Morgen laatste
dag van gulden
'We willen een grotere luis in de pels worden'
ECONOMIE
Wie dan leeft, heeft een pensioenbreuk
Deel schoonmakers wil
liever overdag werken
Onderwijs in de steigers
zaterdag 26 JANUARI 2002
houten/anp - Ruim twintig pro
cent van de schoonmakers wil
liever overdag werken. Ze heb
ben er genoeg van om te moe
ten vegen en soppen op stille
uren in lege, donkere panden.
Van de leidinggevenden is dat
zelfs 33 procent. Dat heeft de
CNV Bedrijvenbond gisteren ge
meld na een enquête onder 250
werknemers.
De bond noemt de percentagess
vrij hoog. „We gaan de wens ze
ker bespreken bij de onderhan
delingen voor de nieuwe CAO,
die eind dit jaar beginnen", zegt
een CNV-woordvoeder.
Vooral voormannen en -vrou
wen zeggen dat zij moeite heb
ben om werk en privé te combi
neren. Behalve de ongebruikelij
ke tijden, moeten zij ook vaak
overwerken. Bijna de helft van
de leidinggevenden (47 procent)
maakt altijd meer uren dan in
het contract staat. Een op de vijf
wil graag minder werken.
„De leidinggevenden zitten
klem tussen schoonmakers op
de werkvloer en hun bazen op
het hoofdkantoor. Ze krijgen
van beide kanten de klappen.
En dat, terwijl ze de hele dag
worden opgepiept en moeten
inspringen."
Nederland heeft circa 170.000
schoonmakers. De meesten
werken parttime, de helft min
der dan 30 uur per week. Een
beginnende schoonmaker ver
dient 8,13 euro bruto. Iemand
met tien jaar ervaring krijgt 8,38
euro bruto, ongeveer één euro
minder dan een even ervaren
werknemer in de horeca of een
supermarkt.
ECONOMIE WIJZER
d's doodsteek
pieerbedrijf
iond - De opmars van de
doet het Helmondse video-
l(j| ferbedrijf Technicolor de
om. Het Amerikaanse moe-
jj. ledrijf verplaatst de produc-
ir drie andere fabrieken
in Europa en de 370 per-
Isleden wacht ontslag.
V micolor kopieert videoban-
met speelfilms voor video
en. Vorig jaar bedroeg de
c et in Helmond nog 38 mil-
llai banden. Dat aantal loopt
ir met de dag terug.
iun boeren in
$uw EU-land
- Eurocommissaris
wil dat boeren in de
Nieuwe EU-lidstaten tot
een beperkte inkomens-
>nJn krijgen. Zo'n 15 tot 30
jent van wat de 'westerse'
en ontvangen. De Europe-
M, immissie bespreekt de
;n woensdag. In 1999 be
de EU-leiders dat boeren
euwe lidstaten geen steun
Rilen. Minister Zalm vindt
I9i i alleen bespreekbaar als
eun voor boeren in de hui-
EU-landen vermindert.
orf
I ntoorleegstand
emt snel toe
De leegstand van kan-
tj| uimte is het afgelopen jaar
oegenomen en bedraagt
procent van het aantal be-
bare vierkante meters. Dit
l0< uit het gisteren gepubli-
i jaarlijks onderzoek van
idblad Vastgoedmarkt. De
etr tand is 3 tot 4 procent bo
s' in het percentage dat de
5' Dedmarkt wenselijk en ge-
vindt. Een jaar geleden lag
igstand landelijk nog op
U( 2 procent,
tii
Koektelg Peijnenburg heeft het naar zijn zin bij Max Havelaar
BaMa is geen verhaspeling van
een Chinees-Indisch gerecht.
Het is ook geen verwijt van een
kind aan een vieze moeder. Nee,
het is een nieuw dwangbuisje
voor het hoger onderwijs, de ba-
chelor-master structuur. Na de
gulden en de
knaak gaat ook
onze doctoran
dus-titel er aan,
samen met mees
ter en ingenieur.
