Leidse marathon
eter Kelchtermans
:duldig in afvalrace
a een reis van drieduizend kilometer rest een troostprijs
Ontbijten, hollen
en geld inzamelen
W eersomstandigheden
zitten lopers dwars
S9
daviër Suhodolschi mist marathon door visumproblemen, maar wint de tien kilometer
maandag 10 JUNI 2002
ver eerste in Leiden dan 30ste in Rotterdam'
len
ikl
Noch Seyi Adekunle noch
len Adebisi wordt in de anna-
tïnt ide Leiden Marathon bij-
ista even als winnaar van de
toii de editie. Verscheen het
vot ibieuze toptijden dwepen-
r,fli eriaanse duo in het geheel
inde start, de 35-jarige
-ter Kelchtermans gaf gis-
tvel acte de présence. De
enlsende winnaar van 2001
Cli ma 42 kilometer en 195
Inti lij" tweede zege op rij.
uw kreeg de organisatie
1 raar het op had gehoopt:
jd op de klassieke afstand
[sportevenement binnen
eld van de (inter) nationa-
-atletiek meer uitstraling
aft. Tjeerd Scheffer is van
Riv g dat nieuw te scoren
jrbijdragen in de toe
tot een hoger totaalbe-
ioeten leiden. „Aan start-
s gaan we niet beginnen,
re moeten toch wel hoge-
m jprijzen in het vooruit-
;vo unnen stellen", aldus de
sator.
2.18, die de snelste mara-
geh iper dit keer liet klokken,
rl.fa inde opnieuw de lang-
irdite tijd in de Leiden Mara-
vi Dit gegeven staat echter in
contrast met de prestatie
liaa
die Kelchtermans aan de dag
legde. Hij zorgde immers voor
een indrukwekkend staaltje
vechtlust. De lange politieoffi
cier uit Balen maakte kort na de
start deel uit van een achtervol
gend groepje, dat zich richtte op
de ontketende solist Lahcen Ait
Naceur.
De atleet van Haag Atletiek, een
Marokkaan met de Nederlandse
nationaliteit, was niet de eerste
die een aanvankelijk onnavolg
baar tempo produceerde. Voor
malig asielzoeker Mpetsi Bo-
kondji van de Leiden Road Run
ners Club liep in de openingsfa
se als eerste voor alle concur
renten uit. Maar de inwoner van
Wassenaar, die uiteindelijk in
2.50.48 als zevende finishte,
werd door Naceur al na de Zijl-
brug ingerekend. De nieuwe lei
der raffelde de eerste 5 kilome
ter af in 17.13.
In eerste instantie deed de Rus
Serguei Iachtchenko het kop-
werk. Die ondankbare taak werd
overgenomen door Kelchter
mans. Tot ongenoegen van zijn
meefietsende coach Jos Heylen
schuwden zijn drie kompanen
vervolgens 'hun aandeel in het
sleuren te nemen'. Waar norma
liter over de Laan van Oud-Poel
geest wordt gelopen, werden de
loe4ede Wolff: derde bij haar eerste marathon.
Kort
!fW
i pat
en
me
Ide e
!pori
tn i
mge
wi
Nisi
rt
wel
lat.
was
tt
n gre
in we
ien
it, vet
deelnemers aan de marathon
dit keer - vanwege wegwerk
zaamheden - over het fietspad
gedirigeerd. Juist op dit zanderi
ge, met takken bezaaide deel
van het parcours plaatste Kelch
termans een eerste plaagstootje.
Enkele kilometers verder, op de
Endegeesterstraatweg, kon al
leen Blazej Stankiewicz hem nog
volgen. Als eerste was Iacht
chenko eraf gefladderd, even la
ter moest de Pool Krzysztof
Bartkiewicz lossen. Zijn landge
noot Stankiewicz liep op de Dia
mantlaan weg van Kelchter
mans, de man die later dit jaar
België mag vertegenwoordigen
op het WK voor politiefunctio
narissen in Athene. Hij dichtte
het gaatje naar de eenling en
schudde Naceur zelfs de hand.
