Johansson
maakt naam
als naamloze
Martina Hingis 'durft' niet meer te winnen
oordwijk behaalt miraculeuze overwinning op Capelle
Nationale titel synchroonzwemmen
voor Bianca en Sonja van der Velden
Met de taxi naar Grand-Slamzege
utrecht/anp - Bianca en Sonja
van der Velden hebben het NK
synchroonzwemmen in Utrecht
beheerst. De tweeling, die uit
komt voor de Alphense club
AZC, heeft de vurige wens Ne
derland te vertegenwoordigen
bij de Olympische Spelen van
2004 in Athene en heeft zich
daarvoor onderworpen aan een
Amerikaans trainingsregime.
De eerste vorderingen konden
ze gisteren in zwembad De
Kwakel tonen. Als soliste was Bi
anca de beste. Met een jury
waardering van 92,2 bleef ze
Sonja (90,6) duidelijk voor. Het
brons was voor Kitty Zonderop
van De Meeuwen. Ook als duet
waren de zusjes Van der Velden
een klasse apart. Het verschil
met Esmé en Rachaél Louiws
was bijna zeven punten. Het er
varen Zoetermeerse tweetal Fifi
Arp en Lisette Visser eindigde
als derde. De Water Vrienden uit
Zoetermeer was de de beste in
de groepsoefening.
De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan in het vet,
de kantine is dicht. Het weekeinde is voorbij, maar nog niet
vergeten. Jeanet van der Laan, die dit seizoen met Peter Blan-
gé, Wim Rijsbergen en Gerard Bakker wekelijks op het sport
weekeinde terugblikt, zet de ambities van verschillende vrou
wenvoetbalploegen in de herhaling.
„Ik wil reageren op een stuk in
het Leidsch Dagblad waarin
KRV-speelster Jacqueline Gei
teman zegt dat haar ploeg en
RCL hogerop willen. Dat geldt
overigens ook voor UVS en SJC.
Geiteman zegt dat speelsters
niet naar TerLeede willen,
omdat ze met het eigen team
het hoogste
niveau willen
halen. Wij
zien ook
graag dat ze
erbij komen.
Ik droom er
van dat wij
bij de vrou
wen net zo
iets krijgen
als de hoofd
klasse A bij de
mannen. Dat
kan een enor
me impuls
aan het vrou
wenvoetbal
geven. Ieder
een in deze
streek praat
over de der
by's bij de mannen. Wij willen
dat ook. Bij de vrouwen heb je
nu nog maar een hoofdklasser
in onze regio en dat is Ter
Leede. Als wij de topper tegen
Saestum spelen dan zegt nie
mand dat iets. Saestum ken
nen ze niet. Maar ik denk dat
er veel meer belangstelling uit
Sassenheim en omgeving is als
wij tegen een team uit de regio
voetballen. Dat is veel aantrek
kelijker. Je ziet dat de clubs er
ook heel erg mee bezig zijn. Ik
kom wel eens bij SJC. Daar
gaan ze heel professioneel met
de vrouwen om. Het is wel
mooi als we straks vijf hoofd
klassers hebben. Concurrentie
is ook voor ons een drijfveer
om nog beter te presteren. We
speelden het afgelopen seizoen
in de finale om de districtsbe
ker tegen KRV. Het was een
moeilijke wedstrijd, maar wij
wilden niet verliezen.
Het is typerend dat Geiteman
zegt dat
speelsters
zich niet
meer laten
weghalen
door Ter
Leede. Ik
vind dat niet
erg kan het
wel begrij
pen. Speel
sters hebben
sowieso de
neiging om
bij een club
te blijven.
Geld speelt
bij het vrou
wenvoetbal
namelijk
geen rol.
Het is ook
beter als de internationals ver
spreid zijn over de clubs. Nu
komen ze bij drie verenigingen
vandaan. En er moeten goede
trainers voor de ploegen ko
men. Arie Lagendijk en Ruud
Bröring weten bij de mannen
de zaak toch in vuur en vlam
te zetten. Het hoeft bij ons geen
toptrainer te zijn, maar het is
wel belangrijk dat er een per
soonlijkheid voor de groep
staat, die weet wat hij wil en
hoe hij de zaken invult.
Jeanet van der Laan uit Noordwijk
is speelster van Ter Leede en het
Nederlands elftal.