Maar hbo en uni
versiteit gaan wel
dezelfde titels op
leveren.
In 1999 hebben
31 Europese mi
nisters van onder
wijs de Declaratie
van Bologna gete
kend. Die plek is
met zorg gekozen.
Na de Parijse Sor-
bonne is de Universiteit van Bo
logna de oudste van Europa.
Een jaar eerder was aan die Sor-
bonne al het belang van een
goed universitair systeem bena
drukt.
In de Declaratie wordt opgeroe
pen om te bouwen aan een Eu
ropees universitair systeem. Het
moet wereldwijde aantrekkings
kracht hebben, in overeenstem
ming met onze culturele rijk
dom en tradities. Concurrentie
moet worden gestimuleerd, ter-
wille van de kwaliteit, en de mo
biliteit van studenten en staf
moet worden bevorderd. Diplo
ma's moeten vergelijkbaar zijn.
Een universitaire opleiding
moet in heel Europa uit twee fa
sen bestaan. Fase één, de un
dergraduate' opleiding, duurt
minimaal drie jaar. Voor 'under
graduate" hebben wij geen goe
de vertaling. Je kunt het onder-
graads noemen, maar dat lijkt
zo op ondermaats. Vroeger had
den we het kandidaats en die
naam duikt nu in de discussie
soms ook weer op, maar kandi
daats was nooit een afgeronde
opleiding. In de Nederlandse
discussie wordt gesproken van
'bachelor', in navolging van het
Engelse en Amerikaanse sys
teem. Fase twee leidt vervolgens
tot 'master' en eventueel tot
doctor (dr.). Master komt over
een met ons drs. (en mr. en ir.).
De Europese Unie heeft met het
scheppen van één grote Europe
se markt voor goederen en dien
sten de concurrentie sterk be
vorderd, tot voordeel van de
consument. Precies zo probeert
men met het uniformeren van
het hoger onderwijs concurren
tie te versterken, door het stu
denten makkelijker te maken als
kritische consumenten de beste
opleiding te kiezen en werkge
vers maldcelijker inzicht te geven
JOOP HARTOG
in de waarde van een diploma.
Ik verwacht op termijn grote ge
volgen voor Nederland, maar de
bouwtekeningen zijn nog erg
vaag.
Grote onzekerheid zit in de
waarde van het ondergraads di
ploma (bachelor)
als einddiploma.
De Bologna decla
ratie stelt gewoon
dat 'het diploma
relevant dient te
zijn als een ge
schikte kwalificatie
voor de Europese
arbeidsmarkt'.
Voor de hbo-oplei-
dingen is dat geen
probleem, die zijn
al direct gericht op
de beroepspraktijk.
UL UL L/OLM (IAU I,
hoogleraar micro-econom.e Maar v0£ ge UJ_
Universiteit van Amsterdam versiteiten is dat
anders. Daar wordt
de nieuwe bachelor nu vooral
als een tussenfase gezien. In
mijn eigen omgeving zijn geen
bachelor-opleidingen ontwik
keld die direct gericht zijn op de
arbeidsmarkt. De opleiding is
gewoon in tweeën geknipt en
wat gestroomlijnd.
De nieuwe master-opleidingen
mogen in principe selectief zijn
in de toelating. Maar de univer
siteiten zullen niet graag stu
denten verliezen door strenge
toelatingseisen te stellen. De mi
nister heeft nu besloten dat ei
gen studenten een gegarandeer
de doorstroming naar een aan
sluitende master moeten heb
ben. Dat legt de selectie op toe
lating vooral op studenten van
elders, geheel in strijd met de
doelstellingen van mobiliteit en
kwaliteitsconcurrentie. Voor het
systeem is ingevoerd zit er al
een constructiefout in.
De invoering van de BaMa
structuur levert de komende ja
ren nog veel discussiestof: de
verhouding hbo-universiteit, de
inhoud van de bachelor en de
financiering van het hoger on
derwijs. Hbo en universiteit le
veren beide een bachelor-titel
op. Het hbo zal ook master op
leidingen mogen aanbieden.
