noteerden de onderzoekers zorgelijk dat veertien agenten van de zesendertig die aan het onderzoek meededen, klaagden over een gevoelloos kruis. Een paar jaar geleden ging er een schok door fietsland Nederland toen een enquête van de Boston University School of Medici ne uitwees dat fietsers vaker potentieklach ten hadden dan hardlopers. De destijds vastgestelde oorzaak: het taps toelopende zadel snijdt de bloedtoevoer naar het ge slachtsdeel af en zorgt voor problemen. Ook al sprongen verscheidene met name Ame rikaanse zadelmakers in het gat in de markt, het scrotumvriendelijke zadel is nog steeds een uitzondering onder verwoede fietsers. Al was het maar omdat veel fietsers er geen bal van geloven dat hun 'gereed schap' echt schade ondervindt van het ge wone sportzadel. Nieuwe waarschuwingen van artsen en on derzoekers ten spijt, blijft het verband tus sen impotentie en fietsen voor velen contro versieel. De politieagenten in Long Beach is geadviseerd vaker van hun fiets te stappen en een zadel zonder punt aan te schaffen. Meer onderzoek is zeker nodig, menen de onderzoekers, die hun bevindingen volgen de maand publiceren in het 'Journal of And- rology", want het ging hier om een kleine groep mannen die wel erg veel uren maak ten op de fiets. Ondertussen kunnen de er gonomische 'gezondheidszadels' met een gat, spleet of stompe neus in de herkansing. Ans Bouwmans Agenten te fiets lopen erectiel gevaar. Foto: Archief Visagiste Martina de Jager poetst presentatrice Daphne Bunskoek op voor de uitzending van Goedemorgen Nederland. Foto's: GPD/ Roland de Bruin Visagisten zijn meer dan mooimakers alleen. Voor heel wat presenta trices, actrices en acteurs zijn ze steun en toeverlaat. „Zodra je iemand aanraakt, ben je intiem." „Een uur voor de opname zie je de presentatrice. Je bent de laatste post voordat ze haar kunstje moet doen en ziet haar in al haar kwetsbaarheid. Pukkels, een blauw oog van een vriendje, siliconen- tieten, alles. Je komt in iemands aura. Als je een lippotlood gebruikt, kan de ander je adem voelen. Je bent heel dichtbij. En dan willen mensen wel eens wat vertellen." Martina Jager (37) slurpt het allemaal op. .Achterafhad ik beter psycholoog kunnen worden, want om die make-up geef ik eigenlijk helemaal niks." Ze is de visagiste van onder meer Anita Wïtzier, Daphne Bunskoek, Fabienne de Vries, Tanja Jess en Martijn Krabbé. Aanvankelijk maakte ze fotomodellen nog mooier dan ze al waren, maar dat was haar wat te modieus. „Dan moet je nieuwe vooruitstrevende dingen bedenken. Dingen die je misschien helemaal niet mooi vindt, maar die in afgezwakte vorm, jaren later, trendy zullen zijn bij het grote publiek Daüar ben ik niet goed in. Ik kan iemand mooi maken. Ik heb gevoel voor verhoudingen en weet hoe je met licht en donker moet spelen. Dat is de essentie van make-up. Het materiaal zelf in teresseert me helemaal niks. Moet je mijn koffertje zien. Het is net Swiebertje. Er zitten spullen in die ik van een vriend uit de modebu- siness heb gekregen, spullen van de Etos ook. Maar ik kan er wel goed mee werken." Ze had de persoonlijk visagist kunnen worden van een model dat de wereld rondreist. Maar ze had geen zin om afhankelijk te zijn van de kuren van „een gratenpakhuis" van vijftien jaar. Zo'n meisje heeft doorgaans nog weinig te vertellen, terwijl het Jager daar nu juist om te doen is. „Het