«oman Leef mans
ie aan den ijssei - Noordwijk
Capelle zaterdag van de ongesla-
|atus af. In de voorstad van Rot-
i werd het 0-1 voor de bezoekers
j tumultueus duel waarin Noord-
ïiet zozeer de beste, maar veel
de gelukkigste was. Van de twee
ging er een in, terwijl Capelle er
negen mogelijkheden er niet
ilverde. Door dit resultaat is de
j aan kop van de hoofdklasse A
helemaal terug.
homent van de wedstrijd kwam
luten voor het einde van de eer-
Tot dan toe hadden beide
i de grootste moeite om te gaan
i straffe zuidwester in combinatie
jen spekglad veld en dito bal. Ca-
nvaller Ame van Gelder had al
een keer op de lat geschoten en een
keer oog in oog met doelman Marco
Korff gestaan. Noordwijk was nog niet
één keer gevaarlijk geweest. Dat beeld
veranderde op het moment dat Capel-
le-spits Alex van der Made de uitgegle
den Rian van der Niet zonder aanlei
ding in zijn middenrif trapte. Niet stie
kem, niet onopvallend, hij liet zijn voet
rustig tien seconden op het lichaam
van Van der Niet rusten. Als een jager
met zijn zojuist afgeschoten prooi. Er
ontstond een opstootje waar alle spe
lers en begeleiders bij betrokken raak
ten. De Leidse arbiter Jansen gaf Van
der Made rood en besloot vervolgens
tot een afkoelingsperiode van tien mi
nuten.
De rest van de partij, drie minuten van
het eerste part plus de complete twee
de helft, werd vervolgens zonder pauze
uitgespeeld. Direct na de hervatting
produceerde Noordwijk de eerste vloei
ende aanval. Arnold Reinders stuurde
aan de rechterkant Vincent Herpers op
pad en zijn voorzet werd bij de eerste
paal door Patrick van Dam, met enig
fortuin, afgerond. De thuisploeg zette
vervolgens aan en kreeg met een man
minder een handvol goede mogelijkhe
den op de gelijkmaker, daarbij gehol
pen door de wind in de rug. Bij iedere
dieptepass of voorzet hadden de
Noordwijk-verdedigers zichtbaar moei
te om zich in te stellen op de onbere
kenbare loop van de bol Met laatste
man Jelle Korbee en ae ingevallen kee
per Raymon Kuipers als uitblinkers
werd 'de nul" vastgehouden.
Tegenover het opportunistische spel
van Capelle probeerde Noordwijk door
middel van korte combinaties aanval
len op te zetten. Dat was een nobel
streven, maar gezien de weersomstan
digheden niet de beste tactiek. Het leid
de keer op keer tot balverlies waarna
Capelle vliegensvlug omschakelde.
„Wat was dan het alternatief', vroeg
trainer John Eelman zich na afloop af
over de gevoerde speelstijl. „Als je de
lange bal speelt, komt hij nog sneller
terug. We hebben in ieder geval gepro
beerd te voetballen."
In de 63ste minuut leek er dan eindelijk
een bres in de Noordwijkse defensie te
worden geslagen. Een doorkopbal van
Van Gelder, de beste man op het veld,
verraste de Noordwijk-achterhoede die
op een lijn stond. Twee vrijstaande Ca-
pellenaren dreigden samen op het doel
af te stevenen, maar Michael van der
Laan voorkwam dit met een ongeoor
loofde tackle. Ook hij kon met een rode
kaart naar de kant.
De tien van Capelle drukten vervolgens
de tien van Noordwijk nog verder terug
en de kansen stapelden zich op. Maar
opnieuw frustreerden de lat en reserve-
keeper Kuipers de koploper. Op mira
culeuze wijze hield Noordwijk stand.
Volgens Eelman had zijn tiental zelfs
een strafschop moeten krijgen toen het
vlak voor tijd de tweede en laatste ge
vaarlijke aanval van de wedstrijd opzet
te. Patrick van Dam werd gehaakt ter
wijl hij een voorzet van Rocky Pitti pro
beerde binnen te werken. Arbiter Jan
sen zag het niet. Een tweede goal zou
ook wel erg veel van het goede zijn ge
weest.
Noordwijk: Korff (42. Kuipers), Van der Niet.