De nummer drie van 2001 was
vrijwel constant in het zicht van
zijn belagers gebleven.
„Ik wist dat we bij hem zouden
komen", bekende Kelchtermans
achteraf. „Als je zo hard van
start gaat, ga je of steenkapot of
je bent in uitzonderlijke vorm.
Ik ben ervan uitgegaan dat hij
dat tempo niet kon volhouden."
De Belg kreeg gelijk en achter
haalde het duo vlak voor de
markering van het 20 kilometer-
punt. Naceur kon het tweetal
daarna niet bijbenen. Stankie
wicz leek kort daarop langs het
Korte Vlietkanaal de beslissende
slag te slaan. „Ik liep vrij makke
lijk van ham weg", aldus de at
leet uit Torun. „Ik dacht werke
lijk dat ik ging winnen."
Kelchtermans hield het hoofd
echter koel. Hij liet de Pool kilo
meters lang op enkele honder
den meters voor zich soleren.
Die toonde op de Boshuizerka-
de dat zijn vertrouwen aan het
afnemen was door herhaaldelijk
om te kijken. Voor zijn concur
rent was dat het teken om aan te
zetten. Op de Vondellaan was
het erop en erover. „Ik zag aan
hem dat hij me niet zou kunnen
volgen", herinnerde Kelchter
mans zich kort nadat hij zijn
borst tegen het erelint bij de fi
nish had gedrukt.
„Ik win veel liever de Leiden
Marathon op zo'n manier en
met deze tijd, dan dat ik in de
Rotterdam Marathon drie minu
ten sneller loop en 30ste wordt."
Achter Kelchtermans werd
Stankiewicz tweede en Iatchen-
ko derde. De 31-jarige Mosko-
viet zag Naceur uitstappen: „Hij
kwam me ineens tegemoet lo
pen. Ik begreep van toeschou
wers dat ik kans maakte op het
podium. Toch ben ik teleurge
steld; ik had 2.27 willen lopen.
Mijn benen deden niet wat ze
hadden moeten doen."
Magda van Mol (46) haalde als
eerste vrouw de eindstreep. De
inwoonster van het Belgische
Herenthout verbruikte 3 uur, 5
minuten en 42 seconden. „Ik
Dolgelukkig met zijn tweede overwinning passeert Peter Kelchtermans de finish.
wist dat hier geen toploopsters
aan de start zouden staan. Dit
was voor mij een training. Op 7
juli doe ik mee aan de marathon
van Kortrijk naar Brugge. Dan
wil ik onder de drie uur dui
ken." Niet alleen Jolanda de
Klerk (tweede) verraste, ook An
neke de Wolff werd vooraf niet
tot de kandidaten voor het ere-
schavot gerekend.
Een collega van de Leidse, 35
jaar, zette haar aan om eens een
marathon te lopen. Zij nam die
uitdaging aan, knipte een sche
ma van twaalf weken uit een ge
renommeerd tijdschrift en train
de- gedreven. Dat ze in Leiden
als derde zou eindigen had ze
nooit gedacht: „Ik voel me nog
m filmar Kortleever
Hij won in Leiden de 10
ter, maar kon er met de
7,j vil van de wereld niet erg
worden. Boris Suhodol-
d namelijk de hele mara-
Jvillen lopen. Zijn visum
le, echter te laat en de Mol-
arriveerde pas zaterdag
en Leiden. Hij was gebro-
lus 42,2 kilometer lopen
duidelijk niet in. Na een
voortvarende start
fijt hij zich zelfs ernstige
of hij de magere prijs van
ste afstand nog misliep.
L' :hi maakte deel uit van
atleten sterk groepje dat
len Marathon al enige tijd
t tot doel had gekozen,
maliteiten voor de reis
)fl5ien in de hoofdstad Chisi-
jsl( hter zó lang, dat de lopers
wa nderdag konden vertrek-
twee chauffeurs reden
aan één stuk, driedui-
kilometer, zodat het
nog net op tijd aan-
lie ^l
fatli
tien kilometer bleek dui-
dat de marathon een
ibber voor het podium
5 niet\
en 01
Colofon
ten op de marathonpa-
zijn van de hand van:
van der Hulst, Wilmar
r, Loman Leefmans
Spierdijk
iHenk Bouwman en
was misgelopen. De Moldaviër
keek het op de tien kilometer
een paar honderd meter aan en
concludeerde dat het tempo van
Danny in 't Veen uit Zoetermeer
voor hem duidelijk te laag lag.