Zo'n structuur kan op den duur
alleen maar leiden tot integratie
van hbo en universiteit. De ba
chelor-titel zal een overstappunt
naar andere studies worden:
dan moet zo'n bachelor breder
zijn, niet exclusief gericht op
één vakgebied. De financiering
van het hoger onderwijs zal
moeten aansluiten op de nieu
we structuur, wat met bachelors
van ongelijke lengte (vier jaar
hbo, drie jaar universiteit) niet
eenvoudig is. Het hoger onder
wijs zal weer jarenlang in de
steigers staan.
;e'r<
Stephan Peijnen-
:H' (45) nam op 1 maart 2000
eid als president-directeur
Ie gelijknamige koninklijke
.gjj abriek. Nauwelijks een
,0 id later trad hij in dienst van
zi ing Max Havelaar als direc-
riarketing communicatie.
58
ne; aftgt geen stropdas meer
T; ik geen strak grijs pak. De
zijn een stuk langer en
jen alle kanten op. Peij-
ïrg oogt ontspannen. „Dat
cook", zegt hij. „Inderdaad
ook wat anders gekleed.
it nou eenmaal samen
iet werk dat je doet en de
waarin je werkt. Hoewel ik
»g wel eens een pak draag
d Als ik voor Max Havelaar
ne H ijn moet, heb ik
1ik aan. Je past je aan aan
egenheid waar je naar toe
e
O* beer een goed klimaat te
'u ipen om voldoende aan-
te krijgen voor de produc-
jte^n Max Havelaar. Wij moe-
woon verkopen, net als
ider bedrijf. We verkopen
vaar niet zelf, maar kun-
iel lobbyen dat anderen
lan doen. Afwijkende kle-
lemoeilijkt dat proces."
moment besloot u te
vn bij de koekfabriek?
was de donderdagochtend
eerst 1999 in het Parkhotel.
1 ii ras midden in mijn half
ïbbatical leave. Ik zat te
ven waaraan volgens mij
irecteur van de koninklijke
3 inburg moest voldoen en
b Dor dingen ikzelf leuk en
op lend vond in het leven. Ik
39 feinig overeenkomsten.
Toen heb ik het besluit geno
men."
„Tijdens mijn sabbatical ben ik
dicht bij huis gebleven en met
de kinderen bezig geweest. Dat
kwam er voor die tijd niet veel
van. Ik ben alleen een week naar
Brazilië geweest. Daar woont
een broer van me die veel met
koffie- en cacaoboeren werkt. In
het vliegtuig las ik in 'Adforma-
tie' dat zë bij Mak Havelaar ie
mand zochten voor de marke
ting. Dat leek me yvel leuk. Ik
sprak met mijn broer over het
feit dat mijn profiel waarschijn
lijk te zwaar was voor de baan.
Hij raadde me aan om toch te
gaan praten. Ze kunnen je goed
gebruiken en je bent toch geïn
teresseerd?
Ik ben gaan praten vanuit het
idee dat marketing-manager iets
te beperkt was. Het gesprek met
directeur Hans Bolscher verliep
uitstekend. Het klikte tussen ons
en er was ruimte om mij in te
passen. Er werkten 14 mensen
die allemaal rapporteerden aan
de directeur. In de nieuwe con
structie zou de directeur-marke-
ting ook mensen gaan aanstu
ren. Er zijn nu twee directeuren.
Bolscher doet algemene zaken
en internationale contacten. Ik
doe alles wat met Nederland te
maken heeft. We zijn geen be
dreiging voor elkaar, omdat we
aanvullend zijn en ieder de din
gen doet, waar hij goed in is."
Heeft u ooit heimwee naar het
familiebedrijf?
„Nooit. Ik voel me heerlijk. Ik
heb veel vrijheid en zit lekker in
mijn vel. Daarbij komt dat het
met Peijnenburg heel goed gaat.