Korbee, Kottenhagen, Van der Laan, De Jong,
Reinders, Pitti, Van Dam, Herpers, De Kort.
Klassenjustitie
lijft TOP
khtervolgen
SJZ kruipt
zege uit
gradatiezone
'Goed opruimen
«igens en
lortief blijven!'
ikerk verliest
lie op Hawaii
piOA - Martin Verkerk is er
n geslaagd het Challenger-
joi van Waikoloa op Ha-
p zijn naam te schrijven,
jhense tennisser verloor
Amerikaan James Blake:
3. Verkerk, die per 1 no-
?r samenwerkt met coach
)arr stijgt door zijn pres-
laar een plaats rond de
de wereldranglijst. In de
ronde was hij aan uit-
eling ontsnapt door een
4 achterstand weg te wer-
gen de Griek Vasilis Ma-
s.
en keer goud
t Driebergen
richt - De Rijnsburgse
mer Nick Driebergen
teven gouden medailles
men tijdens het NK
men voor de jeugd. De
mer van LZ 1886 voegde
één zilveren medaille
e. Driebergen boekte zijn
>sen op zowel de vrije
linderslag, rugslag als
slag. Michael van der Lin-
m LZ greep een bronzen
p de 100 vrije slag, Boy
kamp pakte zilver en
op de 200 meter school-
1100 meter vrije slag.
ie van Iterson won een
en plak op de 100 meter
g-
t Leeuwen
ir Sparta
Ijk - Martin van Leeuwen
I volgend seizoen voor
k De 19-jarige middenvel-
In w Katwijk tekende een
^ict van twee jaar bij de
jan trainer Frank Rijkaard,
eeuwen stond ook in de
gstelling van FC Utrecht
[Twente. Vorig seizoen
ie hij zijn debuut in de
pnacht van Katwijk.
>1 Lisse
taakt
iveen Het hoofdklasse-
jssen De Beursbengels en
is zaterdag 12 minuten
jd gestaakt. Scheidsrech-
nter stopte de wedstrijd
een 61-jarige supporter
tribune door een hart-
was getroffen. De Lisse-
rerd gereanimeerd door
nwezige brandweerman,
a ambulancepersoneel de
vernam. De supporter is
[wekkende toestand naar
IC in Amsterdam ver-
Zijn toestand is nog
kritiek.
Lisse verlaat Amstel-
ïangeslagen
maandag 28 JANUARI 2002
SPORT
door Martijn van Beeten
Melbourne - Een glimlach, een
vuistje, een kushandje en hij ging
weer zitten in zijn stoel. Thomas
Johansson, een 26-jarige Zweed,
had net de grootste overwinning
van zijn leven geboekt op de Au
stralian Open, maar toonde net
zoveel emotie als een puber die
op straat een stuiver vindt. De
beste nobody in Melbourne won
ook in vier sets (3-6, 6-4, 6-4 en 7-
6) van Marat Safin, de Rus die
niet kon verliezen.
Johansson moest met de taxi
naar Melbourne Park, hoe tref
fend. Zijn coach Magnus Tide-
man was vergeten een auto te
bestellen. Veel succes, riep de
chauffeur hem nog na. Dat hij
won, dat deze Australian Open
een kleurloze winnaar kreeg,
wat kon de Zweed er aan doen?
Johansson was op de baan zo
koel als een natuurijsbaan in Es-
kilstuna en liet zijn beste tennis
ooit zien. Nu is hij Grand-Slam-
winnaar, maar over tien jaar zal
zijn geboortestad Linköping nog
altijd worden geassocieerd met
de nationale luchthaven en
vrachtwagenfabrikant Scania.
Safin was de man die moest
winnen, het kon eigenlijk niet
anders. Een bewolkte dag, een
graad of 25, het was het mooiste
verjaardagscadeau voor de 22-
jarige Rus die hitte haat. Maar
Safin tenniste alsof hij in de eer
ste ronde van de Dutch Open
stond en alleen even zijn start-
geld kwam ophalen. Laconiek,
alsof hij helemaal niet zat te
wachten op een tweede Grand-
Jennifer Capriati overleeft vier matchpoints in heetst van de strijd
Slamtitel. Waarschijnlijk was
zijn tegenstander niet inspire
rend genoeg. Het was geen Pete
Sampras, zoals in 2000 op de US
Open.