liefst heb ik urenlange gesprekken met mensen over het leven." En dat kan bij televisie. Jager haalt een presentatrice ge rust thuis op, rijdt mee naar de opnames, maakt haar mooi, be moeit zich op de set met het licht of de houding en wordt zo ver trouweling en buffer tegen een soms boze buitenwereld. „Het vak van presentatrice is keihard. Eerst maken ze iemand gek dat ze het helemaal is, en dan moet zij dat gaan waarmaken. Op zo'n set zie je mensen denken: kijken wat die doos kan. Ik geef presentatrices op zo'n moment het gevoel dat ze niet alleen zijn. Natuurlijk hoor ik ook bij de ploeg, maar ik kom voor haar op als er iets niet goed is. Als ze dat zelf zou doen, wordt ze meteen arrogant genoemd, een snob. Dus als een ster bij mij in de stoel zit en er komt zo'n muts van een productieassistente moeilijk doen, dan zeg ik: opzouten! Op de set trek ik kleren recht, veeg ik roos van schouders, haal een snotje weg als dat nodig is, want niemand anders zal dat doen. Ster ren weten dat ik er voor hen ben, ze hebben een maatje aan me, een personal coach. Dat betekent ook dat ik kritiek geef na de uit zending. Dat ze een stomme tekst had bijvoorbeeld. Ik flap er alles uit. Ik ben niet zo'n visagist die iemand helemaal inpampert, alles fantastisch vindt en nog een crème-pje mee naar huis geeft. Ik ben geen slijmerd of een warme deken. Ik ben de meest botte visagist die ik ken, gewoon eerlijk." Ze heeft veel vriendschappen overgehouden aan haar werkwijze. Anita en ik bellen elkaar dagelijks en Daphne heeft bij mij in huis gewoond." Leendert van Nimwegen laat het zover niet (meer) komen. Behalve visagist is Van Nimwegen ook grimeur. Zo heeft hij de grime van de speelfilm 'Ja Zuster, Nee Zuster' voor zijn rekening genomen. Als grimeur maakt hij mensen niet mooier, maar vooral anders. Oud, lelijk, onverzorgd, typisch - wat een rol vraagt. „Je werkt heel inten sief bij film. Je bent vier maanden lang van zeven tot negen uur bij elkaar. Zodra je iemand aanraakt, ontstaat er een bepaalde relatie. Iedereen probeertje van alles op de schouder te duwen. Daarin be staat geen verschil tussen mannen en vrouwen. Mensen zijn het zelfde als ze zich bloot geven. Ik denk dat mannen nog ijdeler zijn. Mensen komen met alles bij je. Je weet van hun verhoudingen, fa milieproblemen en dat ze gelift zijn. Daar moetje over zwijgen. Maar negentig procent interesseert me niet. In het begin liet ik dat allemaal toe. Maar tegenwoordig zeg ik het. Ik kan de sores van mensen er niet bij hebben. Ik ben geen psycholoog of psychiater." Laatst heeft hij een huilende Patrick Swayze weggestuurd. „Ik had geen zin in zijn leed. Daarbij loopt de hele make-up uit", zegt de perfectionist. Soms kiest hij ervoor om het gesprek wel aan te gaan. Zoals met John Malkovich. „Die man is geïnteresseerd in je. Hij heeft een echtheid en intellect." Diverse buitenlandse acteurs hebben hem gevraagd als vaste visa gist en grimeur. Maar het lijkt Van Nimwegen niks om met een broodheer de wereld over te reizen. „Het is geen eerlijk contact. Je moet ja zeggen als het nee is. Daarbij zou ik het zonde van m'n vak vinden. Veel te eenzijdig." Van Nimwegen doet veel meer dan alleen een gezicht veranderen met make-up. Hij kleeft aan mensen voor het beste resultaat. Van Loes Luca maakte hij niet alleen een treffende zuster Klivia in de film, hij begeleidt haar ook