Snel bouwde de 24-jarige sport
schoolinstructeur (met de bijbe
horende flinke spierontwikke-
ling, niet erg gebruikelijk in de
hardloopwereld) een voor
sprong op van enkele honder
den meters.
Vervolgens bleek ook dat de reis
hem niet in de koude kleren was
gaan zitten. Al na een kilometer
of vijf begon, in een bochtje van
de Leidse singels, het grote om
kijken dat zich nog tientallen ke
ren zou herhalen. Niet dat Suh
odolschi daar veel reden toe
had. In de achtervolging kwa
men In 't Veen en Hans Wub-
ben uit Roelofarendsveen welis
waar iets dichterbij, maar ze
streden vooral onderling om de
tweede plaats.
„Ik wist niet waar ik aan toe
was", zou Suhodolschi achteraf
zeggen. „Ik had me echt voorbe
reid op de marathon. Ik heb de
laatste tijd veel races gelopen en
wilde in Leiden mijn persoonlijk
record van 2.31 verbeteren."
Het ongeluk trof de Moldaviërs
bovendien in allerlei vormen.
De afgeslankte Leiden Marathon
heeft tegenwoordig alleen prij
zengeld voor de eerste drie van
de tien kilometer en de halve
marathon. Alexandr Gorodetchi
en Roman Cucos grepen daar,
als vierde op de respectievelijke
afstanden, precies naast.
De jonge student Gorodetchi
Heather Macduff; geschaafd, maar gelukkig.
ontbrak het aan snelheid, maar door lange tijd aan kop te lopen,
Cucos had het aan zichzelf te maar moest dat bekopen met
wijten. Hij maakte de wedstrijd een grote inzinking. Vlak na het
keerpunt, op 13 kilometer, werd
hij achterhaald door de Italiaan
John Pennecione. Die trok even
min aan het langste eind, want
Sander Bron had zijn race verre
weg het best ingedeeld. „Ik had
me al neergelegd bij de tweede
plaats", aldus de Gouwenaar.
„Toen ik hem weer in het vizier
kreeg, heb ik een tussensprint
ingezet. Ik was verrassend snel
bij hem." In de eindsprint was
de oudere Italiaan duidelijk de
mindere van Bron, die op de
Haarlemmerweg en de Willem
de Zwijgerlaan nog bijna twintig
seconden wegliep.
Bij de mannen bleef het regio
nale succes daarmee beperkt tot
twee derde plaatsen, omdat ook
Sam Springer Cucos nog voor
bijging. Springers' prestatie was
opmerkelijk, want een dag eer
der had hij er al een triatlon op
zitten in Bodegraven. „Daar
ging de laatste tien kilometer
ook hard", aldus de sporter van
De Zijl/LGB. „Dus ik wist dat
het met lopen wel goed zit."
Springer kampte de afgelopen
zes jaar met blessures. Zijn te
rugkeer verloopt dit jaar voor
spoedig. Als over twee weken de
lange triatlon in Stein goed af
loopt, wil hij zijn rentree maken
in de volledige triatlon in Alme-
re.
Tien kilometerloper Hans Wub-
ben heeft minder grote ambi
ties. Daags na zijn 39ste verjaar
dag baalde hij een beetje dat
twintiger In 't Veen hem aftroef
de. „Bij de Royal Ten in Den
Haag zat hij ook net voor me",
aldus Wubben. .Alleen ben ik
leiden - Ongeveer 4500 lopers
hebben gisteren de finish ge
haald op 'hun' afstand op de
Leidse marathon. Met de 800
deelnemers aan de 'kinderloop'
kwam het totaal aantal lopers
op 5300. Organisator Tjeerd
Scheffer was er tevreden mee en
sprak al weer optimistisch over
10.000 deelnemers in de toe
komst. Over de kwaliteit van het
gebodene kan de organisatie
onmogelijk blij zijn. Tijdens de
twaalfde editie werd op de
meeste afstanden langzamer ge
lopen dan ooit tijdens de Leidse
marathon.