Ze draaien geweldig en groeien
harder dan ik had voorzien.
Nee, ik ga daardoor niet twijfe
len aan mezelf. Ik ben blij dat
het goed gaat en heb niet het
koop zijn bij Albert Heijn. We
moeten af van dat geitenwollen
sokken-imago. Max Havelaar is
te lang in dat linksige circuit
blijven zitten en daar kun je on
voldoende groei realiseren. We
willen een luis in de pels blijven,
maar wel een grotere."
„Zes procent van de huishou
dens maakt gebruik van onze
producten. Daaromheen zit een
schil van vijftien procent die wel
is geïnteresseerd, maar nog niet
koopt. Daarvoor moeten we ac
tief marketing gaan bedrijven en
bijvoorbeeld de verpakking mo
derniseren. Het is belangrijk dat
mensen onze producten kopen.
Wij garanderen onze boeren een
redelijke prijs. Er zijn boeren die
niet eens meer hun koffie pluk
ken, omdat het te weinig ople
vert. Zij hebben geen zelfrespect
meer. Ik vind dat daar alles om
draait. Wij allen willen met res
pect behandeld worden en
evenredig beloond. Waarom de
boeren in Zuid-Amerika en Afri
ka dan niet? Wij monitoren de
boeren steekproefsgewijs. We
willen niet dat het extra geld op
gaat aan vierwielaangedreven
jeeps."
„Er moet nog veel gebeuren bij
Max Havelaar. Maar als het
goed loopt, ga ik weer weg. Dat
zal geen vijf jaar meer duren.
Dan zoek ik weer een andere
uitdaging. Dat kun je ook ambi
tie noemen. Ik wil nou eenmaal
graag iets voor elkaar boksen.
Toen ik wegging bij Peijnenburg
zei ik dat ik een betere wereld
wilde achterlaten voor mijn kin
deren. Dat is inderdaad nogal
zwaar. Maar er is onbalans in de
wereld. De afstand tussen het
rijke noorden en het arme zui
den wordt steeds groter. Dat is
een tijdbom, die maar blijft
doortikken. Wat ik nu doe, helpt
in ieder geval iets."
door Cees Manders
den haag - Morgen is de laatste
dag waarop er nog met guldens
kan worden betaald. Nederland is
daarmee het eerste van de twaalf
euro-landen waarin niet meer
met het oude betaalmiddel kan
worden afgerekend. In Duitsland
was de mark op 1 januari al ver
dwenen als wettig betaalmiddel,
maar daar kan er nog tot 1 maart
mee worden betaald. Frankrijk
verliest zijn franc op 17 februari
en in de andere landen van de
eurozone is de euro pas op 1
maart heer en meester.
De overgrote meerderheid zal
het niet als vervaldatum ervaren
want de gulden is praktisch ver
dwenen. Al weken. Veel eerder
dan zelfs euro-optimisten had
den voorzien. In de winkels
wordt al bijna niet meer met
guldens betaald. Het prijzen in
oude guldens komt nog vaker
voor, maar dat is dan meer van
toepassing op incourante voor
raad.
Er zijn nog winkels die dezer da
gen 'uit principe' nog guldens
accepteren, maar hun aantal is
de laatste week ineengeschrom
peld. In de cafés is nog vaker
met guldens betaald, maar dat is
meer een poging tot opvallend
gedrag dan monetaire nood
zaak. (Semi-)overheidsinstanties
hebben de gulden tot op de dag
van vandaag gelaten geaccep
teerd, omdat ze met hun voor
beeldfunctie niet anders kon
den.
De banken zijn blij dat de lange
rijen van de eerste twee weken
van deze maand zijn verdwe
nen. Na maandag kan de gulden
alleen bij hen nog worden aan
geboden, maar de Nederlandse
Vereniging van Banken denkt
niet dat er de komende weken
weer lange rijen voor de balies
zullen staan. „De meeste men
sen zijn hun guldens allang
kwijt. En er komen nog enkele
inzamelingsacties aan", aldus
de NVB.