Mogelijk werd Johansson 's
avonds nog losbandig, bier drin
kend met de luidruchtige
Zweedse fans in de Saloon Bar.
Mannen in blauwe zwembroe
ken met supermanshirts. Vi
kinghelmen, beschilderde ge
zichten en een schreeuwende
dikkerd in een ijshockeyshirt. Zij
maakten sfeer, maar Johansson
bleef er ijskoud onder. Zakelijk
was de man die alles had te ver
liezen. Deze Grand-Slamfinale
was hoogstwaarschijnlijk zijn
laatste.
De Zweed had een droomloting,
stuitte tot de finale op niemand
uit de toptwintig en trof in de
eindstrijd een topper tijdens een
baaidag. „Ik kon niet omgaan
met de rol van favoriet", gaf de
Rus toe, „en dat is een goede les
voor de toekomst. Ik gedroeg
me ontzettend dom op de
baan." Hij liet er zijn verjaardag
niet door verpesten, verheugde
zich meteen op een bonte
avond met zijn coach en de drie
blonde schoonheden waar hij
zich het hele toernooi al mee
vermaakte.
Johansson boekte de zevende ti
tel uit zijn carrière, staat voor
het eerst van zijn leven in de
toptien. De Zweden zullen er
helaas voor hem nauwelijks
wakker van liggen. De Scandina-
viërs hebben na Björn Borg,
Mats Wilander en Stefan Edberg
geen persoonlijkheden meer ge
zien. Slechts één Zweedse jour-
de laatste restjes energie in een
lichaam dat al niet fit aan de Au
stralian Open was begonnen. Ze
negeerde in het heetst van de
strijd pijn en signalen van uit-
droging.
Hingis sleurde zich naar het ein
de, had kippenvel op de armen
door vochtverlies. Met 6-4 en 4-
0 stond ze voor, de winst was ei
genlijk al binnen. Eén match
point toen ze op 5-3 serveerde
voor de wedstrijd, twee match
points toen Capriati op 6-5 ser
veerde om de tiebreak te halen
en een matchpoint in die tie
break, op 7-6. Viermaal wachtte
en hoopte Hingis op een fout
van haar tegenstandster, vier
maal deed ze niets anders dan
de bal in het spel houden. En
viermaal verloor ze het punt.
„Eerder tegen Clijsters in Syd
ney en tegen Seles op dit toer
nooi had ik ook al moeite om
het af te maken. Zij maakten wel
een fout op matchpoint, Jenni
fer niet. Daarom is ze ook een
groot kampioene, de terechte
nummer één van de wereld. Ik
had dit natuurlijk moeten win
nen, dat lijkt me duidelijk. Een
voorsprong van 4-0 mag je niet
weggeven."
Winnen na vier matchpoints te
gen is een record in een Grand-
Slamfinale en de dubbele voet-
fout van Hingis in de derde set
was uniek. Maar het verhaal van
deze eindstrijd gaat veel verder
dan cijfertjes en statistieken. Het
gaat over twee vrouwen die tij
dens een pauze van tien minu
ten na de tweede set in dezelfde
kleedkamer op een bed liggen.
Ijs over het hele lijf, fysiothera
peuten druk in de weer om twee
uitgewoonde lichamen aan de
praat te houden. En twee ten-
nistoppers die geen puf hebben
om iets tegen elkaar te zeggen.
Hingis was het liefst binnen ge
bleven, was mentaal geknakt en
fysiek gebroken. „Ik geloofde er
niet meer in, wilde alleen nog
dat het voorbij zou zijn."
Was de Zwitserse als beste van
allemaal soms een onuitstaan
baar kreng, als verliezer blijkt ze
gegroeid. Drie jaar terug vertrok
ze huilend van de baan na haar
nederlaag tegen Steffi Graf in de
finale van Roland Garros. In die
tijd ruziede ze met de zusjes
Williams, twee bedreigingen
voor haar koppositie op de we
reldranglijst. De Frangaise Ame-
iie Mauresmo, ook zo'n nieuwe
topper, werd door haar een hal
ve man genoemd.
Hingis kon niemand in haar
schaduw verdragen. Ze knoopte
relaties aan met de tennissers
Ivo Heuberger, Julian Alonso en
Magnus Norman en schreeuw
de om aandacht. Anna Kour-
nikova werd model, Hingis dus
ook.