De organisatie hoopt echter het
niveau op de tien kilometer en
halve marathon komende jaren
op te krikken. Dat moet gebeu
ren door het prijzengeld te ver
hogen. Scheffer: „Op die manier
kun je op de kortere afstanden
een sterk deelnemersveld bijeen
krijgen. Op de marathon lukt
dat niet. Daar moet je over ton
nen beschikken om een topveld
bijeen te krijgen.
Volgens Scheffer verliep de
twaalfde marathon op rolletjes.
Even was er paniek toen vier
minuten voordat de eerste lo
pers bij de Spanjaardsbrug (tus
sen Leiden en Leiderdorp) zou
den arriveren, deze nog ge
opend was. Maar de weg was
juist op tijd weer vrij om de
deelnemers door te laten. „Ter
wijl de afspraak was om een
kwartier voor de doorkomst van
de eerste lopers, geen boot meer
zou worden doorgelaten."
Voor één deelnemer, Gertjan
van Groningen uit Cothen, was
de marathon eerder afgelopen
dan hij zelf had gewild; hij miste
in Oegstgeest de afslag voor de
hele marathon en kwam daar
om op het parcours van de 'hal
ve' terecht. „Ik ben de enige die
die fout heeft gemaakt, het zal
dus aan mij liggen", vertelde de
beduusde deelnemer.
Sommige lopers klaagden over
de weersomstandigheden die
gedurende de koers sterk veran
derden. Het eerste uur was het
vrij warm, waarna een sterke
verkoeling optrad. Omdat een
aantal lopers zich in het eerste
gedeelte flink had nat gemaakt,
kwamen sommigen onderkoeld
aan de finish. „Door de bank ge
nomen viel het allemaal reuze
mee", zei Peter Lasschuijt belast
met de coördinatie bij het Rode
Kruis. „Slechts één persoon
moest naar het ziekenhuis én
was 's avonds alweer thuis."
Lasschuijts team bestond uit 49
vrijwilligers. Die waren verdeeld
over vier mobiele ploegen, vaste
posten langs de route en een
fors contingent bij de finish.
„Dat is ongeveer evenveel als bij
eerdere marathons. Ook het
aantal keer dat we in actie
moesten komen, komt overeen.
Het was op sommige momen
ten - zeker in het begin toen er
een drukkende hitte was - rede
lijk druk, maar de ernst van de
gevallen viel reuze mee. Je hebt
er altijd een paar voor wie de
marathon eigenlijk te hoog ge
grepen is."
super en dat terwijl het mijn
eerste marathon was. Ik heb al
wel een paar keer een halve ge
lopen, maar een sportachter-
grond heb ik eigenlijk niet. Ik
denk dat ik toch maar wat meer
tijd moet gaan stopppen in de
wegatletiek en me maar eens bij
een vereniging moet gaan aan
melden."
momenteel veel beter in vorm.
Hij blijkbaar ook" Wubben had
als één van de weinige atleten
nauwelijks last gehad van het
warme weer tijdens de mara
thon: „Ik werk natuurlijk iedere
dag in de kas", aldus de tuinder.
„Daar is het nu eenmaal ook
vaak warm."