Bij de ABN Amro kan iedereen
zijn guldens kwijt tot 1 april.
„De ldant kan kiezen tussen wis
selen en storten. Gratis. Niet-
klanten moeten voor het wisse
len 4 betalen.", zegt woord
voerder Brinkman. Na 1 april
accepteert ook deze bank nog
guldens. Maar klanten betalen
dan 2,5, niet-klanten 4.
Klanten van de Rabobank kun
nen tot 1 januari 2003 gratis hun
oude guldens kwijt mits ze op
eigen rekening storten. Willen ze
cash, dan krijgen ze dat tot 1
april gratis bij tweederde van de
1750 vestigingen, 'mits het niet
te druk is', zegt woordvoerder
Van Eeghen. Daarna moeten ze
voor cash betalen (2 procent
met minimum van 3,40). Bij
eenderde van de vestigingen
kan dit hele jaar alleen gestort
worden, omdat daar de 'actieve
baliefunctie' ontbreekt. Waar
gestort moet worden, kan dat
bedrag de ochtend erop uit de
muur worden gehaald.
Ook de Postbank geeft de klan
ten dit hele jaar nog de gelegen
heid hun guldens kosteloos op
eigen rekening te storten. Gratis
omwisselen in euro's kan alleen
tot 1 april. Tot 1 januari 2007
kunnen guldenmunten ook bij
alle vier filialen van De Neder-
landsche Bank Amsterdam,
Hoogeveen, Wassenaar en Eind
hoven) voor euro's worden in
gewisseld. Met guldenbiljetten
kan hij dat nog tot 1 januari
2032. Bij grote partijen moet er
dan 'een goed verhaal' bij.
De Nederlandsche Bank wisselt
gratis. Wat het geld van de an
dere eurolanden betreft, dat kan
nog heel lang in het land van
herkomst bij particuliere ban
ken en de centrale bank worden
ingewisseld. DNB accepteert
geen munten meer andere eu
rolanden meer; nog wel biljetten
tot 1 april 2002.
Wie de komende maanden met guldens is blijven zitten kan ze altijd
nog kwijt bij inzamelingsacties, zoals Coins for Care. Hier stort een
medewerker een emmertje munten in een sorteerbak.
Foto: GPD/Dave Thomson
gevoel de zaak in de steek te
hebben gelaten. Mijn werk nu is
meer pionieren. Ik moet nieuwe
grond ontginnen en dat is weer
spannend."
Peijnenburg heeft ondanks die
nieuwe spanning zijn werkweek
drastisch ingekort. „Ik werk iets
minder dan 40 uur. Maar het is
wel een volledige baan. Ik werk
op een andere manier. Ik woon
in Leende en werk in Utrecht. Ik
lees dus veel in de trein. Ik ben
minder uren op kantoor. De
eerste maand ging ik 's och
tends om kwart over zeven van
huis en kwam ik 's avonds om
acht uur weer binnen. Ik heb
toen tegen mezelf gezegd 'Had
ik dit wel met mezelf afgespro
ken?' Ik ga nu iedere dag om 16
uur naar huis en werk een dag
in de week vanuit huis. Verhui
zen is geen optie. Je kunt hier
veel ruimer wonen dan in het
Westen."
De overstap heeft Peijnenburgs
leven totaal veranderd vindt ffij.
„Ik had vroeger veel nevenfunc
ties, maar ik heb alles stopgezet.
Ik heb nog één commissariaat
om voeling te houden met het
bedrijfsleven zoals ik het kende.
Vroeger vond ik alles belangrijk
en achteraf bezien blijkt dat niet
zo te zijn. Ik mis al die mensen
niet en vraag me af of men mij
mist."