bij fotosessies. Hij waakt voor halogeen- licht, wijst op haar houding. „Ik vind dat dat bij mijn vak hoort. Mooi licht komt mijn werk ten goede. Zo maak ik ook opmerkingen over de leefstijl van acteurs of actrices. Puur uit egoïsme. Als zij niet goed slaapt, krijgt ze wallen. Als ze niet genoeg water drinkt, is dat niet goed voor haar huid. Maar niet alle actrices zijn gediend van zulke opmerkingen." Van Nimwegen heeft ongeveer vijf vriendschappen overg aan zijn werk, waaronder een met Monique van de Ven, „jtjQ actrice en liefste vrouw'I Tom Sebastian heeft zelfs een bedrijf overgehouden aan z |GV als visagist. Sebastian was negen jaar geleden de eerste die gezicht van Patricia Paaij mocht komen en is nog altijd deDAW werden hechte vrienden in Amerika en begonnen twee ja: B1SJB het internetbedrijf LaPaaij Cosmetics. Inmiddels lopen erterd honderd LaPaaij Ladies rond die de cosmetica als Tup pen W0D de vrouw brengen. :n' Zo flamboyant als ze er allebei uit kunnen zien (Sebastian ge blonde haren en Gallianoachtige kleding), zo nuchter z se (grote Hema-tassen met T-shirts en fotolijsten worden he er e Amsterdamse grachtenpand binnengesleept). „Het klikt s er0£ botst. Wij zijn absoluut geen klef stel. Wij zijn allebei perfe 8 v£ en hebben respect voor elkaar.huf Hij was zes of zeven jaar toen hij naar een praatprogramn m 1 visie keek en de vriendin van zijn moeder niet herkende.Bn e ik heel bijzonder en ik wilde graag zo'n make-up-poppetji met blond haar. Mijn moeder vond dat niks en gaf mij eei popje met uitwasbare viltstiften. Van het haar maakte ik k ik veranderde de kleur door een andere wol te gebruiken. |0| poppetje denk ik tot m'n vijftiende meegesleept. Na een afgebroken opleiding aan de balletacademie en m lil school werkte hij jarenlang voor grote cosmeticahuizen in en heeft hij in de Verenigde Staten gedurende zes jaar berc1 N Amerikanen mooier gemaakt, waaronder Calvin Klein en Ide Trump. „In Amerika ben je een ster als visagist. Je gaat omSSU1 ren en dat wordt gewaardeerd. In Nederland is visagie nog een ondergeschoven kind, maar dank zij Leco (van Zadelli j1 a' en de metamorfoses is er wel meer belangstelling voor. In was er toch de neiging om de visagist ook even het haar te doen en het bloesje te strijken. Visagie was een sluitpost. I ?J01 shoot was geregeld, o ja, en nu nog even visagie." aan Een visagist is volgens Sebastian een rustpunt in het hecti van sterren. „Veel mensen zijn gespannen en bij jou konu *1„ rust. Het gaat er niet alleen om dat je mensen wat op het nJc smeert. Je geeft ze zelfvertrouwen mee om beter te prestel "8 weten dat je goed bent, niet lult en schoon bent. Lipglosje de fris, schone spullen. Zodra je iemand aanraakt, voel je de j ling. Mensen nemen je in vertrouwen. Ze vertellen over hi kerheid, de ruzie met hun schoonmoeder of dat ze lekker n gevreeën de nacht ervoor. Aanraking geeft intimiteit." rJa( Tom Sebastian heeft in Nederland zo'n beetje iedereen oj Van Hanja Maij-Weggen tot Manuela Kemp. „Behalve hetl huis. Over Maxima is gecorrespondeerd, maar er waren zcpl3 stricties over kleuren en zo, dat ik nee heb gezegd." Monique de Knegt Diergaarde Blijdorp in Rotterdam is een nest tijgertjes rijker. Het gaat om twee welpjes van de Sumatraan- se tijgervader Hermes en vrouwtje Musi. Moeder en welpjes kunnen vanaf morgen in het binnenverblijf van de tijgers