Bij de vrouwen ging de overwin
ning wél naar een regionaal at
lete. Leny van der Plas-Barn-
hoom liet er zelfs het Neder
lands veteranenkampioenschap
op de baan voor schieten. Met
haar tijd van 39.25 had ze een
voorsprong van 26 tellen op Co-
rina Voorn uit Delft. Als de bei
de afstanden tegelijk van start
zouden zijn gegaan, zoals vroe
ger, dan was Van der Plas bo
vendien een interessant richt
punt geweest voor Heather
Macduff die op de halve mara
thon niet heel veel langzamer
doorkwam. Bij de vrouwen was
de halve marathon trouwens zo
mogelijk nog spannender dan
bij de heren. Pas op het laatste
rechte stuk moest Anje den
Daas (Spark Spijkenisse) zich
gewonnen geven. Macduff arri
veerde aan de finish met bloed
druipend langs haar been. „Ge
vallen op een bruggetje", meld
de de atlete laconiek. „Ik had
meer oog voor Den Daas die
een stukje voor me liep dan
voor het stoepje." De ervaren
Engelse, die al jaren in Neder
land woont, merkte pas een ki
lometer verderop dat ze een
grote schaafwond op het dij
been had. „Dat voel je niet als je
loopt."
door Peter van der Hulst
leiden - Even nadat de duizen
den lopers van start waren ge
gaan voor de halve en hele
marathon van Leiden passeer
de een kanariegeel gezelschap
de startlijn. Voorafgegaan door
een boerenblaaskapel zetten
de meer dan honderd lopers
zich langzaam in gang voor het
Ronald McDonaldhuis. Enkele
tientallen teamgenoten waren
hen al voorgegaan op de tien
kilometer.
Initiatiefnemer en sponsor van
de groep was Ton Holswilder,
eigenaar van Koetshuis de
Burcht. Zelf kwam hij pas na
zo'n twee uur en drie kwartier
over de finish. Normaal kan
Holswilder rond de twee uur
finishen, maar de gezelligheid
in Leiden is hem veel waard.
„Ik heb verschillende paren
gezien die bij mij de bruiloft
hebben gevierd. En onderweg
ben ik op de foto gegaan."
Kortom, Holswilder onderbrak
geregeld zijn pas om vrienden
en bekenden te begroeten.
De door hem zo geprezen sfeer
in Leiden bracht hem ertoe om
een groep lopers voor het goe
de doel bijeen te brengen. „Ik
heb hier een jaar of drie gele
den de tien kilometer gelopen.
Dat was zo'n feest. Toen ben ik
helemaal lijp geworden van
deze marathon. Er zijn hier zo
veel mensen die elkaar helpen.
Zo hoort het leven gewoon te
zijn", zegt de Leidenaar in hart
en nieren.
„Vorig jaar is zo het idee ont
staan om mét zestig man voor
een goed doel te gaan lopen.
Dit jaar hadden we 154 man."
Het geld (Holswilder: 'ik maak
daar een mooi bedrag van')
dat bijeen werd gelopen gaat
naar het Ronald McDonald
huis. „Ik ben lid van de Ronald
McDonald breakfast club",
verklaart Holswilder zijn keu
ze. „Maar volgend jaar kan het
best een ander goed doel wor
den."
Van de groep lopers werd het
leeuwendeel door de Lissese
atletiekvereniging De Spartaan
geleverd. Holswilder „Een fa
milielid van mij is lid van De
Spartaan en die vereniging
kwam zomaar met zo'n zestig
man." Aad van der Lans is een
van de trainers die de groep
begeleidde. „Dit is vorig jaar
als geintje begonnen. Toen na
men 45 man deel van wie
twintig van De Spartaan." De
groep stond al vroeg op. „Van
morgen om 09.00 uur moesten
wij ons al in het Koetshuis
melden voor een ontbijt. Ver
volgens zijn we gezamenlijk
met de boerenblaaskapel naar
de start gelopen", aldus de Lis-
senaar.
Enige tijd na Van der Lans
komt zijn plaatsgenote Cora
Berk over de finish. Enkele we
ken geleden liep ze nog de ma
rathon van Rotterdam. Dit keer
hield ze het bij een halve, ook
al eiste die door het warme
drukkende weer duidelijk zijn
tol. Maar er was nog een ande
re reden. „Ik heb bij het ontbijt
te veel zitten schransen. Mis
schien was het beter dat we
achterafhadden gegeten." Kla
gen deed ze niet. „Want dit is
toch apart Je doet dit toch
voor een goed doel"
Ton Holswilder temidden van twee adjudanten.