„Ik ben op een heel andere ma
nier gaan denken. De economi
sche wereldbalans is scheef. Ik
heb dat nooit willen zien, omdat
ik dan de consequenties had
moeten trekken en ook bij de fa
briek anders had moeten gaan
werken. Met Max Havelaar wil
len we niet in een aparte alter
natieve economie blijven wer
ken. We willen onze producten
niet alleen via Wereldwinkels af
zetten, maar ze moeten ook te
Directeur Stephan Peijnenburg van Max Havelaar: „We willen onze producten niet alleen via Wereldwin
kels afzetten, maar ze moeten ook te koop zijn bij Albert Heijn." Foto: GPD/Kees Martens
Enkele miljoenen Nederlanders
hebben een pensioenbreuk. Maar
weten die Nederlanders wel wel
ke rampzalige gevolgen een
breuk heeft voor 'later*? Over ons
pensioen stellen we ons pas vra
gen kort voordat we het bedrijfs
pand voorgoed verlaten. En dan
is het echt te laat. Dan zul je die
pensioenrechten moeten nemen
zoals ze zijn: mager, karig en fors
gehavend door allerlei pensioen
breuken. Geen 70 procent zoals
beloofd, maar veelal slechts 45
tot 50 procent van het laatste
loon (inclusief de AOW). Het be
drijf kan alleen naar het pensi
oenfonds verwijzen.
De meesten zullen tegen die tijd
bij meer dan één pensioenfonds
moeten aankloppen om infor
matie. Want we veranderen in
ons arbeidzame leven nogal wat
van werkgever, steeds vaker
zelfs. En elke werkgever heeft
zijn eigen pensioenfonds, met
eigen regeltjes en dus eigen
rechten. Als al die verschillende
pensioenrechten nou eens
naadloos (en dus breukloos) op
elkaar zouden aansluiten! Maar
zo mooi is het leven niet, kan
het ook niet zijn.
Probleem is dat bij die pensi
oenbreuken van ons gewone
werknemers de 'backservice niet
is afgefinancierd'. Wat is wat
niet? Nu is enige uitleg nodig,
aan de hand van een eenvoudig
voorbeeld, want pensioenkwes
ties zijn al moeilijk genoeg.
Karei Schuit treedt op 21 jarige
leeftijd in dienst bij bedrijf A, dat
een eigen pensioenfonds heeft:
pensioenfonds AA. Zoals gebrui
kelijk in Nederland, doet hij pas
mee in het pensioenfonds wan
neer hij 25 wordt. Dan pas moet
hij premie betalen. Dit is een
bepaald percentage van zijn
bruto salaris minus het deel
waarvoor hij al AOW-premie be
taalt. Elk jaar daarna, bouwt hij
1,75 procent rechten op. Omdat
we op ons 65ste met pensioen
gaan, bouwt Schuit aan pensi
oenrechten dus op: 40 x 1,75
procent 70 procent van het
laatste salaris, inclusief de AOW.
Dus zou X in zijn 64ste jaar
50.000 euro verdienen, dan ont
vangt hij als pensi
oen 70 procent van
die 50 mille (35.000
euro), de AOW in
begrepen. Krijg dat
maar eens op, als je
kuis leeft. Cees
Maar de werkelijk
heid is uiteraard le
lijker. Schuit werkt maar tot zijn
45ste bij A, en stapt dan over
naar bedrijf B, dat veel beter be
taalt. Bedrijf B heeft Pensioen
fonds BB. Hij moet daar wel in
gaan deelnemen. Het pensioen
is nog ver weg. Wie dan leeft,
wie dan zorgt, denkt Karei
Schuit. Hij vergeet dus iets be
langrijks bij zijn salarisonder
handelingen met B. En daar
krijgt 'ie spijt van.