Nu koestert ze de schaduw, de
rust die ze krijgt als nummer
vier van de wereld. „Ik ben vol
wassen geworden en die finale
tegen Graf was in dat proces
heel belangrijk." Na haar neder
laag tegen Capriati kwam ze met
een waardige speech. „Hadden
er maar flesjes Heineken in de
koelbox gezeten, dan had ik
misschien wél een van die
matchpoints benut", grapte ze.
Thomas Johansson slaat de bal het publiek in na zijn zege op Marat Safin. Foto: Reuters
nalist nam de moeite om naar
Melbourne te vliegen toen Jo
hansson zich donderdag plaats
te voor de finale. Zijn land had
een Grand-Slamtitel nodig, riep
hij vorige week tijdens een mo
noloog over de desinteresse
voor tennis in Zweden. „Maar ik
dacht nooit dat ik daar zelf voor
zou zorgen. Natuurlijk dacht ik
een kans te hebben tegen Safin.
Als hij zijn been zou breken",
grapte de Zweed.
„Kijk naar mij, ik ben niet inte
ressant," zei Johansson na zijn
overwinning op landgenoot Jon
as Björkman in de kwartfinales.
Na de finale zei hij: „Toch is het
goed dat andere tennissers een
titel pakken. Het is de doodsteek
voor het tennis als Hewitt,
Sampras, Agassi en Rafter altijd
in de halve finales staan. Dan is
de lol er snel af."
Daar denkt het publiek anders
over. Voor het eerst sinds 1993
was op de Australian Open een
daling te zien in de toeschou
wersaantallen. Geheel toe te
schrijven aan de uitschakeling
van vele favorieten in de eerste
week. Avondwedstrijden als Fe-
derer tegen Savolt, Koubek te
gen Novak of Johansson contra
Novak, Melbourne haalde er de
neus voor op.
door Martijn van Beeten
Melbourne - Martina Hingis is
een kampioene met een menta
le blokkade. Ze 'durft' niet meer
te winnen in grote finales, heeft
een minderwaardigheidscom
plex als ze tegenover grotere en
sterkere vrouwen staat. Ze bib
bert als de zege nadert en weet
zelf niet waarom. De Zwitserse
liet in de finale van de Austra
lian Open vier matchpoints on
benut en verloor met 4-6, 7-6 en
6-2 van Jennifer Capriati. Door
niets anders dan angst. Het was
haar vijfde verloren eindstrijd
op rij in een Grand-Slamtoer-
nooi.
Twee sterren die op de stoel van
een lijnrechter uitpuffen in de
schaduw, ijsvesten om tijdens
de wisseling van speelhelft en
drie toiletpauzes terwijl er door
de hitte geen druppel vloeistof
meer in het lijf van de twee fina
listen kon zitten. Een tempera
tuur van 36 graden, twee te wei
nig om het dak te mogen slui
ten. Zelfs een piek van 46 gra
den op de baan, de zon die ge
nadeloos brandde. Met recht
een eindstrijd waar de kampioe
nen opstaan en de zwakkeren
moeten passen.
Jennifer Capriati is zo'n kampi
oene. Haar wilskracht lijkt onbe
grensd na een tienertijd vol mis
stappen. Miljonair op haar veer
tiende, dievegge en totaal ont
spoord een paar jaar later. Ze
knokte zich terug, was vorig jaar
in Melbourne de koningin van
de comeback met haar eerste
Grand-Slamzege. En nu dacht
Martina Hingis na haar nederlaag tegen Jennifer Capriati.
Foto: Reuters
ze in extreme hitte aan Darren
Batholomeusz, een botkanker-
patiënt en trouwe fan die gehol
pen door een zuurstoftank op
de tribune zat. „Ik had het ont
zettend zwaar," zei Capriati,
„maar besefte dat anderen een
nog veel zwaarder gevecht leve
ren. Dat hield me op de been."
De Amerikaanse zocht en vond
Het toernooi van de verrassin
gen, het toernooi van de no
body's, kreeg de winnaar die het
verdiende. Thomas Johansson
maakt volgende maand ook zijn
opwachting op het ATP-toer-
nooi van Rotterdam, maar op
zijn naam worden echt geen ex
tra kaartjes verkocht.