worden bezocht. Pas over zes weken komen de tijgertjes met hun moeder naar buiten. De Sumatraanse tijger is één van de acht tijger-ondersoorten. Twee daarvan zijn reeds uitgestorven, de overi ge worden ernstig bedreigd. Het is niet voor het eerst dat in Blijdorp tijgers zijn geboren. In de jaren zestig en zeventig stond Blijdorp bekend als 'tijgerfabriek'. Het ging daarbij om vooral Sumatraanse en Siberische tijgers. Tijger-moeder Musi heeft twee jaar geleden nog dochter Kim geworpen. Zij is inmiddels verhuisd naar de dierentuin van Rheine in Duitsland. Foto: ANP/Robert Vos Piggelmee? Paulus de boska bouter? Kabouter Plop? Leuke figuurtjes voor kinderen, zegt schrijver Ton van Reen gering schattend. Maar kabouters zijn het niet. Om over de kabouters van Rien Poortvliet maar te zwij gen, die 'fantasieloze broertjes van de tuinkabouter'. Van Reen schreef een boek over de échte kabouters. Het kleine volk van vlees en bloed. „Dit is het eerste boek over ech te kabouters", zegt hij zonder blikken of blozen. Vandaag is 'Klein Volk, leven en werken van de kabouter', van uitgeverij De Geus, gepresenteerd. In een boerderij in Helden waarvan vaststaat dat er kabouters ge werkt hebben. De échte kabouters weltever staan. De 'verstoten kinderen', zoals Van Reen ze kort maar krachtig definieert. Mongolen, zwakzinnigen, kinderen met een gebrek, gehandicapten, duivels kinderen. Outcasts die letterlijk aan de rand van de samenleving woonden. Verscholen in de bos sen. Meestal in de buurt van de boerderijen waar ze geboren waren. Waar ze - bij voorkeur ongezien en dus 's nachts - zwaar werk deden in ruil voor wat eten en drinken. Van Reen was als kind al in de ban van de oude volksverhalen. Verhalen die zijn oma hem ver telde tijdens het dagelijkse uur tje kaarten. Als jongetje hoorde hij op de boerderijen in de Peel vele tientallen verhalen. Die vor men de kern van het boek. „Veel van oma's verhalen gin gen over kabouters. Dat zijn geen sprookjes hoor, zei ze. Ze hebben echt bestaan; het zijn verstoten kinderen. Eén ooggetuige leeft nog. Frits Engels, 85 jaar, herinnert zich nog dat hij er als jongen van tien op weg naar de kerk drie tegen kwam. Oude mannetjes met lange baarden en in werkkleren. Ze schrokken, want kabouters worden niet graag gezien. Van Reen heeft zelf nooit een kabouter gezien. „Rond 1900 zijn ze langzamerhand verdwe nen toen de verpleging op kwam. Toen werden ze opge vangen in inrichtingen en ge stichten." Een lot dat volgens Van Reen zo mogelijk nog erger was dan verstoten te worden. nzi wee ntc „Ik heb zelf als leerling ger in een inrichting in 8ei werkt. Daar werden ze 1 lens gespoten. Dat was 'W£ handeling toen." Kabo een typische Brabants 111 burgs verschijnsel, legt)0I| Reen uit. „De Peelrand11 epicentrum van de kal ls Daar heb je veel kleine ten. Bekrompen katho :I\d rengemeenschappen ad£ sen nooit vandaan kw< m' waar dus veel inteelt w 'en sen uit de streek zeidei tien geboortes waren e mongool en één kwee. is man noch vrouw." Ifl Mongooltjes werden d( kerk als duivelskindereIM „Nog tot in de jaren vij 0ni mochten ze niet in de Iör 1 men en niet in gewijde begraven worden. Ze vBeii gezien als heidenen. 0 nt£ gen. Kinderen van de ac De verontwaardiging d mede aanleiding voor In e „Het is een eerherstel e verstoten kinderen" Roelof Kleis

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 2