De nieuwe pensioenregeling
van BB voorziet ook in 70 pro
cent van het laatst genoten sala
EIGEN
BEURS
ris en dit salaris zal aanzienlijk
meer zijn dan wanneer Schuit
bij zijn oude baas A was geble
ven. Maar wil hij die 70 procent
dan ook werkelijk incasseren,
dan moet het nieuwe pensioen
fonds BB ook be
reid zijn de jaren
die X in pensioen
fonds AA heeft
deelgenomen mee
te tellen, dus mee
anders te financieren. Er
moet dus als het
ware over die ja
ren bij bedrijf A backservice
voor zijn pensioenrechten wor
den voldaan tot het pensioenni
veau van bedrijf B.
Maar wie moet die backservice
betalen, affinancieren of volstor
ten (in het pensioenjargon)?
Pensioenfonds BB weigert na
tuurlijk. Pensioenfondsen en
pensioenverzekeraars zijn geen
filantropische instellingen.
Schuit had in de onderhande
lingsfase tegen B moeten zeg
gen: als jullie me willen, zullen
jullie de mijn backservice van
mijn pensioenaanspraken bij
mijn vorige pensioenfonds (AA)
voor jullie rekening moeten ne
men. Of zijn nieuwe baas Schuit
dan nog wil, hangt van de krap
te op de arbeidsmarkt af.
Maar hoe zit dat dan met de af
spraak tussen de pensioenfond
sen AA, BB en CC (van bedrijf C)
om bij overstap van de werkne
mers naar elkaar de waarden
van de opgebouwde pensioen
rechten over te nemen? Sinds 8
juli 1994 bestaat er een wettelijk
recht op waardenoverdracht.
Dit betekent dat wat A aan pen
sioenaanspraken bij pensioen
fonds AA heeft opgebouwd
wordt uitgerekend (contant
wordt gemaakt) en vervolgens
wordt overgemaakt aan zijn
nieuwe pensioenfonds (BB).
Verdiende Schuit dus bij zijn af
scheid van A 35.000 euro (met
de daaraan gekoppelde pensi
oenrechten) en gaat hij bij be
drijf B ineens 45.000 euro ver
dienen (met daaraan weer ge
koppelde pensioenrechten), dan
valt er dus een flink gat in zijn
pensioenopbouw. De pensioen
waarden bij dat salaris van
35.000 euro worden overgedra
gen van AA naar BB, terwijl pen
sioenfonds BB verder borduurt
vanaf een salaris van 45.000 eu
ro. Het gat is dus tolden de
pensioenrechten <nèr die 10.000
euro.
Waardenoverdracht lijkt dus
mooier dan het in werkelijkheid
is, zoals het hele pensioensys
teem trouwens. Ook dit voor
beeld is te mooi en simpel om
waar te zijn. De meesten van
ons veranderen in hun leven va
ker van baas dan Karei Schuit in
dit voorbeeld. Straks als we de
65 halen ('als'..), kunnen we
pensioenbetalingen op onze gi
ro verwachten van meer dan
één verzekeraar en van meer
dan één pensioenfonds. Maar
dat zal de hiaten en de gemiste
backservice niet kunnen ca
moufleren. Aan pensioenbreu
ken geen gebrek.
Informatie: Vereniging Aanpak
Pensioenbreuk tel 0578-
693390
SIOENOPBOUW
tkservice
jaarsalaris in euro's
50.000
45 000
pensioen
opgebouwd
bij werkgever B
35 000
30 0U0
J5 00U
pensioen
opgebouwd
bij werkgever A
,re v.
,gri oenbetaling
afg
t 5T
k c 'erkgever
dienstjaren
Ot werkgevers
jaar A
jaar B
1 ve
15.000
64 jaar:
verandert van werkgever gaat met
en gaat 5000 euro per jaar pensioen
meer verdienen
45 jaar
eindsalaris
50.000,-
30.000,-
50.000,-
te ontvangen pensioen (ind aow)
70 van 50.000,- 35.000 euro
35 van 35.000,- 10.500
35 van 50.000,- 17.500
28.000 euro"
ien de backservice niet wordt volgestort
staat een pensioentekort van plm.7000 euro per jaar
IRAfiek CPD/R.S. Genoemde bedragen zijn globaal.
